Rerum Aquitanicarum libri quinque, in quibus vetus Aquitania illustratur. Autore Ant. Dadino Alteserra

발행: 1648년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

166 Remm Aquitanicarum,

Agrippae auθiciis. Iursus tumultuante Aquitanii, ab Augusto in eam missus Messala, cui insigni victoria parta de Aquitanis decretus honor triumphi. Tibiillus

Lib. i. eleg. ad Messalam. Hunc cecinere diem Parcaefatalia 'nentes Stamina non vllissi soluenda Deo. .

Hune fore Aquitanas posset qui fundere gevus, . . Gem tremeret forti milite vinctus Aturi Euenere,inouos pubes Romana triumphos, Viat,m euinctos brachia capta Puces. . At te vim ices lauros Messala gerentem

Portabat niueis currus eburnus equis. .

Non sinemne est tibi partui ho 'Tarbella Pyrene, Testis O Oceani littora Santonici, . Test is Arar, Rodamurique setiri magnu que Garumna. Camuri , flaui caerula Empha Liger. Lib. i. eri Idepique ad Messalam, . Qentis Aquila, celeber Messala triumphis . .

Ei magna intonsisgloria victor auis. . Lib. et e denaque rursus ad Messalam, . Neu te vicino remorabitur obuia Marte -mla Gia , nectitisaudax Hi lania terris. . i

322쪽

Liber quartus. 267

decreuit triumphum. Sed hoc interpretandum de Aquitania, ut illa inscriptio de Messalae triumpho, quam . prompsit Iosephus Scaliger in Tibullum. M. Valerius

M. F M. N. Messati Dccxxvi. Coruinus Procos ex . Galba viai Kal. Apr. ex qua di rimus haec acta A. V. C.

D. CC. xxvI. Ipsum etiam Augustum in Aquitaniam v nisse, Spartim per se, partim per legatos eam edo .muisse testis Tranquillus : Domuit aurem partim ductu, partim austiciis si is Cantabriam, Aquitani- , Pannoniam, Anno sequenti, id est Dcc. xxvii. Augustus diuisione Prouinciarum fecit, validiores N serociores Prouineias, quas a Magistratu sine praesidio militari regi, nec facile, nectutum erat , in sua potestate retinuit,& his imposilit legatos,id est Praesides:pacatiores autem Pro - . uincias, quae sine manu militari contineri poterant, reliquit Senatui, Populoque Romano seb magisterio Procoss. hac quidem specie ut Senatum grauioribus imperij oneribus leuaret, sed reuera, ut arma solus pones se haberet. Prouinciae Caesaris iuere,Hispania priter Baeticam, Gallia Narbonensis ab initio,sed haec p*-tis stea facta Proconsularis, Lugdunensis, Aquitania , &ς. 'ABelgjca,Prouinciae Senatus fuere, Asia, Africa, Graecia, August & aliae, teste Dione & Strabone. . MD 7 aEodem anno Augustus in Galliam venit, res Gallicas composuit, & censum Galliarum egit, Vt ex modo cen- .sus tributum & vectigal describeretur. Diσ: ο Λ

Ll a

323쪽

dios Rerum Aquitanicarum,. ruin etiamni fact-ntes, quiasibatastassisse istin eis liasubsecutinueram composeuit, in uit, storumque se tam o, Rempublicam est Ormauit. Hanc ob causam Narbone conuentum Galliarum celebrauit Augustus.FIorus: . Cum illi conuentu Narbone egit, censeu a tribus Gaddis, quas caesar Pater ωicerat fAL Υt per id tempus Circio vento .callit Narbonesi infestissimo,teplum uouit,posuitq; Au- Lib. . Natu. gustus. De quo seneca: Galbam Circius isse ut, cui aedi qμφ' ς ' eia quassanti, tamen incolae grvtias agunt, tamquamsalubrisa tem caeli sui debeant. Diuus certe Augustus templum illi cum in Gallia moraretur uisio fecis. Tum & Augustus Gal-- lias,qus a Iulio trifariam diuise erant in Belgas, Celtas,& Aquitanos, diuisit inquatuor partes,Belgicam,Lugdunensem, Aquitanicam S Narbonensem: & Aquit nicam , quae ante Prrenaeo & Garumna terminabatur, produxi tad Ligerim usquς. Strabo et O b-ος Κρῆ- σαρ τε τζαχῆ της επι χία απέψησεν. 5νους δ'

in quatuorpartes Galliam diuisit,'citras Narbonensi' uincia attribuit, Aquitano eodem cum Iulio fecit isque adiecit decem aliasgent; intra Garumna, in Ligerim habitantes. Lugduni templum communi Gallorum voto Augusto dedicatu,cum ara inscriptione LM gentium,& imaginei s. lingularu insigni testes Strabo &Florus adas inter Aqui etaniam fuisse nihil est quod dubite a ius, cum Aquitania sit tertia, nobilissima pars Galliarum. Tiberio Cari re sub annum Christi xxxiv. Sulpitius. Galba ante legitimam aetatem Aquitaniam Praesidis imperio rexit,inde. Guatum adijt. T quillus :Exin Proianciae M itania

324쪽

Li re quam tus 269 in1ηUerep uit, mox Consistiti mpe x mensis Ord narium g fit. Prouincisis magistratus epocham collig' , ex proxime secuto consulatu,cuius meminit Cassiodorus. CAP, IX.

Initia Christiana religioniginAquitania. Priores Episcopi Aquitania Martialis Lemovicum, idemque ApoHolus Aquitania Vrsinus

Biturigum , Austremonius Arvernorum, Fronto Petrocoriorum, Ausonius Engolis mensium, Cerasius Elusatum.

V L o o sertur Martialem unum ex L x x II. discipulis Domini, anno salutis xLvI. imporante Claudio a Petro missum in Aquitania, cum socijs Alpiniano & Austricliniano, Euangelij praedicandi gratia, elimque feliciter Aquit nos sacris fidei mysterijsinitiasse, &Verbi fidem multis miraculis sanxisse, ac primum Lemovicensium Episcopum fuisse, ut legitur in eius vita, quae ab Aureliano eius succe re scripta dicitur, in Chronico Altissiodorensi,apud Antoninum , & Vincentium Beluacensem - A. c. . t. Martialem Lemovicibus a Petro destinatum tradit Autor vitae S. Genussi : Ex quibus Austremonius,atquespecula s. Martiactouere , qui a Beato Petis directisunt, quorum c. ro.

mus Aruernis postea Martyr gloriosius , sequent ver 'si is O virtutibus confessor clarissimus Lemovicis datur. Nec solum Lemovices , sed & Burdegalense. N Αει. petraenes fidei rudimentis imbutos a Martiale tradit Petrusbus Cluniacensis: MartialiuLemovicis,Burigati,in Pi Dum

325쪽

rro Rerum Aquitanicarum ,

Et sane uniuersae Ecclesiae Aquitaniae, imo & Tolosana Martiale fundatore & auctore agnoscut.Vnde Apostoli nomen ei datum, in Concilijs Bituricensi, Pictaviens,& utroque Lemovicensi, & Ioannis xl x. P. epistolutemporibus Roberti Regis, Martialis Apostolus Aqὐi- pronunciatus;& Petrus Cluniacensis non uno reici, -ςp loco Martialem inter fidei patres, & Apostolos num rat. Nec est quod Martiali Apostoli nomen inuideas ;nam & viros Apostolicos,qui praedicationis ossicio ro. ligionem propagarunt Apostolis accensuit Ecclesia, quod Apostolicas vices perfuncti sint. Theodoritus in

. ad Timo. Paulum : τους 9. νυν

remo, γορ eo sis πάλαι ἐπιθεσαν.. Gos autem Epi copos hodie nominant, Apostolos vocabant: procedente deinde tempore Apostolutus nomen ses qui verὸ Apostoli aetasunt reliquerunt, Episcopatusautem appetiarionem iis imo uerunt, qui quondam Apostosi uominabantur. Sic Timotheum Pauli discipulum Apostolatus honore

Andreae N Lucae aequauit Procopius,cum ait i in tem- Lib. i. deplo Apostolorum CP. ii uenta corpora Andreae, Lucae, aedis Iustis & rimosthei, τῶν Q, λω ἰ&Martiali eo magis con- . uenit nomen Apostoli, quod is fuit unus ex Lxxiia dipcipulis,penE sortis Apostolicae, & quasi pars fuit animi. ω corporis Petri, a quo sacrae legationis ossicium fusi et ...d ipsiu baculo, unde tradunt Romanunite. I. Ei Pontificem non yti baculo pastorali. Eodem tempore Ursinus Biturigas, Austremonius Arvernos, Fronto . A. c. .L. Potrocorios,a Petro in promulgationem Euangeli j l gatus memoratur, ut obseruatum ex Chronico Altio

326쪽

Liber quartus. . 27 I sodorensi, Petro Cluniacens, Gregorio Turonens, c i m .es alijs: Eutropius vero saniones a Clemente P. missus memoratur eidem Turonens, & martyrio vita finiisse: ca. a. at it

eodem etiam tempore ferunt Amatorem baiulum , ieu Glor. mare. .

nutricium D. Iesu Christi cum Martiale, & sociis in P isi Aquitaniam venisse, & in pago Cadurcorum in horrenda solitudine Virgini Maris Oratorium dicasse,& in . eius limine sepultum,eoque religionis causa profectum

Henricum II. Regem Anglorum testis Robertus Mon A. C. iirt.

tensis. His cunabulis paulatim adoleuit religio in Aquitania,& a Martiali ordinati Episcopi per Aquitaniam, inter hos Ausonius Engolismensuria, ut est in Gestis si monum. M S. Episcoporum & Comitum Engolisinensium. Per ieadem tempora fertur Cerasus Saturnini Tolosani antistitis discipulus Aquitaniam,qua ad Pyrenaeum pertinet, Christianae fidei cun bulis in imasse,& Elusanam Ecclesiam instituisse. Eius sacrae reliquiae bimorrae quies cunt in Monasterio antiquissimo Ordinis S. Benedicti, curationum & miraculorum fama percelebres. Iacobus Sirmundus,&alij eruditissimi viri Martialem, Au- .stremonium, Diodysium, Saturninum,& alios reij ciui

ad tempora Pecij,hoccst ad annum CCL. mouetur au' . toritate Gregorij Turonensis, qui Martialem, saturni- tim. r. lilia.

num&socios, Dech tempore in Galliam venisse tra- 'i' i' didit:.Locuples eis suffragator videtur & Seuerus Sulpitius, quo loci scripsit, seritis trans Alpes Dei religionem susceptam, Hec ante tempora M. Auresij Antonini martyria visa in Gallia. Ego tantorum virorum iudicio obstrepere nolim, inani tamen litterarum palaestragr auem religioni sententiam iactari, satis alienum sen- .

tio ac probabiliano i desunt testimonia & argumenta

327쪽

a1a Rerum Aquitanicarum, quae sulpitij, & Gregorij fidem eleuant. I. Vtrius,

que testimonio refragantur veteres abulet Ecclesiarum totius Aquitaniae, quae Martialem & socios, a Petro in Aquitaniam legatos contestantur, nec Sulpiiij, & Gregorij auctoritas tanti est, ut Ecclesiasticorum δυπῖ .fidem conuellar, quorum auctoritas maximh valuit in Ecclesia, quod ad origines Ecclesiarum & successiones

Episcoporum. Tertullianus aduersus Haereticos: Edant ergo origines Ecclesiarum se aram , euoluant ordines Episcoporum 'orum, ita per succe tres at initis decurrentem, ut primus ille Disicopus aloem ex Apostolis , aut Apostolicis viris, pii tamen cum Apostolis perseuerauerit, habuerit auctorem mantecessorem'ita ex Diptychorum fide Hierosolymit norum Antistitum successionem prodidit Eusebius:

Lib. i. hist. b arcum nc ais ortu Κα ανον ρατιῶν -- capo . ' : Ps quem Episcopatum tenMiseCassianum suu sonum tabula quae illic seruantur ostendunt. II. Ut testes testibus oppugnemus aὸsunt melioris arui

auctores, qui fidem iam ab Apostolis in Galliis acceptam consentiunt: Lucam Euangelistam Euangclium promulgasse in Gallia, Crescentem a Paulo missum in aduerLZη- Gallias, testes Epiphanius & Eusebius nempe a Paulo ζζ. Crescentem Viennae, Trophimum Arelate, Paulum ij. l: Narbonae institutos Eeiscopos addit Ado Viennensis. Ecclesiarum in Celtis meminit Irenaeus; Marcianum

Lib. i. c. . fuisse Arelatensem Episcopum sub annum C C L v III.

' & plurimos Episeopos per Galliam scimus ex epistola

kp 0 Cypriani ad Stephanum Pap. qua submonet Pontificem de deponendo Marciano ob labem sectae N qua- . tiani,& de Coepiscopis Galliarum ab eius communione abstinendis, quae omnia plane demonstrant Ecclesias

328쪽

Liber quartus. a 3 sas Galliarum iam olim landatas non ante aliqudia nos, in hanc sententiam Zoetimus P. in epistola ad Epis.copos Galliae, Trophimum qui fuit auditor Pauli primum fuisse Arelatensis Sedis Antistitem,& ab eo fonte omnes Gallias fidei riuulos hausisse praedicat, & Innocentius I. in epistola ad Decentium, Ecclesiae Romanae traditiones seruandas docet, & Romani Patriarchatus iura per Italiam, Gallias, Hispanias, Africam, Siciliam, insulaque adiacentes confirmat, quod eae Prouinciae a Petro, eiusque successoribus sacerdotes accepissent, quod non nisi de proximis successoribus interpretam dum ; nam & Prouinciarum Ecclesiasticuum diuisionem ab Apostolis, & B. Clemente repetit Gregorius .

vii. I II. Si Galliarum situm spectonus quis sibi se

deat Prouinciam Galliam Italiae conterminam, pubcherrimam orbis Romani prouinciam atque adeo It liam verius , quam Prouinciam, Romanis ciuibus pas

sim habitatam, ita inofficiose pro derelicto tabitam a Petro, & Paulo, ut Doctoris inopia sola Gallia Christum nesciret, cuius nomen iam pb ipsis Apostolis peruenit ad Barbaros Creditur Paulus per Galliam tramsisse in Hispaniam : dicesne Paulum n glecta Gallia totum se conuertisse ad Hispanos, de Christianam fide quae igneo spiritu serebatur, pedestri & testudineo grvdu in Galiam accessisse λ IV. Non satis sibi constat ipse ..

Gregorius : alio enim loco Saturninum ab Apostolorum discingis Episcopum ordinatum,& Tolosam mis sum auctor est: vero Mart ,ut sertur ab suturum discipulis ordinatus in urbem Tololatium est directus. . 'Idemque ait Martialem a Romanis missum Lemovices, nulla mentione iacta de tempore missionis: igitur Sambi m

329쪽

a14 Rerum Aquitanicarum, missar itas Episcopus a Romanis missus Episeopus nuria Lemovicina praedicare exorsus est. Tum falli potuit Gregorius, qui actorum Saturnini fidem secutus est, falli po- . tuit de Seuerus, qui iunior histrariam scripsit. V. Iam a Nerone desaeuijt persecutio in Christianos per omnes Lib. 7- c s orbis Romani Prouincias, teste oroso , cu gitur credamus mitius actum cum Gallia , quae Italiae finitima, facile Romanorum furori exposita fuit Vt ut sit Franci& Aquitani Martialem summa semper religione coluerunt, huiusque gratia Regct nostri Lemo uicervis Ec clesiae praedia vectigalium onere solusrunt; quam ob rem Leo Pictaviensis impie iactabat apud Turonensem, Lib. . hist. Martinum & Martialem nihil fisci viribus 'tile reliquis. se. Et Eligius Novio mensis Lutetiae Basilicam S. Ma tialis a fundamentis instauravit,ibique C C C. virginum coetum locauit ante M. annos, ut legitur in vita Et ij,

Tom. s. I. Decemb.

C A P. X.

Statius Surculus Rhetor Tolosanus. Vibius Auitus Braeses Aquitania. Statua assercurii apud Arvernos fabrefecta a Zenoaoro . Ga liartim defectio. Hasconum terita a Garba co- hortes. Iulius Cordus Aquitaniae Proes, .

quitaσia defectio ab Othone ad Vitellium.

Vs Neronis tempus Statius Surculus Rhetor Tolosanus in Gulla claruit. Eusebius: Statius Surculus Thol anus in Gallia celeberrime Rhetoriacam dotam , quod ab eo orepex jt Robertus Altissiod

330쪽

rensis. Is alius a Statio Papinio Poeta,quem math Dan tes Florentinus facit Tolosanum. Nerone Imperante Praeses Aquitaniae suit Vibius a scit Zenodorus: is artis fama Romam euocatus a Nerone. Plinius: Verum omnem .amplitudinem statuaruis eius L generis vicit aetate nostra Zenodorus, Mercurio facto in ciui- tate Gadliae Aruernis per arinos X. Η. s. C C C c. manipretio. Postquam satis ibi artem approbauerat, Romam accitus est a Nerone Sc mox. Statuam Arvernorum cum faceret Prouincia Vibio Auito Praesidente. Aquitaniae Praesidem fuisse censeo, non Aruerporum dumtaxat ; nam Arvernorum

pagus no fuit Prouincia,sed pars Prouinciae Aquitaniae. Sub annum Christi L x i x. Galliae a Nerone desecerunt, auctore Iulio Vindice Gallo.Cognita defectis . ne Legatus , idem Praeses Aquitaniae , cum suis viribus dissideret suppetias quaesit a Galba, qui Hispanijὲ princrat: sed Galba mox acceptis litteris Vindicis , qui ei deferebat imperium,coditionem recepit, &ab exercitu

Imperator consalutatus, Tr quillusi Legato luitaniae In Galba auxilia implorantes pervenerunt Vindisii liturae hortantis ς'r' 'ut humano generi assertorem,Ducemque se accommodaret. .

Galba in Hispania Imperator designatus,Vasconum qui Pyrenaei iugis habitabant cohortes legit, quae po

- stea singularem operam praestiterunt in tumultu Bata-' . uico. Tacitus: Vasionum sectaeὰGalba cohortes tum accisae, ..' doni castris propinquant auditopraeliantium clamo re intentor hostes a tergo inuadunt, latioremque qua pro numero terrorc

SEARCH

MENU NAVIGATION