장음표시 사용
71쪽
qui propter mortem patris sui non bene sentiebat cum rege. Dux autem non valens sustinere tantam multitudinem et impetum regis et suorum, datis obsidibus venit ad deditionem et secit Pacem annal. Irgentin. p. BoguMER, Ibidem i. III, p. 107. Postea rex IIeinricus imperatoris filius cum exercitu magno contraducem aWariae perrexit, coegitque eum quod se potestat Suae tradidit Histor imper. p. ExcxΕΝ, Script . t. III, p. 126. CLEpist. limr regis ad episcop. Bildesh. quae infra 2 sept. 1254.
In e tria Rau ponae, I aeptembris.
Henricus, Romanorum rex, Budigero Pataviensi episcopo mandat ut jurisdictionem in comeliis ipsius et ecclesiae eius exerceat et exercendi facultatem habeat, non obstantibus litteris quae su
preSSo earum tenore a rege fuerint impetratae.
Heinricus, Dei gratia Romanorum rex et semper augustus, dilecto principi suo . venerabili episcopo Pataviensi gratiam suam et omne bonum Iustis petentium desideriis tam vigor equitatis nos inducit annuere quam ordo exigit rationis. Eapropter petitioni tuo grato concurrentes assensu, mandamus tibi per gratiam nostram firmiter precipientes ut jurisdictionem tuam in comeciis tuis et ecclesie tuo, faciendo judiciumetjustitiam a in requirentibus, exerceas et exercendi habeas liberam facultatem, non obstantibus littoris que suppresso harum tonore a nostra αδ-jestato suerint impetrale. Datum anno dominico incarnationis CCXXXIII, in castris Rati
pono s), kalondis septembris, indictione VI.
Ex litteris Beriholdi Argentinensis episcopi visitatoribus Apostolicae Sedis super clausi
72쪽
Henricus, Romanorum rex, ad preces IIemanni de Lo eburg, i religiosae domui de Hugestor centum et quinquaginta jugera in 'monto Nobus confert quae quidem hactenus ab imperio idem Hermannus in laudum tenebat.
Testes hi sunt Hermannus ΙIerbipotensis episcopus, arimannus de Saleboro frater ejus, Harimannus et Hermannus de Lobdeburg, Harimannus do Bergowe, et alii quamplures. Datum anno dominico incarnationis CCXXXIII, in castris Ratispono kalendis soptembris, indictione exta.
Henricus, Romanorum rex, conventionen inter uitilega imabbatissam monasterii de Niedermutaster iii Rasispona et comitem flenricum de Ortenburg initam confirmat, qua dicta abbatissa ministerialem ecclesiae suae Mathddim, Iordani de tangenseld filiam et Conradi de Huso ministerialis ejusdem comitis uxorem, eidem transfert comiti, sub hac conditione quod si Mathildis filios pro creaverit, hi omnes sine exceptione ad Se perlineant.
Memorat ap. HuscunEnG, Grac de Gesammι-muse intendi, p. 86, ex eo ea vis quem Gallista voeat.ὶ Gengentae directis, datis in castris apud Ratisponam, VII hal septembr. ann. 233 ap. GuIMauaris, De epise Argent.. p. 277. u. , patet regem laesimo sexto die augusti jam apud
73쪽
622 EX RI cI SEPTIMI Aelum anno Domini M. CC. XXXIII, indictions VI. Datum Ralispone, IV nonas septembris ).
Henricus, Romanorum rex, ad instantiam Henrici majoris filii ducis Lotharingiae, homines de nova civitate apud Silvam Boi lo-Ducha theloneis quae in Rheno ad manus habet in perpetuum absolvit, ita tamen quod ipsi nec res aliorum deserant nec de eis
Henricus, Dei gratia rex Romanorum et semper augustus, universis presens scriptum visuris salutem. Noverint universi quod nos ad instantem postulationem predilocli amnis nostri Henrici, majoris filii illustris viri fidelis nostri Henrici ducis Lotharingio un versos homines suos de nova civitato apud Silvam 2hqui nunc ibi sunt et in posterum illuc ad manendum convenerint, exceptis nostris hominibus qui ibidem recipi non dei mi, a theloniis nostris que nos ubicumque in Reno ad manus nostras habemus, rogali benignitate in perpetuum absolvimus ita vidolicet quod do robus que suo sunt nullum nobis vel necessario sic nosῖm persolvantiheloneum nullaque in eos vel res ipsorum fiat exactio, ipsique aliorum ros nec deserant nec descis negocientur. Statuimus igitur et regali auctoritate sanximus ut nulla omnino persona humilis vel alla, secularis vel ecclesiastica, predictos homines de nova civitato apud Silvam qui ibi pro tempor fuerint, preter nostros homines quos recepimus a), contra hanc
i Instrumentum autem conventionis hujus, latum in eodem lom et tum notis chronologicis eisdem, extat in eodem coruo et etiam memoratur ap. L o, egest Boie. t. II, p. 220. 2 Hare est civitas hodie nominata Bois-ι Due, pauco ante aedificata.
74쪽
lamo. I. HISTORIA DIPLOMATICA. 62a majestatis nostro conoessionem gravaro audeat vel eos aliquatenus imp diro vel molestare. Quod si quis altontaverit, triginta libras auri puri pro pena componat, dimidium camoro nostro et reliquum passis iniuriam. Ad cujus rei certam in posterum videntiam, resontem paginam indoconscribi jussimus o majestatis nostro sigillo communiri. Urius rei testes sunt: aguntine sedis et Treveronsis archiepiscopi, Minensis et Cleuensis comitos, Gerlacus de Budingen, Henricus de Nisen, et alii quamplures. Datum anno Domini in C tricesimo tertio, apud Nurinbere, XIII halondas Octobris, indictione Septima.
Henricus, Romanorum rex, burgravio de Mesa et imperii fide Gazetialibus notisicat se Henrico majori filio ducis Lotharingia dem ' '
tasse ducentas marcas colonienses apud theloneum suum inserita annuatim percipiendas, salvo quod super hoc voluntas domini imperatoris requiratur.
Henricus, Dei gratia Romanorum re et Semper augustus G. burc-
gravio demorda et imperii fidolibus quibus presens littera fuerit ostensa gratiam suam et omne bonum. Tenore presentium prolestamur quod nos dilecto assini nostro Henrico de Lovanio 3 deputavimus ducentas marcas colonienses apud theoloneum nostrum inmerda singulis annis percipiendas hoc subjuncto quod a nobis et ab ipso super hujusmodi voluntas domini imperatoris requiratur, et ipso medio tempor ipsam summaius cuiae accipiat singulis annis, quousque noster et suus nuntius ad dominum
Ille agitur de filio majori Henriei ducis Lotharingiae et Brabantiae, de quo supra.
75쪽
62s ΗΕ ARICI SEPTIMI Axx. I 233. imperatorem reveriantur super hujusmodi a domino imperatore instructi. Ad cujus facti ovidentiam, presentem litteram sigillo nostro communitam ipsi assini nostro duximus assignandam. Datum apud Nurin rc anno incarnationis Domini millesimo dueentesimo tricesimo tertio, XII kalendas Octobris, indictione septima.
Henricus, Romanorum rex, notum facit se Conrado do Clin-genburg et LudeWico de Schipse super quasdam curias monasterii de Brunbach simplicem defensionem, non vero advocaliam commisisse, quum ipse solus eiusdem monasterii advocatus esse velit.
Heinricus, Dei gratia Romanorum rex et semper augustus, universis fidelibus suis ad quos presens scriptum pervenerit, gratiam Suam se Omne bonum Meminit optimo sublimitas nostra quemadmodum ante annos
aliquot ad instantiam abbalis et fratrum Burnebacensium, fidelibus nos tris Cunrado de Clingenburg curias Bolach, Durrohach et Cleuichelm et Ludemico do Scipi ho curiam Moysenhei commiserimus nostra auctoritate tuendas. Sed quia, crescente in dies malilia, cum filii hujus seculi prudentiores filiis lucis in generaliono sua sint, plerumque quod provisum est ad quietem vergit in occasionem projudicii et gravaminis amplioris; no fratribus memoratis hujus defensionis occasione graviori contingat vexationum molestia laborare, usurpantibus sibi prelatis fidelibus nostris conrado et Ludemico sive ipsorum heredibus jus advocaticium in possessionibus supradictis, regali nos oportet providentia procavere. Quocirca universitatis vostro notitio duximus presentibus liquido declarandum nullum nos predictis nostris fidelibus sive ipsorum heredibus in prescriptis bonis advocandi aditum prebuisse; sed simplicem, et hoc quamdiu fra tribus visum fuerit, nec aliter noc diutius defensionis sollicitudinem injunxisse, quandocumquo ipsis fratribus non placuerit, continuo cessatu-
76쪽
Imo. 7. HISTORIA DIPLO MATICA. 625ram. Nostram quippe gloriam aliis non daturi, inpedictos fratres ab omni exactione et urisdictione advocalicia decernimus alienos, quorum nos solus et unicus dicimur et sumus advocatus. Universas igitur presentibus contrarias assertiones, ut pol vacuas veritate, irritas decernimus et inanes et ab omni penitus robore peregrinas.
Tosios sunt hici Silaidus venerabilis Moguntinus archiepiscopus, He mannus irZeburgensis episcopus, einricus Wormaliensis episcopus, Hermannus comes Idelfaretisberg, Ε rhardus do Eborsinin Boinricus do Niven, Rarmundus abbas do Eberbach, Conradus abbas de Schonaugia, Degenhardus repositus de ouge, is archidiaconus et canonicus, Uallherus canonicus Horbi potensis, et alii quamplures. Datum por manum Utrici notarii apud ormaliam XIII kalendas decembris, indiction VII, Verbi incarnati anno MCCXXXIII.
Henricus, Romanorum rex, monaSterii in cingarae Posses h. v. . siones et jura omnia confirmat decernit quid in jure censualium i--vsive morticinorum eidem ecclesiae cedere debeat , jus simul mo
nasterii de novalibus in ulva filiorsensi excultis dissinit 'oo addens quod nullus colonorum ipsius monasterii aream in Aliors vel in Ravensburg jure ori possidere valeat, pluraque insuper
Inedi ex originali in vehiv. Stuugare, quod nobis ommunieavit austerus. Sigillum vel aurea bulla, sl quando aderat, perlit nee nis filorum rubrorum flavorumque laciniae supersunt Privilegium suspectum habuit Mehmerus, et non sine causa, dum inter Wlnegarienses chartas quaedam certissime spuriae habeantur. ci quid supra notaverimus, i. I, p. 4 l .hIstud tamen nihil allud IV. in Is
77쪽
est nul renovatio unius privilegii riderie regis de anno istic vid. t. I, p. 86 et alterius ipsius Henriel de anno I 226 vid. t. II, p. 872M de quibus nulla legitima suspieio oriri potest. Quae vero ibidem adduntur, neque soll- tam redaetionis formam neque juris regi nnes excedunt. Iusti praeterea testes adhibentur, quos salsarium, si fraudem admiseris, quas divinitus indistare oportuisset. Unde, liret in notis chronologiel quiddam dubii supersit, privi
legium inter spuria reponendum esse non censemus.
Heinricus, divi augusti imperatoris filius, Dei gratia Romanorum rex et semper augustus. Licet ad omnes ecclesias serenitalis nostro aciem extendere teneamur, earum tamen paci et tranquillitati propensius debemus intendere in quibus laudabiliter sancto observatur ordo religionis, nobisque et imperio unica et speciali inherore censentur dile lione. Qua propter ad univorsorum imperii fidelium presentis elatis et successure posteritatis noticiam duximus perserendum quod nos monasterium in inegario ab antecessoribus nostris divis Romanorum imperatoribus, regibus o principibus constructum, quod et nobis specialiter dinoscitur pertinere, divine remunerationis intuitu et personarum ibidem Domino famulantium, sub omnimoda serenitatis nostro suscipimus tu icione cum omnibus pertinentiis suis. Confirmantes eis omnia jura et consuetudines ac universas possessiones quocunque in presentiarum possident, aut in futurum Domino concedente justo titulo poterunt adipisci. Ad hec etiam quia prenominati monasterii ct suis fratribus sie regia benignitale nostra duximus indempnitali utiliter providendum,
decernimus et concedimus eis ut homines et bona eorum ubicunquo sita in noStra semper potestato sine aliqua donatione seu concessione permaneant, et ad nullum nisi ad nos nostrosquo heredes et successores debeant
habere respectum ita etiam ut si aliquando resale nostre donationis inmemores concessione in aliqua mi do supradicti monasterii possessionibus vel do hominibus nos sacere contingat, sine omni in irritum deducatur contradictione. Insuper consumamus ipsi ecclesie ut in jure censualium sine morticinorum quod vulgariter dicitur vat, si sine herede aliquis homo ipsius ecclesie defunctus fuerit, omnia que reliquerit siVein mobilibus sive in inmobilibus usui ipsius ecclesie cedant; sive Vemd
78쪽
functus pueros habuerit qui condicionem suam sequantur, quod vulgo dicitur Moet, tunc inter habita quod melius fuerit, sicut vulgariter dici solet Fursingul, ad usum ecclesie cedet. Si vero pueri conditiono paternam non secuntur, tunc medietas omnium habitorum et possessorum pueris cedet alia vero medietas ecclesio remanebit. Da novalibus quoquo in silva Altorsensi excultis tam in agris quam in pratis et in decimis novalium, que in ipsa silva Altorsensi, scilicet Onriet et alias in silva excoluntur, sicut antea nos socisso recognoscimus ita quoquo denuo per hoc pr vilegium sepedicto ecclesie plenum jus in perpetuum conserimus V lentes etiam ut quantumcunque por excisionem lignorum vel fruticum ad culturam agrorum homines ecclesio predicio elaborare poterunt, totum ipsi ecclesio in quieta possession perpetuo pertinebit. Quicunque etiam aliorum hominum cuicunquo pertinentium in novalibus dicto silvo aliquid elaboraverit, do laboribus suis dicto ecclesie decimam pereolvet. Statuentes etiam ut so dictum monasterium ligna de silva Aliors ad n cessarium ignem, ad omnia edi filia et ad vicium porcorum habeat sussilienter Proterea de colonis qui prodi preti hale Melesio coluerunt, statuimus ut cuiquam ipsorum non liceat juro fori aream in Aliors vo in Ravenspur possidere ita quod preloxtu talis possessionis agri sepedicto ecclesie inculti relinquantur, nec inter cives vel mercatores nostros, licet ejusdem ecclesie sint homines, opulentur. Si vero aliquis memoratorum colonorum, agricultura postposita, ad supradiclos cives s transtulerit et aream jura sori ibidem acquisierit, si infra annum abbas inegariensis ipsum repetierit, cum pleno jure rostituatur eidem Insuper conservantes ipsi ecclesie concessiones et gratias quas eidem progenitores nostri do imperatoria et regia sibi celsitudino sacer decreverunt; indulgentes ipsi monasterio quod faciat emptiones, permutationes o cambia possessionummarum cum ecclesiis et hominibus nostris, concedimus etiam quod biJ, Sessiones quocunque ad nos nomino pertinentes tam a ministerialibus burgensibus nostris quam ab aliis hominibus nostris ad nos quocunque titulo
79쪽
628 EX RICI SEPTIMI A . 123ἀspectantibus per emptiones sive cambia nec non elemosinarum largilionem ad ipsum monasterium devoluto suerint, libere possideat et quiete quicquid ab eisdem iam de mobilibus quam suis immobilibus conseratur. Confirmamus etiam ipsi reclusio ut quicquid ex largitione pontificum, concessione principum, donatione comitum, baronum seu aliorum fidelium in presentiarum justo ac rationabiliter possidet vel in futurum justo donationis titulo poterit adipisci, firma et illi bala sibi permaneant Me , Domino nostro Jhesu Christo feliciter concedente. Ad cujus rei perhennem memoriam, presentem paginam conscribi jussimus et majestatis nostro bulla consignari, regia auctoritato districto precipientes ut nulli unquam persone licitum sit hanc nostro confirmationis paginam infringere seu aliquo ei temeritatis ausu obviare. Que qui sacere presumpserit, in suo presumptionis ponam centum marcas a argenti examinali componat, quarum medietas fisco nostro, pars reliqua passis injuriam persolvatur. Testes hi sunt B. venerabilis Argontinensis episcopus, C. abbas Sancti Galli, comes Heinricus deserda, comes Wolf do Vergen b), Heinricus do Nisen, Alberius stator ipsius, berhardus de Eborataine, E dapilarde Walpurc Heinricus camerarius de Ravenspurc, Fridericus frater Suus, Eborhardus demeri ingesbergo, et alii quamplures. Actum anno dominico incarnalionis millesimo ducentesimo XXX IIII , indictione septima, regnanto domino Heinrico Romanorum ego invictissimo anno regni ejus tercio decimo ). Monogramma.)Dalum apud Hagenowe, menso februario, octavo kalendas sebruarii 2 .
a In privilegio Frideriel rentum libras. η Verisimiliter comes Mogrammus de Veritam, omisso abreviationis signo. Idem qui paulo infra, p. 40.
Si annus regni computetur a 23 aprilis 220, nunc maritia decimus esse deberet; si vero ab octavo mali 222, duodecimus. 2 cum notae chronologicae non inter se concordent, potius ultimis sistendum erodimus quae vicesimum quintum januarii diem indieant, nisi sorte amanuensis octavo kalendas februarii pro martii 22 sebr. per oscitantiam scripserit.
80쪽
Henricus, Romanorum rex, principum dictante Sententia, pos sessionem argenti Odinarum et fossionum montium per Brisgau 'μὴ μViam super qua inter marchionem de Baden et comitem detrachiis vertebatur, ad uenricum episcopum et ecclesiam Basiliensem pertinere decernit.
In nomino sancto et individuo Trinitatis. e ricus divina lavento clo- mentia rex Romanorum semper augustus, universi imperii fidelibus hane sillera inspecturis gratiam suam et omne bonum. Noverit tam presens elas quam successura posteritas quod cum licet conlentio verteretur inter Hermannum marchionem de Baden et comitem Egenonem de Urach super argenti sodinis et fossionibus montium per BrisDuviam constitulis, coram
nobis et principibus, videlicet S. venerabili Moguntinensi archiepiscopo, Ehen rin Babin mensi episcopo, S. Ralisponensi episcopo, imperialis aulo cancellario, C. abbato Sancti Galli et Alberio duce Saxonie, aliisquo quampluribus magnatibus imperii, et hinc inde mullis disceptisJtionibus dissentirent, dilectus princeps noster Heinricus Basiliensis episcopus surgenso medio per sufficiens testimonium privilegiorum suorum, testium aliorum, predicias argenti odinas et lassiones Basiliens occlesie de collationibus imperatorum ac regum pleno jure attinere obtinuit et evicit usque adeo quod talis lata est sententia et ab omnibus approbata, etiam astantibus ad vereariis coram nobis et principibus prenotatis quod deinceps super eisdem gaudem deberet possessione pacifica et tranquilla, et a nullo super proprietate earumdem argenti sodinarum e fossionum jure previ possit vel deberet ab aliquo postmodum impulsari. Ad cujus sententi certam evidentiam et robur in posterum valiturum, prosens scriptum sigillo