Glossarii latini specimen [microform]

11쪽

2 Erunt qui novam hanc inauditam ad UssIma domum aetate percrebruit v. adhuc vocem mirentur nec tamen miri Philemonem p. XIX , neque, ut liuersi ea quicquam inest, quum λέξις o fateor qui voco λεἐικογρα po usus ait, α doscendat. Λεαι γράφος igitur, quod auctorem proferre habeo, haud magis vocabulum In Eetetam Exegesi Ilia quam qui γλωσσογρα ιικος, cuius Ioco dis p. 101, 21 legitur , is qui περ λεαεω γλωσσογράψο in usu orat Neque agit Etenim vocabuli λεξιμο usus recen tini Lexicon , nedum exicographus.

12쪽

Labb. πλουσος, vix nomen Latmum Proprium e illam certo sormam quodammodo munit nomen Maias apud Gruteriam p. DCLXXXI, 6. Possis suspicieari, Plautium, comoediarum scriptorem, dici, cle quo Gellius III, , sed ne hoc quidem nomen ' suspicione liberum videtur Ania distica nostra

haud insuetum. Recurrit in codice ait Veronensici vide oescheni editionem alteram P. 461. Et Valerius robus do notis p. 1469. d. Godolaedi iam OFF. pro .cium scribi annotaverati aeterum Librum des o io proco stilis in his fragmentis septies sine auctoris nomine laudatum Ulpiani se ad I 24 demonstrabitur.

Pro ΛΟΥΚΙΑΝΟ vix dubito quin ΛΟΥΚΙΛΛΙΟ reponendum sit, lenis sima mutatione. Praeterea etiam ipsa vox a actum auspecta videtur latet enim, nisi fallor, aut acanthus, aut canorum, nisi sorte insolens forma

acanthum.

Codex accores AEEIN IEPΟΦANTOT Repositum suggessere Glossae Labb., firmatque Festus cieris , esuris cistea, qua in sacrisciis uto-bantur sacerdotes, ubi V. Dacerium. Eo magis autem glossa nostra advertenda , quo qui ex Plauti sabulis deperditis fragmenta novissime collegit Bothius in priori certe editione, qua sola utor, Vocem illam praetermisit omnino. Hoc loco non possiim qui , occasione ultro oblata , Iautum alio augeam 1Ysgmento, quod, ut alia quoque, ad hunc usque diem neglectum est. Vin centius Bellovacensis pec Natural XUII, 94 ulu de Harpyis : Harpiae quaedam Ves maxime, quae numquam faciantur manducando Plautus in Aulularia Harpia uigitos a praeciam exacuunt curois sic unguia bu a Q mμnaas HGOIant e guo comingunt auferant quo relinquunt pol iant. Ex libro de natura rerum. unc librum de naturi vel etiam de iuria iserum passim Vincentius laudat: cuius sit, me latet. Illud Plauti fragmentum in edita Aulularia non exstat, neque inter eius Ragmenta occus

13쪽

rit Sed potest suum sibi Ioeum in ipsa fabae vindicare, videlicet ex ore Euesionis avari senis presatum. q. 5. Hanc ipsam Codicis Parisiensis glossam respicere videtur Ios Scaliger ad

Festum m ambactus. De origine magis quam de notione v ambactus . D. in partes longo diversas discedunt, videlicet Gallica utrum sit, an Latina vide Festi interpretes et praecipue Morum ad Caesarem de B. G. VI, 15. ea quidem sententia, quam Dacerius ad Festum occupavit, Veri videtur similius, ambactua h. e. circumactus meram esse Latinam Vocem quam extraneam et Gallicam quidem, praesertim si Verum est, quod iuxta nostrum Icissatorem Festus quoque asseverat, ea Ennium iamdum usum esse. Contra statuerim ex Latio potius eam in Galliam transmigrasse, atque hinc demum ortum esse medii aevi vocabulum ambahi, quod ministri significationem habes narrant. In his tam aula, quam Oγε inauditum adhuc est cum hoc tamen vide

an comparandum it oγκοι.

. . Vocabulum anserarius Lexicis addi potest. Haud malo ortasse suspicere, si hoc Ioco agi de ita anserariis cogites, quorum curae anseres in Capitolio publice alendi mandati essent. V. Plutarch de sorti Romanorum p. 325. d. Frcf. Lambin ad Cic. pro Rosc. Am. 20. Denique de . χηνοβοσκος adeas Schovium de chari papyraceis Musei Borgiani P. 100. In Ennii Annalibus, anno proximo cura . s. Icti editis, profertur hoc vocabulum ad VII, 50. p. 93, excitatum ex GIOssario Benedicti, glossam nostram ad verbum reserente. Eodem spectaro videtur Glossarium antiquum in Halaiensi bibliotheca servatum , mecumque ab lao Blochio, viro eruditissimo mihique amicissimo communicatum A Matrae ornamenta Mel armamenta naνis. Et hanc ego originariam censeo vocis origine Graecae scripturam, cuius prima syllaba ex aμφι, ut videtur, facta est, ut in v. amfractus.

Nam prima syllaba, plerumque producitur; correpta legitur apud Ciceronem in Arateis apud Priscian VII. . 769. Pulsch.

14쪽

. Moibus absumptis Mitanti quaerere aptastra, 3 et alios. Nimirum amplastro cessit paullatim in molliorem formam aptaatre, in qua nihil impediebat, quominus prima syllaba, si usu veniret, corriperetur. Retinent tamen, ubi prima producenda est, Codices Praestantiores antiquam scripturam a lustrs, ut in Siliora c. Lucano III, 585. 672 . ubi, lectionis varietatem a Frid. Webero congestum. APIustre autem quid sit, ninium optime Sch liasta Iuvenalis explicuit X, 136 tabulatum, inquit, ac corandam ver-- sciem napis Pyooitum , alii incunt rostra navia , ornamentiam Puppis, ἀφλοιστίη. Plura interpretes Silii l. o. quae referre taedet. Iossator caet rum noster quum Voce πτερον ad illustrandum Pluser uteretur , haud accurate egit: πτερά enim, quum de navium armamenti dicuntur, vel PIemamque significant: V. Syllog inser P. G4.

Appia in dubio vitiosum An a lare ' Isidorus Glossis P APplare, eochlear Vel fortasse rectius admovebuntur Lydi de mens. p. 11 verba:

g. 10. An sorte apta et mox ἀμπελου φυλλα legendum Vox ἀμπελοφυλλος certe in Lexicis desideratur. 6. 11.

3 Hrstilius nuper . I. P. 342 assumptis edendum curavit, lectore non Onito de lectionis novae origino Et auCtoritate. Auctorem ei indicabo Tortellium grammaticum , de quo eiusque operis . Praefationem ad Apuleios grammaticos Propediem edendos : qui in libro de Octhographia fol. 40 verso iam assumptis Praebet. Id tamen peris perames absumptis enim octo habet, modo mecum submersis interpretero, ut Suetonius Iul. 25 classe i tempe statis prope absumpta. Et de naufragio sermonem esse, fidem facit ominus Lucretii locus II, 552: Sed quasi naufragiis magnis multisque coortis

disiectare solet magnum mare transtra, guberno, antenna1 FrOram, malos, tynsas que natanteis, per terrarum Omneis oras fultantia aplustra. Ne quo Praetereundus est de naufragio

locus Silii X, Sta inprimis hic comparandus

iamque Fer undas et transtra, et mali, Iaceroque plustria velo, miseri fultant revomentes

15쪽

Horum ego niI plane Inleslago, quod non mirum propter vitium voci ara mutaritia inhaerens, quod demere equidem haud sustineo. eque de sensu mαν ε πίτροπος antehac non observatae melius constat. Et deest haec ipsa glossa apud Labheum.

9. 12.

In his licet nonnihil mendosia nemo erit quin rotae sodales Statim cognoscat, do quibus ut nihil nunc dicam neque de numero fratrum arvalium, de quo disputaverunt interpretes Festi, ambarpalos hostiae, neque de eorum in rebus agrariis iudicio, hoc unum res flagitat commemorare, glossam nOStram totidem litteris inter abbeanas atque a Passeratio de litterarum inter FPermutatione, . 10l nisi quod hic rectius Octa H reserri, quae, quum esset

manifestis verbis de fratribus arvalibus tanquain de iudicibus finium regundo tam concepta, uiacio Obs X, 3 p. 340 et XI, 5. p. 352 ansam dedit, ut hanc iudicii facultatem im tribueret Quam opinionem posthac argumenti sane

speciosis improbarunt Marinius Alli e monumenti des iratelli Ar IL, T. I. p. XIV et Ruhnhenius Antiquit. Rom. part VII. p. 10, quamvis renitentei ctissimo harum Antiquitatum editore, Elchstadio sibique uiaci sententiam,

iustis quidem sinibus circumscriptam non displicero annotante. Post taliumvirorum sententias si fas est, et meam interponere, libere fateor, tam imp ditam mihi non videri illam quaestionem , quin quodam modo solvi queat. Quum enim in illa glossa nihil insit, quod nativa aliqua suspicione Prentatur,

id tantum quaerendum, an quum seriori aetate, quod ex Agrimensorum Pra sertim scriptis abundo demonstrari potost , collegio fratrum arvulium nullus prorsus iuris dicendi locus in o agraria relictus sit, immo eorum ne nomen quidem amplius reperiatur, idem etiam ad prima rei pubIicae tempora pertineat quod equidem pernego. am quo utuntur argument nostrae sentemtiae adversarii, scilicet ex lege XII tabularum sumpto, secundum quam in controversiis de finibus regundis arburi capiendi sint, id ipsum tantum abest ut nostram opinionem evertat, ut contra nihil impediat, quominus ita de hac estatuamus, quum primum ius finium apud fratres arvaIes suisset, id ex quo latae XII tabularum leges essent, ad arbitros transiisse.

16쪽

l. 13.

De Atriensibui diaetariorum munere ungentibus cf. Gubm a Plauti Pseud. II, 2, 14 et Wunderlich de usu in criptionum Roman Delerum in iuro, Duedlinburg 1750 4. p. 94 seq. De diaetarcho vide marmor Capitolinum ad Apuleium grammaticum P. 51. editum. Caeterum glossam nostram in Auctar Lex Graec P. 49 iam Vulgatum reperies.f. 14. Codox ΜΕΛΑΝΟΝ ΛΟΥΚΙΛΛIOC Nostram glossam qualem ad Gl. Labb. correxi, recitat Scaliger ad Fest. v. Aquita de cuius vocis significatione legenda assertiorcellinus h. v.

f. 15.

De 1κ, umor dixi in Sylloge inscriptionum. 'Αρχαιολογοι ii videntur intelligi histriones, quorum res maxime serebat, dum nova instituta et mores prehenderent, antiqua semper commendare quo sensu sere ἀρεταλογοι ηθο- λογοι dicuntur. Harum personarum exempla passim etiam apud Plautum ob via. Non abludunt Aristophanica illa Nub. 813 τι παιδάριον και φρονεῖς αρ- χαιικοί. Eodem sensu Gregorius carmine adu episcopos, quod Tollius Itinere Italico p. 22 edidit, αρχαύω φρονεῖ dixit. De βιολογοι egregie disput vi Iacobsius in Wolfii Anal Iiit. I. p. 106. Quam pone hanc vocem lacunam sequi iussi, ea in codice suppletur UCΔΕΟΒΟΙ.ΔIOCΟΜHPICΤΗΝ. ΔΗTO1.NΥ-XΟΡΟΙ, quae pro aenigmate mihi fuerunt; quare quum edipus non sim, malui ea in nota, quam in contextu exponere. Neque multo aliter ea abheus: ω δε οβοιὁιος, μηριστ 1 δειτο νυχοοοι Videant acutiores.

Haud magis quid roscit sit, assequor. Lisius haud dubie Andronicus ille intelligendus est. s. 17. In Auctario ex Graec. p. 43 monui legendum videri ariolator. Post πραγμαΤείη ς apud Labb. additur aεταβολος. Pro νε της , nescio an legendum ε νητής Isidorus Glossis Ariolator, Ocio, o μεταβολευς. Idem alibi: cio, arilator Festus oritator qui etiam coci appetiatur &α

17쪽

Llibb. suae obsoervatio pariter ad χλωρά pertinet.

. . 22. . Cod. Gutuuiocae Gl Labb gutilli oncae. Utrumque perperam. Veram lectionem restituit scaliger ad luteo Festi verba Guuioca nucum iuglandium

summa es viridis utamina unde etiam Pr fici a , quod cum Codico I. Labb. tuentur, Ma confidenoe correxi, quod miror Scaligerum fugisse, qui contra Rabρυοτομια, legendum commendat Deniquo Od et Gl. Labb. 1ιαροιου. Glossam asserticaliger ad Festum v gutturnium Varronis Iocum invenire haud contigiti . . . . I. Codox cum Gl. Ab defectarii, quod tamen ab alio glossatorem bel rectarii, εἰσπηδησιῶνες exhibente in integrum restituitur, idem iam monento Culacio Obs. X, 34. Vide etiam angium v. erectari Sed hae vox an recto habeat, aliquo Digestora locis obvia, a iurisconsultis summa contentiono disceptatum est ex quibus, ut superiorum sententias uno saetis explosas mittam, ornice apud Hallenses iuris interpres, nuperrime exstitit, qui peculiari seripto I do hau hominum classe aio post alios rursus statuit, ut cirEclarita et derectariis Potius diaetaris substituendos esse dicat, quo nomine ii serri

18쪽

appellentur, qui coenaculorum cotodiam ad modum atriensium et cubiculariorum aliorumque eius generis inabuerint Scilicet in hos, si quid erga heros desiqi issent, Iatas illas esse leges et poonas quarum in D . mentio fiat. Quanto

autem reclius Pereicius alaetariorum nomen et statum inte retatua est, eo magis improbanda eius est sententia, in directariorum locum hos Promovendos esse praecipientis Tota enim eius disputatio cum alias ob causas, tum ob hanc cummaximo uno veluti ictu concidit, quod homines isti, quocunque eos appellaVeris nomine , ex servorum familia eas non potuerint, id Vod aperte docent Digestorum loca. Qiro ut quisque, modo Dig. verba nitente examinet, facile intelligit, ita non opus est post Dieckium , acerrimum e nicianae sententiae censorem O, Verba hac de re sacere Iura. Porro Die-chius, quamquam intelligeret, tenebris istam quaestionem tot tantisquo involutam ess , ut vix dispelli possent, tamen, novam expediendi rationem instituere haud veritus, admissa lectione inrectaritia, verbisque Ulpiani qui in aliena coenacula a dirigit iurandi animo potissimum adhibitis, voce cirecta riorum pag. 223 censuit inquilinos ures intellio, sive ipse insula herus, sive qui in domo habitent de conducto suri nomin. teneantur. At non verior caeteris expIicandi tentaminibus haec ratio Idetum. Primum enim lares utrum inquilini sint, nec ne, quandoquidem non multum interest, ex Dig. Iocis patet, de inquilinis non modo non agi , verum derectarios generali desuri bus titulo expilatoribus, accularii . aliis iungi , qui non sint inqui linici neque repugnant verba in aliena coenacuta, quum post alios Dieatus ipse monuerit, de quovis domicilio, sive conclave singulare sit, sive in tegra insula, coenacutam recte dici. Nullius igitur plane momenti in hac controversia est significatio coenaCutum. Porro tota de inquilinis sententia Basilii Μ. Ioeo egregie refellitur, qu διρεὐαριο Iatronibus iuncti vias potius obsidere quam in aedibus habitare dicuntur Epistolis enim: τι πάνyαληστῶν, inquit, και διρείαεἰων πεπληρώαι τῶ 'ς ὁου. seo enim unice ora loci lectio dum Nas;-1eensis editio a. 155 P. 235 διακτοραν, quod absurdum est, Pr διρεκταριων, hibeat aenuinam lectionem etiam angius Glossar med aevi T l 1. p. 6t . ' adver-

5 Historisehe Verstiche sibe das crimi Ictus adversus ErnIcarim nuper ususniareo aer buser, 167. Eodem est in libello menstruo eues Ambivam mento , quo Dieckius, etiam alius de Criminal rechis, , S. No. 21. p. 513.

19쪽

adverterat. - D. de alia Inechius aut , is rem utilii T. Ponerarius notatione I Iani , ut verendum est ne argulio Mam verior sit. In voce enim uia reiners, unde UImanus doriret yinillil omnino inest quod de animo furani cogitare vos iubeat, ut si in reciritia Teapse in Hirstendo duce adum, est, aliiixi intelligi possit homo quam qui pedem in aliena coenacula dirigat, animo sim tbenevolo iv hostilia is Quo enim animo id fiat, nihil plane refert. Hine Cicero do div. I, 14 diri tibi it fortasse nonnunquam , E lamem ail veritatem inmissime Dirit disquo Tepugnante vocis usu, tantum abest, ut ex Ulpiani glias n6nnihil prostelas, ut Ulpianum, quum eram Vocis liO- testatem agnoraret, novam invita inerva Periclitatum disso vocis derivationem et 4nterpretationem existimem. Neque ego mihi videor rem iniquam agere, si ineptissimi, saepὐverborum mvationibus indulsisse dicam non modo Ul-Planum quum etiam reliquos iuris Romoni auctores, hoc nomine iam rubalii nostrae elato, ut par est, notatos 6

Diechir itur commento recto, ut videtur, reiecto, transeo ad eum, qui locum nuper admodum .is es avit, 'ἐoeldehium c , , qui is Verbum directamqniti Via . et ' ννυm compis itumosse videtur, significans lares conclavis fores Pornvagentes Vi pilaedantes a. cui quidem explicationi favere videtur eti

κτης. Hanc sententiam dudum a Salmasio ad lauti Capt. VI, 4, 103 occupatam, Posthac ab Ursino obserarat. Pliilolog. cap. 7. labefactatam, quamquam

tantum abest ut eam recto abiectam Pronuntiarim, ut eam si non unice veram, tamen omnium maximo Probabilem dixerim, si quis rursus defender conatur, argumentis, , quae ardye ius is amorolata sunt, refellendis supersedere non

20쪽

potest. Cui negortio quum ossi vim mon vacarit, 'ἐpae. opua aggrediar quamvis arduum, tamen in tot tantarumque' virorum certamine perhonestum. Unum autem Potissimum interpretationi illi obstare video lBernegant enim secundum Digesta e=ractores et Grectarios synonyma esse cil rhin quo vereor ne vehementer fallantur. Audi enim ipsa Digesta, tibi Lib. I, K 13 ex inpiani libro de officio proconsulis octavo haec reseruntur, Ex atores qui sunt atrociores jurea, in pu piablicum es Perpetua nolet tes ortirium dari olent honeatiores autem Oresin a tempus moν- νia fines patri elubseri excederα - Simili O , sciscutarii est erectarii erum puniencuissem Fraotor . Sed nimii a Marcias e iactorem equitem Romanum, qui fracto perforatoque rarisse Fectaraiam abδιαuniae, quinquennio abstinori iussit prooincia Vrica, unde erat, et urbe:M EMIM. Opordini viti rem aeque et in es actore et in Carieros suprascriptosicaasaiso ita alatui, prout admissum unerit: ummodo ne quia in plebeio veris PMIDi po nam, et in OneStiore relwationi exCE t. Valde nimirum peciosa haec verba sunt, quibus directarii ab effractoribus sano discernuntiir. Sed, reor ut contexta sana in Alio enim eiusdem Ulpiam Ioco quo directarii pariter commemorantur, Tractorum , quaniquam commodo fieri poterat,

immo debebat, nulla fit mentio. Eiusdem operis 'ubrori si nig. VII, 47

1 Saecularii, inquit, qui velitas in saccula artes exercentes, arseri sub ducunt, partem ubtrahunt item qui directarii Nellantur , hoc est, hi qui in aliena coenacula a Sirigunt tiaranci cinimo , Ius quam iure Puniendi atini. Deniqde Ulpianus superiori loco postquam de expilatoribus exposuit, de furum genere Ioquitur , qui non res aphrte et Palam expositas, sed quae Iausae accis Vel aedibus essent, Praedentur quae surum lassis nonnisi ad eos pertinere Potest, qui claustris vi resignatis via Pectoralis suraei,oleant. Quod glossator ille recto sensit, qui in Glossia derectaritia voce so-

ρεπανοικτο ante retatus est, Haec me Ino En nrgumenta, ', ut contexta illa integra esse negem. Non ero quemadmodum ea emendanda sint, sed qua

ratione emendari possint, ut demonsum, in laedium ibet agrosere quid in mentem veneri . Viderint enimi harum Torum arbitri, 4m.tem at .s,me lateat