De re monetaria veterum Romanorum, et hodierni apud Germanos imperij, libri duo. Marquardi Freheri consiliarij Palatini. Accedit Nicolai Oresmij episcopi Lexouiensis ... de origine & potestate, nec non de mutatione monetarum, liber subtilissimus cum

발행: 1605년

분량: 148페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

AE DE AN τ I rs in qua ea verba, aliudve qui simila ad Crint, non pos sit quis aptius quam de conflatis nummis interpretari Tacitus lib. m. L. Ennium equitem Comanum maiest is, po utitum. quod e giem principis promi uum adus margenti vertisset,recipi Caesar inter reos vetuit. Nisi forte cuius memoria damnata esset. d. l. I v .D.ad Leg. Iul. maiest. Hoc genus ut statuas, imagines, clypeos deiicili detrahi, confringi, aboleri solitos:ita etiam nummos conflari Dion de Caio testatur lib. 6o. τοῦ μου ειν -

πω αννί- ῶχε. ι χ-κ Θί δει εγνωσαν. Idque quod de nummis minime conflandis dico, usque adeo verum cst, ut etiam posteriores Principes quamuis declinante Imperio S fisco pauperiore, potius tamen quam priorum principum nummos consarent &suo conio irccuderent, monetam deteriore argento,& ut quidam Poeta loquitur venaesecundae facere maluerint: quae LMaiorina illa dicta videtur, a Constantio Imp. L. v i. C. Th. de falsa mon. Sccus ac hodie, ubi non tam. rum priorum principum monetae a successoribus ple- ' rumque recuduntur, sed& aurifabris omne pecuniae genus conflarc de in promiscuum manupretii usum conuertere impune liberumque est. Atque haec topinor vel praecipua causa esse potest, quod tanta vc-lcrum nummorum copia saluarcinanscrit: non tantum qui integri ta notabiles sint, sed & multorum qui omnino detriti &ina spicui: adeo t&Iustiniani tempore plurimi veterum aureorum solidorum in urbe Roma S aliis Italiae partibus inuenirentur,ut ipse scribit in pragmatica sanctione ad Vigilium Episcopum

Romae cap. X I X. multoque magis Valentiniani. l. I. C. de veter. numis potest.&adhuc nostro seculo multi tantam eorum viam possideant,ut priscorum illorum

12쪽

Cratarum & Lucullorum census eo ipso pecunia: n meratae genere aequare posse videantur. Interea vero dubitari apud nos ctiam a doetis video, utrum totum illud numorum genus Caesareos vultus &a tergo exquisitissima variis modis signa impressa habens, illo aevo in promiscuo & quotidiano monetae & com nerciorum usu fuerit 3 Q a de re si

sentctia mea roger,hoc tantii dicere habea, Aut nulla apud veteres Romanos monetam fuisse,aut certe hac

fuisse qua de agimus:& quide aenea quod illi minime

admittere volunt vel maxime. Nec tamen ut hoc prius expediamus, quod a nullo prius annotatum Videmus omne numi genus ab coclem profectum fuisse videtur. Totum enim fere genus aeneorum numorum Senatus auctoritate ingratiam & honorem Principucusum formatumque fuisse stantis Imperii temporibus deprehendi. Senatus siquidem consultout statuae, effigies,arcus,& id genus alia; ita & numi Principibus modo primum electis & inauguralis,modo alia atque alia gerentibus decerni soliti. Dion. lib. X L I V. de Iulio: δὲ τὲ γου γιῆρος ουm ,πι προι τε σα- ρ-

et : IaHς τἰω νοΘ ἀαν χαυν Et ita quidem , ut causa decernendi in ipse nummo nonunquam no iis literisque exprimeretur, veluti in Augusti: Obm Mufrvatos. I uia per eum respublica in ampliore atque tranquisiure situ f. 'uod viae munituum.oc. Sed cu-debatur Scitatus iussu ςrcus tantum numus,ut ex Dionis loco supra allato videro est, ubi omnem Gad n mum,aeneum tantum, conflatum Senatus iussu reserti

. A 3 Cuius

13쪽

8. C.

Graci numi.

Cuius rei certissimum argumentum est, quod omniabus sero meis, quocunq; aeris genere flatis , nota S. C. impressa cernitur idque in omnibus Latinis numis in Graecis enim numis apud cas provincias cusis, quae per praesides regerentur, idem non apparet in ad idus que temporis, quo per triginta Tyrannos respublica miserandum in modum lacerata filii, deinceps vero

Senatus auctoritas paulatim cuilescere coepit, constanter servatum observare licet: quas tamen notas in nullo aurco argcnicove niamo adhuc videre mihi licuit. Nimirum quia aureos argenteosque ipsi Imperatores suo arbitrio in aulicis & palatinis ino tis Ludebant , & ut auctor quidam vetustus sed Anonymus, Notitiae Imperii subiectus, loquitur ) psimila Ecgal

pro licentias iem fiam in auro ranium argentoque signa-τit: qua pro m erentia figura nustan in prosiciens adhon rem regium surata hermansit. De auro primum sdem facit Plinius Lib. XXX m. cap. II i. ubi de aureo nummo loquitur;polit inquit in principes imminuerepomaeus aureorum ι minutissime Nero sita corrigentibus adsentior a XL V. Et Papinius in epitaphio Hetru sci,qui quaestor suerat Domitiani:

Iuod domuum usis niteat laquearibus aurum :

Sua Divum in vultus ignior unda Eque t itauus , quid sinu iptum crepet igne monetae. De argento fidem iacit Suetonius in Octavio: Tam - mox fiduciam sit Augustus habuit, ut thema sitim et Agaverit ora mumque argenteum nota fide ου Capricorni, quanarus est, per seris. Et Philostratus de Apollonio lib. r. drachmae assienteae a Tiberio sgnatae meminit. Addo de electrcos a principibus signatos, quippe auro a gentoque remixtos. Lampridius in Alexandro: Al

xandri basim numn plurimi Auravit, se quidem H

14쪽

PRINCI P. ROM. NUM ISMATIS. 7 meos alluantos, si larimos tamen aureos. Hoc loco ne scio an non Traianum excipiam,cuius etiam in aureis& argenteis, etiam qui denariis maiores, semper sere Traiari haec inscriptio visitur, S. P. α Reptimo Principi. Quod ex singulari eius principis modestia factum credibile est, qua etiam statuas & honores deprecatum legi mus, quam tantopere Plinius Secundus in Panegyriaco depraedicat. Tandem vero oppressa penitus per Principes republica, Senatusque auctoritate veluti capite deminuta, iamina est; ut omne numi genus et iam aeneum quodvis a Principibus ipsis cuderetur. Et hinc est, quod in posteriorum Principum,circa Constantini tempora , nummis aeneis nunquam amplius S C. nota illa pristina cernatur: Sed aliae potius, locum significantes monetae Palatinae, ubi cusi essent: veluti: PTR.& P. TRE.&T.&TR. di TRS.&TR. P.S, quae pecuniam Treuerusignatam innuunt: Quippe cum & Libellus Dignitatum qui sub posterioribus Imperatoribus consectus videtur Procuratoris Moneta Trevirorum meminerit, &in lapidibus quoque I Hvrrorum monetae Triwri a mentio inveniatur. Eadem ratione qua & P. L V G. 'cuniam Lugdunensem , & A Q P S. qui Myecuniam si natam in eiusdem generis numis denotat; de sic de reliquis . . Et haec cum ita sint ut ad rem redeam nullus equidem dubito, quin omne illud genus aureorum , a

genteorum, aeneorum numorum monerar & pecuniae

usu vulgo iungeretur: & quidem eo magis, quo magis ad honorandum principem, resve gestas famae & posteritati consecrandas tactum esset: quippe cum non alia melius ratione in manus & ora hominum perve- .nire posset, quam per commerciorum & quotidiani usus liberrimam facultatem. Quod ne longius repe

tamusa γ

15쪽

I DE ANTI Q Isi tamus, satis intellexit vel Rex ille Italiae Theodericus,

Gothus licet & qualiscunque Romanorum imitator, cum apud Cassiodorum in formula Comitiuae Sacrarum largitionum lib. v I. cap. v II. ita scribit: Sunt cum fortunas per te erigimus: Kalendis Ianuarii assatim δε-na largimur, se laritia publica militia tua eis. Verum hanebberalitatem nostrum alio decor, obsiequio, ut Aura vultus nostri meta b Uvalibus imprimatur, monetamque facis dendinis temporibus furara saecula commonire. o magna inveniata prudentums o laudab ilia institui a maiorum: hi es imago principum subuetos videretur pscere per commercium, rum consilia invigilare non risinunt pro lute cunctorum. Idemque libro V o. cap. X X X II. c Monetae ribet intcgriatas quaeri , ubi es vultu nister imprimitur. I uidnam exit tum , si in nostra peccetur e gis' Sit -ndum quod ad mmam nostra securitatu a duci r. Claritas regia nihil admiraiis infestam. Nam si et ultus cuiuslibet soccro colore depingiarur, multo iustius metasiorum puritate principatu gratia cu- soditur. Auctor ille anonymus, Philosophus tamen, in opusculo quodam ad Honorium & Arcadiu Impp. ut videtur scripto, S notitiae Imperii subiecto:

quentioratas aras redundante materia, quam publicus iamr cusabat moenium ornatus, diuitima utritor montimenta moditata,aes alidum imopondire uisu figuravit: cuius d o pro qualitate ut diximus )ponderis diuturnior fuit. Sed potentia regatis pro licentia seciem suam ramum in auro argentoque signavit: quae pro reverentia figurae nos in

pro sciens id honorem regium sacrata permansit. Aeris a rem materia, qua iam tra copia vibor erat, ad dona minia

ria o varia populorum commercia signabatur. Extra dubium itaque habeo, aureos veterum Imperatorum nummos, illos ipsos quorum toxics in nostro iure mentio) Solidos fuisse. . -

16쪽

Argenteos vero , denarios, quinariosque , & libellassembellasque tam certo fiuste ; quam consulares a genteolosauisse illos ipsos Bigatos & Victoriatos quorum Plinius meminit, & Serratos , quorum Tacitus,

dubitari non potest

Maiores vero aureos .argenteosque pro ponderis sui ratione adsestertiari rationem reaactos computatosque fuisse. Ad aereos autem quod attinet , quos Auctor ille maea re is pretiosiores eliganter & vere scribit : quis enimno videt,decem aues, vel quinque dupondios ab unius denarii argentei pretio, isi metallum solum aestimemus,longe abcsse) observavi tria eorum ecse genera , quae stequentius occurrant. Vnum ex aere cyprio flatum, non spissum valde, & tale, ut omnes prope ei generis nummi in magnitudine α pondere probe inter se conveniant,nisi quatenus unus magis altero terrae sin qua tot seculis delituit acrimonia &aerugine erosus re tenuatus essepotest: eos Asses fuisse mox docebo.

17쪽

Raroque illo genere minor ex aere hac aerate in venire Contingit; quamvis Olim N semissos triente Trientes. . que & quadrantes, & alia id genus rauduscula minima etiam uncialia & semiuncialia ex aere cusa essent: Saquaedam adhuc elusinodi rauduscula, sed paucissima,

etiam antiquorum principum visantur: Credo quod propter exiguitalcm suam temporis re torrae iniuria vel maxima ex parte consumpta& penitus exesa sitit. Alterum est genus magnitudine non magnosc- re ab illo differens , sed duplo crassius , pondcre tere duplo,& aere no cupro flavo constans: in quo & a te go, re ut in priori assium genere, singularia plerun- pomia. oue si illa impressa videre est. Eos tuisi e duosque ases valuisse affirmo. Et si quo a Inter nax guo genera medium invenitur, SI aias i. cos se quiesseS fuisse crediderim,quorumqutilem me

18쪽

tionem facit Didymus apud Priscianum. Tertium denique his maius & amplius, & inter eos nummos quia Senatu cusi, notamque S. C. impressam haberit , o- mnium maximum, figuris etiam plerianque insignioribus,variisq; complurium per narum notis insigni tum est, aere &ipstim meliore flavoq; constans: quod destertios fuisse assevero, non tam mea coniectura ductus, quam insigni Plinii loco, quo haec modo dicta omnia comprobantur,lib.xx x I v. cap. I I. ubi de aere agit: summa gloria sinquit in aru nune In t Marianum comversa, quod se Cordubens dieitur. me a tiliano Cadmiam maxime sorbet, or aurichasii bonitatem imitatur insiste nis dupondiaris , C prioso asibus contentu. Vndepe spicuum est, errare etiam eos, qui sestertios sub principibus tantum argenteos fuisse scribunt. Cum non: tantum Vespasiani temporibus ex aere Mariano cusos Plinius modo dixerit: ex quo genere est iste , alio loco a nobis exhibitus. Π Sed visantur plurimi ex aere Corinthio , optimo illo & ut cum Prudentio loquar aurulento emcti,quod AH C -- metallum ut Tullius 13 1.14iscylanaru est tardius ae- ιμ- ruginem contrahit, seu propter sui bonitatem, seu ob quantamcunque auri portionem remixtam. Quam adeo ob causam,quod legimus ,si retii pretium tandem crevisse adquatuor asses, cuius rei etiam vestigium extat B a. ini.

19쪽

in l. est. C.de donat. id ipsum existimare quis possit, et iam ad aeneos illos sestertios vel maxime pertinuisse;

cum quidem non posset non eius metalli bonitas criterorum numorum pretium vincere. Eadem ratione

qua Plutarchus in lib. de Pyth.orac. ubi de aere Corinthio disserit, memorat fabrum quendam aerarium Corinthi cum in cistam multo auro repletam incidisset,

metuentem ne palam hoc feret, paulatim aurum a

scidisse, & aeri sensim permiscuisse , idque mirabili c

temperatum modo colorem pulcrum tuisse adeptum, magnoque idcirco pretio venditum. Et sestertios magnos satis amplosque fuisse, argumento potest esse Iuvenalis locus, mulsi pondus & magnitudinem mirantis , Satyra I V. mulsum sex millib- emit Aequore ne paribus si retrabisu. Et hinc nimirum famini est , cum sestertiorum illi 'nummi omnium ut maxime. insignes, ita in usu frequentissimi essent, ut tota olim apud populum Romanum calculi ratio in omnibus publicis privatisque negotiis non ad aliam quam sestertiariam rationem plerunque semper revocaretur. Neque hoc loco dissimulandum est, esse etiam ae-3sidis ς,ἡ Rςorum nummorum genus , praegrandeillud & solito. maius ponderosiusque Metalliones vulgo vocant &' plerunque. res notabiliores insignioresquet insculptas nabens,non tantum apud provincias Grycas vel Asi licas,sed etiam urbem Romam in Caesarum honorem procusum , in quo nunquam S. C. nota Visatur. quo uno argumento statim extraordinarios agnoscas, ubi videris. .

20쪽

quid coniectura assequi valemus non tam aa quotidianum pecunia: usum, quam eo potius effictum cussimque ab ipsis Principibus videatur, ut congiarii loco populo distribueretur H pro donatiuo militibus ducibusque praeberetur,vel in theatro circo-ue aut in triumphalibus pompis missilium vice per spirim οὐ vii HarmenopuIus ait spargeretur; aut alias propinquis,amicis, senatoribus,equitibus, pro strenis aut apophoretis , quavis denique causa donaretur: neque eo minus tamen, si usus serret , publice expen-

s 3 di pro

SEARCH

MENU NAVIGATION