장음표시 사용
151쪽
veniuntur duo glandulosa corpora, que solent ad renes referri, aliqua de iis adiicienda sunt. Vocantur a quibusdam renes succenturiati, sorte quia censent officilini simile renibus iis competere, aut sorte quia substantia figura aliquando renibus similia sunt, plerumque tamen laxiore carne constant, ligura insoria sunt depressa, oblonga Notatur in iis cavitas quaedam in medio, quae nigricantem tetrum uinorci continere aliquando conspicitur unde capsulas atrabitarias aliqui nuncupant, quoniam arbitrantur melancholiae adultae colligendae illa corpora esse dicata. Ego quid de usu illorum dicam haereo, nam quod non videantur praecise cile ordinata ad imbibendum specialem humorem , id videtur se dere, quod non appareant proprii ductus, quibus prava materia rursus expurgetur. Nam quid juvat in illis recipi, si rursus in vasa reponant.'interim nec eorum
opinionem probare possum , qui vel sustinendi ventriculi, vel implendi spatii causa illa corpora ibi posita esse persuadere conantur. Nam quid fulcri a tantillis corporibus & quidem ventriculo non directe oppositis
exspectari potest Et nunquam lolius vacui implendi gratia corpora natura fabricat, quippe alia ratione id incommodi facile evitare potest. Proinde venio sero in eam opinionem , quae quorundam non indoctorum Medicorum est, obtinere ista corpora aliarum glandularum commune officium munire nempe distributiones vasorum. maxime imbibere impuritates vicinas, ut illae in vasa receptae queant per communia membra excremet tisivacuandis apta excerni Libens tamen doceri volo melior 5. X XXII. Dimissis ergo illis glandulis ad vesicam urinariam accedimus. Nominatur Graecis ab Orficio suo unciae Ain h. e. vesica urinam inseca piens. Positum nacta est in imo ventre in pelvi, anser Parte recto intellino ac in mulieribus utero connectitur, at superna ossi pubis, porro autem ex medio per urachum umbilico alligatur Figura egregie pirum repraesentat. Nam superior ejus pars, praefundus appellatur, rotundior ac capacior est: at inferior tenuis lacuminata in norninatur m vescae. Fundus vesica membraneus est, quippe ex triplici membrana conflatus. Tvi a quidem a peritonaeo est, atque adeo communis hin vicinis partibus sociatur, rursus intim albicans & firma, maximeque sensilis, omnique
nere fibrarum intertexta media autem carne magis est . fibris multis rectis donata, coeteris ite crassior, ut inde cain musculum vesicae quidam vocitarint. Intirna membrana muco quod in obdiiciacst, aut potius mucosa crulta, ne continuo dolore aflligatur Cerri autem vesicae urinariae
undique musculo obducta est, quem sthincterem ejus appellant,cujus offici vin
152쪽
cium est orbi ularibus suis fibris orificium vesicae ita constringeres, ut nihilesiluere tu irae possit. Adluic notandus infundo vel caetra ιbus tui, quoad umbilicum tanouam per ligamentum in adultis vesca alligatur Sed in foetibus, quamdiu sunt in ulcro, per cum urinam cxcerni quidam put.int, sunt tamen qui contrarium defendunt, sicut id a nobis suo loco manifestius notabitur. Et haec vesicae structura est, solum id addendum, quod tribus foraminibus donata sit, quorum duo supra cervicem estormanturetcres pro advectione urinae, tertium exitus cervicis procmissione urinae Circa cervicem tamen id non negliuendum, quodia in mulieribus si brevior, la tior, ductu recto deorsum procedens in uteri collum inserta: contra in viris tenuior, longior ac tortuosa, ut poni remotius anserius posito debite queat coniungi. s. XXXIlI. Ossicium vesica urinaria ex dictis non potest esse obscurum. Nempe serosum excrementum primum in se recipit, deinde aservat,& postmodum expellit. Ad primum saciunt foraminais capacitas vesicae rad alterum capacitas Minusculus sphincter:ad tertium autem membranae, maxime vero interior quem musculum esse quidam voluerunt, ut supra fuit indicatum Caeterum hoc loco in dubium vocari potest: nurina ad vesicam urinariam devehatur sola vi excretrice renum , an etiam vi tractrice vesica ' Prius asseruerim, cum nec in vesicae membranis civis videatur residere,utpote nullam pectiliarem ab aliis naturam habentibus, nec opus esse videatur illis virtutem eam tribuere, cum satisfacere queant expurgando sero renes , imo nec proficuum suturum videri possit, cum alioquin crudum serum ex renibus raperent, aut actionem secretricem renum turbarent. Sed rursus dubitatur: Unde accidat quod vesica ad exemnendum urinam se accingat opinor id accidere, cum urina se debite habet, & vesica non laborat, quatenus a quantitate seu pondere urina interior superficies irritaturi verum ubi urina praeternaturalem acrimoniam obtinet, aut vesica laborat, qualitate urina primum moveri videtur, idque exemplo diseriae aut stranguria probari posse arbitror. Adjiciam loc quaestum: fedia vesica urinaria membrana, ecquid vere musculus est ' De nomine cum nemine
serram controversiae traxero, neque hoc negavero, magis carneam cam& sanguineam esse, sed si propterea musculis accensenda cst, quare non pariter sinitem ventriculi membranam ad musculos reserimus 'M. XXXIV. Superna parte abdominis supra intestina&subjecta visicera positum est mentum, Graecis ,--- vocatum, et ' πim 1ειν, h. e. innatare, quia intestinis quasi innatat oritur supernes anteriore parte a
153쪽
D UNI v Ens ME D I Cfundo ventriculi, gibbaque parte ac secundum transversum corporis secundum longitudinem ventriculi extensum sinistra parte corporis
etiam sinae parti lienis conjunctum deorsum supra intestina producitur vel paulo supra umbilicum, velitiam interius, quandoque ad ipsa ossa pubis, Sid quidem magis sinistra quam dextra parte. Postea inde rursus resectens versus superiora vergit, atque ad dorsum intestino colo Siniae ventriculi parti connectitur. Figuram obtinet marsupii aucuparii. Quippe supernum ejus orificium orbiculatum est, Linserius in rotunditatem desinit. Diversis ex partibus componitur, nempe ex membrana duplici superna ct inferna ac variis vasis , plurimaque pinguedine, quae cum conjunctae spectantur, non dilsimilem retis texti cingiem ostendunt. Nam pinguedo
cum vasis varie decurrens fila a mulatur a membranea pars vacua illa spatia intercepta Hinc γαγγήμην -- h. e. rete piscatorium mentum Graeci quandoque nominarunt, quod nomen in diversis linguis mansit Vsus omenti est partim adjuvare contionem ventriculrct intesti rum, paritim fulcire illa vasa, qtra per ipsum disperguntur. g. XXXV. Habent haec aliquam difficultatem , ac circa primum
quid cin usum qua ritur: Quomodo omentum concoctionem ventriculio intcsinorum juret Censeo potissimum id scri, quatenustum externis aeris inJuriis obsistit, tum exspirationem calidi prohibet. Nam quibus omentum deest, delectum ejus implent tegumenta div cria, non alio modo , quam proposui. Attamen non prorsus tamavero etiam actualcm aliquem cal rem a vasis procedere. Sed dubium huic usui in; icit, quod qxibusdam ome tum exscisum nulla incommoda attulerit. Verum quia ista rara sunt, frequentiora contraria exempla extant, nempe exempto omento damna plura accessisse, nempe inconcoctionem Hebilitationem, nihil certi inde intertur. Et quis scit, annon eo ipso casu saltem non multum notabilis debilitas introducta sit, aut omenti ol scium operimentorum corporis, atque
vestium quoque densitas compensaverit Circa secundum usum quaeritur: quare tam multiplici vasorum serie omentum persusum ii Iudico initio iis, ctum esse, ut uberiore catote esset praeditum, & maxime secundo, quia variis omnino partibus vasa corninunicari debebant, quae nisi in hac membrana sulcirentur, non commodam sustentationem alibi nacta suissent. g. XXXVI. Praeter recensitos usus Auto lib. de glandul qui Hippocrati attribuitur, censet, quod omentum humorem redundantem ab intestinis accipiat, eum scilicet qui a glandulis absorberi non poterat. Caeterum nec intestina naturaliter talem humorem habent,4 si quidem qu
154쪽
CONTRACTAE LIBER PRIMus. II cunque modo haberent, alia multo proinptior evacuandi via est, cum nec viae ad omentum ducant, nec ab omento detur regressus. Si vero tale quid contigisse arbitretur, id prorsus praeter naturam accidisse judicari debet, non sine laesione vel vasorum, vel intellinorum , vel utrorumque. s. X X XVII. Omnes partes nutritioiu dicatas sic absolvimus, praeter sola vasa , de quibus antequam ad partes genitales seu virorunt, seu mulierum transeamus, aliqua adJungemus. Et quidem a venis lactei capiemus initium. Nomen illud rara ha accipiunt a lacteo illo succo, quem
continere advertuntur, quies trans colatus &apriinae coctionis excremento separatus. Hunc ctenim haec vasa ad hepar vehunt. Supra cum .de similaribus partibus ageremus, hac vasa dari& distincta esse conclusimus.
hoc autem loco, quae ad naturam illorum pertinent, porro persequemur.
Vt id faciamus initio ductum illorum vasorum consideremus, deinde usum pariter. atque adeo officium exponamus. Itaque ab intestinis quidem, pauca a duodeno, plures ab leo, plurimae a jejuno,a colo aliquae quasi initium capientes venae lacte inter duas mesenterii tunicas per corpus me-
senterio recto quandoque ductit, quandoque obliquo, aut seorsima vasis aliis, aut cum illis super illa procedunt appositis glandulis, ubi earum divisiones sunt, S: sic perveniunt ad mediam me senterii glandulam, in qua variis torturis di miris anfractibus contorquentur,in sibi confunduntur, ex qua aliquando insgnibus ramis aut etiam integro trunco procedentes in hepar chylum deponunt aliquando vero cla quidem frequentius notabilibus duci ibus non tamen valde magius venis portae attenduntur, Madi
quando ad ipsum hepar deducuntur. s. XXXVIII. Oscium istarum venarum quilibct perspicere facile potest, nempe quod id sit devehereis tum ab intestinis versas hepar verum quo id
modo contingat, diis cile explicatu videtur, prat sertim ubi nullus truncus apparet. Hinc alii eas prorsus negarunt, cum judicarent omne peculiare vasorum genus debere trunco gaudere alii semper truncum adesse censuerunti licet non semper appareret. Verum ego nec priorum assertioni accedo, cum largiar omne quidem vasorum distinctorum genus principium finem obtinere debere, verum non necessario magnum aliquem truncum nec etiam judico necessum esse, ut alterum statuatur. Pone enim in magna illamesenterii glandula, quam Pancreas Asellius vocitat, non tum venas lacteas, sedis sanguineas a venae portae derivatas esse, quae cum
lacteis per anastomose jungantur, quid dissicilis, si dicamus in illas chylum ex lacteis deponi, sic vehi per venas portae tandem in hepari Sin a etiam
155쪽
VN rvrns AE MEDI Ci Nactiam quandoque cx illa glandula producantur aliqua albicantes verax, illae itidem quod habent vel per anastomose in venam portae , vel in hepar quoque deserunt. Summa istud ratione fieri defendi potet , idque ut chylus in venae portae ramis cominisceatur serinento illi, quod a liene advehunt quo sic ad hepar deductus facilius rudimentum sanguinis accipiat. g. XXXIX. Ita ostendi, etiam citra truncum defendi posse haec vasa, quidni defendi queant, cum etiam vacua sine chylo distincte notenturis Nam specie librillarum se produnt, quae si incidantur, cavitatem Ostendunt. Hinc alii nervos esse putarunt, alii arterias sed structura prorsus ab illis vasis dit ferunt. Maxime tamen evidenter conspiciuntur, cum quarta hora a pastu crassiore, ossibus nempe in cane, apertio fiat, inuitotam illarum productionem observare velit, benefecerit, si statim truncum venae portae juxta hepar liget, simulque truncum venae cava descendentis. Nam si ipsa ligentur in mesenterio notari quidem potest, quod
chylum contineant, sed tamen duinisvi terminatio illarum tam bene ob servari non potest. Hoc autem secto cum admiratione etiam videri potest quomodo omnes venae ab inferioribus sanguinem versus hepar vehant. g. a. Inicius lacteis notandae sunt etiam valrulis quae versus hepar aperiri possunt, sed impediunt, quo minus ab hepate versus intestina quicquam procedat. Imposuit harum valvularum consideratio alicui viro docto qui rationem redditurus quare tam cito dispereant, judicavit id provenire a sacciditate harum valvularum, quae mortilas obveniat, ut sic chylus versus intestina refluat. Sed contrarium ostendit experientia, quae docet,quod hic vasa ligata etiam aliquot diebus chylum ostendant, donece q. aquescente incipiat disparere. Verum si non liuentur hae venae, tum partim celeri transitu partim non succedente alio cliso ex intestinis, va
cua redduntur, & sic brevi tempore disparent. Quaeri potest an heparthylum altr.th. ιt, an ha Pene propellant, an intestina immittant, ,ον chylo suppeditato protrudant Iudicem omnia ista concurrere. Nam persectibile a persciente, seu mutabile a mutante si huic commodum suturum sit, trahi multiplex experientia docet, sic ideo radicibus vis attrahens alimentarium succum, partibus sanguinem, ventriculo sanies Itis concessae sunt, aliis alia virtutes. At si brae istae diversae non gratis his vasis obtigerunt,4 intestina quoque peristatrico suo motu coercitum chylum per carneam
crustam in venas lacteas impellunt, Mantecedentem proinovent. . XLI. Venimus nunc ad venas, de quibus id initio controvertitur , an vena caractvena porta nidistinora rasorum enerat Visum quibusdam est,
156쪽
est, quia & distinctum truncum discrepantem humorem in se continent alii autem negarunt, quia substantia & omnibus qualitatibus conveniunt. Ego primam sententiam approbo. Nam sive consideroetur haec vasa respectu suae natura, sive scii, diversitatem non levem ostenditiat.
Primo etenim modo vena portae multo crassior ac densior est, quam vena cava, praeterea aliquantum susca, cum cava alba sit. Vt taceam magnitudine quoque multo minorem esse venae portae truncum, quam cst truncus venae cavae. Sin autem spectentur posteriori modo , ctiam disterunt, si non quoad omnes ramos, tamen quoad aliquos, os nempe qui sic mentum aliquod pro sanguificatione meliore advehimi. Atque ii non purum sanguinem revehunt, ut venae cavae rami. incitiam censeo peculiarem illis truncum convenisse, ut omnis illa materia aptius colliger tur, verum cundem inlepile varie esse divisum, cum variis venae cavae divisionibus conjunctum, ut partitim in venam cavam contentum sementatum sanguinem cum chylo deponeret, quo sic alteri sanguini admistus, felicius versus cor transveheretur. f. XLII. A vena porta capiamus initium. Ea non male a Spigelio L . c.' sui Anatomiae arbori aismilatur, cujus quidem radix sit in hepate, truncus dehinc extra procedat indivisus Mnotabili magnitudine, at cum dividi incipit ramos producat, cla propagines etiam seu surculos progignat, antequam in ramos divellatur. Singulae hae partes ita se habent. Vbi juxta portas in hepar vena porta procedit circa incilium sere cavae partis, aliquantum versus posteriora, in quinque ins nes ramos divellitur, quorum quilibet aliquoties primum in majores, dehinc in minores ramusculos divisi tandem in capillares surculos desinunt. Isti rami non tamen omnes cum mae cavae ramis anastomos junguntur, non solum a specie anastomoseos, qua extremitates vasorum communi foramine copulantur: sedi alia, qua rami ramis incumbentes in medio pertusi ramine sibi connascuntur. Hae ipsae tamen anastomose valde exiles sunt, ita ut Veteribus inconspicuae visae suerint, licet satis oculorui ac mentis aciei pateant. Praecipue unam valde notabilem anastomosin quidam Anatomici ingerunt, quae sit per ductum quendam, ceu canalem notabili cavitate praeditum,qui ex radicibus vena porta prodiens in radices venae cavae inseratur. Eaedem radices venae portae etiam anastomosi communicant curia ventilis
vesicae bilariae, quod pariter notandum esse aliqui Anatomici notant. s. X LIII. Deinde ubi ex hepate procedit vena portae trunci arboris ad instar aliquantum indivisus procedit,in principio aliquantum deorsum
157쪽
sub duodeno delatiis versus sinistram progreditur, spargens interea duos surculos seu propagines. Primus est surculini sticu exiguus & tenuis, quivi tim ab egressu venae portae ex hepatu in anteriorevi superiore parte trunci cxoritur , in cxteriorem vesiculae bilariae membranam multiplici divisione in tenuissimos ac capillares ramusculos diseritur. Secundis est surcu- tingastricvi,4 pigelio 'loricin memoriae causa vocatus. Hic priore major est, sed inferior, pariter non procul ab exortu prioris, ab antcriore, at dextra magis sede emergit, ac piloro inseritur, atque sic in ventriculi posticam partem, quae tergum respicit, plurimos ramulos imperiit.
g. v I V. Postea aliquantum deorsum & sinistrorsum truncus venae portae tendens, iii duos insignes ramos divellitur , quorum alter elatior, minoris sinister Hiis Histra vocitaturi, alter autem humilior, maJorde dexter, appellatur vena mesenterita. Illa digeritur per ventriculum, omentum, quandam partem intestini coli, clienem: Haec autem in intestina demesenterium, ut sic pateat, quibus partibus abdominis vena portae prospiciat Caterum ut id pressui appareat, sigillatim aliquantum utramque
f. X L . Ergo Vena splenica, postquam ex trunco prodiit, versus lienem, omenti membranae subnixa procedit, Mantequam in lienen pervenit, surculos quosdam progignit, tum a superiore sui sede, tum ab inieri re A superiore parte procedit ramingastricis, qui ipse tribus propaginibus in ventriculum absumitur, ita ut singulae eae propagines rursum varie deducantur. Sed praecipue notanda est media propago, quae pariter a postica sede ventriculum adiens, sed ad interiorem eius regionem delata sinistrum oriticium undique coronae ad instar ambit, indecoronaria venatum dicitur, quae tum sursum ad finem gulae, deorsum in ventricu luna
alias propagines derivat. Ah inferiore parte prodit primum epiplois dextra, ramusculus gracilis,4 in inferiorem omenti membranam dextra parte, &ad colon conjunctum varios surculos spargit deinde ab eadem respondens superiori productioni inediae, quae coronariam producebat, provenit alia, quae in ramulos duos insigniter a se distantes divisa in omentum dispescitur,4 in colon connexum, quod instar mesentcrii sendo ventriculi alligat. Dicitur Qiplou postica Postea iam appropinquans lieni, ast leni gin superiorem Minferiorem ramum divellitur Exsuperiore antequam lienem ingreditur, aut postquam jam ingressus est, una aut gemina aut triplex propago provenit, quae in sinisteriore parte ventriculi sundo, aut altius etiam iuxta orificium ventriculo inseritur. Hoc illud vas brepe est, tant
158쪽
pere apud Medicos decantatum, per quod censent ex liene in ventriculum melancholiam propagari, sed immerito, cum observationes doceant potius a ventriculo aliquid versus originem suam adduci. Et hoc ratio quo que, circulari sanguinis motu admisso, suadet conveniens esse. Inferier, nivi qui ad humiliorem lienis sedem tendit,'duos plerumque notabiles surculos emittit alter dicitur magastroepiplois nistra, & dextrorsum lactexus ventriculi sendum a sinistra parte cingit,4 in superiorem quoque omenti membranam plurimos ramulos dimittit. Alter vocatur hamorrhoidaluinterna, pariter ab inferiore huius rami parte, rarius ex ipso liene originem capit, biotissinistra parti coli ramulos tribuens secundum totam longitudinem intestini recti producitur, ac tandem in membranosam ejus partem ac podicem multis ramusculis desinit. s. X L VI. Vena mesenterica, seu dexter venae portae ramus, non procul a suo exortu in duos ramos magnos dividitur, qui inter mesenterii duas membranas propagati, magis magisque divisi in innumerabiles sum culos in intestina procedentes distribuuntur. Hae sunt illae vena mei araica, quae apud Medicos sere utramque implent paginam, quippe cum illisi advectionem sanguinis pro nutritione istarum partium asscribant, vi cissim advectionem chyli ex intestinis. Caeterum ista sententia plurimis dinicultatibus jam diti defensa est, postea autem inventis venis lacteis omnino salsitatis conficta. Verum quicquid de hoc sit, duplex praesertim venae mesenteticae ramus est, unus dexter, altersinister. Dcxterramus venae mesenteticae seu vena mesenterica dextra, iterum bisecatur,4 variis divaricationibus in intestinum ieiunum, leum coccum,& coli eam partem qua in dextris consistit, consilinitur. Sinister ramus venae mesentericae, seu me- sentericasinistra in mediam mesenterii partem, colonia parte, qua a sinistra ventriculi regione ad rectum usque intestinum xcurrit, distribuitur pariter variis divisonibus. Ab hac interdiun observata est prodire,ena hanaarrhoidalis in tertia, ita ut non universaliter verum sit, eam a ramo
splenico deduci. Istud notandum est in his venis, quod circa divaricationes illarum in mesenterio saepicule glandula appositae sunt, ob malorem divisionem, 'uidem id notabile est , quod ubi rami divisi sunt majores, etiam majores glandulae invetuantur. Atque sic quidem vena messentetica distribuitur postquam divisa est, verum ante divitionem duas mittit propagines. Earum altera est gastroepiplou dextra, quae perfundum ventriculi dextrum 4 superiorem omenti membranam ramos dividit altera autem est intestinatu, pigelio duodena appellata, quae ad duodenum &jejuni ini- tium
159쪽
Irr VNIvs RsAE MEDICINAE tium derivatur, ex per eorum longitudinem descendit. g. XLIII. Sequitur ut nunc venae cavae historiam taeductionem per infimum ventrem declaremus. Haec ergo ab hepate Anatomicorum
voto originem sumit, sed ut notavinius id non intelligendum venit, quasi heparcset principium originis aut dispensationis, vel etiam principium radicationis quantum ad ossicium radicis sed quia quoad similitudinem politionis in hepate quasi radicatur, ut sic hepar dici possit ejus principium radicationis similitudine positus. Hinc respectu hepatis etiam dividitur in
truncum asscendentem, descendentem, sicut respectu cordis arteria aorta: Ceterum magnum utrobique discrimen est. Nam aorta arteria revera in duos truncos divellitur, sed vena cava sibi continua tanquam canalis quidam neutiquam divisus per medium cinfimum ventrem distribuitur Oritur ergo co modo quo dixit hepate vena cava quidem ex superiore seu gibba e iis parte, cuius respectu illa pars quae ursum tendit truncin ascendens, sed qui ad inferiora deducitur, truncus descendens vocitatur Modus ortus non dissimilis illi, quo vena portae ex hcpatc provenit. Nempe radices eius primum maioribus, deinde minoribus , usque ad capillares. ramis divisi, in hepar digeruntur, sed magis ad convexam hepatis
partem, cum venae portae radices magis distribuantur ad simam. Hae radices tandem in hunc truncum desinunt, cujus superior pars, quae truncus asscendens vocatur, in thoracem, caput Niracchia consuinitur sed inserior pars, quae truncus descendens appellatur, in aliquas abdominis partes, crura pedesve distrahitur.
s. X LN III. De trunci descendentis distributione in infimum ventrem nunc dicemus, cum aliae Cus partes suis locis enumeranda sint. Hic ergo ubi ex hepate provenit per abdomen totum deorsum citra divisonem usque ad quintam lumborum vertebram procedit, juxta quam in duos insignes ramos, qui crurales appellantur, dispescitur. Interea dum hoc transitu indiviso procedit, quatuor surculos, seu quatuor venas producit:
Nimirum principio, ubi primum ex posteriore sede hepatis prodiit, Maddextrum dorsi latus contendit, ex sinistra sui parte omittit adiposam sinι- stram, cui ab altera parte respondet adipos dextra, licet haec rarius ex trunco sed frequentius ciuemulgente superiore sede emergat. Hae adipo inpinguem renum membranam soris iis circumpositam, ii superne impositas glandulas distribuuntur Iachinc ulterius progressa cava ubi ad dorsi medium pervenit, educit ut que renam emulgentem, quae brevis quidem utrinque citi attamen valde notabilis,4 dextra quidem sinisteriore inserior
160쪽
CONTRACTAE LIBER PRIMus. 23 Hor est, ob positum diversum renum inclateribus. Harum emulgentium venarum pcr renes divisionem , ubi supra de renibus egimus, jam declara-
virnus Porro ex vena cava proveniunt vena stematica, de quibus agemus, ubi de partibus permaticis tractabimus. Deniqtie quarto supra lumbos ex postica parte trunci duae aut tres producuntur lumbares, quae per ossis sacri foramina, ubi nervi emergunt, ad spinalem medullam a uiat, quarum duae medullae lateri utrinque attensa sursum enituntur, dum duabus veni a junulari interna ortis, deorsum tendentibus occurrant, teranastomosin conjungantur. s. XLIX. Postea cum truncus vena cara sere ad os sacrum pervenit, circa quintam lumborum vortebram arteriae magnae substratus in duos ramos magnos, qui iliaci appellantur, dirimitur, qui dehinc rursus in exteriorem anteriorem divelluntur. Ante divisionem tamen duae procedunt propagines, nempe muscula superior seu lumbalis pigelio, quae transversim per lumborum musculos propagatur: lena sacra, quae per ossis sacri superiora soramina aliquot exiles venulas ad spinalem medullam propagat, α ipsi ossi sacro ramulos impertit. Pol divisionem ramorum Iliacorum tum interior tum exterior cjus ramus , antequam peritonaeo excidit. diversas propagines curittit. Interior producit musculam mediam e hypogoricam. Ilia venas impertit omnibus musculis clunes constituentibus, .cuti superiori, ipsique coxendicis articulo. Illam gluteam Spigelius vocitat, quia in lutaeos musculos deducitur. ac hypogastrica nempe in omnes tere hypogastri partes venas partitur, inde nomen id sortita. Ex ea initio prodit hamorrhoidalu externa , quae ossis sacrisoraminibus surculos immittit, notabiles vero magis ramos in recti intestini musculos, usque ad ani externam cutim digerit. Dehinc ab eadem hypogastrica prodit ramus usticu , seu vena ustica, quae in viris quidem in vesicam urinariam absumitur, at in inulieribus, ubi aliquot surculos ad vesicam iuinariam dimisit, plerasque propagines in uterilandum, Mevidentiores ctiam in uteri cervicem dimittit. Dehinc reliqua pars interioris rami iliaci, ubi ab externo sobolem sibi assumpsit, peritonaeo elapsa, seros pubis ex abdomine egressa incrus procedit. Exterior autem rumus pariter soboles quasdam emittit. Sunt nimirum eae tres sequentes. Prima est plastrica vena, quae ex clatiore eius sede educta in rectos abdominis musculos deducitur. Praecipue notandus hujus venae insignis ramus est, qui ex peritonaeo Uressus utrinque subrecto musculo recta sursum sertur latium cum mammatiis venis con ungatur. Notant Anatomici in viris raro notari horum vasorum anastomosses,