Alberti Kyperi,... Anthropologia corporis humani contentorum et animae naturam et virtutes secundum circularem sanguinis motum explicans, cui accedit ejusdem Responsio ad poendapologema V. F. Plempii

발행: 1660년

분량: 734페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

r8 VNIvERSAE MEDICINAE medius, membrum ad eum insectatur.

g. XIX. Varias sortiuntur musculi in genere disserentias, quae ipsae vel petuntur a musculis totis, vel ab iisdem prout ex partibus componuntur, atque iis vel dissimilaribus, vel imilaribus. Atque quidem in his singulis sumuntur ab iis, qua ad organicam Messentialem constitutionem pertinent , nempe vela substantia, vora numero, vel a magnitudine, vel asigura, vel a situ. s. XX. Si totos milli uis perpendamus, eosque secundum substantiam

excutiamus aliqui tot carne apparent aliqui partim carnei, partim tendi- nosti, vel secundum caudam tantum, vel etiam secundum caput, vel etiam secundu in medium assii qui partim carnet, partim ner fi acquidem c foris carnei, intus nervosi, vel contra intiu carnei,sorsque nervosii. Illud vero notandum, quando quosdam musculos totos carneos dicimus, nos non excludere fibras per carnem dispersas aut membranam tegentem, sed solum indigitare, non omnes habere distincta ista tria, principium .nempe, medium, ac finem, aut etiam separata diversa, ut nerveam, aut tendinosam substan

tiam a carne.

s. XXI. Dehinc ratione numeri aliquando natura ludit, ut aliquando plures , aliquando pauciores reperiantur, etiam aliquando citra magnum incommodum, compensans per aliquam ampliorem insertioncm aut alio modo deficientis musculi vicem. Si illud placet quoque ad numerum musculorum referre, quod illis ex accidenti tantum competit, non raro contingit, ut etiamsi musculorum numerus definitus sit, tamen aliqui plures, alii pauciores numerent, quod accidit, quia in fundamento distinctionis musculorum non concordant. Quanquam ver,in eo parum situm est , si

rem teneamus, quotum numerum recenseamus, tamen ut confusio oninis

evitetur, pigelium sequemur, divisionem tumorum musculorum petituri a distinctione membranarum , ut ii sint distincti nobis futuri musculi, qui diversas habent membranas, illi autem neutiquam, qui eadem continua membrana investiuntur, licet hi divorsos tendines, aut illi eosdem sint

obtenturi.

s. XXIII. Ratione magnitudinis musculi vel majores, vel minores sunt, atque ii ita inter sese differentes, ut aegre secundum hanc rationem in certos classes redigi queant. Et quid id opus est fieri Interim maximus mnium muscutarum est primus thoracem extetndens, utpote quia fine o D sis sacri ad primam thoracis vertebram, imo quibusdam ad occiput asscendit contra mini inus omnium est internus auris, utpote qui vix digiti unguem aequat Atque hoc quoque notandum, quod non solum secundum

unam

322쪽

CONT ACTAE LIBER PRIMus. 283 unam dimensionem, sed secundum omnem musculi queant dispesci, nimirum secundum longitudinem , latitudinem, ac altitudinem, seu profunditatem, ac plures dimensiones timui.

s. XXIV. Quoad liguram non pauciores itidem dit serentiae emergunt, cum alii figuras mathematicas aemulentur alii alias naturales , alii etiam informes existant. Hinc musculi alii sunt triangulares, repraesentantes triangulum aequilaterum, ut Delloides, aut inaequilaterum maxime scalenum, alii quadrilateri, iique aut quadrati, aut aliquod latus longius habentes, aut rhombi, aut trapetii siguram exprimentes alii pentagonrci, aut quιnquelateri, alii rotundi alii orbiculares seu annulares alii Voculos, alii mures excoriatos, alii aliud quid exprimentes. g. XXV. Situs itidem non pauciores obtinet differentias, quandoquidem secundum partium nostri corporis positum variant, atque etiam secundum omnes loci differentias enumerari solent, ut adeo alii superivi,alii infertur, alii anterius, alii posterius, alii in dextris, alii infinistris post sint. Sic porro alia foris, alii intus exi sunt alii in super cie, alii profundiis. Alii item

in capite, alii in collo, alii in abdonuine, alii in manibus aut pedibus, c. acent. s. XXVI. Quando mustulos consideramus ratione partium milarium ex iisdem fontibus itidem varia differentiae emergunt. Vt a capite initium capiamus illud ratione substantia, vel calneum, vel nervosum, vel membra- notum, vel mixtiιm exiliit, vel etiam alicubi carneum, alicubi alterius substantia. Rarum illud est, quod asserocnemius externus carnos una quidem habet ruitium, sed utrobique interstinctum sesamino ossiculo, ne ab inseriorum scenioris musculorum capitibus laedatur. Hoc quoque adhuc notandum, quod aliqui illud caput diu retineant,aliqui cito in aliam substantiam mutent. Deinde ratione numeri musculi alii unum habent caput, alii bicipites sunt, alii tricipites, alii quatuor aut quinque capita, aut etiam plura videntur habere. Porro respectu magnitudinis, musculi alii breve, alii longum, sui amplum, alii parvum, alii crassum alii teres caput ostendunt. Itidem secundum figuram, aliorum musculorum caput est acutum, aliorum rectum, aliorum rotundum, aliorum serrarum Denique respectu situs, gemina oritur differentia, uva respectu loci in quo siti sunt, altera reflectu originis. Primo modo

mnes differentia enarratae circa totum musculum recurrunt: at posteriori modo alii musculi originem capiunt ab ossibus,su a cartilaginibus, alu a membranis, alii a carnibus, ut falsum esse appareat, omnes musculos ab ossibus derivari.

s. XXVII. Ventris musculorum similes disserentiae sunt.Nam ratione

323쪽

186 VNI vvRs M E DICINAE substantia eis plerique carnes sunt, aliqui tamen tendinem habent interkctum, aliqui ctiam cum carnea substantia nerveam conjunctam habent. Deinde ratione numeri, plerisque unus venter competit aliqui tamen sunt bigastrici. Porro nulla varietas magnitudinis est. , quae ventribus aptari nequeat, ut longitudo ac brevilas, utitudo, ac angustia, crassities ac tenuitas Pariter figura quoque alia atque alia iisdem ventribus aptari Potest. s. X X V III. Sic etiam sinis muscularum varias disterentias suppeditat. Quoad substantiam quidem aliqui musculi uniformem aliqui dissormem

habent finem. Et qui um Ormem habent vel tendineum,vel carneu vel membranosum. Qui di normem seu mistum finem obtinent, plerumque ex camnosa nerveaque substantia constructi sunt. Deinde quoad numerum, pleri que unum finem habent, eumque proprium attamen aliqui etiam multiplicem

habent, sicut vicissim aliquando duo aut tros musculi unum finem sortiuntur. Quoad magnitudinem, alii habent sinem brevem, alii longum, alii latum. alii angustum, alii crassum, alii tenuem Quoad fguram aliis alius quidem linis est , attamen multis existit acutus Denique quoad suum, ne loci mentionem faciam, alii inseruntur in ossa, alii in cartilagines, alii in membranas, alii

in cutim.

g. XXIX. Residuae sunt adhuc differentiae musculorum, quae petur tura partibvi imitaribuι. Hae non adeo multa sunt. Ergo quidem ratione carnis vix ulla diversitas occurrit, nisi quod aliquibus firmior, aliquibus laxior contigit. Et talem diversitatem etiam ratione membrana obsereamus. Pinguedo detunc in paucissimis musculis observatur, neque etiam in omnibus hominibus Venas omnes musculi possident, ut Marterias. Et de nervis pariter judico, licet plerique eos aliquibus denegent. Ac quidem sateor non in omnibus ita evidenter apparere, sed tamen non scio, nec invenio, quomodo illi musculi possint esse animalis motus secundum appetitum instrumenta. Etenim imperium sentientis animae non nisi per nervos must culis communicatur. Sin autem quis judicet, in ipsis musculis vim eam sentiendi resideres, ut etiam prolubitu constringatur, ille magnumquid petere videtur. Et dehinc illud declarare debet, quare non&in aliis musculis ad consimilem modum ea virtus resideat' Haec natura inrstis pensitanda relinquo, ego eas dissicultates tanti facio, ut propterea superius iunibus musculis nera os asscripserim. Sed tamen si omnino experientia monstret, quosdam musculos non habere nervos insertos, judicem eos non moveri pro imperio animi judicantis in cerebro, verum animae sentientis residentis in musculis illis ex sensu obscuro insito pro irritatione

324쪽

CONTRACTAE LIBER , Im uri. 287 occurrentis objecti. Nec hoc tamen facile Philosophi concesserint,qui ex nervorum obstructione, constipatione,aut oppressione, aut soluta unitate non solum motum, sed sensum in parte amitti docent. . XXX. Verum si ista ita se habent, quid de corde sentiendum an id muscultu quoque accensendum ' Certe ex dictis patet, quod aliis musculis non sit simile, quandoquidem aut nervis caret,aut saltem non eget pro suo motu Inio nec etialia pro arbitrio hominis movetur, aut locali motui inse vit. Sed si quis nomen musculi latius extendere velit, nihil vetat, ei munculi nomen imponere, utpote cum quo tam multa similia habet nempe carnem non valde dissimilem, fibras congeneres, membranam itidem, ac alia quoque Et quod ad functionem, certe contractio &dilatatio cordis sit sicut in musculis, nisi quod non necessario spiritus animales ad id co currviat. Cujus tamen ratiocst, quia cor non solum primum vivens, sed etiam primum sensorium est, atque in se omnes virtutes animae cum ipsa anima originaliter ac primo habet.

I. I. A cedimus ergo nunc ad artus, quo nomine proprie speciatim ve- a L niunt membra extra truncum humani corporis porrecti, etsi a quibusdam generatim Mimproprie aliae quoque partes secundum articulum flexibiles ea voce indigitantur. Primo ignificatu hic utimur, sic in artubus praecipue praeter tegumenta communia, cuticulam nempe , cutem pinguedinem cum sua membrana intercurrente, maxime notantur ossa, muf-culi, de vasa De quibus, quoad in prioribus actum non est, nunc porro tractabimus. Illud solum circa musculos artuum in genere notamus, quod illi non necessario circa ossa, quae movent, consistant, modo in cadem te r-

minentur.

s. II. Solent artus dispesci in manus acpedes Manin voce lata. ista tranal gitatur, e seu α ρα Mei .e.extrema manus a carpo manus ad extremurudi torum porrecta, sed veteri datiore ligniticatu quicquid extra superiorem trunci partem a supremo humero in extimos usque digitorum apices protenditur. Ab Arist. I. de hist anilia. 13. ακi- appellatur, unde apud Latinos adhucdum frequenter brachium vocatur. Sic pedis nomine non intelligitur impraesentiarum parvus pes, seu illud quod a calce in extremos digitorum pedum apices producitur, sed totum illud, quod extra

truncum

325쪽

188 vrvsvs MEDICINAE truncum corporis circa inferiorem partem prominens a clunibus oritur,ac in extremis unguibus digitorum pedum terminatur. 6. III. De manu primum dicemus. Haec vero a Gal. l. de inaeq. in-

temp. c. 2. dividitur in brachium, cubitum,in extremam manum Bra hium ab Arist. l. c. Θω i. e. humerus dicitur, Quocatur summa manus pars a

summo humero ad proximam sexuram. Dehinc cubit seu ulna hinc incipit, ad principium manus deducitur Manus autem a fine cubiti incipit de extremis digitorum unguibus finitur. Haec rursum dispescitur in ην, seu brachiale, κεῖμαρ, ιν leu postbrachiale, ωλικολους seu digitos Bra ι braleis prima manus pars cubito proxima illum palmae manus coniungenta os brachiale seu palma hinc oriturvi circa digitos terminatur Dum denique sunt exircina illa in quae palma dividitur. Quinque numero sunt. Inter hos magnitudine & robore maximus a quantitate ni Vin,dc a virtute pollex vocatur. Graeci cadem de causa ἐπιχειρο appellarunt quasi promanum, quod sit initar totius manus, utut aliqui a situ lac dictum putent, quasi oppositus sit manuiri reliquis digitis Pollici proxiinus vocatur Index, &Graecis . απιυς λικυλ , i. e. demonstratorim digitin quia eo in aliquid monstrando designando utimur. Dicitur etiam i. e. lambitorisv Αutori Introductionis , quia minus civiliter comedentes illo pro cochleari utuntur ad lambendum Sequens, huic proximus dicitura situ medius.

Alias impudicus Mobscoenus ab officio vocatur. Post hunc est αὐ ισι Graecis vocatus, qui juxta medium jacet, Latinis amularis dieius, quia annulis ornari solitus est, ex opinione AEgyptiorum Medicorum, inde dei, Pus i. e. Medicus dicitur qui putarunt cum speciatim cordi conjungio venam aut nervum a corde productum, quod auro corroborari dicitur. Vltimus minimus estri dicitur, alias Sesauricularis appellatur, tu aurium

cxpurgationi inservit. Omnes diuiti adhuc, excepto pollice, qui duos solum habet, in tres articulos dispescuntur , qui nodi, Minternodia etiam vocantur, quibus tamen vocibus aliquando ipsae sexurae digitorum intelli-Suntur Graecis vocantur voce communi, attamen quandoque speciatim vocatur υνδελω medius nodus digitorum in pugnum contractorum, -- λλ' deinde, qui ungui est vicinior, bra ονλλω, qui ad metacarpium accedit.

I. IV. Adhuc in manusiae generatim sumpta notanda veniunt, quod flexura cubiti, seu brachii incurvatio Aristoteli speciatim vocetur ,κών.&ei Opposita protuberantia Porro manus extre via interior pars

vocatur , - , Latinis Vola, sicut ei opposita pars nuncupatur no α seu dorsum

326쪽

CONTRACTAE LIBER , I s. 289 dorsum manus. Porro cum inanus contracta est appellatur pugno, sicut expansa, prima. In vota inveniuntur diversae lineae, quae ex articulatione diversa metacarpsi oriuntur, unde Philosophus s. o. Probi. 8. cos longa: vos putat, qui per totam cavitatem caesuram expansam habent Monticu

los etiam diversos Chiromantici in manu notant,de quibus ipsi videantur. s. V. Data sunt manus homini soli, nulli alii animali , ac quidem ob tam insignem usum, ut Anaxagoras ideo prudenti minuesse omnium animalium elle diceret, quia manus haberet. Sed non ita accurate. Nam recta ratio exigit overba sunt Philocl.q. de partib anim. c. Io. ut quoniam prudentissim omnium est, ideo manus acceperit. Manus enim instrumentum sunt. Natura autem , ut homo prudens, ita tribuere solet cuicunque rem, qua uti possit. Rectivi enim tibia dabitur perito tibia, quam tibiam habenti peritia tibia addetur. - norem majorι, potiorique natura addit, non majorem nobilioremque

minori. Quodsi ita melius, natura autem ex iis , qua feri Olbunt, facere solat, quod melim sit, homo non propter manus prudentissimM est, sed quia prudentissimiuemnium animalitum est, ideo manvi obtinet. Verum hic quaestio oritur Ouare prudentissimum animal manus obtinere debuit Respondet idem Philosophus

divinissime sequentibus in verbis: Qui prudentissimM est, plurimu instrumen-

ruiti potest. Mania autem videtur, non unum esse instrumentum, sed multa. Uenim, ut ita loquar, instrumentum ante instrumenta Natura igitur ei, qui artes plurimas recipere potest, manum tribuit, qua ad lurima instrumenta utilis est. Atque hinc immediate sequentibus verbis recte in eos invehitur, qui naturam accusant, quasi hominem deteriore conditionc genuerit, cluia illis pro sua defensione arma concessit, homini autem neutiquam, utpote quem nudum Minermem genuerit, quia manus ipsi loco omnium instrumento rum esse pollunt. Verba ejus notatu dignissima ita sonant. Qui autem hominem non bene, sed deterrime omnium animalium constare Hunt, nudum enim

inermem creatum referunt non recte iis iunt. Caetera enim animalia unum

auxilium habent, idque nullo pacto possunt permutare, sed quasi caueata semper

dormire ac omnia agere, nec vestitum unquam deponere planiorem, neque arma

mutare, qua semel acceperint, necesse est: at homini multa habere auxilia licet, eaque subinde mutare Arma etiam qua velitis ubi velit, capere potest. Manus enim stinguis est, ungula, ct cornu, ct hasta, ensis, ct quodvu aliudgenus armorum o instrumentorum, quippe qua omnia hacyr, quoniam Omnia o sumere potestis tenere. q. VI. Si quis porro quaerat, qua ratione manus illasfunctiones beat,

respondenatis , multiplici voluntario motu, sed primario apprehei me. Atque o hanc

327쪽

29 VNIvER AE MEDICINAElianc potissimum extrema manus praestat, ideo non solum ex diversis articulationibus consata, ut melius constringi & laxari posset, sed etiam in digitos varios divisa. In iis pollex brevis at firmus, ac una articulatione secundum aliquos, quanquam forte non vere, pauciore, quam alii digiti, constitutus ab inferioribus sursum premit,4 valide aliis digitis obsistit, ut firmior fieret compressio, unde colaborantesii miter aliquid in manibus teneri nequit. Caeteri deinde digiti quatuor, ut promptius minutius

comprehenderent, una articulatione secundum aliquo plus conliant,iquidem inter eos longissimus validissimus medius est, utpote cui maxima illius operationis vis incumbit, duo alii ipsi circumponti minoresiminus validi , utpote medio tanquam adjutores suturi, at minimus omnium compensat ultimas partes Exempli loco ad id declarandum Philosophus utitur navigio, in quo medius remus validissimus & longissimus reperitur. Ob eam apprehensionis firmitatem ungues etiam natura digitorum acinis superposuit, quibus etiam tutelam illi loco attulit. Vnde accidit, ut unguibus absentibus non ita firmiter aliquid contineri queat. Non vero solum ideo ungues dati sunt, verum etiam ut minuta, quae alia ratione comprehendi non poterant, per eos possent spprehendi. At vero cum illud quod apprehensum est, ad varia loca transferri debeat, ideo alia articulationes in humerori brachio conliitutae sunt, inservientes omni motus necessarii varietati, atque iis omnibus nil cimenti loco os humericit,unde aliqui id quoque apprehensioni inservire asseruerunt, non scilicet immediatemproxime, sed consequenter, tanquam fulcimenturn ad eam necessario requisitum. De his plerisque vide Pnilosophum cit loco. g. VII. Nova iterum qua illo hic agitatur, an nullum alium usum manus etiam exhibeant ' Et si plerique nullum recensent, tamen experientia monstrat, eas facere ad meliorem incessum. Id apparere potest, tum in iis, quibus una, tum in iis, quibus utraque deest, nam utrique hi male incedunt, maxime ubi aliquanto celerius moveri debent. Sed quomodo id pra-ilani Pondere initiori dehinc libramento. Nam ut debite aliquid transiseratur, debito modo inferiora premi debent, uehinc non debet mobile ad unum vel ad alterum latus magis vergere, alioquin in eam partem facile cespitat. Atque haec causa est, quares unambuli gladios aut alia insdrumenta

in manas recipiant, cum tutius incedere volunt. Itemque, cum celerius incedere volumus, quare dependentes manus hinc inde libremus, ut videri possit etiam ad celeriorem progressum aliquid conserre.

s. VIII. . Vt nunc quae de manu ita generatim dicta sunt, pressus &

328쪽

CONTRAc LIBER PRIMu . o particularius scrutemur, age nunc omnes partes ejus sigillatim considorc-rmis. Principio se offerunt ossa, utpote quae fulcimenti loco, aliis stib sunt. Illa vero ossa sunt scapula, clavicula humeri, cubitivi extrema manus. Caeterum quia supra agentes de ossibus thoracis de scapulis & claviculis tractavimus, solum ossa humeri, cubiti manus expedienda sunt. Ergo quidem

esse humeri, sicut notatum est, numero duo sunt, in quolibet latere unum, extra scapulis, cum quibus articulantur, posita, ac ad cubitum usque exporrecta Solida ac firma sunt, intus tamen cara pro levitate & medullam continentia pro delinitione lumectatione oblonga porro aeretia existunt, non tamen aequaliter, quandoquidem non solum varie exasperata sunt, sed etiam appendicibus constant. Et quidem superna parte, qua nempe scapulam respicit, ex appendice duo capita exseruntur, unumanterne, alterum externe Internum magnum, circulare, laeve Mundique cartilagine circumdatum est, ae sinu scapulae per narthrosin coarticulatur, pro humeri motibus. Externum interno lamito ininus, attamen inaequalius, neque unicum,

sed intercurrente tereti sinu divisum in anterius, quod multo majus, posterius, quod minus est. Hoc cu'ut non in sinum aliquem immittitur, sed secundum utramque partem inservit insertioni ligainentorum, sicut secundum intervenientem num receptioni primi principii primi flectentium humerum musculi. Inferna parte postquam os humeri in unoquoque latere latius evasit, 'uadam varietate processuum sinuumque luserit in duo capita finitur. Vnum interius insertulque est a ligura aliquali convenientia trochlea aut rotulae nomen sortitum. Non enim orbiculate solum est, sed taliquatenus planum a lateribus, ac media parte sinuatum, ac instar trochleae, qua parte funem suscipit, utrinque prominens Sinus hujus capitis duo sunt, antica nempe postica parte unus, quorum hic major, ille minor existit. Alterum caput cartilagine sua obductu in radio conjungitur, ac anteriora non excedit, quia ob motum pronum supinum extensione ulteriore non erat opus. Vnicuique istorum capitum tuberculum suum assidet pro exortu variorum musculorum, atque eorum laterasinus sunt pro crvorum quorundam transitu Alias foramina evidentia non reperiuntur, nisi interna parte unum evidentissimum, per quod in cavitatem ossis vasa sanguinea immittuntur.

s. IX. Succedunt ossa cubiti. Ill a duo sunt Radiusvi Vina, quae etiam quandoque cubitus per synecdochen partis appellatur. Ratio forte illacii, quoa ulna flexioni ac extensioni cubiti maxime inserviat, cum radiussere manus motui coinmodet. Sabstantia ac gura multum inter se conve-Ooci niunt,

329쪽

niunt, quod oblonga aeretia lineis quibu lam exasperata, item dura solidaque fiat , non tamen undiquaque, sed in medio cavitatem ac medullam habeant. At vicissim inter se differunt situ ac capitibus. Nam radius

quidem superiorem aut exteriorem at ulna inferiorem aut interiore in locum dicitur obtineres hunc quidem si brachium , ut a trunco dependens accipiatur, at illum si idem ut ad pectus clevatum concipiatur. Rursum ultra superiore parte, qua ossi humeri conjungitur motus sui gratia magnum caput sortitum cit , inferiore autem exiguum tantum , cum contra radiae, qua manui conjungitur, ob hujus motum grandius caput ostendat,

superne autem minus.

g. . In specierina, ubi majus caput exserit, a posteriore parte gibba&convexa est, at ab anteriore cava sinum exhibens a figura antiqua sigmatis Graeci, wsMὸ appellatum sicut iidem alteram gibbosam partem

- -- , λιαροινὸν vocarunt. Exfnu autem dicto utrinque procesι emicat,

utrique sinui humeri inserendus , cum totus sinus cxacie cum trochlea hua meri articuletur. Alius adhuc'us ad externum latus prioris sinus in ulna invenitur , in quein capituluni minus, tilii inditur , pro utriusque ossis cubiti unione Dehinc ultra paulatim gracilior facta versus manum descendit, donec in capitulum suum parvum desinat. Inio invenitur nus rotundus

pro conjunctione cum manu, a cujus latere processu quidam parvus proditi quem figura biformem Anatomici nuncupant. s. XI. Dehinc radius ex adverso superiore parte cervicem habet , ex quo parvum capitulum rotundo sinu cartilagine obducto praedit una prominet, in quem sinum exterius caput inferioris humeri appendicis recipitur. Hoc ipsum radii capitulum artilagine itidem obductum adlatus ctiam aliquatenus proininec per quod radius superiore parte cum ulna copulatur. Sub illo capitulo dehinc notandum venit tuberculam illud oblongum aspero sinu donatum, in quod biceps musculus inseritur. Inde radius oblique deorsum ab ulna discedens progreditur, in medio interstitium relinquens pro musculis , qui ibi iacent. At cum fere ad manum pervenit, latum capi.tulum emittit, gemino sinu praeditum , pro exceptione ossiculorum carpi. Interna quoque sede snuin lateralem ostendit, qui inservit suscipiendo tuberculo inferiori idne , ut sic ulna inferiore parte excipiatur a radio, sed radius superiore parte immittatur in sinum ulna. s. XII. Osanus Ossa, quae nunc porro explicanda veniunt, dividuntur in ossa carpi, metacarpit ac digitorum Carp seu brachiale octo ossa

habet, in duplicem seriem aequalem tributa, quae cartilaginum S liga

mentorum

330쪽

Co, IE PRIMus. 293mentorum beneficio inter se valide conjunguntur, articii lationis ea specie, quam neutram vocant. Ac illa conjunctio in aliis alia est, nempe laxior in aliis, in aliis autem pressiori, adeo ut tria externa insuperioro ordine quali unum os videantur, cuiquartum minimum auriculari digito suppositum sociatur. Si haec ossicula seorsim spectentur , figura illorum, cum quas illis propria sit, explicari commode nequit, at si conjuncturi considerentur,

exterius convexam , interius autem concavam videntur obtinere Mollia

sunt, ac intus plurimis foraminibus medulla plenis reserta, liccessoris densa ac solida videantur. s. XIII. Meiacarpi seu P braι hiatu ossa ab aliis quatuor, ab aliis quinque numerant uir illorum tamen sententia probabilior, qui quatuor numerant, quandoquidem xvariatio articulationis, ac diversitas motus ostendit, quod quintum illud os ad pollicem potius pertineat, quam ad metacartium. sic appareat pollicem totidem ossibus ac articulationibus constare, quod liabent reliqui digiti. Dura sunt ac solida ossa meta- carpit, imus tamen cava, medullam continentia. Longa itidem S teretia exiliunt, satis tamen crassa, neque aequalia inter se, licet majora sint ossibus digitorum Maximum illorum est, quod indici subjicitur, hoc minus, quodnaedio, ita porro Appendice etiam superius&in serius donata sunt, ibi sinum habet, pro conjunctione cum carpi ossibus, infra au- tein capitulum, pro articulatione cum ossibus digitorum. Cum sibi coniunguntur, in medio connivent, pro recipiendis musculis interjectis, at extremis partibus magis conjunguntur ob firmitatem.

s. XIV. Post metacarpit ossa posita sunt quindecim esse digitorum in

unaquaque manu, nimirum in unoquoque digito tria, quae non alio nomine, quam a numero sumpto discernuntur Pollicis quidem primum es ad latus,netacarpi primi ouis jacet at reliquorum digitorum illis subjecta aut supraposita sunt, pro diversa positus ratione Magnitudine inter se distant, tum in diversis, tum in iisdem digitis. In iisdem, quoniam primum secundo, hoc tertio longius crassius est. In diversis autem digitis, quia pollicis ossa sunt reliquorum digitorum ossibus crassiora, at longiora omnibus ossa medii digiti, minima omnium longitudine ac crassitie ossa minimi digiti. Figura a metacarpit ossibus non multum discrepant, nisi quod foris convexa intusque cava sunt, aliquanto dispari ratione, quam ossa metacarpit. Inserius lata, superius angustiora existunt, dextra sinistra que parte rectis lineis exasperantur Appendices quoque utrinque habent, excepto tertio, quod tantum ea parte, qua digitis committitur, appendiceo 3 gavdct.

SEARCH

MENU NAVIGATION