장음표시 사용
21쪽
tetras ex eo libros, prope M v rbam, isse ilis. Ouod passim prodiderat Ualesus in Exeerptis Polybianis; collatione υerti perpetua , ante i ρsum Ursnus contextu Livii semper allato . Poboli , inquiens
in epistola ad Cranvelanum, non tantam sex leni as
mores quasi ex eius ore .missas rariperae , iuctatasqtie molaret. Hare autem expilatio minus in Liuio
est conspicua, ouod ex graeco latina seripserit, e que lingua indulserit suo genio r at ueth si exsta.
rent C. Acilii Glabrionis , C. Lieinii Macri Fachiorum pictorum Numerii & Quinti , L. Cincii Alimenti , M. Poreii Catonis Censorii , Q, Claudii Quadrigarii, L. Seribonii Libonis. L. Calpurnii Pisonis , L. Cassii Heminae, P. Rutilii Rufi , M.
Terentii Varronis Annales, & Historiae Romanae, quas sepe reserit quae non latifundia in Liuium pro. currere, ex his hereditatibus non remetemus iisdem plerumque verbis , quod maior eorum pars lingua Latina scripserint. 2. In eadem eii navi sieulus Diridorus . Vesenamque prinureque Vomus de eluet opere ex parte denerdito, scripsit, inquienet 1 quio i animo ja-
E lorus , Phristis, Calliphenes . Timaeus , at0ueatis exstarent. ex quistis Aa assiduo iis αδ tristinia annorum CONGESSER T DIODORUS. Resse polybio. qui partim exstat , quot ex eo ad ver um fere descripserit saltem in stagmentis Diodorus: Iatὸ idem pandit Ursinus . Digredior ad Apsianum . I saepe numero expilat, quem allegat P. Rutilium Rufum in Ibericis; teste ipso Ap,ano, monent que Vomor qu, ratione Maliger Iosippus in Eus hianis pag. t 63., ipsum aliendi iam laborum sucum ap. pellat ; ροθι viae debere mutia, Vossus ait lib. I.
eap. Putauiam adversum exscribere , ut viri
Arieti j imdiu obfe arant. Ab his non abludit Cl. Fabricius in extremi ad Appianum Bibliot.Gnrc.to 3. pag. 396. dum scribit: A multis esse atum es . Ap. planum iurest γia stiri ' naidiatim retii 4 hassisse a Pol is , Pititarcho, aliis M . plutarehu ipse in labrures alienos etiam involavit, di qui sua e Plutarcho Dio accepisse creditur forte an eosdem illos ebibit soniates ac Plutarchut . Johannes Rualdus plutarchi seu
diosissimus in eiu et vita praefixa operibus,turatus velut hostis, hac probat, es latissmὸ enumerat cap. 22. sm dicere, scribens , mat. Λtir non omnino tillum a Plu tarcho f eum transmissum M posteros . m qtia ' exmo inrosa alia omniam is Aorum fritione; Iιόamenta A exe dipsa suis u. , ' non inspersa, inseruitque. Ut xtis au loram n .mi praetexuisset, a qu/htis aliquid muttialsa es ; ob mae humiles . neque supra et Latis perspicaces , omnia in ritis Itindo nuta , nihil iaisi unde der vistum , vel Iovem lapidem Draremias.
Et tamen, si ρtiis eis mei, alitia niuei n quo amin scias Imriptiones rem transstidisse, tiam quia suapte Dexue anauar, o confitetur, immane quantum sua eum stor rar o nis . Nam qUsus sagax emtam
passim agnumn d jecti, ut inquit Ble, membra P tae r nee Poeιartim sitim, sed omniam. 69i scruto quo-pιam nomen o de s sibi pepererunt. juvat unum aut alterum pro erre Mitisce rei exemplum, sed Insegne , a
num siquidem & earnium ingurgitatio, corpori qui, dem robur viresque ingenerant, animum autem deis bilitant. D ttam aureum , O qtia Plataretas tisque aiso est oblectatus . tit iisd/m fere versis, Dertim usurispinis in Commentariola de animi Iranquillitate pag. 4 a. B. i H Ioeiam utramque t diseres sentenatam inibi esse innatam, non instam: nam M alio , eam se uecepisse mutim in iis,tim faeie . Atyia ex Ani
Cum enim plurima sintvitiae animum commoveant,& perturbent, doloris ea eii natura , ut omnium grauissime hoe saeiat. Aiunt enim plerosque ad in- si riam redactias, inque morbos incidiise non sanabiles . Et quidam suere . qui dolore mortem sibi con stiverunt. Crpe naue Ioh.mnis nos ι sermonem ς hune Ioetim, eum Menandoι, alias philemonis frin, i, ' eontende. Plutare stim inuestitim dit Z ageti
H.ud enim minus de nigro colore . quam de purpureo usurpari potest e dati si quidem vellimenta, d los autem & eolore: Naxum num est iustam, quinra pexerit od ditium Regis Elab optim marr,surtim ,
eius Eneomiasten . 3. poetas mitto utriusque linguae principes: qu rum Homerus, a nasutioribus criticis, s ut 1 hJulio Cestre Mali'eiri ) dici ut inter alia, in Iliade , Le. schen paruae Ili id is authorem compilasse ; nos verbcum pausania, Machionem , Virgilius vetia in suis Homerum, is siodum Theocritum, Apillonium Rhodium in silario libro , aliosque derivatur u quae ex Eamo, i ctisque lut ais verbum de vota extulit;
22쪽
Atulit ; quae longo ordine refert in saturnalibui Microbius. Microbius ipse plagiarius evincitur a Ruit. do, cap. 10. relatae vitis piutarehi . Et si namque multa ex minarehi operibus, inquit Rualduῖ, m e-risai exemerant cum alia , eum M icrobιas; fouens tamen hιc, more sus, muttium Plutar ει non reuu uit; cum eum , quod sciam, nullibi nomina υeris . D es, solens more suo. Deprehenaimus enim ab re hunensi um . qua hodie is e vitiit , o alios veteres ,
tis amns in natos . sis ultimum saturna horam is rum libram , o mutares. D Uaras, m apna ex parte eonsarcinauit, ut ejus graeca, latinis huius peri
possint, partim ex Valerii eap. 8. libri S, Dintim ex Semei epistola 47. iitra ' de se fiditi e . i g. contextam adscripsis r nimi suspieius ιn furto iri sed prehensim , s per quos profecisset, intentie mimus non eonfiteretur . Mitto & poetas Tragicos , AEleb lum, Sophoclem, & Euripidem quid de Comici λPlauti comediae, Terentiique , ad verbum expressae
ex graecis Menandri sunt, Apollodoti, de Diphili,& Philemonis : quod Terentius ipse non erubescit. Ex quo inseras, non adeli atrox facinus tune fuisse, plagium in re literaria, si aut horem occuluissent; aut mutuum , si praelixis ent . Reique argumento tum allata esse possunt , tum Dio ipse, ipse Ap. planus , qui plutarchum exscribunt, qui tune propem adim prodierat, & ah omnibus legebatur; neque spes ulla affulgebit, se non iri detectum illico . Quamvis ergo pro cerro, o indubitas, si Ruild, cap. 23. Animaduersonum in Plutarchum Opianum ariquam viata , ut a ii scicine , me non Dionem, a Plias archo accepisse ; mirabimur, & hunc morem, usque ad Iohannem Scylittam Curopala
tem, ad ra. Seculum procurrisse. Curopalates enim
tota sibi adscripta Cedrent Historia,eam continuauit ad quosdam annos: & hinc indignatio Caroli Hannibalis Fabroti in epistola ad Cedrenum praefixa r ut inquiens , mirari fusis quamas tu is iue fritili
sibi Gndieavis. sed alioqui in re praesertim histori. ea, ii etiam alios deseripssse comperiuntur , qui
aequales rebuς , temporum suorum historias conscripserunt i praeclaraque eli in eam rem Cl. Fabricii sententia, in extremis ad Appianum Bibl. graecae tom. supra relato qua per exem a innumera, πριδε , inquit, Pret ris qua religioni sibi netiriquam Arant,
ν ι . Haud ergo mirum , si reliqui, maiores hoste restribunt; praesertim s ita latὸ , aut ita pressa, dc Laconide, ut illi stribunt,& lingui ead m. Anceps nam qur , dc arituum valde eit, 3c ea facilius ratione ign iscendum , o alam tibi necessaria vel opporii una , ornaiἡ cc sedulli scripta ab aliis inυenire, iisque uti nolle nec proficere . Nempe ex tanto rosario discedere non flori legum ; sed ea , totidem firme aliis, Liare tuo diu te excruciare, ut reddas utimii cris, ut non coincidi r p aeeipue , si illudncqueas : quod Dioni accidit cum plutarcha. Cuius
sylus , dc ratio excogitandi, disponendique, adeo sunt Dioniit proxima in ea lingua; ut s exeirias ora.
tionem in Dione vernantiorem aliquanto, seatentioremque, ad suavitatem, δe enclyticis&expleti .is eadem verba, eadem nomina, eadem periodus di se fluens , aut circumducta, in utroque spectar i detur . Adde his , si qui eadem gesta scribunt: suum
diiselle sit , eos etiam non aliquatenus convenire in verba, qui stylo diuerso seribunt: & tum videris, quam erat Dioni grave, illorum Plutarchi illorumque periphrasn efformater Quem aliunde, quis tu to ais et, in praefatione sua deperdita, authoret suos, ad instar plinii , non recitasse / quo non furtum, invito domino , sed mutuum datum acceptum di iacere oporteret . Et tamen Plinius, qui adeli religio se praeiert authores; passim eos silenter ad totas exispilare paginas deprehenditur. Exemplo sint Com. mentaria Augulii de vita liti, & L. Junii Moderati Columellae de re tui lica; quos libro a. sin. 13. libro
I. c. I.,& libro . c. a. compilare monet Harduinua
collator: de alios saepe alibi, si authores illi non periti sent. Interim her agit Plinius, qui in epistola piae. fixa operi Naturali ad vespilianum , gloriabunduς : a tum ultim , inauit , stomachi mn habebis,
vi in his Votum n bas, auctorum n et mina praetexui. E, i emm benignum , ut arbitror , o plenum ιngenui pudoris , fateri per quos p/ofeceris: nou ut pleriqtie ex
iis, quos attigi, fecer me. scito en m , conferentem
TOp r non illa metit ana virtute, ut certarent rnon Ciere uians si l citate, qui in libris de Rem Platonis , se eomitem profitetur in consalutisne 5- ιιa , Crantorem, inquiens, sequor: item panetium
ti, quam mutuum reddere ἔ ctim misertim sors fiat Musina. Idem alibi triumphat , dum Iulium Graecinum Cn. Iulii Agricolae patrem , Cornelium Ceu
sum exscribere deprehendit . G riuus, inquiens lib. I . c. q., qui alioqαι Cornelium Celsin transcripsis si hie religiosus verbo εc abstinentissimus, re vera furax etiam pliniui; quid alii etirum temporum λ cum vitium inolevit & plurimis admirari, a paucis deprehendi dabat audaciam, praebEhat securitatem/Haeeuutem habui pro Dione exeusando , dum ad restit tionem eum adegi. Caeterum in arduo maior gloriar quam prava exempla, aut consuetudo seculi, nee tuis
4. Duo tandem , ubi hue ventum est, mihi restant c ut aliquis si modus Praefationi Alterum: Quid in hae editione praestiterim : in quo operis
etiam erit Apologia adversus ea . quae tortasse . qui
cuncta quae sui non sunt, saltidiunt, blaterabunt: Alterum . Quae in me , dum pro dignitate , paro
exornoque opus, summa iniuria effutierunt, homines increduli, nimium festini, praeeipitesque , &parum labarum eiusni di aestim itores ; vel dissiciles & moros; ne morer .setolos, in. idos, Otiosos rΙn quo meae inli iam defensioni . Et ad primum quidem, Quid prae titerim : mitto qui & quantus apud omnes sit Graecus Tacitus. Dio; quod uel de
trivio sunt qui norunt i quod tamen etiam in iudi ciis de Dione , inita apponetur. personam detraxi Zonaret, Dionem detegi, detectio enim haec est,
23쪽
tius, quam NOUA : Dionem , utcumque M. di , quod pestis se habere Resp. ignorabat . Peneisque integrum dedi Dionem, unam si excipias lacunam ab anno V. C. ε i. ad 68 a. a Coss. M. Tullii Deeulae, & Cn. melii Dolabellae, ad Costi M.Lieinii Crassi & Cn. Pompeii Magni t annorum
ferme duodeeim, cum nouem Dio libris excurrerat; a viges mo sexto libro , ad trigesimum quartum . Hanc enim irreparabilem iacturam, nulli Codices, Excerpta nulla reparant . nee meae diligentiae; ouae nihil omninb ad id non tentavit , aut lucusr tiones quidpiam contulerunt, etsi historia legatur in Appiano ; ae nobis, ubi oporteat, asseratur. Z varas iam prope ducentos annos . ex quo eum legit Baptista Egnatius in notis ad suam Caesarum editionem anni i3r3. pag. 79 I. Ego verδ'aero Zonarari eam hi soriam, Cr Meetae Chomotae , Christati. tique commentarios ,'quos legerat ; ab omnibus terebatur . Nee eius Annales in re Romana , plus valebant, quam ranam authoritas . aut fides et qui
usque adeo apud plerosque parvi habebatur , atque nutabat quas ranaras sua daret , ut non infrequenter impugnetur & si qua fides ranarae apud aligerum, Palmerium alios, au8iatur . Numque, non risu me , Allatii Leonis tempore , qtii crescimuro misiurio , ωι mιntis augentem , maxime tisi
serinxerint . Omnia linquit horum alter apud Allatium ) ame consisti m . ιη ριδ ρο sitim di q/meri de restis Latιnis loquis 3 explientis: ut in sua ad ranaram praefatione .refert Ducangius. Haud enim po tuit ulteritis obstipa inepta criss effutire, in iis,
ubi magia debemus Zonatae & Dioni : quod sub larva ranam ignorabant , Dionem ipsum diligenistissimum & craticolatum. Zonaras autem , numquam in prima hae parte Dionem ei tat . quem msecunda , saepe numero laudat eum exscribit. Ouod
indicio Wihi est , hominem gratum & memorem heneficii a prima parte in acephalum , ateleutumeliam ipse dieit , incidisse Dionis eodicem , antiquissimum ; ubi sola divisones librorum , &nullae prorsus fuerint praefixae Macephalisses quae post Constantinum Magnum , ut diximus , & hine
comprobatur, Κρte adiectae: alitis ex iis Dionem nosset aut Dionis nomen 1 quod in fronte primi tamitim libri, quam deperditam arbitramur, scriptum erit. Indeque ranaram authoris ignorasse Dionis Tomen ; ouem stylo saltem , verbis , ingenio, eadem Romana Historia , cognoscere debuerat, s his animum advertisset. a 3. Sane ablepsam ranarae sunt sequuti, quot. quot eius Annales , usque ad Fuloium Ursinum, Henricumque Valesum, volutarunt r nemo enimariter ac ille. Dionem latere apud Zonaram depre-endit . Nam neque novit hoe uossut in Zmnara c Hil . Graec. liΚ1. cap. a . ubi scribit Possm autem Dionem, MI I equitur , vel exscribit o ita tie
rex Zonaris Leeat eo nostere . Nam de libris aper.
te loquitur, qui post sexages mum sunt, deperditis, quique habentur apud Epitomen Xiphilini . Itaque accipi oportere , apertum est, etiam Ducan. gium, cum de eodem donara scribit: IIa ut μι
mentaria ediderunt . Dubitem tantummodo de Cl. Fibricio i Inquit enim: Praeter xphιtimcim , Z nios quoque in Annadibus suis , Epiromen quamdam Dionis exhibere videtur e nam in Imperat rem Romanoram eesis, hunc unicὸ seqtiitur, is viis. nulla e iam X phir no omissa , nos docet di ne iam a Volso , ae Tillemontio observatum . Novit equidem Legationes & Exeerpta ex Dione , doctus muς Fabrieius; sed qui in Imperataribus tantum Zonaram sonare Dionem scribit Non penetravit ergo in ranara Dionem in primis latere libris ; ut non senserunt, & Uossus & Tillemontius , quos allegat . Pol deleo as e oo , editasque Eclogas ex Dione Legationum & Excerpta ex eiusdem liabris, quod ad virtutes & vitia ἔ sagaciores remissam suboluerunt . eruditi duo , vel tres, summum ratuor ; ut Uisnus , v xlesus , Ducargius , Mabricius e qui tamen , ne per somnium quidem
de Dione per editicinem Zonarae reparando cogi tarunt; aut alioq ad eam rem suo consito exeita runt . Spartam vacuam esto primus ingredior i s.
ue Dionis apud Xiphilinum Epitomen , licui
imma eum laude Leunclauio , in unum voluismen commoetere eum Dion iis, edereque : ita ut
Dionem ipsum. scuti a que. libro ad 36. ita acli. ad 8o , se habere Resstubliea reputaverit, libros hosce retulerit ut Dioni , verba adduxerit; & fides &mihoritas Diriuia illi fuerit apud doctos r vitio mihi non vertent dum , aut nulli laudi . eiusde' Dionis Epit omen primae partis , quae erat incogni. ta . apud Zonaram , eum Dion iis omnibus etalia gasse ; eoque Dioni pacto, caput restituisse Romanae Historiae. sane is ei saltem locus denegari non
Iotest , qui prima parti Epitomes X iphilini, tes
ueretur, si inuenta esset, aut aliunde emergeret in Remp. Literariam . Invenus' in aliti prae Xiphilino sit ranaras , ego prae Leunelauio , s in ea..dem navi eum smus , nobis res in divella radat quod in animum , eruditorum inducet nemo , qui invidia non laboret , aut nesciat operi dare protium . Maior contra , mihi gloria inde fiet, si quae palma victoriae in medium toti prostabat Rei p. Literariae, eamque n: mo unquam scrspexit, nemo arripuit, hac illac dispersam; modd obducto veluti spario, patefacta cum laude in gratanter excipiatur ir6. Videar autem ego fecit se nihil. cum plusquam Leunclauius Reip. ego conteram . Jaccbat protome magnae statuae proruta ad Athenaeum t authorem operis norat nemo ; & opus ipsum , erat obscurum sere, R in pario pretio non magno utique &pro merito ) ex ignoratione , cuius esset artificiet , cuius corporis , euius lapidis pretios . Caput . brachia . reliqua , addita fuerant . racissis propriis Zedeperditis , statuae breuiosis; scalptoque ineri ditiori deformata . Antiquaesus , qui rei lituat si acta , qui inveniat r ne quidem postquam est proditum , Di ius deperdita me inuemcte & tot annos tardata eli
24쪽
est laee egitio 3 non parva cert/ morula rimam. xibus eorpus reliquum . qui phidiae aut praxite. sa opus monstret, & ex marmore detegat , pario, aut auro aliquam procul dubio inibit gratiam ab Republica Literaria . Quid si , coagmentatis omni-hus , ita suo loco quaRue aptet, ut vix vi de ei-eatrice aliquando appareat, Silatuam iterum eriis gat . relli tuta etiam eius bas , cum data olim inseriptione ' Porth , si magnam gratiam .' non aliud ego feei in Dione erudito colloquor eum lis re nee magnam attamen ego exigo, cui magni imeo premit & laudit est , Reipublicae seruiisse ; innumeris experimentis probasse Dionit opus. dedisse Romanae eius Historiae titulum, eaput, reliqua ex Plutareho & aliis, in Epitome ranarae diutius deformata. Si id nihil est in Remp. contulisse ; ut non probat, det meliora. Utinam ti dedisset iee eur non dedit λ Si fori non lae .a suisset. minoris longe mihi staret vigiliarum e sed non aliter potuit inveniri. Fateor equidem me non dare Dionis prae fationem, non multos annos a sulla , non nobilissi. ma multa quae in Epitomis ranare & Xiphilini defiant , quod haee omnia iam perdidimus . At enim vect flatuam quis acephalam . brachio aliquo, aut pede mutilam snet si ea mereatur , ut adstitio saltem rapite, brachio, pede, etsi non suo, in medium prodeat Nemo deformitatem illam, opinor , velit; nee damnet restitutoris solertiam & industriam. Romam planE ignorabit, nee deliba.it Romanas Antiquitates , qui restitutionet eiusmodi, innu.
meras non novit tum in aedificiis, templis. columnis c ut in Pantheo , & in pauli uia ostiens leum in inscriptionibus , statuis , fgnis , vetustis libris ;omni cum laude per benemeruissimos ideitch de Rep. Literaria. Pareo exemplis . quae sunt sexcen- ea ; etiam in operibus quae prostabant; iisque tri-huebantur quis vulgus voluit a quae eruditiores dea
texere , quibus authoribus, qua bus uiris , Hemio
M Diis Deabu Rue debeantur. Ad rem , quaeso, etiam Valesus audiatur, dum sibi praeparat apol gema, in epiliola dedicatoria ad petrestium t N que veγδ , enim ait , hac tit peia Eae repto D mem
reprelanes A posta operae non paenitet. Haec dixit Ualesus pro Excerptis i nolira tamen, plus sunt equidem quam Excerpta : quae se it ditatissima Compe dia, ae proinde multd migis quamipsum, nos pos-rae in his operae non poenitui.
r. Nee alioqui Zonatae Epitome valdὸ abludit, aut ab ipso opere Dionio mole distat . Scimuς enim Reipublicae tempora presia & ieiun/ aliquando Dio. em transigisse r satilisque, & latissime per tempora, Imperii spatiari. Oui namque margini quondam author , Appiani Alexandrini, suam affixit notulam, allatam in editionibus Stephanorum, a Xylandrolectam, etiam in Codice Augustano, diseria Dionem
tradit qui manibus tum omnium terebatur) ea -rtim priora, Lia Caesariana tempora exegi se Κώ
ex his, quae apud Zonaram habet Uio, non persum eloti ἡ, sed luti aliquanto, eum scrips)se omnia, quae a primo bello Punico ad tertium acciderunt , abunde eontiat. Ex iis enim, qitamquam Zonaras mu,ta resecet. ea tamen adhuc integra sermi ducere potiumus; aduli per annos singulos continenter , &per Consules, cuncta succincte refert r & adeo pee Excerpta Valesana, & Ursiniana, aliaque multa di Suida, Thetae, & aliis, paltim inspersa operi, omnia reparantur. Nec in alii; ita ebanior Dio eis, ut fors-ran credi potest testibus, unde sumpsit , Plutarcho& Appiano ; & Exeerptis ex eo , de legationatas ,
in plerisque , donaras sat succi plenus reperitum ne
nimis anxie Dionem ipsum ubi Gnaram habemus,
id. Proeulti ad haec , alia in editione secunda partis. Duos Codices vaticanos ego Dionis contuli , ara, libro ad co.: duos uero Laurentianae . quorum alater eli antiquissimus, Jambus I. Frid. Filiuq Gron, vivi. Xiptii sinum & Zanaram reeensui ex quatuor Vaticanae, & ex altero Coistinianae , quam edidit Cl. Monsaucomus , quae fusilis supra arxi .
Haec omnia habes in istac editione e in qua tot supinplentur, iis auolis, hiatus, totque magna sin iamata emendantur ; ut si addas, quae ex Iohanno Antiocheno, Suida, Conllantino Pbrphyrogeonetas apud Ursicium, Valesumque ι Johanne laetae. ti Anon imo Vaticano palatino, sub Andronico se more , tuis quaeque locis serruminata ; alium certiarenoscas Dionem , de pleniorem, ab his qui hactenus prodierunt. Sane Neronem vix alium seripsit Dio, eo, quae pauca resecuit Xiphilinus ; ex Johan. ne Antiocheno, suida, Constantino Aug. & Zona ra reparamus. Iudaicas res breviter Dionem scripssse, author eli etiam philollorgius quinto seculo . Traia. nus ad Dioniam molem nonnihil exsurgit ; latius, Hadrianus , & Antoninus. M. Aurelii ea damus, quae nec habuit Xiphilinus ; qui esus vitam in suo se non reperisse Dione dixit. Commodiana tempora, Severique & Caracallae cuncta sermὰ restituuntur.
Dio iple hinc loquitur in Macrino , Elagabalo, &Αlexandro, ex Vaticano illo, quem edidimus, anis liquissimo codice ; cuius laeunae innumerae nunc suptilentur: quod in editionibus praeieritis ι sinum. ram nostram demas) per stulta legi dabatur. Adiicenotas, tum meas, cum aliena , quibus loca tanta illia. urantur; criticorumq; recentiorum multae corriguntur anhiitoresaeire quae hii loriam obseuram aut
salsam hiatinus reddidere, hae luce noua indicant-tur. Nec denique, pulvis grammaticus ip his aliquando deeit . quem , eis parum lubeat ; ubi 'puc fuerit,
25쪽
non citamus i qui vel inviti in hane interdum de . taria seripserit sua opera. Etiam Zeust irrisui obstendinius arenam ἔ quod veritatem quaerimus, non operum lentitudinem, dixit, se pilagere aeternitati aertamina. Felix nimium, cui nihil objici potuit , nisi quod ignoro. Atque hinc sensim ad alterum, quod mihi ex rabat pennicillu n ab tabula dimo.ere . Et hine
duobus reuabat, veni: Ad incredulos, congerrones. mihi, auro contra non comparanda, ea Augustieue & calumniatores, quos mihi non fuit integrum Othonis apud Pacitum statior. I. Sententia , qua, devitare r etsi ut Fabium Cunctatorem, imitandum Niatas, inquit, eun lationi Ioeus est in eo ransii ο nuod mihi propoluerim, qui eunctando restituat rem ἱam man 1-6i Iaticia sinis peraetim. Suetoniue paullinus reique fecerim C. Sulpicii dictatoris, qui patientia apud Tacit. His t. a. ctinctator natura , si eus cauta incredibili, oblocutores suos, & hostes vicit. Oporis potius eo in eum ratione, quam prospera ex eriti platuit namque de Lonara altum. silere, ne praevenirer cerent. Compleri fossas, aperi νι eampum, paucis acrem quid enim erat facilius, obvio universς eo lonte do jubebat Uatis eiram ammeloNam ratus bi pro sum tecti, J exornareque opus, ut decebat .graeca tertium foret ne υ. neerant- . exscribere i notas pluries reformare . Manu scriptos aci. Surdo ergo narrabant sabulam: praesertim cum
ad haec conferre ; edita syllabarim. ut ita dicam , honoris famaeque dispendium , & atrocem iniuriam consulere ; vertiones denique recensere, & vel ema- mihi impae am & pasIo; eerta spes seret ubi tandem
culare, uel novas cudere . Nec Calanataea Biblim elaboratum & pro dignitate ad Cleanthis lucernam neca, quae mihi Romae promus condus est, sem- elucubratum prodiret opus a futurum ut brevi egre-per, aut noete dieque patet . Interea tamen literae gieque levaret tempus, omnium sospitator : I. ραε ad amicum V.CL, sed rei inscium, volant undique, ..... di si, ή Dένει ι proverbium , apud Mi- Num verum si, sciscitantes , inventum ella Di chaelem Apollolium in paraemiis. Quod, nedumnem, Ocnum in Vaticana Bibliotheca nam vel in ad silentium, vertim & ad ruborem , meos fore ut eo decipictantur errore oborto ex mea ad ipsam i aduersa, fluxaque senescente sama obloquutores aditatione ; α quod inde tres Dionis ultimos dedi li- igeret: atque, ut quo is .ilis antea me reum habuishros: quem tamen rumorem prudentia, quod jus mi- sent, eb prae lari u lea, ubi satias eos eaepisset, hilasque erat, non si Vitutdissipalem. Et cum prae- inis religio, vel honesti suaderet ratio ὶ ob ἰnno- sentes ab amico Romae , ac absentes , solidi . aut centiam saltem, & sὰ quae merita in Rem p. prolo- enucleati nihil referrent, nisi se rem nescire oblin qui cogerentur. Adeo anquiliae ejusm di & certami-quentium pas Iura per Italiam, oc per loca alia, ag- na , maiorem in gloriam sorti cedere viro. successumina congeruntur. Dubitantium plena oppida , su- temnoris solent: quibus alioqui ego, aduersae sortia spicaones semper sint . itae, ob novitatem & incredibi- - aisuetuet ictibaa, obdurueram ex quo cogitavelitatem rei, quae mihi tantum, non tot eruditissimis ram de D one . praelo namque, antea etsi suberant viris, qui a quadringe uas propemodum annis trui ira, tres postremi Dionis sita 1 prodirent , ex Codice licet contra, a iudici in haec intenderant. Occurrisset. Vaticano, editio Romae fieret: attamen adhuc Romae Ita a diis initi1s, oc eronis animis audatum ἰ - me Orbi imponere e i conclamatum. Neque pro ibit pium mendacium valuit, S. calumnia. Eontra lau- quidquam diu antea , ex Vaticano evulgasse Codi tores pauci, nec audentes aperte pro me cum erin mea edit pro ratione enim frontem perfringebat increditioribus congredi e quod eorum numini authom dulorum voluntas tibi sue me lacerabant,ubi .a ue dam-tatique cedete & suecumbere oporteret . Uel jsi nabant inclementiis meruum nemo tamen Biblioth amici obtundebant aures, esse periculum ex sa, eam eons seret Vaticanam: nemo typos Crachianos gulis, sic iacilius universos impelli, quam singulos ad sanctum Marcum. ad metam propemodum Hi invitari r ut maturarem idcireb editionem,& quant podromi. Quid speres modb in re quae sutura aliquan-
cuius lus occurrerem. Nempe ea ex causa, monitrum do erat ut ederetur; quamque tanto occulueram si
ut potius ederemaeum sui um foetum volebant; & ut dio & occulebam) haud sectet ac locum , quia educeb prodiret Uio non Praetor, non Consul, sed vi laticla- tur Eccum elidi tandem opust satiabit, opinor, mo vas tenator. si te auspieuet, sine fascibus, sine insigni- do oeulos: continebit lingua m qui non credidit oblo' bus Imperii, ac suo reliquo comitatu . Sed murium quutor: aequiora loquetur :& turba reliqua obmute-elt inter Nonas Kalendasque, elephantum ver b ter- serit ut famin est, cum tres pol remos illos oculistio decimo nasci mense: quod aeterna opera, secus sui; lustrarunt libro . Sed ignoro. cuinam illatum de- em extemporanea , imitantur. Inter aut hores decus m b cedat. Haud sane mihi,qui opus praealti: enim innumeros sapientissime cunctatores , suam viderint alii, ancedat oblocutoribus. Hii oriam Diodorus Siculus triginta annis absolvit, Post haec autem maledicta, quibus te hactenus v vigintaec duobus Dionysius Halicarnasseus , totidem tui amici Lector ; tuum est modo iudicium . atqueno tur L ici. Appianus suae constrahendae viginti anis defensio,& benigna exceptio mes operis : quia Panos inlumpsit, Plinius quindecim panegyrico ad trono, quo Iudice, pallentem aliis famam, non trea radanum. Ceorgica Virgilius scptennio, aeneida pidus expetiari sed securus. Proinde fruere , tamdiu duodecim annis confecit; teste I i, Claudio Dona. expectatis; ineque de longa, lia neeessalia Tibi prae to , in eius Vita. Ne sim prolixus, in re notissima fatione, ut excusa , sc ama . Vale. eruditas; nullus author est magni nominis, qui subb
26쪽
p x quam cum Orbe Romano non per se menta commutilao led pene universam ; novam etiam, &vro dignitate tanti Historici , Consularisque Viri,
nute editioni vitam , facem pracedere mihi imperem. Dionem etenim noratu plurimi r sed verd Dionemn se, eiusque callere vitam , paucis indu hid datumes r quod antiquorum nemo, quod scia in ; de em, ejusque rebus de studiis disseruit, ut decebat. lnterim nosse de authore operis longe praestat r satauue Iimatione cognoscere, quotus ipse, quibusaue studiis fuerit, di eujus authoritatis ut rebus, quas narrat sua eonei lietur siles , & vetum iustumque gestorum pondus, ab ipso in ambiguis repetatur in eius Hill Hae eonducit plurimo m . Eis namque mapnam in his alias adornandis, operam eo pacto V v. Cis. navarunt in iis tumen nemo aliquid non omist, nemo multa, & illustria non invenit quod ev collatione cum nostris, saeile quisque viderit. Factum inde hinc est, ut & em meam quoque pro symb consene, di in medium prodire non dubitem. Non quω eorum saniae quidquam detractum velim,
quos impenia laudatos iubeo i in primis Suidam, Blancum , Xylindrum .sylburgium Leunclavium, Vomum, Valeriam. Haninium , Popelenerium, Tillemontium . novissimumque Fabricium ; velut primos, qui iactis veluti molibus hisce, substructi nibusque paratis ; aliquatenus idem hoc compegerunt opus: Sed quod Dioni, eiusque Hisoriae . L ctorique meo consultum cupio, quem absoluti imma aeque, & Dionis cuncta ex me in hae editione diuo
bono salo, planὁ ipnnm novi expectare . sane vero, nec V V. Cll. de Ae , qui me ad eadem hortaiarentur : quihuseum At alii conspirarunt, qui maneum di suo decore. pacto aliquo, destitutum Viri Praetorii opus i 8r semel ae iterum Romani Consulis, aliaque gravissimi, fle hactenus diu descitati; inter antiquos Graecos, Historici, censebant; si eiusmodi
ornamentis, in hoc vestibulo, aut potius Historiae limine, non eomptum tex negligentia, incuriave mea , aut illaudanda incidestia a in lucem venire paterer . Ista itaque, dum non patior amicis obtemperavi r de quam modo Dionis conscribo vitam , ex xius potissimum libris eruo, ut eruditis & doctioribus sat satis. a. in Cassus Dio Cocceianus cuius praenomens lente antiquitate, hue usque peditiis latet ; egoque non Ca jum, Liacium , sed Quintum reputo: praen mina praecipua Cassiorum Bithynus genere illustri jam tum ab atavis, Cassiae Romanae gentis nomiane, exornato ; patrem habuit Cassium Apronianum, avum veri & fortasse Cassium Dionem A Cocce-janum, eodem ae ipse nomine, sed Chrysostomum ab eloquentia appellatum; Dibe toto, suis orati
nibus edIt;s , celeberrimum . Cassium Asclepi dotum, qui magnitudine opum praecipuus inter nithynos ; quo obsequio florentem Baream soranum, in Asiae Proerinsulatu celebraverat , labentem sub Nerone non deseruit, & hinc in exsilium actus est; ex Dionis Chrysostomi suisse genere non ambigo si).
Nirenum, es Cassium ipsum scripsi Di I b. ε, .
& a Galba P incipe revoratum . Assumptum nomen Cassii. ut eorum in Graeca gente; ita incertum an
a L. Casqn Longino. dum A sam procos moderabatur i qui Cos cum M. Vinicio Quartino sub Ti-b2rio, pollea sub Caio Procos. Asar ; de monentibus Caium sortibus , caveret Cau um; a tyranno e Provincia revocatus. pro Cassἰo Chaerea , fatali nominis smilitudine, caesus est . . Etiam in Pompriam
Macrinalia exstium statuitur : cuius maritum AOpoli eum , socerum Laconem e primoribus Achi tum Caesar Tiberius affixerat. Pater quoque ill siris eques Romanus, ac frater Praetorius, eum damnatio instaret . se ipsi interseiare. Datum erat crimiani , quod Theophanem Mitylenaeum proavum e tum . Cn. Magnus inter intimos habuisset di quosque de uncto Theophani, Oaelestes honores Gra caadulatio tribuerat . Ut in Pompojis his C meis; ita, aut non absimiliter sactum reor a nostris Cassis, sumptum & datum nomen a Cassio, de quo dixi. aut alla : hae gente e primoribus Bithynorum, in tet intimas illi habita . Etiam in Hispania , Pompeii nomen, Me modo a sertum. Pertulit is dies, sub Nerone . Pompeium quoque AElianum tuu ne1n Qua sortu in tamquam flagitiorum Fabiani gnatum : eique Italia, de His ania , in qua ortus erat, interdictum est . Et nemo ignorat sex Appi no Plutarcho, nostro Dione , 5 aliis Graec;s atque
Latinis Pompeii res testas in Asa, ct in Hispania. Ita M. Pompejus , Theophanis filius, prior dictus est ; & ita reliqui. usque ad Pompeiam Maeficam ,ek amieitia di clientela Cia, Pompeii Magni; aut ex beneficio; quod ah ipm civitate Romana donati sint. Ipse Theophanes . Cornelius Balbus The phanes dictus es , postquam Cornelius Balbus, uem asistrum suum . manumist . Nam Mithridatici i, scriptor belli, a Pompeio quidem , cuius erat iamiliaris, pro concione militum civitate donatus est; sed quod Corneliae pentis nomen iam usurpabat lium Pompeji nomine, Μ.pompejum dixit. Eodem
motri Pompeii Trogi , maioribus e Vorentiis in Gallia Narbonens , avum , Sertoriano bello a Cn. Pompeio civitate donatum i veris mile est, Pompeii
aecepisse nomen . Dupliciter enim , Romana n mina . Graeci . aliique provinciales assumebant; filiberi & ingenui, civitatem a sequerentur; si servi a dominis manumissione libertatem obtinerent . ΛPatronis liberti nomen accipiebant; si & dein- rem e tum filii: quam rem notissimam, antiquae .se quentissimae , innumeraeque, apud Gruterum , Li'
27쪽
xes, etiam consimant. Sed ab scriptoribus, esto, siciliae quondam moderatoris. v I am latissimJ pluis deducam aliqua . Utque mittam Theophanem stul- tarchus, inter Platoni eris des et bit . Dioque Aod hus nominibus, alter Cornelius Balbus Theopha- micus, Alexandrinus, Pompeii tempore, princeps nes , sorteque eadem ex causa , dicitur, Lesbius i legationis est contra Ptolemaeum Aulerem a qui a Ci- cum noller sit Mityleneus J Alexander Μilesius , qui citone in Quaestionibus Aeademicis & a Strabone& Polyhissor; raptus , & Cn. Ccrnelio Lentulo citatur. Sea qui hos collet it Cl. Fabricius ,& Di
venditus , ex ejus paedagogo, manumissus Corne. nem Coccejanum Chys atomum descripsit ; n sus Alexander, etiam ab nomine LCornelii Sullae , strum alῖum Neapoliten vereor autem Syracusanum oui eum civitate donavit; audiit. Nee abs milites nobilemorie mathematicum Dionem quo pacto obli- Asinius PolJio Trallianus, qui sub Caecare Dicta- tus sit plane ignoro . varro, ut Colophonium Di tore, Graciis Romae docuit; libertate donatus a C. nem, eum etiam memorat. in stagmento libri 3. de Asinio Pollione, ea nomina asiumpst abiecto suo, gente Populi Romani. de stella Veneris dum loqui- retento solum nomine patriae suae Trallis; quae urbs tur: quam mutasse colorem magnitudinem & fi-
in Lydia . Id benescium proculdubio assecutus, ob puram Castor se ipsi ; me factum, inquiens Ἐν
libros de bello civili, quos dominus latine scripserat, Reee di ebant Adrasus crescentis , sora an Neapol ipse graece. Philo Biblius . qui docuit a Tiberio tri , matbemat,ei nobιυs . Ad hos omnes. habe- ad Hadrianum; e2 liberto Herennii Severi, Cossuia tur & Dio martyr . & item patria Nicenus; cu- secti sub Hadriano ad Olympiadem axo. , Herennii ius tamen tempus de pessa di genus , nobis acta nomen induit. Caecilius item Siculus , certe ille Ca- deperdita adhue invident . Dio autem noster, ob lactianus squi amicus Dionisi Halicarnasset,' scri- claritatem memoriamque viri, ex Dionis Chrys psit de bellis civilibus,3c exicon vocum Atticarumst stimi nomine dictus eit: quem. avum eius mare Artassx a L. Caecilio Μetello, dum Siciliam per- num Valesiis suspicatur. tum ex nominis gentilita-vast id nomen sumpst: Grammaticum autem, liber- te , tum ex patriae coniunctione: ambo enim Bithytum credere par est : artes enim docere , tunc miniis ni prior quidem Prusenss, alter Nicenus . Cur au-
ex d gnitate viti inetenui, sed sere libertinorum erat. tem Valeso placuerit, maternum poeius genus su-Casstis Longinus porphyrii magister . Iulius lusu spirari, non video: proclive dum potius erat, ex nus sophista , Minucius Pacatus, & Valerius Pol- nomine, ct patria ἡ & cognomine. paternum Dio-lio, Alexandrini Grammatici, dc Philosophi; liber- nis auum, Chrysostomum suspicari. Pruseum aliis torum itidem sunt nomina, re a patronis. A da. quando dc Xiphilinus, Dionem nostrum appellat; tori biis, vel impetratoribus civitatis, etiam sumpta errore suo. an amanuensum iuxta ignoro. Sy Ihu nomina. Ita Demetrius Ma nus, cum ei P. Cori otiis X iphilini putat errorem . di sectis sors tan se resnelius Dolabella civitatem in petrat, P. Cornelii De. habeti eis Nicaea patria sit Dionis. Potuit enim id metrii nomen suscipit: ut Cicuro ad Acilium author accidisse, se ibique Dionis manu; quod ejus ma-
est . A Claudio impetrante, Tib. Claudius Herm tiis patria, Prusa fuerit: exemplo nobili Artemidorides, Attici filius, Cos: ab Herennio , Herennius oni iocritici, qui Ephesus ; ea ex causa , dc Dal- Dexippus, Historicus; qui Atheniensium Dux, pro dianum. se dixit. Cassiis tandem Dio. nepos est Romanis in barbaros militavit, dc sub ΑΛ.Claudio, nostri. Consul sub Diocietiano S Praes. Urbi dcec Tacito hoe bellum scripsi. Nesin ins nitus in te s fides Actis graecis Christinae martyris lix, Kal. indubia , ita omnes se e Graeci praestantiores , qui Aug) post Urbanum Phoeniciae Pr L ses. antea Pal x-
Romanarum sentium nominibus memorantur ; a stinae, tum Procos. Africae , ex actis genuinis Sanaidatoribus vel impetratoribus civitatis, sua nomina martyris Maximiliani. susceperunt. Haud aliud sentiendum de nostris Casia Sed Cocceianum n mcn a M. C eccio Ne itis: civitate Romana illustii penti procurata , a L. va Principe, Chrysostomus Dio alie tu est ; tan- Callio Longino Asiae Proconsule. Datam equidem quam in Coccesam genteiri aut clientelam adop atus ab imperatore Romano, avo suo , Dio ipse testatur Iunius Gracchanus, an iaci V. C. ss . circiter, ab oratione 4 a. pag. soc. Quo pacto, Cassum nomen amicitia Ti. Semprcinii Gracchi, Gracchanus est a
assumptum sit a Pascratis patre, avo Cliosostonii pellatus. Haud dispase ratione Salvius Otho, M. Et hinc a Cassio Asclepiodoto, de quo dixi, Salvii Othonis Augussi eκ fratre nepos, ap id Tacitasse stat te Pascratis θ sub Tiberio, aut Cato, anno tum . dicitur etiam Cocceianus 1 ni a matre Cocceja U. C. ν8o dc 8 . , aut circiter , cum Prusae ad M. Nerva, Cocceii sita; veluti Vespas anus Aug. a Ulympum, cum Nicaeae, quae Dionis est nostri pa- matre Vespasia Polla . Domitianusque si ius item tria . Eam urbem Bithyniae ad Ascanium lacum. ab Audi, a matre Flavia Domitilla ; iubeas sumptum Antigono Philippi Cio eonditam , dc Antigoniam nomen. Castricius Cocceianus apud antiquum lapiis prius dictam, Lysimachus ex nomine uxoris suae dem legitur 1 T. vero Laelium L. F. Cocceianum Nicaeae , Antipatri stiae , voluit appellati . Plinius IIII virum cum eollegis L. Licinio C. F. Sura qui eam Olbiam, dc Hermolaus Byrantius , sue Ste- post Consulo M. Iulio M. F. Frontone, & Sex .Fl
phanus, Λn tam etiam nnncuparunt. . vio L. F. Falcone, sub Traiano, Cippos terminales . Etiam Dionis nomen illustre, & ad illus tua per viam Traianam, per Bruticis dc Salentinos quaeque impellere, ominosum. Diones enim serme cunia publica, ut curatores viarum , apposuisse , Omnes , elari suere . & Reip, bono nati. Quorum habet antiqua inscripti apud Graterum : dc verisia memoria superest, Dio Colophonius, inter celebres mile est eadem ratione Cocceianum sortitum nomen. Scriptores de Re Russica, a Varrone, Plinio. Co- Coccria autem pens, ex oppido Narnia originem lumella refertur. Dio Chius nobilis tibicen, dc Diu habuit: in quam prior Consulat uni invexit M. Coe-Diapyrus , cuius Timocles meminit Comicus , eum cejus Nerva , qui Cos cum L. Gellio Publimia , laude apud Athenaeum leguntur di nec aliter Dio anno V.C. ig., avus audit imperatoris Nervae , Ephesus apud Sponium in veteri inseriptiove . Di, apud Porphyrionem. Filius , M. Cocceius Nervavis Hipparini filii, Sγracusani , gente Regia, dc vir divini hiunanique iuri, sciens, & Labeonis Icti
28쪽
Cl. successor, authore Pomponio, eae Coscum C. Vibio Rusno i, & Tiberio Principi rarissimus, cum
illum Reip.statum non probaret , cibi abstinentia de cessit. Nepos M. Cocceius Nerva, Praetor desgna tus anno V. C. g t , correptis , qui eum L. spu nio Pisone coniuraverant, triumphalibus ornameu tis a Nerone donatus, hine duobus Consulatibus i signis, in utroque Principis collega; caeso Domitiano, in Imperio successit. Pra fuit annum, & menses quatuor: de eissit in quarto Consulatu, septua- penario maior, cum sbi Traianum adoptasset Cui, , Coredo familiarissJmus Dio Chrysostomus, a Cocceio Aurusto Cocceianus est nuneupatus r sed origo amicitiae eum Traiano, a C. Plinio Secundo, dum Procos Bithyniam moderatur. Causa in epist la 83. libri x. ad Traianum . Quam Prusae ad Obmpum , scribit, Domine, Imblicas negotiis infra hospirum , eodem die exitiaras , mearem ; Asclepiades N isti raras iηdicavit, appellatum me a Clatidio Eamiam , quum cocceianus Dia in mi , ad Eerari ei-
pus ad si eas Fufio Aratippo dixi Exigendum se a
Dione rationem operis. ante am Reipiat eae trad
retur; quod aliter fecisset, de de ist. Ad iecit etiam, se in eodem operam tam tuam fatuam. ἐγ eorporis sepultorum oris Dionis, is fili: m latisque, αι cognoscerem pro Iribunati . suod quum ego me proth s facturum , dilatu=tim profectioram , dixissim ;xt longiorem diem, adiis mendam eausam darem, utinque in otia civitate e nosterem , petiiι . Ego me audi.
Ita nee Eumiapus. nec Archippus am plurimis di bus expectari, adhue mihi libellos dederant: Dion Gadit. quem Mic eis Iae M i . Ipse in praesenti fui, is
viri laam quoque sa/tiam, in Aulio heca postam . Id autem, in quo dietiniuν septitii filius ἐν uxor Dioηis, in area eiaueartim ; quae porticuus iuris αν . Te,mmira, rogo, ut me , in hoc praecipue genere cogηsti nis , regera duneris : quum otioqui magna M expectistio, ut necesse es, in ea re, quae is in eo Hum venit. ἐν exemplis defeia./uν deliberare . Traianus Plinio sequenti epistola 1 portii , respondet, non haerere, mi secuiae eari me. circa id , de qua me consit Zam eis missi: qtitim prepotum meam optime nos
ses ; non ex merti, nee terrare hominum , viti crimis nisus maiestatis, reveremiam meo nomini acquiri. Omisa erga ea quaesiora , quam non admiturem, etiamf exemplis adici retur, rario totius operis es Bi ,sub euris itiis , Cocceiana αοκi excutiatur: cum is uris tus eret aris erui ρ, nee aut να et Dion, aut
debeat re ore. i) Ch sostomi reliqua , ut ipsum hine publici Traianus, in suum aureum triumphalemque currum assumsit. pete ex ejus vita praefixa overthus, ae lege apud philostratum, qui multas Di ni isti Sosilustae, ab Apollonio Tyanaeo literas , as scit scriptas . s. Cocceius Cassus haberet in lage , Cum Tabu-hr., ne bis, quae ut indum, auferantur libro 34. , Digestorum, educta ex Papiniano clibro I. Responsorum) quam hic a Paraprapho suoniam, referre e merit: suoniam furum in ea eontrati non placuit, quae se non patroni conetibinam es pari r ; eias, qui eaneusinam salais , quod telamenta relictum es , actis non deMaabi ciν . Idque in re merio coecebi
nore plena dilexerat, optimὰ maximique.Principes nos lividuaυerans. Crius Aiam, quam alumnum resa mento cristis nepti coheredem datam appellaverat ,
tro ae fit m apparati. Editio Florentina tin folio anni is 13. & editio Amstes amens s anni 1663. in eo cite Iuris Civilis Gothostes i. non qnam , ut in reliquis eisitionibus, sed legunt hiec sanum . Et num quid ad nostrum C Tum C ceianum, is Cocceius Cassius, aut Cassianus pertiisneat, quaeri potest. Principium suma a Dione ipso qui ab antiquis Coeefas etiam ct caece anui . de Cassius ,&. Cassantis est nuncupatus. Δ. , stabit Suidas,
siani Coeee,ari s vii Cocces Dionis libri, go. Asribtistis. Et mihi dissicile non videtur, Cocceius Caia sanus, vel potius Cassius hie Cocceius, aut C ceianus; ad nostri Dionis gentem , quidpiam attinere; quamquam Dioni sit prae defunctus. AEquales Dioni, ille, & Papinianus; C rejus est Vir Clarismus, quod indicat Senatoriam dignitatem: denomina, eis corrupta , sunt se d eadem . Si probatio admittatur, is vel Dionis patruus, vel est stater, aetate maior : Qui Rusnam ingenuam, pleno honore , pene , scilicet . maritali ut Theodorus Narcilius exponit ad Suetonium, in vita Iulii Caesaris o dii it: si iam ex ea tenuit: testamento cohe redem nepti s sorori ne an Dionis filiae λ) dedit . Principes Severus & Antoninus iudicaverunt . Sed himeri conatus, ct coniecturae; quae eruditorum quaerunt probationem .
s. De Aproniani tandem Patris nomine , nullus ambigo, nomen fuisse proprium , aut a matris A pr niae sumptum nomine, ut a Vespasia , a Domitia , Vespasianus, Domitianus; & nequaquam adopti nis : eis ex Apronia Romana gente, aliquando ad ptivum hoc nomen si derivatum . Suh Tiberio. Plautius Silvanus praetor, incertis causis, Aproniam coniugem in praeceps iecit: tractusque ad Cumarem a L. Apronio socero, turbata mente respondit . Equestrem dignitatem ingentem intulit. L. Apronius C. F. C. N. , Cos. sussectus anno V. C. . . . & sub Tiberio Proeos Asticae post AElium Lamiam . L. Apronius Casanus, ordinarius Col. proeessit anno V.C sa. Fuit dc Apronia olebeia gens , ex qua restat Apronius Victorinus . Catterum legimus mutitos Apronianos. modo adoptionem eo nomine indicantes : ut sortia in T. Vipstanici Aproniano , ex Pr cos. Africae sub Othone ec Vitellio, Cos anno V.C. gre., S C. Ventidio Aproniano, Cos. quinquennio post anno V. C. g γε . modo verri nomen assumptum, & a quolibet usu rabile. Dum ergo ΑΠ niatim legimus , C. Terentium, & Sex. Samium , Nemaus; M. Valetium M. E. , Derthonei CLE. Attium , Μ. Alfium , fle M. AEmilium Μ. F., Romae; nomina sint ne adoptionis, an secus, aliticile est divinare . & potius veta nomina j uvat dicere . Λ a .Emin
u λέ-ν πομπα πιμπρύ- ν, - ... sane Traianus I p. Romae illuni in aureum et Irum assumens , qua vacti Impp.
de eoniaciis Nilia triumphaut a viait . . .
29쪽
A milium Zmara sum & speratam parentes M.,Emilii Aproniani, modo allati; libertini genetis
autumo ex praeco nomine : nec quid magni reputo in
aliis. qui sunt milites . hujus nominis. M. Λlsus
Apronianus Rc. quidem lenitur & Pontifex perpertiui Ha manum Viennae Allobrogum , sub Constantino Magnoi sed nee iacilὰ dicas, an uti ex Varo cla-νHhmo , benatorem educimus . ita nomen sit adoptii
nia: S idem ille M. Alfius Apronianus, qui in modo allato Romano legitur rapide. Etiam in Tureia gente, frequens et nomen; dc mihi dubium, an martyr Apronianus , alii genti sit tribuendus . L. Turcius Apr nianus, Praesectus est Urbi. Augusto Valeriann. L. Turcius Apronianus, L. Tu rei j Secundi Aproniani, V. C., et Cos si ius sub Constantino, Corrector est Flaminiae & Piceni; hine Tusciae dc Umbriae: nee abludit a tempore, ut idem ille sit Apronianus P. V., qui sub Juliano Parabata, Dedem intulisse legitur martyri Libianae. Turcius Apronianus s cui Toranius Rus nus suas in heatum
Eusebium Hieronymum investivas mittit) anno circiter oc. a Mclania reduce ev Pas rili ira ad Chri- sum conversiis; judex sedet in Gessis purgationis contra Donatistis in Africa anno it . & slius est sorte allati Aproniani posecutoris . Hoc pacto . sensim in eo nomen evasit, nomen frequentius in familia 1 sed in patre Dionis . nomen est proprium . uti di-- , & ei tantum peculiare r Tunc caeter qui prima D surpari caeptum , in memoriam Apronianorum, seu
T. Vipstanii , seu C. Ventidii Consulum; S a patre
Casso Dione Coeretisci Chrysostomo, illorum ut aequali, ita Rom.e indubiit amico. satisto omine d 1- tum stio. senatus Consultum Apronianum non levis es suspicio erudiiis , a nostro Casso Aproniano prosectum esse . Qui primus hoc vidit eruditi limas est Antonius Auguilinus in libro de S.Ctis: Franeiscus hine Otomannus , in opere ejusdem tituli; quem rei solum authorem habent, Samuel Pitiscus in Lexico, Petrusque nuper Relandus in suis Fastis . Aproniano autem S. Cio, quid justam sit, Paulus explicat libro singulari de S. Qis in L. Omni h. Λd S. C. Trebellianum 3 omnibus , inquiens, civitati- has , quaesub imperio Poptiti Romanis ηι, restitui δε- b re , i , posse hereditatem fideicommissum , actiones-
quem ea ni ea Trebelliano transferri; eriam munici
sibus ad ram a tis s. Ita tam a s addit Julianus, L. Ita tamen . Ad S. o Trebellianum tit si Dibas res utiere ν hered ras a actorem eligerent ad agen-dtim , is ad ex thenda, dction , . sed in assignando tempore, personisque dati S. C., allati variant auth res . me s. c., verba sunt Λntonii Augustini. eiampos Trebellianiam . quod stis Nero, factam es, L. Annaea seneca b. Triaditio Matilina cois., io, non pos lati Iatium aeratemseripum fit; crediderim, Pae-
riηο, O, Crim Apνon aηο Os, Hiade ani rem ον' factum esse: aus suinctis Nuνo. T. Aproni os . Cassium ergo Apronianum, Cos vult Augustinuet sub Hadriano i quo Prinei Ariciniani fuere C si relati C. Vipsanius cum T. minctio Nigro . &Τ. Ventidius eum in Arrio Paetino, annis V. C. 87 '. di 87 g. non noster Cassius: suit enim dc ipse C 'nsul. In Fasiis Caim odori Seni oris . habemus Consulem Glabrionem eum Apronian ; in quo tamen corrup io est miniseila. Pol in enim Arrium Paetinum cum Ventidio Aproniano, Cois sunt, M. Acilius Glabrio , dc C. Bellieius Torquatus: ex quibus . a dorismitante olim amanuens. Apronianus adsectis e
Glabrioni, & ex duobus Consulum paribus, unum factum 1 quod iam Iiu animadversum est eruditu . Peritioribus nostri temporis, ut Pit isto, placet Apro,nianum S. C., nostro Cassis assignare nequid auim verito S. C. Iulianum. psa Apronianum emi sum
ab Didio Salvio Iuliano, avo Salvii sutiani. Augusti poli Pertinacem s. c. Aproni raum , scribenti, de fideicommissuriis hereditatibur , factum G H. is, ta
Antandri, Imperato istis , Apromana ἐν Paucta C. s. anno V. c. 'a 3. Verum, quod in hoe milum. Aproniani Consulatus iste eum Paullo, ex haud satis probatae notae libris venit. Prosperi. Cassi Mori Ch m. nieo Alexandrino . Fastis Florentinis. Iditii. &Α ny qui pim m errant, de sunt eorrupti . Contra qui eorrecti issimi & inscriptiones antiquae tui ilista apud Fabretium pag. a . . in fine: dedιe. III. R il. Iul. habent. L. Vesria pausta. T. Iania Mant 'ocos. Reapse si loqunt Nortitus , Pagius . aliique doctissimi . eum Relando. Pigetque me proinae Pagii, qui se ibit D litan Apeonianam , ese Gnd metim Μ,ntana; ouod turpe est confugium, & inane: pudetque Relanti. qui sub his Coss Factum, ait .ese eo tem ore s. c. Apronianum i nis milis referre ad annum in c. ' h, quod rem indigestam homini ostendit. Verus itaque Consulatus Cassii Apiciniani. anno fuit U. C. s . eum Valerio Bradui Miurio alio, ab Atilio Metilio Bradua, septennio ante Cris. Quibus Cois facilJest, ut m ritus Relandusseribat ab hoe forte Astroniana, nam a sum se sci
κυὸ , est Dionis cassi H orici, cuius seripta e et sunt.
p. est. Sed saei te est etiam, ut non verum seribat: nostro enim Aproniano cum eo S. C. nil eam Nanermo quo mihi indubia est sententia Antonii Au ustini. ob Didium salvium Iulianum, euius s. C. sub
Hadriano. vel Pio, factum est posterius S.Cto proeul dubio eme . de quo sermanem habemus , ΛΠ niano . Interim ante ius esse oporteret hoc Sal
r. Praeter eos, qui Cassium Apronianum, collegam
30쪽
pam in Consul ire faciunt Paetini ut Hota annus post Antonium Λuoustinum ducem, Glandorpium, vossum . & Fabricium j sint . qui Cassi odori Chroni-
eon alle antes, eum Atheniensibus jura, ex Drae nis , dc solonis, reliquorumque libris , conseri cie dirant . Quae magna ouidem, de rara sunt monumenta ; AE si vera deprehendantur, magni, Ob n sti Dionis patrem, sunt aestimanda . Sed Cassiod rus de Hadriano Imperatore loci uutus ἔ me ianno. inquit, Adria ηas Athenien bas leges perentibus; ex Draeoni ι , solonis reti Πισνunque Iibris , Dra compos t. idque M. Anei. V re, se L. Vario Amsutiticeq. , anno V.C a s. Nullus proinde locus hic erat, aut nostro , aut aliis Apronianis: ut Glando ius afferebat. l. Convellendis errorἰbus intenti, in vulgatissimus irruamus . Dici noster vulget audit , Dio cas sa eum cristis Dio appellandus sti imperitiaeque tribuitur, iam tum a Georgio Merula, & X V. Seculo, si hoe ordine nominetur, & non cum vulgo. Ita peritiae sedem occupat imperitia, de divagatur ,& plutarchi mali AEmihi vitam dicunt , veriti aut potius territi Emitiam Patillam recto nominum ordine appellare. Sane vero si errare liceat,
dicant , etiam , Ciceronem Tullium , Maronem Virgilium . Nasonem Ovidium. Flaccum Horatium , Martialem Valerium , Patereulum Velle-jum. Florum Luetum. Tranquillum Suetonium, Tacitum Cornelium . aliosque eiusmodi, gentilitio nomine. in s nem reiecto nominum. Eleganter scimus hrue inverso ab elegantioribus gra cis latini sique seriptoribus olim facta est: nee mihi primo id obserratum . Iohannes Rualdus in fine vitae Plutarchi ad Elogium XU. de ea re, ita scripst: δε-
dimui . si quis igitών offendatur quod ordine inverso ae praeposera, ita liqui verita ηιhil fimias ; a rei ι tam Graecos, quam Latinos rerum Romanaram scriptores, Praenomen cognor si saepe amare postponere . ' sed in Gnctis auctoribus, quι Dione fudissus id fecerit,
Plinio, Solino, Tacito. & quod mireris , inter Latinos , ex Dionyso Halica masse . s. Ad ornamentum nos damus latina exempla. Paterculi sunt carbo Papirius , sala Papedius , Telonias Pontius, Casa Porcius, Poctio Unius. Μοαelicis Cum diu , & sexcenti alii. Senecarum habentur, suiκου-κui Pedo, Gallus Visius, Otho Iunius, Moismus se rinius, severus Cristis, siti Ponatus. se ista Marius, aliique non pauci. Mitto , idem factitantes, Tacitum , Suetonium, Plinium , Lampridium, Spa κ
t Ianum . Capitolinum, 'opiscum de Galilaanum quibus frequens est haec inverso: Ipsumque mitto Dionem ne dum Halicarnasseum, strabonem Plutarchum, de Appianum qui ubi elegantius, ibi sae
pius ita seribit. Sua namque sunt Vareo ει η illust , Tatirus statilius , Rufus Geminivr , Nerva Cocceius, Rιμι Virginius, Crassus Calpurnius , . anus Cain Derius , sura Licinius, Fronto Corneliaι : & eiusmodi infinita. Sed elegantiae istae sunt, quae male tandem oluiment, s nunquam recto ordine invenirentur ; multoque magis si recte dicere. errori aut risui haberetur . Porcius enim cialia apud eundem. Muistitis se ola, murias Nerea, si uentius scribunis tur; & nemo hine in errorem labitur; ut credat Pometum esse nomen proprium Catonis, Mutium Scaevolae , Cocceium Nervae occidit modΛ iecos homi ni, qui Dionem Crisium perpetuo diei audiat i de Cassius nomen gentis. ut in patre, Cassio Λ proniano. I in pronepote Cassio Dione, sub Diocletiano Principe, Consule ) proprium Dionis nomen evasit; tanquam aes Dio esset nomen gentis . aut nomen alius. Nec Dio solum ; nan & Sex. Pompeitiae F flus , Pompriusque Trucis . Tarius , vel Darius Aebitiles s Graecus. non nuperus Lusitanus itidem . uti de
mitius Paula ν, corrumpuntur: cum nemo alio oriadine . quam Fem Pompeii, Trogi Pompe, . Achilii.
statii. Pauli AEmilia, eos nominet . Reliquum nos aut res rei etiam habemus suidam Photium, Consantinum Porphyro lanetam , dc Taetrem; praeter antiquos omnes, qui solitarium Dionis nomen habent; quod indicat nomen ultimum . Suidas scripsit,
utrumque nomen: Δίων, o Καπιοι χροα τί ι . Dis .
Evagrio Scholastico, dum eum scripsit Δtan Κὰθ H. ib.v. cap.ult. ex genio graecae linguae, fle ex rieo loci, articuli praepolitivi, i , cognomen Dionis est indicatum ; dicendumque in versone , Crisa Di κ . Scit dixi iam crisum Apronianam patrem, EUdieam Cassium Dionem, e nepotem ; ut vel obd ratae stonti sit liquidum, item in nostro scribendum .
dicendumque crisio Dione. 1 o. Ubi ordinem resilui nominibus nostra authoiaris, redeo ad Historiam . Dionem pater Romam veniens adduxerit ne, an secus, haud constat: certe aliquando venit; & nemo statarius dixerit quonam annor Unum videtur indubium ; Principe Μ. Α relio . Ubi maximii humanioribus literis, latinis anis te alia, de moesteis disciplinis imbutum , par ester eter ut de mathes abundὰ produnt, quae ejus habemus opera, machinas dum describit. Ah iure Romano, nemo tune vel nobilissimus abstinebat quin nobilissimi tantum juti navabant operam, ut qui eausarum patrocinia assumebant. quosoue judiciis, fle Provinciarum regimini, vel juri dicundo, praeesse oportebat: Quae pars maxima ta potentiae ea Prin