장음표시 사용
721쪽
xx D. An superior anima inferiorem destruat, an absorbeat, an relinquat ib. ID. Ananima sensitiva in semineti man sormae ultimae vel subordinatae vices erat pag UI xx N. Vtrum anima sit persecta vel impersecta forma seminis b. x v. Quis qualisque sit effectus intra se .
Hur. Utrum semen sit animal suae species xxv i. An testes, an alia quaedam corporis nostri pars semen elaboret pag. HI xxv I Tr. Qua virtute testes semen elaborent ib. XX X. Vtrum eator, quo semen producitur,debeat esse testium propriuii. I xxx. An calor, quo semel elaboratur, sit intensior eo, quo sanguis generatur id. xxxi An&quomodo cor ad labora.
tionem seminis concurrat pag. I P. xxx ι An cerebrum quoq; ad generatio. nem seminis concurrat pag ozo. xxx III. An hepar etiam ad eminis generatione concurrat p. ar.
xxx lv. An anima sit causa principalis seminis pag. aa. xxxv. Quae anima sit causa princeps seminis. b. . AXxv I. Quae sit perse ta hominis aetas &unde eveniat, quo 1 nonnisi perlecta aetate homo semen generare possit p.
xxxvi . An mulieres verum . ecundum semen ad generationem conserantia ob quam causam tale non gignanti. D c seqq. xxxv I i. An opus sit addi in determinatione causae essicientis principalis , eam debere temperamento esse persectam
x ix. An semen active e passive, an active tantum ad foed generationem
xt. Qua virtute semen vim suam exserar
xii. An semen tu causa principalis alii nurumentalis generationis b. x i I. Ano qua virtute semen attrahat maternum sanguinem pag. 47. xli a Qua ratione fiat coagulatio materni sanguinis a semine pag. 4 3. xliv. Si id fiat coctione, an etiam excrementa quaedam separentur p. 49 xlv. An coagulatio illa differat a partium consormatione bxlvj. Qua virtute seminis sermentur partesib. xlv ti bi maneat semen formatisviconstitutis partibus p. 4 Q. xlv I UA An nutritiori augmentatio DP tu semini an foetui sit aflcribenda Pag.
An ipsum semen recte dicatur nutriri
p-g. LaL Quodnam sit temperamentum seminis ibali Cum quo elemento semen cognationem habeat pag. 43lli ita in semen potius debeat esse tenue an crassum, fluidum an lenium ibidlxv. Quem colorem habeat semen ib. lv. Vnde semen album si pag. 4s 'lv Qua virtute spiritus semini insitus psum album faciat id. iv An semen proprie dici debeat pumosum corpus ib.
luita Qualis sit seminis odor pag. 4 .lix. Qualis sapor seminis si tib: d. I Vnde subsalsus sapor semini obveniatib. l. semen frave vel leve sit ib. . lxi, Quomodo semen Veneris appetitum excitet p/g. lx ii Quare calidioris constitutionis homine d bilios, podagrici lem calculos sint libidinosi ib.
lxiv. Quare continuato usu Veneris eius Rcia r L appetiti
722쪽
appetitus fit maior ib. lxv Qua ratione semen alliciat ad partes genitales spiritus uti lentis ibi lx. . Quom obo fiat seminis iaculatio blxvii. Qua ratione semen moderate abundans hilaritatem conciliet pag lxvi Il. Quomodo gravetu Grpus P raucedo inducatur nimium cumulatoseini ne ib. lxi Quid nomine sanguinis menstrui intelligatur ibid. lxx An sanguis menstruus a castore vel frigore gignatur lxxi. Quare viri non habeant menstrua 'ibid.
Ixx l. 2gare viragines nulla aut pauca menstrues .is emittant pag. 4 in. lxx lxi . Quare mulieres non semper, seu in omni aetate sanguinem menstruum
generent ibid. lxxiv. Quare non viri quoq: quidams ne dubio mulieribus quibusdam rigidiores non generent sanguinem menstruum ib.
lxxv An menstruata sit destinata scelus consormationi nutritioni lxxv An possit mulier quaedam concipere, cui nunquam menstrua fluxerunti.
lovici mando foeminae facillime concipiant ib. Ixxvor aut fiat quod praegnantes macrae foetus vividos proserant ib. lxxx Quare pingues aegre concipiant pag 46 lxxx Quare mulieri soli maiori copia menstrua saluant, quam aliis animalibus ib. Ixxx t r. nde eveniat ouod aliquando
praegnant bus menstrua nuant ib. lxxxiv. Qui fiat, e od lactantibus quibusdam menstrua procedant ib. lxxxv An cuius co tionis sanguis menstruus exerementum sit p. 46I,
lxxxvi. An sanguis menstruus sola ovantitate, an etiam qualitate peccet ib lxxxv r. An sanguis menstruus sit magis crudus quam alius sanguis pag. 4 α lxxxv lir. An sanguis menstruus sit, obilior despersectior pars sanguinis b. lxx xl x. An sanguis rastruus dis rat ab illo, ex quo cetus sormaturis alitut
xc Quomodo sanguis menstruus perveniat ad uterum b. xci. An uterus quoque pro foetu sanguinem attrahat pag. 467. xc i. An sanguis menstruus sit excrementum naturales, an praeternaturales b. xcox in secundum naturam sint eae molestiae, quae mulieribus requentet instantibus,aut fluentibus,aut fluere desinentibus menstruis accidunt ib. xciv. An natura sponte evacuationem menstruam moliatur an aliqua ex caula
xcv. An sola quantitate, an qualitate etiam menstruus sanguis ad evacuationem
irritet ibidxcvi. Vbi colligatur sanguis menstruus
ibaxcv II. Per quae vasa sanguis menstruus evacuetur pax 69. xcvi Q. Per quae vasa praegnantibus menstrua fluant ib. ix An sanguis menstruus effluat o vasorum λαπη ri seu transudationem an ἁνατλωπι seu a persionem ib. c. An satius futurum fuisset, si natura singulis diebus menstruum sanguinem vacuasset, quam quod id facit quadam periodorum observatione pag. 47o.
ei. An certum sit earum periodorum tem
pus,4 quod illud sit pag. 47 D cii. Quare Luna decreicente maxime menstrua sumnt ib. Oxi. Quomodo intelligendus r. l. 7. de hist animal. c. et inquiens: Paucis
723쪽
menstrua singulis mensibus movemur sed intermisso plurimis ib. et Quam dui ligulis in sibus duret
o Quantum singulis mensibus mulier e
cvs Quid sit sauguis menstruus ib.
I An lac sit excrementum ibcura, Andae sit Gundae vel tertiae coctionis excremcntum ib. cix. Quam utilitatem praebeat lac,squem finem ha a pago 4.
ex An non satius i isset scutum sanguine materno potius quam lacte nutriri ib. ex Quae causa sit quod in utero scelus sanguine materno aliti non fiant emeti sed extia uterum simili modo nutriti vel et seri vel aegri evadant pag. 67 . ex ii. Quare vivi paris tantum animalibus lac generetur Pag. 476. ex III. An praestet lacte vel aliis alimen
iis e tum enutrire id. ex LV. Ex qua materia lac generetur ib.
co. An ex sanguine promiscuo an exsanguine menstruo lac producatur pag.
exui. An expurissima portione sanguinis
lac generetur pag. 4s cxvii. An sanguis venosus vel arteriosus sit materia lactis pag. 434. Wr L L. Per quas vias appellat lactis materia ib. I. A qua parie lac generetur ib. x. An generetur lac ex sanguine sola
alteratione, an vera coctione pag. L .cxx i. An laesa sanguine specie discrepet ibcxxii. Ex quibus materialibus partibus
xij Quae sit singularum partium lactis natura Pag. 48 cxxiv. Quodnam lac infanti sit optimum ibo cxxv An lae vel sanguis sit calidioris tem peramenti pag. 39. cxxx L An lac vel sanquis secundum nai, tam tenuioris sit substantiae ib. cxxvii Quare infantes qui multum sugunt, mulium mingant s.cxx''I L. Quare muliercs lactantes plus bibant pag. 40 .co Lx. Quare cum biberint lactantes plus lactis emittam ib. cxxx. Quare lactantes , quae multum lactis profundunt , comparatione potius parcius mimant ib. cxxx L. Quomodo materia lactis ad mammas perveniat ib. cxxx II. Quo aetatis anno incipiatis desinat lae fieri pag. 40 i. cxxxa Li Qui ner possit, ut etiam in senioribus suctione lac fiat pag. 492. exxxi v. Quare lac ordinarie non gener iii mulieribus menstrua patientibus, aut utero gerentibus aliquando tamen id contingat extraordinati ib. xxv. Quare lactantes aegre concipiant iucxxxvi. An utile sit infanti nutricem viaro assuescere ib. xxv i ta Vnde evenit, quod ultimis gestationis mensibus lac generetur ibcxxxv I LG Cuius conditonis sit lac tempore gestationis productum pag 4 t. cxxx x. Quare ultimis mensidus ac se
l. Quare rato iis mulieribus, quibus ultimis gestationis temporibus lac non generatur, raro post notabili quantitate generetur ib.
cxl ita Quare lac primis gestationis tempo stibus si salsum ib. Gli ta Anconsultum praegnantes lactareoli L . Qui fiat, quod post nativitatem lae fiat melius ib. li Unde eveniat, quod quibus tempore gestationis ac non generatur, tertio demum aut quarto die appare ib. cxlv. An viri praeter semen prolificum con i
724쪽
etribuant ad generationem etiam serum quoddam, de quod istius ossicium sit p.
cxlv r. Quomodo generetur, de quem 'sum obtineat excrementum quesi cmi neum mulierum p. o .cxlv i. Quid diffferat sanguis puerperii a sanguine menstruo ib. cxlv ii quaest causa evacuationis ejusdem ib.c Ll, Utrum sanguis puerperii natura sua adeoque essentialiter e secessatio vitiosus' malignus sit p. 496.c L. Quaesit mensura d quod tempus vacuationis illius sanguinis ib.
CAPUT XIX. De Excremeniis nutritionis Simplisibus
omnium trium coctionum. An recte excrementa nutritionis in simplicia e composita dividantur p quari Qxiomodo dividantur excrementa simplicia ib. xii. Quodnam sit primae eoctionis excrementum simplex ib. rv. Quid sit excrementum hylosum ib. v. Quaenam sit causa essiciens istius excrementi pag. 4 1
mi Quomodo eadem ipsum generet ibvcr. Quaenam sit eius materia ib. Viri I. Quae obtineat adiuncta ib. ix Quomodo a chylo separetur p. 49 p.
x virum praeter hoc excrementum primae
coctionis crassum, detur aliud tenuius ib. mi Quae sint excrementa simplicia secundae coctionis ib.
xiii. An bilis sit excrementum , an alimentum aut pars materialis corporis
humani ib. xiv. An bilis sit excrementum secundae
malonis ibid. xv An bilis generetur in esicula elleap g. o I. xvi. An bilis generetur in hepat ib. xv I An cor causa generans bilem ib. xvi L. An ex propria directa inte
tione , an indirecta cor bilem generet xl x. An bilis habeat per se finem in humano corpore ib.
xx. An bilis generetur ex chylo vel sanguine ib. . mi Quodnam si temperamentum bilis
p g. O3. xx ci. Vnde bilis autumno redundet ib. Pi L. An bilis sit tenuis vel crassa dice da pag. sc -- xxiv. Vnde bilis color ib. xxv. Cuius coctionis excrementum sit se- tum ib. xxxi. Ex qua materia generetur serum pag. Os. xxv in . An serum generetur a renibus ib. xci x. Vnde salsedo seri procedat'. o 6. xxx. Quodnam sit seri temperamentum ib. xxx P. Quomodo serum evacuetur ib. xxxi L. An Pituita sit excrementum naturale seeundae coctionis ib. xxx Iar. Quid secundum communem senientiam statuendum si de pituit p. 3 o xxxiv. An melancholia sit excrementum secundae coctionis naturale, οβ xxxv. Ex qua materia melancholia generetur pag. LLO. xxxvi cujus temperamenti melancholia
xxxv I. In qua parte generetur melancholia excrementitia pag.
xxxv ita An aliquae partes specialiter melancholia nutriantur ib. xxxi x. An melancholia sanguinem rasi sorem reddat ib. xl. An melancholia inserviat ad appeten tiamin coctionem in ventriculo p. si a
725쪽
xit Quae sint excrementa simplicia tertiae
CAPUT X. De excremensis nutrisionis composui ct
I. atrum excrementa composita sint en ita per se, an per accidens ib. II. Ex quibus partibus taces alvinae constent .pag. 3 a. cci I .LLL. Quae sit earundem causa et iaciens.p. Iv. n obtineant formam substantialem specificam ib. v. Qua in parte intestinorum excrementia alvinum generetur ib. vi. An intra aut extra corpus dimanum aliquem usum praestet P. 1 is viti isomodo ratione quantitatis comparetur cum chylo ib. vi L Quo tempore id excrementum X- cernaturab. Ix. Quae sint qualitates excrementi alvini pag. 3 Qx. Vnde fiat quod plus foeteant, si diutius detineantur ib. xi. Vnde accidat, quod liquida ordinarie magis sceleant ib. x II. Vnde generetur liquor urinae pag.
κ I, Utrum semper solum immediate&proxime urinae liquo generetur ex sero sanguinis, an Vero ad ejus compositionem quoque concurrat potulentaeiborum materia ib. xiv. Quodnam serum sit materia liquo. risurinae pag. I s. xv. Cujus naturae sit serum illud, quod fit materia urinae ib.
xv i. Quodnam dicatur eontentum utinae ib. xv ii. A quibus partibus illud conten tum in urina procedat ib. xv I 3. Vnde generetur contentum in urina pag. 339. xi Aqua causa de quomodo contentum naturale utinae generetur ib. xx. Qui fiat quod indicet coctionem primami secundam esse legitime celebratam ib. xx Qualiter se crassamentum utinae ad utinam sanorum habeat pag. yzo.
xx i. Luae sit causa,quod contentum naturale urinae diversa loca occupet ib. xx Quodnam contentum maxime naturale sit, nubecula, en rema, an
hypostas pag. 2 . xx i, Quae sint conditiones sedimenti laudabilis ib.
xxv. Quomodo uniantur de disgregentur liquor contentum utinae ib. xxvi. Quae sit utinae forma b. xxv tr. An recte a Medicis intra corpus urina propinetur pag. Laa. xxv i II. Quaenam si materia sudoris ib. xvi, Quae forma efficiens, finis , ratio generationis di evacuationis ib. xxx. An sudor sit naturale excrementum, an praeternaturale p. a I.
xxxi. Qui fiat quod biliosi magis sudent ib.
xxx i I. Quare ab exercitio magis sudemus ib. xxx LII. Quare pueri de mulieres magis sudent ib. xxxi v Quare in somno magis sudemus ib. xxxv. Quare qui largiore victu utumiit maxime in somno sudent ib. xxxv I. Quomodo generentur aliquando sudores frigidi pag. 24. xxxv i. An Iachrymae sint excrementum naturale Vel praeternaturale ib.
726쪽
xxxv i . Quae se matella lachrymatum
pag. 2 saxx xl x. Quod temperamentum riuali tates obtineant lachrymae ib.
xl. Ex quibus partibus serum lachrymarum suppeditet ut ib. xli. Quare qui in moerore non plorant soleant magnis capiti, cruciatibus prehendi pag. Alis. Quare pueri plorantes non subito minis cohibendi sint, ne plorent ib. Hor. in lare pueri de mulieres facilius& frequentius achrymentur ib. xl is Qua ratione in tristitia fetum ad cerebrum amandetur ib. Xlv. Qua ratione cot levatiri iuvat fletu dicatur ib. xlv Qui fiat, quod in inagnis malis lachrymari non possimus ib. xlv II. Unde eveniat, quod illo stupore superato plurimam ploremus ib. xlv ii. Quomodo lachlymae egerat Huribo xl IX. et quas vias serum destillet pag.
li. An sordes aurium sint excrementa naturalia ib. licio quibus causis exerementa autium generentur ib. liri Vnde eveniat quod excrementa auriui morientibus desinant esse amata ib. liv. Ex quibus componatur halitus oris pag. sat , v. male aperto ore propulsus aer sentia. tur calidus, at compressis frigidus ib.
CAPUT XXI. De inti in genere, in specie bu-mne natina ct diri line.
I, A n de anima humana tractatio ad c 3Medicum pertineat pag. 29.
rti . Quaesit definitio Animae lAristoteli -
ea,4 quomodo explicetur p. Io. ii ii anima sit substantia vel accidens
iv. An in delinitione communi Arut.contineatur,quod anima substantia sit p. t v. An anima recte appelletur actus p. st sui Ananima bene dicatu actus primus p g. 36. .
vii. An anima prout est actus primus separabilis si as actu secundo iv. viii. Quid in definitione Arist. intelligatur per vocem corporis p. 37 Ix. An per corpus intelligatu materia prima, an corpus e materiam forma
x mare in delinitione Arist. addat Corporis Naturalis, s o. xi asare addiderit . Potestate vitam ha bentis ib. xii auid intelligam per vitam in dicta Arist. definitionc p. 3 i. xiii auare Aristot post definitionem addat tale autem est organicum p. 342xiv. An animae definitio ab Arist. proposita omnibus animae speciebus possit applicari. aa s r. xv. Quomodo dividatu anima p. 3 s. xvi. An diviso animae in vegetantem , sentientemin ratio ualem botra sit pag. 46
xv I i. Qualis dicta divisio si ib.
xviii. Quid sit anima humana pag. 348. xxx. An in homine una tantum repetiatur anima, an plures ib. xx. Quot sint in homine animae p. 36s. t. An anima vegetativam sensitiva in
727쪽
Defacultatum operationum Arimis ingenere , ct inspecie humanae naru-
rao varietare. δ' uid sit facultas animae pag. sos. a Quomodo facultates animae ab ipsa diti erant pag. 369. Irr. Quid sit essentialiter facultas anime
od sit subiectum facultatum animae
v. An anima corpori communicet proprie tales d. vi. Unde sumatur facultatum animae distinctio ib. vii. Quot sint facultates animae p. 3 3vIII. Quomodo dit serat functio usus ib. v. In quo Medici in facultatum animae
humanae divisione a Philosophis abeam, an id bene fiat pag. 374.
De anima acultat eis operaIione regeratira ingenere, iumana in
a. nomen animae vegetativae dicat AE aliquam sorma specificam, an naturam geneticam pag. 77.
i. Quid anima vegetativa tribuat viveni ib. iii Quid sit vita pag. 378.1 v. Quid sit mors pag. 37ov. Quomodo mors dividatut ibid. vi. Gotuplices snt facultates animae vegetanti pag. 5 O.
v M. An sin plures acultate ministrantes, quam quatuor b. voi. An sint pauciores quam quatuor pag. st I.
xx. Quomodo iacultates vegetabiles inter se conveniantri differant pag. 8s. An saeuitates vegetativae principes inter se diti erant realiter. b. xl auae sit causa principalis nutritionis ib. xi aes rita pars corporis, quae nutri tionem obit ib. xi M. Quodnam sit subjectum nutritionis ib. xiv. Quisnam si finis nutritionis pagi
xv. Quomodo conservetur vivum idem a nativitatis temporeos ea mortem, cum tanta fiat toto vitae tempore corporis mutatio ib. xvi. Quid sit alimentum pag 87. xv i Quaenam sint conditiones alimenti ibo xv I i. An alimenta dici possint contraria viventi ib. xlx An elementa possint nutrire p. II.
xx. An mi ita inanimata, ut mineralia nutrire possint ib. xxi. An omnia viventia, vel viventium partes aliis ommode in nutrimentum cedere queant
xxi . shiotuplex sit alimentum ibid. xxta Quis sit modus nutritionis ib. xx Iu Quomodo intelligendum dictum: Ex iis D nutrimur ex quibus constamus
pag. 389. xxv. An nutritio sit actio continua b. xxv I. Annutritione tam bene constitutae
partes regenerentur, quam primum in generatione productae fuerunt pag. 3so. xxv I. Quomodo augmentatio a nutritione disserat ib. xxv iii. An detur specialis utus decre '
728쪽
xx Ix. An facultas g. 'nerativa conveniat omni viventi secundum speciem ib. xxx. An unicuique individuo iii specie viventium, cui ea facultas convenit xxx I. aomodo nutritio celebretur in homine pag. 93 Xxx Il. Quodnam sit verum ni &sitis genus, seu an famesa sitis rectius deliniantur appetitiones, an tristes sensus
ibid. xxx II t. An ad desiderium vel sugam appetitiones in fame dc siti pertineant
pag. 9 . xxx t v. Quodnam sit Objectum famis sitis ib xxxv. Quodnam sit subjectum famis sitis pag. 393.κxxvi. Quaenam sint semis causae p. 96. xxxvi I. Quomodo sat sanguificatio in homine ib. XxXviii An respiratio sit actio vitalis an animalis pag. 3 97 xxxii, Quomodo fiat tertia concoctio in homine pag. 393. xl. Quomodo augmentatio in homine procedat ib. xli. Quomodo celebretur in homine generatio ib. xl Ii. An omnes partes scelus simul sol mentur, an successive pag. 399. xlor Quaenam partium primum ante omnes firmetur ib. xliv. Quonam ordine reliqua post primam formentur pag. OP. xlv anando incipiat nutritio ib. xlv l. Per qua partes foetus alimentum
capiat pag. o I xlv 1. An toto gestationis tempore nulla fiat in foetu chilificatio ib.
xlvo r. An in foetus nutritione fiat litu-guinis citculatio pag. 6o2. xl l . Qualia excrementa in foetu generentur, di ubi affervente ibid. c. Qui fiat,quod quaedam excremenda intus, quaedam foris in foetu colligantur,oc quaesit illorum utilitas pag. 6os. tr. Quid differant partes scelus ab adultiorum partibus ibid.Li . Quid disserant functiones protri a et uela adultis obeuntur pag. 6o . t ii auodnam sit tempus quo foetus ordinati geritur in utero ib. Liv. Oui liiit, od homini tam varium sit asIignatum patiendi tempus p 6a6Lv. An quilibet sortiis unoquoque patiendi tempore vitalis esse queat ibid.Lv i. An citius mates vel sceruinae formentur ib. Lui . Quis sit tus naturalis scelus in utero dum partus instata ibid.
CAPUT XXIV. De Animai, Facultatibus se operationibus sensitivis in genere, o inspe
cte, prout in holmne reperiumla. i. uidit anima sentiens pag. or. i. Quale sit Objectum animae sentientis pag. 6os. DI. Quodnam it subjectum an ma esse
silvae ibidIv. uotis qua sint facultates animae sentientis pag. O
v. Quid 'voluplex sit sensus ibidui . Quomodo sensus internusac externus diti erat ibid. via. An sensus sit facultas activa vel patalin au item An sensatio sit actio vel passiopag. 6IO. . vati. An anima sentiens actum solitarie eliciat, an specie impressa interveniente in causa instrumentali ib.
729쪽
xt. Quomodo species sensibiles repraesentem sua oblecta b. xo in ipsae quoque sensibiles speciis semiantur an solum res per species p.
XII 3. Quotuplices sint speetes sensibiles ibax lv. An recte numerus quinatius sensuun externorum constitutus sit pag. 6r . xv. Quis sit inter sensus externos ordo pag. 6 s. xv I. Quotuplex sit objectum sensus externi pag. 6 6. xv t. Utrum obiecta communia propriam sui speciem sensibus ingerant, an solum modificent speciem propriam
sensibilium propriorum ibi dxv ii. Quot sint sensibilia communia p. 637. x Ix An& quatenus sensus externus sterrori obnoxius,vel ab eo immunis ibid. xx. An unus vel plures sint sensus interni pag. II. xxv. Quot qui sint sensus interni p. 6 is xx II. An membranae cς ebri sensuum in. ternorum organum sint pag. 6zo. xxiii. An ventriculi cerebri in sedes sensuum internorum ib. xxiv. An Gai atque Aristot. in numero essentiaque internorum sensuum consentiant vel dissemiant pag. 6a . xxv. Quid sint vigiliae, quid somnus pag.
xxv r. Quibus obveniant vigiliae io.
mnus, quem finem ib. xxv l. Quare opus sit quiete in operationibus animalibuscuhame non sit necessaria quies in operationibus vitalibus p. 6 al.
xxv I it A quibus causis vigiliae dess,mnus naturalis pendeant ibid. xvi x. Quomodo quis ex somno naturaliter expergesia pag. 62 . xxx. Quomodo quis excitetur ab objecto. tum solis occurrenti urnvehernentia b. xxxi. Quodnam sit primum sensorium a quo spiriatus antirales cohibentur ib.
xxxi . Quinam homines maxime in somnum inclinent pag. 21.
xxxi I. Quodnam tempus somno apiis. simum sit pag. 626. xxxiv. Qtii fiat quod AEthiopes etiamsi temperamento sicci sitiat maxime tamen proclives sint ad somnum di praecipue aestivo tempore ibid. xxxv. Quare melancholici aestate parum dormire possint pag. , 7. xxxvi. Qui fiat, quod principium somni profundius de saepe inquietum sit, finis autem jucundior elaminus profundus ib. x v i . Quare matutinus somnus jucundior sit ib. xxxv i Vnde accidat quod exsolutis ει debilitatis vehementer subito somnus superveniens noxius sit ib. xxx Ix. Quare a phlebotomia somnus prohibet debeat ib.
x L. Quomodo somnus omnes evacuationestillat excepto sudore ib. x Li. Quid sit somnium pag. 628. x LII. Vnde generentur somnia ibid. xttit. Quinam sensus interni in somno operentur pag. 29. x iv. An inam diates, sine praevia sensus communis operatione phantas inlis-mno moveri queat ib. xLv. An memoriae sensitivae etiam somnia conveniant pag. 3 o.
xxvi . Quotuplicia sint somnia b. xlvia. An somnia supernaturalia terminentur ad solum sensum internum ibid. xxv iii. Quid intelligatur per facultatem animalem appetentem pag. 63 r. xvi x. Quae si natura appetitus sensitiri
ibid, x. auodnam sit subjectum appetitus se
730쪽
Ll. Quodnam si eiusdem obiectum ib. at malum quoque sit objectum appetitus sensitivi ib. eiii. Quinam sint actus appetitus sensit vi ib. Lis Piod de quotuplex actuum illorum
Lν. Qualiter appetitus sensitivus in obiectu suum seratur, an ut causa naturalis, an ut libera ib. lv I. Quomodo dividatur appctitus sensitivus pag. 33'lvii. Quid sint atrictus ibid.lvio. Quot sint affectus ibid. lim. An homini quoq; appetitus sensitivus .affectus competant pag. 64 4. lx An appetitus sensitivus in homine dis- ferant ab appetitu rationali seu voluntate ib. I. . Quid obtineant affectus Mappetitus sensitivus sinoularis in homine ibid. ixi . Quid de locomotiva sit notandum pag. 3 3. lxiii, An praeter locomotivam alia facultas ex sequens animae sentienti competat ib.
De Anmia Rationali ejusique facultatibus o operatumitas.
a. Ananima rationalis sit hominis maa informans an assistens pag. 36. ai. An status separationis animae rationali sit naturalis,praeternaturalis vel violentiis p. 42. xii. An anima rationalis in statu separationis obtineat appetitum reunitionis cum corpore pag. 46. LV. Ananima rationalis humano corpori
societiit in ubi indivisbia, an vero ia
spatio quanio ita ut vel totu, vel partem eius aliquam extensam praesentia sua impleat pag. 48. v. in anima rationalis sit in toto corpore, an in eius aliqua parte pag. 6a avi. Cui parti primo anima rationalis in- st pag. 6 4. v ii. An anima rationalis ex istens in corpore dependeat ab eo organice p. 6 1 s. viii. Qxuibus argumentis animae rationalis immortalitas philosophice probati possit pag. 6 6.
dicos pag. 638. ix. Vndeiciatur temperamentum totius pag. 39. III. An temperamentum hominis exacte temperatum sit temperametum ad pon dus seu absolute aequalet ibid. Iv. An temperatus edat persectissimas operationes pag. 66O. v. An maxime sint longaevi temperamen. to aequalia iustitiam praediti ibid. vi An dentur smplices omnes & compositae temperamentorum species a tem perato recedentes ibid. v I An bene temperamenta hominum e- eundum humores di vi dantur p. 6 6 I. vi II. Quid sit aetas ibid. I QuomodoMedictis attendat ad aetatem pag. 662. x. tot sint aetates ibid. xi Unde iudicentur aetates ibid. xi I. Quodnam temperamentum unicuique aetati assignandum sit ibid.