Dissertatio de syllabis duplicatis tertia. [microform] : contin. [section] 7

1쪽

Nationat Enoowmont for tho Humanitias

3쪽

August Christian August)TITI E De syllabis duplicatis

5쪽

a Cn

oQQ '

riae

7쪽

orationes ad elebrandam memoriani matronae nobiIissimae

e gente KOSpothorum

viri illustris

I. I. d. XXI. Iunii

typia in eadem tela mari ungiani a.

9쪽

do sylla hic duplicatim tertia. Contin. . . I, librando ian Ionge abest vibrare nαλλειν παμάλλειν, quibus in M. 650, 3. adjungitur nomen πάλη εν οἱ ἀττικοiπασπάλην καλουσιν εστ δε το λεπτομερεστατον του λευρουὰπ του ποπάλλεσθαι του λευρου sed p. 66I, 16 ad πάσσω refertur. Cum τετρεμαίνω ntimannus Omparat βεβρωθω, quo lentos morsus manducantis indicari Putat conjecturam sequutias haud improbabilem; nam a synonymo ραένω i. q. ἐσθέω ductum est nomen γάγγραινα . q. φάγαινα sive φαγέδαινα hoc est carcinoma serpens, et a δάπτω δαρδάπτω. Haec autem vis repetitionis frequentativa Vel quocunque nomine appellanda veteres arti allet res non Praeteriit. Sic enim ille, quem in ipso idus tractatus vestibulo nominavi, allatia anadiplosis poeticae, ut vocat, exemplis continuo subdit μιμητικοὶ γαρ ντες ο ποιητα τὰ τοιαυτα επιτηδευουσιν να τὰ πράγματα ρκο- νέσωσιπι ου γαρ πλῶς λέγουσι τὰ λελιζεν ἀλλ' ἴταν ταχυτάτην θελωσι δηλουν την κίνησιν, καὶ τὰ προκυλινδόμ ενος κατεσπουδασμενην δεησιν καὶ πολλη ν, quod et Dionysi iis affirmat

de Comp. XV. IIo. 9 I. nec discrepat interpres Apollonii III. 453.

et Io 13. εμφαντικὴ η παναδίπλωσις τῆς προθεσεως προπρο εμφαίνει γα μὰλλον το μετὰ σπουδῆς καὶ προχείρως γεγενῆσθαι τὴν δosa est. ΕΜ. 449, 5. ἐπισυντιθεμενα προθεσεις διεγείρουσι την ἐπιφασιν 'h et Trypho περ παθ. p. 277. Boisson quit Apollon de Adv. 550. q. πλειστά ἐστιν ἐν παραλληλοτητι κείμενα - και ν προθέσει πικροὶ περὶ κρηνην, προπροκυλινδομενοι. Illud Iegitur Il. II.

b. simile περι- α ι ι τε τά ρο ib. VII. reo et Apollon. III. 634. sed

10쪽

pleonasmos aut metri causa admitti dicit aut 34φάσεως, βαρδάπτω. Hoc quidem et quae Praecedunt, poetici sermonis illustramenta sunt sed λελέσφακος vocabulum quotidianum et triviale est ut γαγγραινα, πασπάλη et alia prius dictorum. Cum ἐλελίζω particula προπρό, quam Grammaticus Paris. l. e. apponit, X parte aliqua convenit non in totum. Nam in utroque facta est quidem anadipIosis, sed an hoc dictionis, in illo syllabae, ut in εορ αυρω, γάγγραινα et in proprio 1έλεζ, si huic antecessit a ut Apollonius signiscare videtur in principio SyntaXis c. II. . ubi quatuor genera geminationis enumerat: εστιν , δις π αὐτὰ στοιχεῖον παραλαμ Τάνεται, ἐλλαβεν εννεπεπι ἀλλὰ και συλλαβὴ, -- λεγες, πάμπαπι ἀλλὰ κα λεξις Μῶσ' ἄγε Μῶσα λίγεια, αρυς βαρυς συνοικος ἀλλὰ και μεχρι λογου ο τοιουτο διήκει νέκατὰ ειρη αενα ἐθις παναλαμ βάνεται, τε με ἀναγκαίως, τεδ εν παρολκὴ I. Attamen differt aliquid primum quod rραινα non dicitur, non magis quam φαινα, χαῖνα, sed Aε dici potuit ut ρε v. Parali. 00. deinde quod quae usitato γάγγραινα et similibus ad lita est syllaba, ad emphasin Pertinet, in nomine vero gentilicio nulla intelligi potest significationis intentio. Utriu-que autem distat adverbium nowna de quo errat EM. 50, 22.nὰν κατα διnλασιασμον πάμπαν. Id enim compositum esse, ut προπαν, ninαν, συμna et accentus indicat et brevitas ultimae. neque tamen sic ut haec e duobus diversis compositum est, sed ex iis leni nὰν πὰν , totumque hoc adverbi uiri non ad pathologiam pertinet sed ad scheniatologiam et quidem ad illiu geniis

per mesin mυτῶντο περι πίδακας ἀμω μέ λοσωι, Theocr. VII. 142. Conjunete sub uno accentu περ-mpi Phot Suid ut latinum ei reum circa substanti-v- περιαμωί circumactio finxit Eupolis exemplo nullo Crebra vero est compositio αμφιπερικτίονες, περιαμπέχευ etc. 'Eκ του παρος παροιθεν καί κατ' ἀναοιπλασωσμον προπάροιθε Gud. 48I, 47. qui anadiplasi mus mus ad

notionem pertinet quam ad Vocem Sic etiam προπρεών προπρηZη constant ex Synonymis ejusdem Stirpis; προπαρ, προπροθι ex effabili et ineffabili. Rutilius I, Ii. s. anadiplosis interdum sit uno Verbo, interdum plurium Verborum conjunctione.