장음표시 사용
301쪽
302쪽
305쪽
307쪽
zmbros lare in Gonstan an Meland thon. 6. Nuguli 1522.
Summo viro, hilippo Melanehthoni apud iuenbergam christiam
doeenti domino et amico suo omnibus modis maxime. Si unquam alias, eruditissime Philippe, nune certe maxime ad te mihi seribendum erat quando graves casus et iniquissima rerum conditio me sano quam crudeliter exearnificanti Coenobium certe non adeo pridem egressus male nune audio, quod Mandalorum causas non satis abstulerim, unde etiam regrediendum mihi arbitrantur nonnulli At ego mori eitius velim, quam in ista impietatis nassa diutius detineri, quandoquidem nullo monachorum bono et maximo meo malo id sacerem. Porro carissimus meus frater de rebus meis omnibus deque hac praecipue causa te laetet certiorem. Te vero per
Deum optimum maximum et per quidquid flecti potes obtestor, ut tuam mihi sententiam indiees, quid mihi potissimum faciendum exbstimes, ad me diligenter perseribas. Erit mihi consilium tuum ora culi lam, quippo qui seiam, te spiritum Christi habere, ne quidquam posse consulere, quod ab illius placitis dissideat. Vale, ora tissimo Philippe Plura non possum scribere, sed nec tu legere publieis commodis destinatus. Quid apud nos agatur et quid promoveamus in evangelico negotio, Thomas noster explicabit. Summo patri nostro Luthero, qui rursum nos parturit, donee Christum in I in . aut tam ex on diroba in itine Mersiis inred a te Nucuehi ic ala ex urbe ut has Iogat On clare Minisse, e I beri ex Echinester 2 araaretha mille aut icuom me meaea be aulae tritenen Eobane hstenisse beniniuste tautur ameloriariti
308쪽
nobis formet, abs te votis omnibus commendari enpio. Nolui importunus videri interpellator, alioqui seripturus eram viro modis omnibus occupatissimo. Ex Constantia VIII Id. Aug. 1522. Ambr. lavrer, tuissimus ab animo. it.
velati di ho an Umbros lare r. 14. September 1522.
Melanthon A. Blaurem, Constantiens civi. Incredibile est, quam avide desideraverimus integro paene anno cum frater tum ego literas tuas, mi Ambrosi, quo factum est, ut albquanto gratiores fuerint, quas nuper accepimus, quanquam nolim posthac eadem arte gratiam litteris empturire. Seribis to i ευδαδέλ-οως deseruisse, quod quia piis rationibus adductum opinor, improbara non debeo ). Nunc oliquum est, ut et onstantiam in eo confirmes, quod anto probasti, libet enim paulino verbo uti et perdura in sentcntia ne permoveri te patiare, ut ad pullatos istos redeas. cave putes, relaturum te pedem citra probrum et publicam evangelii blasphemiam. Interpretabuntur enim hostes Christi, coactum conscientia damnato libertatis evangelio poenitere facti. Interim te rogo, nisi quid aliud rationes tuae postulent, vestem ne mutes, ut hae parte stultitia vulgi aliquantisper inservias, dum aliud suadebit tempus ). Hi enim judieo, debere optimum quemque parcissime suo jure uti velle, concedoro aliis, cavere scandalum, quoad omnino fieri potest. Videmus id Christum, item apostolos sedulo praestitisse. Et Martinus quidvis mallet, quam vestem Augustinianam mutare aut ulla in eremoniola quanquam vili, modo per ovangelium liceat, se trem offendero. Sunt apud vos phanatie quidam spiritus, qui Christum edendis tantum carnibus et nescio qua gentilitate profitentur γ. I se parum Lusteranos partim vangelidos vocant, qui scis quanta invidia nomen evangelii onerent, ut optandum etiam mihi videatur,1 ean anber Ilite uir. 8alius au gressurg m. September: --
ditionis tuae mutatio satis contristat. maeo si in secisses, in monasterio, quod unum tibi, quocunque tendas, secura et tranquilla statio est, re
309쪽
ut pergant tandem Papistae in professores evangelii saevire, quo Sterreatur hae castrorum nostrorum saex, arrogare sibi salso sanctissimum nomen. Tu memineris, te profiteri Christum adeoque serendam crueem, durissima tibi omnia patienda esse, postquam illos ventres reliquisti. Non puto te rerum christianarum adeo esse imperitum, ut me monitore opus habeas aut nescias, qualibus se formis cognoscendum nobis exhibeat Christus, nempe vili illa et a mundo damnata imagine erucis. Cetera frater. Vale. Wittebergae die exaltatae crucis. Philippus tuus.
III. Melandit hon a Thoma Biare r. 2. Danua 1525.
Melanehthon Thomae laurer constantiensi. Petrus Suaverius hoe biduo nobiseum fuit ). Mitto ejus literas tibi, testes amoris erga te pristini Literae tuae varie affecerunt me, nam videris mihi non satis expondere magnitudinem negotii Carola- stadiani, cum putas neutrius laedi conscientiam. Vide quaeso εἶ λους libellos, in quibus cum non videam viaΠια πιστευὲς, quam Paulus requirit, non possum assentiri. Universa doctrinae Lutheri auctoritatem elevat, et tamen de uno tantum θεωρή- dissentit πιρι ιυχαριστίας. o quid est aliud, quam συκοPvτει. Lutheri responsio edita est. Quam vellem hune virum posse moderari vimae impetum styli Vale selieissime. Fratrem meis verbis saluta. o stricti Cal. Jan. 1525.
Thomae larero, Senatori Constantiensi, fratri suo. Aeeepi binas literas, nam tu, ut licuit videre, conjunxeras. Haec me ita perturbarimi, ut vix ullius hominis ulla unquam. Neque libet hoc tempore dolori indulgere et causas recensere. Non agites, inquit I ueher biele verIdniichlei tigi eou. Mel. Camor. 3. Mn. 1524. c. R. J, 648. eier tibi e Sumenius.
310쪽
ille, si qua coire velis. De ipso negotio paucis respondeo. Ego, mi Thoma, ritia sabulae tot ευχαρι α neque doctor neque Morsum. Neque puto movere hoe genus quaestionum ullos, nisi quorum sunt otiosae eonseientiae, nee domi habent, quid agant περὶ βαρυτέρω τῆ 0α . Neque profecto velim unquam viωτερ ζει de re tali sine certa ὀπακαλυς ει si sit a verbo discedendum in mei παἶ
atradi ego desydero vHortav γευγιατος, cum et causam tritu R-rum et elevationis tam urget pertinacitor. at eum de uno theoremate non a Luthero uno dissideat, tanta eontentione fidem inuo auctoritatem universae Iutheranae doctrinae elevat. Mortificationem
vult videri docere, eum illo antea de poenitentia tam multa. Do vivificatione nullum verbum Carolostadius, ut non satis videatur e eipere adfectus illos spirituales, de quibus tantopere gloriatur. Mitto nune alia, quae me in ejus seriptis varie adsieiunt, quibus tu mihi videre neget quomodo valde lavero. Περ ευχαρυ'in non ideo, cur a verbis eripturae discedam nulla coaetus Grevia et certa. Et qui diseodunt, nihil habere orti apud conscientiam videntur. Nam ' υχικα et rationis argumenta infirmiora sunt, quam ut conscientiam ommuniant. AEadem ad Oreolampadium scripsi. Tu veterum etiam auctoritato ejicis At veteres constanter in hae sententia sunt, ut verum Christi orpus vetως ibi esse doceant. Collegi mei usus causa illorum sententias. Verum multi ex illis excerpunt id, quod commodum est Capter dissimulant. Nunc te rogo, mi Thoma, ut communibus precibus adjuves causam publicam Scis enim, oportere nos de coelo doceri. Et eum tu earitatem tantopere a nobis exigis, par est, ut vieissim in nobis vel eonsolandis vel doeendis vel confirmandis caritatem exerceas. Erant litora καν περνδεχ τραγικαὶ Quo in genero perarum verser, qui vitae meae tenor, quae ratio sit, scis quo magis te adhortor, ut amicitiam inter nos honestis auspiciis coeptam conserves Rielitinus ad vos redit Natura bona videtur et aetus tuis onsiliis regetur cupitque se tibi esse commendatissimum. Vale. Fratrem et universam familiam meis verbis saluta 23. Jan. Φίλιπmς.