장음표시 사용
91쪽
6M EAMCI SEPTIMI AO INLBasiliensis episcopus in solemni curia apud Franckinsurtum coram nobis et principibus, ubi presentes erant cum advocatis suis Hemannus a
chiodo Badon et Egino comes do Friburg, contendentes de argentis dinis et custodiis silvarum per BrisDugiam quod vulgariter Wildpanndicitur, obtinuit et ovicit per privilegium suum ipsas argentis inas et custodias sibi ot ecclesie sue attinere et ipsum Minonem comitem de Friburg eisdem ab ipso et ecclesia sua legitime inlaudatum. Nos itaque considerantes ipsius principis devotionem et quod sussicienti testimonio
probaverat prolibata suo ecclosio attinere, memoratum Minonem comitemper sententiam approbatam de providentia consilii nostri misimus in possessionem bonorum prescriptorum, et eadem ipsi comiti et heredibus suis regia auctoritate confirmamus mandantes et sub interminatione gratio nostro firmissimo precipientes ut nulla sit persona alta vel humilis, ecci siastica vel mundana quo antelatum comitem in memoratis argentifodinis
et custodiis serarum impedire audeaturi gravare quod qui secerit gratia nostra sit exclusus. Ad hujus etiam facti evidentiam presens privilegium ipsi comiti sigillo nostro communitum secimus assignari. Testes sunt hujusmodici Sistidus Moguntinus, Thitericus Trevirensis archiepiscopi, Εkhebortus Bambergensis, Engelhardus Naumbergensis, S Didus Ratisponensis episcopi, Conradus abbas Sancti Galli, Alberius Saxonie, Otto Meranio duces, Heinricus marchio de Burgow, Merhardus olitio fratres de Ebersiain, conradus burgravius do Nurinberg, Heinricus et Albertus fratres de Neissen, comes Wolframus de Veringen, comites Heinricus et Hermannus fratres do Valdinberg, Gerlacus de Butingen, Heinricus do Ehersint, Albertus domo ach, Rudolphusfame, Eberhardus dapiser do Ualdperg, Cunradus pincerna dominterfletin, Ε rhardus do Monae, o alii quamplures. Actum apud Franckinsorium, anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo quarto XV kalendas martii, indictione septima.
92쪽
ssenricus, Romanorum rex, sententiam ab Hugone abbate Murbacensi latam inserit et confirmat, super controversia quae vertebatur inter praepositum et capitulum Solodorense ex una
parte et cives Solodorenses ex altera, videlicet ut quidam homines Sancti Ursi eisdem praeposito et capitulo et non alii de caetero
IIoinricus, divinaria vento clementia Romanorum rex Semper augustus, universis imperii fidelibus in perpetuum. Noverit presens tas et sutura posteritas quod processum dilecti principis nostri Hugonis venerabilis Murbacensis abbatis super causa que vertebatur inter Ollonem propositum et capitulum Solodorense ex una pari et cives Solodorenses ex altera super quibusdam hominibus Sancti Ursi inter Ararim et montem Leberen a commorantibus justum cognoscentes, eum auctoritate regia confirmamus dictis civibus super his perpetuum silentium imponentes, volumus et mandamus et sub obtentu gratio nostro precipimus ut homines antedicti proposito et capitulo memoralis et non alii do celero serviant prout in instrumento super processu dicii abbatis consecto plenius continetur cujus leno talis ostra Hugo, Dei gratia Murbacensis abbas, universis progeniem paginam inspecturis salutem in Domino. Scire volumus omnes quos scire suerit opportunum quod cum ad instantiam et petitiono domini Ouonis venerabilis Solodorensis ecclesie propositi et sui capituli, dominus noster illustris Romanorum rex Semper augustus nobis dedisset in mandatis ut super controversia quo inter jamdicium propositum et suum capitulum ex una parto et cives Solodorenses ex altera vertebatur pro hominibus Sancti Ursi qui citra Ararim de parto montis labri commorantur, do jure utriusque par
93쪽
012 ΗΕXRICI SEPTIMI IAML I 234. tis cognosceremus nos nobilioribus et honestioribus terre convocalis, et
auditis in presentia ipsorum propositis utriusque partis et inquisita diligentius Veritato, cognovimus relationesveridica jamdictos homines Sancti Ursi ad ecclesiam Solodorensem libore pertinero et comitem de Bucheme osso advocatum ipsorum, licet dicta occlesia vexationes et exactiones eorumdem hominum ab ipso advocato redemerit temporibus retroactis; ita quod nunquam dictus advocatus ad eosdem homines alicujus exa lionis vel servilii causa debet accedere, nisi a sepelato proposito uerit invitatus. Dicti quo homines ad nullius servitium sunt adstricti nisi propositi et capituli sepedicti, et ipsi urgenses nullam de jure in ipsis hominibus habent potestalem, nisi quantum de voluntate et gratia ipsius prepositi et capituli poterunt oblinere. Si quis igitur contra hanc nostro confirmationis paginam ausu temerario venire presumpserit, indignationem nostro celsitudinis se noverit
Datum apud Franckensuri, anno Domini CCXXXIV, decimo quinio kalendas mariti, indiction VII'.
tibia u. nenricus, Roman0rum rex, testatur et ratum habet quod Cun radiis pincerna de intersteton episcopo Ratisponensi de praedio suo in IIuse VI libras Augustensis monetae resignaverit, de manu episcopi pro laudo recipiendas.
Mit in Bivn cod. diplom Italisb. t. I, p. 74. 390, - et sty Monum. Ilaici, lam XXX, pars I', p. 12, n 720. ex originali unde sigillum nonnihil laesum appendet ex segmento membranaceo.
II. Dei gratia Romanorum rex semper augustus, universis fidelibus suis presens scriptum intuentibus gratiam suam et omne bonum. Tenoro progentium notum ess volumus universis quod fidelis noster C. pincerna de Winterstolen dilecto principi nostro venerabili Batisponensi episcopo
94쪽
Ixnicr. I. HI STOMA DIPLO MATICA. Mimperialis aulo cancellario do prodio suo in Husen sex librarum Augu tensis monete redditus resignavit et in presentia nostra contradidit quos de manu sua pro codo recepit, ita quod ipse et heredes sui a prolato episcopo et a successoribus suis eosdem redditus Modali jure debeant possidere. Et ut hoc rata o firma permaneant, sigilli nostri appositione pr sentem paginam fecimus communiri. Datum Franchensuri, XIII kalendas marcii, indictione septima.
Henricus, Romanorum rex, abbatissam et conventum celesiae in de ilainge diversis gravaminibus oppressae sub imperii et sua protectione recipit.
II. Dei gratia Romanorum rex et semper augustus. Religiosam vitam habentibus regalo debet adesse presidium ne cujusvis emeritalis incursus aut cas a bono proposito revocet aut in eis, quod absit, robur sancto conversationis infringat. Cum igitur ecclesia duritaingen, sicut intellex mus, agitetur pressuris multiplicibus et diversis gravaminibus opprimatur, volentes ei ex consueta nostro celsitudinis clementia providero, ipsameeelesiam ac dilectam nobis in Christo abbatissam ac ceteras personas ejusdem ecclosio cum omnibus possessionibus ac bonis ipsius sub imporii et nostra protectione recepimus, sub obtentu gratio nostro firmitor inhibentes no aliquis aut personas aut ecclesiam in eisdem possessionibus sive honis audeat aliquo modo molestare. Quod qui contra prohibitionem nostram presumpserit attemptare, indignationem nostram se novori incur
Datum apud Lutram idibus martii, indictions VII.
95쪽
I. uae Henricus, Romanorum rex, ad querimoniam canonicorum ecclesiae beati Servalli in Trajecto, ex sententia principum denuntiat episcopum Leodiensem nullam jurisdictionem habere in eadem ecclesia quae mere et libere ad imperium tantummodo pertinere dinoscitur, illumque pro expensis in centum marcis Col
Mid. in AEus, per di m. tom. IV, p. 237, Ooll. eum chartui. M. S. Servat. ln biblioth. Paris. t. I, sol a recto, et tom. III, sol. 46 reeis.
Henricus, Dei gratia Romanorum rex semper augustus, omnibus in perpetuum. Cum dilectus capellanus noster Sybodo quensis decanus et canonicus ecclesia beati Servatii in Trajecto ac ceteri Trajectensis ecclesio canonici conquerendo proposuerunt sepius coram nobis quod venerabilis princeps nostor Leodiensis episcopus super ipsam occlesiam nostram et eosdem canonicos capellanos nostros non solum sibi jurisdictionem contra justitiam usurpavit, verum etiam authoritate propria o facto, cum de jure nequiverit, contra libertates ipsius ecclesie ac in preiudicium imperii et nostrum in eos excommunicationis sententiam promulgavit, alias ipsis injuriosus existens plurimum et molestus, nos cum ad presentiam nostram citavimus super eo, certis et legitimis ei terminis assignatis. Cum autem in ultimo perremptorio apud Luteram non personaliter comparuisset nec aliquis responsalis pro eo, et probatum fuisset sussicienter per lostes idoneos coram nobis quod tunc deberemus ipsis canonicis sacere justitiam, quia querimoniam cause suo juste et rationabilitor prosecuti suissent di finivimus per sententiam, a principibus et magnalibus qui tunc aderant approbatam, quod nec idem episcopus nec aliquis successorum Suorum habeat vel habero debeat in eadem ecclesia nostra aliquam jurisdictionem, quia mero et libere tantum ad imperium et ad nos dinoscitur pertinere, sicut conflat ex diversis privilegiis eidem ecclesie indultis a nostris pro-
96쪽
gonitoribus et imperatoribus qui eamdem ecclesiam primitus undaverunt, et sicut protestantur idem principes et magnates qui super hoc a nobis generaliter requisiti fuerunt. Igitur cum victus victori secundum jura civilia condemnari debeat in expensis, ad instantiam canonicorum supradictorum memoratum episcopum eis sententialiter condemnavimus incentum marchis Coloniensibus, quas per sacramentum probaverunt se in eodem negotio expendisso.
Ustos hujus rei sunt Silaidus Maguntinensis, heodoricus Trevirensis, Henricus Coloniensis archiepiscopi, Εkkebertus Babembergensis episcopus, Hermannus Herbipolo is Ioannes Metensis, Conradus Spirensis, Rog-gerius Tullensis episcopi, Conrardus abbas Sancti Galli, magistor Th genhardus prothonotarius, Arnoldus Sancti Gereonis prepositus Col niensis, Mathous dux Lotharingie, Henricus dux Lemburge is, Wali ramus Dator eiusdem, Henricus comes domet senstein, Everardus comes deaberatoin Henricus comes de Spanhelio Symon frater eius, Henricus comes de Gemino Ponto Symon comes de Sarrebrukke, redoricus comes do Liningon, Gerlahus comes do Vol tangen M, Lotharius comes de Woda b , Henricus comes de Castris, Gerhardus comes do Dym, id go us do Albemo, Hormannus de Mesenahon Fridericus do Rissilien e , Wernerus dapiser do Bolandia, Conrardus incerna de lingenburg, Eberhardus dapiser do Walpurg, Henricus camerarius domabinsburge, et alii quamplures. Actum apud Luleram, anno gratio M' Co XXXIIu'. Datum XV kalendas aprilis, indictione septima.
a Alias Hrensem, forsitan Meldena.
Nomen apud Miraeum cloest. In chartulario prima vice legitur Theol ei, unda magisterrae; neganus , trimcalario a pro Thegenhardus Vir illo qui magnam apud Henricum gem tunc temporis pereonam egit, vicedominus Magdeburgensis erat et Henrici de Tanno in
97쪽
Henricus, Romanorum rex, ad supplicationem abbatis et co
ventus de twrbum, privilegium abition IV eidem monasterio indultum inserit et confirmat, idemque cum omnibus curiis et possessionibus ejus in protectione sua recipit.
In nomino sancto et individuo Trinitatis Hetricus septimus, divina lavente clementia Romanorum rex semper augustus. Ad utriusque vite solicitatem prodomo nobis non ambigimus, si lac divino cultui mancipata curaverimus ampliare et personas Deo militantes in eisdem regio patrocinio defendere Accedentes igitur ad nos abbas ac conventus de Otium burg devotissime supplicarunt ut privilegium ab antecessore nostro imp rator Ollono ipsis indultum nostra serenitas dignaretur confirmare cujus privilegii leno talis est: Ouo quartus, divina lavento clementia Romanorum rex et semper augustus Apud Regem regum nobis credimus profuturum si religiosis viris pro iderimus ut in paco et quieto die noctuque majestalis illius assistant
vultui cujus omnes nos necesso est afflare tribunali Quapropter notum
facimus universis regni nostri fidelibus tam presentibus quam suturis quod querela quo vertebatur inter monasterium de Otinctum et fideles nostros Merhodonem do Savelenheim et Vernherum fratrem rius, coram nobis in hunc modum est sopita Iurisdictionem quam de eodo se habere assor bant super villam Erlenbach et quasdam curias monasterii in manum nostram resignaverunt, eidem in perpetuum pro se et pro suis heredibus abrenuntiantes, ut descetero nihil potoslatis et juris habeant in omni loco possessionis illius monasterii, tam ipsi quam eorum successores. Sed et siquid commodi de ipsorum terra quoad pascua dumtaxat et iter et actum et viam fratribus illi monasterio servientibus provenire potuerit, habebunt gratum. Porro in eorum jurisdictione de cetero non licebit fratribus,
98쪽
tavcr. I. HISTORI DIPLO MATICA. 64 nasterii aliquid do possessionibus immobilibus ad se trahere per quemcumque contractum, nisi per ipsorum conniventiam ei consensum. Nos vero recepta de illorum manu resignatione jurisdictionis, pro remedio animo nostro et prosperiore regni nostri statu, fratrum in eodem loco sa-mulanlium libertati cupientes consulere et quieti, loca omnia super quo habori videbatur jurisdictio ex parto nostra libera et ab omni do coloro jurisdictione dimisimus absoluta ipsum monasterium et omnes subditas illi curias et possessiones in specialem majestatis nostro defensionem et protectionem recipientes et auctoritato regali sancientes ut nulla omnino persona humilis vel alta predictum monasterium in personis suis vel in rebus aliquatenus molestare audeat aut gravare. Ad cujus rei perpetuam evidentiam, presentem paginam conscribi jussimus et sigillo nostro malo
Hujus rei testes sunt: Conradus Spirensis episcopus aulo regio cancellarius, Hugo Leodiensis episcopus, ortholdus prepositus Sancto Trinitatis in Spira Heinricus propositus Sancti Mauritii in Moguntia Fridericus comes de Miningen, Govehardus burgravius de Magdeburg, Reinricus mammicus de Catalin et alii quamplures. Actum apud Spiram, anno dominico incarnationis millesimo ducent Simo nono, mens junio J, indiction duodecima, anno autem regni
nostri undecimo. Nos igitur, divine remunerationis intuitu et do innata nobis pietato, supplicationem supradicti abbatis de Ollerbum et sui conventus serenitalis nostre clementia admittimus, ct omnia ea quo continentur in scriplo superius annotato rata et grata habemus et authoritato majestatis regi confirmamus, et nunc specialiter ipsum monasterium et omnes fratres et monachos, curias et possessiones et omnia jura ipsorum in protectionem et defensionem nostram recipimus sanctione regia statuentes ut nulla persona humilis vel sublimis sepedictum monasterium in personis aut in rebus audeat aut presumat aliqualenus molestare. Et autem hec in dubium non possint de cetero revocari, hanc paginam sigilli nostri munimino precopimus roborari. Testes autem hujus rei sunt Sisridus Moguntinus, Henricus Colonien-
99쪽
6M EX RICI SEPTIMI AM 12M sis, Dietoricus Trevirensis archiepiscopi episcopi vero Siseidus Ratisp nensis cancellarius aut regio, emamus orbipotensis, Echbertus Babenbergensis, Simon comes Sarepontanus, Fridericus comes de Leiningen, Cunradus comes de Everstein, et ceteri quamplures. Actum apud utram anno gratio millesimo ducentesimo trigesimo quarto, indictione septima, anno autem regni nostri duodecimo.
Miris, Henricus, Romanorum rex, de consilio principum decernit ut Geba mulier de Durchei et omnes eiusdem conditionis homines imam abbati de Limburg et ejus successoribus jus quod dicitur budiei dare teneantur.
Henricus, Dei gratia Romanorum rex et Semper augustus, omnibus presens scriptum intuentibus salutem atque suam gratiam Notum esse inlumus universis hanc cedulam inspecturis quod Volmarus abbas Limpudigensis ecclesie coram nobis conquerendo proposuit quod Geba quedam mulier de Durchorm jus quoddam quod vulgo dicitur u deS ecclesie sue, cum jure ei dare leneretur, negaret, pretendens quod per regiam deberet emo a tali juro libera potestatem. Nos vero consilio principum usi decernimus, cum jamdictus abbas Volmarus Limpurgensis ecclesiam suam super illo jure esse a predecessoribus nostris privilegiatam assirmaret, ut prosala mulier Geba de Durcheym et omnes ejusdem conditionis homines sepedicio abbati Volmaro de Limpur suisque successoribus jus suum dare teneantur. Quod ut stabile et firmum permaneat, sigillo nostro secimus
Acta sunt hec pire, anno dominico incarnationis M' Co XXVIII, VIII idus aprilis, indictione septima ).
Indietioni litteris expressae potius quam numero anni qui in apographo malo transcribi
100쪽
Imici. I. HISTORI DIPLOMATICA. 649
Sis idus aguntinus archiepiscopus et frater Bernardus de lς, , αἴ ordine raedicatorum papae rescribunt quomodo a Conrado do Iarburg suerit in negotio haereticorum processum nuntiant se primo apud Francolarium, deinde apud Moguntiam comitem de Seine et alios infamatos in pristinum statum restituisse, quidquid in hoc egerint seriatim exponentes.
... Diligenti facta inquisitione super ista pestifera secta Lucilarianorum et super praedictis archiepiscopus aguntinus et frater Bernardus de ordine Praedicatorum, quondam poenitentiarius domini papae, rescripserunt domino papa in haec verba : Quod magister Conradus contra Pauperum Lugdunensium astulias zelo fidei armatus nefandam herosim, Manicheorum filiam olim absconditam, ita putavit ex toto deprehendere si testes qui so confitebantur aliquantulum criminis eorum conscios o participes, in illorum absentia reciperentur, et dictis eorum simpliciter crederetur ita ut semel accusato talis daretur optio aut sponte consileri et vivere, aut innocentiam jurare et statim comburi. Et ecce salsos testes ab hereticis, ut credimus, subornatos adduxit inimicus. Quedam semina vaga Alaidis annorum viginti casu veniens Pigniam ς, finxit se hereticam illius secte, suis sosuum virum apud Crunebore concrematum et so vello cremari innuensa latero quod si celesia verbis suis credendum docerneret, hereticos
potuerit, majorem adhibendam fidem rensemus; annoque 23ι adhaeremus quo regem menso