Perpetua ecclesiæ doctrina de infallibilitate papæ in decidendis ex cathedra fidei quæstionibus extra Concilium Œcumenicum, & ante fidelium acceptationem. ..

발행: 1720년

분량: 220페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

4 LlBERI., te, & Societate illius segregant se ipsos, nee a,,vinculis peccatorum absolvi, nec januam pos, sunt Regni Caelestis intrare . Hinc Petro a ,,Dominus dedit super alios Apostolos ordina, iam potestatem, dicens: Et tu aliquando con- ,,versus confirma fratres tuos. In hujus rei figu- ,,ram dicitur in lib. Sapientiae, quod in veste, sequam habebat Aaron, totus erat orbis terra-

um. Quod si UNUS non esset, qui in omnesseexercere posset jurisdictionem , ubi maneret Astatus Ecclesiae ξ Si Partibus discordantibus senon esset, qui possit manum mittere in ambasibus; suisset Synagoga felicior, quam Eccle- Asia; quia illa habebat unum Summum Pontifi-Mcein, qui omnes discordias poterat. 8 termi-

Rursus idem Apolog. pauper ς Quod si tem- sepore inquit Sacerdotii figurativi, Pontificisissententiae adversari malum erat, mortisque.,poena mulctandum I inulto fortius tempor MVeritatis, &Gratiae revelatae, quando Christi Vicario plenitudo potestatis collata octe di gnoscitur. Hinc patet esse Papam supremum Judicem Controversiarum Fidei extra Synodum generalem i quin ejus Sententia ab accedente consensu Ecclesiae pendeat. Sanctus Ivo Carnotensis Decreti p. Caput η o. inscribit sic: Quod Beati Petri Sedes ca- , put est omnium Ecclesiarum, & omnes decre- estis ejus assentire debent.

Ergo

22쪽

Ergo Apostolicae Sed is definitiones dogmaticie non pendent ab Ecclesiae accedente conis sensu.

Rursus idem Sacer Doctor e. Ist. dicit siQuod se Apostolicae Sed is judicium a nemine sit retra- andum. Et cap. 9. Romanam Sedem deto ista Ecclesia judicare , ipsam vero ad nullius Acommeare judicium. Et cap. 34. dicit: Quod nulli liceat vel addere aliquid, vel demere de sedecretis Pontificum. Ergo Sedis Apostolicae definitiones ita sunt per se ipsas certar, ut eas nequeat Ecclesia cor rigere, sed debeat venerari. Rursus idem ep. 8. ad Richerium Senonen sem Archiepiscopum, illi, qui Apostolicae Ro-.manae Sedi audet refragari, notam inurit haereseos.

si Dicitis inquit etiam in litteris me sedemisinvasisse Gaustidi Coepiscopi vestri, in quo

Amanifeste contra Scdem Apostolicam caput sierigitis, dum quod illa aedificat, vos, quan-δum in vobis est, destruitis, & quod illa desistruxit, vos aedificare contenditis. Hujus ju- , diciis, & constitutionibus obviare , plane estishaereticae pravitatis notam incurrere. Beatus Albertus Magnus S. Thomae Praeceis pior , qui tanto discipulorum concursu Parisiis docuit, ut cum Schola nimis esset angusta, in Foro, quod ab ejus nomine nuncupatur, lege re sit coactus , ex verbis Christi ad Petrum a Rogavi pro te sec. infert Petri Successores a Fide, quantumvis illa impetatur , non desecturos:

is Hoc argumentum inquit essicax est pro Se-

23쪽

,,non finaliter deficiat. Beatus Augustinus Triumphus Parisiensis Universitatis Doctor , atque Prosessor de Potestate Ecclesiastica quaest. Io. haec habet. -Si aliqua sunt dubia, & obscura in Fide, ad ' Papam pertinet interpretari, & determinare,' ἡ POST CUJUS DETERMINATIONEM.

HERETICUM est contrarium pertinaciter Masserere. Sanctus Anselmus ex Abbate Beccensi qui locus est in Normandia Galliae provincia AN chiepiscopus Cantuariensis creatus lib. de Inis carnatione Verbi Urbanum II. Papam ita alloquitur. ,,Quoniam Divina Providentia Vestram ele-kgit Sanctitatem, cui vitam, & Fidem Christia- isnam custodiendam, & Ecclesiam regendam ,,committeret, AD NULLUM ALIUM rectius,,refertur, si quid contra Catholicam fidem ori-Gur in Ecclesia, ut ejus auctoritate corrigatur,

siNEC ULLI ALII TUTIUS, si quid contra

,,errorem respondetur, consulitur, ut ejus pruinridentia examinetur. Et epist. 73. ad Pasqualem II. Pontificem t Non timeo inquit exilium, non pauperta in em, non tormenta, non mortem , quia ad .haec omnia Deo consortante paratum est cor

-meum pro Apostolicae Sedis obedientia, & Mais.,tris meae Ecclesiae Christi libertate: CERTI

UDINEM TANTUM QUΨR O, UT-SCIAM ABSQUE AMBIGUITATE QUID.AUCTORITATE VESTRA TENERE DE.

24쪽

S. God Osredus Ambianensis Episcopus Pas-

qualem secundum Papam ita alloquitur: Ο APastor orthodoxae Matris Ecclesiae, cui Chria

sistus voluit Te suo loco praeesse, ut lucem a te senebris, verum a falso discerneres; ut enim aiscapite membra reguntur, & ad illius nutum, membrorum vitia corriguntur; sic etiam a Te,,Christianorum omnium non facta dumtaxat, is sed etiam malae voluntates comprimendae sunt. Sanctus demum Irenaeus apostolicis temporibus proximus, idemque maximus Galliae Doctor coronidem Capiti huic imponat, dum ita suam sententiam lib. 3. cap. 3. adversus haereses aperire non desinit: -Quoniam igitur vald .longum est omnium hic Ecclesiarum enumea serare successiones , maximae, & antiquissimae, ac ab omnibus cognitae, a gloriosissimis duo-sibus Apostolis Petro, & Paulo fundatae Eccle-issi e , eam, quam habet ab Apostolis, & a , unciatam omnibus Fidem, per successiones Episcoporum ad nos usque pervenientem in- icantes , confundimus omnes qui quoquo modo vel per sui placentiam, vel Vanam .s,,gloriam , vel per caecitatem , & sententiam rimatam, praeter quam Oportet, colligunt. ADisHANC enim Ecclesiam propter potentioremri principalitatem NECESSE EST OMNEM

CONVENIRE ECCLESIAM, hoc est qui

, ,su;c ubique fideles , in qua semper ab his, Aqui sunt undique, conservata est ea, quae est,;ab Apostolis traditio. Articulus, AD HANC, Romanam Eccle. iram particularem indicat.'

25쪽

E sdiatentia vero S. Irenaei necesse est ad hane Romanam Ecclesiam singularem, Omnem con venire Ecclesiam, & omnes ubique fideles. Eris eo hujusce Romanae Ecclesiae singularis definiistiones Dogmaticae extra Synodum generalem pro re nata editae, nullo modo pendent ab ac cedente consensu caeterarum Ecclesiarum; alio. quin non necesse esset ad hanc alias, sed hane ad alias Ecclesias convenire: quod clare tanti Doctoris Galliae refragatur. Ergo Romanae E .elesae particularis, utpote capiti suo Romana Pontifici conjunctae Decreta dogmatica sunt per se ipsa ante consensum universalis Ecclesiae , & extra Synodum Oecumenica in omnino

certa, atque infallibilia: alioquin si Romana Ecclesia falli posset, non necetae seret ad hanc

omnes alias convenire.

Rem exemplo Corinthiorum illustrare , &eomprobare libet: quorum quidem Ecesesia licet a B. Paulo sundata , doctaque fuisset, &ejusdem adhuc recens vigeret memoria; dissenserunt tamen inter se Corinthii circa veritatem ab ipso traditam. Quare necesse fuit eos ad Ecclesiam Romanam singularem, utpote fidelissimam Apostolicarum Traditionum cust

dem pro cunctorum informatione recurrere I,,Dissensione linquit Irenaeus non modica inisister eos, qui Corinthii essent, fratres, factata, ,,scripsit quae est Romae Ecclesia, potentissimasistiteras Corinthiis, ad pacem eos congregans, D& annuncians, quam in recenti ab Apostolis

Dreceperant, traditionem.

Quod si Apostolicis temporibus viciniores de

26쪽

ea, quam in recenti receperant ab Apostolis, Traditione ambigentes Corinthii ad concordiam non nisi per singularem Romanam Ecclesiam sub Capiti Sancto Clementi adhaerescenis rem revocati sunt : quanto magis qui longius ab origine Apostolica recesserunt, ut veritatem Fidei custodiant, ad illud unitatis centrum ,

quod in Romana particulari Ecclesia , &Apostolica Sede Petri perstat, perstabitque semper

immobile, convenire necesse est . Commune hoe oscium Communion Is cum

Romana Ecclesia , & Apostolica Petri Sed ,

cui impendendo cum caeteris Provinciis Gallia adstringitur, satis perspexerat ante Omnes an

liquis mus ille Lugdunensium Antistes Ire Mus, qui unus scripsit quod omnes profitebantur. , Ad Romanam Ecclesiam inquit propter po-

tentiorem principalitatem necesse est omnemisconvenire Ecclesiam: perinde ac si luculenter ostenderet eam esse vim unitatis , quae principium, & originem a Petri sede trahit, ut cum

ea sentiendi necessitatem caeteris imponat. Proinpagatam autem in sequentes aetates apud GauIos hujus veritatis constantem, nec umquam interruptam professoncm docet S. Avitus Episcopus Viennensis, qui ad Hormisdam Papam scribit in hanc sententiam. ἡQuia securus non dicam de Viennensi, sed de totius Galliae deis MVotione polliceor omnes super statu Fidei ve- ,,stram captare sententiam.

27쪽

to LIBER I.

CAPUT II.

Eamdem Veritatem Concilia Generalia

Gallicana confirmant. oncilium Lugdunense I. Geneis rate in quo flos Gallicanorum Praesulum aderat, Romani Ponistificis infallibilitati praeclarissimum hujusmodi testimonium dedit: MPro humani Redemptione generis Dei filius,,lesus Christus, ne Gregem sui pretio Sangui- is redemptum, post Resurrectionem ad Pa-set rem absque Pastore desereret; ipsius curam ,,B. Petro, ut SUE STABILITATE FIDEI ,,caeteros in Christiana Religione FIRMARET,

eorumque mentes ad salutis opera suae accen- erct devotionis ardore, commisit Christus igitur mortuo Petro, ne Gregem suum absque Pastore desereret; ipsius curam

Beati Petri Raecessori Romano Pontifici, UT SUE STABILITATE FIDEI caeteros in Christiana Religione FIRMARET, commisit.

A Patribus Secundς Synodi Generalis Lugdu- ensis recepta fuit, plenoque Ore comprobata professo Fidei orthodoxae, quam Graeci ita praedicaverunt: isIpsa quoque Sancta Romana Ec-riclesia summum,& plenum Primatum, & Prin- ipatum super universam Ecclesiam Catholia, am obtinet, quem sic ab ipso Domino i MnPe

28쪽

,,p. petio Apostolorum Principe, sive vertice, ,cujus Romanus Pontifex est successor, cunia ,,potestatis plenitudine recepisse veraciter, &, humiliter recognoscit, & sicut prae caeteris Fi- ,,dei veritatem tenetur defendere; sic & ii quae ride Fide subortae fueritat quaestiones, SUO DE.

ABENT JUDICIO DEFINIRI.

Clemens V., Clementina de summa Trinἰt. &Fide Cathol. inquit: si Nos igitur quod ad Apo- ,,stolicam considerationem DUMTAXAT haee, ,,quae in Scripturis obscura sunt , declarare , ,,pertinet ; quod &si Concilio generali Viennensi dixerit praesidens , necessitatem tame . Concilii non induxit, sed exclusit partieula illa DUMTAXAT nemo tamen Gallicanorum , Patrum, qui haec audiverint, ausus est contrais diceres ergo ad unum omnes consensete ad Apostolicam DUMTAXAT Sedem extra Synodum Generalem pertinete Fidei quaestiones dirimere, nam qui tacet, cum loqui oporteat,

consentire censetur.

Juvat hic Oecumenteam synodum Constantiensem in medium proferre, quippe qua lixis Galli assidue in ore habeant, ut nonnihil voluptatis sim illis praebiturus. In illa enim celebrata fuit Sesso quadragesima quinta, in quata, omnibus Patribus, praesertim vero Gallis, qui maximam ejus Concilii partem agebant, assen tientibus, Constitutio Martini V. Pontificis nullo prorsus Patrum reclamante, ideoque nemine non consentiente cum pateat silentum pro

consensu esse , quando loqui oporteat publicis Concilii Actia inserta suit in hanc senten tiam: λNuu

29쪽

11 LIBERI. -Nulli fas est a supremo Judice , videlicet Apostolica Sede , seu Romano Pontifice a P ellare , aut illius judicium in causis Fidei , qua . tamquam majores dii ipsum, & Sedem se Apostolicam reserendae sunt, declinare.

CAPUT III.

concilia particularia Gallicana aperte praedicunt infallibilitatem Papae in quaesioni-ltis Fidei definiendis extra Concialium Oecumenicum, ante . fidelium acceptationem. Elebratum fuit Concilium Partis ense anno MDCXXVI., in quo Ecclesia Gallicana art. I 37.

Monita conventus generalis

ACleri Gallicani ad Domini sisArchiepiscopos, & Episcopos magnificentissimum infallibilitati Romanae Cathedrae testimonium ita dedit: se Nullum malus argumentum veri erga Deum, amoris exhiberi a nobis potest, quam si d , bita Veneratione eos prosequamur, quos ip- ,, sic ad necessitates , animasque nostras cura nis, ias, Vicarios, Legatosque suos constituit. Id ,,Vero cum praecipue, atque ante omnes Epi-riscopos Romano Pontifici conveniat, Equum

30쪽

C AD UT III. I 3Momnino est, ut iidem Episcopi, & se se Pon-oifici subjectos agnoscant, I aliis omnibus,,eximiae in illum venerationis, ac reverentiae ,,exemplum praeserant. Hortamur igitur Epi-

copos omnes, ut Sacram Apostolicam Sedem,riRomanamque Ecclesiam, utpote in Dei spon--sione infallibili, & Apostolorum, ac Maity- , ,rum sanguine fundatam, omniumque Eccle- ,,siarum Matrem omni honore, cultuque pro equantur. Ipsa enim ut cum B. Athanasio loquamur est sacrum illud caput, a quo i homnes Ecclesias, velut in totidem membra ,,omnis spiritus diffunditur, quo nutriuntur, ἡ& conservantur. Sanctissimum quoque Parit rem, & Pontificem nostrum, quippe Eccle- , siae universalla caput visibile, Deique in ter- , ,ris Vicarium, Episcopum Episcoporum, & Pa- riarcham Patriarcharum honore afficient. Is Aenim Successor est Petri, a quo omnis Episco pus initium, atque originem duxit, & supersequem Christus Jesus Ecclesiam suam funda- sevit, quando illi Claves Regni Caesorum, at

isque DONUM IN FALLI BILITATIS IN CAUSIS FIDEI RELIQUIT: Quam Fidem

knon sine ingenti miraculo durare in ejus Suc- secessoribus immobilem, illibatamque videmus. ι,Unde ingens illa in Romanorum Pontificumri Decretis , mandatisque amplectendis apud ;,omnes fideleS , & orthodoxos ObserVantia ,,prosecta est . Haec vero ut nihil detrimenti, apiat, Episcoporum munus erit, curabunt ',,que eorum improbitatem coerceri , qui ob- , sequii omnis, legumque impatientes, lacram Dhanc

SEARCH

MENU NAVIGATION