Historia diplomatica Friderica Secundi sive constitutiones, privilegia, manata instrumenta quae supersunt istitus imperatoris et filiorum ejus. Accedunt epistolae Paparum et documenta varia

발행: 1855년

분량: 497페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

10 ΗΕXRICI SEPTIMI IAM 1234. edicto prorsus ab eodem eximimus; statuentes ne unquam aliqua persona ecclesiastica vel secularis super hoc eos infestare altomplet, sive in civitato sive extra sit constituta. Preterea nos per omnia sequentes privilegium prelati imperatoris Henrici predecessoris nostri, o de cives ab omni theloneo quod in civitate tunc temporis dari solebat liberos statuimus, et a solutione nummorum quos vulgo Banphenninge et illorum quos Schoetphenning appellaverunt et piperis quod de navibus exigi solebat, oos absolutos pronuntiamus. Volumus etiam ut nullus civium eorumdem extra urbis ambitum advocali sui placitum cogatur requirere. Volumus etiam ut nullus civium ipsorum alicui exactioni extra civitatem facto de rebus suis mobilibus vel immobilibus subjaceat, nullus presectus aut alicujus domini nuncius ad servilium domini sui a panificibus vel a macellariis seu ab aliquo onere hominum in civitato rem aliquam mobilem vel sese moventem prosumat illis invitis auferre. Nullus unquam vinum quod appellaturbanwin presumat vendere aut alicujus civis navim ad opus sui domini illo invito accipere Statuentes quoque ut ab iis qui res proprias propriis sive conduciis navibus transvehunt, nichil omnino exigatur, monetam quoque nulla potestas in levius aut in deterius imminuat aut aliqua ratione nisi communi civium consilio permutet. Nullus ab eis thelonium in tolo episcopatu aut in locis fiscalibus, id est ad utilitatem imperii singulariter perlinentibus, extorqueat. Si quis curtam aut domum per annum et diem sine contradictione possederit, nulli hoc iniurim scienti ultra inde respondeat causam in civitate jam lite contestatam non episcopus aut aliquat testas extra civitatem determinari compellat Argentino theloneum de navi non plus quam tredecim denarios dare cogantur. Ut autem hec nostro majesialis confirmatio in omne evum rata et inconvulsa permaneat, preMutem paginam conscribi jussimus et sigilli nostri impression corroborari. Si quis Vero ausu temerario eam presumpserit violaro vel aliquo modo alten lare, centum libras auri puri pro pena fisco imperialis camero persolvat. Hujus rei testos sunt Philippus Coloniensis archiepiscopus, Hermannus Monasteriensis episcopus Rodolsus imperialis aulo prothonotarius, Bal-dewinus Trajeciensis opiscopus, einricus major prepositus Spirensis, Iohannes prepositus Sancti Germani, Andreas magister Molarum, Ioha D-

162쪽

nes prepositus de omnibus Sanctis, arguardus prepositus Sancti Pauli informacia a rhardus archipresbrier, Conradus palatinus Reni, Fri-dericus dux Suevio Florentius comes Hollandie Gerhardus comes de Lon, Minricus comes Gelrensis, Otto de Binthenticim, comes Symon deSarabrukhe, Comes Heinricus de Diolso, oppo desertheim Conradus de Buchireberi Bochesberg), Heinricus de Chuoch, Harimannus dolue- tingen, Rupertus do Durne, Heinricus mammicus, Cunradus pincerna, Cono do Minoenberg, Anselmus mammicus Wicelinus de Bergo, Anshelmus de Roninge, Gotelaidus, et alii quamplures. Signum domini Friderici Romanorum imperatoris invictissimi. Non

Ego Gotfridus imperialis aule cancellarius, vice Cristiani Maguntine sedis archiepiscopi et Germani archicancellarii, recognovi. Acta sunt hoc anno dominice incarnationi MCLXXXII, indictione XV, regnante domino Friderim imperatore gloriosissimo, anno regni ejus XXXI, imperii vero XXVIII. Datum Maguntiis insolempni curia, VI kalendas junii, feliciter. Amen. Nos igitur inclinati precibus civium predictorum, idem privilegium do verbo ad verbum presenti pagino inscribi socimus, innovantes et confirmantes auctoritate regia libertates, consuetudines pariter et honores ac omnia prorsus jura que civitati Spirens in eodem privilegio sunt indulta. Inhibemus inque firmiter et distincte districlo sub obtentu gracie nostre ne ulla persona alta vel humilis ecclesiastica vel secularis predictam civitatem Spirensem vel cives ipsius contra tenorem privilegiorum presentium aggrave aliquo modo vel molestet. Si quis igitur hoc attemptare presumserit, preter id quod a nostro majestalis gracia est exclusus, solvet ducentas marcas auri pro pena, quarum medietas codat fisco reliqua vero medietas passis injuriam persolvetur. Testes hujus rei sunt Conradus Spirensis episcopus, Lan dolius Wormaciensis electus Conradus dominina repositus, Si fridus decanus

Quomodo isti duo praelali rebellioni Henrie regis manus dedorint, ex Annaiarus I, o

163쪽

ria ΗΕΝRI cI SEPTIMI Axx. I 235. majoris ecclesie conradus prepositus Sancti Gwidonis Spirensis, Conradus Augiensis, Walterus Sunneshei mensis, Theginhardus Otrahet mensis, Rogimbodo Himaugentis, Si fridus Mulimbrunnensis, Utricus Linlburgensis, abbates Olto de Ebersiuin, Hermannus de meperi, Fridericus de Tanne, Boinricus doricharphemberg, Minricus filius ejus, Conradus do Scha phemberg, et alii quamplures. Acta sunt hec anno incarnationis Domini millesimo ducentesimo XXX lilii XII kalendas januarii, anno vero regni nostri quarto decimo, indictione octaVa. Signum domini Heinrici Romanorum regis invictissimi Monogramma. Datum apud Spiram, anno, mense, indictione prenotatis.

A e nenricus, Roman0riim rex, ad preces Margareta consortis suae abbati et conventui de Schunthes, Cisteretensis ordinis, hanc gratiam indulget ut omnia bona quae habent vel adipisci poterunt in locis sibi immedialo pertinentibus, ab omnibus servitiis quae sibi dari solent libera sint.

Inedit ex originali in strehivo Stutuariensi, quod nobis eommunicavit austerus Sigillum cerae impressum, exilis sericis rubris navisque pendens, partim dimactum eri .

aliquamdiu stantes. Sed in brevi per episcopum eorum dominum Conradum dictum de Thantandem Roducti, consenserunt regi et juraverunt ad omnem eius voluntatem. Videns itaquor ex quod nullos haberet sibi resistentes in his partibus et in hoc negotio nisi solam eivitatem etiam dominum episcopum Wormacie em nomine Landolium ... qui eum multum lahoravit cum civibus ut voluntas regis admitteretur. Et in hoc nihil profecit, quia a domino imperatoro eos nemo Separare potuit o Ap. ME E , Fontes t. II, p. 478-l 9.

164쪽

IMMO MI ISTORIA DIPLOMATICA II 3Ηeinricus septimus, divina lavento clemencia Romanorum rex et

semper augustus, universis imperii delibus quibus hec littera ostensa fuerit gratiam suam et omne bonum. Firmam spem fiduciamquora nemus quod quicquid religiosis viris gratio impenderimus et honoris, id cum multiplicato fructu recolligero debeamus in colis. Hac igitur consideratione inducti, obtentu quoque precum dilecto consortis nostro Margaret illustris Romanorum regino cujus desideriis non do-buimus refragari, ac eliam ob assecium quem circa ordinem Cyslorciensem emper hactenus habuimus et habemus, dilectis nobis abbati ciconventu do Schoneniat, Cysterciensibus, talem fecimus gratiam et donavimus libertatem quod omnes possessiones et bona que habent in preMnciarum vel in laturum poterunt adipisci in civitatibus, opidis vel in aliis locis nobis immediato pertinentibus a serviciis, precariis et collectis que nobis aliquando dari solent libera sint omnino. Ut autem hoc gratia per nos ipsis indulla debitam et perpetuam sicut debo oblineat

firmitatem, presentem cariam inde conscriptam eis in testimonium duximus concedondam. Si quis igitur officiatorum nostrorum monast rium et conventum de Schonenia contra gratiam hujusmodi super pro missis presumpserit molestaro, a nostro serenitalis gratia noverit se

exclusum.

Testes hujus rei sunt Landolsus omatiensis electus, arimannus comes de Quiburg, Golestidus comes do Lowenglein Heinricus et Gol Didus fratres demissen, Hugo do Tuvem, emherus notarius noster,

Albortus do Lictenglein, Wilhelmus de Wimpina, et alii quam plures. Acia sunt hoc apud impinam, anno gratis millesimo CC. XXXV, XVIII kalendas februarii, indictione VIII'.

4 Aae prima simul et uniea vice do eo orto sua rex Benricus mentionem in publicis instrumentis facit, quam tamen anno daa repudiandam in animo habuerat ut priorem sponsam, regis BOhemiae Sororem, in uxorem assumeret. CL supra, p. 87, not. . De quo haec apud Gesta Trevir leguntur Vitam rogiam non habuit; nam incontinens fuit multum, minus attendens jura matrimonii eui astrictus erat sine melius de moribus Henrici sonat Histor. Novient monast. , quum dicat: a lato coepit quasi degener luxui deservire, consilia prudentum

avertere, etc. v

165쪽

Henricus, Romanorum rex, monasterium de Sancto Urbano sub sua protectione recipit, et scultet de Solodoro caeterisque Burgundiae rectoribus mandat ut eos qui monasterium laedere praesumpSerint, reprimere non omitiant.

Evit ap. Soloth Moesmblati anno 1828 l, p. 446. - Ε ap. Verrutae iner arruli dea ιινι Melberg, p. la, ex originali unde sigillum cereum pendet eum inseriptione solita, praeter quod ad thronum legitur M

lodoro et coleris Burgundio rectoribus sub dition sua degentibus gratiam suam et omne bonum. Quia honor regis est judicium diligero et

Domino famulantes sub prolectionis gue munimine conservare, nam eo

studiosius pro vita rogis filiorumque ejus f horam poterunt quo fuerinta tumultu rerum socularium seclusi, quod fieri non potest nisi predones arceantur et bonorum saluti invidentes semoveantur, alioquin id essκ- tum non habebit undo omnibus hanc paginam inspicientibus paleat quod monasterium de Sancto Urbano cum omnibus pertinentiis suis intuitu Dei ejusque sanctissimo Gonitricis, sub prolectionem nostram re cepimus, eorumque offensam veluti nostram execramus. Qua propior vobis precipimus et sub obtentu gratio nostro precipiendo mandamus

ni quoque prima et unica vico filii regis memorantur, Henricus scillae et Friderie voeati Qui ambo adhue parvuli post depositionem patris una cum ipso luerunt in Apuliam relegati Henricum immatura morte praeventum esse credimus, dum nullum de eo vestigium supersit. Friderieus vero in privilegio avi sui de menso marito 2.5 utius et in instamento eiusdem de mense decembri 250 haeres apparet. Anno 252 obiit. Quem veneno sublatum fama suit, licet Conradus rex tanti sceleris crimen sibi intentatum valde apud papam relati rit. G. MAN PAMs., Additam. p. 426.

166쪽

HISTORIA DIPLO MATICA.

II 5quatenus injuriam ipsorum sicuti nostram vindicetis, et ledero nitentes ac si regiam majestalem leserint, reprimere non omittatis 3 .

Henricus, Romanorum rex ossiciatis suis de Dinhelsbulit, R extenburg, Nordtingen et Uerda, in favorem monasterii de filivsen, interdicit ne personas ecclesiasticas in causa criminali vel civili

judicio saeculari stare cogant, contra ipsarum voluntatem.

Essit in SmuTE com Histor, manderiburg. Sylloge 2 n 35. - Ε ap. Monum Bois., tom. XXX, pars ' p. 234, n 732, ex originali unde sigillum in ora sinistra laesum appendet exilis serieis purpurei coloris.

II. Dei gratia Romanorum rex et semper augustus, fidelibus suis do Dinhelspuhel de Minnbure, domordelingeni deserdo ministris ne non universis ossiciatis suis presentem literam inspeeturis, gratiam suam et omno bonum. Cum in utroque jure prohibilum sit no quis judex secularis spiritualem personam aliquam vel Ecclesie perlinentem coram se cogat stare judicio seculari, nusque propter favorem quem gerimus dilecto nobis abbati et conventui monasterii do Ahuson jura ipsius occlesio velimus conservare specialius illi bala mandamus vobis sub o lentu gratio nostro firmiter precipientesinitatenus nullus vestrum sit qui dictum abbatem vel aliquem suorum subditorum ecclesiasticarum e sonarum, in causa criminali vel civili contra ipsorum voluntatemur

Degunt omnino tam logica notae, et P. Bdelamus, historiae palmo diligens perscru- iniuri litteras ineunte mens novembri 22 aureo datas esse existimat eo quod hoc circitor tempore Solodorenses regis nutu excitati, Wemhero de Luterna monasterium Saneti Urbanilaequentius molos in castrum pius utenber destruxerint. Certo certius inmen oscitat. Νempe rex inscriptioni sigilli sui titulum et duae Suevia non anto annum 23 adjecit, nequo filii ejus quos in instrumento ipso memoratisitius nasci potuerunt. Quum autem ad ultimos regni Henrici nostri annos litterae pertineant, privilegio praecedenti ubi do regina mentio fit Mehmerum socuti hoe mandatum subnectimus.

167쪽

16 EX RICI SEPTIMI Axx. I 235. Eumat vocare vel trahere ad judicium seculare. Si vero coram vobis uri filare voluerint, volumus et mandamus ut testes dicti abbatis et suorum subditorum qui censeantur idonei, non obstant civitatum vestrarum consuetudine, recipiatis. Quod si quis predictam gratiam prelibato e clesie do Ahuso infringero presumpserit vel turbaro, offensam et indignationem nostram so noverit incursurum. Datum apud Nuoerimbere, anno dominico incarnationis M' C XXX V torcio kalendas februarii, indiction VIII'.

Σα. Henrieus, Romanorum rex, aliuero abbati et conventu de Helisbronn villam Eelminete, quam Rudolsus de LeWenrode a rege in laudo possederat et monasterio vendiderat, sibi resignatam, pro remedio animae suae et progenitorum suorum confirmat.

In nomino sancto et individuo Trinitatis. Amen. Heinricus septimus, divina lavente clementia Romanorum rex et semper augustus, univereis presentem literam visuris imperpetuum. Cum divino pietatis incrementa in nobis continua sentiamus, dignum censemus, quia credimus nos ad hoc ad regni apicem sublimatos, ut ecclesias Dei ei loca sancta ubi idem laudatur et colitur, ac personas in eisdem, quorum voces et mente in celestibus habitant, nostris temporalibus subsidiis augeamus. Hac 8iquidem ration notum ess cupimus tam presentibus quam suturis quod constitulus in nostra presentia fidelis noster Rudolsus miles de Lewen- rode villam quo dicitur Kelminae, quam idem a nobis in laudo possidebat, in manus nostras cum omnitium o suis portinentiis resignavit; supplicans majestali nostro ut quia dictus miles eadem bona vendidorat

168쪽

diloclis nobis althoro honorabili abbati et conventu do Haisprunnon pro septuaginta libris legalium Nuorenbergensium, eidem venditioni a sensum benivolum porrigero dignaremur. Nos itaque considerantes hospitalitatem dicti monasterii qua pollet continue allendentes etiam devola eorum obsequia, quo nobis et nostris exhibent incessanter, villam eandem in Kelmineto cum omni uro et portinentiis suis, quibus ipsam villam prenotatus Budessus do Lewenrode antea possidebat, prenominato hon rabili althero abbati et conventui de Balsprunne pro remedio di-Vorum progenitorum nostrorum regum et imperatorum et nostra saluto

damus et concedimus imperpetuum possidendam. Statuentes ut nulla umquam persona humilis vel alla ecclesiastica vel mundana dictum a balem aut conventum domaisprunnon in eisdem bonis suis presumatu

dero vel alicujus ingenii scruppulo impedire. Quod qui secerit offensam

et indignationem nostram se sentiat incurrisse. Ut autem presens donalio robur optineat perpetuo valiturum, prosentem literam sigillo nostro celsitudinis secimus roborari.

Testes sunt hi ici onerabilis Hormannus Herbipotensis episcopus, Lan- dolius Wormatiensis electus, Thegenhardus imperialis aut prothonotarius, Heinricus marchio de Burgowe, Heinricus domitan s), cu nradus de Durnun, Wicgerus de Gundeluingen, Iminricus de Belgerbach qui est salmannus ejusdem predii, Ludewicus do Virnsperc, Eberhardus de Uertingespergo, Erchenbertus junior de Buoelendorph, Conradus bule- gelarius de voerin rc et alii quam plures. Datum apud uoerinbore, anno dominico incarnationis II Co X'V', tercio nonas februarii, indictiones lava.

3 circa hoc tempus, legationem ad regem Franciis missam fuisse credimus, de qua Annal. Argentinenses his verbis De Anno 235. .. episcopum Erpi potensem cum . do is direxit irexi in Gallias ad regem Francias, ut eum eo convenirent do matrimonio inter utriusque pueros contrahendo. Qui redierunt insecto negotio cap. BOEMMEn, Fontes t. III, p. 408. Episcopum enim Herbipolansem et Henrieum demisse a mense sebruario ad mensem malum

169쪽

Henricus, Romanorum rex, donationem partis suae in castro Calwenber ecclesiae Herbipotens olim a se factam innovat et

confirmat.

Henricus septimus, Dei gratia Romanorem rex et emper augustus. Noverint universi presentes ac posteri hujus pagine inspectores quod nos olim ad instantiam nobilis viri B. a comitis de Hennenbrech, recognovimus et prologiati sui mus per litteras nostras nos nichil juris habere in castro Calmenbercvel ejus attinentiis, et si quid juris si vo in toto sive in parte ejusdem castri vel suis altinentiis habuimus, dedimus, donavimus et tradidimus Herbipotensi ecclesie et nunc ipsam recognitionem et protostationem per nos tunc actam et donationem quam tunc similiter fecimus, per presentes litteras innovamus. Insuper ob favorem dilecti principis nostri onerabilis Herbipotensis episcopi, sicut quidquid juris sive in totovo in parto predicti castri vel suis allinentiis habuimus elyecclesio sue contulimus quemadmodum superius continetur, sic et eam partem cum suis pertinenliis universis quo ad nos crederetur forsitan perlinero, sibi et ecclesie sue in proprietatem et jus perpetuum damus, tradimus et donamus, hanc gratiam sibi laclam presenti nostro privilegio confirmantos. Testes hujus rei sunt C. pyrensis episcopus, Landolsus omaciensis electus, Thegenhardus imperialis aulo prolonotarius, Λlberius de Vipech Magdeburgensis prepositusJ, Heinricus marchio de Burchoume Burgau), Gunthorus do Kevernberg, Ηoinricus junior do Suaraburg, Fri-dericus do ichelingen, comitos, IIeinricus de Rahensburg camerarius

170쪽

Iunio 8. HISTORIA DIPLOMATICA. et is noster, Rudolsus a burgravius de rideberi Friedberg), o alii quamplures.

Datum apud Spiram, anno gratio . CC. XXXV V kalendas mariti, indictione VIII. Henricus, Romanorum rex, Petro sculteto de Berno pro devotis

ejus servitiis et ad petitionem ejus vivarium suum ante civitatem situm jure laodali concedit.

Un ap. Solata me enNaιι ann. 82s, p. II. H. Dei gratia Romanorum rex et semper augustua, universis imperii fidelibus presentem litteram visuris gratiam suam et omne bonum. Τ nor presentium notum osse volumus universis quod nos respiciontes devola servilia fidelis nostri Petri ' scutiet de Berno, quo nobis d volo hactenus exhibuit et que nobis potest in antea exhibere, eidem providero et juxta suam politionem satisfacero cupientes, vivarium sive lacum nostrum silum ante civitatem Modali jure cupimus concedendum. Ut autem hujus concessionis memoria in oblivionem ventro a nemino valeat, presentem ei damus litteram sigillatam. Dalum apud Spiram calendis martii, indictiones lava.

Henricus, Romanorum rex, abbatiam et civitatem de Seira in sua speciali prolectione recipit contra marchionem de Baden qui jus advocatiae ibidem sibi vendicabat.

SEARCH

MENU NAVIGATION