Scriptores rerum lusaticarum antiqui & recentiores, seu Opus, in quo lusaticae gentis origines, res gestae, temporum vices, & alia ad slavicarum lusaticarum & vicinarum gentium antiquitates & historiam pertinentia monumenta recensentur, quidam nunc p

발행: 1719년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

UB. L CAP. XLII. XLlII. DE BELLIS CARDUM. USQUE AD LUDOVICUM. i s itam Caroli M. conscripsi. i eumque do APIT VI III

minum ac nutritorem suum appellat. LAE AOmnes barbaras ac feras nationes, quae in

tra Rhenum ac Vistulam, oceanumque & Restis Caroli M. m Lti I a

Danuhium positae, lingva quidem pene si- is e ad Lad ictim

o ἡAilὰ miles, moribus vero atque hahitu valde tamen quod dissimiles, Germaniam incolunt, ita perdO-

xxi,uiarios inuisse Caresum scribit, ut eas tributarias A Ventinus γ) decimum bellum a Caroli Maani effecerit I Carolo Magno circa Annum 8ρ. bellum ton-Domti; f. V. Diserte etiam eos Sta vos, qui n) contra Stavos Vilsos. in Lusa quoqui Sia. Gallorum consuetudine vis, propria ve tia & Marchia prandet, ureense . quam '' η 'i . . , ro lingva Vel elabi dicuntur. Australe lit- nunc sic vocant, legentes susceptum scri. τή. 4 Aiar tus sinus Codani sive maris Germanici te- hit. Illuc enim Caresum ipsum prosectum ipsa C, ol. nentes a Carolo una expeditione , in qua structis duobus super Albi pontibus.Cum pr ficisci utSaxonum quoque auxiliares copiae, quan- que Princeps Stavorum, deditione facta n Lusati in , quam ficta & minus devota obedientia mi- 1eudum ab eo accepisset, in Poloniam ad , litarint, ita contusos ac domitos esse per- Vistulam usque perrexisse C mnemque polotii. hibet, ut deinceps imperata sacere non re- Slaviam sbi dicto audientcm fecisse. De Quando nuerent. Addit Urspergenss lj ncium muni quartum bellum anno gos. so) ge- sos. hos 6- hoc anno 89 Albimque tunc duobus pon- stum per filium Carolum, a patre in Mar tibus a Carolo fuisse iunctum S altero qui . chiam Mimensem, ut nunc vocant. con carol M. dein ex utroque capite vallo & turri muni- tra Zerbos Stavos missum. Horum ducem 'η n

to. Sed de his satis ves nimium etiam Miloduchum a Carolo Filio ad Albim uese l. ' i'

sertasse. mesum. Duo etiam oppidula firmiter inu nties. -

T a nita

ingenio, sed aliquo prolia iis sigei monimento scripssset,mos ipsi herbam datemus. Rhegino .e,o,.k ad quem provovisse Uectius vulgo exeditur, ne unico quidem verbo huius rei mentionem injicit. . Sed quorsum attinet omnis omnium opiniones persequi iὶ Quamve judie e Sigeberto tanto meliore s de tetulit, quanto familiarius eeu gener de ser ba asturaitia Catolii adhaest. Ex ea isItur p. I9. Edit. lips. in η. An. I6I6. Typia de Impens, Henningi Giossi. Seniore .el ideo non Austra erit repetere jpsa verba, quae Manlius aecurate huic capiti 1 ε eo mendavit . ut vivo ea emplo eomprobemus, Manlium non spernand sdei esse Histo,ieum. C., Ehie nihil seripsi, nihil proba it, quod non ab aliis Amoribus bonae notae probatum legit. Impii mi, ipsi iste honor est habendus, quod omnia, quae Rea Lusatims uspiam vel explanant vel aliquan tutum modo attingunt nouerit, eos leserit fle in hos Commentarios summo ingenio, iudicio stibactis cie maturo eongesserit. Dignus sane, ut, qui ne nomine quidem hactenua cognitua suit conseieti. tibus Histoli eorum indoee , impostertim incum oeeupet inter viros de historia patriae metitiismox a quod annotasse iuvabit contra eos, qui piiceipem hune inter scriptores Rerum Lusaiteatum . a liaconiatiis proscindete non sunt .eriri. Uerba autem Eglnhaldi hae sunt Di In ἡe Caiolis, M. Omnes barbaras ae seras nationea, quae inter Rhenum ae Vistulam fluvios, Ceeanumque de Danti hium posta, lingva quidem pene similes, moribus vino atque habitu valde dissimilo,, Germaniam ineolunt, ita pet/omuit, ut ea a tributas as uocetit inter quas fere praecipui sunt Kelatabh sorahi. Abotriti Boemanni, eum iis namque conflix, i, cieretas, quarum multo maior est numea ua, in de dii ionem fuseepit. Ea3em .eiba allegat Crometus in Lesco III. p. 24. m. ita ut huius Setistoria polon iei reeenso hoe eaput 3e argumentum Lusitieum egregie illustret. Cerie illud ejole isse B. L. non poenitebit. Idem Egin hardua in .ita Caroli M. p. I s. Egit. a nobis citatae dieite Motἰbus belli Boiatiet eo repositi. sta. is, qui nostra consuetudine Uiu7. propi Ie vero. h. e. na lingua Nela tabi dicuntur. illarum in hellum: in quo fle saxones uelut auxiliares inter craueras nationes, quae regia fgna tuta sequebM1 . . tur, quanquam se a de minua devota O dient a militabant. Littus australe flavi te Risti L .li, di velis incolunt natione . inter quas vel praeeipui sunt, quibus tunc a rege bellum inserebatur, We latabi, quos ille una tantum, de quam per se gest rat, expedi.ione ita contudit ae domuit, ut ulte. rius imperata sacere minimo tenuendum jud earent cons Chronte. Rheginonis lih u. anno sol. 8Cf. sio. p. g ,.seqq. in Io. Pistorii Tomo t. seriptotum Rerum Germanie. Edit. stantes. 16 Ig An. ton. Bonsu. Rerum ungat. DeeaA. l. lib. x. p. sa Edit. Colon. L lὶ In Chiooleo suo p. 186. Annalium Rerum Francicatum a Carolo gestatum p sa quos . Itae Caroli M. i uecto, supra diximus, vetba de his pontibus tae sunt e imperator comparato ingenti exercitu, Rh4tium apud coloniam traieeit : inde per saxoniam ita agi na cum ad Albi zmpet .enisset eastii, in ripa positis amnem duobus pontibus iungit, quorum uNum ex utroque capite vallo muni., de imposio pitis dio firmavit. Cranetius in vandalia lib. ll. c. 23 de in Saxonia lib. I e. a 6 p. 39. Eflit. Fianeos an. Is s. eadem reseri. En itaque B. L. scriptotum consensum, rerum a Manlio 1 recen statum damentum. Semper quoque idem est, ut hie. ita omnlhus in locis, simo, quae te fert, stant talo. m unal. Boior. lib. q. e. Vil s. i. a. sto. Ir. 43. i. p. 3. IS. seq. In Germanico Aventino lib. 4 l. ti,g. At ρῖs. quem hie secutum esse Manlium, obcrvavimus. ω cons. Rh sinci hoe anno lib. a. p. go. 3I. tibi fixe legἰmus : Rex Saxoniam inatissus, hique Albiamstuvitim venit, ibique duos pontes confluxit, de inde progressus flavorum sues intravit de sta o.

stio dominio subiugavit. id. iterum Rheaino eod. anno p. 33'. lib. a. Tomo I. Pistorii Scriptorum Rerum intae .

212쪽

Lls. l. CAP. XLlV. XLV. DE LUSATIA SUB POLON.

Muniuntur nita Naumburg 8c Diesdam ad Salam & certa temporum supputatione caret Cro .....iat M umburg Albini ab eodem condita. ' merus in tempora Caroli Magni Lestum ζ' . , . . .' e, .uis q. ll. idem AVentin p) plurima coni- III. collocat. Obiit autem Carolus M. s. iesia .. memorat bella a posse riS Caroli M. Imp. anno 8i4. si . ιὰ sol, his ratoribus & Bavariae regibus contra sta- lli. Poloniae igitur Principibus tum rum tertia vos in Moravia, Bohemia, Mimia oos So subfuit Lusaria. sicut & sequentibus tem pol tigi. plurima rahos vocat & Marchia Brandenhurgqnsi poribus, cum hi ipsi, tum agnati eorum Si Mi 3 ςon habitantes gesta, a quibus haud dubie Lu- lesae duces. partem ejus possederunt, quod iacti. ' satii etiam non fuerunt immunes. Diser- postea indicabitur. sX Reet Lud te autem scribit vi Ludovicum flavariae vicus petse & l ranciae orientalis Regem, Caroli M ne. r. 1 g. potem, Lotharii I. imp. statrem. per Misni. hestiis. ' am superato Albi in Lusitiam & Bohemiam prosectum. Mavorumpi incipes. qui Mora

vorum exemplo arma sumps crant,pacasse. satio, Mox eosdem Lusatios inter Athini &Ode subjugat, rain, res novantes denuo ab eodem rege sariorum sithjugatos, duc inque eoruin TahomyZi-Dv τυ lonem. tum suos, tum procerum suorum

obsides.

myrtio dat obsides dare coadum.

CAPUT XLIV.

Lusistra in polonorum Pote

m em νedacti. s. I. umerus co ex Lesei III. qui eveterum poloniae ducum prosapia

CAPUT XLV.

Ouaestione an Luret enses in tam

Porro, quod Cosmas Decanus Prahensis, y) cujus penes me est Chronicon Bohemiae manu scriptum. Beh.αἰ a narrat , sol emos, cum iis praeviset Luis, hQua

Nectandux timidus ti ignavus qui Bori- vel iura svorii primi Christiani Principis anno 89 . pros ganturi Arnulpho Imperante ab Episcopo Mora- viae Mi thodio haptisati avus fuit, & paulo post Carolum Magnum regnavit saepe a Lutgensbus vel Lutganis duce illati flao Ne lanis, ut vult Dubravius patruele Magno Cromerus ca) patruelem ejus facit, AEneas Sylvius b) Uratistavum Ne-.

tertio loco praecessit Piasium Cru- cianis. ut ipse vulti patruum haec hella ges- ω ih. L. svicensem s). ex illius ergo XX. filiis na. sisse scribit) profligatos. ad extremum pra- sui .. turalibus Ottae quinto, Pribistio septimo stigiis magicis superiores sectos in Tur '&Ciemuniro undevicesmo Ditivoniam i, sto campo totum illorum ad internecio. quae nune a Polonis Lusatia. ab aliis Lusitia nem concidisse exercitum terramque oc- dicatur. Jaxae autem nono & prodii mo natu cupasse: id etsi de Luntiis interpretantur ahquibis... Semiano tu) Serbiam sive Sorabiam m) marginales lihrarii annotationes, nec io Boherei incessisse, scribit. . ignoro .Lusatiosa dominoMichaeleab Εyt- eampo Tu oh. es. s. it. Id factum esse oportet non paulo Iing Austriaco. viro nostri aevi doctissimo sco victora. - . id sa. ante annum Christi nongentesimum, cum rum nobilissimo.&nobilissimorum doctissi 'p'

ctuma

Piasti abnepotem Mieeislaum seu Mesconem, primum Catholicum principem, quisuit post Lescum Ill. dux septirnus. mysteriis Christianis initiatum constet Gnestae anno 9s s. ante quem Polonica historiamo vicina voce appellari I usanos: refra si Luirini gatur tamen Cosmas ce)ipso qui expresse non nitescribit, Lutetanos suo seculo ab urbe Sate nostia. . Salcenses vocatos r Sicut & AEneas, s d) M M apud quem eadem seu historia seu fabula, nam

cp Annal. Boior. lib. c. H. . 3s. pag. vs. cap. 4 3. 24. p. grg. ς Eoiund. Annal. lib, e. i4. 3. 4 . p. 38 . Edit. Lips i ια ibi enim .etha Ita sonanti Deinde arma lovenedos itana Albim Saxonibua conterminos movet. Tabomyailonem regulum gentis ad osset. um redigit. in De Rebus polon. lib. a. In Lesco IlI. p. as. Edit. Basleens an. shq.

213쪽

A Deae rationes.

CAPUT XLVI.

nam & Cosma; hoc in medio relinquit)licet variatis non nihil circum flantiis extat. Lucensum principatum postea Zacensem dictuin tradit. q. II. Cromerus ei diserte Bohemiam in visci radensem , Lucensem seu Sateaen

poliemis

di .issio a

. sein principatus partitur. Sate autem apud seri si Cosmam s Q Sotium esse constat, sive Sale. Zotatum munitissimam Bohemiae urbem in districtu Dilsinicense. quae ab AEnea fg Zaetium & Zariorum civitas, & SCYitam, a Fabritio ch) Satium . in Husatica historia alicubi Satet vel Zata a Matthaeo Collino

i)Zatecena nominatur. urbi Zois I. I. Ill. Duhravius kl dilectum vocat &um aDu- in interiorem Bohemiam collocat, scribit-btav o vo ue Zatecenses cognominatos Lucenses,

. . - quod incolerent plana & saltuosa loca, ad

Zaieehnse, quae quidem ex Serbiis, nunc Lusatiis. plou ne initii rique, desertis iri superiori Lusatia mon- Lucenses. tium jugis, immigrarint; unde factuna sit,

. .: ut NeZamisso primi Bohemorum ducis L G : '' Premigis filio rerum potiente, h. e. circi-Zaieeense, ter Caroli M. tempora , cum frequentia condunt de multitudinis oneri Esset civitati. Stanam incolunt colonos deducere cogerentur Zalec .

Me ise, , Cosmas etiam potioλογω, Lucen prato die i. sis a prato, quod luca sit Boliemis ut &Fmilita, caeteris S lavis deducit. si Est autem

Cire ultra. tractus ille, in quo situm est Zaiectum, toti- cstas. iis solidiniae fertilissim us. & uberrimus. Circulum hodie vocant Zatecensem. ex Genu Ltirimensi accepti inorem. I. I. Uod autem apud eundem Cos-vrati,iam demam sino legitur. Borivorii Fili gente Luti una minorem natu Viati flavum p ,

uxorem accepisse Dragoinissam

neas Q Drabomici amJ de duri illina gente Lutterense & ipsam saxis duriorem ad

credendum, ex provincia Domine stodor, matrem D mencestat Martysi &potes-lai Parricidae: eum locum, ut de Lusatia Piouin iaaccipiendum censeam. non tam glossatoris. t 'mana t. quisquis ille suit, autoritate, quam rio vinciae Moderanae mentione moVeor. Ohi. e. ari' 'Stoderantis enim Stavicam gentem in Lu- xor ilia ii satia inferiore circa Lucani SCOlfheimum Lusita

sedes habuisse suas de Bortu fisententia suassa cap. 34. I. I. retulimus. Os mutensis p) olomueens, traho ram Bohemam facit, Lucensem M. nimirum h. e. rit ensem: quam recte. φ ipse viderit. s. it. Nec plura de Lustitiis ante Uenriciun I, lih,ἔAucupis imperium uspiam legere me, me. primi Sminus e posuin. Hie igitur jam primo li. II 't8 si bro finis esto. q) Alterius vero ab insti .. μ' tuta Lusatiae Marchia , quemadmodum par est, initium iaciemus.

gl Cap. l. Hist. Bohe Dieael in. 46. & sti. p. Isto, s/;e preher. hJ Origin sax, nie. L h. Vil. p.fs . Edit Lips ih 6 ibi enim Q;eit e satium oppidum es latitum. xi Qui plagae inelaruit probleniatibua philosophicis, quae idiomate graco proposuit aa resolvit, fle cui ob insignem ling. ω piacae peritiam marmolea statua in publieo uni.eistatis auditorio erect pone Lehlium Aeademicum. teste M Volchmanno in s log Pragens p. I36. ha Dubravius Hist Boh. lib. I. p. 3. de Edit. Frehet.. . . 6O . I Loco sub Iit. D eit. hix fere verbi, saiffensum pro Wincia distingvἱtur regionibus. Qui nia regio. quae in medio el ,dicitur Liae har puleberrima visu S ultima usu, ae uberrima nec non abundati immas ratis, unde Ae ncimen ipsa regio traxit, quia Lucta latine pratum dicitur. m Chron Bohem. pag. linea l. ac 2. n) De Rebo, polon. lib. lli. p. 33. 1lnsa s. Edition. centi ex citatae. o Histori B hem. t ip. 4 p. I 29. p) seu Jo. Dubraviuς in Historia Bohem. lib. p. 27. tin. 4 i. q) circa quem B. Lector monendus est, in omni hua Codie ibos M . qui ad manu mostras pervenere 4 .c pila oeeurrete, in hostia vero Editione tantum 4'. ἰ deinde in rasae aliter quoque capita a Io. usque ad stiem libri primi lorata esse, quim hie, ita ut Allegatis eorum. qui hactenua tantum usi sunt charii manuferspia, noma Egilio non responsurasti Causa vero est, quia nos rursus judicavimtisse' i Autographum, in quo Autor eo ordine quem nos observavimus, pro .es t. in rcl qu a sero ε. libris Idem est di numerua de ordo capitum eum MSTotum, tum hujus Editionis Upis extet pia ut ita utrobique conveniant.

LIBRI PRIMI LUSATIAE FINIS

214쪽

1set LIB. II. CAP. I. DE SEDIBUS RAUORUM.

LUSATIAE LIBER SECUNDUS

summa ilia hesseeundi.

Uo Autor nobis Lusatiam natam sistit Marchiam, enumerat Marchiones a tempore Geronis usque ad Henriccum juniorem, hoc officio in Lusatia defungentes, additque coeteras reS notatu dignas, hoc temporis intervallo gesta S.

CAPUT I.

De re Binicum atque ad ostia Albis usque in

Sedibus f domiciliis Stavo. - - -c-

rum eum in Homelis Asaricis, ιAm Europaess. nedorum seu Vindorum appellatio tributa est illis, qui ad sinum Venedicum & m re Binicum atque ad ostia Albis usque incoluerunt, quorum inultae fuerunt familiae, vis omm

flavi is Asa

veniunt in Europam.

ut Vagriorum, Polaborum. Ohotritor uin, dixeris i Pomeranorum. Cassubiorum ti eatterae. miliaea g. III. Vagrii provinciam Aldeburgen- es heg one. s. I. sem. do ultra Davenam, Pola hi Episco. Me ais. Rogressi in Europam ex Asia Saria R CSburgensem. Obotriti ducatum mare atque Henedi h. e. Si avi S, Megalobur densem tenuere Helinoldo au

'marae atque Henedi h. e. Slavis SM- -- bellicus saὶ ex Scythia eos edaciti torv. ce pomeranorum & Catabiorum

Xcitarunt autem Venedi peculiare T. εἰ quis regnum, quod ab Albi ad sinum C eomplecte. danum usque prorectum, utramque batur ego a Marchiam, veterem Solivedelensem si & vςnφα - hellicus ta) ex cicyima eos mutat,

Pirckei merus D e profundo Bersi in huc satis nota sunt nomina de loca.liae, quod idem est Versus mori diem qui ADII II ,, , dem per Thraciam, Mysiam Sc Macedoni- Mox in L I L. se manent am BulgarOS quibus Volga, hoc est, a , miti Thelela, patrium flumen ,nomen secit,R RiOS ixς--c ρο--, . . .. Nysa dc Servios. AEneas cap. a. addit Bosnenses, Uno a UmeoisI. otia ins pe-Nλς doni perinde ut Sorata Sarmatarum nomen culiariser erem. Eorum retinuerunt.& Croatas Dalmatasque disse- λυαον. minarunt. Versus Occasum vero omnem Alii oe . a Tanai flumine ad Albim usque & mare panir ' Ballicum. regionem, summotis inde, aut nes R Fiu , erile sublatis Germanici nominis genti TR L0' , subiugarunt, & cum alios tum sorabo- IVIM LIIIam, VUL m UL M HI LI / -

η Μvi venetarum distinctos populos novam Brandeburgensem. loca item circa . procrearunt. Rostochiensem,Sundensem g &Wisma KII. Sorahos in Hermunduris inter Su- riensem civitates, ducatum Megalobur Σφ b. V -& Ast,im ad Salam usque habitasse, gensem & Rugiam, Pomeraniam,Cassubi- superiori libro cap. 3o. I. I. d.cuimus. Vς Fς ςQRxi Rui. ii h

αὶ Mileus Anton. Sabellieus in Histo sat splendide versatus relinquens missima Erineadum, in quibus meminit Mavorum. - Io omelibus sisto ieia p. tot Ceriant intra se tores de loeo, ex quo Stavi egressi tractum nostium M. cupavetina . Dubitant nimirum, ab Orienae ne, an a Meridie hue Meestitin . steneelitia Patriae ostis Dema aliquid eriti in hae re pronuneiare ausua est in Historia de populis Lutatis stipei; tu eap.ui s. 6. collatia stilitet inter se de eo ei liatis opinionibus sequentium Autortire. Pleis ii Aes h nhidori in Chtoo. Lipseesb. Bohu lai Balbini Epit. Mist. Bohem. lib. e a. fol. G. veititi lib. g. de Ratia Boiic Diineri Millis vi. P. a. pullias. NH. Behemiae e. L staniat ii Sarmἰesi Annal. p ron lib. 4. e. 6. sol. sgi. stantilat Uticho vii Rerum polo Annal. i. Johanni, Matthia da Sudrila mactatu de Otiqine Bobem de flavorem. eo Dad reni meriste Reer. Haee omnia Manlius rectat ex Peuceri tonlib. p. 369. 44 1ti uis, erat Al burgum oppidum Holsaria mas immum, de quo videatus Atherii Clametu audes, lonia si impinga libro Is. eap xo. linea ultima. Iuxta Helmoldum Aldeburge a provincia 1 Episeopatua AIdebiirgens, hodie dicitur Lubiretisti H Iti chrofiteo flavorum p. xl. xl L p. a4 seqq. - , t i uihi. Solis. Meli meminit Althammerus in Commentariu pag. 29 . Marchiae vero solivmedeleemPeucerva in Chto e. lib. . p. 369. Emessus Bretusu iuchreni: Maraiab. Lb. l. e. r. ita st,ibii r tvl. her hie Ethmaben hat Cauaui Drusus Nero Germanima hon hem Transtrem bis an die glbε ob

Nichei metua itiopesib Hist. p. tox. per civitatem suodensem intellectum vult Laeiburgium scilieti in Ducatu Mechel burgens, quod tamen noti Rit urba muria cincta, sed tantum steti. nam Piol ni ua in Geographia lua paxos hine inde eonditos, urbes etiam nominavit reeenseos in istis loci. Laeiburaum, Bunitium, viritium, virenum Rugium. cons. Mart. Rangonia Icti. pomeraniam Diplo matteam sue Antiqnitatea Pometanitas Francos ad viae m. I eT editar pag. 34.de fa Idem Pitch i liei merus p. I . γε Gτlt Sungensem intelligit Duburgium. si te retia ad Wocabulum Sudri . mi uiti tibi fieri possis, indigitari per ei itatam suu iam Straffundiam, cujus fundationem destriae mologiam.

215쪽

iosa . Pon eranorum duces, qui e gente Heneta prodierunt. N eadem insignia usurparunt Gryphones dicti sunt. Et hunc quidem tractum ad mare salticum, ubi nune sunt si,.ἰa poli Luheca Hamburgum,Stes vigum.Sverinum duplex. musundium, Uisnaria, Rostochium. Lune-mor altera, diurgum tum reliquis ultimae Saxoniae urbi-ς ' hus , Staviam minorem appellat Saxonum Chronicon, sicut maiorem illam alteram insta Dalmatiam regionem. IV. V.

CAPUT III.

eum Ninivis, Franciscae Saxonibas.

I. LD; A., 1 1 Edii inter Sora bos & Uenedos ad Sue

Lutatiorum.'vum amnem suere Lutatii. h) . s. al. Hi tres flavorum populi, Sorabiai,4 utiis 1 inquam, Venerii & Lusarii. non contentii, uri, amplitudine Occupatae terrae, diu multum que ex una parte Turingoruin initio, deinceps Francorum, qui Turingos sibi subiecerant. ex parte altera Saxonum arma eX- quod Thu ercuerunti illorum ad salam terras, horum, inhi & sa. ultra Albim ad Lunepurg. agros perpetuismonm vix depraedation thus inseslando atque caTen

germanicae Historiae, cauceps ustate dici tur, eo quod aviculis insidias struentem &laqueos disponentem offendisset legarici Imp. Romani cum decreto, ut imperat rem salutaret, ad eum mula, cujuspi inceps erat Ebertaesus Francorum dux, Cunradi I. Casaris recens defuncti Dater. anno seto. Post multa enim praesia Brandebur .e guin quod fuit ara belli Heneti. Obsidione Minis, 'expugnavit anno 927. ut Saxonum quoque Brandentiva. Chronicon habet, aut sequenti, ut aliqui gum volunt. asperrima hyeme postis super glaciem castris. ci I. II. Sita autem fuit arx Brandenhur urba gensis eo in loco, ubi nunc in eadem uehe ἴψ est summum templum, ut vocant. Vrsper ' ' 'gensis k Brennapurgum vocat, Sta6rum Hevellorum urbem, cum quo omni regione potitus sit Henricus. Chronicon Sisonum Havetos vocat eam Stivorum gent Lm S Ha velum fluvium accoluisse scribit. Addit etiam anno 934. eundem Henrieum aliam Venedorum familiam hi is...ukranos, Ugrenses postea dictos, besto su- Die ua raperatos sibi fecisse vectigales. cla tam n

CAPUT V

. itati. 2 do, deo ut utrique caepe vim bellicosissima- Diversis Urbis Brandenburri

Trumuentium aesre ac illis culter sustinum in

sunt

rum gentium aegre ac dissiculter sustinue lint &represserint.

CAPUT IV.

Expugnata Venedorum Me.

ιννοδε Brandensvirgo. os igitur primum aggressus est Hen , ricus I. Caesar, Saxoniae, mest phaliae. Angariae. Turingiae & Hassi edur, Brunonicensis dominus, Arnulphi imperatoris ex filia Ludegarda nepo quem humilem cui sie dicant, nominant v teres

risse risus es Dominis. I. x

Randeburgum postea s. Henrici It standem claudi Pal pergensis dominatu ah burgum ab Henetis rursus captum est hae o c. I ti rus. casione. Bern hardus m Hermatini de iis MPmari Billingen & Stuckesgehorn snὶ ducis Sa- o xoniae & Lunepurgi ex Filio Bennone se-- 'eundum Helinoldum so) nepos. Mistium iam jo Fabricio origi n. bax lib. a. p 29t. Mi. sti holus es )Vinus orum principi nuptiarum neptis suae spem ostenderat. quo minus coirent, Theodorici Marchionis Bran- depurgensis, in ordine quarti. primi, ut quiti dammoloaiam Alb Cianxius Lib. vlI. Wandaliae. v. Ita es ponit: An. post Chris . Nat. ram. Waldema a Danis Rex Mimnerio Iatimarii Prineip a Ruri nolum fundasit urbem nimc praecipviani sTRALEsuN DhNSEM r quae iiune is eteteria urbibtia Wandaliela non minima floret Opihus . em a pleoa. digesta exornata. qisae unde nomen sori ita sui paulisper inire damus. Disiis linguae voeabulom suND itis. nuat, ei authotem fuisse Danum. aut Dania patentemr talia iocunctanter tum fuit terum s tua. Vmeant autem Dani angustam maria fauom suND. Nam eum Dania si tota insularis praeter Iutiam de sea tilam. qua sunt peninsulae, mulaa se lauee, mali, Dei uni insulti shi Ohiacent a. Inde ORS UNO GRON.suNU δι ejus generia. Eundem in modum haee urba, quam seribimus, obiacens Rugiae wand.ilorum i instita sΤRALsu No est vocitata, quod proxima insula sitela diceretur. Sed quo minua adi iptilesis.

temporia ratie impedite videtur.

οὶ li,dem s... vel his sedemsolaborum deser bii petieerea In chronteo Caiion. lib. 4. p. 36o. nec non bella horum populorum eum Thuringia, Franeia de saxoni a.da De expugnato Brangen reo coeferti iteram mor i ut patieret Chronte. li, p. 3sq. S loco Chinniel saxonum, cuius authoritate nititur Manlius, quodque ad mantia nostras non νενυ it adhibere haua grais verer Beneu altia Lectot Cyrtaei spangenta peri chionicon saxonaeum ea . Iaa. p. 164. Edit. Francoinluni Coos X aniati vandat. L. 3 e. xv.

216쪽

dam volunt. Electoris obstitit importuni . s. IV. Ah Udone ad Primigraum nonum Ab udovillas, qui tali loco natam puellam cani StaVi- Marchionem Brandepurgensem & ut ibeo collocandam negabat. MistiVojus non mum, Venedorum regem, si ex Etheseo um iam repulsae ignominia, quam contumelio' Christianum pervenit Brandepurgum quoso dido exacer harus, abiecta religionis mortuo, a Polonis, qui Praesidiarios pecvi Christianae professione, omnem ad arma ma emerant, interceptum recuperavitaeoncitavit Slaviam. & eum alia in Saxones Albertus Ursus ope michmanni antistitisti caeteros Christianos perpetra it plena Magdepurgensis anno iis . a. id. Jun. At- δ immanissimae crudelitatis, tum Theodori que ex eo tempore semper in Germano- -hiuitii eum quoque ultus est probe Mavia orien- rum potestate fuit. tali. tae. Marchia Brandeburgens expul

sum, qui Magdepurgi praebendarius suu CAPUT VI.

nonicus iacius & elemosyna Canonieci. iora. Nam sustentatus diem suum obiit. Accide-

Quo annorunt haec supra annum Christi tredecimum Lonita arce re inhe stas ra

hoe Mcida supra millesimum Mi. Helmold. in Chro- ad Avim, susque nomine. nico flavorum Libro I. e. as. p. v. a. & 39. . . I. II. Ah eo tempore principibus Η I, 1. in . . netis subditum fuit Brande burgum, usque s Apto Brandepurgo pulsoque Hen- soribi vi:ι εν. m. ad annum millesimum centesimulas incidit E . rico Venedorum regulo. Aueeps ab ..,. hie sere in finem imperii Henrici tu . senim adversi Ashis ripa ascendens in So Aulupe M. 31m. riso quo mo secunc Marchio Brandebur- rabos & Luntios utrosque movit, eosque gentis septimus, quartus Elector, filius lin devicit. donis I. nepos Sigefridi, qui frater fuerat g. II. In Sorabia ad Albim arcem & ur- hasta, Mitur ab & Successor Theodorici exulis, Lusatiorum hem condidit. cui secundum utinarum cr) uis Misera, u/' di. &Saxonum auxiliis adjutus id recepit: Te- a Misa cs rivulo, qui sub monte areis Sestis Brotusus lib. a. cap. 4. Genealogiae M- ξtentrionem Versus cum Athi miscetur, aqua deno. - hestinet. Talneis variat in Henrico A. Misenae nomen indidit. Unde postea to mina ut tu- eupe Chronici Lib. 4. pag. 369.Peucerus. ta regio Mimia ct denominata est . ut ex δug.M. A. s. II. Sunt, qui hunc Udonem cae Mistr- Εmstro C transscripsi Brotusu; cuo qui illi, voii saciunt filium, qui patre a Bernhardo bus accedunt Crantalus, α) Fabricius cyὶ Lunepurgio saxone eum sex millibus suo- S FHierus. E) Cranati sententiam supe-Yum caeso Brandepurgum in suam potesta, rime libro c. 38. q. t. explicavimus. tem redeserit. Quam recte. ipsi viderint. Fimeri Versus hi sunt Fuit sane Mistivolo lilius Udo, pater Godmscalci ut ex Helmoldo cap. I5. p. η . appa ret. Sed eum inter Miltivoli & Udonis, qui Brandepurgum recepit. hella, nonarinta pene intercesserint anni. hune illiustium fuisse, non admodum vero consenia tantum est. Ut taceam, quod de Misti. vosi morte planst diversa refert Helinoldus Cap. 16. p. 4 . Abdita continuis foecunda Bohemia

sylvis

Misa tui sontis dicitur esse loeus. Plena metalliseris Mistiorum rara smdinis Perfluit, unde suum Misnia nomen

hahet.

Albiacis undis Misam prope confluit

meo inditum. vi Hictonymo Emsero is vita Bennonia Episeopi Miscens si quam exaravit lat ne fle te antee. .ri libro I e. Ia. Chron Μersebutgs unda haec verba, quihua paulo la tua hane rem persequitur, addo

217쪽

tiolo 4 eo in loco fuisseputant Lupsurdum Ptolomaei. t a vado seu trajectu, qui nune ins-gni illo ponte stratus sit, se dictum. Conviditam autem Misenam scribit Brotusus id sar. anno 9 I. biennio ante memorabilem ibstempus eoo. Iam ejusdem Henrici Uictoriam de Hun. duae Misena garis. quorum ad Salam & Marsepurgum quadraginta millia ereidit. Nibi ce) tamen idem modo in praecedentem. modo induo. detriecismum annum refert. Annales si urhis & Dit marus ig) in trigesimum, qui fuit undecimus imperii Aucupis.

zzz Addit Fabricius h) imperatorem

praesidium. propter situs opportunitatem praesidium militum Vipariensium eo in loco contra Ungaros, oui tum plurimas Germaniae in. serebant calamitates, constituisse. Cuiusmodi praesidia ah alijs postea imperat ribus contra Lusitios. Miscienos, Boemos. & Polonos sint exstructa in montibus vi. s. umb. . cinis. Di arus si) diserte ait ex Mistia M. Milcienos suae subiectos ditioni censummi solvere coactos ab imperatore.

CAPUT VIL

Constitutis Marchis eu Mam

tiis utrisque totam eorum oram di- tu, M hi stinctam in praefecturas limitaneas, S Miaestio quas nostra lingva vocamus Marchias seu dire. Marchionatus, distribuit gubernatori hus, quos Marggravios & Marchiones nomina. mus h. e. limitum praesides vel ut Gargon k Liminarchas. Marca enim teste Mimia

stero, siὶ Germanice ditionis limitem ii: ἔ

extremitatem seu extremos fines sonat. Maiesitim Unde Marckstein in speculo Saxonum lib. et art. ueo. in dicitur lapis finium regendo. rum leti finalis. id est. limes seu terminus, quem etiam uni e mare appellant superio---- res germani. cui astae est aliud vocabulum

co Fabii elua in Annal. ωbla Mitia lib. r. p. H. eopiosua de pirehelmero S Aptara dicit: Conradus, pista Bilibaldu, pittheimo in de petius Apianus . vim Harissimi . Luplardum diei in Tabulis Ptolom. Nisnam opinanturi eonjectura soriasse non plane nulla aut instina, quasi dicas, traiectus Lupii , hoe vero nomen proprium est. noti lupum, ut asserit Brotulus, signifieat. Fuisse traiectus citra has avi. gustias . testutioniosum loca subulbam,quae superior de inferior Trajectus appellamur. Ο patres Apianua aliat B dae. Ist, ab apibus vero sic dictus, in Cosmographia. o Geographiae libro a. l. I 8. Eda. Argent. a . IsII. l.

218쪽

o utinata nishmates, di melimareen lin. I. III. Nam quod ad Marchionem quen. v K. vis.

gua Saxonica, inquit Crangius. n vocat etiam Troianum Anteroris filium appellatio. eab. Marisis.. Nili quodque Uillagium suum aprum. Quoeo- nis hujus originem reserunt nonnulli, Ο Φ ra. dem sensu a superioribus Germanis, quam id minus placet. Ineptior si etiam est ety late patet urbis, vici aut pagi cuilibet ager mologia textus in ustas seudorum liu. a. in ..i istiti. Sat ulisu nuncupatur. Quinimo simpli. tit. quis dicatur dux, inarchio, c. i. Λ Mari iaci voce lyrare, vulgo a Saxonibus vocari & marchia, id est principatu, quod ut pluri- districtum unius villicationis aut ditionis, m um juxta mare sitae sint Marchiae. Quan- .ut. . idem Cranetius in Vandalia o) scribit. Gra. quam idem aliter reserunt Alvatores uasM ci; vios autem veteri Saxonico nomine iudi- & autor glosse latinae articulo 64. lib. 3.is. ces vocari, armatos publica autoritate tu Speculi saxonum so quorum verba pro . potestate ab Imperatoribus ex compluri. pter harbariem &absurditatem ne asseribe hus glossarum in jus Saxonicum locis non re quidem libet. De Marehionum sue est dubium. θ)Sicut in Dan sylvania a sa- Ma grassorum ori ne plane nobiscum vel xonum reliquiis iudicem urbanum Grauic potius cum peucere tr) facit Dn. matricus una etiamnum vocari constat. Easus N parte quinta Epitomes in Usus

nudorum. ex literis a D. Bonifacio Amerha

m ι;.. q. II. Ut Marchiones aliud non sint quam chio sa) ad se scriptis, ad quem locum lecto.

4ese I. Iraesides&custodes limitan ei, qui assidue rem remittimus. Sabinus α ehuntur. ad imperiit limites excubabant in armis. μα χιαι esse marchionum nomen existim eumque finium & muniendorum perpetuo bat, κατ-εσιν quam reprehendit Rei-

praesidio& proserendorum curam agerent, merus. bo Ut autem ιμαρχία νον- &simul populis, quos armis defendebant, ad- praefectura appellatione Syriaca & AEgyptuversus vicinos nostes jura dabant. co sic ca. Undel , auia γαι didi sunt prasdes. adversus Hungaros ordinata suit marchia quos Ioseph in distributione terrae AEgypti

orientalis, qui nune est Archiqueatus Au- unulis partibus imposuit. striae, contra Gallos. Marchia Badenss.

Idem de Roeteiense n dici potest, quoad β. IV. Aucupis tempore primum inole νὴ Ion Maeni custodiam visse Marchionum nomen ante inauditum ς' '

tabis Iv. eap. 3ε. Edia. Colon. an. I I9. f. ubi dinua atque diligena antiquitatἰs Investigator IntrepIda illati, quid sentiat, di statuat. unde plurima depromi pod M, qudi orisinem vocia Matthi, illinteo fimulque legentium animos dulei pabulo variae letaonia de gratissima dimersarum observationum

varietate raselanti

Tit. s. p. I a. e. s. It Junciatus modo laudatus huic assertioni assentitur in her enteis ung sue mit.

Histi r ohet Gotivern T. Q) usia Marchionum des ultionem eommodato Meepia ex Peuceti chronico pag. sao. sevit vestἰria In indipa ab;lis huiua siri sui ue Praecepton consectando verba eiusam retinuit g. ex pag. Chro. niei 369. allegata, tum nimia arroganter se factutum, ingenue fiateatur supra in Deigmate cap. M. pag 97. squid aliter, quam ab eo recitatum repeterit, inponere eanatus fuerit. Eandem quoqua

mgnitionem habes Iune tua lihio supra laudato pari. Il. c. 13. I. s. p. 47o. o seu Rhenense. Q v. g. Et n/flua protu us in cenealo la Anhalgina lib. a. e. 3. An. Is s. totis Rometum Iliad. vlL α

xlv. pag. 8 I. de 36ι,. Edit. Basis. adi. Is 6l. f. 63 Iti earpenda hae Eomologia sequitur Moster Alb. Crantestim in Vaedalia e. 36. lib. Ii. tibi iἱδἰtulum si tum iudicat, qui seudotum uiax eonseripsi, qued eum in titulo pollicitui si dotele, quia si Malchio, de ubi ad rem conWentum est, ignotum per ignotum conatus fuerit ossendere. Nirehio, inquiti iste homo est, qui tenet Matthiam, eum tamen, quae sit Narchia, de unde dicta, di huisiit explanare. co Nutemur hie, qu tal;a adieeit Manliua in marginei portassa seeuta Al vatorium, quem tamen nominaistim non allegat Gloga. si seetita olosa in Alvat otium se muta 1 Alva totitii de eum secvius Glos soror. Respieit proent dubio Autor tam ad Iaeobum Aluarottura sisti ara, quam iuniorem, quoia tum ille utile. commeruario, in Daseudate composuit diem supremum obie a 34 3. de quouid.Guidcipanrito tua in Ict. L. a. e. io Ue vero de Feudia ibidem seripse odema satia Is 6. - pullo vii Edit. supra iam lautiis, ubi se ratiocinatur: quia Phlnium δε meatu aliquo in Maἰttia .s, Dux sis to more voeatur, qui etero e Marthia, Marchis appellaret. Dieitur autem Marchia, quia Inaeha lorata, eum iuxta mare plerumque fit posita. M supra in idyllio p. 64.2 ' - αρο. de in chron. Carion. p. 3 O..ti Π . M uarieuadisus Ictui consummati,smus. natus 1 ε . Miit 3Π3 Frahumi iura Interpretatus est. Erasmus in Cietion pag. III. uiri eo Ea fio. inquit, plurimam laudia tribuit universa Germania. minus tamen, quam vir ille promeritus est. vid. Iovius in elog p. x93 Gvido Paestolus in M. a. 4 .co Icto nato 14s s. de Ohaunte assa. Baslea legeatiuiles aliquor annas publice interpretatua est.

219쪽

Meehii ldi m seu Metiam filiam Illustri, Comitis Ringethelmi Theodorici O m

eaque suscepisse Orionem primum succes forem, quem magnum coeteri, Urspergen sis hὶ mundi amorem cognominant iremque Henricum l. Bavariae ducem, Bruno. Eius Graia nem Coloniensium antistitem, & quatuor . M. filias, quarum una matri e gnominis prima

stat coenobii Quedi inburgii Abhatim. i Sed Fratrem Meretiadi fuisse Sigeseidum .

nullus meminit.

Mechiilitiis fratres commemoranti Witi-chinclum ultimum Ringetheimium. m dum & Regin herium. qui Dan sSaxoniam depopulantes profligavit; quos ipsos tamen patruos ejus faciunt Peuce rus n)de Beu herus. co Cui diversitati provocabulum seu relativum apud urspergensem

quia modernorum renovatis antiquitati , illue inserat novum .mahulum. In nostria quoque annalibus, nutim ejus verba letimui mentionem , ante primum Henricum, Saxonem, Romanorum regem, qu parmua domitis Dania, ad opse dum Stesoleum , tum eo transtulisses Saxonum coloniam, inposuit regioni praesidem, quem appellaWit Malchionem,& illi regendo, . tuendo qua regat limates. imposuit provinciam quas duei limit - Idem Mimat schurasei schi Historieorum illus De a de lumea omni eomme datione malua in Dissertat. dein gimb pomesan. s. l. not. tu in Mart Rangonia Pometania Diplomaticap ai. hia verbis Non, quodnelaiam, Narethiae, sive Marchae, nse Natae , voeabulum iam diu ante, di quidem temporibus Caiolingo. eum, innoturue, vid. Annal. Franeor. ad Ann. rili. inprimis Seriptor vitae Ludo.iei pii pau D Regino ad Ann. 932. Sed quia ejus non priua memina iunt Saxovi iei seriptores, ut innuit vandat. lib. g. e. is Cramaius, nequa priua meminissis potuerunt .squidem princturas limittam, fi e ut Meiariis styli T. Moniti servemux, Marehias Regni Geνmanici, in quantum adhuc meros N. gistrai uale euration m, pto inciarum. sne hareditario reg. lique iure denotabant, Semlox. institur Hemviris Aueeps, sermaniae Rex; quae possea evecta altitia sunt, atque auctae Tirrito ii lute.

tua, Eroastus Blotu in Chron. Merseburg lih. l. e n. de in Geneal Αὐαlditia An. 1336 typia exseripta id, i. eap. a. Al. i .Petrua Albinus in have ignis: nranbghronit. Tit. 9 p. Io . . isso. de qui ho. sequuntur D. paulim in libro de pagia Germanue p. 63. de Grosse tua Memorab. Lus. p. l. p. a 3. sed in aliquid eriti pronunciati hie poste autumat Hoctis retia Iun hestia in det Eal itu natur militem Gentaphie P. il e. xlli. p. I seqq. tihi sustii de hae quistione disputat Lb.et aendo nimirum argumentum D. Paulini Ah o endendo, Alsa ego quu didie, it Albinui, quod nulla evidente talion nullsua scriptoris cox.i testimonio aut Diplomatia eoos atἰone verbis Lia

Cranrius Q affrmat. Graviorum h. e. e mitum digninatem, sunt N) qui in Saronia a Carolo M. in stitutam memorant, cum illis diin Sorahia veteres, ut sc dicam, dominaeus incomitatus imperii Romani commu

tarit

Marcha Brandenburgens com

s. I. 'gnetis Aueeps opposuit Marchiam Brandenhurgensum eo eique praefecit Sigeseidum , cujus sororem Meehiildim Diterici Saxonis fili. am uxorem habebat. Sic Peucerus. DSed plerique diversum sentiunt. Constat quidem inter omnes, duxisse Aucupem

220쪽

ambique positum occasonem praebuisse puto. OSolvet enim sorte hunc de sigmati. . o. Dido nodum id, quod Brotusus Qὶ ex Diti

Biotias marci Eriscopo Merseburgensi adducit, Chron. priorem videlicet Aucupis nondum Caesa. Mar bux- ris uxorem fuisse viduam Hattetarchian Ε vini e mitis Oldehurgens filiam spectitis simae mmae mulierem, quam modo ob sanguinis propinquitatem ab eo repudiatam δι postea monialem satiam, modo an. te secundas nuptias iam fuisse monialem

atque ideo Rasu praesulum Sistismundi r)Halherstarensis S aliorum rurius dimissam scribit. hi assimi 3 IV. In posteriori sententia Crangius ur c esse etiam videtur. 8 Saxonun Chronicon it quibus nos quoque lihentius su seri himus. Aetnationis enim Vinculum si in divortio speἴasset imperarer, ne Mech-tillain quidem retinere potuisset. . Nam Hatteburgim sororem suisse Sige. ' M. . Didi comitis Mers urgenss de Vitichindi i d SM, magni postremi Saxonum Regis familiaste Tanquit eandeinque matrem Dan emari seu Tan-

ardi qui ut mox uJ dicetur dolore repul. te bellum Ottoni si atri secit .ex Uitichindo Corbetense probat Brotusus lx). M.que istum ipsum Sigefridum ab eo, quem Peucerus ponit bo, non esse diversum,

manifestum est ex x. cap. a. lib. Chron. Mars urg. Brotusus tamen Marchionem Brandet, urgens eum nusquam appellat, ut nec Abbas, nee Crantius, a quo Sax num primoribus annumeratur tet), sed primum ea dignitate ab Henrico Aucupeanno sa8. ornatum nominat Johannem comitem adensem 3 Hertzseldensem Q. I. V. Audiebant autem tum comites Q iStadenses ii, qui ante tempora Caroli iuri ini o Magni a stadio hodie archiepiscopae Bre- nutes sa mensis urbe ad Albim a Saxonibus condi. H. domini Stadenses dicti fuerunt. 8c in genealogia Anhaldina cha inter praecipuos Saxoniae proceres ex quibus Xu. viri regii quotannis legebantur, primo loco nu

merantur.

s. H. Urspergensis in otione pri-uispergammo scribit, matrem Tanquardi fuisse filiam fia eatri materterae Sigestidi Optimi Saxonum co- M Tanqua inmitis. qui secundus ab Ottone imperatore Min Saxonia pleraque administravit. Eanisdem cognationem alio in loco te) ponit Brotusus, 3c hanc praerogativam sigefrido ab Ottone concessam etiam recitat inter causas, ob quasei Flenricus ει Tanquardus fratres rebellarunt. Haec de Sigesilao propter mox V) secuturam Gereonis hi- cis sIm is stoliam omnino fuere attingendae friai facti se

lota tem telara, nomina Maihilda, filia Theodotiet ea ead.m saxonum ginia, cuJus fiat eaeram viii, ndi Immod de Regi beta. Hie dubitata quia posset, Cudus ad Theodoricum an ad NMhildam respietati si in chionie. Ne taburg. lib. i. e. sta & Ditimarua haec narrat thionisi sui libr. I. ps ito. S seqq Rattehuichim , istisia solorem suille, re utari possa credit Fieaeelitia in eodem loeo Dinmari nee tion ex lib. a. Ditimari sol. Is in Ma di sto sigi amundiatio non obed em erat Henricus, repulit tamen, tu ui iam iam amore alteriustaminu. vid. id e ri Ditimarus loc cit.

D saxon. lib. II l. e. 4. lin. g i. sei b. vid. supra in nota sub lit. O . i Pag νη. Edit. Uitt.b ann is . LO) g o. h tua capitis p. de Marchia Arandenhurg. On s u ex Nitichitidi Monaesi corialetica Annalibui lib. ul eontinantur Tomo I. Retum GermanI. carem ab Henrico Mei reio illustratarum. Ix ch oh. Mei seburg tib i. c. 23 3e lib. I. cap. ticyr Loeo subliti σ) citato. tia Hii uel his saxonia lib. I i. e. 14. lin. 24. seqq. Mortuus etiam est tempore Orton Ia I. s gehidus , unus ex saxonum primoribus, qui presima sub rege potastate multa in sationia administrahat Elisa vi

tionem Dan ematur reg a consanguineu frater, hoe est ex solo patre, non etiam matre deposcit. erat edim ille natus in atra moni ii, quam Henricus pater amabat δε aliqua dupia e mitige tenaabaa, sed uxorem habere noti poterat. Rex autem tomitatum Illum serotii euncessit, vi o

SEARCH

MENU NAVIGATION