장음표시 사용
1쪽
HABITA VII CAL. JUL. AN. MDCCCLXVII
3쪽
SOCII ACADEM in E A RELIGIONE CATHOLIChFELICITATEM
n iunia totius Catholici orbis laetitia cum Sueculuria Solemnia Beatissimi PEI RI Apostolorum Principis, ei C0a post ili ejus PAULI triumphiS Sacra a I e, Beatissime Pater cele
tieeseeret , qui ex inStituto pro Viribus studium omne ait operam confert ad Religionem Seriplis tuendam, illu
quum igitur, inter plurimas exultanlium animorum significationes, ad auspiciatissimi diei celebritalem oratio habitu sit coram frequentiSSimo Purpuratorum Patrum, ac sacrorum AntiSilium conventu; haec eadem I ibi, Boatissime Pater, jure meritoque debita obsequentissime
4쪽
sole uinita S, quae Cliristi Ecclesiam iani oporo di, exulamos moerentem quodammodo lenivit. Quantum vero in ea roboris ac virium sit ad animos bonis omnibus addendos, sex livore, ei obtrectationibus perditorum hominum in nolescii. Insuper gratum 4 ibi, Beatissime Pater, censuimus fore sermone pr0Sequi arctissimum conjunctionis ei observantiae Vinculum quo I ibi, Supremo Εeelesiae Pastori ac Masai Siro sacrorum Antistii os obstringuntur. Factum uetulis nostrae plano illustre ae luetilentiSsimum.
Si e I 0 Deus Optimus Maximus, Beatissime Pi ter, civilis ac religiosae societatis hono ei soli etiali quam diu
5쪽
Singularo hoc ot omnino mirandum temporibus hisce nostris neeidit, Eminontissimi Principes, amplissimi Antistites, Acadomici clarissimi ut brovi ab hinc tredecim annorum spatio, Summo Pontifico invitante , ea Sacrorum Antistitum frequentia, eX dissitis otiam catholici orbis regionibus, Romam advenerit, quanta ViX unquam fuit, quoad longissime Praeteritum tempu8 reSPicere POSSUmuS. Haec enim non solum quaSdam OecumenicaS Synodos aequavit, Sed etiam vicit. Quod quidona factum praeelariSsimum omnis aetas mirabitur, at tuo Ecclesia inter jucundissima Suae gloriae monumenta Servabit; eo vel magis quod hujusmodi conventus eo tempore fuerint coacti, quo minus humanae prudentiae opportuni Viderentur: cum tanta esset rerum Publicarum, in Italia praesertim perturbatio, tanta in Urbem christiani nominis principem perditorum hominum arrogantia. Quin imo omnis imporantium auctoritas in civili societate despecta iacebat, regnorum jura Pe8Sumdata, Europa bello et factionibus commota agitabatur. Attamen quam SQQUndos oxitus sortiti sint jam manifestum est. Atque hujusmodi sacrorum Antistitum contra Ecclesiae hostium machinationes, et Vota ConVentuS praesentissimo S. Spiritus afflatu initos fuisse quisnam dubitabit 3 Quis nam sudoat inficiari hoc maXimo Ecclesiae bono semper fuisse, et esse futurum 3 Quisnam immortali Pontifici Summo PIO IX moritas gratest oferendas esse non duXerit, qui tantorum operum auctor, eXCitnior, Princops fuit 3 Jure igitur illustrium virorum hic coetus, qui catholicae Religionis nomine ornatur et gaudet, maXimae laetitiae signa edere decrevit, Vosque, ampli8Simi Patres, honoris et obserVantiao causa in
6쪽
partem eXultationis arcessere. Itaque nihil mihi optabilius, nihil honorificentius Poterat contingere, quam ut hoc solemni dio, in hac Aula maxima, in hoc Venerabilium Pastorum concursu verba faciendi munus mihi domandaretur. Proposito ergo mihi ab Emo et optimo Praeside orationis argumento, pro ingenii mei exiguitate Onitar satisfacere,
et dicere adgrediar DE MIRA AETATIS NOSTRAE CUM ROMANA PETRI SEDE SACRORUM ANTISTITUM CONIUNCTIONE.
II. Conjunctio haec arctissima luculenter innotuit, quum Pontifex
Summus de Dogmato Condoptionis IMMACULATAE DEIPARAE
HRGINIS decernondo cogitarot. Equidem omnium id erat in votis, nihilque potius ab universa Ecclesia desiderabatur. Verum magni hujuscemodi facti rationem ae ordinem breviter perpendamus. Perduellium hominum scelere summus Antistes Roma eXulabat atque hospesCajetae morabatur. Attamen in ea temporum acerbitate, Suimet quaSi oblitus, gloriam Deiparae Virginis animo fovebat, litterasque ad Episcopos omneS mittebat, quibus egregiam ipsorum pietatem et pa8toralem sollicitudinem magnopere excitabat, ut unusquisque in propria dioecesi publicas preces indiceret, ut in ro tanti momenti id consilii susciperetur, quod tum ad majorem Dei gloriam, tum ad beatissimae Virginis laudem, tum denique ad militantis Ecclesiae utilitatem apprime conferret. Mirum sane fuit qua alacritato sacri Antistitos Pastori maximo consestim obsequuti, indictis supplicationibus, matura deliberatione,
consultisque Viris sapientissimis responsum dodere scriptis epiStolis, suae undecim Voluminibus in lucem editis continentur: monumentum 1 erenne deVotae obedientiae, intemeratae fidei, ac singularis animorum concordiae. Haec in Dei Ecclesia peragebantur cum magnum Sane bellum serveret. Sed pergat oratio mea, sacrosque PraeSuleS PeregrinanteS adspiciat ac porro sequatur. A glacialibus Arcti plagis, a torridis Africae littoribus, ab extromis Amorieno finibus, ab insulis etiam longinquis nulli parcentos labori, nullis doterriti itinerum incommodis, Venerabiles Patres Romam conveniunt, Pontificem splendide circumstant in maximo Vaticani templo, avidisque auribus optati88imam illam Vocem hauriunt, qua irrefragabili judicio Dei para Virgo
7쪽
ab origine labis noscia declaratur, idque firma fide tenendum decernitur. Jam Doetorum quorumdam Virorum dissensus tacuere, jam variae scholarum opiniones in unam COnVenere Sententiam, jam abjecere metum omnem siqui sorte nimium timidi haerebant, jam Petroox cathedra definiente quod jam pridem Ecclesiae traditum fuerat, pro
fidei dogmato habetur. Faustissimus atque eXpectatissimus nuntius fulguris ut ita dicam celeritate per totum catholicum orbem persertur, omne genu Subditur, quodque earum magis ac liberum in homino ost, intellectus omnis, omniS Voluntas, Sponte libenterque Subiicitur, cunctique Sacrorum Antistites, et fidolos eis concrediti idem ex animo sentiunt cum Supremo Ecclesiae Capito. Spectacula istiusmodi locum in catholica tantum societate habent. Pastores namque Pontifici adhae rent, populi PaStoribus: unde eXurgit admirabilis illa animorum unitas, suae merito inter praecipuas EccleSiae Christi notas adnumeratur. Chri stiani enim populi sacros Praesides non a se electos, sed a Deo per ' icarium suum in nomine Domini eXcipiunt ae Veneruntur. Qui quidem sacri Pastores adveniunt non ad tondendos, sod ad pascendos greges, non ad Vitam in otio et commodis degendam . sed gravissimis negotiis, curis molestii8que diStentam ac Pene obrutam, plenam
laboribus, plenam periculis; non ut Sibimetipsis prosint, sed ut publico bono prospiciant, et subditos Veluti in Christo filios amplectantur
omnique beneficiorum genere Sibi devinciant. Hujus unitatis ope et vinculo tot contona hominum millia idem Sapiunt, sentiunt idem; mysticum Christi corpus coalescit, firmatur et viget. Quare persecta unitastion astu aut blanditiis, non minis aut terrore, non deceptione aut Vi, nullis denique potestatis humanae Viribus, sed omnipotentis Dei virtute plane conficitur; et ultro efflorescens uberrimos concordiae laetitiaeque Ductus omittit. Hinc multiplices illae charitatis significationes, luminaria, festi ritus, SolemnitateS, Praeconia. Ηine tantus amor in Summum universae Ecclesiae Pastorem, et docilitas fidelium, set filiorum in Patrem reverentia. Etiamsi caetera omnia deessent, Vel hoc unum PrΟ- socio splendidissimum aetatis nostrae factum sussiceret ad plane oStendendam Catholicae Ecclesiae majestatem, amplitudinem, dignitatem:
haec vera est suffragiorum libertas quae membrorum omnium Cum ea
pite intimam consociationem portendit.
8쪽
At vero hoc PraeclariSSimum eXemplum Pauci S POSt annis aliud quoque nee Sane minuS illuStre eXcepit. In memoriam reVocate, post impiam sere totius regiminiS rapinam armiS, fraudibus Patratam, quibus horribilis tempestatis fluctibus romanae res agerentur. Fere diXerim immanissimum Virginis immaculatae hostem Vim omnem infernam explicuisse, ut Pontifici Summo Rus gloriae adsertori novum bellum ac teterrimum indiceret. Quidnam vero prosecerit breviter inspiciamus. En alter Sacrorum Antistitum coetus colligitur. Etenim quae solemnitas eX Vetere consuetudine quosdam Italiae Praesules Romam advocabat, ea Prima Vice universoS Compellat: optimo Sane immortalis PII IX consilio. Namque patria haec nostra miSerrima R Perduellibus discerpebatur, et qui publicis rebus potiebantur, italos Praesules a summo Pastore Vi arcebant. Quid porro 3 Itorum accidit ut iniquitas sibi mentiretur. Post hominum memoriam nunquam fuit tanta Episcoporum frequentia, quum novi heroos Sanctorum Coelitum honoribus augerentur. Fere namque trecenti Praesules nedum Solemnibus cooremoniis ad Vaticanum splendidissime actis adstiterunt, sed etiam coram Pontifice eam Protulere declarationem, quam uti Perenne ac
luculentum devinctissimae unionis monumentum annales Sacri SerVn-bunt. Cui etiam plusquam quadringenti episcopali dignitate praediti
absenteS SUbSerit Sere; quae res tam graVe auctoritatis pondus efficit, ut post Oecumenicum Concilium Lateranense Secundum frequentissimum, nullam prope aliam huic similem Episcoporum ConSenSio-uom Ecclesiae annaleS praeses erant. Erat Vero omnium unus Spiritus; cor unum: unitas in doctrina, unitas in sententiis, in Obedientia unitas. Nee loeorum distantia, nec regiminum disparitas impediit, quominus tanta Patratin multitudo in unum, eumdemque SenSum ConVeniret. HOC Rrgumento perspicuo ostendebatur nil in Ecclesia Dei immutatum, longo licet praeterlapso plusquam decem et octo Saeculorum Spatio atque eamdem Vigore animorum consensionem, quae PrimneVn Apostolorum aetate fuisset. Jamvero istiusmodi unio Constans, continua, Persecta nonne clare demonstrat divinam osso Religionis originem, Praesenti Spiritus Sancti virtute Ecclesiam regi, atque impleta
9쪽
Christi promissa se nobiscum futurum omnibus diebus usque ad con Numinationem siloculi 3 Quamquam Vero unio Catholica, ac praesertim Sacrorum Antistitum cum Romano Pontifice in Ecclesia nunquam defuerit; ea tamen nullo tempore arctiUS ac manii Stius, quam nostro hoe neVo omnibus innotuit.
Cuncti Ecclosiae Catholicae Episcopi concordes cum Romano Pontifico
locuti sunt ea ratione, ut Vere unus ac idem Spiritus Dei divorso utique sermone linguarum, Sed Una eademque mente SeSe Proderet, aclieno videremur ip8Ο Apostolorum tempore nos VerSari, Cum diVei Sarum adeo gentium homines eos mirabilia Dei praedicantes, proprio quisque sermone loquenteS audiere. Namque non Solum ii, qui hanc urbem adire potuere, Verum etiam illi, qui vi coerciti Romanum itor, magno animi sui dolore aggredi haud potuere, Summo Pastori concretissimis animis assentiri vehementer gloriati sunt. Hinc sactum est ut quod Ipse asserebat probarent, quod improbabat damnarent, dolenti condolorent, laetanti gratularentur: ut ingentia quindecim Volumina in vulgus odita notum faciunt, ac Veluti totidem aretissimae unio nis monumenta omnibus testantur. Nostra haec trophaea, nostri hi triumphi. IV.
Hoc pacto procul dubio, efficitur, quod Paulus ad Philippenses
scribobat st idem sapiatis eamdem charitatem habentes, unanimes id ipsum sentientes s Hoc modo manifeste conspicitur quod ipso Christus voluit, Patrem orans illis verbis α Pater Sancte serva eos in nomine tuo quos dedisti mihi, ut sint unum sicut et nos. , EX quo loco divus Cyprianus Celeberrimam eam Sententiam eruebat Episcopatus imus est Q cujus a singulis in solidum pars tenetur , Atquo iterum alibi iscopum unum, Episcoporum multorum numerositate di usum , Et cum NoVatianum urgeret, qui signum rebellionis in S. Cornelium lo-gitimum Pontificem sextulerat sit α Idcirco Dominus insinuans nobis un/tatem de divina auctoritate venientem ponit et dicit: Ego et Pater unum Sumus. Ad quam unitatem redigens Ecclesiam suam denuo dicit: Et erit unus greae et unus Pastor , Hine Pontis ex S. Symmaeus α unum est per diversos Antistites Sacerdotium ad Trinitatis instar , Et revera perspectum est Filium eamdem ossentiam habere , quam Pater, et Unum Deum esSe 4 Omnia, sic Christus ipso, quae dedisti mihi abs te
10쪽
Christus Apostolos docuit, potestatem omnem quam ipsis contulit, Patri resert acceptam. Omnia quae dedisti mihi abs te sunt, quia vorba quas dodisti mihi dodi eis . Ego dedi eis sermonem tuum: mea doctrina non est mea, sed ejus qui misit me. Denique missionem ipsam Apostolorum a Patro repetit et Sicut misit me Pater, et ego mitto vos , At Pater, ut verbis utar S. Basilii, ost radiae et fons Filii et Spiritus Sancti. Cui Gregorius Nagiangonus cohaeret dum ait α Unus quidem est Deus, siquidem Filius et Spiritus Sanctus ad unam causam referuntur. , Optime igitur, ut Superius memoraVi, S. Symmachus Episcopatus unitatoni divinae Trinitatis imaginem exhibere affirmabat. Post haec quid memorem Ecclesiam comparari uni agro, uni convivio, uni domui, ovili uni, atque mysticum Christi corpus emcoro 3 quid referam praeclarissima illa verba S. Apostoli Pauli ad Ephesios quibus eos adhortatur: Solliciti servate unitatem Spiritus tu vinculo pacis, unum corpus, et unu8 Spiritu8, unus Dominus, una siles, unum baptismum,
Sic revera quot homines Vivunt, unam Veluti familiam efformant: quod Providentissimus Deus satis eXpressit, quum uniVersum humanum genus ex uno stipite voluit derivari. Atque id clarius otiam olucoscit post Salutiferam reparationem, cum uni Petro principatus est attributus; ut unitas et charitas humanae familiae instauraretur in unitate Patris unius in coelis, sicut et Patris unius, qui in terris illius vicem
gereret notus omnibus ae spectabilis. Christi enim societas non unam aut alteram gentem amplectebatur, sed universas; quae Ecclesiae unitaS, mira etiam Varietate Constat, qua elarius per totum terrarum orbem
effulget. Unitas enim locum habet in fide et legibus morum; in reliquis quae a Christo Jesu statuta non sunt, uti in caeremoniis et ritibus, varietas. Quod quidom Divus Augustinus exornat segregie ad locum Psalmi XLIII, ubi Christi sponsa Reginae comparatur illis verbis α A stitit Regina a demtris tuis in vestitu deaurato circumdata varietate: Destitus Reginae hujus, ait Sanctus Doctor, quis est' et preti08us est, et varius est. Sacramenta doctrinae in illis omnibus varia. Alia lingua afra,relia Ura, alia graeca, alia haebraica: ista et illa faciunt istae linguae varietatem vestis Reginae hujus. Quomodo autem omnis varietas vestis in