장음표시 사용
11쪽
Vr M. VA L. MARTIALIssent, cives esse voluit. tum pro cujuscunque arbitrio nomina sumta, aut nobilissimarum familiarum , quae jam defecerant, aut nova excogitata, vetere vocandi consuetudine, quae ad ea usque tempora, parum certe violata perduraverat, paulatim postea labante. Quae praecipua causa fuit quod portento simile est ut post Caracalli tempora, intra paucissimos annos horum nominum usus per mille annos conservatus, omnino dissipatus , & in nova vocabula transformatus. Nam nulla deinceps nominis . praenominis, vel cognominis distinctio observata est, sed omnia in sce- dissimam barbariem versa, antiquitatis cognitionem omni ex parte perdiderunt. Haec Panvinius de antiquis nominibus Romanorum. Consule & Si-gonium & Ursinum de nominibus & familiis Romanorum , Volateranum Anthropol. Martialem quamvis & hoc Romanum a parentibus indi-gitatum sive a Kal. Martiis , quibus est editus , sive maiorum arbitratu ob Martis cultum & memoriam censeo. Martiales porro nostro poetae sere aequales plures lego apud scriptores. Est apud Lampridium Gargilius Martialis, paulo tamen nostro Martiale minor. Celebrat Tacitus Cornelium Martialem primipilarem. Laudat noster Martialis Iulium Martia lem familiarem suum. Vixit eodem fere aevo S.
12쪽
Martialis, Gallorum Mystagogus Lemovicensis Pontifex , scriptis primum suis nobilitatus, dein etiam sanguine pro Christi nomine profuso purpuratus. Notus est & ille Martialis apud Herodianum lib. IV, Caracalli percussor. De Glendis Martiis poetae natalitiis ita lib. X epigr. 24 Martialis ipse canit:
Natales mihi Martiae Kalenda Lux formosior omnibus Mundis& lib. eodem epigr. 92. Martem mearum principem Kalendarum. Coquus audit apud Lampridium in Alexandro Severo e ut Martialis Coci, inquit, epigrammas ιλficat, quod contra quandam Gelliam seriisse hujusemodi rcim leporem mittis.
Coquum item appellat Ioannes Sarisberiensis lib. VIII Polycrat. cap. 6 & I 3 , & lib. VII, cap. Ιχ. auctor Sophologii, praeter alios quosdam, qui vitam Martialis conscripserunt. Quod nomen angenti litium sit, an posthumum & hominum studio inditum, non decerno. Sunt qui censeant a con viviis , quae frequenter celebrat, Xeniis , Apopho- a 4
13쪽
M. VAL. MARTIALIS retisque hoc illi nomen conditum: alii re ipsa coinquum egisse principio existimant. Titius lib. Vitcap. χI. A majoribus adhaesisie illi potius existi
mem , seu parens coquus ab artificio audiit, seu a majoribus accepit. ob tam pauca epigrammata, quibus convivia celebrat, nomenclaturam hanci indeptum esse non est vero simile. Ex hodiernis scriptoribus Casaubonus, Rob. Titius, Claudius, Musambertius seu Marcilius, iterum coquum indigitant. alii negant; natumque errorem hunc ex corrupto Lampridii codice conjiciunt, quem ita legunt: ut Martialis coce, Pro quoque. Sic enim prisce scribebatur. unde coci seu coqui vox deria vata ac depravata. Meursius de gloria, Claverius in vita Persi, Ramiresius ad prim. ep. specl. Sed ego codicem illum antiquum Lampridii optarem inspicere, tu in rein prete sentem venire. Quid enim tin hac sola voce errarunt librarii, in ceteris emen
date seripserunt 8 Aliud est, quod me movet, ut eam scripturam ita legendam putem , quod ipse sententiae ordo desideret quoque. Sic enim Lampridius: Idcirco q-d multi septem diebus Pulchros esse dicunt eos, qui leporem comederint, ut Martialis quHuc epigrammia sigiti cat. Cognoscis, lector, quam Opportune cadat hic illud quo e 8 Scripturam ergo priscam confirmat ipsa series & mens verborum. Et
14쪽
non necessario legas quoque. constat enim senses nihilominus integer & perfectus, si legas eoia. mens tmen inclinat tu quoque. Multa etiam Scriverius super voce coci ad Epist. libro I praefixam, &Barthius lib. VI cap. r, qui cocum appellat, &super ea re disputat copiosius. Est cum κατ' ἀν σώνομασiax epigrammatarius, ut Homerus vel Virgialius poeta, Demosthenes vel Cicero orator, philosophus Aristoteles, dicitur. Parentum nomina, nisi filius cantasset, oblivione sepulta iacerent: lib. V immortalia reddidit epigr. 34. Hanc tibi Fronto pater, genitrix Flaccilla puellam. Parentem tamen assirmant aliqui coquum dictum Iectumque. Uxorem habuit Clodiam Marcellam e gente Claudia plebeja, lib. XII epigr. 2 i.
Municipem rigidi quis te , Marcella, Salonis , Et genitam nostis quis putet esse loci
Te cito ridebit peregrinus Clodia partus , Romanam ducat quam magis esse nurum.
ita distichon hoc legit Iosephus Scaliger ad illud
15쪽
Ex Martiale tamen discis, Clodiam hane Marcellam non Romanam, sed Hispanam Sc Bilbilitanam patria fuisse; ut merito dubitare possis, an ex gente Claudia Romana fuerit haec Marcella: versum ergo Martialis rectius scripserim, ut ante habuit: Nec cito ridebit peregrini gloria parius. In patria laudanda tam diligens & frequens est . ut illius amantissimum facile intelligas lib. I epigr.
Te , iaciniane , gloriabitur nostra, Nec me tuebit Bilbitis. Lib. eodem, epigr. 3O. Vir Celtiberis non tacende gentibus , Nostraque laus Hismniae, Videbis altam , Lieiane, Nilbilin, Equis O armis nobilem. Lib. X , epigr. Iol. Municipes, Augusta mihi quos Bissitis acri Monte creat, rvidis quos Sao cingit aquis ;Ecquid laeta D at vestri Mos gloria varis pNam decus o nomen , famaque vesta sumus.
16쪽
Et mox in sequenti: Illinc te rota tollet, O eitatus Altam Bilbilin , O tuum Salonem Quinto forsitan essedo νidebis. Lib. XII epigr. I 8. Me multos repeti a post Decembres Accepit mea , rusticumque fecit Auro Bissilis G superba ferro.
Sed de patria Martialis & de hae Bilbili plura lib.
I epigr. Io. Romam venit, cum annum ageret alis terum & vicesimum Nerone imperante : egit in urbe annos quinque supra triginta : discessit septimo & quinquagesimo. Quod ipse me docet poeta , tum lib. XIl epigr. 3i de hortis Marcellae uxoris ita canit: Munera sunt domina pos septima lustra reverso.
Lib. vero X epigr. Io4 a patria se triginta quatuor annos abfuisse adhuc in urbe degens scripsit. Porro lib. X epigr. 14 de suis Kalendis, monet se quinquagesimum septimum annum attigisse: Quinquagesima liba septimamque
Vesbis addistis hanc focis acerram.
17쪽
Xri M. VAL. MARTIALIS Ex quibus concludo . poetam sub Nerone, Galba, Othone . Vitellio, Vespasiano, Tito, Domitiano , Nerva, Trajano , Romae Vixisse , eum , ut plane sentio, sub primum Traiani annum , quod ab eo negligeretur, in patriam redierit, ibique post quadriennium , summuin quinquennium exactum, ultimum vitae diem clauserit, ita ut sere huerit, aut annum ultra Vitam prorogarit. obiit ergo anno post C. N. CIV aut quinto, Trajani quarto aut quinto, Sura & Serviano iterum Coss. Olymp. CCXX a. II, post U. C. DCCCLIV. Ro mae Domitiano , immo & Tito carus Gaiusque fuit, magnisque honoribus & donis ab utroque ornatus: jure nempe trium liberorum, quod solum Imperator conserebat, maximaeque argumentum gratiae erat. De quo Plinius minor, Tacitus ἐLipsius, alii, & nos suo loco. Gloriatur de hoc munere poeta lib. III epigr. 93.
Praemia laudato tribuit mihi Caesar userque , datorumque dedis iuria eaterna ιrium.
Rumpitur invidia , tribuit quod Casar uterque Ius mihi natorum , rumpitur invidia.
18쪽
Νurorum mihi jus trium roganti Musarum pretium dedit mearum , Solus qui poterat. Valebis, uxor. Non debet Domini perire munus.
Creatus est tribunus, quod lib. III epigr. 9s iactat. Di O in hoo aliquid: vidit me Roma tribunum ornatus est equestri dignitate. ibidem: G sedeo , qua te suscitat Oceanus. hoe est , specto in theatris ludos inter equites. Praedicat eandem lib. V epigr. 13. Sum fateor, semperque fui, Causifra , ραuper ,
Sed non obscurus, nec male notus eque
Auctus est donis in urbe & ruri. Domicilium sibi assignatum in urbe, & rus suburbanum docet lib. IX epigr. 98. Rumpitur invidia, quod rus mihi dulce sub urbe est.
Parvaque in urbe domus, rumpitur invidia.& lib. X epigr. 38. Dura suburbani dum jugera pascimus agri , Vicinosque tibi, sancte Quirine, lares.
19쪽
M. VAL. MARTIALIS Lib. item VIII epigr. 6 i. Sed quod sub urbe rus habemus asivum,
Vehimurque mulis, non , ut ante , conductis.
Praedium Nomentanum pluribus versiculis nobilitar
Italiae quoque partem eam obiit poeta, quam olim AEmiliam , seu togatam Galliam dixere, nunc Lombardia cis Padum nuncupatur, ibique nobilisi simas urbes lustravit: Forum Cornelii seu Immolam, unde tertium epigrammatum librum emisit,
ut lib. III epigr. 1 & scribit: Hoc tibi, quidquid id est, longinquis mittit ab oris
Galila , Romana nomine dicta tua.&: Si, quibus in terris, qua simus in urbe rogabit, Corniat referas me licet se foro. Ravennam item , olim caput Piceni, ut vetus docet inseriptio. Et in Venetorum agro Altinum , uti & Patavium & Aquileiam, &e. Aquileiam Fori Iulii primariam urbem , quae civitates adeo Poetae arrisere, ut constituerit, extremam illis aetatem consecrare : sic enim lib. IV epigr. 14 testatur:
20쪽
XVVos eritis nyrae portus, requiesque senecta ,
Si juris faexim otia nostra sui. Amicis usus est , praeter Caesares, claris & potentibus, & multis : Stertinio , quem Avitum vocat, Deciano, Liciniano, Stella, Nepote, Lupo, Plinio juniore, Cornelio Prisco, Iulio Martiale , Regulo oratore, Quinctiliano , Quincto , Ovidio, Iuvenale, Valerio Flacco, Silio, Parthenio tyrannoctono, aliisque compluribus , quos passim in
suis libris aeternis ornat elogiis. De Statio mirantur aliqui, cum eodem tempore vixerint, idem sepe argumentum tractarint, eosdem amicos c luerint , cur nulla amicitiae nota inter hos exstet An quod nulla singularis inter eos necessitudo. &usus vitae intercesserit λ an occulta aliqua distenso an ingeniorum studia, mores, naturae diversae λan quod Statius celer, & saepe extemporalis prope poeta, ut ex Silvarum praefationibus discis, subito gratularetur vel Principi, cum aliquid novi vel accidit, vel conditum est , quod non videtur potuisse Martialis, aut voluisse. Quod ipsum reor fuit, cur nullus familiaritatis index aut symbolum, aut contesseratio apud scriptores reperiatur. Librarium puerum habuit, Astum Demetrium , quem moriturum, sero nimis, libertate donavit,