De legibus Ebraeorum forensibus liber singularis. Ex Ebraeorum pandectis versus & commentariis illustratus per Constantinum L'Empereur ab Opwick

4쪽

EBRAEORUM

FORENSIBUS

LIBER S IN GP LARI S.

Ex Ebraeorum pandectis versus x commentariis illustratus:

6쪽

9 Cobiissimo s dAmplissimo viro

Domino in Eissa, perpetuo Zelandorum inter Praepotentes Ordines Generales Senatori: ad Galliarum Regem &c. Exlegato.

S. P.

Vir Nobilissime, Vlla animi arrogantia, Vel ut ait ille, ἱπποlυφία,eb assurgere non eX- timesco, ut quem patriae primores in sublimi loco collocarunt,ad eum familiarius aCcedam: quasi de illa familiaritate postea gloriaturus, Veluti ζ λος σανδαλον, Iovis senialium, secundum proVerbium Vetus. Longe aliud, huic epistola: 1 qausam

7쪽

causam praebet. Quum Heroi assiduis Belgii Confoederati negotiis maxime distracto, quod debebam offerendum essen,quid molirer, quidque exhiberem , fuit exponendum. Idquc epistolio : quod non tantum cum ipso opere ma

net, & subinde legi potest: ; sed verbis etiam

alloquio censetur tanto commodius, quo minus occupatissimum remoratur. utpote quod membratim, & momentis magis vacuis legi possit: cum alloquium tempore etiam minime opportuno, errore Vel casu, saepe instituatur.

Itaque epistola destingens, codicem quendam legum forensium divinae reipublicae ostendo,ac transmitto. Rempublicam dico divinam,quam Deus ipse suo ore, providentia singulari constituit, quaeque legibus Divinis νενομιοθετη qmbr.8.ii. Etenim inconstantiam & perversitatem voluntatis humanae cognoscens omnium

Dominus, Israeliticam rempublicam legibus potius, quam magistratuum arbitrio regi voluit: voluntas enim lubrica est, inque proclivi ut per devia oberret. cum lex certior sit norma& tutior vitae Canon. Quo Aristoteles La. Polit.

8쪽

DEDICATORI A.

lit. c. 8. respexit, cum propositis quibusdam in re publica fieri solitis, subjunxit, ταδτα δεῖ πο- δέλβιον γίνεθν si νομον ἡ-αν οὐ πων δουλmW ουάσφαλης ο κανών. hae ane omnia feri prasi

terit lege,quam hominum voluntate: non enim tutus est canon. Quocirca Certiorem legis canonem praetulit Legistator. Adeo quidem, ut potestatem quoque legum condendarum summo senatui permiserit De ut. 17. quod dissertatione ad secundum codicem demonstro. Nihil novi vel praecipere, vel vetare , Israelitis concessum: imb plane interdictiun. Verum ea quae in genere a Dco praescripta erant, ad speciales applicare Casus, adeoque ex generali lege multas quandoque sancire speciales , minime primatibus interdictum. Vel etiam si quid hic videol media certa, accommodatis ad legem Dei canonibus, definire & praescribere. Praeterea lubricum humanae indolis omnino postulat directionem: qua modi, viaeque divinam praestandi legem ostenduntur. Vnde tres oriuntur legum species, quas legislator summus summo permis ille Ebraeorum magistratui videtuΠ:

9쪽

quuiri tamen suis praeceptis nihil novi, quod iis

nullo modo contineretur, assui concederet. Prima erat eorum, quibus generalia restringebantur; secunda, definiens media, quibus ad scopum, puta legem Dei observandam. Collimabant;tertia,Viam,rationem ac modum praescribens, quibus actio mandato Divino imperata,

commodissime peragi posset.hAtque has leges in pandectas suas Mismajoth vocant, conges

sere Iudari. Idcirco hinc patet, quantum momentum ad sacras percipiendum Mosis paginas afferant libri-Misnajoth. Cum istorum codicum compages sit Mosis explicatio : licet subinde caecutientis tandem populi vestigia isti hic deprehendere liceat. Illa est ratio,quare plures hujusmodi codices Verterim, ac commentariis illustraverim. quorum nonnulli jam editi,& plures, Deo volente, edendi. Ex istorum numero hunc ex volumine NeZikim ita Iudaeis dicitur,l in praessentiarum desumpsi : idque eodem scopo ac fine, quo caeteros adorno.FCrme enim singulos ad pentateuchi intelligentiam plurimum facere arbitror,partim propter fru-

. st

10쪽

DEDICATORI A

ctum, de quo jam actum fui. Deinde & alia in

novi foederis voluminibus penitius intelligendis utilitas ex iisdem illis pro manat. Stilum enim ac phrasin in N. T. scriptis usitatam, nobis CX-hibent.Sed quo id melius pateat, δαλω live, a carceribus sui loquitur AristophanesJrem arcessam. Lingua Graeca ulterius tandem

propagata fuit,& post Alexandri Magni expeditionem Asiaticam, longe lateque in plurimas Asiae regiones dispersa. Vt alios mittam, Plutarchus in vita Crassi satis aperte, Parthos S Armenios Graece scivisse testatutaquum Hyrodem Parthum & Artuasdem Armenium in convivio post Crassi obitum,ei insultasse narrat pag. io 3 o. edit. Henr. Steph.ὰ haec ipsius sunt

multa proferebantur ex Graecis dicta. quandoquidem superato hosti illudere volebant, quis dicteria ignota lingua tegere voluisse credatὶ Sane in eodem convivio, Iason quidam TrallianuS, Ευνmδου Βαιχων τα ἀὶ τά Aγαυ .