Systema Newtonis de fluxu maris confutatur ab Aloysio Sangro marchione S. Lucidi

41쪽

Cum aquarum intumescentia fiat per attractio-nzm ', ab revolutione orbitae Terrae per axem dissolvatur. At haec revolutio cum

assidua sit, aut lentior est vi attractiva, aut par huic, aut denique validior ; Si lentior est, numquam quassaretur intu mescentia , cum a vi majori attractiva detineretur.

ctio, & revolutio inter

42쪽

- ii 1e certarent fluxus fieri non posset.

Si validior; haec sem

per praepediret, ne flvixus assurgeret. Ergo data revolutione , attractio sore non potest. 'Secundum .' Age vero non detur Terrae revolutio , sicuti esse ne

ruit N , neque altera

abitur; cum enim Proprietas sit attractivi comporiS, ut ea quae semel

attraxerit nisi ab alb

43쪽

qua validiori vi avel

lantur J semper retineat attracta . Deberet ideo Luna immensam penCfluctuum copiam per omnem sui cursus ambitum secum circum se re . Sed illa meridianum Praetergressia , totius intumescentiae dis solutio inspicitur; ergo demta etiam revolutione fluxus nequit ab attractione effici. Nisi asseras, quod Linna ab horiZonte ad me

ridianum sicut Aquila,

ut '

44쪽

ut 1ta dicam, suis umquibus pondus illius immensae aquae elevat , post meridianum pessimus Venaticus Canis putanda sit , utpote quae labore lassa suam Praedam improbe derelinquit .

Tertium: Si daretur attractio praedicta, tunc

tota intumescentiae summitas erga horiZOntem, ubi Luna apparet, Vedi

sa esse deberet, & basis erga occasum , sed basis , & summitas eo min

45쪽

i do nunquam inspiciuntur; Ergo &c. . Nec Newtonis quidem suppositio vera es se potest, quod data pedipendiculariter in uno ex horiZontibus Luna omnes oceani fluctus tam superiores, 9uos ea immediate respicit, quam

inferiores ad se ipsa st

tim attrahatis. . Cum Oppositum quotidie animadvertatur ;nam videntur illae in adversis inter se sitibus aliis ab aliis longe re

46쪽

motis eodem tempore

amurgere, quaedam PrΟ-pe suum , ubi ea tum oritur , aliae prope alterum horiZontem, ubi postmodum orietur, spatiumque apparet ab una ad alteram complanatum , & insuper orae permanent haud turgidae ; cum omnium quidem aequorum aquae per hanc Newtonianam opinionem prope horiZontem, ubi emicat Luna, tam supra uti diximuS,

47쪽

tae esse deberent. Quartum: Si omnia quidem ponderosa, qua ad Centrum Terrae seque tendunt , Lunae den getur attrahere; Levia saltem , quae facile ab

exigua quacumquC aura moventur, ea Certe

deberet Luna attrahere, atque erigere; cum non solum qualibet oceani, atque aequorum extuberatione sitne ulla comparatione leviora sint, 1ed etiam multo sensibilior in eis esset at

48쪽

. i tractio; cum autem eadem nec erigat, neC a trahat , veram non esse causam fluxus attractionem , dicendum est . Haec autem hisce versibus continentur. Attracti cineres , palain, laetamina, i aeuum, Pluma, papyrus,acus,frons

arida, pullis, ct bilum, Resque leSes omnes, fu spensa Infecta superne, Erectaeque forent lanae , molle que capilli. Haec demissa manent, Lunam dum signa oriMn.

49쪽

lum restringatur attractio. Si autem sensibilis redditur vis attractiva super Oceanum uti

fluidum, sensibilis etiam reddi debet super singulas aquas uti fluidas;

Ideo omneS aquae ab ipsa Luna seque attrahi deberent.

At si pauca flumina excipiantur reliqua

50쪽

Omnia D omnesque lacus, & sontes nunquam tumida videntur , imo etiam neque Μare Caspium; multoque Parum

grum . Ergo &c. Duo ad id reponunt Newtoniani. Primum: Quod oceani ab his aquis segregatio hoc emciat. SeCundum: Quod cum aquae istae humiliores illis oceani sint, Luna eas

attrahere non possit. Verum ab utraque re