장음표시 사용
11쪽
indigens manu; Irimum hunc Dionis tomum,
jam typis dedi , ω Deo ausice absolvi : θ' ni vana me lactet spes ) moia tot maledicta ,
F suspiciones cessaturas esse confido ; dum ipsum legerint , V ad anim M pertracila
ra certamiua, ad ejus eleDandum pretium,
mihi ab iis praeparantur, qui aliena cun cta despiciunt , θ' sua tantum adorant: IH
circo ego , meo operi consiliurus , hunc
obicem jubeo ne formidet I sed ut Menti
animo in lucem prodeat: quandoquidem Te,
PA TER SANCTE , ei fore quod supplex
peto) Sospitatorem θ' Maecenatem confido.
Tu namque contra has hydras es Hercules:
de quo dici nequit ; Nec Hercules contra duos. Invidorum phalanges qui erum pant ) obtrectatorumque , , corrodentium agmina ; ad Fulgorem Majestatemque tui
Nominis disparebunt. Porro , una mihi causa
odii , quod ediderim paradoxum : θ' quod Dio inter ipsos, diuisitae ignotus omnibus
hic Fortunae θ' in Uriae summus f ory
12쪽
et mihi crimem et poena debita ) primus
Sim igitur Isis reus praeDi nis,X meus
labor s placet pendatur nihili 2 dummodo Te Ηνperassipotem habeam , PATER
SANCTE , intrepidus hosium cuneos
penetrabo fecurus . Tunc enim lucubratio
nes istae ab apthonis eruditis, qui natu
animi passione moventur cumiua laude exeipientur e ci' Dio i e, non amplius ut personatus, i 'd suo dudum capite , brachiis. S
thorace . quibus hactenus caruit; me autho
re X vindice . paruerit resitutus . Scire licet, quod mea longa obduratione , superiora illius membra V corpus hac illuc , tem
porum injuria passim di persa; primus om
nium collegi: ac veluti tesellis totidem, in unam formam , labore immenso compegi .
Cum meo hoc itaque,qualicumque munere
S magnanimo Avito Nomine cujus longam feriem alii late proposuerunt) gratanter ex
cipe meum opus : quod mole etiam, exigΠΠm munus ς acceptilatione Tua, magnum eUa
det; nec paNebit , licet trifaucius latret
13쪽
Cerberus Tum in Sacrari tuum , ne me admittere dedigneris et perpetuus nosm-rum temporum martyr ; quibus Petri noviculam , communis omnium pater , in-ur Principes octennali bello distentos ; inter scopulos frequentes , U horrentia bara thra tempe, alum ; salvam adhuc Tua summa Prudentia regis Y moderaris . Quin meum hunc ausum Sapientia N Eruditione , Auctoritateque Tua; quaeso Te, ut Vim
tute propria , contra omnes inbidos prose
V diu Vale, bono publico, F me
lioribus aυibus , clavum tinmersae Ecclesiae
δευota oscula , - precor; ut me
benedictione Apostolica prosequaris.
14쪽
Γom.Ddamus Martoressias STLex Graecari foriae in Deeo Nea Professor revideatio referat .
C. EPISCOP. CAIACER VIC. GERJ. N. EPISCOPUS ARCADIOPOUTAM CAM DE REMINENT Is SI ME PRINCEPS
NIhil eavendum est ut in lucem proferantur primi libri Dionis Cassii. Neap. ante diem Iv. Id. inrt. CIDIDCCXXXXVII.
Iacobus Mariorellius Resius Graecarum litterar. professor Auenta relatione Dem. Revisoris Imprimatur . Datum Neapoli hac die 27. Decembr11 1747.
Q EPISCOP. CAIACEN. UIC. GEN. I. M. EPISCOPUS ARCEDIOPOLITAM cm. DEP.
15쪽
A piam Rewνendvis D. I euas Marioresti is hae Regia Studiorum omestate Professor revideat, o inscriptis referat .
c. GALIANUS ARCHIEP. THEsSALONICEN. CAPELL. MAIOR. REX SERENIs SI ME
PErlegi prinelpes Dionis Cassii Libros ab Illustrissimo Archiep. Falconio typis
Graecis Latinisque edendos , & nihil nactus sum contra Regis jure. Neapoli ante diem xi. Ianuar. CIDIDCCXXXXVII. Iacobus Mariorellius Regius Graecarum Literarum Prosessor. Die et . mensis Ianuarii I 48. Neap. &c. Vis rescripto Sua Regia Maiestatis sub die as. curraneis mensis ct anni, ac relatione facta per Reverendam D. Iacobum Mariorem de commissione Reverenda Regii Capellani majoris proia ordine praefatae Regia majestatis Regalis camera Sanaa Cura providet, decernit , atque mandat quod ιmprimatur m inferta forma praesentis supplicis tabelli, ae V obatione dicti Reυforis 3 verum in publicatione semetur Regia Pragmatica hae suam Erc.
HUris marchio de Volito Prisses S. R. c. non intersit. tempore subscriptionis imp. III. Marchio Haggianni
16쪽
I. Liceat mihi iterum sepositi , & iure etiam
Potiori , quam eum tres ultimos edidi eius li-hros r dum meam ut tandem liberem iamdiu datam fidem, Deumque precor, ut eruditioribus bene vertat eius noe opus , quod hactenus conatu itrito est quaesitum , in publica comismoda typis tr do. Laborabat equidem mole sua, olla decadum , o gintaque sibrorum Cassius; sed Epitomatores ejus Excerptoresque , maxima ut ex parte illi deperderentur , iuere occasio ;dum eorum Opellae, quia breves , & scribi re scribique , & paratu faciles erant ; neglectis, incuriaque habitos, & tandem vix Libitinam, ut aliqui eorum devitarint . aut effugerint, effecere Sane , magni hamnus loco beneficii haberi opor tuit , quod eorum fragmentum , & libros ab XX XUI. ad Li V. , ex naufragio veluti nobis evasis , eernebamus : eaeteri namque deinceps li-hri , a LIV. ad I x. sunt eompendiariam passi manum . a quo nescio, qui Xipnilino anterior. an posterior fuerit , est obscurum . Et mirum certe, quod non pariter pessum ierint , Iohannes dum Xiphilinus, universim eiu et Hillariam , nedum hos & viginti postremos libros miserε comis pilavit . Et tamen, utinam, non prima etiam eius Epitomes modb parte eareremus , quae nos de iactura tanta , nonnihil saltem eonsolaretur . Ini. rue namque nimis sensi Cui lielmus Blaneus , um Hii loris Dionis prolixitatem, causam ima inatur , ut ea deperderetur e consultumque valis ea Ziphilino, Dioni esse , quod multos , ait, deterreri cum cerneret, a tantae molis operis le- qione , illam eius Epitomen , quam habemus, fuerit meditatus . Inique inquam ; nunquam enim
satis est longa, historia utilissima r quae alioqui nee longa est : quippe, qua si latina verso excipiatur, vix unum eompleretur volumen sat medioere , In
Isso haud sectis ac T.Livii Historia i pompeii
i, Dion sit Halicaminei, Cornelia T aciti ,
orum ἔ quos , ne insinus quidem, prolix autumet , eaque ratione , magna nobis ex parte
amissios . Sed quod sui desderium Dionis Hul ria reliquit ; loeupletissimum est argumen tum , an longa fuerit, atque idcireo fuerit de ra
a. Quippe pridem antea, & delarem, dum eiunmodi , res iacebant , deformes , prostiataeque 3
una omnium erant vota , ut s quae restituenda Dionis via , aliquatenus dari posset, labori. studio sumptuique non parueretur . Atque eruditorum primores huie Prouineiae suapte admoti, nihil non sunt moliti, ut e Bibliothecarum latebris, pluteis que, quos rimabantur , aliquid exsculperent pro Dione. Sed in eassum omnia , etiam eorum. s spiria , abierunt, quod ira Dionis nomen , inscriptum antiquis queritabant Codieibus 1 nec Di nem in quem frequentissime incidebant, & quo. cum saepe familiariter versabantura vultu, ore, incessu , voceque & habitu agnoscebant; sed titulo ,& elara fama dumtaxat. Aut, s quidpiam horum noveram; rei animum . dum volutant Codices , non intendunt di nee conserunt stylum, phrasisque
solitas , 3e verba aliaque Dionis propria, edita, eum eiusdem ineditis, editi Re. Ab his ego ViriuClarissimis seelix egi; & ideiret, haud sortὸ mirum, mihi, si uiam aliam prosequuio, felicilis res cessit r& nune datur , Cassum Dionem edere Coccei num ; pandereque hil oriam rei gestae: pro qua ferime tae Protegomena destinantur.3. Manum sorte admouebam ultimam , lucubrationi mea , De i in Provineia Romami M
tropolitae t quae ad umbilicum perducta , nondum Deus si Vit ut publici tu fis fieret) loeusque mihi, ast editioneς expensas , consulendus erat Dionis in XX. libro . ubi de Italiae Iuridicis verba Deit ;quum Bibliotheeam adeo Vaticinam; Codicem eius aliquem ut obse mem . Augustum hoe, & l cupletissmum Athenaeum, qu busvis N quotannis
Novembri mense qui tunc anni II. excurre
bato patet & reseratur 1 Ihique indicio bene seio que U. Cl. primi Praesecti eius, Caroli Matelli f. m. i Baslicae Vaticanae Canonici & pollea Archie-a a pisco.
17쪽
piseopἱ Emeseni &a Latinis Epistolis ad principes,
ut pridem Benedicti XIII. ita etiam clarat memo, riat Clementis Pp. XI Id mihi nil eiusmodi cogitan. ti, idem ille Codex affertur mi Dionis fragmenta Fuluio Uisno prestitit. Quaaratum Codicem, an liquissimum a I v. vel v. seculo , membranaceum, incolumnatim quaque plagula scriptum , literis capitalibus rectis , unoque ductu , continentique verbo productum, sane spiritibus aut accentibus , ullisve commatis aut punctis, ad amussim ego de. se ipsi alibi. Pervolui, reperi, quod quaerebam : in ter quae verb miseratus dimidiatas ibi columnas ;ubi novi ea iactum eaussa, ut fragmenta snt, quae Ursnus edidit tantum graecλ , Dunclauiusque lati-M reddidit squod uir magnus, ex columnis illis, adeo quaque pagina lancinatis , integram sentenistiam posse percipi desperaverit 3 ego in contrariam ab ipso sententiam abii. Et uti senserunt alii, qui
fragmina illa , pretiosa tamen , & qua ederentur , digna duxerunt : sve ut eruditis , ex gitandi, replendarumque lacunarum , ex coniecturis , aliove argumento, occasio praeberetur; sve, nis non aliud, ut quid inter Uisniana fragmenta distet , Res nosse posset; me magna cupido incessit, i a iuris publici faciendi. Ac propterea monente. faventeque inprimis, & collaudante laborem δc uota mea, V. Cl. quem dixi, Archiepiscopo Eme seno ; ad in mamndem & diligentiam omnia exscripsi. Et iam in eo gram , ut ipsa praelo committerem eum incido in Excerpta ex Dione Valesanat quae avidE dum excurro, ex dimidiatarum vestigiis in codice columnarum . aliorumque locorum , quae medica egebant manu ἔin ipsis aliquot deprehendo , quae consero , atque ad amussim spatiis Valesiana construere squod eadem iisdemque vel bis narrabant latis mih aspicio. q. Pontim omen, erudite lector , mihi sit, quum exsertere video se Dionem. Quan Ghrem maiores assumo animos , cogitoque de Ziphilino , quimscribere memineram paria multa , aut eadem atque in fragmentis Dior A sequutus hominem per vestigia , laciniarum innumeras pristinae sanitati resti. vi , tanto gaudio , ut me nee labor improbus. , summaeque plenus molestiae & patientuae, detinum
hine apud ipsummet, qui primam eorum partem edi. dit ex antiquo Codice , & gnαρ tantum Ursinus . Cuius ecgraphus recentioris quidem manus Ursnisette 3 ex Ursniano Musaeo , in Vaticanam moddex eius legato invectus , num. MCCLXXXVII seruatur: sed ex Antonii Augustini antiquissimo eductu, Codice , in quo υiges mum septimum comisat titulum i de qua re inserius latὸ dicam . Consului posthaec Georgium Cedrenum , Johannemque
Zonaram . monachos: quorum posterior; ne dum multa , verum etiam cuncta deinceps praebuit. Sed ab Excerptis Valesianis exortum lumen , quae Comi antinus Porphyrogeianeta Imp., decimi seculi initiis, a doctissimis viris concinnari curavit . Hotum Nicolaus Fabricius pei rescius , grandi protis nactus Codicem , in suo duo ex LII l. titulis squi
in binos snguli libros dispertiuntur j eiusmodi h
bentur operis ; ipsum tradit Ualiso Nenr co , i que vertit , graecique & latine edidit typis Parisens bus. Unicus & sngulari et hic Codex eli, titulum decimum complexus, Πιρὶ api- νω κακίαι, De Viriatiotis scilicei diriss : unus inquam , quod nouerim, toto orbe Re . ia . &Caesarea alteros non habent , non aliae Bibliotheca, ne Vaticana quidem, Ut binasve , aut palatina . quas pluries curios lis perquisvi. Augetque insertunium in
teger quatereio , quem in Codice illo desiderati , Valesus monuit : quae irreparabilis est iactura ; ni Cyptus insula , aliud δc integrius get exemplar. Caetetum novi opus ex Cl. Fabricio Bibliotne Graecae tomo IV., ubi , 8c Iacobi palmerii excipio
Exercitationes ad Optimos serine Graecos authores, inter quos Dio est , eiusque editio emendatur ex coniecturis. Constantinus autem, in decimo titulo , Dioniis secit titulum , δε γά - Iram e ΔίωHr X tam πιιῶ, Exerepta ex Dronas Cocce vi
Romana Huιον, & legi vix ego illa,& priora vetiba , quum initia deprehendo operis nostri Cassii , ipsa illius verbis, ab Aueusto illo nobis , in primo
Excerptorum limine adservata. . Alacritate . ex gaudio mihi parta, eonfestim ea percurro , tibi Catacalla est & Macrinus , de Helagabalus; δc hine obversantur fragmenta Dio nis multa , quae doctissmus Ualesus e veteri Glos satio Nomico , suida . Cedreno, Zonara , dc I hanne Gerac squem Isaicum huius fratrem, eria rore tum vulgari appella Uit a se collecta graea tamen subnexuit . Sed quae a T ctιe in commemtariis ad Lycophroni et Alexandram , Dionis ha. t ab Aenea Albani ue Regibus, & ab Romulo & Roma condita quae initio huius operis , notas inter adscriptam i cum coirupta aliquatenus ea luuio consulo ultimam Lucophronis editionem , Oxoniensim . dc corree ius eadem procedere ut video, oculos iterum Valcsanis admoveo, praeseristim Notis . in quibuς leto: Ira chreem ex Eoua , dc od certe fatebitur hia i is hae eum Zenarae IliasMIa tentat νιρ . Zonaram mox sumo , Ec non
amplius ad Caracallam , aut Macrinum , 8t Mela asilum , Alexandrumque , sed ad septimum liarum Zonarae . editionis Dueangianae , ubi de Romanis rebus orditur, defigo oeuloq; eosque non nisi integro perseeu libro , inde dimoueo: adeo lustram da rei animum obduravi. t uid multis inter ipsa
libri primordia lego collecta illa Ualisiana ; ilatim
consero , di correetissima ur cerno cadim ; Dio ergo, mecum tacit ut inquo , in Gnara totus latet , δc personam induit larE Zonarae. Suopteque actutum emitatio mihi subit, num ei iam Excerisia ex Dione Valesiana , 8c Eclogae de Legationuus ex eodem,suo loco apud Zona .m patitir habeantur. Tum exordior opus misi qui, luto quotidie,& passim in ea incido . atque ut ad verbum omnia ibi exstare perseicio ζ gelii . exsilioque , 8c sacrum flentium mihi indico , b nyptius factus Harpocrates , de re prorsus nemini re velit hia . Ser. Gque fidem reapse; amicis tantum fumiliatioribus, me Dionem ferme integrum , nactum fido unde in Rempublicam est dis lusum De loco, Codice , aut uomodo sit repertus; nunquam , nis modo, excuit mihi verbiit iura tex metu evidenti , extemplo omnia deperdendi. Ab aEncae vcid adven: u in I: liam
18쪽
liam, ita uti apud Zonatam est , Dionem etiam suam Historiam orsum esse ; tu 'Dio ipse in Commodo author est , tum lueuientissimus testis p rius , qui ante Constantinum porphyrogennetam, in suo Myri obiblo, ad LXX. Codieem, ipsam re tulit. Ita ut si de fine Historiae , ad Alexandrum Mameae hactenus omnes norint ; de initio etiam nemini, tantis testibus , erit dubium . A. Hre ubi gesta sunt , mecum ipse reputo, tres postremos Dionis libros, ex Vaticino illo Codice, aliisque , quae supra retuli, una eum initiis primi libri quod in Constantini Excerptis deprehende ram ad specimen & vellitationem inpeniorum edere ; edidique . Quae in hac modo editione , suis quaeque locis a me adiecta,& enucleati a s sunt expensa : lacunis plurimis saltem in latino textu) diuerso charactere repletis; ut se Dio ibi quid sbi voluerit, sector habeati nam eruditi , etsi impensa rogati , hactenus nil dedere coniecturarum . Eruetitissimus namque Reymarus squiliberam in me censuram nuper exercuitὶ ne verbulum de his sacere , aut suggerere est dignatus. S velli tune primum , de toto Dione cogito eden. do : eaque in re , mihi primb proeli .e fuit, Historiam consarcinare, & Excerpta Constantini ,Thet. 2ae , aliorumque , velut aflumenta quaeuam , suis ranarae locis asserta , aliquo pacto serruminare :consilium sequuto Valelii in praefatione ad Excerpta , quo vir summus aiebat, quod si omnes alii Constantini Aug. collectaneorum tibia extarent, Monduselle .s et, eo tinctis ae eonsareinatis omnibus
has mensis , optι mos alios Scriptores ἔ atit unuequaque antegros , aut ceraὸ tivus me m,ritis exhibere . Quod
molestum , & infinitae opus patientiae , lubens quoque suscipio, dato titulo , Coes Ilum de Dione resnoenuor ubi uerb illud ad umbilicum perduxi, rem etiam prosequutus in his, quae Dionis habemus edita in Leu Uavio; plaia sateor , ipse mihi non usquequaque placui . Quippe res acta per summa ea pila, di perpetuis quaque linea recitationibus pa
ammodo praefocaia; parum apta visa est , neque
injuria , utpote spissa , & non nitida, & salebr se, amoeniori geniti eruditi immi nosset seculi. Nul. li ideira esse cluxi suturum usui Rei Miterariae , vel
Cori sum illud edere . vel reapse opus proferre integrum, eo modo consarcinatum, quod hybridum tum necessarib secum traheret e quod displiueiturum iis procul dubio esset , qui penititis graece scirent. Hic enim Porph togennetae, ibi Xiphilinii & alibi styliis Zonarae , stroma mihi videbatur referre , ridendi veluti Motionis . Mitto itaque illud meum qualecumque peractum opus; &Ita Dionem cogito , ut est apud Zonaram α Xiphilinum , Epitomatores edere o quos idcirch maianis subigas, Theodorus Marcilius in suis ad Sue. tomum notis dixit scis ne seius , in prioribus libris Cassii, ab iisdem eandem rem iactitatam sed ita
tamen, ut ad calcem cuiusque pisinae subderem, ederemue t non verb interiecto,ut ineleganter Leun-
clavius Leit, textu quid porphyrreenneta , alii. que Dion in hibent, suisque loci & eolumnatim,
graae latine adderem : quadratis uncis asperso ,
quodcumque in textu inibi repetitur , ab Excer- moribus usurpatum . Quod ut expendo , proboque diu consilium , ita tandem re ipsa facio : ad lucem
mei interdum additis, aliorumque, si quae sint, no.
iis , quas meo sub oculo lectora nonere e re ducor quod sitia etiam amat seculum. Pro Zonara nam
que habui Notas Ducamianas , proque Dionis Excerptis, Ursinianas , Valesianasque ; & pio Xiphilino, eas exscripsi, quae uterque Stephanus . Tvlander , Sylburgius & Leuntiavius iamdiu alealeem operis adiecerunte ae praeterea , quae eruis
ditiores in suis passim operibus, de Dione disserue runt . Qui labor etiam enormis suit, & non in
tenui, ut expertis plane compertum erit. 1sque, nunquam manus alienae levatus ope, sed perpetuo mea in omnibus, tum in graecis , cum in latinis : quod emendatiorem fortasse tibi dabit editi
. sed librorum dioisonem ranaras consudo. rat , & mulam Dionis libros , in tres redegerat suos tantum ; ab eoque X inhilinus in sua parte . Mulo secus peregit r ab sexagesmo namque primoque libro , per Tmemata singulis imperat ribus assignata , singulos item mensus est shros equod utut dissonuerit in aliis a enorme in Nerone est , cui longissimum creat librum ; quod assaeis Dion iis , Dionem fecisse non est credibile . Nox proinde , materie Dionis ranasiana , in primum tomum seposita ; eam ita congestam , di Dionem rursus in suos libros divismus: non temerὸ , aut
pro libitu , sed mature , & ratione ducti , & m
nuscriptorum quandoque Codicum fulti lassiario . suida in pes mis, nonnunquam in iis praelucente, quae protulit, librorum numero allegato . Divisit item in editis Leuntiavius , ut in dedicatoria proinfitetur ; sed ita infelieiter aliquando , ut divis
nem nobis fuerit necesse , ibi novam etiam adoris nare , ut quod ad posset , Dionis antiqua restitue retur . Qua in re , displicuit equidem inductum ordinem commutare , obsuturum nonnihil hin nus ustatae eorundem ei tationi, apud illos sese
Iiae , qui eius Historiam passim , aut quomodoli.
et allegant: sed cui ineommodo facile occursum
est, dato margine, qui servaret numerum praeco.
dentium editionum: quod in Patrum Sanctorum epistolis, nuper est factnm & datum laudi . Sique Dunelauio Seia vertit, dividere Getis ae fecerat Ziphilinus ; non mihi, reor, in diversa res ibit apud eruditos qui rem aequi bonique consulant; quin potias uertet melius , quod suo pene loco restitui antiquam divisonem . Haud enim puto , mallent, auobus ut item libris eum Zonara , Di nis libros totos viginti & unum constrinxissem. Auterutrum autem suerat saeiundum ; & primum omnibus improbibitur . prae his, adde , novum commodum intulimuq in Dionem . Subdivisonem librorum nempe , per aequa spatia & intervalla , quae capita dicta iamdiu , eruditiori nostro seeuto tantopere placuerunt e in Dionyso Halicarnasseo,
Livio , Polybio , aliisque, B in Graecis authoribus& Latinis novarum editionum . Quamobrem iure Ducangius in praefatione sua ad Annales Zonarae , commendat itidem a se iactum : Sarsis , im quiens , darimus . ex Vyrorum reti9Amram consilio , tinivrrsum hee Annulium attis , iis libros XVIII. partiri , I Mos inia in seliones psumere ne tisior tu e petieret opus . Nam diro ita via fessis pressere videtur , Qvii notat inscriptus muta crebra lapis. ,
19쪽
sinua stia serie , asis P sitiis , vel abs a Gyri. hus deseritantis . Hactenus erudite . ti sapienter m angius; a euius tamen in ranara lectionibus, in nostris quandoque oportuit abstinere, aliasque corudere aequiores, quae saperent plus Dionem. Leunet uiua habuit harum nullas, praeter illas , quas in editis nactus est ἔ qua foue nec continuas, nec de industria antiquitus, sed se e casu fieri contigit. Praei re nostro consilio editores Herodoti poly.
ii filii Dionysii Halleam se ut dixi, Diodori
Siculi, & aliorum i tum in Graecis, , ut in corpore toto Historia Byrantina , a Procopio initiosacto , & ab Agathia r tum in Latinis ; post Livium , Tacitum , Suetonium . Florum , aliosque ἔ di nuperum Caesarem, editionum decus I
g. Ed tedactae res erant , eum meditor novam potius uniuers operis versonem, quam recensionem earum Wolfit, & D angit in Zonara , &Blanci, Xylaiatique, & Leunclavii in Dione ipso, Tiphilinoque t quat horridulae sepe sunt , & quan-dcique sensum non assequuntur . Presertim secum
do tomo, ubi ad unius tantum Regii Codicis penu. etiam factae sunt, alia nulla ope, quam interdum salis Iacium coniecturarum . Nos modo potiti magnis ccessionabus, meliora sicilius dare possumus . ram mmoue , duos alios antiquos Codices nacti sumus in uaticana; uti & duos alios Dionis editi, Ev xi philini, quos contulimus exactassime. Atque ex Laurentiam Medi eaeorum, haud diu est , Gr novius Iacobus truculentus in Le clavium; armeiquiorem δε antiquissimum legit alium , indecue supplementa Dionis collegit multa . Epitomes X rhi lini varias lectiones ae etiam supplementa Cl. Monfaue ius ex Codice Bibliothecae Coistima. nae .Seguerianae Olim , modo in Regial hauriri iussit ; quas longo ordine , methodoque in editione Iaudatae Bibliothecae, eum otia erudito communi- eavit . Ad ham meditor, & quo pacto praelationi
Dioniae, qua caremus , aliquatenus succurratur rplacuitque Halicarnaliciam petere auxiliarem . A quorum namque ncmo , Dionysi Romanas Attiquitates ; non versa Vit nocte dieque t praecipue in originibu italiae Pinfationem, i eum Di ad sententiam deprehenditur prisca sequi. Reapse apud veteres invaluit opinio ἰ pro Romanis Amtiquitatibuq Dionysum in primis esse legendum :um se Anonymi admonitio , poli Appiani Alexam drini Praefationem , gra ce primum edita a Carolo Stephano, ita habet . Δω μι, - , et ' μὶν ωμ
IDMaraaseo petendiam os . Lcgit eum proinde Dio,& visum nobis ; ex eo meernere , qum de oesginibus& antiquitatibus habet Italia in primo libro cuc
alii verius, praelationem librorum tenent ) & resectis quae ad rem noli ram non faciebant , edere , locoque dare Dioniorum t non Ouod ea Dionis putemus verba. sed quod earundi m rerum sententiam retinuerit . Quod ex rehus AEneae ad Laurentem agrum cum Latino & Tumo, & eum Meνentio Ascanii, reliquisque , usque ad natum Romulum atrique Remum; quae sunt eadem serme in utroque,
patet i quandoquidem cousque duxi , praefationis verba protrahere Dionysii, ut rem sub oculos poli. tam ; ad suum animum , satiusque Lector intueretur & ex Johanne Tretae Lγcoctionis Seboliasse in Alexandram qui iisdim in rebus Dionem citat .& ex eo testimonia multa affert. q. I anta ubi parata sunt, peri has etiam tb is praefigere libuit, quod eas in suis Leunclavius quoque, tibi Dio non adsit , nis apud Xi hi linum commentus cstr sed ex parte Leunclauius naud placuit, qui latinas tantum estis at . Quid ,s Graecus authotem legat λ Nos solicitὸ qui satas imus , antiquam Dionis faciem , quanto Lit pcitii:s rellia tuere ; praetas etiam Peri chas , Anael phalaeotis argumenta . summasque dicunt) appinximus ad
latinast utrasque nostro Marteδx cor te velli te
tus, & verbis eo loco Dionis ipfs, commenti, si fimri potuit: quod puros Hellen illas. si in opus incia dant , valde juvat 1 legent enim hax etiam graec/an contextu praeco . San vetb in his adornandis, consului summos viros , & approbarunt; dummo. do Lectores meos haec praemonerem . Prem ne itaque iterum atque iterum, meas esse graecas Periochas a primo ad r6. libium . N a LX l. ad LXXVIII. R LXXX : latinas veth usque ad librum XXXIV. Ab triges mo enim quinto ad finem,
sunt Uunclauit, a me passim suppletae, decurtatae, emendataeve , quum Opus suit . Ne cui autem ausus hic videatur; obiter Oibi pando, quae in rc liquis libris per ioclidi pratiae haruntur , nudas esse e Dionis manu r qui uti Pelybius, Dioeotus Siculus. Di nysius Halicarnassi uet , Appianus Alexandrinus , liique eum Herodiasio , Dionis ferme aequali; nullas peti has praemisere, aut summas , a umintave
suis libris. Observatum hoc iucm in Casare, Livio Paterculo , Floro . Tacito, Suetonio, Lampridio, Capitolino. & turba reliqua Latinorum . idem accidit in poetit nonnullis Epici , Trapicis, Comieicque t ut in rerentii Coinaeduq quartim Pui ioci sunt C. Sul iiii Apollinaris , Litutis grammatici , qui docuit perriti ac ni Ainu sum . idemque factum in Eusibii Caesariens , vita Constantini corassate cuius diuisoncs perlochaeque Aeacii sunt discipuli& successcitis 1 ut Vatis iis adnotavit. Nce secus, ah altis cas datas iudico , quas ir Deo lex iis mus in socrate . borimcno, sottas e & ali m reto. Diprchendi autem alit na esse a Dionis in a. nu , tum cx his, it m ex peti his libit x . o. 42.44. 48, 40 g. R 7ς. quae sunt i iiii: Erti cor ptissim ae& ucserines ; nec Dioni unquθm adscribendae et cuiuet orthostraphiae & disgertiae , mox ex textu i socii usque libri petendae. n. i iniquo
20쪽
riam Dionis olere possunt, qui diligentissimus amtiquorum , suorum dierum Consules in nominibus,
tanta oscitantia deseripserit in Periochis; an alius , qui postmodum eas addidit Neque in Codiee haresunt nupero & eorrupto , sed In antiquissimo illo &correcti sinii, Vaticano. Quamobrem antiquas eas iudico, & torte an insequenti a Dione seculo scrisas: paulo ante, vel post tempora Constantini, abraeco homine, & non sperne di aut horitatis tidiligentia , in limandis exscribendisque iis, quae Dioin contextu loquitur. Quod & suadere pote it alla. tus Codex Vaticanus , qui Urs no etiam iudiee , quinto saltem scriptus est seculo . Ita ut, cum eiusmodi . res se habeant , imitatu sim ego in Peri his in vii φωνῆ praefigendis , Dionis librist qui sunt apud Zonaram , & Ziphilinum anti-Juissi inum hunc Anonymum , euius vices potius uppleo, quam Dionis. Io. Sed magna adhue lumina & incrementa Dio. ni deerant , eaque sorte fortuna in Plutarcho detego, dum valelii verba lego . ia notis eius, ad Coni amini Exeerpta ex Dione , pag. 66 . ad illa
se, ex Platareso in stilia r ex quo haec bquentia quatuor capi Λ , ad verbum transcripsiι Dιο.S Caput 3 Cr 3 3. Legar,natim, ex Dionis HAsistis Excerptarum, sin titer reseripta sunt, ex ejus a m Putaret, Stillo. Nam contestim plutarchum sumo,& eum, ne dum allegita a Valesio ibi imvenio, sed omnem propemiaum sullae vitam, inde exseriptam video a Dione ; Excerpta statim lora moveoAuem obtinebant, & ad calcem paginarum. de mere meo , reiicio triuii tuoque hoc pacto , ad duos serme libros , Dionem . interueti, quod rte evenire natura , in eiusmodi solet oceationibu ine mihi animus excitatur , ad explorandum, eum & alibi quoque plutarchus apud Dionem lateat r ut se restitui satius Dio queat . Sed tune adversa Minerva usus, nil reperi in elux Othone Galba , Cicerone , Cesare, Eruto , Antonio, &Pompeio: nil in Lucullo, Sertorio, M. iEmilio; utroque Catone , Gracchis, Hannibale, Primo, Flaminio , aliisque tanto taedio, laboreque tam to & sudore, in singuliς quibusoue verbit, & minutissimis vocibus , at tenes , sed numquam uti liter conserendis ; quantum non ego dico , sed danti aequo rerum harum aestimatori , Keild ha eri potest . Ail, cum mi sum facio ordinem re, it radum conser illi. I a Romillo incipio quem postrem h Parallelum scripsit plutarchus ; tunc me. liori lapillo , & seeunda alite, deprehendo, tanquam venaticus ad olfactum; ex Plutarcho, Romulum, ad verbum neni exscriptum esse a Dione: quod Valesium fugisse mirandum eii , qui Dionia ea ipsa, & tanta novit in Tretae & ex Zon m emen davit qui Plutarchi Sullam a Dicine abietiim in sua erat expertus. Deprehendo exscriptum ti Numam , item publicolam. & Camillum. Et quale siti. dium , sontem detexire . relli tui seque, medium ferme . in prima parte Dionem 3 Sane verr ni. hili mihi fuit , excurrete totas interdum paginas
sne praeda 1 iterumque R rescribere tot solia, to 4 lue notas aut meas, aut alienas, quas appinxeramuis locis; Zonamque contextum, qui iacioris commodo cedit, dum in ealtam paginarum, ex Pl tarcho, reiicitur inter uncos, ut ipsum mecum cerisnat eruditus. Anno hare iacta N.D.CCXXVII L ah autumno ad sequentem annum; quibus per omnes dies, & magna n tum parte , unum Plutarchum extudi & elucubravi; unum ranaram di neque hac finis ; nam di seouens biennium rei insumptum a Quoeirea si duodecim Dio annos impendit suae Historia conseribendoe , decem tune ferme in sumpseram ti esto, eidem restituendi. Labore utuque eo improbiore , quo longe distat a libera semiandi ratione, serotiis scriptio ; & noui Operis conis structio, ab consarcinando, perficiendoque , aut v
II. sed interea dum hare pando, Dionem serritasse videar Lege Fabia convenire , et crimine pia gii aspersisse , eonvieisseque & meum esto Apol gema aliquod ipsi seribere; exordio iacto , non quo excusem , sed quo aggerem ei crimina. Polybium . Halicarnassuum , Appianum etiam exseripsit Dio; et iam alios, quos perdidimus . Attamen , si quid peccavit, s potuit en i m rem monuisse in praefatione operis modo amissa a in solo Plutarcho peceatum est , cuius Sullam ad verbum extulit r in reliquis.leὐiu ulE. Ad verbum enim, sed pen/, Romulum, Numam, poplicolam, & Camillum desumpsi ; &ad sententiam potius quam ad verbum aut perio.
dum , Polybium , Dionysum & Appianum expressit . De aliis nihil dico , quod his aliis nune ea-remus. De plagia etiam nuper hominem actusavit Iohannes Hardianus ad Plinium, ubi de Heredo loquitur Agrippa a Flaviumque Ioseppum dixit e scripssse , quod in eo eonsentiat eum Iosep . Sed in te ista, eruditi eriti eum non usquequaque sanum iamdiu exploserunt. Attamen Philol orgius IV. seiaculo, Dionem ideo apud Suidam reprehendit, quod jejunius res Iudaieas transegerit r Harduinus eon tra , quod Joseppum legerit, expilarit; sed funduthorum uberrimus, in una tantula illa de Agrippa narratione. B. Rhenanus in obsee.ationibus in Plinii Praefationem, innumeros antiquorum detegit, &enumerat Veterum strinia, ingrati mis compilas, se . Sane initium faeit ab Iulio Crumino , qui Cornelium Celsum transcripsit pag. 6. 7. Caeterum, si quod in aliis egit Dio, crimen eii ; iam vetussas omnis de plagio est condemnan a. natosthenes is renaeus , verba sunt ex graecis Martiani Heracleotae I nescio quid pallus , Tim benis librum quem hie de Geographia, ante Strabonem seripsit in suum transulit, paucis Οιb iam asu tisi adestia nec proemiae,sassesneat , sed aes verbum αι te λεl:M illum p oprio apponat operi . Q. Ennium Cicero ccxpilator Demosthenis & is ratis )in Bruto ara fuit, Cn. Naevium compilasse . Seripserunt alii , inquiens , rem versias, Letilentis quaciem scripserunt, etiamsi mιntis , quam ρυ, pia tὸ . Nec et τὸ
tibi aliter Uueri δει/ι, qui a Nidio, MI Dreipissimulta s fatearis o tet, s num , δενι uisa. Livius etiam, eis in diuersa lingua deprehenditur plagiarius . Liuius, inquit Vossus in Historicis Graeacis , qui Pol)θιMm, scriptorem haud qum tiam sperne vim , eluis dignatis c in fine libri D. im