장음표시 사용
201쪽
LIB. I. CAP. XXX1. DE LUSATIA FUNDO GERMANICO.
lta Gorticens. Ego enim inferioris quos, si ibi , quo Luntiae Stavos, Ser hos se nominaso G . si iii con pertuin habeor sed horum dialecton ,, diile. ab ea. qua superioris pagi &vici utuntur. cton ae sv. audio variare longius. ita ut hi illam vix Feriuria a- μθ aut ne vix quidem intellisant: Quan- M a quam di in ipsa inseriori Lutatia haud pa- . . . rum aliter Coctusanos quam Fqrs enses. i. . ''ia ' aliter item Calovienses, aliter Lucenses, 4 aliter denique Lithinenses&Triblavienses Stavos loqui constat.
fandas Sta ictis, sed Germania
Lus ineolii orum, e) consentiens est opinio. primi - Uncle illud quoque emergit, sol uni Marchiae Lusaticae. vel ut loquuntur vulgo. sundum, nequaquam Stavicum esse, sed Lus a est Germanicum. t 3 cum Germani primi fundus w- omnium illud colere coeperint: Slavi vero m*v ad is x post Germanos domum invase
isti. νώ - tur. Ilingorum sedem nunc esse partemati. hie hibi. Lusatiae, nihilominus tamen suhdit versustasse. ortum Albis circa Cothusium & Dresdam Cirta ibiti Benocheinas: supra hos Batinos in ducatu saganens. & adhuc super hos Corcon- sum Ben tos habitasse suh monte Asciburgio, uhi h . chema,supra
die Gorlicium siti sudissina cum resi quis φε sa ini, civitatibus usque a Poloniain. Ascibur op h'
gu autem nomine apud Ptolomaeum mun- Quid piolo. tana illa contineri, quae per Silesam ad diatia int.b Poloniam & Cracoviam usque se exten. ligat sub no.
monte scribit ortum esse Suevi fluminis, 2 is. . . quod cum Spream interpretatur Pir-Σ i. ckeymerus cM., non obscurum est, quid . u. s,. in hanc eum opinionem pertraxerit. Sed istua. eum de Asciburgio idem omnes non senistiant ad Ascaniam enim ponit eum Pem cerus la ubi nomen adhuc conservet
oppidum S arx Aschersieben de Coo contis quidem suhscribere Pirchemero im nondum ausim, licet eum Crato coquoque libro primo historiae Urati flavi ensi; S Caspar Vopelius in tahula sua Ge graphica seu Mappa universali Carolo V. Animop. Is s a. dedicata, secuti videam
SVe vos Marcomannos in Bo hemia, Lusatiam non
Lusatia & finitimis regionibuς trans habitarunt Albim habitasse, Hieronymus Zie-
ὁ) Ita quἰdere, eensen testentello, vulgus non intelligit alterius vulgἐVἱalectum, doctI tamen utri,qua dialectos intelligunt. H cap. 27.28. 29. go. allegatorum. ετ etiam astitit x eonfirmat mi reeentioribus lauντἰrius in Prodromo eap. aIl. gi De Oermania Aut cit exponit ea p. I. des lavis vero eap. 23. seqq. h) In Opetibus Historie. pag. io2. Edit. Frf. Isio. de quae Manlius de Asciburgii sanificatione apud pto. lom Eure, io sne g. huiu, a. adfert, eadem recenset Pitcheimmua p. ter. t; a libro II. operi Geoaraphlei Edit. supra citat. E) Oper. Historie. p. I a) Chronicorum lib. 4. p. 3 D. n, pag. Ioa. verba extane in praeeeilante g. v. Johannea Crato Medi , Catia. in Historia VratIilaulεngum MSTLOJ Manisus hostes aliquoties meminit Asciburgii, v. g. hie loci de supra in Dei male e. v. . 6. 7. . Quidi itur peε illud inouatur, hie libet enucleare de Aut tum opiniones allegare. Rencellus in mat gitia L; Memplaria, quoa possedit, uoethua ex Asel burgio addit m aio emi an quas Subberge ita ut Asel pto sud fle burgio pro Uerge positum sit. Vel Asciburgium ab Asce late Germanorum patre de herge. Auentinua Annal. Boior. Iib. I. e. . q. a. p. 22. Edit. Ups tro I. ulrs si Inquit, ut fibnipἰumi vulgo Alchiburtium. In ripa Rheni a suo nomine adpellauit. Althammero in Commem. in Ge. Germ. p. II. de 3οι. idem est ac montes Bohemici, quorum pars per Motaulam, silessamque in Pannoniam atque sarmasam protenditur. pag. 23. 4: s. ex Pitcheimeri Operib. Histor. p. I o. Edit. Gpe allegat se ibit. Α iburgium in Diti e Bauensi suisse Aspuch loeum ulnia tectum, additque, p. 76. in O tristanetae termino ad Nienum amnem opeidulum, quod hae aetas Asciburgium . aret, aliud esse siti de eonditote eiusque meminissa Tacitum libro sto. Annalium. pagi s. In liit in hulti. .oeabuli Etymologiam Ascens, Germania Asciburg aut Astyapyrgium propugnaeulum aut turtim seniseare, siquidem ori tithem, . . v x turrim , attem de propugna lum denotaret. Admodum prolixus stl est, remittimus igitur B. L. ad hune Auti rem & locum.
202쪽
im LIB. I. CAP. XXXII. XXXIII. DE MARCOMANNIS. erus p in Marobodui Historia asserit, Rex. Strabone cui Tacito lib. II. hist.
minus ipse quoque exquisite, ut puto,quantum ad Lusatiam attinet. Neque en in dubium t si, Marcomannos fuisse eos, qui Marcomanni nunc Moravi dicuntur. & vicinos alii. & Vult o Paterculo x autoribus. sum hodiςr--, id chic ex Ptolomaeo Melanch- Μ' ilion libro tertio Chronicorum M & Gla reanus primum librum Caesaris de Bello
Gallico enarrans, demonstrant.
L s. II. Et Indicio sunt M. Antonini Phi. V -'' losophi. qui adversus Marcomann OS pe riculosissimum bellum gessit crὶ biennium S lilii ejus Commodi Imperatoris numismata quaeOlomucense lib. . Q teste, in Mora via exarantur, praesertim iis in agris, qui veluti sumen sunt regionis, & a flumine tenui Hana rigantur. ν,, otio I. ni. Non negarim tamen paruisse sa,verunt Maroboduo Ilingos , aut quicunque alii Lusatiar in- tunc regionem, quae Lusiatia est hodie, in- οἰ . coluerunt, cum is finitimos Omnes aut
bello domuisse, aut conditionibus juris sui fecisse prodatur, & Aventinus si in ditione illius Lusetiam quoque, ut nunc V
Narob duus IV. Caeterum Augusto & Tiberio vixit te Imp fuit Maroboduus Suevo- 'μSμ nun , Marcomacinorum Quadorumque
sserit & Melanehthon in Scripto Calveonum y quo iam anno is s. ah Adol- ora. pho Comite in Nasiavv.&c. Α - demiae Vitebergenss Rectore Magnifico publice proposito, Calu conum, quos Philingis ex utraque parte Athis collocat Ptoloinaeus, Messe oram circa Lucam & Do-hri iugum. in quo tractu est& Κirchanum Loth fle . oppidum. Lock autem nomen vetus idem Meloe, si quod nemus, &Dohrelock idem quod ho- gnificatio. num nemus significare. ο)3. Il. Haec conjectura s Vera est. scut x is, s f. di nominum similitudo & situs faciunt Ve- s. h,h mirismilem. Lusatiae inferioris partem etiam bus Calueo. Calucones Olim possedere, licet Peucerus rea possedit
b). a quo non dissentit Pirckeymerus cc ,' sa ιν Electoratum Saxoniae vicinum iis assignet, PM
celebris. Ac venire cuipiam in mentem ex compostis Caloviae & Lucae nomini-ireptIm si
bus Calueonum sic enim scripsit s) Me- ram luem
lanch sem. νὶ pios G, poeseos inpol stadii, quἰ praepAm a Intum;e ed;i;one Annalium A. entini. DE Maroboduo de Marcomannis fi plures Autorea consulere placet, evolvantur Tacitus in Annal. D o Cassiua Nist. Rom. L. - Veliatos, Brunnetus, Adlrteitetur Anna L Boiorum, Rei neeeitia Hist. Iuliae pari. III. . 4ets. seqq Balbini Niseelun. regni Bohemiar, Caetherod Mars Moras. lib. I. e. a. p.3. sqq. Cluver. Germ. Antiqua l.3.e 3. de D. Cellar. Germ antiq. l. a. c. T. Schneideri Chron. Lips. lib et p. 32. 43 p r a de libro quatio p. 297. seq. . . t j 3 De hoe bello agunt Capitolinus in vita Anton ni philosophi, Eutropius lib. 8. Orosius lib. V e. Is. in) sseu Johanne. Dubtavius Historiae Boi emicae lib. q. p. as. linea Io. Edit. Rehetianae anni ad a. i) lib a. e. a. s. 8. p. EI. u) lib. r. p. a c. in Editione vero Amflelodamenti, pag. 44s.
aὶ MD .hlνo Wuesca Surab x ptatum eine talest sonat, de dobre bonum. signis eat ei. Dobtelue l. eum horii prati eine gute rete ei cotis. Tomo secunda hortim scriptoruis Francesti Nomenelai rem sub ait. Dobteloch. i,' chion Carion. lib. 4. p. 3 a. verba ejus sunt huius tenori et Caluconea sub Ilimia ab utraque pati. ΑΙ b: tibi hodie Elevitii,iu. sidioniae. Meminia Ptolomma oppidorum Argeliae L Algevi , ut aliqes malent legere, fle Calegiti. Αrgeuiae Torga sono respondet. Caleg di oppidum Calba, quod supra conssu ntem salae Albiaque postum, utriusque fluminis nomen complectitur ac exprimit, roti aliena Syneope. qtias Saleleb. pertinent hue etiam Melanchthonia verba, quae ex eiusdem . abutia Reis otium de semium addoeemtiar Luconea in utraque Albia ripa, ut inquit piolomaeus, tractu, per Aos,liensem ditionem ad Cheruscos, i. e. ad Naretniam, seu Comitatum Stolbergens Con . do. Cristoph. Bethmaon. Mist. At hau p. i. IV. f. q. p. I6. I ro Opet bu, Histor. p. i. verba elua ejuadem serestitit valoriar sub Ilingia ex utraque parte Albia deis achant C lueones, tibi nune est aede paraMi ix ei rea 3rihi'. d) hodiae Ao burg, eum enim sereniis a Aona Di.i Augusti Electoris saxoniae coniux an. 1379. eam
aliter eonstruandam euratet, ab huitis nudatricia nomine novum nomen sortiebatur. cons. D. Sebaia
in Margine saltus Loehauios seu Luehovianoa. it ε) isse. ipio siti ut pleneesstia ici vatsiona modo laudata interpretatur in oratione comissi Nammensa,
203쪽
Non vero CoenobiiDobraiugenasa Gat1on Ipsi vindieai Misela I. Altham meri 6 aliorum opinione .
LIB. I. CAP. XXXIII. DE CALUCONTUS ET CATTIS. 1 t
qui Cattos pro Hessis accipiunt, magis recepta est opinio.
EX sclavicae etiam gentis familiis in citear Maia
Lusatia inseriori circa Lucam. q)eotis ita olim Lunckynam dictam consedisse fetibuntulStoderanos, Ernestus Brotusus lib. 2. eap. Moa , L . Genealogiae An haldinae& Cap. 3. Lib. s. Clitonici Marsepurgens s monet, facitque metropolim eorum Cois heimam h. e. Gol-
qui in Autoprapho non extant, addidite Ast de hoe sentiant alii, quicquid velint, hostium non est stem incertam adfirmare. Dobreturum ad Calueones pertinuisse non putamus, quia elyaeon superi ti, alii non admittone. b)h. e. eoli ctionem iquatum. I J Die latere f. L. noluimus, in Autographo . . Careat aaiectam esse uoculam Raro, ita ut mens Autorἰa se videatur, voeabulum Lug ἡ 'notate paludem arbori hus ei teumdatam. Ast plene litis noster, ititiis otia Lus, co& cognitione ling.α solabicae n.mitii secundis , adverbium Ralti clam in Manli Gemplo latino, tum Germanteo omist. elaro sane iudicio, voeab. Lua fgnifieare modo paludem seu aquarum coaletatonem, quae prorsua eateat de destituta si arboribus. Veiosmilius Itaque de eoostilia ditia anhis .isum suit sequi fidem pleneel,έ, squem ob amorem de me ita in pratiae histoliam non nisi honoris de authothaiis causa normamus) de eum i ct smul voeulam Rara Omittere.
te, Histotiestum indicibus, consiliisque ἱH, Historia literaria non leviter tinctis, expileari don ii euit. ut ageo et iis librum nec magris Indolis, nee magni momenti suisse, suspicemur. Quae autem axeoreeenset Manlius, suptasti, lis ib) a petieero de Melanehthone eadem ferme ratiotae notata de exposita sunt: nam hi viti incomparabilex, ex Ptolom o quoque remorant Albim & Salam eonis suentes, ibique locorum segem calueonum fuisse, innuere videntui, ut ita Homilium non plane aveto aberraue, credibile G.
nobis non occurrerunt. verum eraim uero Althammettim de Catiorum sede in nostiis titi, aliquid votuisse collige te de eonjectura assequi, apparet aliquo recido ex iis, quae eommentatur in paginis ci
memannia, qui deeuma es agros exereebant, sermonem absoluit: ul a hos, inqu t. C . iii inritum se dia ab Hercynio talio inchoant Et commentator igem hi, ,erbis assiimaa r Catti conclus emit inistra salam, Moenum, Rhenum de Ui rgim: shItimos habebant Hermunduros, Narisio, d c. Anctius solum temansi Hos; s eorrupta ex Caidia . . ua ductis.
bus German di, imprimia vero ubi defetibit Tractum Hercyni syl ae pet Germaniam, Chertiscorum . enim populi so timi fuerunt Catti . quam in libello de origine Nolim thv Carmen de limi Getis mania inseruit simon Schaidius vol 1 German. set; ptor. p. 225 seqq libellum veto de origine, sita Moribu, de institutia Norimbero operibvi sui, Historieis addidit Dil. Hic ei rete iis, atque ibi c. 3. p. reta. Edis. Francos. an. Iέ o. p. Caitos pro HEsia aecipit. sedem Cattritum δι suere otium Η. eum smili modo deseribit Alιhammetus in Germania p. 2iε. Evidentissimum inquiens est, Cattorum oram superne Herticos, Saxones, To inpos. Franeia portiunculam di mox Buchonios ais tingete, de per Hesios destendere in Nestu aliam ad Rhemtim usque de p ui . Catti accoluerunt me mora Toring ctim te Η Irto em, unde pulsi alioque profecti, in Hispaniam puto, Lectilentihus Tmmitigi, atque Harsa, qui etiam nomen suum Cattorum regioni indiderunt.
Hassiam supe inorem seu Montanam versus saxoniam. Istile assertioni assenti ut Cluserius Germ. antiquuli, lv. e. vl. p. su8. his uerbiae Regione, dictis Cattorum solbus comprehemduniue istit Thurangia de Massia imae. itemi A liquum Catiorum nomen retinere nune Hassos, haud dubia tandum.
lanchthon) appcllationem factam: die non sal und tuae. g)I. lII. blavi ex linguae eius, quae Lusitiae inferiori usitata est . gnari vocabulum Lug. Lamam si, sive paludem sonare affirmant, sed quae arboribus aut certe arbustis careat, si) atque inde factum nomen Coenobio. Gargon ka Miliniam olim inhabitasse Ca ilicones, Homilius lo non procul ab Albido Sala confluentibus abscisse, scriptum re liquere. I. IV. Althammerus γ) Cattorum sedes hodie tenere Lusatios, inde colligit. quod ii ab Albi numine non longe abfuerint. ut Tacitus lib. 2. Histor. Augustae n) innuit.
204쪽
LIB. I. CAP. XX V. XXXV. DE STODERANIS.
stodest hei. nomen Si deranorum etiam nunc reti
g. ll. Εrphordiensum tinnales mem Alia de sto rant Anno 1268. Stot ternhelmum firmissideram uar. inum Dum omdium Thuringiae arcium ab rati M. Erphoritianis expugnatum ci solo aequutum. Nelmoldus lin. l. Chronici Siavorum Cap. 38. ta Briganos&. Si oderanos Henrici V. temporibus Havel bergi &Bran. depuli habitaile. Peucerus u) Wilinorum & Stoderanorum sedem ad Berlinum de Brandepurgum fuisse, autor est.
Antiquiis pd quoniam omnia persequimur, aut
ana Autor vorumus quidem certe omnia perseati s t. qui antiquimina etiam non sinemus
intact 1 Nini primi Ahriorum Monar chae qui post annos circiter ducentos a di luvio regnavit, & Abrahae coaetaneus suit hujus ergo tempora persequens Berosus,pAmti, o. primum regem & parentem omnium
mano tim Germanorum nominat Tuisconem. unde Rex Tuisto nomen est Teutonum. Huic ex filio &fuit. Successore Manno, tres tribuunt nepotes,
cujus utpo e quibus Engelmannum Danorum, Livo- norum. Pruso pra, Pomeranorum, HIL satorum, S quotquot in Sarmatia Septentrionem versus habitant.populorum: Her
rum, Silesiorum,Saxonum atqueThuringo siletia rum & Fisemanum superiorumGemnano qui Rhenum accolunt, parentem suciunt s. II. Ae Hermanum , quem HorimOnem alii. Aratio Regi Babylonis συγχρειω Hie a quihus. facit serosus lib. r. ita ut inciderit in te n-dam dieitur
pora lamis. quibus Josephus patrem in AE Ηοriou. gyptum evocavit. Etsi etiam de rebus adeo antiquis pronunciare dissicile est, tamen si quod habent veri hae Genealogiae, Lusatior uin nomen, quod posterius fuit S Slavorum es M vetustissimis huius restionis incolis, quos Suevos& Germanos fuisse ostendimus y , minus proprie tribui- gioni. idem
g. III. Tacitus sa) etiam, annoTuiseonis qui itus. filio, Germanicae gentis conditori, tres f. mitii filios assignat, e quorum nominibus Ger-yopuli ε .mani Oceano proximi Ingaevones, medii tum Hermiones. caeteri Istaevones vocantur. lugκ 'ne a
Eius commentator Althammerus sa) Hermiones hodie conjicit esse B heinos. Misisnenses , Lusatos, Stestas Saxones S Th ringos , quem fortasse secutus Peuceres.c b ὶ inter gentes, quae Hermionum apud Plinium se) sedes hodie obsident. Lusatios S ipse cliserte nominat. Hermionum enim h. e. militum generali appellatione. Ηmnione a Suevos, Hermunduros, Cattos di Cheru scos. comprehendit Plinius. das. IV. Johannes Marius eo Belgicus lib. M. mio V. u. Illus rationum Gallicarum & Trojana- fhlietisaeuarum, Herinionem V. Germanorum Re Geimanos.
gem Acit. principem bello paceque felicis R simum, qui primus militari disciplina populum
o D semiptionem eius inueniet B. L. in Giosseti Memorab. Lusat. para. III. e. XI. p. 69. cone supra horum Comment. Ith. hoc I. eap. II. s. xl. p. III.
curi Antiquitatum lib. s. in has Commentaria edidit Iohannes A Itis vite, biensis, qui lib. 4. idem narra. his .erbia: Anno CXXX l. a salute ab aquisi prima omotum gentium di ei.itatum fundata εst a satur. rici Bab lotileo nostro, urba de gena nostra Rabr leniear ab exordio huius Ianus pater, alias Noa, i Europa regem Sarmatiae feeit Tuistonem a Tanai ad Rhenum, iunctique ludit illi omne. slii Isti de Alcesae eum fratribus suis, ab Adula monte timue in Mesembriam potiti eam. Dein libis quinto Eea si xxv. Tullion saematas madiimoa populo undavit. Hactenus Io. Annius vitem, ensa, eon Althammeti Commem in Tae. Germ. p. i. Eo dem sermanorum Parentes de primm Reaea ce lebrat Asentinua Annal. Bojoeum lib. I. e. v. d. vi. p. H. ar. Edit. Lipc IIIo. s. Σ Cons eap. 38. huius libit primi Commeat. ty a supra cap. 27. s. 2. 2 in Germania c. I. eons Flor. L. g. e. q. Cluvep. German. AntIq. lib. I. e. 9. p. 6 . 68. Edit. Lugdum a) in Comment. in Tae. Germ. p. 31. de 35. ubi huc omnia, qua Manlius ta medium protulit, egregie illa.
205쪽
satio tum ho diet notum nomina.
LIB. I. CAP. XXXVI. DE LUT. LUS. INFERIOR. INCOLpNT IB. i s
putum suum exercuerit, filii in Istaevonis neuntem Tuisconis . Gigantis primi Germaniae&Sarinatiae Regis. filii Noah patriarchae, ex Tithea gigante. os. U. Eandem sententiam & Aventinus
si sequitur. Idem Aventinus lil. i. g
narrat. Suevo Octavo Germanorum Regi.
qui Balaco Belochi filio regisabylonio coaetaneus fuit Gainbrivii septimi filio. Mars sexti nepoti. Hermani quinti regG pronepoti, inter Deos relato, posteros Sylvam quandam consecrasse in iis pat tibus. ubi nunc Gorticium es & Lusati a. di humano sanguine litasse. Qua de re plura ibidem ex Taciti Germans hi quam vide sed haec hactenus
Nunc nomenclaturas aliquot, qui
hus ab Historicis vel ostioribu nuncupari creduntur Lus alii nostri, videbi nus primuin aut in o in niuinoccurrit nomen Luticiorum. quos Lusa. itiam inferiorem incoluisse de Sententia Peuceri dicebamus. cii Hos Cran ius quoque Lusatios hodie esse existimat lib. V. Saxoniae Cap. i. skJ Vandalos enim suisse Sie ipse Slavos appellato si in ca provincia. quae nunc est Branclen hurgensis Marchia. Tametsi quantum Marchiam con- cernit, commodius videtur sentire, quam loqui. Dicere enim volebat, opinor, debebat quidem certe, Marchionibus Bran-deburgens hiis parere provinciam illam. id quod de Lusitia alibi im quouue affrmat.& nos quomodo & quatenus verum sit, suis locis indicamus. n
s. II. Caeterv in late patuisse Luticior uin nomen. locuples testis est Helmolaus o) inulorum cni in seu minit horum Lois ruin. qui post Oacram di ponacranos vis oc. cidentalem plagam vergant, quatuor po m numine pultas. nimirum rholenaos, Resuritis sive ri yvpuli Riaduros, N.yginos N Circipanos a fortitudine Uiletos & Luticos esse appellatos.pru resque duos ultra Penim vel panim Iuvium. in confinio scilicet Megalopurgensi. um & Pomcraniae, postea tores cis eundem habitasse.& castro validissuno Dimino vel Domino, quod hodie Ducum Pomeraniae oppidum est. in ostio pradidis Iuvii situm. hi qui, illis separatos sci ibit, cum paulo ante Villos a Pometanis Odera fluvio dister. minati dixisset. Et nominat in terra Lu- Luticiorum liciorum Rethre urbem antiquiasiuam metropol Tholen Zorum sive Rcuariorum. tibi si ' ως num fuerit celeberrimum, in quo cultumst idolum Redegasti. regis quondam eius gentis, cum aliis Diis, sua eam amplius non CXtare, ad marginem annotavit Sehorke.ltlius cuius opes a & studio in lucein editum a 'est Chronicon Helmoldi. f. III. Lam herius scha ab urgius cp) in Henrici IV. Cae saris Historia. Lunc pur.
guin oppidum maximum Ottoni Duel Sa liciorum xonici, qui Magni ab Henrico in vinculis habiti pater suit, in con sinio Saxonum&sehidiab. Luticiorum situm scribit. q. lU. Exponit idem Helmo idus libro I. Lu Ielorum Cap. XXl. p. 48.& 49. quatuor horum p bellum in-pulorum bellum intestinuin ex ambitionetvst num Riadurorum & Tholenetorum ortum, qui, cum urbs eorum Rhctre propter panum ita
luis ab omni ius flavorum populis sesequentaretur, principatum sibi in Mainos atque Circipanos arrogabant. Quibus cuin priores hellum intulissenti ab ii, iem trihus magnis praeliis susi. implorarunt auxilium regis Danici, nec non sernhaidi Saxoniae ducis
se sit tu einen Titiis: me einen Dinsen ahgethan. Eadcm ex Aventino commemorat M. Hen xi a Abennann. in Appendice chronicor. vindo nensum p. a9. Edit. Francus. Iom. F. In Auentini EAitione latina huius rei cap. V l. I. is. μδε tibi vel ba fac;t de Rege svexo, nulla fuit re/ntio. Cons. Glossemim pari. a. p. s. tsub lit. h hὶ eap. 9. Io. 39. De religione lucorum. nemorumque eonf. Cluvetium in Antiq. Germ. lib.I. c. D. de Al. thammeti Commetit. p. I I. seq. ia eap. 3o. s. i. huius libit Commentatiorum I. D p. Ios. Edit. Franeo . prelo Necheliano I 37s. expressa, nam Ibi hae enaim: Saxones In.aὁunt gen i/m Linie totum. Lusatios nune esse credideaim. WandalI enim saere in ea prouincia, quae nutieest Bea ad eburgens a Matehla. l) seu potiui Vandalos eum flauis in libria suta etinfundit. α) In Praefatione Saxonia p. g. lin. 27. Edit. supra eliatdi. ubi aIa a pulsis ergo ex Bohemia suminum ae colis, nomina fluorum, ad quae pridem in lebant,seeum ut creditur extulerunt,ut qui in proximi, te gionibus ad Lusiotium ineos te, partem sileta nunc tenentes, quae Lusatia dicitur, Matehioni pa rena Brandenhurgens, sut i dieantur.
206쪽
IM LIB. I. CAP. XXXVI. XXXVII.
ducis&God escalci principis botritorum, quorum hic Misti boli, ille Hermanni Bili. chii, de quibus libro proximo qὶ dicetur,
nepotes fuere. Horum potentia in amgustum redacti Circi pani di Κyzini XU.
millibus marcarum pacem mercati sunt. Acciderunt etiam haec imperante Cunrado secundo, Sancti Henrici II. claudi P hepergensis successore. Luilaiorum s. U. Godescalci Filius Henricus, impe-α .m 3u rante Henrico V. Dictus est Rex Slavorum i φ omnium, in quihus Luticos etiam expresse nominat Helinoldus lib. I. Cap. 37. p. 82. Idem Stoderanos etiam ct BriZanos tumultuantes domuit, ut sequenti capite 38. P. set. 83. idem Autor narrati Peuccrus r )Cycinos ad Gucegovium, Circi panos ad Gripsu valdiam, Wolgastum & Sondium, Tolensios ad Tolensum amnem Novum Brandepurgum in terra Megalopurgensi alluentem, Rhodarios intra Panim & Ode. ram inducata Stetinensia collocat. Urspe
scopum cum Pomeranis etiam Luticiae terrae civitates quasdam convertisse ex Otto.
nis ipsius consignatione refert. Ibi quo- Luse i 6 8'due Lusiatiam intelligi ut credam eo liben-
ubi , . . As, facit civitatum, H quibus Christi,
vittit e an. nam relligionem iS praedicavit. catalogus. estuta. in quo Lubinum etiam recensetur. Sed
ALtera est apud Hermannum con-αφ'
actum - & eundem tirsper sti; Lusati Oensem in) aliquoties obvia appel- Luitiet, latio Luiticorum, quos nune Lusatios esse
si verum est. quod ad textum Ahhatis an notavit Hedio. a) Et quae de trucidato a Luiticis Henrici lii. exercitu narrat Abbas. b) ea diserte de Lusitiis recitat in Chroni co Peucerus. c) Brotusus in seriores solummodo Lusatios hoc nomine dignu
rio f) eadem sere recitat, quae nos de Luaticiis ex Hesmoldo modo g) retulimus, Stavos nimirum eos esse citra & ultra Pa-nim sumen habitantes, qui iidem S Vim hi , vocentur. AVentinus th) Sax num cladem sub Henrico IIl. describenS, LitZO' & huitiei. ooti Liuitianos vocat. Rhetino sub Anno absmilli. 96 i)Lunsnaanos. Cuspinianus kὶ 953. in Valentiniano Imperatore, inter auxilia. res milites Aetii contra Attilam in campis Catalaunicis Liticianos etiam nolisinat. g. III.
Q seu seeundo e. v. s. I.& 3. eos. Clancili vantalia lib. ili. e. t. a. oui duati, cotimaduia UeMnaude Abba, iactu, est letis. in uisperga Monasterio inter ulnim S Au.
'γ stust,m Gio. Uerba Chioniei p. 233. seq Edit. an I 4o. f. si uir Anno Domini eae ineatuationi, iati . cito D Ei gratia Bahenbergens ac leta Episcopus, diuino admonitus iussinctu, partes pometa notum paganorum, eum quibusdam civitatibus terrae Linitis aggressia est. cu Nomina Ci,itatum ia uispergens hie sunt i Pit et stetis, vul iugamen,Colbetth, Belgrado, Lisbiegrestiu uὶ Libro II Commentar. e. I3. Revolve quoque supra in Dei male e. II. p. 83. seu. .,)ln I. pistorii Seriptorum R. G. Tomo l. p. iis. edit. Franeos an . IhIq. nam ibi haee is a notata sunt r pagani, qbi Luitiei di eualui, vii binam eastellum in eo tisaio Saxoniae multi, christiani, ocelsa de capti , ohtinent. 23 pia tigi. Veiba eius sunt: Magna caedes a Lultleia in Christianos facta et , quorum quidam gladio, quidam sigientes in aqna perierunt. . y Io, Funeeius in Chronologia pag. 143. de 144. D. Edit. Whteh. Is c. s. o in vandalia lib. III. c. a. γ c seis Hesio, qui Abbatia uispergensa Chronieon correxit, ab A.' ago. usque ad An. II 38. Paralipo. a ti,hna addidit. Hie ad textum in Bditione a nobis allegata acinotavit : Asb. Clam ua Luntios He
ha Ea no, sub lit. Σ) notata exhibuimus. et Iib 4 o. i6. quod patet ex his verbis : in Italia annum intutum e mmoratus Imperator Henei a III. 'Τ ai Latii odiri ibo, eompositis, te.ersus instruxit exercitum contra flavos Lusatios, a quibus ad in
.a Libro g. de Rebus Polonorum p. 46. Edit. Basileens Is68. 1 in vandat a lib Ill. e. u. cuius verba sunt: Per haec reae pora actua est magnus modus in otientili mo 'in populosum, bEllo inter se eivili dimicantium. Quatuot autem sunt populi eorum,qui Luitici sjev;is dicantur. Q eap. anteced. 36. s. a. 4. 8c s. hi Atinat. Boj orum lib. V. c. s. s. s. p. 616. Mit. Lips I Io. . . iis to pistolli seriptorum R G. Tom. l. p. gi. tiam haec uerba addidit: Eodem anno Gaideastellum io ' i cili, rapituit apud tibi quoque sciavi, qui dieuntur Lunso rani, subduntur. iv, io,ri Cuspin Ianua Theodosio de valentiniano p. I25. Edit. Francos i I. s. Verba eius ita sonant coti .est Aciliis etita Romanis di auxiliaribus militibus, Francis, Saxonibus, Burgundionibus, Litutianeis, Armori ania.
207쪽
ditati. s. ni. Luscos etiam olim dictos esse L. His Ei hia satios ex eodem Cromero l) colligitur. α- Iu . Quod ipsium quoque nomen inferioribus: et . tantum Lusiatiis tribuit Brotusus, in) scuti. .issi, & I usumiorum, Lus censiuin & Lictea tici lior vicorum. Quorum postremos tamen a Lusatiis discernere videtur Cromerus. n a quo modo Litavici .modo exmitichindo ob Saxone Licicavici adpellantur. s. IV. Lutyci nominantur in Diploma in M, te Johannis XII l. p. M. quod confirmationem Ecclesiae Mimenss continet in terminis ejusdem ecclesae. Exemplum extat in Annalibus Mimensibus sub anno Os 8. Ditivoniae & Lutieensium mox fiet men
f. V. Sed ex recentioribus .quoque non eadem omnes utuntur inflexione. Lusi-
suntius vel I ulnitius homin & Misa nilnnam alluens r credibile esse ait pulsos inde a Marcomannis Boios nomina fluminum, ad quae pridem incoluissent. secum extulisset Ut Lusuntii accolae, qui in proximis ad Bohemiam regionibus consedissent, Lusitii dicerentur. sicut qui ad vicina his loca transsissent, Misae accolae, Mistenses etiamnum appellentur. & ultra hos progressi Saxonae accesae, saxones. q. II. Sed de posterioribus duabus genti- Ε ctiachus Germanicis forte a vero non fuerint haec aliena. De Lusariis ca) autem quae adsert, ea qualia sui, examinabimus alias accuratius. D
. ., iis: tos Johann Cochlaeus vocat Lib. I. His lo- - .
vitia, Lucii De Lusianis postea r) audiemus. Lausnima, uis a ciae apud Pircheymeerum s) legitur voca bulum, Lusnitrae apud Muti sterum si Lusatiae apud Aventinum. su) Nec deliint qui I. I.
tiae apud Aventinum. sub Nec desunt qui Lustiam dicant. si Cromero fides. -ὶ Nos populares nostros Lustrios, patriam Lusariam, ut hactenus semper, ita postea quo. que ubique voca himus.
orro sM Luntiis nomen secisse Lu-
suntium. Bohemiae amnem, an eam
sylvitiin ν testem laudans Crantius ca) scribit. Cum enim tres sint ejus
terrae fluvii, quos Multavia receptos in Albim secum devolvit,Saxona nimirum,quianeae Sacetania, bravio Silava est. Lu-JAm ex iis, quae dicta sunt hactenus. Lutit; i iam
satis constare puto , Stavicam gen s a flavio. rem esse Lusatios, accedente etiam Cromeri sc) calculo, qui inter maximas &sortissimas gentes , quae in natione Stavorum etiam minc censentur, e ciniaque lingua utuntur. Lusatios quoque numerat loco neutiquam postremo. I. II. Qua gratia & in Lipsca Academia, Minerentum quae ad exemplum Pragensis. cujus quas tus ad sto, colonia quaedam est, in quatuor nationes cononguinem Mimicam Saxonicam, Bavaricam &Polo 'ς. talon .nicam dividitur,non ad Germanos sed consanguineos suos Polonos pertinent. Α Α Majἱ.o, jMavi; defluxisse videtur Sili horum nomen, nomen Ssuhoquo Lusatiae Inferioris incolas Matelliae cBrandenhurgensi conterminos hodie aptu
quibusdam designari stribit mol angus
208쪽
cum Saxoniae Flectorem & Marehionem Mimiae 3 c. Lusatiae etiam parti praeesse. Et Ritheymerus, m) Lusatia, inquit, regiuncula, quamvis BOheinorum ditioni parens, tamen &ipsa Saxoniae tribuitur.
Germani. I. I. SLavos autem cum dico Lusatios . de Hod Iesal hula. pristinis incolis loquor.quorum adhuc' ideolae nomen retinet Lusaria. Nunc enim sunt Genua a Germanis haec habitatur. scut & vetu R 'stissimis temporibus habitatam suisti Q-pra m) ostensum est. Unde & Gargon sietit vetusti . initio lib. 1. regionem. Cromerus par- simi iuere, tein vocat Germaniae, inferioris nimirum, Crenaiandro teste, p) quam q) secundam nominat Ammianus Marcellinus, & hastam etiam vocatam annotavit Althamerus, r)harbare tamen Autore Bebello s . Quan, medii ideol do vero extirpatis maxima ex parte flavis, fuere si Vt, Germanos rursum colonos acceperit, ali. qui extirpati
I. II. Quare recentes Luntii pro StaVis LusitII recth. habendi non sunt, praesertim Oppidant,mi-tra pro flavis nime omnium autem superiores apud quos non habendi, ne a manuariorum quidem opificum coli giis admittitur ullus sine natalium genuino Germanicorum testimonio. u) Nec magis Stavicae sumus originis. quam vel Mi-snenses. vel Marchiani, vel pomerani moderni, aliive Germani, quorum asiavis Occupatas quondam constat & possessas aliquandiu terras. I. III. Atque ideo. eis Lusatiorum no luet flavo. men, quod regioni inhaesit nequaquam re tum nometi
que Instita I. 4. recitat, eons supra lib. I Comment. cap. I. l. a. p. I p.
anaer scitauia. silesius, natus est I sas. itfeldeoli scholae do annos pi fuit. coluthum, Tryphio. dotum de Conitum latine transtulit vid. insta Commen . L. vll. x. 23. F. I.
F. E. Pati all. e. vii. s. s. p. ira. 'sul supra lib. l. c. a. s. 6. p. 38. Edit. quam nune adornatam sistimus.
so)Cap. 2 . s. l. huius lib. I. Commenti
valentiniano florent lib. 1 f. Historiatum se thit: seeunda Germania ab Oeeidentali exordienseat. dine, Agrippina de Tungris munita ei uitatilius amplia de eo piosa.
mi Docti Bassam voeant. ε) Henrico se lio, qui e latuit a so. eomposuIt i;brum de potentia de amplItudine Impetii German Ici. qui itisertus est volumini l. se tiptorum Get man. Simon. Schaidii p. Iea. sqq. pag. a. Tom. I. scriptorum sim. Sehat dii idem uocabulum expristum observavimus. t Cip. sequentibus 42 Ae 4 . nee non Comment. lib. I. e. 9. de I 4. M lta Pausiba Polonum non admittat Ama,li Fieoeelius ex clomero in manitie sui exempl. latini.
β. I. Lutatia non Ilesiorum se nomine vulgo censentur Lusatii. credo ob regionum viciniani, salso tamen, cum & diversa haec ab illa natio. & marchionatus si Lusatia, ut postea s f) patebit. a Ducatibus Silesae di hinctus. Franciscus Pancratius Uulturi. nus Cervi montanus gremita, Panegyrico silesse. quem anno is . cum patavii Antenoris Studiorum causa ageret, edidit Gollicii & Sittaviae meminit inter urbes
Siles aras his versibus: g)Gortica quis lacero diffudit viscera Marte Sittica quis minuit ρ quihus est sortissi. ma bello
Uirtus: invadens adversas impete turmas,
Urbes quis reliquas potuit devincere
Vulgi errori eruditos etiam e media Lusa- cum quo er. tia oriundos suffragari , miror. Silesios rant ipsi Lu- enim se appellant Michael Neander Sora-viensis h) Adamus Schribterus Sittaviens; ci) & alii sertasse plures.
f. t I. Ac alter quidem Gorlicium quoque, si diis placet. Si lesae urhena sacit, in praefatione Tryphiodori sui, quein Senatui Dublorum Gorticensi nuncupavit. Nam quod apud quorundam Gargonem ikὶ Johannes Branden bur penrelo uno. ci Lusatios etiam Mimenses este.id deditione intelligendum est. qua hi S illi iisdem tum princ)pibus, nimirum Marichi cinthus Mimensibus parebant. Quo pacto Cochlaeus l) etiain scribit, Bideri-
209쪽
LIB. I. CAP. XLII. DE REBUS GESTIS TEMPORE CAROLI MAGNI&e.'
pudiamus, vel potius libenter usurpamus, chum & Johamiem Diugos sum ta) Poloni-
an bravicae tamen gentis nunc quidem non carum rerum scriptores secutus, no- admoti uin laudatae censu haberi nec vo. thum a) facit contra Aventinum. b) cumlumus, nec possumus. exercitu contra Sora bos intra Salain de
rampore Caroli Magni, tisque aci Henricum Aticvem. . I.
T TIs ita de regioni ipse, primisque us
aei. Η tii; 3 incolis praemissis, nunc ad res De cudi l. nihil -- stas opo Lusatiorum stilo nostrosae scit. persequendas, accingamur. parum au. puta est tem ante Henricum I. Aucupem. nihil quicquam fere inemoriae proditum reperi hactenus. lit hic quoque queri liceat cum Horatio: Vixere sortes ante Agamemnona multi, sed omnes illacrutilabi les urgentur, ignotique longa morte, curent quia vate sacro. Quae protis. I. I l. Protusus sy) passim refert, Caro-LDeferae. tum magnum victo Saxonum rege miti-ehinclo pacataque Saxonia, filium ιμ. υπιν, quem Cromerus Martinum Gallum Mon,
Albin, ubi Misita est hodie . degentes, quod si hi dicto audientes non essent. misis ciquos ille subactos ad religionem Christia nain suscipiendam magna ex parte adegerit. Qui vero Christo nomina dare detrectassent, eos trans Albim in Lusetiam, Sulterius in Venedorum regnum de quo Venedo iumlab.ll. cap. i. Sa. dicetur. ab illo esse eie. regnum.
I. III. Ac eollocasse in sorabia Carolum Carolus M. in milites suos Francos, Rhenanos, Suevos, col- Bavaros S Saxones quoque, a quihus. qu i thodie Mis iani inhahitant. Germani pro pagati sint. Causam belli hanc adfert cauti h/lli a Cran ius Q r Saxones Visurgim trans G olo M. gressi tractum illum. ejectis Si avis. occupa sint rant Fam gentilium suorum injuriam indigne serentes Sorabi. sacta manu valida, in Saxonia in & Turingoruin fines ex currere populabundi. Ad hos igitur reprimendos ait inissse Carolum duces suos nain filii non meminit) cum Saxonum, quorum ditiones vastabantur, auxiliis. a I. V.
v. E iidem peruq iuntur in his ipsis R. L. Scriptoribus petieerus in Idrllio iuxta nostiam Editionem si pia p. S. N. iis. seqq. Manlius in D .igmate cap. s. s. Io. & II. p. 8 . eap. 9 I. p. 99. sagittarius in Hist Lusat s 14 is. Nirus in oratione de Rebus Lusatorum nuntia hue in DiGrtatione de Lussecumda Sect. V. Hauguvin. in prodromo Lotii eap. 7 prolirissime omnium de Lusatorum Gestis commentant ut Glossi rus part. I. p ε seqq & prcncestia in Historia de populis Lusitae cap. 13. & 19. x) Libiti vi Carminum oda ix. ad Lollium pag. stia. Eduion. Franeos anni i o .in suo eum Comment.Jo. Mitiellii, qui .etha Notatu ita plana saeui Uixere viri magnanini siti iter ante Agunemnona. qui Giaeorum Duae ab Homero fortissimus describitur, multi, sed omnes, propter quoa in bello cxloa nemo lachrymat. quos nemo i ichumia decorat, ut loquitur Enniti,, ακλαυςοι, illae/ymabiles, in cogniti urgentur, ignotique longa nocte, carent quia vate sitis h. a. poeta, a quo egi egia sua facta
und Cassuben. Π Ο υὶ Io. Diu ocim s Longinum in Hist. Polon. lib. t. column 6s. Edit. Lips. 1 ii. dicentem : Nonnulli assitutit, Lesethonem in praelio eum Casare Carolo M. inito xitium s oce sum esse, Ita enim te .peri, Matiuium Gallicum de eo seripssse. Anno Ios. Iαμtato, Cartilua niast Carolum, lilium tuum in Poloniam, qui Ducem terrae illius occidit
gar. De ead. l. lib. I x. p. 98. Edit. Colon. ἱεμ. fib) Annal. Boimum lib. 4 e. v. s. 23. p. 3 6. Edit Lips an I ao. In versono vero Germanica lib A. p.2sq.& ais. Edit. Fianecf. an. Is o. f. tibi hune Caroluin Caroli N. filium .uli esse legitamum o in saxoniae lib. II. e. a. lio. obeqq. p. ze Edia H s. f. Imptinis veto e. a 3. lin. s. p. i. & c. II. lin. a. seqq. eandem Historiam his repetit: Qtium Ned hitidua da Orosi M. epressi, eeitior savius saxones suos ad rebellionem concitat et, interim sorabi fgens est xvando lotum intra Miam & Al. him fluvio, indigne serentes, quod saxones visurgim tran,grissi eongentiles suos ei eerint, habitata & Oeeupata eorum regione, at tum euerritum in fines Saxonum & Turingorum duxerunt, uishique .astabundi ingredientes. Oroltis Ducta suo, immisi, qui a tem illam repellerent, sumto ex Saxonibus, qui vastabantur, armorum auxilio.
210쪽
& Salae triae. cerus f eo ipso tempore Albi & Sal e fluiasidia impo, viis praesidia contra Sor hienses Stavos seu nunUr. Sorahos a Carolo Caroli Magni filio legitimo quemGermaniae gὶ regem sauit pater,
imposita esse, memorant, regeeorum Milo. ducho caeso. Eis autem, utrum veteres
quoque Scriptores Lusetiae hic nominatim mentionem iaciant. haud nihil amhigam fieri enim potest. ut locorum conjectura ductus Brotusus de suo hoc addiderit) id tamen inde collipitur veris miter, non esse tentatos armis Caroli M. qui ultra Athi insuere Lusiatios. h) Tametsi Eginhardus,qui
d) Deead. a. NIstoriarum lih a. e) Rerum Hung iri earum Decad. l lib. s. p. sq. Edit. Colom. 369o. s. uhii a r Red niεprato bello, statis, hiensis, qui Albix fluvii accolae sunt, de Boemi rebellant. Carolus minor parentis imperio co acti, ex Ba .atis, Burgundionibus, Alam inrisque auxiliatibus copiis, in Sorbienset pioseiseitur quos .i expugnatoa ad obsequium redegit. Ne facile quidem tebellatent, duo Salae Albique qu. minthii, ρε sidia imposuit, s) Chron. lib. . p. 327. Edit. Uileb. an. Is72. cuius uel ba quoque libuit excerpere: post eversum regnum Bojorum, Carolus sese it expeditionem in Sorabos, qui eam regionem, quae nune est gentis Misoatum, ad montea sudetos Ee ad Albim ae s.llam flumina tenuerunt. si e quoque Est in Annalibus REgum ptaticorum pipini Caroli M de LudoViei ab Anno post Christum a I. 8ῖ collecti, & vitae Caroli ab Eginhardo scriptae Lipsae Isi 6. in . i*nctis. quorum Verba ex fide ponimus r An. scis. Citolus Carolum stitim Atim in tetram flaVorum, qui dicuntur solabi. de s Aent stipet Albim illa..ium, eum exere tu misit, in qua rapeditione M.tidi ch flavorum dux imetiactus est, duoque eastella ab exercitu Edificata, unum super ripam fluminia salae, alterum justa su .ium Athim. e M.A.entitii Annal. Boiorum lib. 4. e. vll. s. r. p. 3l8. Edit. Lips I lo. g Constat enim inter omnes. Catolum M. ex Augusta Conjuge Ilildegaide tres sitos tulisse, Carolum nempe, Pipitium de Ludovicum, inter quos imperium ira dividi placuisse, ut Caiolo Germania tesserit.
eonf. eundem Aventinum lib. eitat. c. vl. I. IS. M. 27. P. Io.
h) Π e loeus esset .entilandae quaestion a r Num Carolus M. copias unquam traiecerIt Albim in Lusit iam tAt nostro quidem iudicio vetustatis vitio hie nihil certi in medium proferte licebit. Adeoque in animo es, hane rem nee ast ima te, nee refellere, sed discrepantes tantum Autorum sententias reeen sere. Manlius uerisimiliter id negandum autumat.& Freneelitia in Historia de populia Lusati ' e. is. . s. prorsus negat, contra Grosterum Lius Trer lae. part I. pag. 6. Dueem illum famosissi mum Rotandum eum copiis Carolingis advenisse in Lusitiam anno 776. cItat ibidem omnes Au
tores serram huius contentionia reeiprocantes uariisque argumentis evincit hos esse certissimum, quod Carolua totam Sorabiam ci ea quoque nostram patriam in suam potestatem degerit, uesta noi cum si a sentiamus, animus inclinat, cum omnes Autores in eo mitifice contentiant, Cato tum M Albim modo, ut vocant, inferiorem transisse exeteitumque misisse in terras pomerarias. Qui vero ad quaestion m hanc assi arido respondei e non erubescunt. provocant
1) Ad ipsum Egio hardum, cuius vetha recitabimus subiit. ἐ) quibus veto Manlius in hoe Ipso 1. coci
co Ad Annalium Rerum planetrarum p. ro . verba, quae haee senti Fogem anno 8m. misit Carolus
N. Gerei tum suum eum filio suo Carolo in tei tam flavorum, qui Behemanni voeantur , qui omnem illorum patriam depopulatus, ducem eorum nomine Lechonem Oecidit. Ex virbi, omnemi patriam depopulatus, colligunt, quod, s in scnsu Grammati eo sumerentur, etiam Lutitia ceu pata patriae flavorum, a misite Carolino devastata sit. adeoque u hane regionem ingressus st. M Ad Annal , Fuldenses Edit Fieher Tom. I. Rerum German perhibentha Anno 80. Carolum per Sidione, iter Leientem venis. ad Albim stuvium habentem in exeieitu suo Francos, saxones, de sorabos. proeul dubio & in Misilia de Lutatia eonseri pio,. 4 Ad Auentinum, qui Annal. Boi lib. 4. c. vll, ς. s r. p. 32s. Carolum Francorum imperio adiecisse Saxoniam, veredorum atque S lavorum nationes set immai de valentissimas r solabos , Zecho Morajoi, Lucilicia de s lessos scribit, quod nonnis armorum vi. quae illi, intulerat. factum ei edem
s) Ad D. Hermandum Contingitim in Opcete de pinibus imper. German lib. l. e. . p. s. de seq. sdit Francos de Lips. an. 16so. qui ex uerbis Eginhaidi iti vir a Caroli M. liquida constare conjicit i in ter deuicto, Solabos de Mi enses de Lutatios reserendos esse. sed non devinci potuisse, shi per Radent, nis exercitum hue misset. εὶ Ad Da.id Peisertim Lipsiae seu O iginum Lipsiensium lib. I. p ε1. Editionis Reehenhergianae an. 1689.
ingio Carolus filius prope fines Duringicos erat, eum fama assertur. Sorabos ad arma eonvenisse. ut cum Flaneia manus conseretent. Hoc nuneio allato, Carolus ne ullam dimicandi moram faceret, exercitum tecta ad hostes duxit . ubi in conspectum est ventum, utrumque agmen praelio se expe di .lt, senisque eollati, eooeulsum fuit. Nee diu robora at virea Franeolum, saxonum Se Duriniagoium solabi sustinuere, dire nuebat ipsorum animos Di,eic Mildi ochi castis. Est his noti letaeoniectata eonvinci posse existimant, futurum fuisse, ut Carolus iunior, eum iam prope cori Tu. ringieos de Μi icos esset. postem a de fugat et Sorabo Missileos de Lusatios, ad vindicandam it. Iam iniuriam n .iter illatam Albim non procul a rasteo Dreida transierit e nostras tetras depopu Iatui fuerit, imprimi, eum j1m dudum Carolus imp. omnes sola bos a stu.;o ad Quissum usque sub ea istit eorumque Malchionem Wittekindum magnum constituisse, praeterea quoque eiusdem Caioli M. auspieiis urbs Bud ssa, extructa hiisset, quo8 enarrat Priscelius in Missoria de populi, Lusiit I8. s. I . contra Peucerum in Idyllici supta pag. 68 til. S seqq. qui origines holui tithi, euiis