Rerum Aquitanicarum libri quinque, in quibus vetus Aquitania illustratur. Autore Ant. Dadino Alteserra

발행: 1648년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

Liber quartus. 2 97 fuit ratio administrandarum prouinciarum In Hisponiam, quae Nat Proconsularis prouincia, Tribunos a Maximo millos cum iure gladij ad compescendos Priocillianistas haereticos, testis est Seuerus Sulpitius. Inter Dialog. 3. Aquitanos martyres, prior eluxit Minni Nitiobrigum Fides virgo nomine dignissima, quae frustra a Daciano blanditijs minisque tentata, ut Christi nomen eiurarer, obtruncato capite feliciter agonem impleuit,ut legitur in eius vita apud Surium,&in Romano Martyrologio. r Patria Aginnensem vindicant indigenae, sed Hispanam assirmat Iulius Dextir: de martyrij loco a nostris non

dissentiens. Agenni, in Gallia Martyres Fides o Sabina, domogemeque HiJan ex urbe civitatis' ς' iv

sub Daciam po e cassiarum Hssaniarum crudelissimo Praeside: & quidem ut hoc obiter perstringam, martyrij locum , statim cuiusque Martyris patriam haberi par 'non est; nam ut martyrij diem, natalem Martyrum v citabant, ita & locum martyrij, pro patria martyrum sumebant: eleganter Gregorius Nyssenus :μ να,τἀ πάθους η-: Patria Mart is est locus in oram. s. passionis. Vt visi sacrum Fidei virginis & martyris coria ' . pus transatum Conchas vicum Rutenorum, in Mbnasterio eius cultu & memoria insigni. Huius traiisationis meminit Ado Viennensis. Passio quoque Beatae Fidis. . . o Iociorum eius apud emetum qua postea Combis trivi sitia A C. x .

Eodem anno, &Praeside, Caprasus nobilis adolescens Aginnensis, qui in specu non procul Aginno urbe latebat declinandae persecutionis causa, cognitis praeclaris Fidei trophaeis, his accensus alacris ad urbem re

352쪽

Rerum Aquitauicarum, Praesidis tribunal perductus Christianum se fatetur,li

norum spem& poenarum minas contepanit, denique inuictus caeso capite martyrij lauream adeptus est, ex eius apud surium, & Martyrologio Romano: Vin nt ιι Hunc Nitiobriges primum sibi Episcopum asciscuntis. cap i; ι. de quo valde dubitarim; nam gesta eius adolescentem agnoscunt,& ita blande a Daciano compellatum serui: Video te decoratissimum iuuenem. Quis igitur credat Episcopatus molem adolescenti creditam iniquissimis temporibus, persecutionis aestu laborante Ecclesia:scio iuniores aliquando ad Epissicispatus culmen prouectos

Timutheum, Remigium, & alia: sed,qub Autore diacant Caprasium suisse Episcopum non habent. Capr

si martyrem concelebrant gesta eius; nec non in ijudem Dulcidius Episcopus,& proximus successor Phoebad ij m. Fidei, α Caprasij martyrum corpora elevasse,& eorum memoriae basilicam consecrasse narratur.

Sed Episcopum nesciit Dulcidius, quem res Ecclesiae suae,& censis decessorum suorum vix latere potuerunt. Basilicae S. Caprasj Martyris meminere Gregorius T , ronensis, & Aymoinus, sed omnes silent de Episcopodi '- tu,quem haud dubiE tacituri iacm fuissent,si de eo qui quam audijssent. Eodem anno Iulianus Viennensis, Ferreoli tribuni militum Comes, flagrante persecutione in Viennensi urbe, Brivate apud Arvernos secessit,cumque sese a nablitibus ad necem quaeu sensisset, apud viduam benignEsusceptus delituit,donec proprio suasu a vidua detectus in manus persequentium venit, ic gladio praeciso capi-

te, martyrio laureatus occubuit, ut docent gesta eius

ta u. : apud Surium , Gregor Turonensis qui se Iuliani

353쪽

Liber quartus. 2 9 alumnum gloriatur, & Martyrologium Rona anum, Iuliani truncum corpus Brivate conditum ubi quiescit. sidonius. Hinc resuscipiet benigna Iriuas Sancti quae Iouet ossa Iuliani.& idem Turonensis: Ecce ades Italanus is Brisare, &Libio hist

o in cap.

Fortunatus, loco supra laudato, Lib. . Car.ε Privatum Gabalus, Iulianum Aruemus abundans.

Iuliani caput a percustare Viennam delatum , ubi Ferreolo consepultum, quod inspuat ipse Sidonius Mam-Lib ep. i. merco Viennens per epistolam gratulatus de translatis utriusque Martyris reliquijs: Tibi fiat concessa est in parte orbis occidui martyris Ferreoli solida transatis , adiecto nostri capite Iuliani , quod i inc turbulento quondam persecutori manus retulit cruenta carnificis.

Eodem anno Victorinus pictavienss Episcopus perperam enim culam Pitabionensis apud Hierony te scii pl. mum in martyrio coronatus est : is scripsit commentarios in sacras scripturas,& aduersus haereses:Graecarum quam Latinarum litterarum peritiorem suisse ait Hieronymus in censu sacrorum Scriptorum:& alio loco de styli penuria eundem notat: Inclyto Victorinus martyrio lis 'ri. '' coronatus quod intelligit eloqui non potest. Inter disertiores tamen Ecclesae patres, & Gentilium litteris velut ID raelitas AEgyptiorum spoliis & supellectile locupletes eum connumerat Augininus: Nonne ajicimus quantolab auro'argento, o vestes arcinals exierit de dipto Cistud e. prianus doctor suaui mus, in Martyr beati mus, quanto ' .Lactantius,quaisto Vi forinus,ltatus, Hilarius, ut de visis taceam. Is alius a Victorino λ quilianko qui calculum

Cycli Paschalis comp osuit mandato Vigilii Papae, no

354쪽

Da illitari Domini cccc LX. teste Gennadio. script.c 33- Eodem etiam anno Lupercus martyrium passus Tom. . ΑΛ Elusae in Nouempopulonia, teste Baronio ;tamen I sephus Scaliger in Ausonium, ex veteribus quibus- Lib. - ς- dam vitis Martyrum Aquitanorum, sub Decio passum refert. Hunc conciuem & martyrem suum praedicant Caesaraugustani, & inter Martyrea Caesaraugustanos Lib. Periste, numerat ipse Prudentius. vis ni rit. Ergo ter*rissacra candidatis , Ame Diues optato simul in Lyercoo C ΦΑ)' Perge conscriptum tibimet senatum Pangere psalmis. Populares vocitant , S.

Anno Christi cccviii. sub Maximiano Apamiae; ad Aurigeram amnem , in pago Tolosano , martyrium subijd Antoninus , de quo in Martyrologio Romano & alijs: non Apamiae in Syria, ut sibi per-

Iib.ia haec. suasit Vificentius Beluacens , vel Pamiae, quam Iulii hibis . lius Dexter locat in Hispania Tarraconensi. Huius A ς β' lartyris caput diuinitus in nauiculam missum adstantibus duabus Aquilis albis per Aurigeram amnem , secundo flumine subuectum in Garumnam, Minde in Tarnem, ac E Tarne per Auarionem aduer-- se amne peruenisse in locum , qui tunc dicebatur vallis nobilis, & postea S. Antonini nomen accepit, in finibus Cadurcorum & Rutenorum, quem locum olim Antoninus dum superstes erat praedicando ver-. bum Dei adierat, unde notus erat Festo principi, &Domino illius loci, & caput littoro expositum, Festum cuius esset acoelitus. admonitum cum magno

cultu , & yeauratione collegisse proprias aedes in Ec-

355쪽

Liber quartus. . 3οι clesiam commutasse, in eaque caput maturis collo casse legitur in actis bis. huiusce Martyris, quae apud

me sunt. ΑEadem persecutione Diocletiani & Maximiani Rictiouaro Praeside, Domninus puer. x. annorum martyrium passus Apriliaci , id nomen vico Aquit,niae ; cuius corpus Apriliaco a Normanis euerso, primum ad Nobiliacense coenobium , Pictaviensis Dioecesis, deinde Anicium in Velaunis transsatum per Godolenum Nobiliaci Abbatem. Anno Christi cccx. postquam Diocletianus &Maximianus imperium dimisissent, Constantius una cum Galerio Maximino Augustus factus pst, diuisusique est inter eos. ita Romanus orbis, ut Italiam, Asricam, Gallias, Britanniam Constantius : Illyricum, Asiam, Orientem, Maximinus obtineret. Ceterum simul ut Constantius ad Imperium accessit Christianis integra fuit Christianae religionis professio in Gallia , & in illo tractu qui a Pyrenaeo vergit ad Oceanum Cccidentilem , quod de Aquitania aperte interpretandum , & in alijs prouincijs

Nam Ecclesiis qua erant in aliis orbis partibus persecutionem patientibus , solus consentius con

flamini Pater Christia iis permisit uere suam religionem

356쪽

3or . Rerum Aquatanicarum, rasere. Hinc utrisimiliter constantis siversite, non videbatur Elissimum Cbristianam religionem profiteri, neque Galiis , neque Britalmis , qui longe a finibus Italia habitant, nequi bis qui circa P enaum ad Oceanum occidentalem usqοι babit inti

357쪽

AQVIT ANICARUM,

LIBER QUINTVS

C A P. I.

Graecorum error Christianam fidem primum susceptam in Galliasub Constantino. Praefectus Pratorio Galliarum. Divisio Prouinciarum an Constantino tribuenda. Illidius es Iustus Arvernorum Episcopi. Exuperius Rhetor Burdegalensis. IIberianus Praef. Prat. Ga

tiarum.

N No Christi c ccx mortuo Comstantio, Constantinus eius filius natu maior imperium cepit in Gallia & Br,tannia, conspirantibus militum & Pr uincialium votii; tum sublato Maxentio tyranno reriri' summo potitus, memor beneficij a Deo accepti,1 victoriae in signo Crucis partae, Verum Dei cultum amplexus,pacem Ecclesiae reddidit,templa paganorum claudi iussit,&sacrificia vetuit solenni edi i. i Q

358쪽

Aοι . Rerum Aquitanicarum, ciduos sub eo primum Christi fidem suscepisse scrips

bitant, Christia factae sunt, Celtae item Galliae ultim qsi

τε Κελτων , γαλατ- των ε τερ Hre Imperatore multi populi Christianismum amplexi sunt, cellarum in Gasiorum occidentadium. Sed quam hoc salsumst, testes etiam Tertullianus & Arnobius uterque Asria canus, qui post alterum a Christo seculum Christi religionem in Gallia celebremo & innumeros in ea Christianos fuisse contestantur:& ut aduersus Graecos Graecorum fidem implorem, testis ipse Eusebius, qui Lugdunenses martyres sub tempus Aurelii Antonini praedicat , ac epistolam Lugdunensis Ecclesiae hac de rescriptam ad Orientis Ecclesiam suae Historice intexuit: ti ante Constantinum ex eo satis testatus Christianis mus in Gallia, quod Constantio patre Constantini imperante , Gallis impune fuit Christianam sdem prooteri, teste Theodorito. Et Lactantius in libris Diuinorum institutionum, quos Constantino inscripsi, Christi fidem in Gallia,& uniuerso orbe antiquiorem agnoscit, cum Christi legem etiam in ipsa persecutione a solis ortu ad occasum propagatam ait: um vero haec suntl b. s. e.ia verba Autoris, Ab ortuIolis usque ad occasum lex inuinas ceptasu, omnissexus,omnis aetas, o gens, 'regio vn iis ac paribus animis Deoseruiat,eademque sit ubique potis . . idem contemptus mortis, intelligere M uerant aliquid in, ea re uos rara ii, quod non sine causa que ad moretem Hs distura

359쪽

Libar quintus. 3OF, HVθώUfundamenti acsesiditatis, que/ eam religionem

non ramum i iuri s in vexatione nan Ioluat, sed augeat sem per faciat Armior/m. Certe fieri potuit, ut Constantianus Dei cultum in nonnullis Gali arum partibus , tot persecutionum clade,& Barbarorum irruptione & cobluvie, intermortuum aut sopitum excitarit i atque ita

Paulinus Victricium Rothomagensem Episcopum laudat, quod Christi fidem excoluerit in Nervici littoris' tractu. inquit, tenui antehac spiritu fides meritatis fuerat, & hac interpretatione lenire possis quod Graeci scripsere de fidei incrementis in Gallo, alias omnino falsum & commentitium est, fidem in Gallia primum susceptam sub Constantino. Constantinus Praesectos Praetorio quatuor instituit, nempe Galliarum, Illyrici, Italiae, & Orientis. Praese- dium Praetorio Italiae in Urbe ue Praesectum Praetorio Galliarum Treuiris collocauit , autore ZoZ O s Prae-- . fecto Praetorij Galliarum dati Vicarii tres: Primo sedes desgnata Treueris , secundo Lugduni, tertio Viennae Allobrogum. Treuirensi Vicario parebant utraque Germania,& Belgica & Britannia insula ; Lug- dunensi quatuor Lugdunenses cum Maxima Sequanorum , Viennensi prima, & secunda Narbonensis, &Aquitania prima & secunda, Alpes Graiae & Penninae, Alpes Maritimae, Nouempopulonia, ut legitur in Notitia Imperij Romani. Constantinum Gallias diuisisse serunt in decem &septem prouincias , in quarum censu suem Aquitania prima & secunda, de Nouempopulonia s.& eumdem . Aquitaniam scidisse in primam,& secundam &tertiam, quae dicta est Nouempopulonia.Primus a Constantino

360쪽

;os Rerum Aquitanicarum, sextus Rufus, qui Breuiarium historiae Valentiniano scripsit, huius diuisionis meminit his verbis:Sunt Gasi ,

cum Aquitania, Britanniis decem in octo Prouincia, Alpes Maritimae, Prouincia quae Ο Massisiensis dicitur, Ambia sis, Viennensis, Narbonensis, Noue Fidonia, Aquitariae duae, Cottia Alpes, Maxima Sequanorum,Germania duae,Be gicae duae, Lugdunenses duae, in Britannia maxima Caesariensis, Britannia prima , Britannia secunda: sed huius diuisonis Galliarum, & singularum Prouinciarum Rufus non

laudat auctorem.

Fati iacto Vrbico Arvernorum Episcopo, illidius in eius succes rem lectus, vir sanctitate, & miraculis clarus Treuerici Imperatoris is est Maximus tyrannus, qui Treueris Imperij sedem constituit filiam a Daemone arreptam purgauit, & curationis praemium tulit, ut Arvernorum Ciuitas, quae vectigalis praestatione in speciebus vini & tritici valde grauabatur, ob vecturae

dissicultatem in nummarium vectigal id commutaret. Is longae aetatis senio consectus decessit circiter an um ccclxxxv. Habuit Archidiaconum nomine & re Iustum , qui magistro consepultus, ut resert Gregorius Lib. i. hist. Turonensis, tamen ipse Iustus Episcopi nomine insi-

de lucC5-gnmir in Epitaphio quod ei politum refert Ioannes Lib. . ziauaro Sidonium: nempe Archidiaconi ob Episcopalem jurisdictionem, in cuius partem vocantur,secundi ordinis antistites,nec non Episcopi vocati. Sic Claudianus Mammerci Viennensis Episcopi frater,qui Sidonio antistes ordine in secundo dicitur, quod esset Ar- tib ep. chidiacturus , a Gennadio Episcopus vocatur. Archi-

Eccla. c. 6 Qiaconos,& Chorepiscopos promiscue accepit Sige-

bertus quasi certarum regionum M villarum Episco-

SEARCH

MENU NAVIGATION