Aduersus Georgij Buchanani dialogum, De iure regni apud Scotos, pro regibus apologia, qua regij nominis amplitudo, ... ab hæreticorum famosis libellis, & perduellium iniuria vindicatur. Per Adamum Blacuodæum ..

발행: 1588년

분량: 371페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

sibus inusiato fecit exemplo, ne vel auctor esset subuertendi iudicij, si sonte ab solitisset:

vel inuidia usqueadeo tristis thgrataeque sentetiae ad populum subiret, si iure c6dcmnas' set. Cum enim fortissimum virum & libertatis patriae vindicem, clapsum vitae periculo cum ingente gloria fortuns iniuria captu, ignominiosae condenationis grauiore pericuc. lo circumuentum esse videret,post longa de . ' liberationem,ut Dionysus ait, optimum fariq---- cognitionem ad Popului oreferre,non quod ea re populum sua potes te vel seperiorem vel parem agnosceret, qui lege regia fasces principi submiserat, scd. t. vel iniuria si nocente liberaret,uel,s condenaret ingrati nota animi,atque populare inuidiam a capite suo amoliretur. Nam alioqui

constat satis Romanorum reges omnium in. - tium iudicia,omnium criminum cognitione ad se rino care solitos, 7 ac primum omnium

Seruium Tullium qui propterea dimidiunx de regia potestate detraxisse dicitur sibi maiestatis modo crimina reseruasse, priuatarturi

personaru quaestionibus ad alios iudices de legatis.Qtud,quod ipse Hostilius populi iudicio no stetit λ Na de relisione sollicitus, ne diras sceleris vltrices ab au et ore patricidii in suam familiam auerteret, absolutum populi

Dion7s. Nasicar. lib. .T. Liuius. lib. I.

172쪽

sententia iuuenem hostili more sub iugum imisit.His adde,quod ea populi cognitio propria non erat Ad mandata,idque vel ex ipsa

horrendi carminis lege quiuis auguretur. Ea sic habebat. Duumviri perduellionem iudicanto: Ita duumviris prouocari prouoratisne certatosi vincent,caput obnubito , in Delici arbori resesuspendito :verberato vel intrapomoeriam,vel extra pomoerium.Quod si non propria, sed mandata populi cognitio erat, potuisset Horatius la talententia regem appellare,qui madauerat.

Nec enim ea re merum a se rox transtulerat

imperium,quippe qui iudicii formulam ipse . populo dictauerat, si duumviri vicissent, atque adeo sentetia ipse talege pronunciau rat. Sι vincet,inquit, ut obnubito, reses pendito,verberato. Vid es a rege haud ali er ista populo dictata, tua posteris sarculis apraetore iudicii formula recuperatoribus,priuatis homi ni,' praescribi solebat. Clim autea dietatori - bus appellare populu minime omniu liceret, '. ecquis a regibus prouocatione admiserit, quorum potestas s crosancta semper habita tiniit,& dictatorum potestate superiorised vis i. que adeo tibi lex haec regia displicct, Vt in Q eoud Dioius odiu bistinianu optimum imperatorum nys. Halio canium calunieris,eo solo nomine, quod ea '' legem suis adscr piciat, grauique tetrimonao 3. delegib.

173쪽

comprobarit.Ingratae crudelitatis in Bellisarium arguis. Aliud nihil est quod in eo criminerisλCur non papistam,cur non idolorum, , cur non mortuorum hominum cultorem t. redden- appellas Z Is enim Romanum pontificem s res. 4ς cerdotum omnium principem & Christi & fi norum patrem agnoscit: Δ Romanam e de eathol. Elesiam omnium sanctarum ecclesiarum c

put appellat,' litanias ac publicas supplicatio AuiEint Vctat. Id enim re na ..d.. dςmptionis humans signum Christianissio C. de E- ria vobis idolo maniae tribuitur, ut & beat sis inlitum appellatio,quam religiosissim imperator salutarem esse putauit: quippe qui sanctae virginis & dei genitricis Mariae precibus apud deu nititur, ut quod minus cst rei-

publ.suaeser ipsum restituatur. Eum igitur harum rerum insimulare debuisti,ut magna. apud tuae farinae cac ngelistas, nouos Plii- .gratiam inires, ac non falsine. ρλ. in Bellisarium meminisse, aut Triastic. bonianum adulationis ac nequitiae damnar

quem legem hanc tulissς putas, & eb adduci facile potuisse, ut principi quoque pessim bl gratificaretur. Si quide veri speciern ista prae

: .se ferrent aliquam, si solus iuriscos sultorum Tribonianus,solus imperatorum Iustinianusi i lcgistegiae metionem iniecis et. De qua no-

174쪽

C E o redeamus ad nostros principes , ad. quos suffragiis regnum ais,non haereditate petiicnire.Princi pes enim nobis ob virtutis opinionem delectos tui caereris imperarent, populί--quesummam potestatem fuisse regum creandorum in ordinem redigenaorum, que ad Mennethum tertium , qui primus regnum in si a familia sabili. .Reuoluamus hoc laxum quamuis superiore disputatione satis amobis suphrque

versatuna.Ferunt nostrarum rerum historiae Fergusium accitum ex Hibernia fatale ma mor aduexisse, cathedrae forma,cui moris eratprisci Scolorum reges inaugurandos inmitere. Quae cum eo venore copiar,non tanquaauxilium laturae,sed perpetuas in Scotia sedes &tabulas habiturae,stiarum que rerum c6stitutionem facturae, uxores secti parvosque liberos cu fortunis omnibus attulere. Quod me valde mouet, ut credaregnum Fergusio

actione delatum antequam patria dis Cedcc aut in Scotiar solo pedem figeret. Populus enim cum duorum poteratim morum hostium. Britannorum &Pietorum armis im-

175쪽

a18 pRO REGI avsparem se videret nec aliunde qua ab Hibe nis,gentilibus suis,auxilii spem ullam expectaret,nota ta sponte iudicioque suo,nec tam virtutis opinione,qua vi gente status publici necessitate,se suaque Fergusio submisit. Nec amodo peregrinu hominem regnare passus est,uerumetiam ci liberisque perpetuum spo pondit ob sequium. Quod solemni sacrameHect so VςxbjS- ac diris execrationibuς

AL ijs' san ciuit,se liberosque suos in ultimam usque

is sobolem huius voti reos,nullo unquam sarCulo praeter Fergusium, aut Fergusiani sangui- nis regem' admissuros. Haec Scotis regia lex cst,qua certo costat adeptum populo suffragii ius,nec tabella regia ii,sed lege deferri:nec quidquam ea in re multitudini restate pote statis,ctim agnationis iure sanguini regio d beatur. Ac nescio certe si ex omni hominum . memoria princeps ullus fuerit, qui cu nostro de generis antiquitate certare queat. Na ab hoc Fergusio, qui ante Christu natum anno trecentesimo trigesimo rei Scoticae gubernacula suscepit, laria regina naater illustrissimi principis nostii, iis at in directo stemate,sue linea, qua vocant,gradu quinquagesimo scptimo.Nec CX eo tepore si Nathalocum An gathelum,S Donaldum tertium Hebridanu ryrannum, spurios quosdam exceperis,

176쪽

qui regnum male partum breui tenuerunt quis tu a praeter Fergusi liberos Scotis imperauit.Quae res co maiorem admiratione habet,quod nulla gens tot tantisque bellorum motibus agitata fuerit siue domesticas seditiones intueare, quae plurimae maximaeque fuerunt, siue bella cu Pictis, Britannis,Romanis, Danis, Noru egis,&Anglis gesta, quibus interdu usque ad internecione prope alterutrius partis dimicatu esse videmus. inod si regnum hoc populi suffragiis comissum filis.set, fieri nulla ratione potuisset, ut tot inculis in una Fergusti gente perduraret. Alterum legis regis caput erat post Fergusii mortem in iurisiurandi fraudem excogitatum, . Cum enim ille relictis liberis decessisset,qui per aetatem habenas reipub.tenere non possent, in procerum comitiis decre- sum filit,ut illo demortui re is impubere,prox

Mus amatus aetatis inte Pilvuli Cum regno tute'

la susciperet. quoad viueret Fumma rerum potir tur,eo mort ,regnum ad regia sobolesi ne contrο--sia rediret. At ne lisc quide lex suffragia tuetur, quae legitimae regum successioni etiam atquc etiam cauet. Sed inquies Fiduciarium illulege populi iudicio nominari. In quibus

tandem rerum nostrarum commentariis id obseruastiὸ Equidem inter proceres extincto rege gra uisimas fuisse cotentiones animand -

177쪽

d ii

inum Tullium perfidiae danemus, qui tutelae gerendae fimulatione Tarquinii Prisci libe

ros , seu mauis nepotes, haereditario regno submovit,ad annalium nostrorum fidem recurramus,in quibus trag diarum plena sunt omnia,quas posterior ista lex violata sacramenti religione in hominum vitam inuexit. Nepotes auunculis, patrui nepotibus funestas insidias struxθre,patrueles inter se letali bello commissi,regum ac principum horrenda parricidia perpetrata, caedibus ac sacrilegiis omnia completa.Ex quibus maximae r vim mutationes deleta prope regum sobole,& illustrissimarum familiarum consecutae sunt ruinae. Vixdum lata lex erat, cum maior nam Fergusti liberorum patruo regi capitalia molitus cst: eoque tandem sublato , ipse ne cis auctor in exilio periit.ReutherNothatum patruum suum tyrannice regnantem Doua It consilio peremit.Ferchardus Reutheri bellum intulit Scotis iuxta Pictisque fatale. Si quidem eo Gethus Pictorum rex occubuit, eccssis utriusque populi ducibus ex infinita Scotorum Pictorumque multitudine octingenti modo superfuere, caeteris ea pugna ad internecionem deletis. Britones occasione freti utrumque regnum milite vacuum occupant,&quod reliquum crat plebis indigna

178쪽

icruitute premunt. Haec nouae legis initio no, stram gentem infortunia tenuerunt, quid si

' caetera commemoremλ Kennethus tot in

lorum impatiems quanquam fortasse non magis regito,quam suae soboli ea re consultu volebat) le*em tot tragardiaru causam abrogauit, liberisque paternu regnum asseruit, re nouato sacramento quo se maiores nostri Fergusianis obstrinxerant. Eo violenter extincto,nihil antiquuna iusiurandum, nihil nouae sanctiones profuerunt, Constantino primum,deinde etiam Grimo regnum occupante. Tandem inter hunc & Macolinu pace fa mala,legibus additum est,' ut regium nomeeth. histor Kennetbi ramilia perleveraret,eius caput Scot. lib. cum fortunis sacrum foret,ac maiestatis obnoxium crimini,qui legis perKennethum antiquatae memoriam populo refricaret.I. Macolino regnum ineunte repetitu, ac omnium ordinum solemni sacramento cautum,

haud temerε post a quoquam violatum esse videmus. Demus igitur tibi ante Kennethutertium populi suffragiis precario regnatum, & quod falso falsius esse rerum Scoticarum monimenta loquuntur sed quoniam ita tibi videtur utinam hac latum haeresi laborares)i demus inquam,quod probare non poteS,t

bellaria lege aliqua populo regis eligendi ius

179쪽

proditu quid quod ante sexcentos plust minus annos solenanibus comitiis abrogata,

nunc tandem restitui velisλOdio dirumperis superesse nobis hoc quidquid est resiae stirpis:ferre non potest animus inuitis furiis toti culorum interuallo vivere valere Fergusii Obolem multa tibi potest csse iucunda lucis Vsera, cum furoris genio minus satisfaciat cui se Caluini schola deuouit. Maiores nostriinaiestatis poena teneri iusserunt euna, qui logis per Kenothum aboliis memoriam renouaret. Nihil hac cominatione moueris 3 Sed vana sint haec omnia, largiamur tibi plura quam petas, maiora qua spei cs: fingamus ad Roberti primi tempora tabellam populo permissam nec generi Ad multitudinis optidni regnum deferri solitum Mon tum saltem euanui cum Scotica nobilitas,ctim populus in niuersus in Angli verba iurauit Robertus Scotiar rex destitutus a suis per omnia ferarum lustra profugus, modo in hoc, modo in illo specu non magis Angli rcgis, quam Scoticae naultitudinis metu latens,inaedia, siti,stigore c6fectus, plarrumquς solus, plar rum quo uno vel altero comite istus,baccis arborum, herbarumq; radicibus victu serino vita s gretolerans, incliore fati coditione expectabat. Q sed interea iuris erat Scotis qui superba:

180쪽

16 RE cIBus dominationis iugo pressi commouere se non audebant, fidem & obsequium Anglo iurauerant,Angloru mancipia, legibus Anglicis aeritibus initiata, Scotici nominis oblita viue bant, omnibus magistratuum insignibus, trubertatis piistinae monimentis, ac ipso denique fatali marmore in Angliam asportato. Robertus paucorum amicorum opera, iusto bello superbos fregit Anglorum spiritus, ac ubi non minus Scoto,quam Anglo debeti

do sudasset,illud obtinuit imperii,quod quia

suum erat,optimo iure transmisit ad suos.Ex eo temporc Brusianis haereditario iure, non suffragio regni gubernacula Cesserui, nec populus vllam in creando rege sibi potestate a

rogauit. Qui si ante id temporis regis creadi iure aliquo niti potuisset, Brusii Balliolique

de regno C6tentiones,quaru incedio resScotica pene cossagrauit, auctoritate sua copescuisset,nec Edoardi Angli arbitrio dirimendas unqua permisisset.Qu ae cum ita sint,patere nunc Brusii sobolem iure suo,no alieno regnare, nec illi tua lege ius adimito,quod in iorum proprium fuit: nec populo regni ius tribuito, quod ipsius esse nunquam potuit: quod ipsius olim fuit, id amisit quod si ipsius citet eo in pernicie suam abutatur. Na si huiusmodi potestatis aliquid in illa multorum

SEARCH

MENU NAVIGATION