Iac. Theodori Klein Summa dubiorum circa classes quadrupedum et amphibiorum in celebris domini Caroli Linnaei systemate naturae sive naturalis quadrupedum historiae promovendae prodromus cum praeludio de crustatis adjecti discursus 1. De ruminantibus

발행: 1743년

분량: 60페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

visi; cum tamen figura plures pedes calcaribus, vel chelis instructos exhibeat; an nostra s hvilla susca sit squilla gibba Rondeletii Z i) Est

enim ad quatuor priores tabulas crassa cauda ot gibba, mox cito decrescens, tandemque in aculeatum processum, extremitate nonnihil clivia sum terminata. Caeterum ex extremitate dorsi, ubi oculi sunt, enatum cornu porreis uni, serratum; porro ibidem duo folia caudae soliis h) similia, ut scindere videantur, proiiant mobilia; praeter illa exploratoria quatuor, duobus bene longis, tenuibus, aliis duobus brevi , ad medietatem trifarie divisis. h oliola di natatui inserviunt.

o dii p. tibbam caudam trabere &-eand. - quatuor, istotidem Re Crangonem in utraque parte, non .mamor in , sed quarum medium in utrisque spinosurn est sive aeuleatum, sed in erangone,,latum, in gibba acutum, haneque notam in utraque squilla Serans e - de insibis ba -- evulentissimam esse, . Gibbas graeci κυφας vocant. λὶ ob similitudinem petalorum solia dicta, quae & pinnae ab autoribus vorantur.

II. Squilla cinerea tota, semidiaphava, ct resplendens; minor omnino praecedenti; vix duos pollices longa; καρίδιον seu squilla parva; cornu - 1.rrato in fronte carens, cujus loco ante oculos duo processus teretes crustati, insecti, quasi articulati sit in quatuor Ictas curtas terminarites; duabus insuper exploratoriis longis, totidemque liis scindentibus juxta os iii structa. Coeta non rubet, nec edulis est, sed pro esca piscium a. γ in abundantia colligitur. An, siqvilla I rva Rondeletii λ β. γ. Gedan. de Helensibus: Sandi. rubi e. III. Squilla altatrix; l) Squilla parva, quae major nunquam emei potest, Notio in fol. 2π. ex cinereo flavicans; minima; retibus 1 hamatili piscatui satalis. Uberrimaehujus seges est in littoribus, quam, tanquam pestem, quodammodo mitigantes gallinillae aquaticae, scolo- paces, similesque aves vermi vorae avide sectantur; Pulex marinus G1- deletii, quem ρίλον Θαλάτ ον Aristotelis L. pulicem marmum esse autumat; Helensibita: EMidfri inger. Huic similis videtur D. Frisichii de ia- sectis Parte VII. num. XVIII. trebo'rmivraediis murin aquae dulcis diuti-ginosae. Pulices marinos vel saltatrices squillas ad vivum delineandos praterita aestate neglexi, interim tamen Niedenthalii icones ab ExcelLδ. i. o. Meynio eommunicatas trado: fg. a. t. c. Autor vel ad naturalem magnia

ludinem bestiolus delinea vit, vel amplificavit, ut distinctius appareant in partibus; si verum est prius, lateor, me tantae magnitudinis pulices non vidisse; qui, quod sciam, magnitudine parum excedunt puliacem marinum Randeletis. In si aspenso pariter rellia quo, an omnes podes , prout in figuris, acuti, an alterutri fissi sinit nec certi quid demisia

42쪽

mul inidine pedum asserere possum; quin in antecessum tacerim, puliaces nostrates littorales Ut ius ad Inscitia crustata reserendos lare; nec plures Squillas quam sulcam ct cineream novi in .

l Omnes eqvident squillae, cauda prius gibbum formantes, dein illim eaudam remistentes

saltare videntur, unde nute les, eheurettes, guernettes; ast squillae omninum minimae continuo saltantes cemuntur, velut pulices animalium. eito se arenae Iittor li madidae oecultantes , rursusque ad callum erumpentes; hine appellave. rim, quod arenae te Aperiunt.

ma Nam ' illam quae Mantis Itondrotis, pro 'vitta non agnoscimus. de qua insta. An villa is longa varistata P. L. F-ὼue οι m. ρώ . II. ρ. si . ad Squillas an ad Ento

ma malaeostrata reserenda. determinare non ausim, quod autoris figura quam ab an mali sumpsit nondum exhibita prostat. suspicamur nihilominus tamen, ad Entoma malaooltraca pertinere quod et uter decem articuiatianes habet: -Le ventre est divise . par dix articulations unpeu uout de , paralleles enire elles; maud'une ineg te longevr.,,

I. XIII. TOMA sive Instilla Crussata G. s. U.

I. corpore integro tabellato. I. Entomon crustatum, cauda in rotulas Horma pra cariarum insecta, in illi ilia aculeo instruetum; corpore orato, & tabcl-lato; pedibus Octo ; brachiis forcipatis: . Porpius autorum, cujus multae varietates. Illic ham crustatum terretire liqvida uigiens. Nicander octo Scorpionum genera recenset, quae vide apud recensorem cjus, Leo; istem de venenis: I) λιικόν, album, cujus morsus non lethalis, a) πυρσίν, rutilum & tremorem ct sitim insun- dentem, 3 ο ιδεαν ab Opaeo & Οbicuro colore, ratione impotes reddentem si ridentes; q) χ λοαων, frigore quassantem, sin εμπιλιο, lividum, tristitiam incutientem, ε) καφιῶν- , Cancro si

loris. Non morabor examine Omnium.

a. Entomon Mantis. Squilla, quae ιιώ ς Roudeletii n . nonnullis cicada marina o) τετλιl, Cigale dc mar. Nympha Speusippo, Bellonii de aquar. Lib. II. c. Insiectum crustatuni marinum; corpore tabellato; brachiis longis ad os flectendis, se ratis; crura sequentia tria calcaribus instructa; quae alia terna simia plicia parumper divita excipiunt; ad decimam tabellam remiges soliosi, illa desinit in caudam compressam, circularem, in ambitu aculeatam; exploratoria illa duo habens longa: bi- vel trifida.

43쪽

33PRA LUDIUM

ENTO MA crustata . L Corpore integro tabellato.

οὶ Non est consulidentliam eum Locusta ves squilla eae lata R- ώριε, vel eum AE tanti de quibus supra. o Premediolis, a bestiolae sin titudine, quae est ex loeullarum tetis restrium genere. Deum precatis, quod pedes junctas tenet, eorum more, qui supplices Deum deprecantur; prout explicant autores. The pra) ing Locust ,

a. Entomon pyramidale; Est insectum maris istisi crustatum, toto corpore pedibusque loricatis; quatuor pollices longum, in medio

ventre unum pollicem cum tetrante latum; venter ex septem tabellis crustatis compositus, ad quarum sex posteriores utrinque crus unum extrorsum flexum; ad primana tabulam pone caput brachium curtum, introrsus flexum; capite duabus longis totidemque brevibus scuticis exploratoriis, geniculatis, instructo; oculis admodum parvis, nigris, Ore exiguo quadrangulari quasi stellato; cauda superne ad ortum quinquies incita; caeter uni laevi, inferne laminis vel valvis ad plausum mobilibus, quae remigum vices agunt, . contecta. Vid. . . I. a. . ubi A. I. pronum a. supinum insectum caudam infra cum valvulis consideratam, exhibent Animal si capiti imponas, toto corpore pyramidale; cauda leparatim coinsiderata pariter pyramidem reserente. Gedanensibus diei tur Sobachm: m, lineas hamorum jn mari rodens, multumque detrimenti piscatoribus serens; nullibi, nec sequentia duo invenio descripta, & quod figurae omnes curatissiiue si in t abs blutae,

supersedeo ulteriori descrip rioni tb Altera species est.

. Noe Praeludio iam anno II a mense Aprili in MSCto absoluto insectum illud marinum Clarivimus antor ter in Erlah, rungen 1743 in her ne lintentaridi mutilas e vias vacuasque

ab interraneis de admodum mollibus partibus inque littore deprehensas,

se quod i 4 pedes habet, & exuvias, prout eancros & astaeos, deponere autumat Docti mimus nos, cum pace ejus. aliter sentimus: quod nimirum Essemam & reliqua eum sie diisti, nisi , , Steller Purmer, eomparationem non admittant FH. I. 1 . Req.od nullum inlectum erustatum, nedum καρκπιον exuvias suas deponat, quod neque ea.crι neque AE e. mariai, nee autorum erustas suas mutent, sed seli astaei fluviatiles & laeustres . senecta eum loricis deposta, quotannis re iuvenescant fer ων μυ t. nis. φ

44쪽

is . ΕNTOMA erustata , I. Corpore integro tabellato

nctiae ex ou prodeant, imitationi non obnoxii , sensimque inerescant; ita ut eiusmodi animalium tegmina nimis improprie eorundem domieilia

vocitentur.

. Dromon parallelograminum: In sectum maris haltici crustatum; denuis capite ct cauda, ex sex tabulis aequalibus sinuatis. in medio traniversi in sed tantillum elevatis constans, tres pollices longum, totidem quadras latum. Caput distinguit unica tabula ventralibus major; ad cujus marginem oculi extantes; mox pone caput brachia haben ς aculeata, potius hirta, ad os flectanda; antennis sticulatis crassiori biis, quam in praecedetiti; caudam maxima omnium tabula in exitu sinuosam abs bivit. Pariter malo omine Schachr-Nurm audit. f. ψ. s. Enromon hierogl bicum ς-criistatum aquae dulcis, sub glacie ad sontem salietiim, belligen Brumi, haud procul Gedano, repertum: tres pollices cum dimidio longum; unius pollicis cum tetrante, tibi latissimum. Demiis capite & cauda exseptem tabulis componitur, totidemque cruribus simplicibus gaudet. Singulae tabulae figuris hieroglyphicis, ab animalibus, homuncionibus aliisque rebus delumptis mirima in modum pictae. Ad caudam amplam rotundatam prout caput ex Inica tabula constat tem inverso ordine brachium vir que introrsum flexile ita ut X pedibus faucleat, in exitu caudae virgulae posticat exploratoriae duae, duplicatae,irta; sc ct ante & pone praedam investigare S ab hostibus sibi

prospicere potest, cum ci caput antennis exploratoriis quatuor, duabus longis, alteris curtis eis instructum. I. I. cf. Haec sunt quae novimus, in seista crustata tria singularia, in nostris aqvis ocivia, inter quae ultimum rari minatim est 6. Dromon crustatum corpore o to, quod zθὼρ Θαλὰτ ιον Aristoteli, pediculus marinus tenui crusta tectus, tabulis S incisuris numeroque pedum & brachiorum prout Etito mota pyrami date. Rondeletius hunc pediculum comparat cum scarabaeo terrestri, qua magnitudinem & latitudinem ad instar sabae, O deseribit corpus ex aliquot tabellis, veluti locustae vel squillae cauda conflans; ante os duobus eortatibus levibus; utrinque pedibus multis meae cruribus cs' duobus brachii o incurvis, in acutu in desinentibus; addens, pediculos marinos aspectu asellis multipedibus similes, nisi,

quod cautim latam mane, haud levis disserentis habeant, eosque

45쪽

PRAE LUDIUM

ENTOMA crustata I. Corpore integro tabellato. qui ei M, sive crinesios mitis edes, cognoverint, sacile ex eorum, ipecie pediculum marinum asnolcere posse; quod nobis occasio

uem prabuit post. haec de fellis sive Unisin disserendi paucis. ENTOMON crustatumii Pectore pedibusque saltim loriciatis s. 3 . Glomon E ita. Ber

nari r Hermite; καρκίνιον irasot. Cancellus autorum; Pinnother Plinii minimus ut fert ejus opinio) ex Omni cancrorum genere, ideo opportunus injuriae; huic solertia est, inanium ostrearum testis se condere & dum accreverit, migrare in capaciores; Dantur tamen & minora crustata cancellis; tam cancri quam squillae, de ovibus supra. Soldat Batavis s quod non invitatus aliorum domuncula occupat, sibique appropriat. Est insectum marinum crustatum toto venIre-cauda nudum, molle p); pectore saltim cruribusque quatuor ct duobus brachiis cheliseris, dextro quidem minore unistro, loricatis cornubus longis, tenuibus, flavis q).

N V tr. ser Thoracis inferior pars mollis

pallida est intus; ab ore meatus unus ad ventrem - pedes R thorax dari sunt, minus tamen quam in caneri ἰ dc p. ru. pars posterior nullis tabellis constat, sed cute duntaxat; ob id ab Aristoto e mollis dieitur; sed ad eam firmandam certi, mirmauisse Iineri istes habet lata, durioris substantiae. The luile fouldier Crab; item sie Hermiti Cratavid. apud Cateae'. P. IL p. 33. G 8. Caneellum maximum Baha mensem: La tete, les iambes, les ferres & la partie anterieure du eor sonterustaeεes; la poster evrellu eo F, qui est la plus grande, est d'une sis nanee eliamve, tendre, & n'est couverte qVed'une peau minee tapartie eliamve da Corps est en onse parties eu Γυ, οπι ρὸν ἀγκ--brauete; cula res mamme e. LonSiores utique sunt, qui in turbunibus, quam qui in neritis vivunt ἔ e riseratur Drammeriam a LM. M. . Tantum de Insectis erustatis. querum licet plures apud autores, uti sunt μικροι καρκιροι , pinn phylaces, inter spongiarum e ubilia; te. Da operti generis cancelli, colore albido, in mitialis ,-nonnulli alii; qv niam vero eorum sta historia desideratur, merito ab iisdem hoe Ioeo ab. stinem a

46쪽

DE ASELLIS.

piscibus, quos ordinate considerandos Missui ut o reservamus; modo ad brevem quidem, quaerellat, disquisitionem progredimur de quae

ASELLI sive ONIS CI

Batavis: pissebeddes; Gallis; Cloleportes, porcet eis; Anglis; Cheles

pes; a qui biis quaedam inlecta marina, sistis incongrue nomen 1brtita sunt, quod UNISCI marina vocantur. I. XV. Illi nomen habent a colore asinino & quod tardo procedunt motu, licet XIV instructi sint pedibus; ut autem a teneris alinis quadrupedibus nec non ab Asiellis piscibus distinguantur, Aristoteles Lib. V. c. II. vocat ανους πολυπό- sive κους, multipedes Agsellos; ad quem Aristotelis locum Aldroznniis de Insectis p. 8a, haec habet: quoniam ὀ- i. e. assieni nomen hoc comismune vagumque per multa animalia in graecis lit; nam ct in quadriipedum segenere piscium & loculiarum aselli nomine quid indicatur, quam no causis ana ille Aristoteles9 multi pedes adjecit,,. Nihilo minus Aondelerius μύ7KJ77. pediculum marinum css. F. n. s.9 comparat cum Assellis multipedibus, libri der) graviter reprehendens, nuod pediculum marinum, L *Θ,ιο Θαλχιτ ιον, verterit in filum Aristotelis, post pediculum longe divertum, multis pedibus incurvis in acutum delinentibus, piscibusque ita haerentem ut eripi non possit. Mou emis existimat asellum a fastu derivari.

r Pe/νω- Bereniam G.-aniam, quem nomine suo Roudeletasa appellare passim non est dignatus, quin potius de re qualibet inisere objurgavit.

. XVI. Asellos equidem terrestres s sive murarios XIV, magis accurate XII

pedes duo ive brachia habere non negamus, non tamen asseverare possumus OnVcos live sic di illosa: ullos marinos omnes pedibus X lv instructos esse, cum praeter reliqua neque colorem a lininum habent, neque tardo motu incedunt- ,

Suvammeritammius terrestrium norum tres asservaverat species, quorum ρνι- eoinmunis murariorum ἔ admodum magna fuit, oculis nigris. extiaberantibus, ex. teque distilic n.thoracteuculliae mulo; tert/aidiuit singulare,quod semet in globum eon traxerit, si contrectatus ἰ conglobatusque aliquo tempore sie permanserit ;omnes assellos refert ad primi naturalimn mutationuin ordinis, qui Oml, voeatur . i. e. quod persectum suo ex ovo prodit sensimque inerescit; lime Enrema πα-. 3. . di qua see indum autorum opiniones ad asellos marinos reserenda, pariter ae aselli mutariorum .prout astacos,crustas suas deponere quot nnis non dixerim,quin potius eorun-

47쪽

DE ASELLIS.

dem loriea, uti eanerorum erusta, cum ipsis erescat, eorumque integumentum sit an mantium pars adeo constitutiva, ut separatum uon nisi eum interitu & destru ne pati,um corporis mollium considerati posit.

f. XVII. Pie destinetus Ian. Leon b. Fristh de Insi stis Parte X. num. V Asellum aquatieum imasser. Hel describit XII pedibus ; insuper laudinis Setraii merdammms reccillet tres alellos marinos apodes, inter quos naaximiis, qui duos pollices cum tribus lineis longus, tresque lineas ultra pollicem latus, octo annesis cons alas de materia firma U' ostea construelis. Hos excipiunt qParuor marini, Duillis Mura similes; maximus pollicem longus, si pieminore asellorum terrestrium pedibus utrinque instruetus; alter & tertius multo minores, forma tamen prio- . risere similes; quantis ab anterioribus in eo discrepat, quo P Vlo ejus aliti runiverso corpore multo longiores. Latum praeterea habuit asellum marinum de materia cornea&cartilaginea fabricatum, existandia missum, pedibus VI intellige utrinque ; juxta caudam utrinque pinnis binis, planis; 6t demum valde rarum asellum marinum, prope Peticia captum, vix lcmi pollicem longum, ex pyri forma globosiim, sat longa cauda, nonnullisque pinnis instruelat . Demum pulicem sive alellum mari ininis quillam molli rem reserentem habet, quatuor tantum pedibus, s x licet figura reserar, quotctiam in sigura, quam laudatus Dominus Bronius ab animalculo vivo fieri curavit, apparent; alatus est, ct cicadam marinam potius dixeris, quam asellum vel pulicem.

t Ste satis ineongrue e strata an s. . eum Gi cauda nulla sit; curta fila exploratoria posteriora, non attentus, appesuvetis caudam.

I. XVIII. Ridni igitur recte Ald vandus citat us OL INJ isqvod commune ONISCI

sivel ASELLl nomen ungum sit 3,, id adeo verum est, ut neque summum asellorumgenus peti nossit a multiIudine pedum ned tun a colore a fini noὶ cum ρ. I p. asellum, qui estSitomo hieroglyphicum, habemus pedibus XVI ; in sipti autem I 7. duos Oniscos pedibus XII. Unum pedibus quatuor vellex, insuper tres apo des; omnesque, praeter Asellum Mou II i, caudaιos. Ne autem in longunt & latum clivagemtir, colophonem Praeludio Crustat riim addimus, onycos Iliis relinquentes locis, usque clum, Deo volente. ii secta ad ordinem naturalem redigenda ordo tetigerit. Caeterum, nobis dictuinesse volutum, quod omnibus ponderandum tradidit

Persectam reruta naturaliumcogia itionem vel sibi vel etiam natura humane attribuere atque asserere temerarium quiddam atque impotentis im-ptaculisque assimi ceuseri debet

48쪽

L DISCURSUS BREVIS:

RUMINARE ' est deglutitum pabulum per bolos ad masticandum in

os regurgitare. ' vocatur etiam rumigare, P L h iati reor remandere ἔ graeeis via

το μηρυε , revolare; RUMEN ac Festi-loeus in .en ite, quo cibus demittitur, &' unde redditur, per translationem etiam pro ipse simiatiit venitieuisi hine latini ruminationem non a loco ad quem cibus revolvitur, sed a quo sursum ad os repellitur diverunt. Romantia itaque animalia, Ceu . Pomώ- dicit, quae praeinansium cibum rursus mallieant, iterumque degluttinunt. Jacent potissimviri, eum ruminant, Omnia, M.t onus de L eri an . serim. DL rro

RUMINANT autem L Omnia animalia quadrupeda cornigera, ungulis bisulcis a. Bomamn genus; nuc: Uri, Tauri Europai ct indici.

b. Ooinum genus.

c. Hircinum; huc: Dama; Rupicapra; Gazella; Ibex; Tragelaphus, ct plures capri sylvestres. d. Cervinum, cornubus compositis; huc: Alce; Ramplier; Capreolus Sc. inae animalia in sacro Codice Iunt munda.

.a Cornua, stricte dicta. sunt processas iuxta tempora utrinque ves antrorsum ex eranio; proprio nomine ira uncati; vel eontinui & stabiles, vel annuatim eradieandi & deeidul.

II. Animalia ex diei am quae non vili in pratis, campis S sylvis pabula gustatit ideli, aut die Seide gehen ; arbores non frequen

tant .

a. Pedibus di Oolis sve callis distinctis: Camelus. b. Pedibus anterioribus penta sis: Leptas ct Cuniculus, eum cognatis, ut lepores cornigeri tac. 'η . . Orae animalia, praeter reliqua digitata non ruminantia, in sacro C dice immunda audiunt.

Notai quod recte distinguantur quadrupediat in Sosipedia, μωνυχα, ungulae-F a tinua

49쪽

M DISCURSU s

tinua , non filia, ut Equus . asinus ἰ M tia, fle ΓιὼAea sive s suras vel duas vel plures habentia. Distinctionem Deαι se dedit L. υis. siana ei

Distauen. unb staltet sie totii non habet ungulas prout bisulca; cons.

Dubiis ad G. σῖ- de .. Plura inter digitatos non dantur, quae ruminarent unde unum etiam animal digitos habentium est lepus, qui herba alitur; ruminare quoque illi iti more est, de disr. an. LXXXmfol. D. quicqvid etiam dicant amores de mωruns. Pieontinuo quidein mandibulis ludunt. non tamen ad mastitandum tegurgitant escam. Glis iam genus prae aliis animalibus rodendo de arrodendo aeutissimis uritur dentibus, quorum aetes indies consumeretur,' nisi natura muribus prae reliquis non intermittentia largia ur ine menta; ne autem dentium liaec incrementa in Obtuiam exeant. mures indesinenter dentes invieem affrieando, & mandibulis Oasi ludendo, ineu pi

des exquisite tales acuunt.

Notar vitulos, agnos, haedos aliosque eatulos animalium & mu orum & immundorum non ruminare, quamdiu lacticularii sunt; raso patet per se.

Dixi, quod Bisulca & Cornigera omnia, ct ex digitatis fila, quae in pra

ris, campis e nivis pabula gustam, arbores non frequentantes, ruini norit; itaque porcus non ruminat, et ii iit bili alcus. quod cornua non habet, quin non solum in campis, pratis ac sylvis pabulatur, sed insuper omnia sibi obvia, lapides lignaque ii cxceperis, ad cadavera usque& stercora ingurgitat; pariter neque ruminant ejus cognati; ut Babyroussa, ct maximus, me judice, porcorum loricatus: Rhinoceros; hinc nec di nec asini, nec moropo-erea, sive asini cornuti unde praetenia Unicornua enata quod non si intverum nec mures, sciuros, ne dicam de multolino genere, carni voro, ruminare credas; neque te moveant, quae & Antiqui ct recentiores, cum his quoque citatus Pe erus, sabulantur de aliis animantibuς, de insectis, de avibus, de aquatilistis, notanter de S raro pilce. Iple P erus sibi contradicit: seqvod quaeda in vere ruminent, quibus inde ruminatio Aproprie competit, alia ruminationem analogia quadam imitantur; illa vo-iscat ruminantia genuina seu legitima, haec uria aut simulata. ,, Est autem Animalibus ruminantibus plerisque ventriculus quadripartitus; hisce pabuli receptaculis propria nomina sunt imposita a Philosepho, us

Gula sive Oesophagus in tres primos simul aperitur, quartum non ingreditur; sic non nisi mediante ventriculo tertio cibus in ventriculum quam tum deducitur, ct inde per pylorum ultra demittitur. Primus, qui magnus venter, saccos habet duos aut tres eosque insigues; in hunc animal pabulum

statim Disili. iles by os la

50쪽

statim ingerit, mox ex hoc ruminans ore conscit, dein rursus in secundum ventriculum, Omnium minimum ex plicis plurimis licet planis constantem deglutit, ct ex hoc rursus in tertium transfert, unde in quartum descendit

Plura de ruminatione in protegomenis Ah ovandi de quadrupp. biil- eis. & apud Peymmi, qui egregias figuras omnium ventriculorum bovis suppeditavit. Capreoli ventriculos vid. apud Veschium de Magropilis. Supra ex Levit. XI. bisulca animalia ct ruminantia, quae cornigera sunt non attenta Varietate in genere hircino caprorum excornium, humlioecte, qui simulacra cornuum deciduorum habent munda audiunt quadrupedia, reliqua verisimile tamen nobis videtur, ante prohibitionem legis i Ihaeletas impune & alia animalia pro lubitu ct appetitu comedisse; quippe Deus inito paelo cun Noa Gen. IX. I. . praeceperat: mas fidi reget und lebet, das sed euer Epeise; mie das grune fraut hab lius elidi alles gegeben, omne quod modetur re vivit, erit vobis in cibum: quasi olera virentia tradidi vobis omnia ; ita tamen, ne viva comederentur animalia, sed sanguine effulo necata ut essent: Pillein ess i das diei ch nisti, das noth lebet in stinem Eliit; excepto, quod carnem com sanguine non comederis ; sublata lege Mosiaica, qua DEus Israelitas ab omnibus populis, tanquam sibi proprium, distinxit, Christiani fruuntur postliminii jure ex praecepto divino N & suecessoribus dato; unde est, quod & porcos S lepores comedamus. Sed quaeritur: utrum reete faciant Christiani comedendo animalia sanguinea, sanguine non estuso, v. gr. Turdos susscatos p Nobis videtur: vel quod Deus Gen. IX. . solummodo interdixerit commessionem animalium, quae vitam adhuc agunt, die no: leben in threin euellit, circulatione adhuc integra O siilva, illa vero animalia, quae Delo hominis ad vietiim ibisecata, si illim Israelitas, pressa lege lara: vom Edii ten, respexerint nam quod ad cadavera, vel lacerata ab aliis animalibus in victum attinet, ab his S Christiani S Judaeio Gentiles morati imo & Ai πο*α,οι & liii similes abhorrent) vel quod interdictum illud hunc sensum involvat: ne crudae conrederentur carmes: nasSlei sth , das nodi lebet in stinet i Blut, i. o. robes blutiges Sieisii; caro cum sanguine; nam anima omnis carnis nephesch) sanguis ejus est; Levit

XVII. II.

SEARCH

MENU NAVIGATION