Praxis secretariae tribunalis eminentissimi, & reverendissimi D.D. Cardinalis Urbis Vicarii, circa promovendos ad tonsuram, minores, et sacros ordines in alma Urbe. Ad usum, & instructionem, non modo ordinandorum, verum etiam dictae secretariae minis

발행: 1746년

분량: 490페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

3 8 Praxis scri Tribunalis ro residentiale, juxta Taxa in Synodalem Diaece sis Beneficii , ad formam declarationis Sac. Congregationis Concilii. in uua Julii iro I. da qua fusius in subsequenti Capite , ac in alia Oerimine n. X. Ianuarii 17os. Non tenetur tamen petere Dimi riales, sive Beneficium sit simplex, sive Residentiale , cum sufficiant Testimoniales , ad formam Constitutionis

Innocentianae .

minoribus concessis, apponere haec verba ἔin propria, vel aliena 'Diaeis, de ordinarii loci licentia Pontificalia exercente, nolias advertentes, quod in eollatione ordinum. minorum, non est necesse, quod F piscopus exerceat Pontificalia solemniter i Unde ad removendum dubium, quod posset non insipide excrtari, an scilicet verba is supradictat Pontificalia Exercente, reddant licentiam conditionalem, necne , adeout

non possit dici legitime ordinatus , si ab Episcopo Pontificalia non exercente, dimissus esset promotus ; aptiora sunt ver bar ordinationes tenente , quae comple ctuntur utrumque modum.

372쪽

Eminentis. Diearii Cap. XIV.

NO TA TERTIO. SIe uti potest Episcopus Di mi storias iam

concessas revocare , ut docet Bis .

Ηuruet. liti. D. verb. Dimissoria f. 3I. , ita potest pro tempore limitato duorum , quatuor, 8 ad summum sex Mensium illas expedire, & defacto praxis Secretariae est, illas concedere , pro Tonsura ad duos, pro minoribus ad quatuor, & pro quolibet Sacro ad sex Menses valituras. Et ratio hujus est , quia cum Dimitariae contineant tellimonium de vita, & moribus, quibus praediti esse debent ordinandi, si post illarum concessionem tantum temporis effuxerit, quod sussiciat ad probabiliter dubitandum, mores fuisse mutatos, tunc non essent amplius ab ordinante admittendae, nisi aliunde constaret de con tinuatione proborum morum , alioquin illas admittens se exponeret periculo Ordinandi indignum , ut advertit Pasqua-lig. ad Lauinet. de stanc. eo tr. pari. I. num. 278. Et propterea, absentibus per longum stempus , antequam litterae Dimissoriales concedantur, vel quo ad mores exigitur honum testimonium ordinarii loci , ubi morati sunt, vel in litteris nulla de Mo

373쪽

aso Praxis Seer. Tribunalis

ribus fit fides, relate ad tempus absentiae, sed tantummodo de tempore permanentiae in Urbe, solentque etiam aliquando addi haec verba. quo vero ad mores pro tempore tuae absentia ab Urbe, nullum damus testimonium. Et ita docet Janue n. prax Cur. rcbi . 2. . cap. 8I- nu.q. Sac. Congreg. Concit. 23. Aprilis Immo non supe vaca heum esset etiam addere haec alia verisba. O dummodo pro dicto tempore tuas absentiae nullum contraxeris Canonicum impedimentum . quae verba communiter ab Episcopis solent in Dimitarialibus apponi . Λn autem Episcopi compellantur concedere Dimi riales absentibus non aretatis, vel possint illas denegare; dico quod si agatur de his , qui ex devotione, & ex mera libera voluntate, & motivo, cupiunt ordinari, tunc nec ordines conferre , nec Dimitarias concedere Episcopus compei litur : quia Conciliuis Tridentinum Seg. 2I. cap. a. de Reform. hos ordinari non debere decernit, nisi Episcopus assumendos esse pro utilitate Ecclesiet judicaveriti si ergo arbitrium, quod habet, justh, & cum causa non interponat, Deum solummodo Iudicem habebit. Barb.de OD. σρος. Episallet. q. num. 66. Censet tamen Monace .Formal.leg. m. I. Tit.

374쪽

Eminenti . Vicarii.cap. XIV. a1BI. ID. IV. form. a. num. I 3. iniod Episcopi, qui absentibus, moribuε, scientia,&virtute prςditis , quam V i. non arctatis, neque Beneficio provisis, Dimitarias denegant, non sint laud4ndi, quia in ne tria rationabiliter arbitrio abutuntur , quod semper etiam libere, & absolute conces sum, regulari debet ad normam boni viri, ut dixit Rot. Deciis. 188. nu. 3I. par. II. ree. & quod propterea pro his , justἡ ill tum dissensum Superior supplere possit. &arbitrium interponere.

Vicarius Urbis concedere Dimi G-rias su is subditis, quia non expirat ejus iurisdictio mortuo Papa. Fagnan. cap. eam Olim. num. 69. de m*or. Obed. Barbosa cap. tua Tobis, num. . de vicio mearii.

Vicatio Urbis, sicut etiam nec a quocumque alio Ordinario dirigi Abbatibus, sub poena suspensionis a collatione sordinum, tam concedentibus dictas Dimitariales, quam ordinantibus. Sac. Cong.

Concilii sab die a 3. 2ovembris I 6 i. Vide

375쪽

3 sa Traxis Secr. Tribunalis Eminentissimum Hetra in comment.ad couis situtionem nonam Pii Secundi pag. I Tq.

Et ad temeritates Clericorum , fraude seque compescendas, debent fieri in Scriptis,ac Subscriptione & Sigillo Eminentiae suae & respective Episcoporum muniri,

ut observat Francisc. Hallier. de Saera- metit. Ord.fL . I s. de comprobatur ex Ca- non. I DTrullanae Synodi , cujus decreta , licet omnia ab Ecclesia Romana non probentur, plurima tamen lδudantur a cum Sanctissimam Disciplinam , vel constitutam, vel confirmatam eo per eam evidens sit. Verba cit.Canon. sunt: Pollus omninoe

Clericus , in quocumque sit gradu, potestam rem habet, sine proprii Oiscopi Scripta Dι-

missoria, in alienae Ecelesia Caibalogum re-1erri . Ex quo, ultra consentientem veteribus Canonibus Disciplinam, etiam Dimisesoriarum derivatam nomenclaturam ac cepimus , ut not. cit. Hallier. de Sacris Ordinatiov. ex Graeca voce , qua utitur Concilium , quae Latine stinat dimittere. Et quamvis contra ea, quae hucusque retulimus, opponi possint nonnulla exempla ex antiquitate deprompta, ex quibus non improbari vi . - potuerit alienus detur Disciplina, qua

376쪽

ditum ordinare, attamen respondetur; Disciplinam fuisse antiquis temporibus constanter praescriptam, & servatam riligi qua tantili Clerici, non autem Laici prohiberentur ab alieno Episcopoli proin prio inconsulto , Sacros ordines recipere . Id cuilibet verba Sacrorum Canonum perpendenti patebit . omnes enim Sacri Canones decem prioribus seculis conditi , solum de Clericis loquuntur; ita ut proinhibeant, ne quis in consulto eo Episcopo, a quo Clericus primum factus est, ad Ordianes promoveretur, Callon. illud , Canos. Clerieos, Canon. Extraneo, distis

Ratio hujus Discriminis erat, qRia per ordinationem , Episcopus Clarisuis Ordinibus insignitum, ita sibi mancipabat,

ut non potuerit, citra ejus assensum, alteri se Episcopo adglutinare, quae mancipatio - in Laicis , utpoth ordinibus destitutis, locum non habebat, ea quo animadverti. potest, validiora iura ex ea Disciplina- , Episcopo ordinationis , quam originis fuisse tributa; quod evidenti exemplo a Coneilio Carthaginen. III. petito confirma tur. Commendaevit Iulianus Episcopus, . Epigonio Episcopo puerum quemdam Val-dό inopem , proprium siti loci Civem; ilium Epigonius , non tantum Baptismate

377쪽

3 34 Traxis Seir. Tribanalis

initiavit, sed insuper expensas, tam pro educatione , pro institutione in re litteraria ministravit; ac tandem Lectorem instituit. Tum Iulianus eum inconsulto Epigonio Denuo sibi vindicavit, &ad Diaconatum promovit. Ea de re offensus Epigonius, suas querelas porrexit Patribus dicti Concilii ; qui Juliano praeceis

perunt, ut Epigonio Clericum restitueret. Unde patet Julianum, qui Episcopus erat Originis , coactum Eptaonio, qui erat Episcopus ordinationis, Clericum restituere. Ex qua iterum Disciplina colligitur, quod discrimen adsit inter Litteras Dimisiatorias antiquorum , S. eas nostri temporis. Per illas namque a proprio Episcopo, veluti manumittebant nr Ordinandi , ita ut omnia jura, quae in illo habebat amitteret, translatis eis in Episcopum, cui litterae Dimi rix dirigebantur. Sic loquitur Conril. cartagin. III. can. a I. ut alienum Clericum, nise concedente ejus Episcopo, nemo audeat, vel retinere, vel promo- ωere in Eressa sibi eredita . Quae verba manumissionem illam , & respectivε manisci pationem haud obscurὰ innuunt. At Litterae Dimi Toriales Nostri temporis illam

quasi manumissionem non operantur, re-

378쪽

manentque semper iura poenes Episcopum, qui eas Litteras concedit 3 cum juxta prae sentem Disciplinam, major ba atur Originis ratio, quam ordinationis. Rationem autem hujus innovationis dat Thomassin.

par. a. lib. I. Eap. a. Igum. 13. cum namque

prioribus Ecclesiae saeculis, nondum Chrisiti jugo subessent omnes orbis Romani. Provinciae, & Civitatea nondum suos haberent Episcopos; qui inde erant Oriun

di, non potςrant se Episcopo ulli aptius 3dgregari, quam et , qui primus illis manus iniiciebat; ut eos sibi vindicaret; at cum postea Ecclesia longh lateque diffusa , orbisque pene universus ab ipso Episcopo, rumore, fidei documenta hauserit, equis limum visum est, ut Episcopus, Ministros

suOS eligat ex eorum numero , quos ipis per Baptismum sibi , Ecclesiaeque suae ge- Muit, quorum mores ex pueritia obse

Reperiuntur tamen in antiquis monumentis exempla , quibus concessas fui Litteras Di mi gorias, cum obligatione revertendi ad propriam Parochiam, evinctur; veriun hoc infrequens fuit; quinimo contra Ronilinae Ecclesiae consuetudinem, illas concedi liebat S. Gregorius lib.q. surdidi. I 3. u. 3 . Unde cum diutius ea Dbaa sci-

379쪽

3 66 Praxis Se . Tribunalis sciplina viguisset, cepit tandem immutari, & maior auctoritas Episcopo originis

adscribi ; Concilium Ravenat. aIno 997. can. 3. Decrevit e ut nemo alterius Diace fanos , vel Paroebianos non ait Clericos, ut anteriora Cpncilia loquebantur ) recipere, aut promovere , seu retinere praefu-matsine Canonieis Epistolis. Idem . statuitur in cap. nullus de tem. ord. in 6. ubi Papa prohibuit, ne hominem quemquam alienae Parochiae Episcopus Ordinet, sine litteris Dimis orialibus sui Ordinarii ;.&sic non prohibuit non ordinari Clericum solum , ted nec Laicum , quod etiam com probatur per Concilium Tridentinum SessIq. de MDrm. cap. 2. in quo etiam quoad Laicos proceditur, ut non admittantur ad Ordines, sit: e litteris Di mi gori is proprii Ordinarii, quod quanta prudenti AEconomia introductum sit, cuilibet est in comperto .

SEXTO '

- scriptis formulis conceduntur. ΡRo prima Tonsura: Dilecto 2 bis in Christo Romano siL V. con-

380쪽

Solus; Ut ab Illustrissiuno, in Reverendi fimo B. Epsopo in cujus Diades ex His prima Clericali Tonsura insigniri possis ,

in valeas, lieentiam Q ct Deumatem is Do mino eoneedimus, ct impertimur; instantes, Te de legitimo Matrimonio natum , aquc haptismali renatum, saero Chrsnate confirmatum , in aetate legitima' coinuutum, de honis , vita , moribus , aliisque necessiriis requisitis de tempore , quoma moras duxisti bonum habere testimonium , nulloque eationico impedimentoc quod Sciamus irretitum ; Ita tamem nt pravio examine , non flum super moribus , in quod nullam tibi obster eoonicum impedimentum de tempora tua absentiae ab urbe, fd etiam juxta di positionem Sae. Concilii Trid. Sess. 23. eap.4. de Refor. idoneus reperiaris, σ prius in aliqua pio Domo exereitiis id iritualibus vaeaveris , ut probabilis sit conjectura, Te non Sacula

ris Iudicii fugien. , aliave fraude, sed urDeo fidelem euisum praestes hoc genus .itae eligere, super quibus omni bus eonficientiam

scopi oneramus, nostram penitus exoneratum tes. Praesentibus ad duos menses tantum . lituris . In quorum σου. Datam ine.

SEARCH

MENU NAVIGATION