장음표시 사용
21쪽
gistratu tutor sit datus uel confirmatus, pignus siue hypotheca tacite contrahitur.
Matrimonium, ad Morganaticam contractum, nec est ininstitiae morabs, nec ullius erga Deum dij Mentiae argliendum.
DEMOΝSTRATIO. Nam est uerum coniugium, quod parentum consensum ac beneductionem sacerdotalem exigit. Liberi quoque, ex eodem nati, legitimi q), ac in potestate patris, exiliunt, nec, quae sunt praeceptiui iuris Naturalis, amittunt. Porro neque uinculo tori coniugalis quidquam decedit, etsi sponsus manum sponsae sinistram porrigat, eaque dignitatis uel bonorum mariti non fiat omnino particeps. Quisquis ergo connubium hoc inituros criminis arguit, is similiter reprehendere tenetur istos, qui iure Primogeniturae ac fideicommissis splendori Familiarum prospicere r satagunt.
22쪽
Vera seruitus non est, quam vasallus felido imposuit soluS.
DEMONSTRATIO. Vera quippe seruitus a Domino, qui liberam rerum suarum habeat administrationem, constituitur, remque ipsam assicit, ac ius aduersus quemcunque tribuit possessorem. Servitutem autem, quam uasallus si ne Domini, uel eorum, ad quos successo iure proprio pertinet, uoluntate, seudo imponi passus est, ipsi tantum eiusque heredibus obesie, Domino uel simultanee inuestitis non item, certi ac explorati iuris s) est. Unde eiusmodi actum potius Obligationis personalis i quam seruitutis nomen mereri, euidenter apparet.
Ad praescriptionem fudi ius Saxonici triginta
avnos cum anno ct die requirit.
DEMONSTRATIO. Equidem sunt, qui XXX. annos hic u sussicere credunt. Cum uero ius Saxonicum in usucapione re
23쪽
16 FEVDALIUM CONCLUSIONVM rum immobilium ultra XXX. annos annum & diem expostat, id temporis in praescriptione studi x merito attenditur. Sed si res sit ecclesiae, cuius dominio utiliquis praescribere cupit, ante numerum XLIV. annorum completum, quod tempus in dubio a morte administratoris negligentis est computandum, exceptione praescriptionis nequaquam y sese tuebitur.
CUMPRIMIS SAXONICIS ELECTA RVM DECAS III. CONCLUSIO L
Dvestitura abusima parit ius in re.
Ρraecipua huius rei uidetur ratio, quod inuestitura abusiva sit ficta dc quasi traditio a , qua dominium non minus, quam propria, transfertur. Nec inuestiturae abusivae, nisi ius reale produ-
car, x CARPE. P. II. C. s. D. Isi. n. i. re L. I. R. y . n. a
24쪽
cat, ulla erit uis atque effectus, cum ius personale ex sola promissione uasello iam competat b). Constat praeterea , inuestituram simultaneam , quae & ipsa abusiva est, ius emcere reale. Quae sententia iure, cum Longo-hardico c), tum Germanico d), est comprobata. Int 'rim, si quis de laudo novo, quod ex Principis gratia proficiscitur, fuerit inuestitus : usu receptum est, ut maioris securitatis causa traditio realis accedat, atque per Commissarios expediatur e .
Interdictum quorum bonorum ab eo, cui expectativa est concesia,frustra intentatur.
DEMONSTRATIO. Expectativa enim est instar simplicis promissonis D, ex qua nullum Oritur remedium neque posse rium, neque petitorium. Vnde seudum, si ad Dominum, in quo ipse expectativam concessit, reuertatur: eXpectati- uarius actione personali, qua ad investiendum agitur, contra eundem debet eXperiri. At si Domini consensu
25쪽
18 FE ALIUM CONCLUSIONUM possessor laudum alienaverit, quia expectativario rei uim dicatio contra tertium non datur, ii ii praeter id, quod sua interest, a Domino petere, nihil subsidii g) relictum uidetur. Ceterum cui expectativa est legata, remedio' ex L.An. C. d. M. D. Hadr. tost uti non prohibetur.
In prouinciis Saxonicis omnes simultanee inuestiti
DEMONSTRATIO. Quoniam omnes in Saxonia vasalli et simultanee inuestiti , praeter iuramentum fidelitatis, homagium subi ctionis, quod eos Landiassiatus iuri, quod uocant, ac foro subiectipnis,obnoxios reddit, praestare tenentur. Vnde Sccoram Regiminibus ac Curiis Prouincialibus, quae apud Saxones florent,simultanee inuestiti, ex quacunque causa ciuili, siue laudati, siue non-seudati, possunt conueniri, licet alias in terris Saxonicis nullas habeant possesesiones, nec domicilium h). Obiter uenit notandum, haec iura aduersus Saxones, qui simultanea gaudent inuestitura in Ducatu Magdeburgico, retorqueri l . Hoc ipsum tamen forum, cum in praestito subiectorum iureiurando
26쪽
DECAS III. Isiurando unice fundetur, ad liberos M, qui eo nondum sunt obstricti, pertinet haudquaquam. Qui ex simulta. nee inuestitis, postquam rite facta insinuatione fuerunt citati, non comparent, propter eontumaciam, in qua perseuerant, iure, per simultaneam inuestituram acquisito, merito priuantur. .
Reudum ecclesiasticum a lege fidelitatis non est
exemtum. DEMONSTRATIO. Cum seudum sine lege fidelitatis subsistere nequeat, &, si haec absit, seudum esse desinat, aliaque species suboriatur: oleum & Operam perdunt, qui pro hac sententia, de laudo ecclesiastico nullam deberi fidelitatem , propugnant. Neque praesidii quidquam hae 'in re assiere ius Longobardicum. Textus enim l), ad quem prouocare poliunt, non solum inter capitula E traordinaria, quae nullam iuris habent auctoritatem, inuenitur, sed etiam sensum eius, qui obscurus & ambiguus est , ex ratione iuris Feudalis m) oportet expli
27쪽
De seudo Censsali mortis causa dissonere, vasalis non est permissum.
.DEMONSTRATIO. Quamuis enim obiici possit, Domini nihil interesse, Sis pensionem ipsi soluat, ob eamque causam seudum Ensuale ad feminas quoque transire: praeualet tamen, Uno naturalium mutato, ut supra monitum est, reliqua non continuo mutata censeri. Ita quippe seudum Domino nunquam aperietur, si vasallo de flaudi successori-hus in infinitum liceat prouidere. Sane a Domini uOluntate, hac de re expressa, non licet argumentari ad praesumtam, certis ac indubitatis indiciis cessantibus. Neque omnium uasallorum eandem esse frugalitatem, experientia testatur. Vnde, qui ex seruitiis, quae in Rudo Censuali sunt remissa, liberam, de eo inter uiuos aut mortis causa disponendi, facultatem inserunt, solidis principiis n) destituuntur.
Ingratitudinis caWa pater sillam a sudo, qui cum illi simultanee investitus est, ne Domini quidem
28쪽
DEMONSTRATIO. Filius enim hic non ex persona patris, sed iure si . multaneae inuestiturae proprio, laudi successionem con- seauitur. Nec in Principis potestate ob positum est, utiple uasallum, extra Feloniae delictum, iure, quod in laudo habet quaesitum, exuat. Multo minus itaque, consensu Eius, irrita per se patris exheredatio conualescet. Ceterum iis p) adstipulamur, qui exheredatos, sine laudi, hereditarii & non hereditarii, item antiqui et noui, discrimine adseudorum successionem admitti contendunt, cum nulla de bonis seudalibus licita sit ultimae uoluntatis ordinatio, adeoque nec exheredatio, nisi Dominum inter ac vasallum expresse ita conuenerit. Interim non desunt cautelae q), quibus filiis spes succedendi in lauda potest diminui, imo prorsus tolli.
Filius, qui per matrimonium subsequens seritis tus est, a successsione felidali non videtur ar
Matrimonium enim, quod subsequitur, omnem plane natalium maculam tollit, ac ante natis eadem tri-
29쪽
huit iura r , quibus fruiti essent, ii parentes concubitus tempore iam in matrimonio uixissent. Quapropter Glius, qui per subsequens matrimonium legitimatus est, ad successionem in studum temere non admittitur ; illud quamuis patri vasallo datum fuerit pro se ac heredi- ,hus legitimis s). Vsu etiam atque uniuersa Germaniae consuetudine hanc successionem in seu dis immediatis aeque, ac mediatis, inualuisse, docent celeberrimi JCti t :qua de re in Saxonia Electorali u), quod ad mediata seuda attinet, non est dubitandum. At iure Marchico M, Brunsvicensi y & Magdoburgico E ita legitimati a laudis remouentur, nisi posteriori iure ex duobus desponsatis fuerint suscepti. Iure Bohemico Prouinciali a , licet quis per subsequens matrimonium, uel rescriptum Principis, legitimetur, tamen a successione ab intestato repellitur, neque ex testamento in immobilibus succedit.
Ex nuptiis incestuosis nati, indultu Principis, innuda quoque fluccedunt.
30쪽
Equidem &nostrae Leges seudales tantum eos, qui ex iusto matrimonio sunt procreati, ad successionem in seuda uocant: ut uero matrimonium iam eo tempore, quo liberi nascuntur, sit iustum, pro forma essentiali non requirunt, sed sufficit secundum eas, si, quod forte ex solennibus deest, ut hic dispensatio Principis, ex post- facto suppleatur. Neque accedente hac dispensatione, simultanee inuestiti habent, de quo conquerantur, quia ipsis non ius, sed spes, succedendi ausertur. De nuptiis, quae iure Diuino sunt incestuosae atque interdictae, res uidetur esse altioris indaginis. Quod si tamen consideres, leges Diuinas solum coniugii uinculum ob sanguianis proximitatem damnare, nihil autem de ordine successionis intuitu liberorum, ex eo natorum, disponem, atque iura successionum omnino a legibus Ciuilibus prouenire, quibus Principes ex plenitudine potestatis der gare non impediuntur: facile largieris, per dispensationem Principis & illos posse restitui, ut capaces hereditatis paternae, etiam quod ad seuda, reddantur, ad eamque una eum legitime natis, prae limultanee inuestitis, admittantur. Nec ab iis, Oui extra matrimonium suscipiuntur, dc per rescriptum Principis legitimantur, ad natos ex matrimonio, incestuoso licet, ob euidentem rationis disparitatem, est concludendum b).