장음표시 사용
561쪽
EMERPTA CRITICA. I. NOVEM ARISTOTELEΜ.
Fuit apud omnes literarum elegantiorum veros cultores hocce aureum opusculum maximi semper habitum uti te a summo philosopho elaboratuin, in gente omnium ad numa. nitatem exeultissima, ubi non solum Poesis, sed et cunctae aliae artes ingenuae ad fastigium excellentia jatndudum pervenissent. Quiculique igitur ad hujus lectionem animum di- IiMntem adhibuerit, is lamum sentiet Saam exquisit excogitata, quam accurat expressa, quam ibi non supervacanea sint omnia. Ad mentem autem acutissimi hujus philosophisaeilius capiendam, discentib re pus seret perpetua plena aeluculenta enarratione. Quam tamen quo minus contexam
prohibet instituti nostri brevitas. Eam igitur ex variis e rosis, qui iri hae palaestra sudaverint, scriptoribus colliMnam, ae discipulis viva voce tradendam docto praeceptori relinquimus. Nostrum erit in his notulis, loeutiones quasdam elliptieas et insolentiores, atque siquid aliud id genus disseuntatis obvenerit, indicare, et quam paucissimis expedire. Qui cognoscere velit quae de toto hoc Λiistotelis libello, vel de eius aliqua parte, commentati sint varii doeti ac ingeniosi homines, illum ad libros, inter caeteros, quorum tituli sequuntur, relegare visum est. dit optima hujus libelli a Tho. r. iiii Aristotelis per omnia, edit. Jo Theoph. utile, vol. v. vide Ur ad p. 257. n. l. The ostie of Aris--is, translatisIrom me Grein by Reri ames me. Lond.
562쪽
563쪽
instantia et Tovhitti ad h. l. BuALE. s. παλ-- Rhythmus in genero spathim ea definitum temporis, in aliud ejusdem diutumitatis responde . Gutta, quae a m rutinis cadit, ythmum distinauit, aes item amnis fluens Las quatres rim-s, a minam Iom. I, p. 269.J Ubi vide plura. Vide etiam arint ad p. n. 4.J
λόγοι ψιλεῖ - ώτροις προ- vero solam Oratione nude, -emeeris; ut rect interpretatur Tyr huius. Nam, ut Maarvat vir doetissimus, conjunctio . explanandi sive deela. eandi vim habeti popoeiae autoni Mis sive metra, ψιλοὶ dicuntur, quod modis mustela destituinituro τω ψι με μν
ε tantia Aristotelis hae eat Nisi statuamus, eme generi Megae proprium, ut misi oratione metria imitetur, deest - Morineos, eminari,aetria vel elem eoru ii 'o te tamur. Haec oninia sunt viri meris, quatenus nev tione metricii inodia musicia dentituta imitantur,' uatin 8. τὰ Σωμο-- νά---J De his, e vide Winiim noto d. et Tyr uti annotati p. II 6, ubi vir doctissianis
564쪽
ostendit Sophronis mimos non promica sed poetis seri sa
debere παμπινμποιο. -L titulo, vel aliquo ejusmodi Ut hic sensus, qui mihi quidem verus videtur, ex hoc Io in altari interpunctionem tantam uest μένγον sublatam post M. posui. Quod si Codd. Μω si'erent, voem illas Maisis a. -- penitus delerem, quas ex glosaamuis orta auspinor.
ia inritari. In Dr.hina editione a turientum hujus . . ita se habet: χ se . id Disterentia secunda circa gula-ta. Vide supra ad p. 278. n. I. stra celate vivunt, aut mores, aut denisso iam, ne Me aestimitari; dic. TYR HITT. 4 περὶ τον λογιοι δὲ - - viari Vide supra in p.
565쪽
a. οἱ μεν - οί τε ταῖ , i. e. Megarenses in vicinia gas. Athonarum erint enim alii Megarenses in Sicilia ex illis oriundi, uti videro est paulo inseritis. Omnes autem erant norisn- DAoxuria uo ἀ-ιποιοῖντ- vide supra ad p. 151.
s. nianis. Hoc quartum cap. sic vulgo inscribitur: qua res metieam4---ι ει ν modo dispertita Da in vae formas. In Dr-itti edit sic: SAE. cap. 4 dioetinae artis emadie dum physi a Imitandi studium et Harmoniae amor.
sina dem ---od vita in philosophera. Miror interpretum neminem in his verbis haesisse, et adeo .inin- esurit et Tyristatium ea reliquisse intacta. Quemadmodum eguntur, sanus illis sensus non inesti Vertunt verum μαμ ι-- patiatam modo ipsum Q m participantibus v. μαλλοιι. Quae sententia quomodo cum caeteris cohaereat, non satis amati or Sensus esse debet: o discere non so- filum philosophia jucundum, sed etiain alus, auando brevi tempyre et absque molesti ejus participes fiunt - gerem itaque, nisi Codd. et edd. auctoritas obstaret: ν ἐπὶ βραχὲ κοινωνῶσιν --ο. uana, qui ad hunc locum affirmat Tyrwhitium multa .iningio debere, nusquam tamen eius meminisse. Do quo erimine, nimis omery utito, vide supra ad D. 257. s. νέκα προεώρ ι. 4 Vide supra ad p. r. n. 5. . 3. - - ροωoo J Vide Nipra ad p. 278. n. s. q. ιξ αρρῶ οἱ πεφιοιό α- - ----λι--J Anes inose hamisg turrita tae moti origi in gemasforanes inings-5 ia τῶν Mos χελασμάτων. J'no fram thri extempor --,mo Hiona. 6. -- τα ομι-J In veπbitti odit. hae Saetio ita inserititur: a. Duo Mnora Potaeo orta ex diversis tracta lium moribus, eum hi sibi res graves at pulchras illi tenues
et inhonestas imitandas delegissent. ιτα να--ε -- Mars ,-prios poetarum mores. -GOULSTON.
7. αι γε-----J In Tyrwhitti edit haec Sectio ita inseribitur 6 8. Ex antiquis igitur alii Hemicorum a-mentorum Poetae, alii Iambieorum. Infra ... τι εἶ, For-
567쪽
tam oulatotius, quam Tyr tuus, et inter pretes sere omnes, loci aenaum, quem verba proferunt, non assecuti esse. Goalat tua interpretarer cili, Empoeta quidem tragoedia --ι,-- - inlata est, ne 'proo per orae in te arieam4miratis amaenia arim graiviumque personarem.
Tyr ut E paria igitur Da ire eatenus similis est,
quod metro i- ιω- eremorum Tinning vertit: Epie, viret agressas sar .itharame, as i is am imitation Viveat Misaetis ama -- , is nisa 'fisordi omissis .verbis μωρ -- νώγα si latoni et TyrWhitti versiones si justae Maunt, repugnat sibi Aristoteles jam dioens, apo viam Gre 4m dia similam sagmias, in aeno metro im tu honos, 'atatim vero addens, eris fiamta trago Mid differre, quod istu ter metro si sies. Fecit igitur Aristoteles idem notam si ita inis et dissimiaitudinis tragoediae et epopoeiae; quinteum in philosophum nostrum cadere non possit, arbitror, i eum alio modo esse intelligendum. Μεκρι μόνον μέτρου noti ea magis tantis, sed solo meis exemtec Jam totuin locum M ita vertorem Epoparia tragoedia similis est solo metro'-epto. Eae tamqn imitatio rerum e pMMmarum gravi-
ραινουσα τὸν τοιουτων παλματων καθαρσιν Rescribendum est:
568쪽
τοιουτω πιωημιτων - σι'. Quae lectio, quin ab Aristot sis manu fluxerit, nullus dubito, siquidem conjunctionem Manec odd. manu exarati, neque ipsa rerum ratio admittanti Nullam enim inter φής. et απαγγελιὸν opeositionem intercedere jamdaidum viderunt interpretes. INηTANLEY. Compertum est hodie, quod jam liber J, Stus oretii et versio Pae- ei docere poterant, in pluri inis Codd. τὸ ἀλλα deesse, ut in Mediceis omnibus, in Veneto et Gue hectylano Tollendum igitur illud esse judicavit Vinstanteius, et sustulerunt Trowhittus et Reigius, quos equidem secutus sum. Sensum totius loci in versione Latina sic expressi Est imitur eismedia imtiatio aetionis sevis e perstetm magnitudinem idoneam habenti. sermone Ondus separatin unievique formovin parit ut diversis 4 mentium, nec per narrationem p per miseri-eordiam et metum hujusmodi Oseetuum purgationem sciens. Pro χωριι εκ ου Tyr hitres maluit χώεὶ. --, ut magis e
spicuum. Recta. URLE. Sententiae sorsan constructio casu
aliquo hi turbata fuit, quae facili nestos integritati suae ita
theis severaι depariments and Pectuais producing, by meras Ulia Hand FRAn the res ment puraueation or improve-ment infraemometisns. Haec est celeberrima illa Tragoediae definitio, quae litem tantam inter interpretes movit. Rus partem posteriorem non ita pridem tractain Jac Moor, in Acad. Glasn Liti Gr P in libello singulari, Anglieheonaeripto Glasg. 76s 8vo. Sed in interpretatione sua omnino ausus est vir doctus. Nimirum amrmat ille vocem παρεμ nunquam significare id, quod est Angli passion ς, sed semper
calamitiga et vocem θαρσις pon hic loci sonare id, quod est
a remouia Et sensum Aristotelis ita esse contendit ae si dixisset Tragoediam sibi pro nere tales calamitates. quales' ipsa repraesentat, e vita humana, auctibus misericordia ae 'erroris, tollendas it proposesto freta, rei nova Ustie
eatamities ovi Os hvvum lisse is means os excising the pas-nsu pii and terris. Se hoc nequaquam dixisse summum Criticum, cuivis facit apparebit inspicienti quae Aristoteles ipse scripsit si lib. suo de RepubI. Lib. Vill CAP. vir.J et
569쪽
quae disseruit Baueux, stis quatres Poetiques Tom Lyrtem EM. vir doetus Tho. .ining in notis suis Anglie conacriptis, p. 33l seqq. quem vide nec non Commentavis the Poetie of aristate, by Renu ames νε p. 38 d. aeteriis sensua
satis dilucidus ex intertretatione nostra oriri videtur. Λενω Sensus est Sermoinem conditum die habentem rhythmum f. metium , harmoniam sive musicam instrumentalem μὰ ancinentem , et melos cantum Nam chorus canebat μελ eum harmonia, i. e. accinente musica instrutrientali.
2. και πώλιν Me δια μέ οι. Jolludit ad eantum Chori in Tragoedia Graecoru n. Eπε απραττοντι Editi Tyri I 4. Tragoediae partes, secundum qualitatem, sex, viri Fabula, ores, Sensus, Dictio, Repraesentatio, Melodia. aulo infraci κε πῆσαν. eponendum est omnino πῶσιν pro πασαν, squae est vulgaris lecti l quod antemelnsiuin vidit adius, et ii versionem expressit Ricobonus, sic quod manifestum omnibus ερ vim nabet. 'INSTAN LEY.4 Gήτει - οἶν οὐκ ἐλινοι ἐτων- ωσαμώι.J Edit Tyr. 15. De hi sex uartibus Tragoedias aeneraliter. Illa fa iresque Mint ae Poete, Mur alas dire, qui nyemplo et ces si parties dans sespieces Tragiques il est infausai qu)elles se trouvent dans iovis sortes de Hera. DAoIRR. Quidni potius legeris, mutatione leviculari τε ι ριο-ονώλ- ι ἐτῶν, ιπσο κέχρηνται τοῖσἈδεσι και γa 4ψι ΟΥΚ-Ω ασαν sub καὶ ἔθος, και μῶρον, καὶ Μειν,--λλάνοιανώσαοτως, h. e. Pauci nis omnibus, velut formis, ut ita dicam, usi sunt. eque enim unicuique ita felici esse contingit ut omnes numeros expleat, atque pariter ἄσαός- in moribus, eonstitutione rerum, dictione, M. elaborundisii aestet. WrNSTANLEY. Quam conjecturam loco aliquatenus niederi, haud dissiteor, quippe qua adhibita sensum pariunt verba tolerabilem et .cum constantem. anet tamen auspicio vitii adhuc In verbii, ει,ειν, et in voce πῶν nude posit a nam etiamsi Aubintelligas ἀρῶμα, dura saltem ellipsis sicut non minus dux est in verbis εοκώλήνοι ιοτῶν, ubi suppleridum est των ποι τῶν quod ipsum ideo pro ἀοτῶν reponere voluit castelae v.
Equidem intactum reliqui, exemplo Re ii, Tyrwhitti, alio-
1. A Mi τῶν γραφέων σοξι αν- Πολύγνωτον πεπονθεν. l 285. ut etiam ex praetoribus Zeuxis ad mlagnotum se nubet.
i. ora ἐπὶ τῶν λεγών τῆς πολιτικης καὶ ρητονικησ-J- respon 286. det ητορια. voci τα αρμόττεπτα, antea positae. In ragoedia enim, juxta philosophum aENTENTIA tertium occupat locum.
570쪽
Id auteni est, dicere posse ea omnia, quae rei, de qua a turiim,unt eteonveniunt. Quod quidem et rca orationes perricere, et Polities seientiae munus eAt, et facultatis Rhetoricae. Nam ut coin inunis fert evnsuetudo atque ad rem proponierim, ταἰνοντα, πραγ-ιτι, locuti sunt. Qui ver,nune, inquit, vivunt oratores utpote qui intima praecepta artis hauserint, laxatis
eloquentiae habenis, τα αρε τυν--πραγ-τι, ex communibus locis derivata, quae tamen ad rem qui a nodo attinere videntur, ut auditorum animos pervertant, orationibus urimiq-cent, quod profecto σορι-τ εσον ἐσσίν. f. ipsum magis
a utam nonnisi recitationem atque elocutionem intelligi credi
4. ων δε λοιπῶν arim,J adius et Victorius πέμπτον. edretinenda est, ine judice, vulgata lectio, γένυJ ut constru tio sit, . Ain λοιπών πεντι scit. -- των . - - 1α πινιον. Praemiserat enim Philosophus in hac anacophalaeos τὸν ροῖιον, utpote sine quas. α νώειτο προ- . κεν esse viis a. 'μπιν stius dramatis. Caeteras igitur partes numero quinque notitiis ηδων- - quaedam et condimenta esse liquet horum vero maximum condimentum jure μελοποιia appellatur. Nem. 5. Διωρισπινώ δε πο--, Jmoe cap. septimum ita vulgo iii-seribitur natu σιν- δεῖ τὸν σόοπανιν Ira τιλε πραγ-τών. lem esse O mist rerum eo titulionem Edit Tyr. 6 16. Ocap. vii. De Fabulis elatim Fabulam oportet esse imitationem actionis integrae et, quantum satia sit magnae 6. ἡ-μινο νολο PQuia finis quidam est necessarius alias non necessarius. Non ne marius aecidit pleruinque aut ra-r Necessarius finis eat post ortum, mors animalis. onneeessarius plerumque, ut post jacta landamenta et erret parietes, imponatur tectum non necessarius raro, ut aliquis post repulsam amatae puellae amans laqueo collum sibi hangat w1ΝsTANLEY.L Μοαι δ εο ιν ali 'Moc cap. divum vulgo inscribituri