P. Papinii Statii Ecloga ultima emendatiorem edidit Robertus Unger

291쪽

Conjec t. XX. Ammianum Marc. XXIV. 4, 29: ut improviso indo exorta agminis

nostri terga feriret extrema non hoc videtur praest Rre: exserta. Desinam in iis ideis, in quibus erupit exercitus, exercitatus, quae ipsa vox pro voco excitus tum aemula illius exsertus Claud. Mall. l. d. e X sertus. edd. excitus. IV. Cons. Hon. 299 exsertum agmen. Vati. Roti. Med. see. Petav. pr. excitum. Thuan. e Xutum tum ipsa iniquam eXperta vocem exutus Claudian. l. d. et B. Get. 36 mediis exuta tenebris. Moret. Med. excita. Liv. IX. 31, 12 eastris exutum. Voss. 2. Lov. 3 excitum cs. Stat. Silv. I. I, 23 ad scitae. Gron. codd. asserta o) saepius exarata est Drah. Liv. V.

8, I p. 68. Oud. Apul. Met. VIII. p. b89. Cort. Lucan. V. 497 p. 643. Burm. Quintil. Decl. CCLXV. p. 500. dis enim exemplis, quae Casaubonus Spartian. Severi 3 p. 593. Valesius Ammian. Mare. u. dd. p. 23b et XXVII. 10, 16 p. 204 es Ammian. XVIII. 8, 4: Ae ei

latius clamitantes. lari. exsertius, ut exsertull clamor, e Rehinnus Ste ech. Apul. Met. I. p. 1b . Wophensius Pacat. p. 449.

Spaldingius Quintil. XI. 3, 76 p. 390 es. Oud. Lucan. III. 693 p. 252.

Amtg. Eumen. pro iugi. schol. p. 176 disceptarunt, habeo quem adjiciam primum C Iaudianum B. Gel. 36: OPer te namque unum mediis exuta tenebris Imperio sua forma redit eodd., quos supra nominavimus, e Xut R. Jun. Xusta cf. Munck. Hyg. 102 p. 191. Seren. Sammon. 23, 411 exuto Paderb. exusto Pilli. Tornaes. , si quidem illud mediis Pr. Cons. Stil. I. 184: Aegra caput modiis erexit Graecia flammis. Pan. Bereng. IV. 80: Emicuit subito in modiis lux alma tenebris tantum discreparo videtur eum verbo exuta recte posito a Venantio Fortunato de Medardi Mirac. p. 714. A: Exutus tenebris, vestitus tegmine lucis et Ambrosio Ep. ad Valentinian.

p. 480 Par. ME Xutae humentibus tenebris novum terrae stupuere solem quantum congruere aut cum

quod placuit Heinsior

excita, aut cum eo, quod ProXimi versus: claustrisque solutae Tristibus - leges' sententia suggerit: mediis e X serta tenebris Et ab Juniani quidem memoria exusta exspatiari libet ad Lucanum III. 132: Pacis ad exhaustae spolium non cogit egestas ex austae Ηmb. ex hustae Thunn. see. exustae Voss 3 et Stat. Theb. III.

259: exhausti solibus amnes Holns. Virg. Georg. III. 432 p. 429. Pan. Bereng. I. 753. Put. exusti . . Par. pr. e X acti, inde ad Maxi-mJanum Eleg. V. 30: Atque sub exhausto pectore pingue semur , cui nemo vidit hoc reddendum esse: sub exacto pectine ut Philodem. Anth. PQ V. 132, 2: ω 7λο οτυ v, A κτε voc, se λαIi vcov. Juvenes. VI. 369) es. Lucan. VII. 490: quota pars cladis jaculis serroque volanti Exaeta est. Thuan. tori. Exhausta. Drah. Liv. III. 39, 9. Cori. et Martyni - Lag. Lue. V. 44 p. 568 sq. Burm. Lotich. Carm. I. 11, 13 p. 422 sq. add. Burm. Prop. III. 7, 10 p. 563. Jan. Macrob. Sat. VII. 20, 7 p. 607. Sed redeo ad Claudianum. De sententia

enim verborum: mediis exserta tenebris cum alia comparare commodum est, ut Gualth. Alex. ΙΙ. 227: Explicitu in tenebris

292쪽

Conjeet. XX.

orbem. ' Stat. Silv. T. 3, 104: Exsoro semirutos subito de pul- vero vultus es. Theb. V. 87: nntra dei sumantis anhelos Exseruero apices . Theb. XII. 30b: Cynthia - tibi nimbosum languet jubar: ex sero, quaeso, Cornua cs. Erbard. Petron. 127 p. 783 sq. Avien.

Arati Phaen. 11 4: manet Arcitenens, dum spicula coelo Exserat), tum Panc g. ad Pison. 256: ,,Possumus impositis caput exonerare tenebris Et lueem spectare novam , de quo loco ab Webem multum discrepat nostrum judicium. Redolenti enim simul similitudinem exempli Soph. o. R. 24: αυα κου p σαt καρα Isuhisv oiα τε *υtv su σάλου eorumque, quae contulerunt Dorvillius Claarit. II. 4 p. 307. IIemster-hu ius Lucian. Somn. 13 p. 196. Wyttentiachius Plat. Phaed. p. 302, et diversitatem libroruiu et verba e X Ornstro et exercere Variantium quibus locis in Emem d. Prop. IV. 2 dicemus) ct e Xercore et e X sertaro i Virg. Aen. III. 425: Ora exsertu ut o m. Hamb. exercentem. Prosp. Aquit. I. infra n ffer. non dubium videtur esse quin duarum vocum opus sit restitutione hac: implacidis caput exsor in re tenebris ρ, quorum vocum alteram Burmannus Prop. I. I 0, ibp. 110 eruit, alteram probandi et stabiliendi locus erit in disceptatione Aetnae versus 19 Em ndd. Prop. VI. 2. Denique non alienum est in comparsitionem adducere Ovidium Fast. I. 299: illos pariter vitiisque locisque Altius humanis e X so ruisse caput. Si l. I. 29: mngnanimis Romam caput urbibus alte Exserere. Ovid. Met. XIII. 838: nitidum caput exsere ponto. Lucan. V. 598: ab oecano - eu piat exseris -, Core et Sen. Agam. 484: rapidus ora Corus Oceano ex se reus. Nemesian. Cyn. 2I3: Phoebus et attonito pallens eaput exserit orbo cs. Gualth. Alex. II. 306: posterus exserit orbem Luciferum Titan. Petron. II 4 p. 684: tunica contectus e X seruit ad osculum caput . Avien. D. O. IIb7: Fusus ab Armenia vastum caput ex erit antro. Uernsd. v. 1158 p. 859. Stat. IX. 4I2 ut Virg. l. d. : Orn exsert autem IV. 73I: ora eatenuina procul exertantia linguas . Auson. Μos. 470: sonte supremo TX- geris auratum taurinae frontis honorem. Λmmian. Marc. XIV. 9, 3 aurem per aulaeum. Eumen. Pro Schol. 2I: Britanniam squalidum caput is fluctibus exserentem. Avien. O. M. 504r Juxta superbum mons sacer caput exserit D. O. 528: caput inserit astris. Sil. VII. I9: emerito sacrum caput in sero coelo. Stat. Theb. III. bb0: coelo mentem insertasse). 90: sinus - in quo insulae sese ex gerunt Oostrymnides . mrnsd. 470 p. 1245 cs. D. O. 702: Thasos - Proscrit albenti so vertice.

Venio jam nd Prosperum Aquitani cum Sent. LXI. 10 p. 643.

A: Quod latet, exercet: quod superat, reparat' . Qui ab illa sententia exorsus: semiris operum signis ostendi iur auctor Metoremque. Suum condita quaeque canunt lacere, si quid ego Video, non potuit, quin his absolveret: Quod latet, e X sertum est' sive quod ego pervelim, exsertat. Quibus verbis similia sunt eum lilia, quae iti medium attulit Sehesserus Phaedr. I. 6, 2 p. 46, tum Paneg. ad Pis

293쪽

Conjoet. XX. 253: Nutanti protendo manum, tu, Piso, Iatentem Exaere ad

hanc enim speciem visum est revocare, quod in codice Varsaviensi est tu nati, ut legimus: nutant om adhue principem Tae. Ann. I. 17.

Caecinam Hist. III. 40. nutantem Colehida curia Val. Flace. HL 153. Bum. Lotich. Eleg. V. I 1, 37 p. 345. 695. Peerth. Virg. Aen. V. p. 346, quem fugit eum Ovidio Met. X. 375 eontendero Gualtherem

Alex. II. 46: Darius - Memnonis excessu labefacto pectora nutat. add. 230: chartam dextra nutante legendam Porrigit A es. Ennod. Vii. Epiphan. p. 236. D: Nutantes domini haec tantum, quae accipiunt, diligunt, firmissimi illa potius, quae dimittunt ' cf. p. 215. A: nutabat status periclitantis Italiae . add. nutans respublica Salm. Treb. Poll. 5 p. 261, quem omisit Arattentus Plin. Pan. 5, 6 p. 30. ratis Lucan. III. 665. Claudian. B. Gild. 220. agmen B. Get. 595 . Denique Hegesippum IU. 29 sol. XLIV. vers. : cognoscit praevalidam manum o diverso atare, strenuam bellis, exercitatam triumphis , in quo loco so in codice invenisse exercitam testatur Oro- novius Obss. Eccl. XXI. p. 229 sq. Stat. Tlieb. VIL 168: rarisque exercita castris , quis jam est quin concedat exhibuisse haee: manum - exsertam triumphis ' expressa ad exemplar Statii: dea saevis exserta sagittis nolo enim de XI. 437: curvatis a rectus fluctibus pontus idem suspicari atque de Ammiano Marc. XU. 9, 3:

Druidae - quaestionibus occultarum rerum altarumque ore et i sunt j Claudianique: exsortus lentandis navita remis , quos Heinsius

Mall. 42 p. 245 comparavit, non item Jacobus Quaest. Εpie. II. 4, p. 151 sq. Postremo lux assundenda est Glossae Paris. p. 131, 213:

Exarta vacua vel parva. uuae tantum abest, ut ab Ulde-brando hoc commento: ex austa vacua probabiliter sit restituta, ut sacta locorum similiter corruptorum p. 287, 4: Vacua, parva, exerta es. Apul. Met. IV. p. 406 exserto contecti tramite. Reg. Fux. Oxon. Dorv. Pith. Guel . e Narto . p. 233, 60: Parva, vsteua, exaugia' in hanc speciem recto reformetur: Exarta, vacua vel pura. Quae

enim loca ex arta dicantur, docet Canius Gloss. II. p. 298 sq. Leg. Burgunt. Tit. 13: Si quis - in silva eommuni ex artum secerit ), quae pura, Bumannus Ovid. Fast. III. 582 p. 203, quem neglexit Rupertius Tae. Ann. II. 16 p. 164, voces Parva et pura autem ad commutandum faciles suisse et hujusmodi locis colligitur, quales sunt Martialis IV. 50, 22 Vada pur R. Putean. para et Lueant II. 128 parvum. codd. Cort. p. 208 parum, et exemplis compertum est eum aliis, quas in Emenld. Prop. IX. 2 Efferentur, tum iis, quM proposuit Burmannus Ovid. I. d. et Lucan. VI. 367 p. 417.

294쪽

P. 10,

Corrigenda. Addenda.

3. Usus ot Ausonio veniebant gaudia cultu. 17. p. 884 et Adv. p. 771.30. Add. Ennod. Epist. I. a. p. 16. B: nee venas Suassue eo bibuli humoris insundit. 12. p. 26. C: ariditatem meam colloquii fluentis infundo. IV. 7. p. 73. A: mareida profundo squalore terga per ebrietatem undae salutaris infundit. cf. Vii. Epiphan. p. 219. B: repente Nepotis animum dissensionis amor insundit. 8. Ammian. Mare. XVI. 12, 11: quo vigore inedia, siti laboreque membris marcentibus occurramus 3 Εnnod. Epist. I. 4. p. 17. C: inediam - marcentibus diu debui tolerare visceribus. 5. p. 18. Cr ad redivivam valetudinem tremebunda marcescentium cardinum limina juvenescunt. CL Sen. Med. 113: Excute Ηymenaee, solemnem digitis marcentibus ignem. 27. Heins. I. 86. p. s. et Adv. III. 4. p. 427. 8. Stat. Theb. XII. 565 jam cominus. cod. Barth. Opt. jam quo ominus es. I. 319 hac aevum. id. eod. hacque

27. Gualth. Alex. IV. 16: jam cana senectus Funeris assedit loculo es. X. 34. 9. V. 16. Verba labente gradu memoriam asserunt verissus V. 3, 35: Nunc etiam labente manu - Ordior acclinis tumulo', quem a Marklandi Queckiique) injuria et stuctoritas Rehdigerant libri delandit et similitudo exempli Sen. Med. 347: Palluit audax Tiphys et omnes Labente manu misit habenas , quod fugit Schraderum Animadv. ad Mus. XIII. p. 252. 1. Venant. Fortunat. p. 704. A: Coeperit ut tegere ardantes cutis uda lavit Iaa. 37. Sen. Hipp. 620: Tu, qui juventae flore primaevo viges. Oualth. Alex. V. 501.

295쪽

corrigenda. Addenda. P. 36, 27. V. 22. Similiter Statius Theb. XI. 606t Vineis mamiserum, vincis, natura, parentem*. CL Silv. II. 1, 34. Barth. Theb. XI. 466. p. 1308. - 44, 34. Cerda - et Dempsterus Claudian. R. Pros. III. 376. p. 633. Apul. Met. VII. p. 498. lleta et lacrimosa. - 46, 8. Vocabula pollice et pectine permutata notavit Carp-gorius Draconi. Hexae m. 207 p. 58. - 47, 21. Quem ipsum versum eum aliis a seriptoro Iliadis II Omeri euo mutuatum esse omnes incompertum habent auctorem Panegyrici Boreng. I. ob: Dantque choros mo Iles et tympana dextara pulsnt v. 886ὶ Atque lyra graciles extenso pollice chordas Pereurrit septemque modos motu Iatur avonis Illa lyra v. 887 . Rura colunt alii, sulcant gravia arva juvenci v. 890ὶ, Tondent Prat R greges pendentque in rupe ea pellae

- 49, 35. dives Vertumnus. - 50, 36. quamquam ei ipsi incerta chelys satis placuit Adv. p. III. - 51, T. Petron. 132. p. 815. incepto sermone. Q. incerto. - 64, 30. Ovid. Met. VIII. 659: Interea quoties haustum cratera repleri Sponte sua invident. codd. aliquot toties. - 70, 23. Theb. V. 710: tanto solatus funera voto Pensavit

lacrimas. Frising. munere voti. Monac. munere UOtα- 7i, 2b. Quod in codi eo Λbbonis, Idem Ous extat in codice a Macrobii Sat. I. 5, 10 et Gloss. Paris. 200 p. 130: Eus vox inclamantis est. CL Stati Theb. U. 133: deus has deus. Μs. Lindenbr. heus. - 73, 10. Lachm. Lucret. U. 27. P. 76. 29. Aen. XII. 837. Ovid. Me t. XII. 291. uno ore. - 74, 14. Versantes cs Ammian. Marc. XXII. 10, 2 magnorum. Epist. Crit. 18 p. 23 jam ignorant , litteras eu autem ελ- 77, 16. Et Barthius quidem ad Statii verba: .haec illa venit post verbera mercesμ haee adscripsit: Magis heroicum et virilo est in rem praesentem quod noster eodeπ praesert vulnera. Ita Papinius ipse I 474r hane perhibent post vulnera junetis Esse fidem . Neo vero despero soro, ut nonnulli in hoc etiam eclogae Versu praeserant vocem insolentiorem: verbere in ea seu tentia dictam, in qua ab aliis vox letus poni solita est. Quintilian. VI. Praes p. 492: simili letu seri ror η id est verbore fortunae, quod apud Gellium legitur. - 80, 34. cs. Theb. II. 354: oscula in oestis Tempestiva genis

posuit.

296쪽

est, inquit, non e8so sanguis tuusμ. Ennod. Vit. Anton.

Praes. p. 238. B: abjurat praedicationis dulcedinem perfuncta mens Nieculo. Epist. II. 15 p. 46: abjurans Italiae' communionem. II p. 47. D linguae eultum.

IV. 13 p. 77. A: stili curam. V. 3 p. 88. A: ne potioris dignatio ad poenitentiam redeat de abjuratione fastidii. VI. 13 p. 106. B: abjurantem me de praefati negotio ultra vilescere baJulus impulit. 32 p. 112. A: abjurata est caritatis religio. VIII. 11 p. 137. Λ: vitia carnis abjurans. Opusc. VIII. p. 257.

A: sanctorum poenae, dum corona quaeritur, abju

rantur.

- 85, 8. apud Lucretium III. 72 gaudent in tristi lanere patris. Aetn. V. 19, de quo dicetur Emendd. Prop. VI. 2.- 98, 33. omnium et hominum Buenem. Laetant. V. 6, 1 p. b97, hominum -.- 100, 7. Statius Theb. IV. 144: magnumque objectus detinet

amnemμ. Vet. Schol. p. 944: ut objecto corpore spatiosum amnem sustinere possit . - 01, 29. Eutrop. II. 13 ulcera. Thuan. vulnera. Flor. Bon.

viscer .

- 112, 29. Carmina et stamina in pluribus poetarum locis confundi et permutari' docent Burmannus Anth. Mi. IV.

353, 13 p. 267 et Wemsdorsus Maximian. Eleg. III. II p. 332. - 117, 1. V. 72. His verbis similia leguntur Theb. IX. 378: Hoe tibi semidei munus tribuere parentes p- 119, 24. Achilli. II. 7l, ubi - ego primum memor Silii III. 160: Quae

dum pertulltrat crebroque obit omnia visu cI. Virg. Aen. X. 447, deinde Theb. II. 589: partes pariter divisus in omnes Hos obit atque illos Frising. abit. superscr. inites. Ovid. Her. XVIII. s obeunda. Q. adeunda. abeunda. Lacia Inst. ΙΙΙ. 21, 4 lupanar obeant. a . habeant), tum Valerii Flaeei III. 178: frigidus orbes Purpureos jam somnus obit et. Cort. Lucan. VII. 565 p. 226. Heins. Ovid. Her. l. d. p. 262 suspicatus aliquando sum scriptum fuisse: penates, Ceu miretur, obit. - I 23, 2. Auson. Grat. Aet. p. 729: Celebre suit Titi Caesarisdietum: Perdidisse se diem, quo nihil boni seceratμ.

- - 37. Gualth. Alex. II. 536 Cyrum delicias orbis. Tac. A. II. 41. - 132, 16. A quo Claudiani loco Κrahnerus noster Philol. XXVII. I p. 68. 87 profio ore videtur potuisse ad Propertii Ioelim IV. I, 9: Qua gradibus domus ista Remi se sustulit, olim Unus erat iratrum maxima regna lacus' sie

297쪽

Corrigenda. Addenda. genit gremi, rem l) constituendum: Quot quod Neap. gradibus domus illa Geni se sustuliti olim

es. Barth. Stat. Silv. I. I p. 12. P. 137, b. Ochan erus. - Ι38, 19. Lumen. Grat. Aet. I, 3: po rectaque hac invicta

dextra sublevasti.

- 142, 2b. dudum - es Ammian. Mare. XXII. 16, 2 magnorum. Epist. Crit. ad Bergh. p. 23 jam ignorant. - Stati- Virg. Aen. XII b82: Bis iam Italos hostes. Osil. CL Virg. Aen. X. I9: quod jam implorare queamus. Mitend. teri. quod implorare. adnot. Eel. 46 p. 74. Quare videtur tutius Paldamo suisse Horatio Carm. III. b. II hoc reddere: Si non periret jam in miser bilis Captiva pubes , quam istud: Vae miserabilis. - IM, 34. quid. quod iis verbis. - 145, 2. es Cori. Lucan. VI. 527 p. 90. - Ib8, 29. Simili errore Latiae et Lati as confusa esse infra XIV. p. 216 indieabimus. - 162, 37. cum omnes tum Ueertham pius Virg. Aen. IV. p. 270. - 166, 4. Liv. XII. 11, 1: a Charopo principe Epirotarum missus Caropo Lovella Gaertn. . - Scribendum est Charopo m. Quamquam non ignoro in codicibus Aurelii Viet. U. Ill. 5I, I inveniri , Charopae principis' os. Arnig. p. 214.173, 18. Theb. IV. 190: injocerat arma Atropos obrueratque deum. Vet. Schol. p. 967: Apollinem, divinum spiritum, scientiam videndi sataμ. Add. v. 356: Bellator nulli caluit deus es b64: genetrix Cadmeist - Jam

dimissa deo. 40b: Buceho jam demigrante quievit. - 177, 16. Handio - Emendd. Arnob. Anal. Prop. XIὶ p. 72. - 184, 14. Add. Sen. Tro. 8b: per colla fluant Moesta e illi.

- 186, 31. umor Put. - et Darmat. Censorin. 4 p. 11, 10. - 194, 39. et Met. XIII. 682: at Aoniis - oris. codd. aliquot Haemoniis eL Lucan. VI. 436 Haemonidum. Ois. Eumenidum. - 204, 38. Sequitur hos Wannowsuus de promiscuo verti. Ret. et neutr. ugu P. 13. Progr. Pogn. 1867: is flagrabat iu-eondebat eam, ut similem filium ex Aenea gignere cuperet, aut, quod in lexicis desideratur, est id, quod Ostendere cL NM. Pan. Constantia. 14: flagrabant Verendum nescio quid umbone eorusei id est emicabat

in iis majestasμ illo quidem Nagarii Ioco mire abusus. - 216, 44. Unde intelligitur apud Ammianum Marcellinum XV. 10, 5: .eversi graves' probabiliter a nobis Episti Crit. ad Bergh. p. 4 cotieetatum esse eranes i. e.

298쪽

Corrigenda. Addenda.

tra ites, tramites cs. adn. Eclog. 86 p. 147 Noas: Nomas. Conjeci. XVII. p. 241 Εbos: Embros . P. 217, 35. Meineh. - Nihil ad cognoscendam judicandamque causam contulit Baechermansius Comm. in Juvenal. Sat. p. 32 Progr. Gryphis . 186T: .Caeruleus XV. T Simpliciter ita pro marinus diei posse, ut Opponatur ud-jeetivo fluvialis, vix arbitror. Vocatur quidem Neptunus apud Ovidium Met. I. 27b caeruleus lauteri vocantur ibidem II. 8. Fust. III. 874 caerulei dii, quin etiam Fast. II. 112 caerula puppis, sed additur fluviis id epitheton Tib. I. 7, 14 Cydnus caeruleus. III. 4, 18 caeruleus amnis, pariter atque mari Seu.

Hipp. 1160 . - 219, 28. Utroque Statii loco allato IU. 69O: viridisque comis

exhorruit humor - Et cava serve uti durescunt

flumina limo. XII. 16T: Horruerunt lacrimae probasse Sibi Κlussiunianus visus est Philol. XXH. 4 p. 62b hapud Arnobium I. 3: eum etiam numina cognoverimus ingentia liminis ilimnis iuborruissse siccatis Nete emendatum esse a doctis hominibus limis . Immerito: namque ut Orellii sententiam Arnob. l. d. P. 284: hinduruisse solummodo dicitur de flumiuibus Di re congelatis' perspicuuiti est illo Statii loco confutari, ita haec: flumina limis limo) inhorrescunt siccatis μ paria et similia esse illis: serventi durescunt flumina Iimo μ nemo facile concedet. Quare in eam partem quaerendum esse ratus, in quam Meursii inventum lymphis cs Anal. Prop. X. p. 66ὶ Spectat,

have coucepi suspicionem: quum eo errore, quo alius pro avus scriptum esse docui adnot. Eclog. 24 p. 37, coeptum esset consignari Ii, id, quod verum erat, adscriptum suisse: u, indo constatum Iiuinis 3 extitisse Iimnis pro uinis id est venis, ut apud Martialem IV. 66, 12: saucia vona tu Vossiatio B invenitur vina et apud Ovidium Me t. XIV. 792 vonas in Morctauo rimas idemquo in Symposii Aenigm. 70, 2 in Lugdunensi cs Martiat. X. 30, 10. VI. 49, 2 vena. Put.

venena. Venia enim locum dari aptissime declarat Seneca Nat. Qu. III. Ib: vena modo oN siccatur aliquo impedimento, modo coit velut in cicatricem. Ovidius Pont. Iv. 2, 17: ut limus venas cxcoceat iuundis. codd. al. cum venas siccat. Met. XIV. 788.

Claudian. 1lus. I. 303 Heinu. p. 755): venisque Per- usus Corruptos Stygiam pestem desudet in amne8μ. Lucan. IV. 302. S. 264. IX. 600. Rutil. It. I. Ioa

299쪽

Corrigenda. Addendit. Pallad. IX. 8, 2. Lnei. Iristit. VII. I 2, 23: rivi desie iis lite vena sontis a res Curi t.

id est fulgere desierat. Cutuli. 8, 3. 8: Fulsere quondiam candidi tibi soles . Omitto enim eos, qui dixerunt: nubes Iu lges coro flammi Η, Solis radiatione. - 234, 11. Jac. Del. Epigr. VIII. 39, G p. 275. - 244, 40. Helias. Pont. I. 8, 55 p. 734. - 24b, 23 Apud. Ammianum Marc. XU. 10, 5: montanis dein fluentibus rivis eversi' in Epist. Crit. ad Bergh. p. 5 malui ruinis restituere, quam quod in eadem seresententia positum et nobis succurrerat et Berghio placuit Jam hujus correctionis auctori: si nivibus operti latuerint vel montanis defluentibus pruinis eversi sint, enutes calles 3l - pervaduntur'. Qui idem XVII. T, 6 verum credit esse hoc: servabant intactos*, quod promptum ac propositum - signo est locus Ovidii in Epist. Crit. p. 2b positus: reserata. Berol. servata - ipse spreveram ut nulli librariorum injuriae obnoxium , XIX. 6, 8 nutem hoc: audito licet pede tentim euntium sonituμ, denique XXII. 16, 2 verba: apud licentompylos enim Thebas nemo imaegnorum' a nobis Epist. Crit. p. 23 sic correcta: caput liceat ampylos olim Thebas jam ignorant μ scs. Barth. Stat. Theb. IV. 108 p. 929: ἡCaput: in optimo libro capud , uι alibi semper i scribit sibi videri ad hunc potius

statum revocanda: is et Abydum: hecatompylos enim Thebas vix magi norunt M. Denique idem allato Julii Vietoris p. 390 IIalm. loco huc: quidam mortuum ostendit, petit judicivam, contra dieiturμ doeuit Senecae Controv. IX. 26, I reddendum esse: gravis j ii-dicina est'; ipso post editum Prop. Emendd. Speeimen p. 23 sq. aliquid do restituenda voce iuridicina suspicatus eram memor et dureti Symmach. V. 73 p. 140 Oudendorpiique Apul. Mel. VI. p. 395 et Livii XXXI. 39, 6 Erigonum. IIari. Egonum. 256 extr. Sed quia alia ejusdem levitatis exempla notavimus Philol. XIX. p. 152 sq. , licet perstringere ea, quae idem

300쪽

Corrigenda. Addenda.

cloetus suo more ac modo argumentatus est p. 263 de Consentio de Barb. et Metapl. s. al. ἡConsentius sati siquis audeat admissa di haeresi sic cludere versum: dixisso Phoebum utique barbarismum efiso, quistauctoritate deficiat. Jam- apparet non potuisse ab eo tribui 31 Lucano gravissimo poetae quod alias dicat barbarum et exemplo vacuum . Egregia vero haec ejus perspicacitas, qui quod nomen Consentius reprehendit a Lucano nullo auctore positum - positum autem

in eo Heliacon Hel ia das perperam vocat Muellerus loco, quo opinio quorundam Phoebi nomen a φάος

276 temere omiss. a Pollio Philol. 1862 Suppl. II. 3 p. 302) sactum esse dictitantium attingenda eo sere instituto suerat, quod Ovidium in Fastis sequutum videmus -, id nomen a Lucano positum suisso negat. Ergo, ut de plurimis, quae in Cinnae commentariis proserentur, exemplis unum excerpam, credent jam omnes apud Cinnam non lectum suisse tabis: sic enim est apud

Charisium I. p. 73, 11S: ἡ Cinna in Smrina hujus

tabis dixit nullo auctore μ. Nee vero doctissimus juvenis non perceptum habet, quid seripserit Lucanus. Probe qui cognorit, inquit, Lucanum, is minime dubitabit posuisso Consentium pro di haeresis exemplo Lucani illud II. 5I: Aquilono Suo bos. Scilicet ubi

corruptelam traxit Suebos eandem, qua in Horatii versu traditumst laetos pro eo quod est Suetos, homo male recordatus prius positum illud: dixisse Phoebum parvum errorem ingenti intendit poecatoμ. Nimirum homo omnium et rerum et scriptorum gnarissimus hoc vult atque obtinet suisse olim grammaticos, qui

ignorarent nomen a Lucano. Silio V. 134), Seneca, Claudiano, Ausonio, Sidonio Apoll. U. 480. Heins. Add. in Claudian. Pr. Cons. Stil. I. 130 p. 10 19, quem

sua auctoritate obruit Muellerus p. 263 frequentatum, usurparent memores, credo, Lucretiani exempli coepit, quod praeteriit Muellerus amarentque vocabulum insolenter ne plane novo exemplo fictum Pho-ebos. Idemque vel instito arbitrio lioe obtinet non quacri deinbere, an duo exemplorum paria protulerit donsentius videntur enim sibi respondero hinc Horatii verba: serae- quo an . otae et Virgilii: adsuescent es. Lueret. Π.903. Anthol. Lat. 1597, 10 p. 202. suinemus Lneret. I. 60. VI. 954. su- erunt Cic. Arat. IE XXVI. p. 8.su-eseit Bed. Conflicti Ver. et Hiem. 15 , inde exempla plane singularia Lucani Pho-ebos vel Pha -ebos Dissiligod by Cooste