Quæaestione cæaerimoniales variæ de nonnullis parochorum ac etiam episcoporum functionibus de quibus deliberabitur in Academiæ liturgicæ conventibus quos auspice viro eminentissimo Constantino Patrizi episcopo Portuen. et S. Rufinae ... et Sanctissim

1쪽

NONNULLIS PAROCHORUMA ETIAM EPISCOPORUM FUNCTIONIBUS

AUSPICE VIRO NOI PISCOPO PORTUEN ET . RUFINAE

VICARIO GENERALI

2쪽

dui propositas quaestiones enodare, aut enodalas magis magisque illustrare, vel iam habere colla. lionem debeant, neminerint illud, quod nostro in coetu semper so lemne suil, haec omnia unius horae spatio conlinenda. Initium vero ccelus toto anno erit hora vicesima secunda.

4쪽

DE NONNULLIS PAROCHORLM . Ac ETIAM EPISCOPORUM FUNCTIONIBLS

Per Vetusta in usu eludine cujusdam oppidi Matrimonii Sacramentum ut vespera seriae quintae in parochiali ecclesia vorsacristia celebrari solat, a qua deinde ad sponsi domum sponsa deducitur; sequenti vero dominica magno eum apparatu adecclesiam omnes OnVeniunt pro solemni nuptialis benedictionis ritu. Accidit quadam die ut, cum Isidorus parochus Septuagenario major aegrotaret, Alipium ne- Polem suum diaconum, et in coadjutorem nu- Per canonice eleelum, mittere ut Suo log mi, trimonii celebrationi adsisteret. Hic advertens ad ea verba ritualis Sacerdos jubeat elo omisit verba Ego os coniungo etc. reputans illari lius sacerdotis propria Dominica vero sequenticum Isodorus iam iam esset missam celebra-

5쪽

lurus pro benedictione nuptiali hujus omissionis certior si a quodam qui illam adver-lerat unde non leviter anceps haeret ad vi landam lamen admirationem, a rum ei sic ilo solemnem benedictionem ilia perlii sub vesperam vero, accitis ad se secreto sponsis, coram nepote et illo qui errorem agnovit, mutuo consensu ab iisdem exhibito, omissa verba

Pronunciai. Quaeritur: 4. An semper in Ecclesia solemni alesn Itales seroa a sint et quinam raeciPueruus olim in iis adhibiti fuerint 2 'i rum erba go vos conjungo te. i a sin necessaria ut eorum omissio nullum omnino redda palorem hujus sacramen i 83. ' Quid sentiendum sum de loci consue udis, fum de Isidori e Alipii agendi ratio ne , invectis circums antiis de quibus in

casu pila

Di 40 deeembjis 4 862. horara a meridientonius parochus empore seriato privatim Agnetem et Philippum matrimonio Onjungi : sed elapso vix mense Philippus die in

6쪽

obiit supremum Agnes ver transacto anno suae viduitati , parochum enixe rogat , ut solemnem henedictionem impertia secundo suo matrimonio , quod cum acobo celebrare cupiebat Antonius hoc fieri posse negat utpote legi ecclesiasticae, viduarum benedictionem prohibenti, prorsus contrarium . Anxia Agnes ob denegatam benedictionem . SP melioris consilii, acobi parochum adiit, apud

quem sacramentalem confessionem instituens,

pandit ei quoddam occultum impedimentum, ex quo iste primum matrimonium consistere nullo modo potuisse judicavit. in omnibus mature perpensis, votis ejus annuens nuptias

solemniter benedixit. Quaeritur: . Quid de rimaeoa Ecclesiae disciplina circa henedictionem secundarum nuptiarum dici possu Quid insuper nunc temporis de iis caulum sis 2 ' An in casu, quo in primo matrimonio benedictio non fueri solemnifer in erIAta, Secundis υρ iis donari ossi re debeat pQuid cero si malidum fuerit praecedens ma- Irimonium, quod benedictione donatum fuit Z3. Irum feria o Iempore Iiceat matrimonio benedictionem risatim conferre et quaenam SolemmIales eo in tempore, interdicantur p

7쪽

Dieri ianuarii 4863 horia f. a meridie laetinus parochus non ignobilis terrae Dinrem induxit, quem firmiter servat, celebrandi matrimonium in secundis nuptiis , sive tales extiterint ex una vel ex utraque parte, diebus quibus juxta ritum missa votiva permittitur; ut scilicet post matrimonii celebrationem, eamdem missam pro sponsis legere possit, quamvis peculiares preces quae post Pater noster,

et benedictionem eadem in missa adnotantur, penitus ni illat. Prima vero nuptias in Damiss irum solemnia diebus dominicis et festis dumtaxat benedicere usu Sebl. Hujusmodi consuetudo parum arridet cuidam sacerdoti qui non se itie de ejus liciditate et convenientia cum praelato Martino sermonem habuit. Hic

autem Pro sua semper tuenda Ser lenita opponit . uod quum ab Ecclesia in estis semi- duplicibus olivae missae in genere permitiantur, nihil prohibe quin ista iisdem in se-stis legere liceat. 2. Hanc benedictionem solemnem extra missam conferre alienum ab Ecclesiae spiritu si hi prorsus videri. Quaeritur: 4. Quaenam de origine erantiquitaIe hujus missae ro nuρ iurum benedic ιone dicen

Dissilire by

8쪽

9 sin P E quibus egibus fuat hodiernam disciserinam subjiciatur 2 ' An hujusmodi henedictio a missa separari queat, ita ut tibi plures nullae eadem die enedicendae sint, alle Iri atra missami eniti ossis, e in eadem missa omnibus simul enedici fas sit 33. Quid de consuetudine a Manino in cla I de ratiouibus quihuS. Pro Sua uenda senIentia, innuebatur dicendum pDie 28 fanuarii 4863. hora 3 Lameridie R lurimis ab annis in insigni quadam civitate mos invaluit ut quoties viaticum cuicumque ex nobilioribus, qui apostolico gaudent privilegio oratorii privati , ministrandum sit, si

tempus suppetat, missa in oratorio celebretura parocho, vel alio sacerdote, qua absoluta, in. firmus cum particula in ipsa jam consecrata communicetur. Nereus ejusdem urbis episcopus non semel cum prae salis nobilioribus omnem operam adhibuit, ut ab ecclesia parochiali viaticum deferri curarent , eis proponendo tum ecclesiasticam legem , tum infirmi et populi utilitatem sed frustra Hinc occasionem dioecesanae synodus ae lus , legem tulit districto

9쪽

parochis prohibentem sub poena suspensionis ab officio, ne Eucharistiam aliunde susciperent, pro viatico infirmorum cujuscumque status vel conditionis, quam ab ecclesia parochiali Praeterea statuit: ut parochus quam citius a peracta ab infirmo sacramentali consessione, viruli cum deserat: . quod parochi rurales longe ab eclesia illud gestantes, necdum in infirmi domo, sed et toto itinere superpellice e stola induti incedant 3. quod infirmo jejunium

Servare non valenti, Sacram synaxim secundo

vel tertio et amplius haud ministretur , ex dem aegritudine perdurante, quin decem sallem dies a praecedenti communione ira nSegerint. Quaeritur 4. Quonam tempore in Ecclesia usus in-oaluis alicum cum solemnitate ad infirmos

deferendi 82. UIrum ab eccIesia parochiali tantum Eucharistia pro Urmorum communione desumenda su si in casu negatim, num Parochus re quilibet sacerdos, de ejus licentia, in ora oris risal infirmi, et ejus Iamiliae, celebrare possit ad hoc ut ipsum communicare oabat'

a ' Quid dicendum de episcopi lege, et de reliquis ab ipso decretis, de quibus in casti Z

10쪽

Die 8 februarii 863. horara a meridie

Augustinus parochus cujusdam oppiduli cum

e civitate advesperascente iam die domum suam equitando rediret, equus saltibus lasciviens si actisque habenis violenter proiecit sessorem,

qui a praetereuntihus sublatus ac domum perductus, mox in extremum vitae periculum est constitulus Tali positus discrimine Bernardum diaconum fratrem suum enixe Augustinus rogavit, ut deficient presbytero Sancto Christi Corpore per viaticum eum reficere vellet quamvis summo mane jam celebraverit. Ut morem ejus gereret Bernardus Saeram Eucharistiam detulit, sed cum esset eum communicaturus tantum sanguinis profluvium evomere coepit, ut nefas fuisse viaticum ei ministrare. Tunc infirmus cum lacrymis fratrem exoravit, ut saltem ei SS. Sacramentum ostenderet, et cum illo benediceret. Acceptam igitur aeram Par. liculam diaconus ostendit infirmo, cum qua deinde crucis signum producendo eum benedixit. Cum vero huiuscemodi vetitum una cum circumstantiis per civitatem in noluerit graves disputationes exortae, varii varia senserunt circa Augustini ae ejus si atris agendi rationem. Quaeritur: