De legibus Ebraeorum forensibus liber singularis. Ex Ebraeorum pandectis versus & commentariis illustratus per Constantinum L'Empereur ab Opwick

발행: 1637년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

εὐδοκιμιδῆ γ e s ias, dcc. canebat ex Euripidis Bacchis inauen. quumque placeret ipse, 'dcc. quasi dixisset,Graecos versus convivis placuisse: unde intellexistic constat. Sequentia ejusdem historici verba rem certissimam esse comprobant. Nam ubi Iasonem scenico ludo Crassum lusisse scripsisset, dc haec pronuntiasse carmina, Φέρορθρ ea ορεγ ελιμα νεοτομιον,

In atria , felicem praedam: tandem subjicit, ταύτα μω πάν9ς ετεμεν,

atque hac omnes oblectaverunt. Ludus ille sce- .nicus dc carmina ista Voluptatem crearunt omnibus. At Artuasdes suos habebat Armenios, rex Hyrodes Parthos suos. Longinqua igitur loca procul a Graecia Graecus pervaserat sermo. Nam ita fieri solet, ut victoris lingua atque idio ma ad victos pro manet. magis si coloniae eὁ deducantur. maxime si artes de scientiae hujus

modi lingua peregrina conscriptae subjugatis plaCeant. Quae in Asia observare licet. Verum' id docet experientia in patria nostra, aliisque locis

12쪽

DEDICATORI A.

locis quamplurimis: si vulgus peregrino sermoni assuescat; quia sollicita cura, & παλίας

ori, non accedit, semper quaedam ex patria lingua peregrinae immisceri. Duo inprimis: vocum simplicium notionem minus usitatam; dc tum ac phrasin. Vbi vocabulum regionis incommuniori significatione respondens peregrino, apud indigenas ad alia transferri consuc-Vit, contingit sepe , ut voCabulum peregrinae linguae eadem latitudine extendatur. Pariter phrases illi idiomati peculiares, propter ruditatem vulgi, ad linguam recenter assumptam faepissime transeunt. Id linguae Graecae apud A si

licos evenisse, documento sunt, ut alia praetem

mittam,sacri N. Testamenti codices.Rudes isti Orientis plebeii perfecte linguam Graecorum addiscere nequiverunt: sed modo jam enarrato M 'υειν ex utraque,patria&peregrina,instituerunt facillimam. Quae cum postea sub iis, qui Alexandri imperium inter se partiti sunt, diu permaneret, linguam nobis Hellenisticam lococlegantioris Graecae exhibuit. Licet &. Hellenistica suam habeat elegantiam: quemadmodum

13쪽

Italica, quamvis ex Latina dc aliis mixta. Vt ni hil habeant quod arrodant nasutuli quidam, quum Apostolos Euangelistas imperitiae insimulant. Quali nemo possit eleganter scribere vel loqui Italice; sed potius ad ornatum, Italis Latine scribendum vel loquendum esset.Ita isti mortales Demosthenice potius ad Orientales scribendum fuisse judicant iquum L. Hellenisti

ca multo esset in Asia & Oriente usitatior. Neq; hoc praetereundum: quoniam Orientalium linguae, naturae ordinem in syntaxi & phraseologia sua admodum imitantur ; cum Asiae populi linguam Graecam propriae quique attemperarent, inde hium linguae Graecae intellectu facili mum fuist exortum. Quem cum elegantio res Graeci, tum rudiores Asiatici intelligerent.

Si quando enim propter clegantiorem idiotismum linguae Ebraeae, Syrae, Chaldaeae, similisve, significatio extensa , vel phrasis Orientalis in

Hellenistica comparens, obscuritatem parere Videretur , Graecis tamen nullam creavit dissicultatem . quandoquidem sacri scriptores dc oratores quum ita a simpliciori dicendi genero

14쪽

DEDICATORI A.

discederent si quod rarissimum quidem inter

Graxos, non nunquam tamen usitatum, adhi

buerunt. Eatenus saltem, ut ab iis quibuscum loquerentur intelligi potuerint, ne audirent ει άερο pusiat ες. i COr.r . 9. Quod eVincunt orationes Pauli in Actis Apost. Ex quibus dc illud

liquet, Hellenisticam linguam inde non traxisse originem, quod complures minorem Asiam dc AEgyptum aliaque ab ultimo Oriente re motiora loca incolentes, versioni Septuaginta interpretum Graecae assuevissent. Etenim Paulus Hellenistico sermone eos etiam alloqueba tur, qui an Vetus Testamentum eXtaret, ignorabant: uti quum ad Lystrenses gentiles dc idololatras orationem habuisse legitur Ach. 1 . Similiter ad ignaros verbi divini Athenienses C.II. Quod& passim in convertendis gentibus observavit.Profecto EuangelistaeHellenistica,non Graeca usi sunt, quum ab Asiaticis plerisque intelligi vellent: neque salutem tamen Corum tantum intenderunt, qui versionem GJ o. lectione continua sibi familiarem reddidissent, adeo

que inde linguam dedicissent Hellenisticam. i Quin

15쪽

Quin etiam idcirco isti V.Testamenti interpretes isto stylo usi sunt, quod jam ista lingua Hellenistica esset vulgaris. Eoque libentius, quod phrasin Spiritus lancti hoc pacto pressius exprimere voluerint. Quum jam naturam originem istius linguae habeamus , neminem latere

potest, quantum prosit & expediat, Ebraeorum& Chaldaeorum phrasin percepisse. Quamvis cnim propter sermonis simplicitatem, sensus cuivis in Oriente degenti , saltem intra Tigrin& mare Mediterraneum cubi primae ecclesia

reliquarum matres pateret:nobis tamenorientalium linguarum genium non assequutis, neque in Graecis ita versatis,ut quod semel atque iterum in hoc vel illo authore Graeco occurrit,

perspectum habeamus ε, nihil utilius, ne dicam necessarium, quam linguam Ebraeam Talinudicam& vicinas didicisse. Alioqui verba fortas. sis Cognosces; minimc phrases ac stylum novi foederis. ubi stylus est Hellenisticus, id est, voces Graecae, significatio subinde Talmudica, ut & phrases quamplurimae, quemadmodum& ritus, quo Scriptores isti saepe respiciunt Itaque

16쪽

DEDICATORI A.

Itaque cum plures sint libri Ebraici & viciparum linguuum; in primis post V. T. Volumina, Talmudica laudo. quia isto seculo, in Iudaea dc vicinis locis , primi doctores, istis formulis, phrasibus, ritibus, sanctionibus celsi in unum

corpus nondum congestis innutriti fuerant. Quocirca vel ista saltem de causa me operae pre

lium facturum credebam, si subinde codicem quendam Talmudicum publici juris facerem, vertendo & illustrando. quo phrasi illa, aliisque

inde perceptis,Novo Testamento lucem quandam afferrem. Nec non quo lingua ista Talmu-dica plenius Cognita, dc Ebraea planior fieret, librique isto idiomate conscripti intelligerentur magis magisque. Ista mente hunc primum librum NeZikim edendum & orbi Christiano propinandum statui. Sed quo,pro more passim

recepto, augusto alicujus nomine, decorem Scauthoritatem quandam obtineat 3 eum tibi,

maxime Vosbergi, consecro& primum in debiti ossicii tesseram offero.Quem enim hiC quς- Ierem, qui aequari tecum possitiDe jure legibus praescripto agitur:de jure ex legibus sententiam

17쪽

pex multos annos dixisti, in supremo Hollan diae & Zelandiae ὀὶ- ώω.Vbi om des okοθυ--δον dotibus instructum agnoverunt dc testati sunt, quas Iethro vir prudentissmaus judici ne

cessarias autumabas: quum ita. 18.2I., judices cxigeret, Brenuos, i mentes Dei meraces, osores avaritia.Tοδωςηνον sivestrenuitatem,ves vultus totiusque corsoris habitus naturalem quandam promptitudinem & majestatem prae se ferens, atque viri cordati ac excitati sermo ostendunt. ut quam plurimorum κοθορθωματων γιο-

ων το εN του ui quemadmodum loquitur

Tertullus Act. 24. 3.) seriem praetermittam. Timor autem Domini vestrae familiae est haeredi tarius. Hac Virtute, ut & reliquis, praecelluit pater tuus i. m. Quem Vere exprimis, dictumque comprobas notissimum: .S: ΠFortes creantur fortibus f bonis. Atque non tantum sortitudinem, sed dc reliqua refers paterni animi bona,ut parentis pietatem. Cui cum vix parem invenirent majores nostri prioribus istis libertatis temporibus , summa commiserunt. Ipsum enim vigilantissimum Ziri-

18쪽

DEDICATORI A.

Zmraeae urbis & totius insulae, ac Beoosterscheldae Satrapam, multos annos Ordinum Zelandiae partem, & Senatus Thalassiarchici esse

voluerunt, & Zelandorum nomine inter ordines Generales considere. Legationem procerum totius Confoederati Belgii nomine ad Galliarum Regem ejusque seatrem suscepit. In qua, dexteritate summa , arduum illud negotium cum regis fratre Andegavensium Duce, feliciter peregit'. Et quum dissicili ma inciderent tempora post dissolutum foedus, quod Ganda-vense dicebatur;Ordines cum Vltrajectum miserunt. quo arctius Provinciarum foedus iniretur. quod summa Viri prudentia Deus secundavit. Ad pietatem regressus, oblivisci nequeo fratris tui, qui in timore Dei a teneris educatus, inter Zelandos ista virtute, tanquam coruscante sidere effulget. quem etiam in utroque senatu primario considere voluerunt , Thalassiarchico ,-Deputatorum Provinciae Ordinum. Qualis parens &. frater, tales & generi tui. Nobilissimus vir Iohannes a Berchem Camerae ra

tionum in Zelandia, Celsissimi Principis nostri

19쪽

nomine praefectus,&David Goddun Hagestei-nii Toparcha ex Nobili, in Saltu carbonario, stemmate parentibus meis notissimo oriundus. qui pietate & strenuitate cum reliquis liberis tuis praefulget . Inter quos Casparus Vosbem gius primogenitus, propter dotes suas, cum in Galliis degeret, Cardinali de Richelieu non ignotus. ubi nec praetermittendus Nob. Vir Iohannes Hes Dominus in Piershil & VVeena, magister equitu promptissimus ac fortissimus.

Itaque Vos omnes hanc Vobis esse mentem

ostenditis Id, aberrare incessum ejus, qui perat absque Deo

Excelse. Tuam Veritatem quod attinet, eam clamat longa sententiarum series per multos diducta annos: quarum nullam reprehendit r rum intelligens. Denique δωροφαγους, munerum acceptores, quique pretio jus dicunt, adeo detestabaris, & etiamnunc aversaris maXime ; ut te hujusmodi lucri osorem, secundum Iethronis praeceptum , agnoscant omnes, qui non laborant invidia.Sed haec viri praestantiam arguit, nedum ut famae detrahat. Quod in

20쪽

DEDICATORI A.

Nemeis Od. 8. Pindarus, de ipsa verba faciens, εο λων οἰῶXhonori et cinc ευ

-pprehendit bonos semper , sed cum deteri

ribus non contendit. nam odit praeclara. Ca terum, Vir sum me, Virtutes tuae eo praeclariores

sunt, dc coruscant magis, quo munus postea impositum altius: ubi tanquam e coelo radios in omnium conspectum demittunt. Hoc volo,

anni sunt duodecim & quod excurrit, ex quo in consessu Ordinum Generalium Zelandorum vices perpetuo sustines. Plerunque fit, ut alii aliis in supremo isto senatu succedant. Verum Heroica tua indoles, sapientia, subactum judicium, singularis sagacitas,experientia multis annis , dc longe pluribus praeciaris factis a quisita, nullo pacto permittebant, ut proceres quenquam substituendum censerenτ. quem enim suffecissent, qui tecum paria, Vel saltem majora faceret 3 Et sane in supremo isto consessu, unde dependent omnia, dirigente omnia omnium Domino, quid magis requiras, quam cum reliquis jam recensitis, Zelum gloriae divinae ardentissimum , anxiam & perennem EC-

clesiae

SEARCH

MENU NAVIGATION