Strena consolatoria adversus malignarum tela linguarum utilissima tam pietatis sectatoribus, quàm venerandae antiquitatis, rectaeque ac sanae doctrinae veris defensoribus, ..

발행: 1680년

분량: 17페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

t Iituti semper obstrepit invidia ,

mater calumniae : ut proinde

verissimum sit illud Apostoli ora- . . culum: Omnes, qui pie volunt piνere μ' -- Chrs', persecutionem patientur: Ouα per E-ist.4M securio , ut Leo Papa perhibet, non in eo ran-rum computanda est, quod contra christianam pleratem aut ferro , aut ignibus, aut quibus- έμmqqe Dppliciis agitur, cum persecutionum saevitiam suppleunt o di militudines morum , consumacia inobedientium, o malignarum reia linguarum. Sctipsit de varijs piorum persecutionibus integrum libellum Ioannes Len sans Doctor Theologus Lovaniensis annis abhinc plusquam centum , in quo peculiariter disserit per integrum caput de postremo illo persiscutionis genere, quod PontifeKLeo mox relatus malignarum linguarum re- Ium appellat. Es hoc, ait ille: cap. s3. SAEM numero νiris bonis grave nrsecutionis genus, ut cum innocentiam destruer e atque expugnare non Ieat inimicus, satis habeat ex cogitatione mendacij ct falsorum , fama maculas instergere. v o Scio de Cornelio Pontifice a Novatianis qua- 'dam inhonesta ct maligna jactabantur. Quod mirandu non esse Cyprianus monet, cum bos semper opus diaboli sit ut servos Dei mendacio lainceret sopinionibus fultis gloriosu nome infamet: Ut qui consilentia sua Issce cure sicunt, alienis rumoribai sordidentur. Divus quoque ambro- ' A a stas

3쪽

pus cum Imperator Arianus Basilicam postularer, atque ille se constanti dime conatia pisi, ε . bus ejus opponeret , asserens ad Imperatorem λὲμ 3 - γrtinere palatia, ad Sacerdotem Ecclesias: tanquam rebellis & tyrannus ab impiis & sce testis ministris passim traducebatur. Speciem enim libi rebellionis tenere videbantur,quod Imperatorem assererent jure suo uti , cujus in potestate sint omnia et usque adeo uucallidum quidam cubiculi Praepositus mandate i Ili ausus sit: Me vivo r. contemnis Va-Ientinianam p caput tibi tolla. 'ed vir fortis , minimeque minis aut persuasione purpuristorum perturbatus , respondit: Deus permistat tibi. ur impuas quod minaris: ego enim

Nec divus Augustinus cum de Christi Ecclesia egregie merit esset, cuius hostes Pelagianos solidissimae doctrinae instructus armis debellaverat, illaesam de suis laboribus existimationem reportavit. Cui haud obscuri quidam in Ecclesia homines , sed quorum animis vestigia damnati in P Iagio erroris inhaeserant, confictis blasphemiarum prodigiosis mendaci js usque adeo officere studuerunt, ut suam se famam evertere nocendi cupiditate non viderent. Nam quia Dei Christique Mediatoris gratiam hanc esse'statuebat , qua Deus in nobis ut velimus, utque perficiamus potentissime secreo

. - . . A tissimeque

4쪽

tissimeque operatur, tanquam hae praedica..tione sublato libero arbitrio impudentissimis imperitissimisque vocibus Manichane esse dicebatur. Quid divus Hieronymust vide Nonne abs sectatoribus Origenis tanquam Hic Ot . ipse quoque damnata Origenis placita seque. x p ix retur fuit infamatus, & a Pelagi, fautoribus 'λtanquam adversus eum siripsisset invidiae facibus inflammatus ' Quid aςerrimus catholicae fi lei propugnator Atluinastus enlene potuit haereticarum tela linguarum effugere e Nonne is & violati per stuprum hos iiij accusatus. Et hic confusis accusatoribus postea tanquam magicis artibus deditus, varijs est Arianorum insidiis appetitus edivi Fulgentis nomen non dubi invit qui dam haereticus Photiniani erroris noti la-

cessere. Divi Bernardi libros, suavi planeque

mellita oratione fluentes. haeretica Beren-

gari, cujusdam lingua momordit, tanqualm divinum instrumentum 'nepto quodam commentandi nugandique genere pollui iasset; fecissetque ut imperiti graviter granditerque dicta putarent, quae sic ubertim N quasi eloquenter effudisset. Sed & si quis Dei ministrorum in aliquo sit crimine de prehensus, quid aliud agere haeretici solent impudentissimis linguis, quam ut hoc idem credatur de omnibus e Cum enim de aliqui- ι, qui Ecclesiae praesunt, aut Sanctum alio-

A et qui

5쪽

Epistram qui nomeη protentar quidpiam criminis reι farsi sonuerit, vel veri putuerit, instant. Satώμgunt, ambiunt .at id de omnibus credatur, inquirAugustinus. Author est etiam Ui istor Uticensis in Africa per Wandalos Arianos adeo εἰ calumni js cxagitatos iu iste Catholicos Sarib. K de ςςrdotcs, us si forte eorum aliquis cum Dei Peisee. Populum admoneret, Pharaonem, Nabucho-Mami. donosor Holofernem , aut si pilem quem piam , ut fieri solet , .nominasset, mox illi obi j ceretur quod in personam Regis ea di xisset: Hoc enim persecutionis genus, inquit , i agebatur hIc aperte ,alibi oc alte , ut piorum no men interiret. Attamen gravior ea persecutio est , cum ab haereticis pietas ipsa petulantibus cachinnis excipitur, hoc est, cum pium Reg. s. Davidem ante Arcam subsilientem ridet irre ligiosa Michol; cum Sacra in eo vestis sinduebatur enim Ephod lineo ) scurrilitatis ac

stultitiae nomine contemnitur. Non ta

men ob hoc pius Dei cultor desinit, quin potius in eo glorianter acquiescit, in quo vilescit sacrilegis, nec dubitat cum pio regebid. dicere : Iudam, a vilior flani plusquam factus sum, isero humilis in oculis meis. Fuerat grave nihilominus in pietatis ossicio profana lingua derideri , ideoque prolem ex Davide nunquam Michol, jure & ipsa contempta ,

Gravior etiam divinis hominibus perse-

I. cutio

6쪽

cutio est, eum caelestis doctrina profanis . linguis contemnitur; cum adversus divina testimonia, quae studiose proferunt, linguae furiosae armantur, cum Dei verba per eos ministrata falsis commentis corrumpunturi&quae ad stabiliendam pertinent Catholicam veritatem, ad aedificandum rapiuntur

errorem. Quod cum, caeterorum more haereticorum , Donatistae facerent, a Divo, Augustino jure hoc audiunt: Mitius agere Lib. a. ris misciendo ferram per viscera Prophetarum , coni. quam quod lingua interscera conamini verba Perii. Prophetarum t aut si non sunt ista Propheta- ς-P rum perstautiones, qaia non siiunt ferro , sed ' i verbo , qua fuit causa ut divinitus diceretur sit' hominum dentes earum arma ct sagula, o lingua eorum gladius acutas e & rufium Iudai, ibi is inquit, persecuti sunt carnem ambulantis in Cap. x terra , vos Evangelium sedentis in calo r quod Evangeliam mitius pertulit sapientium Regum mmmas, quam vor/s patitur linguas: nam illis incedentibus unitas mansit, vobis loque

ribus manere non potuit. Qui perba Domini e usta cupiebant aboleri, non credebant posse lecta contemni: non ergo illi in Evangelio exercerent

flammas suas, si eis contra Erangelium permitteretis linguas vestras. In illa persicutione Evangelium Christi ab aliis savientibus quarebatur, ab alijs meruentibus prodebatur, ab alijs ιν ibus incendebatur, ab alijs diligentibus

7쪽

absondebatur nullis contradicentibus oppugna batur sceleratiores vobis persecutionis partes

transacta gentium persecutione , seruastis. MaiChrili nomen persequebantur, Christo crediderunt : qui propter Chri sti nomen. honorantar Christo contradicunt. Tametsi autem suerint tolerabiliores hac in parte gentiles, nec ipsi tamen linguae defuit gladius ad perseque dum. Namque inter ipsos olim Christiani ferebantur sceleratissimi de Sacramento infaο-

sto , quia eversores laminum canes, lenones s licet, tenebrarum libidinum impiarum invere candia procurarent. Sed dicimur semper, inquitiost.ei j Tςrtullianus: nec vos quod tamdiu dicitur i, eruere curatis. Natura fama nota est Omnis ui , qua ne tunc quidem cηm aliquid veri asseri , sine mendacij vitio est , detrahens , adiiciens , demutans de veritate. Quin de narij dicti sunt Christiani, tanquam Asinum vel asininum adorarent Deum. Hinc quidam Tertulliani tempore picturam proposuerunt cκm ejusemodi infriptione DEUS CHRISTIANO RVM ONONICHITIS. Is erat auribus astinianis , altero pede ungulatus , librum gestans ct rogatus. Solem quoque adorari spargebanta Christianis propterea quod soliti essent ad - Orientis regionem conversi adorare. Quid libros referam, quibus nomen Christianum

dc disciplinam quidam acerrime sunt inse-

ibid.

cap. 7

8쪽

ctati Hoc enim modo Cesus , Porphirius, Iulianus, rabidi ad verius Christum canes, quantum eniti potuere, lingua & dente nocuerunt : quorum priori Origenes octo libris, alteri Methodius, Eusebius, Apollinaris fortissime restiterunt, uti & tertio Naraan cenus & C rillus Alexandrinus. Iam & praeter infidelitatem sola saepen mero linguam vehementer acuit invidia , . dum haec in alijs magnae virtutis nomen ferre non potest. Semper enim virtutem invidia sequitur , feriuntque summos fulmina Horatius montes. Neque id, si de hominibus dico, lib. a. mirandum est et cum & Dominus noster cariu .Qas Pharisaeorum fuerit Eeso crucifixus, & om- γ' nes Sancti aemulos habuerint: in Paradiso quoque serpens fuerit, cujus invidia mors in- 'p' troierit in orbem terrarum. Persecutionum Igitur tempestates vel sola ciere potest invidia, multosque Sanctorum aut opere infesta laesit, aut lingua vel 1 tergo vel coram vulne avit. Osculabantur, ait Hieronymus , mihi manus quidam,σ ore vipereo detrahebant: Epist. dolebant Iabjs , corde gaudebant; videbat Do minus , O seubsannabat illos, ct miserum me ferrum suum futuro cum eis judicio reservabat et alius incessum meum calumniabatur, ct risum

ille vultui detrahebat, hic in simplicitate aliud susspicabatur. Et intai, Maleficum me quidsm - igarriunt, titulum fidei serνus agnosco r magum'

9쪽

, Focant, oe Iudai Dominum meum: seductor o Apostolus dictus est. Tentatio me non apprehen dat nisi humana: quotam partem angustiarum

perpessus sum, qui cruci milito di infamiam falli

criminis imputarunt , Ied scio per bonam ct malam famam pervenire ad regna caelorum. Nec fieri potest, inquit alio loco , ut absque morsiuhominum vita huius pericula quis pertransear, malorumque solatium est bonos carpere, dum peccantium multitudine putant culpam minui peccatorum. Ita & Divi Chrysostomi vitam aemulorum lingua momordit: quodque vir tutis fuit, ut solus cibum caperet, nec in Vitatus quoquam iret, nec alios ipse roga

ret: id potius inhospitalitatis vitio tribuebant. Fuere & qui eius in reprehendis viiijs. libertatem , maledicentiam esse dicerent: qui disciplinae studium . odiosae severitatis nomine traducerent: qui generosi & invicti animi constantiam, superbiae crimine deso

marent. Denique cum eius agnoscerent in

laboribus patientiam, in vigiliis assiduitatem, & abhorrentem ab omni libidine

continentiam, harum conscientia Virtutum,

ammitem esse illum insultatoremque fingebant. Quid etiam fuit Beato Martino perfectius in omni genere virtutis e Et tamen Episcopi non defuere , qui, invidia stimulante, indignum episcopatu dicerent, sui Dque suffragiis electioni repugnarent. Verum haec , atque huiusmodi, tametsi . permolesta

10쪽

permolesta saepe sint & gravi ac facile contempserit is, cui propositum est non placere hominibus. Neque enim frustra scriptum est : Deus confringet sa eorum qui hominibas placent. Quid enim languidius, quid tam sine stabilitate ac fortitudine , quod Ossa significant , quam homo , quem maleloquentium lingua debilitat , cum sciat falsa esse quae dicuntun Cuius rei dolor nullo meso animae viscera dilaniaret; si non amor laudis eius ossa confringeret e Cum proinde Paulam sanctissimam mulierem viperea invidorum lingua morderet, non debilitata aut coufracta fuit. , sed hoc se evangelii ve bo solata est, Beati qui persecutionem patiuntur propter iustitiain& secura sit conscientia, inquit , quod non propter peccata nostra patiamur : afflictioque in saeculo materia gaudiorum

est. Cumque alias susurro quispiam , quasi

benevolus, nunciaret, videri eam nonnullis prae nimio virtutum servore insanam , cer brumque eius cssie confovendum, hoc etiam' aspernata respondit e Theatrum secti sumus mundo, o Angelis ,-hominibus e nossulti propter Christum: sed , stultum Dei sapientius est hominibus t unde or Salvarον loquitur ad Patrem: Tu scis insipientiam meam. Et iterum: Tanquam prodigium factus sum multis , c tu adiutor sortis: quem ct in evangelio, quasi Mentis impotem ligare propinqgi cupiebant.-

. Psal. D. Matth. apud

Hieronis

i pili. a ibidem.

SEARCH

MENU NAVIGATION