Marci Hieronymi Vidae ... Christiados libri sex cum selectis hymnis de rebus divinis

발행: 1824년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

Insigni poteras serma, et iuvenilibus annis

Immissae pectus reddere molle serae . Pulcher luce magis , vel sidere matutino' -

Oceanus liquidis quod modo lavit aquis . Sed quem hic te aspicio haec iacies tua ne illa serena 'Hi no Oculi 3 hio roseo gratus ' in ore color Aurea ne haec menti lanugo 2 hoo verticis aurum Propexum 3 hic toto eorpore Priscus honos 3 Qua modo cumque ibas, blandi nova semina amoris Iactabas e dulci in ore sedebat .amOP.

Hunc ne ego conspicio te , sermosissimo verum 3 Heu color, heu species quam tua facta alia, Squalidula ut iacies, ut lassula Iumina livent i Languidula ut cervix , mortua ut ora jacent i e

Non ea Caesaries , i concretaque sataguine barba , Non est is . plane qui modo vultus evat.

Serta tamen capiti, Tegisque insignia cerno Sed quae vulnificis sentibus hirta rigent. Et pictum video corpus 'venile ruboro; Sed quem haustus flagris sparsit ubique cruOP. Ne Palmas morer , aut terebratas cuspide Plantas, Hei mihi , quam latum pectore vultius hiati Quod tulit aes, quae nam hasta tuo intepuisse cruore Nec tum aes delicuit Z nec suit hasta cinis Quum Sol ipse caput nitidum abditus obscurarit , .

Et vasto tellus sit tremesacta sinu 3 Debueras Sol, aeterna serrugine caelum Occulere, et terris usque negare, diem Debueras tellus aeterno percita motu

282쪽

HYMNUA

At vos, monstristit quid tunc o barbara ponti ' rCondita desertis aequora littoribus , Quae vos quae tenuere morae 3 quibus abdita Elaustris Hic nulla ellasia signa dedistis aquis 'Vos tum diluvio, mersas ab umere terras . . Aequum erat, atque hominum fluctu abolere genus. Nam quid enim caelium, atque ultores aetheris igites Flebilibus preeis hio tu mea vota modiS , , ἱQuum pater et caeli rapidi moderator et ignis, Qui poterat flammis omnia diluere , Ipse suum gnatum pro nobis iusserit ultro Supplicium insandae morte subire trabis ZAgnus eras sacer ille, sacram mactandus ad aram Pro nobis aeterno i hostia sacra patui 'Fixum erat id eaetor uulia Potei mole moveri.

Nil Sol, nil tellus, nil maria alta iuvent.

Tu quoque te nostrae es largitua sponte saluti , Et tibi pro cunctis dulce obiisse sciit . 'Atque ideo orabas moriens veniam hostibus ipsis, Ne foret hoe ulli munus luaue tuum . Hoc quoque nos frutimur, grato sed amore doIemusrri memores tun ci Aolvimus exequias . Tu tamen exutus quae morti obnoxia, vivo Sedibus aethereis corpore sceptra tenes . Veuturus nostras extremo 'tempore noxas

Quaesitum, quum res landitus igne Phent. Aspice nunc honus, et dignos nos esilae , quos tu noΕxemtos poenis in tua rNua τ M ot

. . ia

283쪽

J LIBA pii datis iura. volet vapor aeter ad auras

Stippliciter genibus nixi advolvamur ad aram . Numen inest . magni praesentia Numinis instret. CHRISTUS adest veroque animis Se corpore nostris Terrenam in speciem , vescis sub frugi bdis offert; Μortalesqtie sugit crusti sub imagine visus . At vero , quod non oculi , sensusque capessunt obtusi comprensum, animi vis vivida sentit Interius, pulsaque fides cali iue momi, M. In dubitata , DEI ex ipsius, volibus orta . Quod neque percipiant animi, ni si luminia aura Divini evecti extulerint' se nubila Supra , . Oblitique hominem penitus, caelestibus apti . Ergo age, prisca fides, nostro succurro labori .. Quod renuunt sensus, ratio quod nostra refutat, Ipsa doce , in tenebrisque tua nos erige fuse Ιllustrans, certa dum relligione Paxentunc iAnnua sacra ferum cives , tantoque' paratu . Intenduntque vias , et textis compita inumhrant, Hostia Pia kεtam ' ducenda' est sancta, per uehemordine flammarum longo pompaque si essu ti , Nos quoque solennem laetii comitemur honorem . Flore novo spargamus humum, sucidamus. Odorea Veris opes varias , inteisque canamuis eundum

Lautitiam ingentem, et sacrae mysteria lucis, i 8 st

284쪽

Ut caeli quondam rex omnipotentis homo idem,

Ac DEus humanos indutus corporis artus Bis sex cum sociis epulatus nocte suprema ,

Insolitasque dapes , insuetaque pocilla mensis Iutulerit , miranda novo de more locutus e Utquo laboratam cererem, immedicataque liba Fregerit , et sociis dederit partitus in omnes Dilueritque merum patera libantibus eadem e

Utque omnes verbis extremum affatus amicis

Non illas de more dapes, non Pocula sueta Testatus dare, sed sermam sua viscera in illam Vera, ac viva novis epulanda apponere mensis. Hoc est eorpus , ait, meus hic de vulnere sanguia Fundendus, commissa hominum qui diluat omnia . Hoc este , hoc omnes haurite ex poeula sonte. Sio iacite , et posthac servate ita secula morem, Et sacris moniti iam nunc assuescite mensis . Nam quoties haec verba meo mea nomine docti Nota super sanctis repetetis frugibus ore, Ipse adero , totoque epulis subito inserar almis Corpqre viseeribusque meis , et sanguine opimo Excipiam laetos , veteris solamen amoris e Et numquam nostri hinc abolescet gratia Icti.

Infelix vero his dapibus quicumque carebit

A versus, tanti meritique, et muneris exsors.

Nulla illi post funus erunt commercia nostri. Vos tamen has lustrati animis accedite meusas, Et manibus puras, puris contingite fruges. Este procul, quibus est foedi mens conscia facti, Vita piis erit , atque eadem mors sontibus, esca .

285쪽

iv xv cIIARI STt AN 27 Uno , eodemque salus suet atque nte venenum . Sic ait, atque suis manibus se se ipse gerebat, Ipse onus, ipse oneris pariter moderator , et auctor , omnes dum sacro libamine pavit ad unum

Factorum ac decorum monimentum insigne suorum' quem vitum moniti mox servavere minores, Libamusque fac rum sacro eum sanguine Corpus. Nam simul ante aram verba illa augusta saeerdos

Portulit ore premens, caelo dilapsus ab alto

CHRISTUS adest, vivoque epulis se corpore miscet.

Illa erediderim caeli ardua tecta sub hora Fervere, stellatasque seros . atque Ostia pandi, Humi pedesque acies laeto descendere Olympo ,

Et terras petere , atque aram so examina circum F undere, caelestique dapes sepire corona rEt totum effundi tanta ad spectacula eaelum , Dum Numen se se terretiis inserat escis . Non tamen omnino manifesto corpore vulgo Dat se in coi pectum e visus , tactusque refugit Externa tectus 1 Orma. nec crede sapori ,

Dum gustu axploras cererem, laticesque lyaeoa Divinum in corpus , versosque tu sanguinis undam. Nam penitus re mutata manet ipsa figura , Quae fuit ante, manet faciesque, colorque. 8 POrque Pristinus r et quamvis id sit quod nou suit ante, Quale tamen stat ante, manet, quantumque vidotur. Nil versum exterius, sed enim simile omnia priscae Naturae, ut specie queat uua saltero visus obtusos, dum sola oculis, et sunsibus ipWa

Objicitur species , frugumquo occuriit tmsso i

286쪽

Quae gestum, visumque hominum, tactiamque lacessit. Intus cum ST Us inest , et inobservabile Numen. Turri, quamvis animo , atque oculis diversa simul saeobjiciant , aliudque oculis, aliudque luentes

Mente volutemus , tantum tamen uva Subest res , Unaque vis, neque enim Coeutit duo corpora in uno, Quod ratio vetat , et prorsum natura refellit. Haud secus exuvias indutus, et ora leonis

Inci dat si sorte aliquis plaudente theatro , Non duo tunc pariter considant pelle sub illa Vir, seraque . at potius dicam exteriora leonis , Interiora hominis . quid enim componere sando Divina humanis prohibet , sublimibus ima 'Creditu , mortales , nientesque abducite ab aegris

Sensibus, atque animo caelum peragrate volucri. Credite, nec titubate . hic vera est corporis umbra, Hic corpus verum . hic est Vera pruoris i ago , Hic verus cruor . ipse suimet CHRISTUS imago.

Credite, mortales. anim adhibete, fidemque . Mortales, genus infirmum considite dictis Illius , qui nec sallit , neque fallitur umquam . Quandoquidem nihil externae clarissima dicta

Lucis egent, per seque suo se lumine Produnt . Ante mare, et tellus, et caeli concidat axis, Illius quam cassa fide sint avica dicta , Sanguine quae moriens nobis testata reliquit. Non tameti ad nostras acies venit, hacque nigvanti

Stipat se veluti ciebula , atque obducitur umbris , Quanta sit ut nostrae fidei indulgentia , tectus , Exploret, non visa jubens uos credere , ceci quae d by Co la

287쪽

IN EucΗΑMSTIAN a 79 Luce palam sunt usque oculis obnoxia nostris . Quum tener orbis adhuc foret, ac pubentibus anuis, Iam tum relligio haec atavos incessit agrestes . Iam tum aliquis longe praesaga mente reclude

Sacra abstrusa, rudem congesto cespite ita aram

Triticeos orbes, et liquida vina serebat ,

Plurimaque orabat caesi conversus ad axem . Quae fieri humana nequeunt ope, cuncta DEO uni Pervia sunt , et plana; potest DRus omnia quando.

Ille potis mediis pueros educere flammis Illaesos, nutuque ignem sopire furentem . Ille potis summis serrum suspecidere tu undis, Ut natet , et non jam propria vi tendat ad ima. Ille etiam, quoties penuria adegit edendi, Μillia multa hominum solis saluxavit in agris,

Et cerere e tenui ingentes conflavit acervos. Illi itis imperium pavet omnis victa Potestas. Assurgit rerum natura, elementaque parent,

In quamcumque iubet migrantia saepe figuram. vii potuit liquidas in vinum vertere lymphas , Aut virgam iii colubri sinuosos flectere tortus,

Bursus et ita rustimem sormam transferre colubrum, On poterat sanctum in sua viscera vertere oustum

Funditus, atque etiam forma ipsa pascere sensus, At Iue novam subito ecce oculis offerre figuram, Nec se coniicere in miras tecto ore latehras ZIlli aliter visum , ne viscera forte cruenta Humanum horreret genus, attactusque paveret Dum premeret tremulam mandens sub dentibus escam. Nam si cui veram tu speciem .manifestiva olim.

288쪽

Ostendit se se nudoque apparuit ore. tepido emicuit saliens cratere: fugatis .

Sanguis imaginibus ; stetit , immotusque sacerdos Abstinuit tactu , atque impasta altaria liquit , 'In solitam donec redierunt omnia formam . Haud secus, admota qui morbis arto medentur , Ne gustu horrescat languens , medicamen 2 marum, Melle linunt super, et dulci sub cortice condunt. Ne vero quo liba modo , quove ordine quaere Tenuia divinos cHRISTI eonssentur in artus Vi sermonis, et omnipotenti Numinis aura. Nulli das homi uum mortali corpore septo

Sclae ear vix volucres norunt sine corpore meiates

Aligerum genus, aetherei gens incola caeli. Tantum agite . Properate, sacris discumbite mensis.

Divinas libate dapes , libate beata

Pocula et velatumque dapis sub imagine Numen Concipite. intus inest Numen. DE Us insidet intus. CHRIsTUS adest, et nos invitat Corpore v co . die dubitate. DEu, simul hic, simul aethere in alto. Cunctus adest, simul hic, simul et quocumque voca re Bite tamen templis in . cunctis , Omuibus aris ,

Divinum dum farre pio libamus honorem . iQuodque hic , est et ibi pariter. discrimine nullo. Totus ibi, hic totus, neque eum tempusVe., locusve, Esse vetant , quibus haud divina obnoxia , ubique, Quin etiam , violare mauu ne parcite liba . NIstica , et in socios partiri Protinus Omues. Nam fragilem quotcumque in frusta incideris orbesii

Laelarua libi, cna Isaei inviolabile coetus .

289쪽

a8tpiestat idem in eunctis, orasque amplectitur omnes: Nec findi in partes ullas divina potest vis. Nos tamen albentem frugemque , et fissile crustum , Et liquidos latices veneramur Numinis instar rNon quia sint ipsum Numen color ille saporque, Sed quia divini sint Numinis argumenta, Significentque oculis quod mens iude altius hauriat, Quod nequeunt oculi, nequeunt deprendere sensus . Atque ideo exiguo quovis in fragmine CHRISTUM

Accipimus , quavis sacrati in parte liquoris. pus,

Nanque subest sanetum ut numquam sine sanguine eo Sic quoque non suberit sanctus siue corpore sanguis.

Nec toto hic maius , quam quae pars esse videtur. Quantus ibi , hic tantus. DEus haud includitur ullis

In spatiis: nec sas metiri corpora sancta.

Omnis ibi , hic omnis r hic integer, integer illic . Sicut ubi quamquam ratio diversa) liquenti

Saepe lacu in noctem Lunae resplendet imago Plurima , et hic illic se se speculantibus offert omnibus usque eadem; atque sui ipsa simillima ubique Sicut item speculi si tu partes fregeris orbem , es . Quicquid ab adverso reddebat imaginis orbis . Integer , illud idem pars quaelibet undique reddet. Nec Plura in toto, quam mox in Parte videbis. At vero' quamquam qui se sub frugibus offert, Ille idem eat patris aethorea qui regnat in aula , Hic aliter tamen, atque illic, utcumque se habet res. Ille idem est etiam trabe qui pendebat ab alta rnic tamen exemtus morti vim haud accipit ullam 'Artubus immorti e , atque impenetrabile corpus, l

290쪽

Cui morbi nihil ossiciant, algorve, samesul Nec toties morti locus est in corpore CHRISTI, Qui semel admissis pro nostris obtulit ultro

Ipse suum caput aeterno Sacra victima patri .

Multa licet sanctis toties eat hostia ab aris ,

Et matutinis Tenoventur lauera Saeris . id iam quamvis , dum Ianguentum servantur in usus Sancta adrtis Oeclusa , Altu Consumta vetusto Interdum aspicias , squalentiaque exiguus mos Carpserit , aut similes tulerint libamina pestes, Vim nullam admittit tamen inviolabile eorpus .diam rerum species ubi coeptae peste teneri Pollutae , Numen subito evanescit in auram, Corporis exuvias laceras siue honore relinquens. Relliquiae restant ambesae , ingloria signa . Quae pietas, qui lautus amor tibi, maxime rerum, Ut DELs aeterni soboles aeterna parentis

Tam fragili itigredietis ultro pro fruge venires, Atque homini ueres repetitis pabula meusis, Ila inaluti uis toties sacra hostia in aris IIIoc erat ille sacer qui quondam apparuit agnus Suppositus pueri insontis pro caede parata. Hoc erat ille vetus quem gens epulata quotanuis

Mandubat rite , ac soletini more sacrorum Cum s 'stiliata cerere, atque agrestibus herbIs. Festiuata ceres tu nobis, tu mola adorea,

Farque pium, tu liba sacros lectissima tu usus, Liba quibus nulli ias quondam assuesse profano . Huc erat illa atavis deserta per invia nostris

Protinus e caelo 'euiens errantinus esca .

SEARCH

MENU NAVIGATION