장음표시 사용
131쪽
68 ΗΕ RIC SEPTIul Axκ. I 234. quod nil quod flatuit seu quod clementer admittit ob ullum in laturum emergento casum sinit aliquatenus irritari vel preter rationis tramitem immutari Quam ob rem et nos in omnibus actis nostris voram constanciam volentes esse comitem, ea quo rationabiliter a nobis statuuntur, ne per tractum temporis in errorem deducantur, litterarum indiciis decrevimus porennari. Noverint igitur universi tam presentis latis quam in evum successuro posterilalis homines quod nos a preposito et fratribus vivifica Crucis apud Augustam necessitatem habentes accredere pecuniam, Cmarcas examinati argenti apud ipsos mutuavimus, pro quibus in annua pensione XX lihras Augustensis moneto do villicationibus nostris Oiringenei Duronheim ipsis obligavimus indulgentes ut ipsi cam pensionem annualim pacifice percipiant quoaddum nos vel heredes nostri, si nos decedere contigerit, prelaxatas CC marcas ipsis cum integritate persolvamus, o persoluto vel a nobis vel ab heredibus nostris ipsis hoc argento, ea obligatione cessanio, ipsa bona vel ad nostrum vel heredum nostrorum domanium revertentur. Hanc igitur obligationem memoratis fratribus confirmantes, de regio etiam benignitatis largi late se dictis fratribus indulgemus et concedimus ut quicumque de ministerialibus nostris pro salute vel sua vel parentum suorum ecclesie vivifico Crucis sive do mobilibus sive immobilibus suis aliquid conserro decreverint, nos id gratum et ratum habontes ipsi ecclesie regia auctoritate confirmamus. Sintuentes et regio disti icto firmitor preeipientes no alicui de cetero person ecclesiastice vel seculari, alie vel humili, hanc nostro concessionis divalem paginam licitum sit infringero vel ei aliquo improbitatis ausu contrairo. Quod qui lacero prosumpserit, L libras auri examinali componat, quarum medietas injuriam passis, reliqua vero medietas camere nostro persolvatur. Ut autem hec obligatio atque concessio inconvulsa et inviolabilis observetur, presentem exinde paginam conscribi jussimus et nostri sigilli caractere communiri. Hujus rei testes sunt Udescalchus Augustensis episcopus, comes Lu- domicus demel senstein comes Utricus de Berge, comes Alberius de Di lingen, adelotius de irelipore, Benholdus do Nisen, illebrandus marscalchus de Rehpere, Himerus de Mindelberc, Cuonradus Spanna gel, et alii quam plures.
132쪽
lanio. I. HISTORIA DIPLOMATI A. Mi
Signum domini Philippi secundi Romanorum regis invictissimi. Hon
Ego Cunradus imperialis aulo cancellarius recognovi. Acta sunt hec regnante domino Philippo secundo gloriosissimo Romanorum rege, anno ab incarnatione Domini MCC anno regni eius tortio. Datum per manus Silaidi regalis aule prothonotarii, apud Ulmam, IIII kalendas decembris, indictione III. Nos itaque attendentes paupertatem monasterii prelibali, prelibato preposito et fratribus vivifice Crucis apud Augustam obligationem et conce sionem factam eisdem auctoritate regia confirmamus et presentis eripupatrocinio communimus. Statuentes ut nulla umquam persona humilis vel alta ecclesiastica vel mundana prediclos prepositum et Datres ecclesio prenotate presumat super obligation et concessione ac nostra hujusmodi confirmation vel audeat impedire. Quod qui secerit indignationem Dei nostrequo celsitudinis gravissimam offensam so noverit incursurum. Ut autem presens pagina inviolabilis conservetur, ipsam sigillo nostro colaitudinis Mimus roborari. Testes sunt hii: ... archiepiscopus aguntinus, Eggebertus Babenbergensis,meinricus Elatetensis episcopi Heinricus marchio do Burgove, comes Egeno de riburg, comes Harimannus do Quiburg, comes Ruodollas do Raprehinwilar, Heinricus domitan, et alii quamplures. Signum domini Heinrici Dei gratia Romanorum regis invictissimi. 31
Acta sunt re anno dominico incarnationis M. CC. LXXlli I, regnanto domno Heinrico gloriosissimo Romanorum ego, tereto kalendas se lembris, indictione Aeptima. Dalum apud Nuoerin N, anno, mense, indictione prenotalis, feliciter.
Henricus, Romanorum rex, conrado episcopo Hildeshemensi scribit quomodo semper mandatis patris sui obedierit et pro P Rhn
133쪽
sius ac imperii honore laboraverit; nunc autem, quum ipse pater malevolis seductus consiliis erga se durius agat, illum rogat ut una cum caeteris imperii principibus supplicent eidem quod in nullo honorem suum diminuat vel immutet.
Mit. p. MI ANNAT, Vindem. ιter. t. I, p. 98-Iuo ex ossim aguntino qui videtur episeopi Hildeshelmentis liber eoplatis suisse. Anno IIs , laci rendis eathedralis celestae aguntinae, dum civitas a Borassis obsidererer, librum quoque me consumptum erunt.
Heinricus, Dei gratia Romanorum rex et semper augustus, dilecto principi suo C. venerabilimi ldesheimensi episcopo gratiam suam et omne bonum. Recoli plene sinceritas lua nec a memoria credimus esse lapsum qualiter serenissimus dominus imperator pater noster ad apicem regni Alemanni in imperio ei feliciter successuros de paterno dilectionis beni-Volentia et principum gratia nos promovit. Cumque filiali reverentia, ut tenemur, intenderemus huc usque ipsius per omnia beneplacitis et mandalis, insistentes sollicite cordis desiderio assectando, omnia que secimus in Al mannia digna relatu et consilio principum et baronum, ad augmentum imperii disposuimus et ad promovendum serenissimi patris nostri commodum et honorem. Novit enim prudentia tua quomodo dominus papa, sumpta occasione, Volebat dominum ae patrem nostrum non Solum gra- Vare, verum etiam ab imperialis honoris culmine deponere, ad hoc omni ingenio et totis viribus aspirando cui nos patenter et potonier resistimus et nos opposuimus, submittentos periculo personam, res pariter et hono rem. Et cum super eodem negotio dominus Otto cardinalis legationis ομficio specialiter in partibus Alemannio fungeretur, archiepiscoporum,
episcoporum et aliorum prolatorum colloquia quo ad incommodum patris nostri idem cardinalis indixerat, pro pomo et nosse secimus impediri s); propter quod non solum predicti legati, verum etiam domini pape et car-
Dci supra ad ann. 4229, t. m p. 4 5 et ad annum 4230 Ibulam p. 33, 3s.
134쪽
Iunio I. HISTORIA DIPLO MATICA. Madinalium omnium indignationem gravissimam incurrimus, sicut oliam principibus omnibus non ignotum. Ad hec cum Ludowicus, olim dux Ba- vario, domino et patri nostro opposuisset so cum suis fautoribus manifesto, nos collecto exercitu cum non modico rerum nostrarum dispendio, terram suam hostiliter ingrediendo coegimus eum quod a vexatione et re sistentia patris nostri destitit et cessavit, ac obsides dare promiserat supereo, licet postmodum causis aliis emergentibus non dederit Quo facto reversido Bavaria cum triumpho, alium collegimus exercitum ad obsidendum apud Argentinam predictum cardinalem 2), qui ut dictum est
Λllemanniam intraverat ad impedimentum et humiliationem imporatorie majestalis. Verumtamen ad instantiam et consilium muliorum principum, videlicet archiepiscoporum et episeoporum et etiam magnatum imperii, solvimus exercitum nostrum et dimisimus illa vice laboribus et expensis Sano cum proptor causas quasdam junior dux Bavarie manifesto se opponeret patri nostro, exercitum collegimus iterato contra eumdem, arctantes ipsum dare obsidem filium suum, tali adhibito laudamento quod nunquam se opponem attemptaret imperatorie vel regis majestati 33 Demum habito tali triumpho do ipso
duce, ad consilium principum et magnatum pro pace et tranquillitato patrio reformanda et pro aliis urgentibus negotiis ac nominatim ad extirpandam hereticam pravitatem, solempnem curiam apud Frankensor celebravimus glorioso i), ubi tanta erat principum multitudo qualis longo a retroactis temporibus non est visa. In qua curia multas intelleximus quo-rimonias do castris et munitionibus aliis, de quibus rapino et incendia fieri consueverunt, et dictante sententia principum et aliorum nobilium, dissi- nivimus statuendo quod eadem castra et munitiones propter dampna data et incondia perpetrata debeant destrui et funditus demoliri. Et quia singula loea non poteramus personaliter periransire, do prudentia consilii nostri
in Do hae expeditione ad annum 4229 mensedulio circiter collocanda, nullum aliud superest
documentum, Sicut supra monuimus. Cf. t. III, p. 45, not. 2 et P. 39s, not. 4.
' id supra L IlI, p. 22 , not. 4 et p. 399, not. 2. a Mensibus scilicet augusto et septembri 233. id supra, p. 6 9 et seqq. ι Februario 23ι vid supra p. 630.
135쪽
684 E RICI SEPTIMI ira, fidelem nostrum Ueinricum demison ad executionem predictorum a latore nostro duximus destinandum. Quod ossicium sibi commissum a nobis pro posse et nosso deliter execulus, inter cetera quedam castra nobiliumvirorum fratrum domohenioch dictante sententia et justitia destruebat. Super his omnibus primo Dei altissimi et tuum ac aliorum principum log- limonium invocamus. Verum cum super his premissis grata ac debita debuimus premi reportare, quidam emuli nostri qui forsan per alia non possent servitia familiares et gratos se reddere imperatorie dignitati, aut quia utriusque diligunt incommodum et siliunt lesiones, attemptant et attemptarunt inter dominum imperatorem et nos discordis scandalum suscitam s). Quorum malignis suggestionibus et malitiosis dominus et paler noster, heu faciliter inclinatus, immeritam erga nos videtur ingratitudinem exemere, usque adeo quod litteras durissimas ct mandata nobis dirigit inconsueta, multa alia faciendoque nec ei expediunt neque nobis. Nam cum do pietate et gratia paterna et ad consilium principum op dictus dominus imperator potestalem nobis plenariam contulisset cons rondi et concedendi beneficia et seoda vacantia, ut ex hoc magnates et nobiles ad utriusque servitium promptiores et plus benevolos haboremus, idem hoc in quibusdam postmodum non servavit in nostrum preiudicium et gravamen Insuper castra nobilium domolienioch superius memorata quo per sententiam diruta fuerant et destructa, nostra nos compulit pecunia reparare; et nominatim castrum Langonberc quod cuidam pupillo in solempni curia Frankensor justitia nos cogente per sententiam suerat restitulum, a patro nostro jussi fuimus revocare et Go Dido do IIohen-loch assignare. Quod cum de jure et Salvo honore sacere non possemus, nolentos in aliquo paternis beneplacitis obviare, eidem Godelaido duo
millia marcarum do camera nostra in restaurum castri dedimus mem rati Preterea sine causa necessaria civitatem orthuse que nobis et imperio plus esset utilis, obligavit et eamdem obligationem alam compulit
Primam inter so et patrem suum summolam discordiam, necnon et juramenta quibus seipsum menso aprili 4232 innodaverit, omnino rex sub silentio praetermittit, licet res prius
136쪽
nos habere. Filium ducis Bawarie quem obsidem habuimus pro utriusque cautela et filium marchionis domaden quem sponte et ultro nobis obtulit, immo devotius supplicavit ut no aliquam de ipso dissidentiam haberemus, eum in obsidem recipere dignaremur, per dura precepta patris nostri
quibus contrairo nec volumus nec debemus, non sine maxima verecundia restituere cogebamur Telonium quoque in Bacchera quod in Solempni curia Frankensori dictanto sententia principum, inhibitum fuerat duci Bavarie et deindesidem dux expresso abjuravit, contra factum nostrum et principum veniens se ali jure duci contulit memorato. Siquidem nobiles et magnates, vasallos et ministeriales seu alios quoscumque e nientes ad ipsum et detrahentes hinc inde nobis, eis credulas aures adhibendo, audit et exaudii, dans litteras et mandata revocatoria desactis nostris in non modicam nostram ac suam et imperii legionem. Prodictis itaque mandalis et preceptis dominus et paler noster quasdam comminationes addidit inconsuetas, videlicet si in aliquo eorum que nobis specialiter tunc mandavit inveniremur etiam in minimo negligentes, quod nuntios et litteras nostras de celoro non reciperet vel audiret. Procuravit
etiam apud Sodom Apostolicam quod per quosdam Alemannio principes denuntiati debueramus excommunicationis vinculo innodari quod
tanto gravius erat nobis quantum perniciosius est exemplo et contra omnia jura tam ecclesiastica quam mundana, cum de ulla contumacia vel de licto convicti suorimus vel consessi, immo etiam noc commoniti nec citati. Unde merito credendum non esset vel etiam presumendum a Sodo Ap tolica, a qua jura prodiro debent et non injurio, tales litteras et mandata contra personam nostram de certa scientia emanasse Ad obviandum itaque salutifero his malis sopo sepius direximus solempnes nuntiosis tros, et nunc excellentissimos quos habemus, videlicet venerabitos Moguntinum
archiepiscopum et Bambergensem episcopum 2 , dilectos familiares prini DLil opistolam papa archiepiscopo Trevirensi directam, sub dato Beato 54ulii 2δέ, quae
Supra, p. 73 et seqq. 2 Quos quidem in imperiali curia moriinto mens novembri hujus anni invenimus. Cf. Fupra p. 502, 507, 50s.
137쪽
6M EX RI cI SEPTIMI ux Ira cipes nostros, ad pedes imperialis eminentio misimus iterato, supplicantesdovotissimo patri nostro ut emulorum nostrorum relatibus credulus non existens filialem devotionem a paterno dilectionis gratia non excludat Bec salva gratia serenissimi patris nostri scribi secimus non in modum querimonio et quemle, sed recitando ea leviter et do plano rogantes attenti sim et monentes prudentiam tuam de qua indubitatam fiduciam Ohi in mus, quod tu et alii principes, cum imperium maxime oonsistat in vobis, deiis consilium oportunum qualiter imperium et subditi imperio in tranquillitate et pace permaneant, et quod serenissimus pater noster et vos sic nos ad invicem habeatis quod non solum ipsi et vobis, sed etiam omnibus subdilis imperio cedat ad commodum et honorem, et supplicetis eidem una nobiscum humilitor et devoto quod honorem nostrum, quem de gratia Dei omnipotentis et sua habere dinoscimur, in nullo diminuat vel immutet. Novit vero illo qui nihil ignorat et qui scrutator cordium est et rerum, noverunt et Alamanni principes universi, specialiter illi qui in nostro talem sunt frequenter, quod postquam a tenera etalo me simus et inter bonum et malum, equum et iniquum justum et injustum, honestum et minus honestum discernere poteramus, nunquam aliquid eorum secimus ex certa scientia vel ex animo quo deberent palerno affectui displicere aut etiam quo ossondere possint imperatoriam majestatem. Datum apud Eraelingen IV nonas septembris.
Rex einricus obardiae conventum quorumdam principum habuit, ubi a quibusdam nefariis consilium accepit ut se opponeret imperatori patri suo. Quod et secit. Nam ex tunc coepit sollicitare quoscumque potuit minis, prece et pretio, ut sibi assisterent contra patrem, et non aum invenit. GODEPR. Co η ap.
BOEBHER, Fontes, . II, p. 566. - Hoc etiam anno 1254 orta est discordia inter imperatorem et filium suum Heinricum regem, qui consiliis paternis acquiescere nolens, manifeste se ei opponere Diyiligo by Orale
138쪽
attemptavit, quibusdam principibus et baronibus ad se per poeuniam inclinatis Chronte. Erphyd. Ibidem i. II, p. 394. In- coepit Belaricus rex opponere se totis viribus patri suo riderico Romanorum imperatori offenderat enim in multis patrem suum, et in hoc maxime quod nobilissimam matronam Margaretham conjugem suam, illustris ducis Austriae filiam, deserere voluit et sibi assumere sororem regis Bohemiae 1 . Timuit ergo patrem in multis quae secerat et sciebat eum se gravasse. Et ideo institit rex omnibus modis qualiter imperatori viam ingrediendi Theutoniam praecluderet Assumptis suis consiliariis, ... poscebat Obsides a suis civitatibus ut per lioc sibi resistere et patri adhaerere non possent 2). Dati sunt ei itaquo obsides ab aliquibus civit libus Innal. Formaι. , Ibidem i. II, p. 178.-CL Histor Novient. monaster. Eiarsheim), Ibidem i. III, p. 50-51. Henricus, Romanorum rex civibus Ε ordiensibus gratiae suae resormatis et a proscriptionis sententia absolutis jura, libertates et honores quibus hactenus sunt gavisi innovat et confirmat.
fur a. I, p. i. Henriens, Dei gratia Romanorum rex et semper augustus, etc. Sicut
spectat ad culmen regio majestatis rebelles et contumaces quoslibet pro excessibus et enormitalibus suis aduro suisque justitiis repellero ita decet devotos et res malos gratie suo juri pariter et honori ac suis justiciis res-
i3 Quod ne fieret, viriliter eontradixit conradus abbas Saneti Galli Cl. co . DE FAEAR. p. PERTE, Monum Germ. histor. t. II, p. 48s. 2 ta supra, p. 627 et not. 4.
139쪽
688 ΗΕΝRI cI SEPTIMI A . 1234. iituero et o dem ampliori gratia proventro. Hac siquido ratione notum esse volumus tam presentibus quam futuris quod cum universitas civium et hominum de Ertardia exclusa suisset a gratia nostra et pro querimonia dilecti principis nostri Si Didi venerabilis archiepiscopi Moguntini proscriptionis nostro vinculo innodati s , et ex hoc viderentur debilitari jura et privilegia civitatis ipsius reformati gratie nostro et a proscriptionis ejusdem sententia absoluti, supplicarunt nobis humiliter et devoto ut juribus suisque justitiis quas a progenitoribus nostris divis imperatoribus et regibus a retroactis emporibus habuerunt, cives et homines ipsos et civitatem ipsorum do nostro majestatis gratia saceremus gaudere. Nos igitur ipsorum supplicationibus inclinati, omnia jura, justitias, libertates paritero honores quibus hactenus sunt gavisi ex largitione vel concessione imperatorum Seu regum, ipsis civibus innovamus et authori talo regia consimmamus, imo etiam quantum potest esse intendimus adaugere mandantes et sub obtentu gratio nostro districtius inhibentes nequis in posterum Occasione proscriptionis predicto ipsos o civitatem ipsorum impeloro vel gravare presumat. Si quis autem hoc attemplare presumpserit, indignationem nostram o noverit incursurum. Ut igitur hoc gratia ipsis lacla debitam et perpetuam oblinea firmitatem, presentem paginam inde conscriptam sigilli nostri appensione socimus communiri. Testes hujus rei sunt Theodericus Trevirensis, Henricus Coloniensis archiepiscopi Henricus dux de Limbom, Henricus comes Senensis, Egino comes de Friburg, Henricus de Niphen, berhardus et Olto Dalros doEbersicin Gerlacus do Bulingon, Fridericus do Richensceide, emerus do Bonlandia imperialis aulo dapiser, Utricus de Minuenborg ejusdem aulo eamerarius, Gerhardus do Sinlaecho, Iohannes demimenili, Eberhardus de Monte, et alii quam plures. Actum apud Bopardiam, anno gratis millesimo ducentesimo tricesimo quarto, tertio idus septembris, indictione septima.
ill supra, p. 62, not. t. Mensedulio, non experia absolutions quam inhiepiscopus confirmaverat. CL supra, p. 478.
140쪽
Henricus, Romanorum rex civibus de Oppenheim libertates et ., talionores quos habet civitas Frankensori donat, specialiter do con 'μ ditione eorum qui hic et illic sturas dare vel sturis immunes esse
Edit ap. BOERMER Cod. diplom mem-Fra Uurt. p. 5s eoli cum originalii Mehlvo Darmstadens . Fili sericis viridis coloris appendet sigillum seu potius sigilli Dagmentum, ubi ad sinistrum sedilis latus eliseernuntur adhue
litterae E DUXI in Heinricus, Dei gratia Romanorum rex et semper augustus, fidelibus suis universis civibus de Oppenheim gratiam suam et omne bonum D votionem vestram prosoqui volentes serenitalis nostro gratia speciali, ecce omnes libertates pariter et honoros quos habet civitas nostra Frankenuordvobis ac civitati oppenheim per presens privilegium tradimus et donamus, ut ad instar civium de Frankonvota perpetuo gaudeatis eisdem ita videlico quod sicut illic sturas et precarias dare solenti sic et hic existentes conditionis ejusdem similiter dent vobiscum. Qui autem illic sture vel pro- carie sunt expertes, debent et vobiscum esse illarum liberi et immunes Ut igitur hec gratia vobis facta robur obtineat debito filamitalis, presentem paginam inde conscriptam sigilli nostri munimine fecimus insigniri. Datum apud Bopardiam, anno gratie millesimo CC XXXIIII , III idus septembris, indictione septima.
Henricus, Romanorum rex, scultelis et hominibus Leodii, Tra k, itaῶjecti, Sancti Truilonis, οyii Tungrorum et Dinanti mandat ut, 'eum episcopus Leodiensis sententiam principum latam de immu-