Vitalis Blesensis Geta [microform], comoedia, ex optimis codicibus Bernensibus, Monacensibus, Parisiensibus, Darmstadiensibus et Vaticano recensita

11쪽

euius alterum exemplar in codice s3 seculo XV in charta scripto legitur. Denique in codice chartaceo 659, eodem Varia scripta continente et nitidissime a manu VI vel VII seculi scripto, priores 2 huius carminis versus insunt. Illo iam tempore

hoe carmen typis exseribendum curare in animum induxeram , altamen , quamquam vir cl. I. C. rellius postea mihi dixit, se auctorem in aliqua praelationum indicasse , consilium meum irritum factum est, quia et Ang. Maius carmen in quinto auctorum classicorum Volumine et Fridericus sannus, issensis professor idem carmen ex Darmstadiensibus codicibus edidit ' . Negari quidem non potest, osannum eo optime de hoc carmine meritum esse , quod non Primus quidem,

quae emetuatia scitis, Humanae octae lanctus audire enite e Non sitis arescenda mors comoris , unum latus implens incipit verbis : Ligna olvtatis tantaperat via beatis. s Ad monacum detrectorem quod nullus sit deverandus dum sol , viginti sex versibus absolvitur carmen , quod incipit verbis : Necte pelle uto, necte gaustide salato, Nam cum sis urus et Drsitan abba futurus, Hos elud emtorres regni coelestis athorres. commendatio castitatis, undeviginti versibus constat et incipit verbis: Ut fos in ratis sic gratia irginitatis In muliere bona, maribus quoque fima Orona. M Dissuasio napigationis ob lacrum Totum hoc carmen quod omnium paucissimis versibus constat speciminis causa adiicere volo : Qui uti scire minas te estatisque ruinas, Audiat et discat quantum maris unda dehisca I Quem faciat sursum elud in coelestiari hoc vocabulum e conjectura pono, nam scriptum est de pia9 cursum,

Ut madeant stellae Narsae de rore roceltae , Ut mare concisum metuendam an tal sum. Haec et iura satis multum maiora relatis. Audiat haec, inquam, sed non et sentiat unquam, credat narranti cui non sunt munera tanti, Ut rvter lucrum fiat maris esca polucrum, Ut lucri tantum ve sat esca natantum. Ille si credet, mea

quem dissuasio laedet, quarum spe ductus ulsabit remige fluctus , luctus ulsabit, quae dico, per probabit, Et iam non perbis, sed rebus credet acerbis i In seditiosum oulgus , duodecim versibus constans incipit Ex quo coelestem merva vientia sedem. E commonitorium inpectisum ad obsessos in castro quindecim versibus absolvitur carmen incipiens verbis : Si circumcirca surgant adamantina claustra, Si nootes solidi circumsui robora muri etc. I Reprehensio super orum in vitas iohannis abbatis. Visnti quinque versibus constans carmen incipit Quod mutiis annis durapit ita Ohannis. m Dissuasio concubilus in uno tantum sexu Constat carmen viginti quatuor Versibus et incipit verbis: Daemonis inrentum scelerum familia sentum, In quibus hunc mundum trahit ad Oenale rojundum n Sequitur carmen triginta versuum inseriptione non addita, cuius priores versus hi sunt Me miserum s quid agam 8 Orto sub pectore ρlagam , lagam eccati fetentis et inoeterati, Tanquam si ortem sub eodem ectore mortem. Praeterea in hoc codice multa inveniuntur fragmenta pedestria ad phil sophiam , religionem , musicam, medicinam . cetera spectantia.' Darmstadii sumptibus Eduardi Heli. 1836. aitulus libri est inalis Mesensis

Λ hia ron et Aulularia eclogae edidit r. Osannus.

a valde perspicuis argumentis exposuit, quis eius auctor esset; verum tamen in restituendis versibus carminis ipsis saepe erravit. Primus auctorem carminis detexit J. C. Orellius anno 1830 Quum nunc ad codices tres Bernenses etiam alia auxilia litteraria adeptus sim, et in meos usus partim a me ipso, partim ab aliis septem codices manuscripti sint collati multa eorum ope in carmine Vitalis quale ab Ang. Majo et Osanno editum est, emendari possunt. De tempore, quo Vitalis Blesensis vixerit, nihil certi constat; nam argumenta, quibus inductus Fournierius putaret, eum armen suum , quod Querulus inscriabitur, anno 1186 edidisse, quum auctores historiae litterariae Gallicae ea omittant, non valde firma fuisse videntur x neque illi ipsi auctores historiae litterariae, qui Vitalem seculo duodecimo exeunte vixisse putant, ullo argumento hanc opinionem suleiunt melius res sanno processit, quippe qui certe tempus constituerit, quo vel ante quod Vitalis vixerit. Duo Proponit argumenta, quorum prius praecipue memoratu dignum est Nam inmatthaei indocinensis opere inscripto aequisoca invenitur versus ex carmine nostro Vitalis. ma ec enim in codice Darmstadiensi Matthaei sol. 141, a. de voce lentus leguntur sanno reserentem quam que piger, unde chidius epistola D, Hanc tua Penelope lento tihi mitti Guae, et in Geta: Birria quid nimis est iantus asellus erit, qui versus non vidi sed Vitalis Blesensis

est et in eius carmine Geta legitur 167. ' Vixit igitur Vitalis ante Matthaeum Vindocinensem Quum vero hic Matthaeus carmen suum, quo totam Tobiae historiam tarrat. Bartholomaeo indocinensi, qui anno I 17 archiepiscopus

Turonensis lactus, anno 1206 hoc munere ornatus mortuus est, dedicaverit, eoque natu minor fuisse non videatur, Matthaeus sub finem saeculi XII mortuus est' .

Illo igitur tempore carmen Vitalis Blesensis non solum valde cognitum erat, non Fecit hoc rellius in epistola eritica ad advigium, quae praefixa est libro ab Orellio edito : Ciceronis orator, Brutus et topicia uoca. 1830, 3 quo paE. LXXII. haec leguntur : circa idem tempus 1184 Uvasis issensu totum

ruium carmine elegiaco evressit, ut item Amphiaryonem Plauti cum A hι ποτnondum editi atque in deperditis habui a scriptorihus histor luter. Gassicae OL AU. p. 131. duo aetant codices in bMotheca Bernensi.' Tom. V. p. 429 re urnis cro qu'si ubila e 1 18 A Oem que με

' Tom. V. p. 428. 7 Vide sann. l. l. p. VIII. ' Ovid. Heroid. I, 1. ' Historia litterar Gall. T. V. p. 23.

12쪽

solum eadem qua Gualtheri Alexandreis diligentia legebatur ' ; sed etiam, quod

mirum est, verus auctor ignorabatur, et nonnunquam, certe a Matthaeo Vindoeinensi, earmen Ovidio adseribebatur ut ex loco, quem supra adscripsi satis clarum est Certum est igitur seculo duodecimo iam auctorem carminis, quod incipit verbis Graecorum studia , incognitum fuisse. Alterum ab sanno propositum argumentum minus firmum est. Invenit enim vir doelissimus in bibliothoea Dar- stadiensi operis Ieremiae cuiusdam codicem quo inter auctores ad componendum illud opus adhibitos, qui secundum temporis ordinem nominata esse dicuntur, etiam nominantur: Iohannes a ruberiensis auctor litelli, qui dicitur facetus auctor Melae. qui incipis Graecorum studia auctor rudium doctrinae Baldo Hum de Sancto Victo . In quo indice quum auctor Getae i. e. libelli, qui incipit. Graecorum studia, post Johannem, sed ante Baldonem et Hugonem de Sancto Victore ponatur, Osannus pulat eum a Ieremia sere duodecimo seculo adscribi. quod iudicans mihi errasse videtur ominius eum Jeremias polius casu quodam illud carmen eolae in iudice suo nominet. mam veri quidem simile non est Ieremiam illius ' Ex hoe quoque opere amatthaeo indoc in aequivorum libro Versus asseruntur osanno testante Carmen Alexandreis tam clarum erat, ut etiam in scholis meretur, qua de causa non raro codices cum glossis inter ineas et minati m i v iuniue is eodex Bernensis 342. Nonnulla proverbia Latina

uua etiam nunc sapientium per ora volitant, sumia sunt ex illo carmine, inter

uuae zmerandum est proverbium t Incidit in Scyllam qui initare charybdin ri qu in Alokand do libro hae leguntur i unciat in Mysiam Uum ouare

ob causam ad vidium relatum esse videtur, ouod revera aliquid Odidian πῖ t:

ut nonnulla alia sectili XI et XII carmina. Nam sis euuli mul φι

Ovidii carmina incumbebant, ea imitando exprimebant, et tu luam Ovidi ita visebat, ut permulti odices vidi seculo XI et XII scripti esse perhibeantur.' oc Jeremiae sitis anno sos Veneliis editum hunc t titulum:

'nom sviensis s. compendium escet compositum per Hieremiam In coclice arm-siadiensi, nu seripto anno 141o, testante Osanno, opus hoc modo inscriptum est 'co endium moraiam notabilium compinuum per Ieremiam is em a Monti non ον uanum. Inde auctorum quibus Ieremias in opere suo componendo usus est

hoc compendium secti tam ordinem aetatum Versiscator abularum Aesoρι. amas

Graecortam studia Auctor rudium doctrinae. Bolo per itogua. - retigiologus. Bemhardus ringialogus miserius de castessione ars gua Matheus Vm-d inensis doctor grammat redus Anglicus erasiosus. carminis auctorem ignorasse, sed quo tempore earmen compositum It civisse; eoniunxit potius, temporis ordine omisso in eatalogo operum , quibus usus est,

auctores trium librorum incognitos. . Ex iis igitur, quae sannus attulit, nonnisi hoc concludere licet, iam Matthaei indocinensis tempore i. e. seculo duodecimo exeunte carmen illud, quod verbis incipit Graecorum studia valde cognitum surri; nulli vero hoc carmen X seculo adscribendum sis Videtur, si recte codicis e nensis o eam partem, quae hoc carmen continet, I seculo innerus' esse iudieat seriplam; at litterarum singularum ductus, qui in codice inveniuntur, quum magis similes sint iis, quos Μabillon ex seculi XI et XII codicibus proposuit, non deeimi, sed alius fortasse XI et XII seculi libris eodex Bernensis adnum randus esse videtur Ex hoc igitur quoque codice nihil de tempore definiri potest, uando Vitalis Blesensis vixerit videtur tamen praecessisse illos viros Gallicos qui poematis Latinis gloriam adepti sunt, Se lonem, Parisiacensem dictum Godolaedum. nonicum M. Victoris, Lambertum, priorem St. Vedasti Gualtherum Insulanum. De Vitalis Blesensis vita nihil eonflat: nam neque alii de eo loquuntur et pse nonnisi uno loco de se mentionem iniicit' his verbis:

curtapi Phintum , Plautum haec actura eastis; Ut placeat Plautus, scripta Vitari emunt. Amphiaryon ver, nunc ulularia tandem

Senserunt senio ressa Viralis πem.

L in intelligitur, eum primum Amphitryonem, i. e. carmen , quod verbis Graecum studia incipit edidisse, deinde Aulularium sive Querulum. suum vero in plurimis, iisque antiquissimis, ut videtur, codicibus Vitalis nomen non a seriolum sit, veri est simillimum, Vitalem primuin hoc carmen nomine suo non ad Iublieasse, deinde, quum laudem eruditorum illius seculi viror a carmen

adeptum esset, eum nomen suum professum esse. omnino in hoc carmine pamgendo Plautum iis sequutus est, ut non magna eum cura eius est Pu Insuleret multa mutaret et in Getae atque Byrrhiae moribus depingendis non sine nymo inveniret In altero carmine scribendo non Plautum ante oculos habuit, eo , id eius Querulum v. 25 28, in editione . DD i. 1 VII rii, a Vitalem in hae fabula 'cribenda 'ii m.16 Osannis l. l. p. A 11. Pu 'Φ oia... is, ii onem comoediam, quae Plauti nomen mentita esset, non ipsius Plauti Amphitryonem

13쪽

Aululariam, sive Querulum incerti auctoris comoediam, primum a Petro Daniele, deinde ab Conrado Ritterehusio et nuper a linkhammero editam 7 . Quam eomoediam etsi incentii Bellovacensis tempore eruditi viri Plautinam habuerunt δ' , tamen statim a Daniele editam recte a Plauto abiudicarunt δ' .adhibuisse. Hanc opinionem vermus sulciri putat, quibus Sedulius carmen paschaIeincipiat: Quum sua gentiles studeant Amenta Oetae Grandisonis sto are modis tragicoque boavi mdiculam GETA, seu sualibet arte canendi, Saepa nefandorum renopen contagia

rerum etc., nam Getae nomine in his alludi ad comoediam a Geta appellatam iam

Barthium in Adverso I. p. si credidisse. Sed quidni hoc loco ad Getae nomen alludi putemus, quod saepe in Latinorum sabulis, ut in Plauti Truculento , in Terentii Adelphis et Phormione invenitur ' Persuadere mihi certe non possum

ad comoediam huius generis necessarie Vitalem armen suum Scripsisse.

7 Pet Daniel hane comoediam edidit Parisiis 1564. In bibliotheca Bernensi

quatuor eius editionis exemplaria in uno Volumine coniuncta inveniuntur, omnia cum notis manuscriptis Bongarsit. Usus est hoc volumine . . rellius. Vide eius epistolam criticam ad advigium. Secunda editio, euius exemplar in bibliotheca Bern est, hunc habet titulum : Muli Querolus De uti laria ad Camerarii codicem

peterem denuo cotiata. Eadem a Vitale lesens elegiaco carmine reddua, et nunc

primum ubMalcri Additae P. Danielis, C. Attershusit, I Gruteri notae M 'H- graphelam commelini. MDXCV. Tertia editio inscribitur Querolus fio Aulularia, incerti auctoris fabula togata. Recensui et illustraoit . . linia mer Amstetidami, MDCCCXXIX. δ' Vincentius Bellovac in speculo historicali lib. I. c. sci De omndus

autem, inquit, Plauti comoediis ex illa sola, quae Actur aulularia, aucas morales et breoes sententias acerptas hi inserui. Plausus oeta comicus in ulularia pecunia rerum ac soLcitudinum causa est et caput Sibimet esse sufficientem rimum bonum est. Visne tibi honorem deferri, inter miseros Biso. Si pro merstis reddendum nobis non Putamus, Asi nosmet fallimus. Quidnam, o stulte, mirum est, si te qui Opi devicit, qui non opit ingre se amicitiam et fidem stultum ne receρeris. ωφientium atquei roborum facilius sustinetur odium, quam corugium etc. Quas sententias in Plauti

Aulularia frusta quaeres desumtae enim sunt ex illa comoedia incerti auctoris et leguntur in linkhammeri editione p. 4, in. l. p. 16 p. 36, in. 14. P. 38,

δ' Peter Daniel in dissertatione de auctore comoediae eam a Plauto abiudicat, idemque secerunt plurimi professores Parisienses illius temporis, ut Aemilius Perroitus

in epistola ad Petrum Danielem scripta dicit Asservatur ea cum sex aliis a C. et Aemilio Perrottis scriptis inter epistolas autographas a Bongarsio collectas , quae in magno volumine bibliothecae Bernensis no 14 l. compositae sunt. Inscripta est haec epistolara monsisur Maistre Pierre Daniel demetirant a logis de Mr Brisson adpocat en artemen derriere hoste de Reims a Paris. Ipsa vero epistola , in Ol- lectione ducentesima quinta, his verbis est conscripta re Aemillius Perroitus Petro Danieli su singulari amico Mirum in modum assecerunt me tuae uerae, quibus tum

Nomina utriusque comoediae, si hoc uti possumus vocabulo ad carmina significanda versibus elegiacis scripta et ridicule facta non per homines agentes et loquentes sub oculos subiicientia, sed narrantia '), nomina igitur valde dubia sunt.

de tua in me singulari benepolentia et optima paletudine, tum etiam de tuis rebus certiorsum factus audi enim te iam togatum in foro persari. De nostra necessitudine non dissidebam, quampis litteris non fuisset renopata, ieruntamen aliquantulum dubitabam, ne negotia, quibus te abhinc duobus annis distractum scio, a nostrae coniunctionis memoria apocassent, suo iam mihi minime fit dubium, raesertim cum ψsemet licet ad dissoloendum amicitiae inculum negligentia mea sollicitatus et quodammodo inouatus9 non recuses te us et bonam horam scribendo insumere quae tibi grapioribus aliis rebus impedito tantum de somno quotidiano minuis 89 cui minus er te olim stetisse ob-siciatur, ne feliciter iuncta gratia coalesceret Sed quid longius in his morori loquacuas in amore non est necessaria. Redeo ad mistolam tuam, in qua meum te Querolo iudicium

requiris quod qua ratione facias id quaeso. Si linus de ictis tabulis si surdus

de cytharae sonorae cantu sententiam ferret suam nonne ab omnibus e loderetur Rideret eum si piperet in terris Democritus, raebentem Vectatoribus mim Plura vectacula; ego ero, qui non modo tuis in rebus coecus aut surdus sum, erum etiam iudicio

penitui destitutus nonne merito irriderer ab omnibus Non mihi iure illud poetae tribueretur, tractant fabrilia fabri. dum cuique munus adtribuit' rum amen ne tuae expostulationi desim , non ex mea sed eruditissimorum huius academiae rosessorum sententia resρondeo. Comoediam tuam non quidem Plautinam Heri, suo et tu non insiliaris, non tamen ideo reiiciendam , suine quae et grapiter multa dicta et leporem quendam in sese contineat De loquendi more non iidem sunt omnium calculii illud tamen habet eae omnium iudicio. Illam eorum qui operibus c89-Uer notulas iuris eterum inverserunt et Fidiorem et ornatiorem iudicari. Haec est eorum sententia, cui su scribam facile. At ero ut de meis rebus ad extremum nonnihil referam sic habeto, me in Graecorum et Latinorum scriρlis persari, dum tu forensibus negotiis distractus alpene dilaceratus is horam in dies quieti sibi assumis Habemus rofessores eruditissimos, Ebros Ῥtimos et in ressos et manuscr*tos, quamquam horum carior annona Ceterum ne gratis Comoediam et persus Adriani urnebi acciperem, mille ad te librum Henrici Stephani de confrmitate linguae Graecae cum Gallica, in quo uisa lepide dicta resteries. De meis rebus alias lenius et latius cum tibi onortunum sensero. Vale quaeso. Fratrem tuum . et Beraldum et alios nostros meo nomine saluta. - magna harunt epist

larum a doctissimis illius temporis hominibus scriptarum pars ad rem litterariam spectat, et alio tempore eas publicabo quae maxime dignae sint, ut typis exscribantur.

δ' Frustra in D Cangi Glossario hanc comoediae voc significationem quaest ridicula narratio, in qua colloquentes inveniuntur, quaesivi. Eam tamen sortasse iam inde a sexto vel septimo seculo p. Chr. n. receptam fuisse concludere licet ex consimili vocis tragoediae significatione. Nam hoc nomen ad gravem aserationem, cui colloquentium sermones intermixti sunt, significandam adhibetur. In codice Bernensi 25 membran seculi I legitur carmen omnem Agamemnonis

14쪽

Alteram carmen inscripsit sannus Aululariam, ut putat ipsius Vitalis verba sequutus, in prima vero editione nomen Queruli fert M . Alterum carmen a primo editore Ang. Maio nominatur de Amρhitryone et Alcmena carmen, ab sanno A hitryon, quod nomen paucorum codicum auctoritate sulcitur. Ego quidem multis codicibus nixus carmini nomen Getae inscribendum eique vocabulum comoediae addendum esse putavi Nomen auctoris, rellio et sanno praeeuntibus, addidi, quum

familiae historiam versibus heroicis narrans, ouod scribitur Orestas tragoedia. Alio loco iam nonnullos versus ex nostro codice, qu Ilii Seatet, PublIcaVI, nune aliquos versus qui minus Vitiose scripti sunt, apponere volo. Narrat poeta Clutemnaestrae interitum his verbis concidit et tunicam manibus tendebat ad mos

Usque pedes, metuens, ne mortua nuda iaceret Moesta perecundo ODebat lumina ouu, Vim semel infelix extrema in morte udica , Quod non ante fuit, metuens in Junere famam candida puniceo rutilantur membra cruore. Verbere comoreo resSa quatiebata renas , andem iussa mori ita cum sanguine fudit. Tum metunt ariter regatia limina torti Sic duo terribilis fula cerote leones Caede lupencarum satiari lustra Noscunt. Reaia sanguineos susceρerat aula sodales, Conoeniunt Danai, regis sub honore salutant.

Pars dolet Atridens Atridemῖ et pars dolet Bera mater matrem y em tamen

facinus perbis culpabat vertis, Nec fuerat quisquam, qui non damnaret Egutum. Sic semper hoc nomen scriptum. Transierat funesta dies, sol merserat undι Oceano stridente rotas , redeunte sororem Roscida somnigerum reoscabat auia Ῥοrem I. Tempus adhuc medium oluerant volvebantῖ sidera noctis inuntius Hermione penitia irgine rapta. - Totum carmen 73 versibus absolvitur. - Omen comoediae et traEoediae apud Latinos non maiorem perpessum est significationis mutationem, quam Graecorum Voc τρογερδέα , si recentiorum Graecorum respicere volumus v . oαγωδια et in P ικα τραγουδια

- In prima editione inscriptum est carmem Vitatis alticus B sensu demerulo Subscriptum vero carmini est: Vitalis assici lesensis ululari e IcilkMPer. Nomen Aululariam carmini ab auctore inseriptum esse quodammoda confirmatur . 23. 24 Haec mea et Plauti comoedia nomen ab Eo Iraau eam si quae uia illa mea St. i. Inseribitur carmen in emens codice o . comoedia ANhιirruma, in

Parisiensi 20 hirrisidos lifer in Parisiensi 8498 titulum habere dicitur:

AmphitrYOn comoedia. - Getae nomen seri carmen in aeculoocis atthae Vmo

cinensis l. supra l. id pagin. 5; hunc eundem titulum habet, vel additis vel omissis aliis verbis, in codice Bernensi 55o, Paris 3430, 850 . in codice CCLXXVII bibliothecae Palatinae Vindobonensis, Monacensi g, 10. In deapolitano

IV. F. 12. Utrumque et Getae et Amphitryonis nomen In is codicibus gerit . nquibus, ut in Medice Plut 33 cod. l. tium. 45 et in issensi no LXVII niversus subscripti leguntur : sic Ila Geta deceptus ab Arcade summo i Uriam Blesis e licia et hitryon. - Comoedia carmen vocatur in Bern. 702, m aris. 8498, 5o A. et auctor ipse carmen Aululariam nominat comoediam Versu 23. vid supra adnotationem 1 sub fin.

non solum Vitalis ipse in Aululariae v. 27. hoc carmen suum nominet, sed etiam in nonnullis codicibus auctoris nomen adscriptum sit 'in Falso nonnunquam Plauto vel vidi carmen attribuitur, et Endlicher non recte Matthaeum indocinensem carmen hoc pepigisse opinatur ' 3. In carmine recensendo decem usus sum codicibus :Bernensi 02 B membranaceo seculi X vel ΙΙ, in octava minore soliorum forma scripto. optimus est omnium, quem fere ubique sequutus sum nonnunquam tamen gravioribus causis inductus hoc non seci. Bernensi 539 b in charta a manu seculi XV scripto. In margine et inter lineas nonnullae adscriptae sunt glossae. Bernensi 559 b in harta a manu , ut videtur seculi XV scripto nonnisi priores 2 versus nitidissime scriptos continet. ' Nomen auctoris adscriptum est in codice eapolitano IV, F, 12. A manu enim eiusdem seculi, quo codex ipse scriptus est ad versum 18 adnotatur: Libri titulas talis est. Incipit comoedia Vitalis Blesis. Vide Catalog. bibliothecas

Latinae peteri et class. manuscriρt , quae in regio evolitano Muse Borbonico a seroatur, descriρtus a cataldo Iannessio. evoli 1827. p. 181. sann. l. l. p. X.

Etiam in disticho, quod in nonnullis codicibus subscriptum est, auctor nominatur Vitalis Blesensis id adnot. 22. D lauto carmen adscribitur in codice Matritensi M. 110. quem C. A. L.Federus inspexit. Fol. 82, a. haec leguntur : Luditur Amρhitrio et tota sua domus. Explici comedia Plauti. Vide sann. l. i. Ad vidium refertur carmen matthaeo Vindocinensi in aequisocorum opere. Vide supra pagin. s. Matthaeo indoc adscribitur ab Endlicher in Catalogo codicum philolog latinorum bibliothecae Palatinae Vindobonensis. Vindobon 1836. p. 162. Sed etiamsi non respiceremus, quod Μatthaeus huius carminis mentionem iniicit tamen concludere possemus, eum auctorem carminis non esse risi enim tres comoedias Milonem, militem gloriosum et Aldam versibus elegiacis scripserit, tamen magis ad sacram versus est historiam. eamque versibus narrat, qui arte absurda et insulsa mediae illius aetatis compositi sunt duo contra carmina, quae Vitalis Blesensis nomen prae se serunt, ad vidit

exemplum composita sunt, nihilque Christiani in iis invenitur. Nunquam usus est Vitalis ea arte inepta, qua Matthaeus in historia obiae describenda delectatur. In fine primi capitis illius libri Matthaeus dicit odit, amat, mrobat, robat,

Mecratur, adorat Crimina, iura nefas , fas, simulacra deum Simulacra deum Probat, execratum, adorat Odit , amat, mrobat crimina , iura , nefas. Seminat, auget, alit, aeterminat, arguit, arces Dogmata, iura , decus Seminat, Vet, M.

Novissimi secundi capitis versus hi sunt Patrat amore atris Veri, quod dicta honestas Legis se domino sacrat , agenda γlet; γυ agenda. sacra domo Se, legis honestas , Quae dictat Veri atris amore atrat. Alia eiusdem generis per totum carmen dispersa sunt; in Vitalis carminibus nihil simile invenitur.

15쪽

Monacensi 12 M , membranaceo in octava minore soliorum sorma scripto. Continet praeterea alia poetica β . Monacensi altero myseculi XII, Ralisbon ex St. Emmer g 10. Continet Virgilii, Horatii, Ovidii carmina , expositionem in Ovidii metamorphoseon libros, alia . inter quae hoc quoque Carmen. Ex his quinque codicibus ipse varietatem scripturae notavi. Parisiensi 8207 P membranaceo, seculi XIII et XIV varia scripta poetica continet, inter quae Octavum est carmen nostrum cum glossis et scholiis. Desunt versus 6 inde a V 463. Parisiensi 8430 p membranaceo seculi XIV, qui varia poetica continet. Inscriptio est: Gela. Subscripta sunt carmini verba es implicis hic Geta liberridiculosus Finuo Pro sit laus et gloria Christo. Beyerte, vir doctissimus, hos duos codd. in meum usum inspexit et varietatem scripturae enotavit. In bibliotheca arisiensi praeterea tres codices asservantur 8413 chartaceus, seculi XV, 8498 membranaceus. olim Coiberi seculi XV, et 8509 A membran olim Magar seculi XIV.

Deinde varietate scripturae Su Sum

Vasicani codicis V. seculi XIV membran Continet eodex, quem in suum usum adhibuit Ang. Maius etiam Theoduli eclogam et Prudenti Psychomachiam. De altero codice, qui in bibliotheca Vaticana est, Maius nihil refert. Darmstadiensium D et F. , membranaceorum seculi XIV et XV, quorum alter D praestantior esse dicitur, in altero F. nonnis 415 versus adsunt. Osannus varietatem scripturae in editione sua carminis proposuit integram. Multi huius carminis codices in aliis bibliothecis inveniuntur; nam Adrianus si mentionem iacit odicis Gissensis LXVII: ndlicherus codicis Vindobonensis membranacei, seculi XIV 7x Jannellius codicis Neapolitam, membranacei, seculi XIV ' Legitur in hoc codice, ut et in issensi, carmen de bello Troiano, alias Pindaro Thebano adscriptum , his verbis incipiens roram pande mihi Pelidae dicas erbi, Tristia quae miseris iniecit Junera Graecis In soliis 36-5 legitur carmen inscriptum es liber de natura Gemmarum.' - In catalogo codicum manuscr. academiae Gissensis pag. 21. In solio 97 - 109huius cod. Geta carmen legitur . cui titulus a manu recentiore adscriptu est: Vitatis Blessis et Blesensis Geta. Subscriptionem vide supra adnot. 22. sannum

Gissensem hic Gissensis codex latuit. 7 Vide Endlicheri catalogum supra adnot. 24. In eodem codice Comoedia Matthaei indocinensis de Milone et de glorioso milite invenitur.

sign. IV, F, 12. , in quo post Ovidium hoc carmen legitur cum subscriptione: plicit Geta de muliere mala Bandinius Medicet membranac. sec. XIV Plut 33, cad. 31 num 45. , i quo in disticho subiecto Vitalis auctor nominatur Duos Britanicos , unum Ozoniensem, alterum Cottonianum, ut et Matritensem Μ, 110. chartaceum seculi XIV sannus nominat D.

' Vide Jantiellium loco supra laud. in adnot. 23. ' Vide adnot. 22. ' Vide sann. l. l. XII. qui nolitiam horum codicum ex Thomae ariona historia Britticae poeseos Anglice scripta, London. 1824. T. II p. 65. 66. hausit et conferri iubet Catalog Μss Angliae et Hiberniae T. I. p. s. o. 3041.

VITALIS LE SENSIS COMOEDIA GETA

Graecorum studia multumque diuque sequutus Amphitryon aberat et sibi Gela comes. Intrat ad Alcmenam ficto Saturnius Ore, Cui comes Arcas erat credidit esse virum. Ceta redit tandem praemissus ab Amphitryone; Arcadis ille dolis se putat esse nihil, Integra Varietas codd. BbbM mPp, electa codicum DF. - Argumentum V in reli deest hoc vocab. - , uisumque Bli nimiumque et q. Omnes. 2, Amphitrion mirum Amphrfrion bp, in quo altera scriptura A hstryon nonnunquam invenitur. Vocabulum et invenitur secundum sannum ut . . producta priore syllaba in num Aegyptio, ubi III in scriptum est vid. Oega Num Aeg. p. 258. - , Ardet in V. intrat in . . almenam i ubique.

a menam P. In quo nonnunquam alcmenam quoque scribitur alchmenam m. σωτmenam ubique alcmenam Saturnus ab ore F. - , Archas in Omn. Codd. meis esse Ur M. - 4 commissus m. - 6, Archassa lue B se doletae supraser:

16쪽

Se nihil esse dolet et ab Arcade lusus abibat;

Visa refert domino ; vir dolet, arma Parant. Laetus abit socio pater Arcade , quaeritur illis.1o Moechus abest, gaudent Iis adit, ira tepet.

Carmina omposuit voluitque placere poeta :Fallitur hoc studio ; carmina nulla placent. Fabula nulla placet; quaeruntur seria cuncta, Quemlibet immodicus obligat aeris amor. Vincit amor census, et numis carmina edunt; Multa licet sapias, re sine nullus eris. Utilius tacuisse foret, quam fingere Versus; Scriptor enim pretio scriptaque laude carent.

Si quem scripta iuvant, istis tamen invidet ille

Et laudans veteres nescit amare OVOS.

Quem iuvat iste labor , soli sibi scriptite ille

Et sibi pulcher eat et sua solus amet. putat. -- , se nichil esse dolet a D F. se dolet esse nichil reliqui. Fere semper

in omnibus codd. nichil scribitur et archade m. suprascri: ab. - ludus B. Misit m. 8, Ox dolet m. Supraser: D. - arant . arat in reliquis etiam in B, in quo nonnunquam at et et linea litteris a et e non inducta, scribitur pro ant, ent; simili modo as , es pro ans, en scriptum vid. vers 118. - , In fine versus punctum posui, ut in B. EA . - 10, Eodem modo, quo scripsi, verba coniuncta in Bam m. gaudet a D.

11, vliciunt vitulae incipit rologus . prologus secundus Codex Mediceus. Voc prologus huic partimatus praefixit potuit placerem. Oete M. Oetis m. supraScr: ρο- - 12, hic studio p. - 13, carmina num P F placent MVF. cuncta B cunctis reli. - 14, obligat . alligat reliq. - 15, cedunt carmina numis m. 16, Deest in D. vias . suprascr: vias nullus in omnibus, in b. supraser pelsilia. - 17 18 19. o. 21. versus hoc ordine in B leguntur . in reliquis hoc modo: 6 19. o. r. 18. l. - 17, iacuisse . tacuisse reliqu. - ingere .scriter reliquo 18, M scriptorum retio M. - 19, uoent . scr*tis tamenis .il tame m. Per m. ψs p. illis M. - 20, honore ooos m. - 21, ille labor .

Ardet in Alcmenam Satumius atque beatum Amphitryona probans se dolet esse Iovem. 2 Et, quid, ait, superum coetus Jove patre superbit rJam superum pater est Amphitryone minor. Exierat patri caducifer obvius ibat, Nuntius optato , Iuppiter inquit, ades.

Uror in Alcmenam, nec eam tamen uro, sed uror.

ao Iempore sponsus abest, utor et ipse loco. Juppiter Alcmenae studeat thalamo, vir Athenis

Philosophetur amet Iuppiter, ille legat. Disputet Amphitryon et saltat Iuppiter artes

Hic colat Alcmenam Iuppiter ipse suam. 35 dam parat hic reditus, ergo, precor, indue Getam, Induet ipse tuus Amphitryona pater. Sustinuere dii mortales sumere Vultus: Fit pater Amphitryon, Getaque natu erat. Nuntiat Alcmenae variis rumoribus acta 40 Fama viri reditum, samaque iuvit eam. Ad reditum domini domus exultare iubetur, Atria vestit ebur, purpura lata toros. Arridet thalamus positoque resulgurat auro, Absenti assurgunt Amphitryonis opes. 23, comedia Amphitrionis B. In reliquis deest inscriptio. - 25, verum et

B. cetus Uerum reliq. - 26, Nam superum' M. Iam superum reliqu. - 27, Migerat atri M. aeteratque pater D. exierat atri reliqu. - 28 obtas B utatus b. Optato reli inqui Bis sere ubique inquit Oaram a M. manu S rase ades. adest B. uror sed B. - 30 temperemis uror ipse loco . uror et Ese . utor P. utar reliqui. ψω suom a manu see suprascr. loco. - l, studeat thalamo Ba P . thalam studeat pΜF. thalamis i athene m. - 2 philosophetur in hocm sed in hoc linea deletum et scriptum amet. - 33, fallat omnes in M tamen i suprascr. i. e. fallit. - 4 colit h. M suam p. - 35 , redduus . - ira F. uostus DF. forma V. - 38, Uiter amphitrion b. - 39, actam'. ama V. 40, reduus m. rudiatum b. uoa NV F. - 42, clara thoros m. cta thoros P in omnibus meis codd. thoros scriptum est. - 43, refulserata M. refulgurat et q. 44, absenti assurgunt a harionis mPpD absenti a voe assurgini, A huryonis

17쪽

4s Gaudia testatur dominae nitor atque superba

Significat domui veste redire virum. Arte iacent crines, auro quoque dextra superbit, Pingit et haec vultus, vivat ut arte decor. Sic alias vincit, sic a se vincitur ipsa;

so Fit nova plusque decens, plus placet ergo Iovi.

Nunc age , nate, Veni, clamat Saturnius, ecce

Quanta sit Alcmena , quam bona quamque decensi Quam melior Iunone mea L mea sidera vincit, Praeradiat stellis obtenebratque diem. 55 Sic placet illa mihi, sic exeat obvia nobis Inque suo subeat Amphitryone Iovem. Deseritur coelum vernali mitis odore

Respiravit humus, senserat esse deos. Gaudet et Alcmena, vir adest suus D ecce recurrens

6o Ingemina famam, iurat deSse ales. Ecce redit meus Amphitryon , cito Byrrhia, surge lDixerat Alcmena, lamat, at ille tacet. Byrrhia sic secum es Clamet licet illa lacoto, Haec vigilet, dormi cursitet illa iace. voce opes regitur absentis ham F. - 46 , domui Blim in m. suprascr. a

domina 89. dominum et D. redire suum b. suprascr. c. a harionem9. redire domus b. - 48, ingitvr et uisus m. ingit et 1 cultus M. ullum P. Mi m. Apet P. color m. - 49, alius m. Cum gi multas. - incitur illaim m. - γ, sitque decens bai M. plusque lacens m. lusque decensi ipsa oo M. Ope Ρ - 1 Hus ageb PD. Nunc reli aget M. penit B. - 2, Quam sit alcumena b. Oo quamque Placena F. - 53, melio b. Ait B. - 56, Iamque B. Proque D. Inque reli Oideat m. Mora. m. 57, mittis'. peris odorei e gl illius temporis. - 58, sentitam pD. Sensiti Μ P. senserati essem adesse reliqui. - 59, gaudet et al. p. gaudeat at reliq. - o, Famamma fama reliqu adesse pirum . rates reliq in Μ. rates a man Sec deletum et scriptum deos. - l, redi meus . meus enitis meus redit reliqui cu b. BΜmΡpV.mι b. Dbb. buriam. birrisab M P. biremm birrea pD. Omnes In Scriptura sua sere Constantes. - 2 dixerat alcmena clamat m P. - 63, clamat h. clamite licet

m. clamet Me reliq sitito b V. - 4, igilat M. cursitat illa tacem clamitat si

6 Mos habeat ludus , labor hos, te , Byrrhi , somnus Quicquid agant alii sit labor iste tuus.

Si iterum Alcmena Propera, mi Byrrhi , surge. Nil valuere preces, addidit ergo minas.

Paruit ille minis Cui sic hera : Litus adito,eto Vela nota , naves prospice, Visa refer. Verane sit - sed Vera utinam, nec salsa sit, oro, Fama redire probans Amphitryona meum.

Sic hera Sic servus : Ma Byrrhici quanta iuberis lΑudaces etiam territat unda maris.

75 Litore dum stabo , refugis ne fluctibus unda Me serat in praeceps, ipse cavebo mihi. Byrrhia , tunc ire nulli plorandus in aequor.

Quid tunc Amphitryon Byrrhia nullus erat.

Vae pedibus laterique meo Laravis est via longumgo Est iter ad naves, irrediturus eo. Seu iaceam, seu non Alcmena audito, redibit Amphitryon noster, si rediturus erit. Congeminans irata minas haec imperat. Ibo, Inquit hic, ut redeam , quaeso, Precare deos.

taceta. - 65 , somnus m. γἀus B somnus reliqui , constantes in hac scriptura. 66, tuus m pD. iste tuus reliquo 67, ocat mi m. Ocat tu . rvera mireliqui. - 69, littus bd. - 70 oelia notato apes . nothos nares . apes ella nota revicera pera refer h. - 1, Hic versus in F post v I scriptus est Vanane sit sed . oerane sint B. Vera sit an falsa utinam F. Verane sit sed per reliqui, non falsam p. sint . recor . oro reliq. - 73, sic era m O bire m. a b. V. ha b. reliq. - 4 Audace B terrast m. - 75 rofugi DF refugis reliq. sed in b. Prius scriptum erat: ρrofugis, in m. ab ead manu adscriptuma pereor ne infuctibus P ne flatibus, ne fluctibus reliqui. - stultus eras . - 79 V. longa M. - 80, irredaurus mPD. inrediturus . non rediturus relliqvi. In m Post V e legitur abeam. - 1, Hunc et sequentem versum in margine adscriptos habet m. seu iaceam . seu adam DF seu redeam reliqui audita l. . audito I. . . aEmen audito reliq. - 2, sed rediturus, redditurus b. - 83, unc geminans P. Cum geminans V congeminans Ba ingemina bi ingeminans reliqui iterum minas

bi hec imperati eat imperat reliq. - 4, isquid hic ut . mediae voci s litera suprascripta est inquit ut . inquit et ut bΡm inquit, ut V M. 13

18쪽

s mi abit, haec orat. Adsis, bone Iuppiter, inquit, Cui Gelam simulans intulit Arcas es indest. Intrat hie in Getam , subit alter in Amphitryonem. Salva sit Alcmena , uppiter inquit ovans. Amphitryon salvus , Alcmena subintulit ergo lso seula multiplicant, dant iterantque data.

Temperat Alcmena castigat et oscula lande Et sua virgineo verba pudore domat. Luxuriat deus, ore premens os lambit hiulco, Et moechum sapiunt oscula, Verba Iovem.

9s Dependet collo Iovis illa premitque beato

Pondere colla Jovis sic amat ille premi. Non equidem mage laeta Iovem complectere ipsum, Dixerat atque Jovem comparat illa Iovi. Oscula confundunt, iam Iuppiter acrius ardet. 100 Claude fores Geta, dixit, et obde seram. Nautae si veniant, hominum genus acre, repellas Nemo sores subeat, ianua limen amet. Nos habeat thalamus secretior Annuit Arcas. Hos recipit thalamus obserat ille fores. 10 Ipsa loci facies invitat ad oscula quemque Iam mora nulla placet, iungit utrumque torus.J85 , Hic alit . adsis M. assis reliq. te V. H. inquid . - 86, etiacimulans M. - I, induit hic geram D. -- 89 Hic et septemdecim versus, qui sequuntur, in V. desunt Amphiario saluus . satiuus et amphitryon reliq. subincidit D. subintulit reliq. est P. ergo reliq. - 93, hus emat deus M. Hauriat deus reliq. Fuit Μ iulco m. II b. e. glossa et crus ψsius opis erat luxurians, non et actus almeniae, et Premebat rustiter os almenae ore alto, hoc est ore suo ab alto distento Z9. 94, Oscula blanda iopem p. - s, Impendet DV dependet reliq com dei m P. amat illa BD 97 , non ψromi tamen b. syllabae ro per compendium scriptae linea imposita est geta Moemi ista io a. o lectitur ψsum m. O lecterer ρsum rel. 98 , atque lao b ipsa Moi bi illa Moi reliq. - oscula mult*licant P. nam ωρiter acriter M. - feres gestam obde m adde reliq. - 101. si autep. atque restellas m. Super priorem Vocem acre suprascriptum est arte restella D. 102, subeant M. fores intret . - 103, eat tala mus h. securior mi F. - 10se 10 in B desunt. - . 106, utronq; Μ. litteris ron linea imposita est.

Byrrhia carpit iter lento pede , claudus , iniquas

Atque graves queritur asperitate Vias

Imputat ille viae , quod sit piger. me mihi, dixit, 11o Auferet ecce meos haec via longa pedes.

Ad mala natus ego , crucior, quum cuncta quieScunt.

Vae tibi semineo quisquis adacte iugo Femina vult sudare suos didicitque iubere Poena tenet famulos, innovat illa cutem. 115 Moechus ut introeat, mentitur adesse maritum Ne videas moechos, Byrrhia , pulsus abit An redeam inuaeram, quid agat deprensa timebit, Supprimet illa timens verbera , verba , minaS. Sic ait atque redit, dubitat, deliberat, haeret. 120 Si iterum secum Non sapienter ago. Crimina dant animos, odium deprensa fovebit; Byrrhi quicquid agat, semper iniquus erit. Credulus uxori vir erit mala femina ficto Crimine damnabit; sic cruce visa luam. 125 tropositum repetatur opus , labor instat, eundum Est mihi secretam, Byrrhia, perge iam. Hac iter , hac ito, ne Geta sit obvius ille, Qui mea letifero pondere colla premat. Geta , precor, pereat, homo natus pondera ferre; 130 londera portet equus , Byrrhia Vivat homo. 107 , cui iter B iniquem tiniquus B. - 109 , ipse i p. ei mihi B. hei mihi Μ.

mihi m. sed heu a manu secunda in margine scriptum. - 110 avsserati auferat ista meos enisis F. is longuam pia dura, b V. - 111 sum natus cruc P. cum M'. dum reliq. - 112, abacteis cum glossa deducte iugo es M. - 113, olim P. sutare, suadere V. - 14, en Bi in hac scriptura constantes famulas . et nooat . ipsa. - 115 , mechus Bb hic et ubique in i et reliquis mechus et mecus Scripitur constanter. - 116, echos imi mechum reliqui abi . abra reliqui. - 117 An B. iam reliq redeo m. iam et redeam . deprehenS M. -- 118, times . - 119, redit secum deliberat . ectere m. - 121, mrehensa M. timebit B. ooebia reliq. - 122 quicqui aget M agas . agat reliq. ω Ῥ- 123, icto Oelsci b. - 124, damρnabit Bb damnabum da nabor reliq. - . 125, metatur iter pV. eundi . - 126 Heu mihi b. et mihi secretum m. Perge Bb M. carpe reliq. - 127, Hoc iter Min. Hic iter . hoc a M. - 128, o domet 130, orta F.

19쪽

Intrarat portus ventis ereptus et undis Amphitryon laetus litora nota tenens.

Regnat castus amor in pectore coniugis illi. Geta vocatus adest cito , dixit ei, 13 Tolle libros, praecurre domum , salvere iubeto

Alcmenam, reditu gaudeat illa meo. Pars sic salva mei, salvetur ut altera , quaeso, Pendet ab illius nostra salute salus.

Geta lavet tollitque libros, praenuntius ibat.140 Byrrhia carpit iter, Geta videtur ei. Heus Geta est, inquit. Perii suodcunque Verebar Accidit heu quantum quam bene portat onus

Pondere sub tanto sudaret maximus Atlas, Hoc humeris nostris impositurus erit.

14 Ecce caverna subest, lateam , dum transeat ille Post iter aggrediar Dixerat atque laleti Praevidet hunc Geta , qui pulchre noverat illum Quo lateat, notat hic dissimulatque tamen.

Constitit. ad caveam , furca subeunte bicornIsso Dum sustentat onus, sic ait ipse sibi: Vae scapulis humerisque meis L sae pondere presso Colla saligat onus, et via longa Pedes.

131, intrapis . intrabat p. latrarat reliq. cicitus et undis . - 132, laetus deest in p. letus et sibi geta comes . - 133, castus amor p. amor castus reliq-ρlectore, coniugis illi . - 134, et cito Μ DF. et cite m. Dcito reliq. dicit P. 135, salaare F. - 136, Almen b. c. glossara uxor mea. - 137, ut salo P. Sic salaa Bb est sala reliq. I astera m b. - 138, ab aliis m. - 139, famet ossitq;Μ. lusit ergo m. - 140, caρil iter . edetur ei m. - 141, heus F. D. M. enm. heu rel. - 142, honus sere omnes hic et ubique , ut infra v. 150. adas . atlas m athlas reliq in b. c. gi gigas. - 144, hocque meis humeris P. umeris V. erat V. - 145, subest, dum transeat ilia latebo F. transeat ψse . - 146, ο grediar m. - 147 . Prooidet D . reoidet reliq. ho gera m in syllaba h linea imposita est. In B. vers 147 et 148 in unum hoc modo sunt contracti Prae-oidet hunc gela dissimulatque tamen. - non male D. igrumi longe LV. hulchre m. in reliquis pulcre et pulchre. - 14 , ocat hic D. dissimiliatque m F. taceis . locum b. tamen reliq. - 149, constitit Bb suistitet D substitit reliqui sueuntem, sed subeunte

in margine bicornu D. - 160, ipse sibi Bb F. ille sibi resiq. - risi, pedibusqua

Sed quid in occursum non currit Byrrhia Getae'

Penderet collo sarcina nostra SuΟ.

15 Fasce sub hac caderet Ha Byrrhial Byrrhia secum, Prosuerat multum sic latuisse tibia Continuat Geta Vae , vae mihi' dixit, Athenis

Dicere longa mora est, quam mala quidve tulit Me frigus , me longa fames, sitis aspera , Omni 160 Nocte breves, miseri perdomuere cibi. Non primo vivebat herus, sed pane secundo; Qui me pascebat vix quoque quartus erat. Sed pretium poenae miranda sophismata porto, Iamque probare scio, quod sit asellus homo. 16 Dum mihi me reddent patinae , lacus, uncta popina, Hos asinos, illos esse probabo boves. Sum logicus , faciam quaevis animalia cunctos Byrrhi , nam nimis est lentus, asellus erit.

Byrrhia sic secum Quid Byrrhia et asellus tiro Quod natura dedit auferet iste mihi'

meis P. F. ondere fesso p. pondere tanto F. pondere resso relIq. - 1s3, non curra BP non eaei reliq. - 154, enderet cosio Brim P. in . scribitur in collo, sea vocabulum in est In rasura positum pendeat in Osi DF V. enderet ut cosio P. 155 sub hoc PD. sub has reliqui. in M. in voc hac posita est littera o . . hac et hoc L Schneideri gramm latin II p. 100. - 156, mustum nec M. MiuuNe mihi Μ. michi bi titi reliq. - 157, constuntati neo michii oe . est reliq. 158, quaeque tuli F. quotque . quidue . quodue Μ. cuius vocabul prior Synava compendiari ita scripta est, ut litterae sit, impositum. Rarius comPendium. Vide Ciceronis orationem pro Milone edid Freundi. VIII quotque rei q. - 159, somni M. somni reliqui sere omnes. ins varietatem . 124. - 160, Perdomuere titi BD siti . cibi reliq. - 162, is bene V. - 163, en rectum P. βονβmato Μ. Ῥhistita, . ante ta est rasura . - 164, atque probare . namque Probor P. iamque robare reliq. Ceterum hic non ad Socratem, secundum narratIonem re centioris aevi in asinum mutatum , respicitur cs Nicephori Chumni agm. in Creugeri com Herodot. I. p. 336. ab sanno laudatum sed ad 6 167. idd, quod contra sanni adnotationem adnotandum esse puto aselius homo uncha m. 165 , reddunt reddant mi reddent i et, ut videtur atre Jocu - ρatinae dum V ungiam. - 166 , alios esse . - 167, DFicus p. lolyco m. ' 168, nam nimis B. qui nimis reliqui et Matthaeus indocin loco supra P. - o Scripto nimis lentus . sine voc est. - asse s B. - 169, quid BbPP.' -

20쪽

Byrrhia sic Gelae , quaecunque sophismata volvet, Respondebit, erit Byrrhia semper homo. G Hoc etiam didici, quod res nequit ulla perire Quod semel est aliquid , hoc nihil esse nequit. 1 5 Cui semel esse datur nunquam non esse licebit,

Sed faciem mutat et novat Me Suum.

Sic nequeo nihil esse. Sibi tunc Byrrhi Geta

Vivet in aeternum . si modo vera refert.

omnia mors tollit doctum cecidisse latonem 180 Atque ipsum Socratem occubuisse serunt. Fama mei vivet, sed et haec quoque morte peribit;

omnia mors tollit, omnia morte Cadunt.

B es missidet iste sibi : modo fine carere probabat omniati cuncta modo fine perire dolet. 18s Ibo sed heu i quid in hoc strepit et submurmurat antro pΕm, lepus est, hercle , praeda decora viro lUlar ego saxis , necenim mihi retia praesto, Furcula pro rete , sint Vice MX Canum.

173, Ut Maius et sannus secerunt, praefixi versibus, et , ut colloquentium verba distinguerem. In meis codicibus nullum huius distinctionis signum, praete quam in M. in quo versibus 179 et 185. hoc signum Dappictum est. - hoc esse didici b. diricit . - 174, Hic versus et 176 in V. sunt transpositi hoc nichil .

ut nichil m. non nichil reliqui esse nequid B m esse otest reliq. - 177, nihil esse B mPp V. non essem DF. sibi. irris omisso vocabulo tunc . In b. glossa ad birria apposita est au. - 179 omniam morte cadunt F. - 180, ac φsum . Socratem occubuisse Bb PD. procubuisse p. succubuisse reliq. De secunda syllaba in

Voc Socrates producta satinus conferri iubet Sirmondum ad Sidonium pollin. c. XV, 9 pag. 146. - 18 et 182 in P desunt Fama tamen . Fama mei reliq. sed et haec B p. ver hoc . sed adhuc F. sed et hic M. sed et hoc reliq. - 182, mors tolliti mors delet reliq. - 183, iste si Bi M. ille sibi m. ψse sibi reliq. 184, fine perire Bi p. morte perire reliq docet D V. probat . idet m. Olet reliq. 18s, sed en V. sed e nunc quid strepit B strepit aut i strepet D F. firmi et

reliq. - 186, Deest in D. En erum lepus est raedam e imus est certe V. enimus , en, hercle . en tuus est hercle reliq. etenda ιro p. - 187 , Utar enim Gai m utar in hoc sinis P. saaeis utar ego . nec non mihi B. quia non mihi V. nec sunt mihi F. non sunt mihi DF nec enim mihi reliq retia porto b. - 188, Furcula

Εxeat aut lateat, saxis mea praeda peribit; 190 Ditabit mensam praeda reperta meam. B Vae mi, qui latui' mortem vitare volebam, Jam moriar volui vivere, vita fugit. Hau Volui lutus nimis esse ; perenne latebo, Et fiet tumulus ista caverna mihi. 195 Vae , quia non lacu L nunc a me proditus ipso Ne moriar, timeo, qui bene tutus eram' Geta premit saxis inculcat et ictibus ictus, Et veniam timida Byrrhia voce rogat: Byrrhia sum, mihi Geta meus, rogo, parcat amico 200 ulla viro laus est sic lapidare suum. Geta teneto manus , tuus est hic Byrrhic Non es Byrrhia meta resert iurat hic , ille negat; Instat hic, hic clamat: Non mentior, hercule, notus

Sum tibi, me sola noscere Oce PoteS.

205 Byrrhia sum, mi Geta, tuus, tua Saxa repone, Vivat ut obsequio Byrrhia, Geta, tuo. JG Ergo caput profer. - Jam profero, saXa repone Ne caput hic pereat ad tua Saxa meum. sint ro reti sint, furcula ro rethi sit ice . furcula r rete sint B p. - 189, Exeat an . saxis nunc V 190 Post hunc versum in D leguntur Versus 211. 212. merta Suam m. - 191, qui latui P p. cur latui, quid latui . quod latui ΜDFV. - 193 Haisolui Bbm PD. heu potiti p. rum olu reliq. nimis deest mi.

perhemnes perhenne relig. in b. glossa adscriptara in aeternum. - 194 , caperna meus ΜΛ. - 195, i non M. r non . cur non ΡDF. quia non V. quid non P. Per me roditus P. a me proditus m. a ne traditus . a me perditus 'V. φS PD. 196, quod moriari F. t moriar, ne moria reliqui, sed priori voci in . adscriptum est: r. - modo tutus . - 197, inculcans ictibus mPD. - 199, sine mihim sum mi FV. geta precor tua dextera parcat Pi D. recor iam dextera Parcat F.

ρrecor mihi parcat amicus V. recor iamiarcat amicus m. recor iam parcat amicum M. adscriptum tua demtera arcat. - recor arcatur amica b. cum glossa et ut tuadeatera arcat in . scriptum mihi geta meus rogo arca amico pirum p V. vi re meum Ρ - 201 tenete tuus sine voc manus . hic est F. non est Μm DF non es Pp V. - 202, et restet M. Sin V. Byrrhi refert geta hic iurat D. hic tamen ille negat Μ. - 203, instat hic clamat . ι illa clamat V. et hic clamat . - Versus 20 et 206 in B desunt. O mi get F. eta Precor tua D. - 206 Hic et 20 versus sunt transpositi in V. - 207, UMiBM. sere ubique reponas M. remittas in remitte 208 , hoc ereat FV.