Joannis Henrici Boecleri Characteres politici Velleiani

발행: 1642년

분량: 178페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

132쪽

fassust Cat IJ2 dc Uet ei. 2, , 4. impetin pertinet. Alii, e diuerso, paulatim mct per elicita indicia i quosdam quasi casses illiciendi erant. huc retuleris ciceronis consilium , quo Allobrogicis legatis

praecepit, yt sudium coniurationis vehementer simularent , Γρcios coniurationis adirent, bene pollicerentur, darentq*e operam uti eos quam maxime maufessos haberent. Sassust. salit. L. Antonius sit retari arte, magnaque ct simulatione st dissimul attonea reip. exitio auertendus erat. itaque Tullius eum pactione prouinciae perpulerat,ue contra remp. sentiret. Sastre in Catil. 26. Aduersius occultefactiosos claros nobileβκ viros, inusitata animi fortitudine & constantia opus erat, ut coetςm tu invidiae&criminationis onere, pertendere auderet, quae inceperat. Populi totius animos ς cupidine rerum nouarum de neglectit publicae salutis, ad meliorem mentem diri ina quadam eloquentia traduxit. Nota est eo nomine Catilinari secunda. Amn. aduertimus ergo Nirum prudenti s simum,partim aperto , Ut ita dic m , Marte, directaque in aduerso S acie con

silii sivi copias explicuisse ; partim arte oeca iditate inuentiis quibusdam ex occulto

133쪽

sul obliquo rem gessiste totumque: illud rei p. liberandae negotium, inefficacem actuique peridoneam ανυ ρεμ γιας varietatem , uti res atque tempus monebat, dispensisse. Eandem postea consilii virtutisque rectitudinem adhibuit circa Pompeii Caesarisique molitiones& aduersus Antonium : cuius memoris ternas notas continuis actionibin inuint. Veiatet. 2, 6 ,3. Is i si quod fatalis rerum perturbatio, consilia etiam optimorum ςuuium no mediocriter perturbauit &interturb uix.de qua re moX pauca molὶς bimus Interim hanc τεχνην sue artem obsi estia incivilibus elationibus no parum illustrare possimi, quae Plancus. de siuis conssiliis ad Ciceronem speciose diseserit L Io. ep.8 E Catonis artibus singulare aliquid hahet illa, & proprie ad hanc resticit,cum per amicoso h6'ites suos , prouinciarum omnium administrationes, decreta, iudi ι, deniq*e qui quid pro rep oret contra eam gereratur, certis ct tempestiuis litteris rescivit. unde ipsum articulum auxilii contra vanas machinationes instruendi potuit sonstituere. Instituto pari non pari de caussa multi hodie utuntur: qui cu-

134쪽

lificantur. Ir. Verum omnino iam eo peruentum erat, ut plerique inhonesto 2 pemnici se consilio potentia pinucorum decra is tibertatem suam gratificari cuperent ceteri stustra nitebantur,nes aliμ ,sefatigando,nsedium, imo interitu qgerebant. Plane enim MPustiana illa e Ieturi 3. ad hoc tempus accommodare licet, quo aliqui Rem p. lacerabant, alii lacerandam praebeb*nt, Cicero & Cato ab utrorumq; rabie defendendam sibi,magno sed irrito studio sium ebant. Incipie- in is a Catone. cuius inieritatem multi hic accusant, neq; ἐντι αγίας artibus idoneam iudic*nt. Etiam Cicero, Cato noster, inquiti. 2, a Attic I, optimo anim Mens ct summa fite, nocet interdum Reip

s icit enim tanquam tu Platonis πιπολιτεία,

non tanquam ly Romuli faece pententiam. Euentus certe istendit,maximorum ingeniorum potentiam irritatam portu ei te illa asiperitate, quam impeditam: longeq; consulitus fuisse; studium rei p. aliqua mansiuetudine temperare, impetuquε δ directa contentione diminia , obliqua & dissimulata arte camni nisi sa-

135쪽

repugnabat naturae Catonis cui immo-xum fismumque, aperte ct atrinise of iu e sua reip. ellisset' inimicos conuinere. Quid dicemus Z Nocuit sane antiquus indefle*us rigor, cuius non capax eradid saecul im. At vero, cum nihil in cy- xiiii vita undiquaque sincerum reper tur, felicem dixerim xem p. in qua mR'gni viri hoc purissimum modo peccMyerint. Fides enim ciuium est, qu tatua; praecipuum ciuitatis robur calvum esse intelligitur: Sc licet sine pr*dentiae vxilio vix prodesse videatur, leuior x men ciuis er antis quem degenerantis noxa censenda est ii. Reprehendit Plutarchim in Catone, quod astiditatem Pompeii

Rpportunitatem e manibus dimissam, ait. nam ira Pompeium distineri potuisse , Caesaris affinitate, haud dubie ad opprimendam dominatu rem p. sipe- stante. Ratio magna reprehensionis do spepiosia ue4 nes io an maior Catonis, quo siuam voluntatem arte callida conciliari, auctoritatemque aduersi

136쪽

per mulieres capi squod generose & reiphcauila respondit) nolebat. Distinuis set Pompeium sane tale matrimonium ab assinitate C ae saris: an etiam ab ambitiosis & nimiis consiliis Z quorum minister fautprque, ne videri quidem volebat Cato. Vtique ergo aut Catoni discedendum fuisset a constantia iuuandae reip. aut Pompeius caritatem necessitudinis, dominationis cupiditati,quae cunctis assiectibus flagran tior est, posthabuisset. Ita enim sentiendum cise de eo,quod sperari gut timeri potu fit ex illo finitatis sedere, res ipsa loquitur. Quapropter sicut in aliis quibusdam nimis animose directam viam institisse Catonem nemo negauerit: itae non sine ratione dubitaueris, an haec

' νγ γγας semita multum momenti

fuerit allatura, sicut Plutarcho opingri libuit. 14. Quad ad rassium nostrum attisset, vitavit equidem solicite, ne perturbatis reip. temporibus in id, quod Cato, incideret: flexitque & mutauit sententiam, verba, consilia, prout publica utilitas videbatur postularer qua de re ipse ad Atticum & alibi saepe test

137쪽

V E LLE IA N i. tur, ac paene gloriatur. Sed accidit ei, quod est apud Comicum '

Adeo scilicet; ut supra iam meminimus, dissicile est iudicium de confusis;& ardua coniectura de perplexis: duiri ipsa fide ipsa industria sua distr huntur pariter ac decipiuntur aliquando si

pientes. Communiter in eo reprehenditur, quod exorto inter Caesarem dc Pompeium bello, cum primo medium se partibus praestitisset, eiusque & auctoritas & consilium cuius egregium specimen epistola ad Caesarem riserta lib. 9. ad Attic. post II. praefert reip. profuturum videretur,postea tamen mutati voluntate Pompeio se adiunxito meliora

jImprobauit ergo id factum vehementer Cato apud Plutarch. in Cic. iudicauitaque statum salutaris pro rep. άησι προ- corruptum hoc pacto & iniquo, ut ita dicam, loco constitutum cumque in medio collocatus utrumque a rei p. exitio

138쪽

exitio prohibiturus speraretur, deserto illo gradu nec partes nec rem p. adiuua

ri ab ipso polle. Agnouit & ipse sera

m amu- . . 's Ambitionis in rep. gerenda

sua distrabiu, nimiae subinde eum Plutarchin arguit. adeo ut adolescens adhuc Octaκius, cum

ambitione eius tempestrie de callide abuteretur , ad uerius ipsum & . rem p. eualuisse credatur. id quod ab amicis Laepe Ciceroni exprobratum est. Salie potetat hoc mirum videri, eum virum, qui stuato libertatis exitio Iulii Caesaris tantopere laetabatur, patefacere denuo Julianis artibus viam, & domin tioni struesidae auctoritatem suam commodare. sed haec postea, qualia essent, demum apparuere. in ip co rerum tumultu non leuia erant, quae Ciceronis

consilia in hanc partem incit harehi. Memor erat s muti de octauio puero sibi oblati, quo liberator rei p. & ciuilium bellorum domitor monstrabatur. Videbat s ntonium incubare g auem publicae libertati; neque sine opera octauit strenue compecci posse. Videbat Octauium post operam rei p. ian, felicia

139쪽

feliciter nauatam, non indigiit in Praemio de honoribus esse. Hic eius ge- heris sunt, ut Tullii consilium excusiare quodammodo possent, nisi & hoc damnare postea ipse, diuersaque nec rei p. profutura meditari instituisset. Sicut enim intemperantia erat, toties publice

exitio Caesaris gaudere ρ dc credulit interfectoribus Caesaris, speciose &per

artem Ciceronis auctoruatem facto suo accommodantibus, accedere; de α mia, libertatis restitutionem sperare, in ea ciuitate, quae libertatis nullo modo capax erat: ita haud dubie sinist x re iudicio Octauium tollendum postea iudicauit, quam promouendum antea susceperat; super rei piaesentis

conditionem, etiam Iulii exemplo iam admonitus, receptam semel tam alte dominationem, nihil minud quam gladio corrigi. Etiam diciteriorum Ferbitas pari licentia aduersus omnes expedita: tum inperit sitis timiditas obsti trile melio. ribus pro rep. consiliis existimantur, qualia tamen nec cur Dione cuius iii

Tullium iniquior stilus videtur) traducenda, neque huc, citra memo abile

140쪽

exemplum, referenda quis dixerit. praesertim cum nobis ad instituti rationem SM h,ὸ - sestici t quVdam de actu ciuili hoc lococium de tau- annotisse atque interim, si, qua maloi p rs vitis: atque ingenii stetit, ea

dis h. iudicetur de homine, omnitio verum maneat, quod Augustus ap. Plutarcb.

mortuo reddidit , testimonium : fuisse Ciceronem Hirum doctum ac PATRIAE STUDIOSUM. nam id in primis bic spe.

stamus, atque ideo ceteras laudes non conquirimus. sicut nec ea, quae in C tone Vituperantur , denique impedire possunt, quin Dionis laudatione digni C. simus videatur cui liras. dicitur e οτι-

γε ἀμνο- . libertatis sudiosissimus, anum issmus, constanti simus ex omnibus μάάtatis hominibus. Certς in his duobus licet reperire, quidquid id fidem boni ciuis id artem gerendae rei p. ad morum rectitudinem videtur pertinere. Nam de doctrina de studiis Ciceronis, quibus imperium Rota. illuminauit, alibi tectius tractaueris.

SEARCH

MENU NAVIGATION