De legibus Antoniis a Cicerone Phil. V, 4, 10 commemoratis particula posterior [microform]

1쪽

Nationat Enoowmont orans Humanities

3쪽

AUTI OR tange, Lud igTITI E De legibus Antoniis a Ciceronethil. V 4, 0

Commemoratis particula

5쪽

CO Q

7쪽

PHILOSOPHIAE DOCTORE LINGUARUM ASIAE ORIENTALIS PROFESSORE PUBLICO ORDINARIO GET.

PROCANCELLARIO

PHILOAOPHIAE DOCTORE ARCHAROLOGIAE BLA8SICARPROFE8SORE PUBLICO ORDINABIO CET.

Haemima est Ludovici vicinia amaemeritatemnis de lembus Antoni ero Phil. V 4, 10 omni moratis particula 'δterior.

9쪽

ortum est si quidquam aliud, ut in priore huius commentationis particula vidimus, a M. Antonio legem de dictatura tollenda latam esse; nihil tamen minus leges Antonias de actis Caesaris confirmandis et de colonis in agros deducendis, quas Cicero eo loco, unde disputandi initium fecimus Phil 5, 4, 10), cum lege illa coniunxit, frustra apud indicum

legum Romanarum auctores, frustra apud Drumannum moechium, Peterum, Merivalium hos solos nomino, quia horum solorum libros historicos nunc evolvi muneSiVeriS. Ac profecto legem Antoniam de actis Caesaris confirmandis, quam Bai-terus omnino non Commemoravit, quamquam locus Philippicae quintae notus ei erat, Reinius mira confidentia statuendam esse negavit. Dicit enim

legem illam a Cicerone hil b, 4 commemoratam non fuisse legem Sed senatusconsultum. Sed vellem exemplis demonstrasset iuris vocabulis tam neglegenter Ciceronem Sum Sse, ut legem pro senatusconsulto diceret, quin etiam verbis me tussisse diritur in una eademque periodo primum de senatusconsulto a M. Antonio acto, dein do de lege a M. Antonio lata uteretur. Ceterum ex locis Ciceronis et Appiani, quo Reinius nulla explicatione adiecta adscripsit, eum in mente habuisso apparet notissimum illud senatusconsultum, quod Liberalibus a. d. XV Kal. April. in aede Telluris actum est, quo et oblivio casedis Caesaris decreta est et acta Caesaris pacis causa confirmata sunt. Opinatus videtur esse, et ea est opinio rumanni quoque 1 108 et reliquorum quo antea nominavi historicorum M. Antonium, cum ex commentariis ista chiro-

10쪽

graphis Caesaris leges Iulias quasi a Caesare latas, senatusconsulta

quasi a Caesare facta et in aerarium delata, decreta innumorabilia domagistratibus designandis, de senatoribus in senatum allegendis, de beneficiis et privilegiis dandis quasi a Caesare proposita publicaret cf. ant

vol. III, p. 486), haec igitur omnia quasi acta Caesaris rata esse iuberet, eius rei ius ex senatusconsulto illo derivasse. Sed vix rhdibile est senatusconsultum illud tantam potestatem M. Antonio dedisse vel tam non caute perscriptum fuisse, ut interpretando potestatem illam M. Antonius arrogare sibi posset. Immo qui intersectores Cassaris id egisse reputaverit, ut acta Caesaris rescinderentur Suet. Caes. 82 cf. Voll. 2, 58), h. e. ut lege ab eo latae, enatusconsulta ab eo facta et delata decreta ab eo proposita tollerentur, is non dubitabit, quin senatus in aede Telluris sola ea acta Caesaris, quae Caesar revera egerat, confirmarit Appianus quidem in aede Telluris non solum T πεπραγ ιένα, sed etiam a ἐγνωσμένα confirmata esse tradidit b. c. 2, 135). Qua in sententia cum sibi aliis locis constet 2, 28. 32. 134. 3, 5), eandem eius sententiam suisso puto duobus locis 3, 2.34), ubi τα πεπραγμένα Sola nominat, τὰ ἐγνωσμεν silentio transit Plutarchus quoque in vita Caesaris 67 decrevisse senatum scribit κινεῖν μηδἐ τὰ σμικροτατον υν κεῖνος αρχcυν ἐβουλευσε, quamquam in vitu Antonii l 4 decrotum esse dicit zcυν ΠωKMGaρος γεγονοτc0ν ἱει δἐ ἀλλαττειν. Sed Appiani et Plutarchi

fidem in talibus rebus On ita magnam esse constat Plutarchus etiam in eis manifesto erravit, quae de provinciis tum aut postero die coniuratis a senatu datis scripsit Caes. 7 Cic. 42. Ant. 14. Brut 19), qua potius firmotas esse constat Suet. Aug. 0). Cicero contra uno loco, qui certissime, et altero loco, qui probabiliter ad sonatusconsultum in odo Telluris actum reserendus est ad Att. 16, 14, 1. 15 4, 3), nihil aliud nisiaria byranni comprobata, acta confirmais esse testatur, quae acta sine dubio ea intellegenda sunt, quae Caesar revera egerat. Cassius autem Dio Ciceronem, in cuius Sententiam senatusconsultum in aede elluris actum

esse scribit 44, 22), primum oblivionem discordiarum suadentem, dein douutem hoc solum censentem iacit etὰς ιιιὰς καὶ τὰς αρχὰς καὶ τὰς δωρεάς, o Gaς ελαβον παμ αυτου, φυλαχθῆναι 44,33). Idem alio loco 45, 23