De fontibus historiae Syriæ in libris Maccabæorum, prolusio Lipsiæ edita in examen vocata ab Erasmo Froelich, S. J. sacerdote

2쪽

LLter jam annus abiit, ex quo Vindobonae

typis vulgati fiant Annalis compena νῶ fletum, dr. Remm Syriae, Numis veteribus illustrali, eam a lis, Prolet 'mems. Alter tertiaque Protegomenorum istoriim parte , ipsisque in Annalibus comprob, e tum ex M.teebabaeoriam Libris Gobus , cum certan Numismatum Chronologia, Regum Seleucidarum serie, Titulisque, atque alii cum rebus mirum in modum convenire. Uilbrat ea res Protestantium quosdam , qui Cuti eos inter eruditi sagacesque Viri minime defiant Tacile intelligebant, quantum Historicae quoque auctoritatis Maeebasaeorum amfobus Librii inde accederet, quorum fidem a veritatem , quo maiore reverentia suspiciunt Catholici eo acrius ipsi sibi ducunt impugnandam. Primum itaque 'olegomena AD O Annales, cum in Actis Dud rarum Lipsi βιtis a recenseret Vir eruditus ae disertus obmo vit illi nonnulIa dubia atque, tametsi meam illam opellami Amnales nempe Syriacosi haud pare Idem dilaudaret temperare sibi tamen minime potuit, quin re abaa Hiseria auctoritatem quaqua demum ratione impeteret.

Ego, quod neque laudibus magnopere, obiectis vero dubiis illi quae vel ab aliis olim di luta, vel a me latis occupata Crea a d

3쪽

deham nihil movetera tacite ista habere, atque quiestere tum quidem constitui. Eo silentio laetus alter Vir arissimus, M. Ernsas Did mesese

dorsus, nuper admodum adversiarius mihi, aut Libri Maeebas eram

potius , de improviso extitit, qui Philoisphiae uae Prosessioni motra ordinem proludendum sibi putavit, edita elegante Dissert tione, hae epigraphe t D rentisai Himpiae S ia in Libris Maeciis. Prolusis. Quam aegre hic quoque Vir doctus argumenta mea m

erit e numis antiquis petita, nidi verbis, de me agens ciuem lenter aperuit: b Amorum auxilio Niunismatum , quorum largam optam, in aes incisiam , sub finem libri aliquot tabulisis exhibet, inprimis nititur in Annalibus Vir , horum mis neficio penetrat, quo desperavere alii; in hoe uno tamen sibi is indulget, quod spectat ad Auctores Librorum Maccabaeorum, is quos adeo defendit o perose, ut ad horum sensit inpius tra si xisse numos videatur. Sentio enim vero, Viso perspicaci molestia aliquid intieere tot illa antiqua numismata. Attamen haud ab re fortasse fuerat, si unum saltem, alterumve r. I. indiearet Numisma, quod ego invitum traxissem, doceretque , quam in sententiam, qua injuria traxissem. quidem nus tiam id Lyrci ostendit, quo saepius f etum sibi videri asserit. Sane toto erudita cisaltanis decursiu, ta metsi varia expediantur arma, est ibi perpetuum, estumque de Numis antiquis, quae per vim aliquorsum traherentur, silentium. Et vero ipse contra G. Proluso Q finem ea retractare videtur, quae sub initium de Numis exciderant ita certe habet Quamquamis igitur, quod ad Numisimata, Mannos iisdem insicriptos ais is et saepe assentior eidem, cum ipsi mihi, benefiei consultis- is simi cujusdam in hae urbe Vm, complures ab Antiocho prinis ussis mos oculis usurpare, manibusque tractare contigerit. Neque solus hie Prolusionis locus est, quo veluti retractare albqua, aut, si aperitus dicere licet, secum potius , atque mecum pugnare voluit ci mrmdorfat. Nam vel sub initium, ubi de imi tituto mo, deque Critieis quibusdam , in dignoscenda Historicorum auctori ate placitis agit, non satis anta cum consequentibus

omnia, aut ambigue quaedam dicta, mihi quidem videntur ut vitio

4쪽

uitio mihi verti non debeat, si ci AE Gari mentem non sim fortassis aliqua in re, plane penitusque assecutus. Enim vero de prestituto sibi fine ita a m profitetur d

si Non mihi res erit de auctoritate Libb. Maccabaeorum, in rebus, an salutem hominum aeternam sipectantibus, non de fide e is rum, in Historia Iudaica tantum hos in profana Syriae rest si res minus idoneos fontes esse posse declarabo. Quod side fide in Historia Iud ea , rem sibi ci. Prol ον esse non

vult, equid igitur ubinde illam Premi Tabernaculum, atque Aram in montis antrum abdentis, historiam impugnat, quando eam esse praecise Iudaisam res ipsa Ioquitura equid illa porro sibi volunt, quae paullo post verba, supra memorata, protulit, ita de Libris Mae ab scribensa D, Quod si enim,quod dussimulandum

is non est, nonnullis quoque in locis vera dixere, tamen hoc tam, tummodo tune ab ipsis factum fuit, quum nihil illis eommemis es, aut figmenti in promtu erat, quod ad gentis Iudatae gloriam si spectaret. Distinguenda igitur sunt περις σεις , resque ipse,

is uae enarrantur, suis momens ponderandae etenim si asituris a gloria gentis Iudaicae de eorum fide vehementer dubito. At eum de fide in ho ori Diste rem sibi esse nolit, haud satis dispicio, alibine efficaesus Libros Misectash figmentorum postulat rus sit a m resdooins, atque illic, ubi de Fina emis Iti ea tractandi se det oceasio tibi in promtu sit figmenti aliquid, ouod augloriam gentis Iudaica faciat eam ego rem non esse prosecto altibi, quam in Di oria Iudaiea tametsi allarum sentium Historiae utique illigata, quaerendam existimo. Ex iis porro, quae modo recitabam, a vi res in verbis in aperto est Nomisi certe is ista, dia disse Us Miserasomm Α ctores. At paullo ante severiore multo censium eosdem Scriptores notaverat ita g is Auctores Libb.Maeeis quia UBI VIS si admis dent historisas, extollendae gloriae Iudaeorum caussa tam, tum compositas, fidem suam, etiam quando MI narrant, is dudum suspectam reddidere emunctioris naris hominibus.

Sed haeret isthie aliquid molesti strepuli. Nam si dissim landum non est i Naama is in is , orea diaeisse Historicos nostros p

5쪽

quo demum pacto emunctioris naris homines dici poterunt si,qui

I UIS, nempe etiam dum ALIA, quam Judaica, narrantur, tib storicam eorum fidem siuspectam habent i Deinde plus aequo Macchabarorum Historiam fastidire videtur l. res sor, qui UBIVIS admiseeri hil oriolas, extollenda gloriae Judaeorum causa tantum compositas, nequidquam contendat. Quid enim, quaeso, Vel primo , alteroque ut reliqua praetereamo primi Mam .., oram Libri eapite ad gloriam Iudaeorum confictum offenditura Toto primo aeapite, post Alexandri Magni obitum , aliud nihil, nisi Iudaeorum lamenta, crimina , dura servitus, aliaeque calamitates proseruntur; Historieus ipsie, selieis illius, quo excidissent, itatus memor, Iugmbre illud de sua gente ingeminae ch is Secundum gloriam is ejus, multiplicata est ignominia ejus.

Quid porro toto capite altero ad gloriam confictum lese prodita in eo sanes, praeter deplorata omni a Judaicae gentis Ia, egregium illud atque forte Matinimae factum refertur , quo Judaeum, eorum ad Aras facturum, Regiumque una ministrum contrucidavit, collectaque fideli suorum manu, impiorum quosdam interemit, dispersit alios res hasce, praeclare gestas nemo adhuc, quod sciam, inter fabulas ablegavit. Ouod si quaedam fortiter patrata, gloriaeque plenos bellorum

succellas aliquos, tubisai Seriptores commemoram , clades um

ue suorum, ignominiam, servitutem, celera, eruciatus prolixe yncereque multis in locis exequuntur obvia certe in ejusc

modi in Libri primi eap. LII. V. VI in XII. XVI. item in Libri μ. i. eo. I. IV. V. H. e.

Romana, Barbaraque in historia res admirandas belli, domique patratas,in quaedam fidem propemodum stiperantia, quinin prodigia auoque non pauca proferre licuit, quin illi Scriptores comtinuo rabularum propoli audirent quin idcirco sontes illi histo. riae omnino desiccarentur. Quid est igitur,quam ob rem Macchubaris Scriptoribus fortia suorum, d vulgares ausus excedentiari cta, obitem prodigia quaedam, grato animo recensere non liceat

. , pio delique populo, pro avita Reli-io, decertanti , si qua subsidia , atque

osten

6쪽

iores illustrioribus etiam ostentis adjuvit, atque ad sui venerationem, timoremque tot prodigiis excitavit Z Nili vero istud praeter ceteros historiarum Seriptores in Macchabaris displicet, quod Ε

elesia Catholicae marimopere probentur. Quanquam cordati,in egregie docti Protestantes non desint, qui, i minus sacram illam, H soridam certe auctoritatem, de quani agitur , ambobus MaeuMaorum Luxi minime negandam mient, diari eos cum probatis Historicis, aut potiore etiam Ioco constituendos existiment. Unius, ne sim longior, qui multorum instar in re historio, vetere inprimis insiaclea haberi potest isthi sit Magium proferama est is adiosus thsemas, celeberri mus antiquae Historiae investigator , unaque acerrimus Anglicani Calvinita defensiore hie itaque in laudatissimis illis ει - , iam stamenti Ahinalisus, magno iudicio. exquisita diligentia eo scriptis, non modo utriusque Marebis Luri testimoniis, tanquam praecipuis, Iudaicae perinde atque smacte, eorum temporum historiae fontibus constanter, ac liberaliter utitura sed etiam Drtiam Libram Maeebat quem Catholici atque ae Protestantes Crista prioribus Δομι Luris Maeebab auctoritate inferiorem censent mist riae Iudaico - AEgyptiae fonsbus, etiam prae natii Ioseph , adminierat meri verba, ad annum ante Eram Christianam C UI. sunt sequentia i , Qua omnia tisius in Tertio Maechabaeorum libro habentur descripta, quem in Ecclesiastita suae historiae ini. is o Philostorgius portentosum vocat, nihilque simile primo exisse pificantem. Quanquam tantam is apud nos obtineat aut rit is tem, ut inde Josephum corrigendum existimemus. Itaque non omnes emunctae naris Protestantes UBIVIS i spe ctam hinent Lib. Maesias fidem, sed eorundem auctoritati, etiam prae aliis quibusdam Seriptoribus, libenter acquiestunt. De Historica auctoritate haec dicta suntori nam de Rcra, sive de ea, i Viis in rebas ad salutem bominam aeternam spectantibus ver μιαν, rem sibi esse non vult cI. Prolusior, de vult tamen. Etenim, si de sacra ais horitate non agitur, haud istis perspieso. quid a Protas, postrema illa notula sibi velit, quae vetus dubium

si repraesentati l Ipse Auctor post oris libri II Maechab., fatetur se vehementer errare posse, cap. m. 39. Quod 'du

7쪽

mus, nemo, ut opinor, unquam de Histo te illud quaesivit an e rare, homo cum sit, in scribenda historia posse verum an reapse erraverita posse enim, vehementer errare posse eriptorem, se posito Divini Spiritus arcano ductu, tametsi coaevus atque iud urius fuerit, pleque aliqua eorum, quae enarrat gesserit, rion m

do omnes norunt, quibus perspecta est hominum imbecillitas sed hoe etiam amplius aliquid de Histori eis Historieus ipse nai

ripissem m conlitetur Neminem Sinptorum, quantum adhi- storiam pertinet, non aliouid esse mentitum. Sed redeamus ad illa: Ipsum Lib. I. Mutabas scriptorem sat, vi se vehementer errare posse. Recitetur igitur Iocas se Minteger, tota ut Scripto is mens e toto sententiae nexu pateat. Ita

habet Sacer Historicus Cap. XV. p. 39. ω o. M Ego quoque his si finem factam sermonis , si quidem bene, it ni storiae eois petit, hoc Scipse velli, si autem minus dignet in Gravi ἐυτελλο .viter concedendum est mihi. Sieut enim vinum 2mper biis bere, aut semper aquam, contrarium est alternis autem uti delectabile ita legentibus, si semper exactus sit ismo, non erit gratus, hic ergo erit consummatus. Neminem profecto esse puto, qui si velit modo, non illico intelligat, de sermonis elegantia dc exacta, minutaque in enarran dis quibusque adiunctis diligentia hic agi, non de Histor ea rerum

gestarum vermie. Etenim illene demum ratu Meongammatas esset

histori ei sermo, qui veris falsa, qui historiis figmenta, ad capta

dam gloriam excogitata, immisceret tPiget me de toties retunso hoeca iri telo, quod iam dudum situ aeruginavit, porro verba facere mirabarque antiquam hanc strophen in Actis Eruditorum quoque recantatam fuisse, quam olimcn Mnrminxi, o Latinius, cp Serarim, docti Jesui die, si,que, facili explicatione, imo sola integri ejus loci recitatione, eo

taceicere coegissent.

Disiplacte itaque iam porro libet sitne euas. tigris metuem eum aliquid a Craticis illis Mismatis, quae a Pria is lingularium

8쪽

dubiorum objectioni praemisit. Ita habet i q Recte autem is requiruntur ab historico precipue hae Otiis uiso ut in eo statuis sit, quo possit scire verum. Censetur autem quis esse ea cor si ditione, si vel omnino possibilis ei fuit veri cognitio, vel sin is cessario rei intelligentiam habere debuit. Hanc virtutem largiri se ait a memidosus, Historiae Maech hae Seriptosibus, si operam industriam, quae par erat, adhibere voluissent. Negare sane id non potuit Scriptoribus pervetustis, quique in confinio Syriae, aut in Syria ipse fuerint; uere illi porro ex eadem gente, cui cum Syris ea bella intercesseres, quae potissimam historiae impugnata partem faciunt. me scriptorum di- ad sinsularium dubiorum tractationem est potius ejicienda. Prosequitur LAλεuar in coeptum sermonem ita cr si Al-- tera virtus est ut velit dicere Verum, d talem putamus eum, is si vel nulla ratio adest cur ecedere debuisset a vero, vel si resis ita comparata est, ut falsius esse haud potuerit is Explicatio se tentiae videtur isthic ipsi sentensia esse nonnihil obscurior. Nam si in eo res vertitur velitne aliquis verum dicere haud pervideo, quid illa hue facianti Cis stradere de isti a iero, fasti,tsi h dmum ris Ut verum loqui quisquam fieri velit , proba voluntateae diligentia est opus ut ρυμ, nosse Verum oportet ; tantum. Poreo signa in Prolusione adseruntur, e quihus iudicium serri possit verumne dicere voluerint historiarum Scriptores eorum indiciorum prima promuntur istari s Ut advertas animum adri naturam rei, de qua narratur, an res facile accidere potuerit,acis an tale quid aecidisse, in se habeat aliquid verisimilitudinis. At nihilne ergo excellente quadam , per ardua quaeque eluctante virtute gestum recipietur in historiam Nihilne a populo ac Ducibus, pro vero DΕ cultu acerrime certansbus, supra humanarum virium veritimilitudinem, Divino auxilio, interdum confectum concederet ilIi, qui sacris Veteris Testamenti historiis

synceram fidem, ac reverentiam praestant e

Reliqua porro Criteria ita recensentur 9 4 Mox per nam

si Scribentis spectes, ubi ad animum revocanda erunt, quae alium si de de ea cognita habes, quo cribendi genere utatura numis de esitatis,sincerique a imi clocumenta vectis edat,videndum .,,

9쪽

Attamen quae in nonnemine He ulterius posset e rem tandem dexteritate sit opus, quando dexterrimi quique, si fallere velint, dem terrime mentiuntur neque vrao iis, qui splendido vectorum a Iaratu lynceri animi documenta edere norunt, prae oeteris fidemisendam existimo. Clauditur generim ista historie Criseos doctrina hisce mo-- estis et u Porro cosaoseas, quibus in rebus, di qua ratio-- ne conformia recitet alias optima notae Scriptoribus, ecquomo-- do hi inter se conspirent. Denique exquiras , num res, quae narratur, cum assis, haud negligendis rerum gestarum, quae se hodienum stiperant, monumentis conveniat Amonumenta Seleucidarum certa, eaque synchrona, praeter Numismata, Paucasque Inscriptiones, alia fere nulla stiperant mumis Seleuciaarum, in Chronologia praecipue, quae probandae instoricorum fidei lapis LPliu diei potest,egregie plane cum Libris Maesia. convenite, inficias, credo eorum ibit nemo, qui Annales meos cum Protegomenis a tente perleserit Inscriptiones antiquae, ista quidem cote in ea B, momenta parum adserunt. Quod ad Scriptores optimae nota a saet alios, praeterquam coaevos aut propinquae aetatis, in eorum classem non recipies de reteris quorum polieriore quique fero priorum scripta rescribunt consentiant, an discordent, haadis gnopere curantum actitror, hi praesertim praesto sint antiquiosum Scriptorum, aliorumve monumentorum suffragia. taeustis iis , quae universi in L os μαDbs ostentata, aut expedita fiunt arma, ad singulares velitatione descendere mei

Rit Prolusio. Primum Exemplum, cujus causia in relati figmentisiuspicionem Sacer Scriptor adducitur, ita G. mumdosuri recensuit: x Refert conditor Libri I. Maccab Antiochum a Romanis via is um fuisse captum. Quis hoc sibi persuadere possit, si viresis illas, quibus pollebat Antiochus, mente secum pensitet Exigua profecto ad hoe sibi perliradendum ratiocinatione opu est Posteaquam enim Rex iste Antiochus m. , Magni titulo insignis, cum omnibus iis, quibus pollebat, viribus, decretorio illo ad Magnesiam praelio vinei a Romanis, atque ita vini potuit, ut exercitu omni partem caeso, sauciove partem fugato, aut e pio castris occupatis ac direptis, Rex ipse turpi, trepidaque ialuga, per noctem totam accelerata, aegre denique salutem invene

10쪽

XI. Mi n ecis idem Insortunamas Rex capi nullo modo potuit, aut in illa sagae trepidatione , aut antea quoque , cum nimis avide,

cedens Romanorum cornu alterum, insequeretur aut occasione

alia , cum speculatum egrederetur , vel eum in Asia hue illuc commearet i modico tamen tempore captisum Legem in manu buchostham fuisse arbitror uippe, qui aut corrupto pecuniis caetore, aut Scipionum dissimulatione, aut suorum Vinute, aliave rasiones, post paullo, quam captus fuisset, libertatem recepisse via deatur. Quidvis horum uti probabile, ponere licet, quando S cer Historicus rem ipsam diserte refert, πιηις ιις non item. Hic autem instat G. Prolusior E Sed evolvamus cinquit si alios Historicos,&an eade reserant, speculemur sane silent dehae si re probatissimi Scriptores, Polybius, Livius, ceteri. Nonne hoc, silentium susipectum reddit istum Libb.Maccab.Αuctorem Mianime, inquam inam Polybius hac de captivi a te silet utique, qui de totius Asiatici huius belli casibus nihil, nihilque adeo decretorio illo de prelio commemoraverit, quod quidem ad nostri a vinoiatiam pervenisset. Quisquis Polybium pervolvit, novitiane, hoe de bello Legatimam stagmenta quaedam tantummodo bipera re porro Letatio XXIt . in eo terminatur cum Antiochus, desperatis honestae pacis conditionibus , abrupsisque consuleationum tricis, bellum Asiaticum inAsia adversum Romanos totis viribus sustinere constituit. Deinde Legatio XX V. illico hoe exordio subit

esturi , Post Victoriam Romanorum de Rege ciocho,&α,, neque aliud subinde, nisi Legatorum de paee constituenda missio, ip-liaeque paeis Conditiones reseruntur. Silet igitur prosecto deis pio Anti cimo Polybius, qui de belligerante nihil, quo quidern

edoeeri plura possemus, in iis, quos tenemus, libris prodiderat. Attamen unus demum adferri poterat Polybius, qui cum actore uri L Mureba, pari antiquitatis titulo, parique fere Syriacarum rerum notitia polleret, ut de aera auctoritate hie nihil dicam. Jam vero Limias, eo magis ceteri, aetate atque auctoritate Livio inferiores, nimium ab Antiochi Magni temporibus remoti sunt, quos, si negarent esiam captum fuisse Antiochum, quod non faciunt, ne tum quidem adversus Libram I. Maeiaab audiendos arbitrarer. Quinquatio ipse, debene mulsis rebus,hoc hello Asiam eo gestis, inter Auctores non constare confiteatur Dum enim rapti