Kuin. Kassiou Dionos Kokkeianou Romaikes istorias ek ton autou ogdoekonta biblion tomos protos deuteros. Q. Cassii Dionis Cocceiani Romanae historiae, ex eius octoginta libris, tomus primus secundus ... studio et labore Nic. Carminii Falconii .. Tomu

발행: 1747년

분량: 415페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

λοντο . Οὐαλέριον δἰ Απιονῖνον o ) λἰ τὴν eventu, fuit, ut ibi illi necarentur. In Py

Πύρρον , το T armori , Ut τω rhum vero, ac Tarentinos, eorumque so-λως πως σὐν αὐτοις απετε καM , Ua N Ua cim, P. Valerium Laevinum miserunt: re-- ἀτμ τος τραπυριατος κατiτχον . O' tenta tamen in urbe praesidii causa, parte

kησε c απιών νω,ον Π 'ῶν Λευκανῶν εἰ- se moenia oppugnaturum opinabatur.Tum λει ἰσγυρον Mi Aiκ ρον , AN ιδ πια ἐν capto, munito dc opportuno in Lucanis ca-τη Λευκανίε κατ λιπεν εἰρεουσαν - ῆς του stro, praetidium I hi, ne Se ad hostes conseria

, si mi Λαιουίνω λίς -ν ὐπερηφανως , si s in hanc sententiam scriptit literas . Rex καπιτλν ων -- . M γρα Pyrrhub Laevino salutem. Audio te exerci-B2mλεῖς Πῖς ς Δωουὶν ' ' Πυνθος- tum ducere in Tarentinos. Caeterum eo di-νοαώ σε αm μια δεῖ πιρανήνους ἄγεις τῆ missio , ipse cum paucis ad me venito: nam ut, οἶν αποπεα νον , -- δἐ 'π' ολίγον κε si quae inter vos controversia eth, ego jus κρός i M ' δικασω γαρ υἱῶν εγώ, εἰ τ αλ . Vobi S dicam S invitos, ea quae sunt aequa, λήλοις ἐγκοιλ u , 6 ακοντας , - δἰ πια Praestare cogam. Laevinus ver5 hoc modo ποιῶν αναγκασαι . Λαουινος δἐ ἰδι τ' rescripsit Pyrrito omnino milii insanire vi Πύρρω ἀντεγραψε ' Πανυ μ οι δοκε ς , ω deris, Pyrrhe, quum te judicem inter nos Πύρρ. - rbra , δματην- -- κα- & Tarentinos constituis, priuiquam dede- εισας Κ Ταραν ἀν-ς , πρὶν δἰκ is ἡμiν λ ris nobis poenas , in Italiam ingressus di , , Ora 6 Tlia αργ'ia ες Qui I' λίαν Θι- tui . Veniam ergo cum toto exerci

ρMis3ης . A ξω π ουν με in παντος πῆ Tρα- tur, Sc de te , deque Tarentinis lebi του , τίω προσήκουσαν πα- αν, α παρα tas pinnas sumam . Quid enim verbis RTαραν - , α παρα σου -- Tἰ γαρ nugis mihi opus est cum , auctore no-

δεῖ μοι λήρου c φλαυροας ἰυν παρα-Aρει si si generis , Marte judice , causam li

s. Τοι-τα α-τιτμ λας , ἀπφυετο , κM Ubi haec au tem responsa Laevinus dedit, ηυλ σατο δια ρασου τὸ ρε-λα του ἐκεῖ πο- PrOPere in hostem tendit , castrisque posi--μου πο ητααε- ' κα σκ ους π πιας ris, interposito tantum flumine, speculato-συ αὀίν , ὁ ξας τlui di νααιν αυτοῖs , s res aliquot comPrehendit: quos tamen ubi ιτμιαίν πολλαπλαιέαν αRlω ἔχειν , α πλερι- Per caltra circumduci justit, seque alium ψεν . Eπὶ τουτοις o Πύρρο, καταπλαγεις , longe majorem habere exercitum est glo- οὐ μαχενΘM , ὀο ἀν συαμαχων ria ius dum iit liberos. Porro hoe facto per-ου- -- συνηλθον συνπρ , ἐπι- Ir τοῖς cultu, Py rhus, & tum quod foederati ejus Pael-οις - επιτηδεια ηλπιζεν ἐν πολεμ- δια, nondum venissent; tum quod Romanos in γωm . Tcν δἐ πρx nae 3 προς τἰοι του II: - hostili agro, commeatus penuria sperabat ρου sore

272쪽

fore laboraturos; pugnam detrectavit. Haec autem Laevinus etiam secum reputans, quam primum confligere festinavit: & quia milites,Pyrrhi famam, ejusque elephantes Verebantur, convocato exercitu, & longa as confirmandos eorum animos , habita Concione, ita se parat, ut cum Pyrrho vel invito sit pugnaturus. Pyrrhus autem, quamvis a pugna abhorreret maxime, ne Romanos tamen sormidare videretur; ipse quoque suos ad pugnam milites, cohortatus; Laevin uiri, flumen, juxta castra trans ire Conantem, fortissime prohibuit. Laevinus i itur ibi se cum peditatu continuit, equitibus verb tanquam praedatum missis, mand at, ut longe proverit, trajiciant flumen . Et hoc pacio, dum illi ex improviso hostium invadunt terga, eorumque ordines turbant; superato Laevinus amne, praelium

subit & ipse a fronte. Sane vero, dum suis fugientibus suppetias venit Pyrrhus, equo ex vulnere amillo, periisse putabatur: & ex hoc casu, mutata praelii facie, Epirotis sunt animi imminuti, Romanis verἷ creverunt oppido . Id autem, ut sensit Pyrrhus, insigniorem e suis vestem, Megaesi dat inducendam, eumque circumvehi jubet passim,

ut se vivere arbitrati, hostes quidem terrerentur,.sui verb erigerentur; ipse privato habitu, cum toto exercitu, elephantis exceptis , invehitur in Romanos, & ubique succursu praebito laborantibus, plurimum juvat luos. Pugna igitur ab initio, & magna diei parte anceps fuit; donec quidam Me- acie occiso, Se, Pyrrhum occidisse ratus; oc idem enecit, ut hostes crederent. Tunc enim & Romanis aucti sunt animi,& hostibus ceciderurit. Pyrrhus autem,ut cognovit quod factum fuerat, abi jcit pileum, & nulo capIte circumctarians,pugnae rursum mutavit aleam.

Cum enim Laevinus equites, quos in insidiis continebat, a tergo in hostes incurrere jussiliat; tum signum datum elephantis sustulit Pyrrhus. Et hinc, ex inulitato belluarum conspectu, Sc barritu horrendo arm rumqiae strepitu, quem , qui in curribus serebantur, edebant i tum ipsi perterriti sunt

Romaeni, tum equi eorum perturbati, sessores OSpartim excutientes, Partim volventes alio, fugam arripuerunt. Ex his itaque, abjectis animis, Romanae acies in fugam

Gr- - . J Ita Regii quatuor, & Colherta iis Alius aeua Nolsum ΚὰΦαω υν. Vide Hentacu in Valesium au Harpocrationem p. aga ubi de hac

Caterum Apulam illam urbem , ad quam eonfugitum

a Romanis , Astiliam dicit Livius, nec siue Q. Dis, sed Lunais .

273쪽

DIONIS

gam veris sunt, & dum sugiunt,eorum alii, ab his, qui in elephantorum turribus vehebantur , occisi sunt, alii ab ipsis belluarum proboscidibus,& cornibus seu dentibus sunt

consecti; alii denique, & non pauci, illa

rum pedibus sunt protriti. Sane multos etiam, Pyrrhi equites insecuti trucidarunt: Neque forsan eorum quis evasisset, nisi quidam elephas vulneratus, & ex dolore vulneris pedes huc illuc jactans, harritu suo caeteros turbavisset; eaque de causa Pyrrhus ab hoste destitit persequendo: & sic Romani remenso flumine, in quandam Apuliae urbem evadere potuerunt. At enim VerU , inulti etiam ex Pyrrhi militibus ceciderunt: quamobrem quum ei quidam de victoria gratularentur : Si denuo, inquit, ita vicerimus , actum de nobis erit. Romanosique, quamvis victos, admiratus: Si Romanis, inquit, imperarem,orbem sorte subigerem universum. Ex ea igitur vie oria, magnum Pyrrhus nomen adeptus est, ac multi ad eum se contuler ut sociis verb. quique ad eum denique convenere, nonnihil, o D moram castigatis , dedit partem manubiarum.

Qui autem Romae erant, acceptam moleste serentes cladem, Laevino novas miserunt copias, N Tiberio ex Hetruria revocato, urbem, ad quam audierant Pyrrhum tendere, prauidiis aliis munierunt. Laevinus vero postquam curavit laucios dispersosque collegit ,&missis ex urbe copiis auetus est, Pyrrhum assectando vexavit & Capuam,

Apud Valesum pag. 3so. οσι, haec tabet Dio, quae Zonaras resecuit.

DIO APUD CONSTAN. AUG. PORPHYR.

Pyrrhus captivis Romanorum , quos plurimos habebat, principio qnidem persuadere conatu i est ut socum contra Romam arma ferrent i ubi veth id recus ruiit; eos Oinni studio demereri institit, neque vinculis quemquam, aliave ulla molestia af eeit; ut qui gratas omnes d: missurus, perque eos absque certamine Urbis Romae potiturum se speraret.

IDEM DIO, APUD CONITAN. ECLOGE sEPTIMA, ita loquitur longe plenius.

Pyrrhus, quum alios legatos, tum Fabracium venare pro liberandis captivis audiens; & praesulium eas ad lii res usque ne vis eis a Tarentini fieret, obviam milit . quin postea, & ipse currit. Quamque dia xiiset eos in urbem, tam hospitio splendido, quam re bus altis amice homines excepit: quod paeem petituros . & eas pacis leges, quas victos par esset pete te, ac

T AE. tat, in margine paginae, ubi edidit hane Eelogem, pro apposuit δι δει θαι. sed quae stant recta,

non immutantur.

274쪽

RO MANE HIS T. L I B.

XI. 373pvam, cujus illum capiundae, audierat esse cupidum in occupavit antea, & defendit. Eo ergo consilio frustratus Pyrrhus, Nea-Polim contendit, & cum, ea potiri nequidquam potuit; Romam occupaturus Properavit. Hinc per Hetruriam transiens, ut eam quoque adiungeret sibi gentem ubi eos cum Romanis foedus didicit percustisse, &Tiberium obviam sibi ire, ac Laevinum a tergo sequi; verit , ne ab eis, in regione

sibi ignota undique cingeretur,ulterim non est progressus. Retrocedendum igitur esin ratus, dum Campaniae intrat fines, Laevinusque cum longe majore exercitu , quam Prius hahuerat ei se ostendit Hydrae itistar, Inqui t, Romanorum legiones caedendo rein malchantur: tum suaSinistruxit acies, .haud tamen commilit praelium. Sed, ut Romarios ante Pugnatri perterrefaceret; suos milites hastis pulsare clypeos, clamorem tot Iere , classica canere, dc elephantos barrire jussit : quia vero Romani longe ferocius reclamarunt, ita ut ipsius militus plane sint consternati ; sacra inauspicata causatus pugnain inire noluit; & luas Tarentum reduxit copias. Ibi sane, Romanorum Legatos pro redimendis captivis missas, Fabricium caeterosque honorificἡ benigneque excepit Pyrrhus, sperans eoS pacem venisSe petituros ; N accepturos, ut victos, leges. Cete

rum Fabricio pro captivis in bello id pre

tium cisterente quod utrinque convenit,et; quia nullam paciS secerat mentionem, an

mi dubius Pyrrhus, seorsim,ut solebat,cum amicis de reddendis captivis, deque bello, di quomodo ad minutrando , delibera.

Milo equidem suadebat, ut neque capti- v K redderet,neque saceret pacem Pyrrhus; sed in Romano, jam vietos,etiam reliquias belli persequeretur. Cyneo autem contra rium prorsus censuit. Nam & captivos gra- tis esse reddendos dixit, & Legatos cum tua pecunia mittendos Romam, cauta Pa is rescede ris ineundi: culu, lententia ,es caeteri, N iple Pyrrhus assensum pr. Ebuit. Legitis itaqtae accersitis: Neque prau,, inquit Pyrrhus , Romani, mea sponte, vobis bellum intuli, neque nune da feram. Amicus enim vester esse cupio. Gratis ergo vobis captivos reddam, & ut pacein peto, mecuin seriatis. Quum haec Legatis omnibus dixit Pyrrhus, & pecuniam dedit partim,Partim promtiit; cum Fabricio seorsim hoc modo

275쪽

ανδρη , ἡ οὐ ' G Hr γάρ φωλος εἰ, nera λ Sin bonus,cur me accipere illa juhes ut aeri αε δώρων ἄξιον κωεις et εἰ ta χρη , Scito igitur me opibus abund re, sorteque

-ς ua ὀροῦν σύ- κελεύεις ισθι γουν , aes mea es e contenturn, nec plura desiderare. ιγω c πάνυ πολλα εχω , πὶς παρο-ν αρκων, Te vero, etsi ditissimus es, extrema video οι. τλωνων ου δέομαι ' σι; 4'H ac ιτς inopia laborare. Nam neque Epiro,neque δρα πλουτ ,ἐν πενι, καθήμησας ου γαρ ΟυΠ τυυ caeteris, quae habes ibi relictis, huc trajecis V μρον, οὐm αμα, ἀ εχεις καταλιπών, δε οετε, ses, sit illis contentus, non plur desiider

εἶπε, uἡ συριήρειν , τάς προς πν Πιρgον Pius Cecqs novit in Senatum det tus. nam ράσιες τῆ πολιτειν , παρόνισε δι' ηαὰ αἰτηκ ob aetatem, oculorum cladem, domi sem ι Κονεαν εξελάσω της πολεως , κ, δι' - ῶ ςontinere solebat negavit e Republica es-δἡλωα iti m Πύρω οἰκαδε άναχωρησαν ταiἐκ reis se, ut pax cum Pyrrho fieret: monnitque, μακρυ, ἀσα-- πεe- ον νης τοῖς , ῆ m actutum urbe Cyneam pellendum esse , Stἱmou , oπου δέοιτο . -- o A,πιος per eum Pyrrho significandum, ut domum συνιῆούλευσεν ' ἡ δε γερουσἰα οὐκεra εμε ησεν, reverius; tunc sive de pace, sive quid aliud αγλ' Di,ῖς ὀριοΘυ ιδῆν ἰψηφι αντο , - - vellet, Romam legatos mitteret. Haec Ap. φῆν αν Κιννεαν ἐξω πιν νων ἐκπέμψxi Pio locuto , Senatus nihil cunctatus, stati in Πυρρη πολεων α κόρυκτον , εως ἄν εἰν τ' consentientibus animis, decrevit Cyneam ναλία διάνη ποιησασθαι ' τοις δ' α μαλ ι- eode die extra fines ablegandum: & Pyrrhoi

276쪽

illill

ROMANAE

dum in Italia versaretur, bellum esse irreconciliabile indicendum. Captivos vero nitarunt quadam ignominia militari, iis amplius, nec contra Pyrrhum usi, nec usquam alibi universis, ne quid conjundii novarum rerum molirentur; sed alios alio in praesidia miserunt sua Per hyemem itaque utrinquet

se instruxerunt.

Veth autem instante Pyrrhus, facta in

Apuliam impressione, multa vi, multa occupavit deditione: donec Romani occurrentes , contra eum, ad Asculum oppidum, ubi metabatur, sua castra opposuerunt. Sa-nh vero ad complures dies, metu mutuo ibi utraeque acies quieverunt et nam Romani Epirotas, ut victores timebant; Epirotae vero Romanos,ut des peratos. Interea,quod nonnulli rumore sparso, ad se devovendum , exemplo patris-avi, esse paratum Decium, Epirotas perterrebant, tanquam omnes, ex illius obitu perituros ς suos Pyrrhus milites est hortatus; ne hujusmodi verbis percellerentur, aut desperarent. Neque

enim unius obitu, multos polle homine

Forsitan ad luee loea spectat Dionium istudi apud Valesum pag. .m: DIO Ap UD CONSTAM AUG. PORPHYR.PEthntibus Rheginis praesdium a Romanis,missum

est,cum Praesecto nomine Decio. Hotum militum plerosque ex nimia commeatuum copia, ac caetera molli cie quippe longe delicatiore illic cultu agebant quam domi) mala cupido incessit, incitante maxime mero, occisis Rheginorum prancipibus, urbem occupandi. Namque Romani ea tempestate dissicili bello eum G. rentinis ae rege Pyrrho implicitis, egregia opportu uitas ipsis oblata videbatur, quodlibet pro arbitrio agendi . Accedebat his , quod Mesanam itidem Nanaertinis,etiamtum teneri eernebant: qui eum di ipsi Campani essent, & in praesidium Me innensium ab Agathoele stelliae tyranno missi, mactatis indige. nis, ut hem occupaverant. Itaque statuerunt, nomadquidem aperte aggredi, numero enim longe a eivibus superabantur, sed consilis epistolis to uasi a quibus dam Rhestinorum ad Pyrrhum de prodendo praesidici

scriptae essent) Decius m. lites convocavit easque apiis, tanquam interceptas, reeitavit, & consentanea ora tione usus incitavit milit . in animos Comparato enim

nescio quo qui nunt alet, naves pyrrhi in quendam loeum ditionis Rhegi notum appellere vitas , ut eum proditoribus sermones conferrent. Ad haee milites a Deeio subot nati, rem exaggerare, vociferari puniem dcia esse Rhegi nos antequam ipsi quid elavius patianturr ignaros improviso opprimi saeise posse. Ita in censimilites, patiam in holpitia sua. partim in aedes ei vium irruptione sar a. plurimus homines intersece runt. Nonnullos ei iam Decius ad c cenam vocatos ne cavit

Hoc autem meti Marii Campani sae inus desum. piat Dio ex Polybio, apud quem enucleatius exstat ;a posuitque in pratiam Campanorum, in quorum U. C. 473.

λισαι ἐπὶ δειπνον , T AE.

urbe testatur, potiorem historiae huius partem. se eo scripsisse. Catetum, ni fallor , Campanarum retuna inulta alia haberemus, ni Zonam invidisset.

277쪽

i 6 Q. CASSII DIONI s

ληι λογοκ D ra γαρ ενα αδερωπον δό- debellari; neque incantationem, aut pων-ΘM Θνώσκοντα , πομοῖς καταγων - stigias ullas, Plusquam viros valere & ar-σΘra , μετ' ἐπιοδlia , ἡ μαγγανεψαν πια ma. Haec ubi dixit Pyrrhus ,& suam quo- ωρ -υ ν ωrλων , s πιν ανδρων γε- . Que rationibus approbavit orationem, Toῶτα μαα ν η, λογισε ις επικρατίνας, uri suum exercitum confirmavit Tum indaga- λοσυς ο Πύρ ος , τὰ οἰκων ἰθαρσυνε ς - to, quo habitu uti Decii se devoverantiuos πιναα ' κἰ πολυπραγμονητας , τά το4M , monuit, si quem cernerent ita ornatum,ner, in να- οἱ Δεκιοι δειδιδονης ἱ-λ , eum occiderent,sed comprehenderet iplum παρηγγειλε τας οἰκMοις , αν πια ου ς ε - vivum. Iussit vero Decio nunciari id ei fa- κενασει ἐνον ἰδ- , μυῆ κτεινα - - , ἀλλα cinus hau l feliciter successurum;quin male ζαν συμαβμν ' m δἐ Δεκι is περιμας , D Periturum et se minatus est, si vivus a suis φη , ο- προχωρη μν - mm πραξ Θε- militibus caperetur. Ad quae Consules nul- ληθαrn , xi ζωγρηθε m κακῶς , -ολῶ- la re rati sibi opus esse responderunt: smσΘM , . Ura . Πρυς απιρ οἱ υπατοι ατεκώ- namque D nnino , & pacto alio, ipso futu- ναν-W1δενος -οὐ ν σφας εργου δεῆψαe παντ- turm esse superiores. Cumque profundum γαρ αὐτου Γ αμως κρατήσειν ' πο--ου δε flumen dirimeret castra mediuin, Pyrrhum δια με ου -ν τραπ εόων, οὐ ΠziMα- ρ - sunt sciscitati, num ipse impune transire , ς , η οντο , πόπρον ζω ς περαι εοι - Sedigressis; an sibi transeundi potestatem M ι αδεως , ta ν αναχωρηταν ν , η ἐάα- dare mallet, ut integris utrisque copiis con-νοις επιτρέψα -- ποιητα/ , is ἐξ δε πα- gressis, aequali pugna, de fortituline alie-λου μαχες ακερέων πιν δυναμ in ες χήρας na, quisque certum ferre judicium posset. ελΘο-ων , ο της ἀνδρεἱας IMγκος γimπο α- Hanc optionem, cum Romani as terrorem μοig, . Οἱ ἐν OA Ρωμ υοι πρὸς καταπληξιν Pyrrho dedistent; ille fretus admodum ele--ro λυονλο ησαν ' ο δε Πύρρος αὐτοῖς ἀνηκε διαξῆ- Phantis, Romanos numen transire passus

11. Οἱ δἐ P diuoi τά π αλλα. παρεν-- Romani vero cum alia praepararunt, taσαντο , Γ πρὸς ἰώφαντας, κεραίμ αναμπι adversuS elephantos serratas hastas, ante-hura σεπιδηρωμίνας , UI πανταχοθεν προεχοι - mnarum instar curribus insertas, & undi- σας , vete διασαν , ἔνα τοξεώοms - -Mν αλ- que eminentes, ut inde inter alia, ignem λα τε γέ 'ri, ἐμποδών Jφ γἰναπτα . Προε- ejaculantes, belluas sic repellerent Tan- χοι - , ητο μισαν , Πα τοξείοντνς α ' dem, quum ad in anus est ventum, Romani

Π, distis. J Ita manu scripti Codices. Dueautas. Integra haec habebantur, sententia) apud Capitonem, qi at gratie vertit Eutropius deciduo cseeuto, sed alialon e vetustio te ab ea quae hodie interciditὶ versone . tio illa e Suida . verbo .

saltem veth, s non aliud, haee bona snt . ad integram huiuη rei historiam hie habendam. Metam habet

Dio ; Capito, medieum, seu aIιum quempιum reg/amosam cis tiam, & exe amatιοnιs vriba, quae nimis Fabrielo sunt gloriosa. Ρtoditoris huius, reique meminit quoque Tullius 3. de ouieti ,e. G. sed nomen Niciae non reserit Ciam onim

fusitim a Sonar I. aliam os . A Cieerone, &p. Nam habet leelar, Exiatiuem Fati sua ab senasa. Inteina amici omnibus est historia.

278쪽

in alteram partem adductis;equitatum Romanum terrore belluarum, ante congressum profligavit: sed parum damni attulit

peditatui. interea quidam Apuli, Epirotarum aggressi castra, Romanis causa victoriae exuiterunt. Cum enim aliquot ex iis, qui pugnabant contra eos misisset Pyrrhus, Omnes turbati reliqui; & tentoria capta esse, & illos fugere opinati, inclinarunt, e rumque sunt ili multi: Pyrrhusque ipse,& complures alii e primoribus vulnerati sunt; ac postea tum ob ista, tum ob commeatus ac medicamentorum inopiam, graviter sunt asilicti. Quamobrem, antequam id Romani persentirent, Tarentum reverinsus est. Consules verb, etsi flumen pugnandi causa , transierunt ἰ ubi tamen hostes omnes jam dissipatos esse audierunt;ad suas per Apuliam urbes reversi sunt; quod, ob suos milites vulneratos, illos persequi nequiverunt . Tum ipsi quidem per A euliam hyhernarunt; Pyrrhus vero inter alia, qua praeparavit, milites δc pecuniam sua avehi Iussit domo. verum ubi Fabricium & Pain sum novit electos Consules, eosque in ca-itra jam pervenisse,in ea sententia non peris mansit. Dum autem in suis praedicti Con. sules erant castris; quidam Nicias, qui Pyrrho fidus esse credebatur, se contulit ad Fabricium , seque, si vellet, pollicitus est illi, dolo Pyrrhum interfecturum. Quod facinus indigne serens Fabricius svirtute namque & viribus, non dolo, superandos esse hostes, ut Camillus, censebat Pyrrrho insidias indicavit. Qua de re ita illum obstu-Pefecit, ut gratis denuo Romanis captivos restituerit, Sc pacem rursus petierit per Iegatos. Ut autem Romani ae pace nil resiponderunt, sed eum, tunc demum cum Italia excessisset, de pace jubebant agere; ac Praeterea urbes ei iste seratas infestabant ,&expugnabant animi dubiu res erexit; quod a Suracusanis quibusdam sex quo namque decesserat Agathocles, seditionibus agitabatur accersebatur,& urbem, & semetipsos ejus fidei permittentibus. Respiravit ita-uue ob ista Pyrrhus, 3c spe concepta totius Siciliae poti undi; M onem quidem, ad Tarentum Ceteraque tutanda, in Italia reliquit ipse vero, tanquam brevi reversurus, enavigavit. Sand verba Suracusanis exceptus, & summa rerum ipsi permissa, rursus tireUi tantus evasit Pyrrhus, ut illius metu Carthaginenses, stipendiariu militem acciverint ex Italia . Sed ea Pyrrhi fortuna celeriter etiam est mutata: quod multos e Syracusanorum primoribus, sibi suspectos,

279쪽

as Q. CASSII

DIONI s

partim pepulit, partim necavit. Carthaginenses enim, cumsum, nec privatis pollere viribus, nec popularium itudia habere cernerent; bellum alacriter meum susceperunt; exceptisque Syracusanorum exuli. hus, ita in Pyrrhum strenue se gelserunt; ut ne dum Syracusas , verum etiam totam Siciliam delerere sit coactus. Romani vero, ubi Pyrrhi absentiam cognoverunt, confirmatis animis ; ad ultionem eorum, a quibus ille fuerat in Italiam accersitus, conversi; Tarentinorum vindi

cta in aliud tempus dilata; Consulum Rufini & Junii ductu Scauspiciis, Samnium

invaserunt; agrisque vastatis, castella quaedam ab incolis deserta, cuparunt.Samniis res enim in Cranitas montes s qui a corn

rum frequentia se dicuntur j charissima pignora , & pretiosissima quaeque contulerunt . E R inanis igitur, oui per contemis Pium , eos montes alperos , arduos comscendere ausi sunt. multi quidem oecubum runt , multi verh laesi captivi. Eius cladis culpam Consules, alter an alterum conserentes ἔ de communi sententia hine bellum gerere destiterunt. Ac Iunius quidem Pa tem Samniti e ditionis vastavit Rufinus vero Lucanos 3c Brutios afflixit. Sane verbal Crotonem reciperandam i quod defectis rat a Romanisl profectus est, eo ab amicis

suis accersitus. At reliqui ante adventum ejus, praesi dium, cui Nicomachus praeerat, accersiverant a Milone. Cujus rei ignarus, ubi, tanquam ad amicorum moenia, negligentius accessit Rufinus; subita hostium eruptione, cladem accepit; sed hine arte quadam, urbe potitus est Crotonem enim captivos duos, falso titulo transfugarum misit;quorum alter Aiceret, eum, urbis desiperata expugnatione, Locridem,quo a Pr ditoribus advocetur, discessurum; alter vero postea affirmaret, jam in itinere eum esse. Nam Rus nus, ut esset probabilior hareoratio , sarcinis collectis , properare se simulavit . Nicomachus igitur verum id esseratus s speculatores enim idem renunciabant) Crotone deserta, sestinato per breviorem viam itinere, Locros contendit. Quo, ubi pervenisse novit Rufinu ipse con-

verisAE. Κων τω . JHos esse montes prope Tibur putat orte. lius , quos Dionysius Halicarnasseus lib. I. Com eras, seu Corn/etitas uocati de quibus sat multa habet Cluverius h h. a. Italiae antequae pag. 45. . qui de Cranitis Zona fluit. Ducam Mi. Reapse, κρουεν. , vel κρα α, coruu

est, nota arbor, quarum onustos hos montes Dio explieat ; nomineque suo satino Dionysius designavit. eum Co.naetitis eoi dixit . Sed nostra Cranitae montes

sunt in famnio, & divelli ab iis, qui sunt in Latio , di plope Tibur

280쪽

verso itinere ad Crotonem, nemine animadvertente , quod Sc praeter expectatio. nem aderat, , conspectum nebula eripuerat, urbem caepit. Quo Nicomachus cognito, dum Tarentum redire Properat, ipse quidem in itinere incidit in Rufinum,multosque amisi i Locri vero ad Romanos se

contulerunt.

Inlequeti anno Romani, instructis exercitibus , Samnium Lucaniam, Jc Bruti bello adoriuntur. Pyrrhus vero Sicilia expulsus,& in Italiam revertas, ipsis molestia

magnam attulit.Locros enim,qui, man

prauidio caeso, desecerant, recepit: sed ab oppugnatione Regii, quo procurrerat, re pullus Sc ipse vulneratus est,& multos amisit milites. Locridem hinc reversus, & quibusdam advertae factionis multatis,frumentoque & pecunia a caeteris, acceptis, Tarentum rediit. Cum autem Samnites a Romanis graviter premerentur, eum in auxilium evocarunt, sed ubi venit pro eis, in sugam casu quodam Puersus est. Quum enim pullus elephanti Vulneratus es , stiloribus Is excussis, passim quaereret ipse matrem, eaque hinc perturbata,essent elephanti cinteri concitati, cuneta sine discrimine sunt permista. Atque sic tandem, Romani multis occisis, & octo elephantis captis; vieto- Tia , &castris eorum potiti sunt. Pyrrhus ero Tarentum cum paucis equitibus fugit , atque inde in Epirum, ut mox rediturus , enavigavit , Milone cum pra idio Tarenti relicto dataque ei sella, quae loris, e Niciae ob proditionem occisi, pelle, compacta erat. Ac Niciam quidem, ejusmodi ultus est Pyrrhus: Tarentinos vero quosdam adolescentes, ob dieteria nonnulla in convivio in eum dicta, erat pariter puniturus, nisi rogallet, cur ea petulantia ulielbent. Hi enim, cum respondissent, se in ipsuin fuisse dicturos longe plura & acerbiora, nisi vinum defecisset; incolumes, & cum risu eos 179, o Pου φλς υπέτρεψε πρὸς

H I S T. LIB. XI.

μενου - τουτον Κρότωνα

λους απεσαλε , 6 οι Λοκρω mις P -οις προσεχωρησαν.

vellent, ad thesauros proserpinae, antiqua opulentiae fama celebres eonversus, eos spoliavit, dirempta inque garam an naves impositam Tarentum na: sit. Veiarum subito coorta temp. st hie, universi pene homines submersi, Meunia ae donatia in terram ene a sunt.

I . extremor Nam quod supel sedere solio damnati ob Iniquitatem iudicis, alius cogebatur; aut finxit v

tustas , aut olim consuetudo eessavit. Duciavius. In textu es alis iae, non α--, errore manifesto.

SEARCH

MENU NAVIGATION