장음표시 사용
241쪽
Nec furtum feci, nec fugi, si m hi dicat M'
Σφάλματα q)yraedam ejus, in Pande ctis Graecὸ Muntur, Latina fecit.
OVis Latine vertit, quae in Pandectis Graea
leguntur, non satis constat. Sunt qui in terpretationes illas adscribant Burgundidas, sive Buigundio, Iudici & civi Pisano, qui fato functus est anno II' . Hos inter, OdoDedus adhegem xi. D. de Legibus, Pancirolus in vita Bulgari, &Pignorius Symbolarum Epistolicarum Distola 3ρ. Alii ; quos inter Accursius, Antonius Augustinus, Contius, Cujacius ι earum auctorem faciunt Bulgarum, Irnerii discipulum t quem tamen Graecarum literarum expertem omninὁ fiuste patici totus vult dicto loco. Fuit vero Burgundio Graecis literis apprimὸ eruditus: quod testatur Liber Vindemiarum, ab eo ex Geopomicis excerptus. Id ipsum testantur quae ex Sancto Gregorio Nysse seno Latine vertit: quae ex Sancto Iohanne Chrysostomo in Genesin: quae ex eodem in Evangeli um Sancti Iohannis. Exstat Burgundionis postremus ille liber manuscriptus in Bibliotheca Vaticana, cum hac praefatione: PROLOGUS. Omn bui in Christo Melibiu Histribus Burgundio Iudex Salutem. Cum Constantinopoli Ero nego-
242쪽
tiis publicis patriae meae a civibus meis ad Imperatorem Manuelem missus, Legati munere fungere G qnendam filium meum, Hugolinum, nomine, vem mecum adduxi, morbo arriptum amiserim; pro redemptione animae ejus, Explanationem Samcti Johannis Evangelistae Gangelii, a Beato Johamne Chusi mo, Constantinopoleos Patriarcha, m rabile editam, de Graeco in Latinum satui pertere
fermonem. Vertit autem anno II78. quod notavit scriptor librarius in fine ipsius Versionis. Exstant in xiii. Volumine Spicilegii Dacheriani, Anselm3,Havelbergensis Episcopi, dialogi tres, in quorum altero mentio fit Sermonis habiti Constantinopoli de processione Spiritus Sancti, ipsum
inter Anselmum & Viros aliquot eruditos, nati ne Graecos, coram Burgundione illo nostro. Verba Anselmi infra ponam: Cum essem constitutus in urbe regis, es' crebro varias a Graecis quaestiones fuseiperem, re itidem alias illis prosonerem, plinois Imperatori Cal Johanni e placuit etiam P triarchae civisatis Viro religioso, ut publicus com nyentus fleret statuta est dies e ut in audientia , omnium ea finarent, quae hinc re inde dicerentur. Convenientum itaqνe quamplurimis sapientibus, in vico qui dicitur Pisanorum, ecclesiam iaIrena, ae lingua Latina Sanctae pacis nuncupa-εur mense Aprili, positis di Silentiariis, qui omnia i hinc inde dicerent fideliter exciperent, rescr/pto mandarent: universa multitudo quae ad audia dum arida convenerat, conticuit. Aderant qP .
243쪽
FPe non pauci Latini. Inter φνω fuerunt tres piri sapientes, in utraque lingva periti,inseter aeum docilis L Iacobus nomine, Veneticus narisne,Burgundio nomine, Pisanm natione: tertius inter Misae praecipuin, Graecarum re Latina rum Merarum do binά apud utramque gentem clarissimus, Moyse, nomine, Dalfrenarione 2 ex civitate Bergamo. se ab universis electus est, ut
utrimve fidus Interpres esset. De Burgundionuptura qui volet, adeat Pignorium di loco. Quisquis veris tandem ille fuit, qui Latine vertit, quae in Pandectis Graeca habentur, certum est ple- inq; secus fuisse interpretatum : quod locorum aliquot recensione faciam hic mani uin ARPIBOROPE IN.
μη ψιλο pauῶτες. Vertit vetus Interprcs: Si autem proprie DFamur de substantia, inde jam
Manis i flexi non philosophantes. Quid esset
Οὐλας non intellexit. Est autem Maia de re familiari comendere: ut jam pridem monuit Antonius Augusti nus. est paycus. sordidus, avariD .FIesyctrus: μι-
α ρ- λόγo, parcum significat, sordidum
244쪽
anarum. Glossae Veteres: , parsimonia. Theophrastus in Charaeteribus, capite
γαικρολογέοι, M φειδώ - λια τύ λαφόρου ' περ τ κχυ,ν. Sordida parsimonia, s sudium parcendi sumptibus ultra modum. Lucianus in Nigrino: η διαζάλλον-
ς το δῶ νον, η υ ν, ῆ μικρολογυ ε κα- λῆνυς. Velcaenam criminantes, vel contumeliam, or sorditiem accusantes. Laertius noster in Bione: τ πλουσιον μικρολογν' ουχ
eurarer ex iis perὰ, velut alienis, nullam utilitatem percipere. Aristophanis Scholiastes ad Pacem .' Ab Mσχροκερδῶς σμιρολογοι obias νες, δηλον - τύ ησμου. Α φιλοχρημ απια- ολω, ἄλλο ου 1ν. Iulianus Imperator in Caeseribus, ubi de Antonino pio: βασαι μικρολομας' ειν μοι δοκῶ τ διαπριο-- κυφνον o ara GUτης ουτ'. inae Verba non cepit quoque, Iuliani Interpres, Cimaeus; vir alioqui doctissimus; qui ea sic est interpretatus: gyanta minutiarum rimatio I hunc ego senem, unum esse de sis puro, qPicuminum secant. φκρολογυ, hoc loci, parsimoniam nimiam significare, vel quod sequitur,
245쪽
πιοῆων Το κυφνον, manifesto evincit: sunt enim κυρωκαπιταj,ut recte Hesychius, ομοίως καρδαμογλυφοι. Sed ad Modestianum ut redeam: hoc voluit; pecuniae avidos Phialosephos, non revera esse philosophos,quorum est pecuniam spernere. Quae sententia & aliis in i cis librorum Iuris in currit. Papinianus l. 8. g. . D. de Vacationibus & excusationibus munerum. Philosophis, a vi se ste entes atque utiles per eamdem sudiorum seritam contendentibin praebent, tutelas, item munera sordida corporalia r mitti placuit: non ea quae sumptibus expediuntur. etenim nere philosophantes pecuniam contemnunt' cujuc retinendae cupidine fictam adseverationem detegunt. Imperatores Diocletianus & Maximianus, i. 6. C. de Muneribus patrimoniorum: Pro-
fossio.desiderium tuum inter se discrepante nam
cum Philosophum te esse proponas, Pinceris avaritia, rapacitate e onera, φPae patrimonio tuo in-junguntur, solin recusare conaris. Imperatores
Ualentinianus & Valens, l. 8. C. de Professoribus: Reddatur unuwquisque patriae suae, qpi habitum Philosophiae indebitemissilenter usurpare cognoscitur e exceptis his, i a probatissimis approbati, ab hae debent colώνione secerni et turpe enim est, ut patriae funemones ferre non possit, qui etiam fortunae vim se ferre profitetur. Eadem legere est apud Senecam in libro de Beneficiis, cap II. Res es intolerabilis, poscere nummos, ct contem
nere, intristi pecuniae odium, hoo professu/ es,N s hanc
246쪽
hanc personam induisti e agenda es, &c.' Atque hinc est, quod Crates Cynicus apud quemdam Mensarium pecuniam deposuisse traditur hoc pa- isto, ut eam filiis, si idiotae evasissent, redderet , si philosophi, populo distribueret: nihil enim ipsis opus fore plutosophantibus, auctor Laertius. LRpΟΔΡΥΑ. Gaius I. 136. de Verborum significatione risiandis appellatione omnis fructus continetur, ut Dyolenus ait 2 exemplo Graeci sermomas, apud quos omnes arborum se melius fruectuum )δρυαι appeliantur. ἀκοδρυα hoc loco, sunt fi ctus ipsi, poma, nuces, in iaces, o Damo pende
lege Ilo. pesume vetus interpres reddidit: quod
247쪽
quod tamen haec vox significat aliquando. Glos sae Veteres: cacumen rami. Eas porro frondium summitates ἀωδας simpliciter dici in Evangelio, ubi de Iohannis Baptistae austeriori vita agitur, e cistimavit Isidorus Pelusiota. Verba ejus sunt in lib. I. epist. I32. αἰ- άννης ε τρεψε , ου εἰ νἱώς ινες ο ται ια- ριαθῶς, - ά πεοικos.' sono. ά άκρεμόνες βο νῶν, ἡ φυl . Hae acrides, qν lus pessicebatur pha es, non sunt animalia si rabaeis similia, ut imperite quidam exsimant, a fir sted extremitates herbarum, aut plantarum . Sed civi alios graviter tali putat, gravius ipse fablitur. Qua de re videndus Caseubonus in Exe citatione x I II. ad Annales Ecclesiasticos Baronii,& Radulfus Fornerius Rerum Quotidian. lib. v.
A I M A T IA. Solon apud Gaium lego ultima D. Finium Rogundorum: Dεν ις αρααmὰν παρ ἀκλῆ μεμω ορυγη, τ ορον μῆ-εὰν Τικχιον, πιλα ,,ολπειν. Vertit vetus Interpres: Si quis sepem ad alienum praedium fixerit, infoderitque, terminum ne excessito: si maceriam, pedem reliAquilo. Scilicet m Memάς vocabulo Solonem 'pem intellexisse existimavit. Qua in sententia video esse & ceteros Iuris Interpretes: Munciarium
248쪽
in Basilicorum Synopsi, pag. 'o Labbaeum ad diffii Gaii locum; Gothostedum ad Harmeno, pulum; Petitum ad Leges Atticas Heraldum ob servationum & Emendationum Iuris capite. &in Animadversionibus in Salmasii observationes ad Ius Atticum de Romanum lib.v. cap. qΙ Omnes
a vero aberrarunt. α κοπτια hoc loco, est maeeria,
sive murus ex sicco lapide, & temere collecto, compositus: de quo Sicubus Flaccus de Conditimnibus agrorum: Maceriae qνoque, re qpae ex comgestione lapidum fiunt, qνae manu instruunturi non semper, aut terrarum excipiendarum causa, aut repurgandi agri, aut finem praestandi, fiunt: aliquando etiam per magnum statium, aut Pina
ria, aut pomaria, aut vineas, aut oliveta, aut arribusta, diceriis supra dictis includunt, ab incumsonibus bestiarum defendunt Id verissime Salmasius Observationum ad Ius Atticum & Rom
num cap. IJ. observabat. Ea notione verbum αιριαεια a Veteritus perpetuo accipitur. At pro 'e , nisi apud recentiores Gramutati QOS, DuS-
249쪽
250쪽
Ex superioribus abunde,ni fallor, vocem αίμασιὰ pro maceria Veteres accepisse probavimus. Nunc eam pro sepe nusquam eos accepisse nobis ostendendum. Qui ejus vocis eo in significatu meminerit, praeter Orionem, Suidam, Theocriti Scholiasten, de Eustathium, Scriptores recentiores) neminem reperio. Orionis verba habes apud Etymologum: Myω-ἀ Το εκ ita legendum non χαλήκων) ωκοδομημ ον ,-ἡγγυω φυβιος. - ματτεβῖ Τους Σχπερς νον--τ κμμὰ - ἀμυνειν. Suidae, haec sunt: msuinon δε-κυ Scholiastae Theocriti locus sic se habet, ad hunc versum, ex Idyllio I.
aiste constructas, postea vero ex lapidibus: sed dubitanter id dicit: παλα Aκω ἐξ ἀκαν- asa ἀναs. Immo Vero, ex lapidibus m inmora pri- qmum silere, deinde ex spinis: si tamen ex spinis umqvam fuere: de quo sane valde dubito- ωρμι- 1m ἐς ex lapidibus fuisse, pluribus a nobis proba- utum.