Historia rerum gestarum a Brabantiæ ducibus. Authore Adriano Barlando

51쪽

3 et Chronica Brabantia meum. de plurima mortis imago ; Galli ad postr mum egregie vicere, captis etiam quatuor exercituum Ducibus, inter quos Flandriae Comes, Otho Imperator, de Henricus, viri impigri, cum strenue aliquamdiu restitissent hosti, amissa exercitus parte multo molina, cum paucis fuga elapsi, consulunt saluti suae. Non multo post Henricus re fidei hostibus caesas, principatum suum m morabilem reddidit. Anno proxime ins quenti, morbo correptus gravissimo, Col niae Agrippinae fatalem obiit mortem, cum annos quadraginta octo rerum potitus esset. Corpus illatum sepulchro Lovanti in sede sacra Petro Apostolo, visitur erectum me

dio choro monumentum.

Liberis ejus. Item Caenobium Vallis a cis apud Lomnium, unde nomen

ceperit , S a quo sit conditum.

d EFUNCTO patre, Brabantiae Principatum tenuit Henricus filius, quem magnanimum video a quibusdam appella-- Otum. Ex Maria uxore quam

acceperat, Philippi Romanorum Regis fi

liam

52쪽

Granica Brabantia Ducum. 3 3liam, nati huic filius nomine paterno, de mliae quatuor. Natu maxima quae Machreb dis vocata est, nupsit tunc temporis Gali rum Regis fratri. Altera in Baptismo nominata Maria virum habuit Ducem a My ren. Tertia Matrix in matrimonium cob Iocata Thuringiae Lanigravio (ea est dignitas apud Germaniae populos ) Omnium

natu minima, cui Margaretae nomen fuit, monasticam vitam amplexa, claruit sanctitate in Coenobio Bernardini ordinis, locum nominant Vallem-ducis,Lovanio distantem milis duabus, regione amoenissimam. Comdidit hoc monasterium Henricus secundus, de quo nunc agimus, videturque sumpsisse appellationem Ducis a conditore Duce.Post obitum Mariae duxit aliam uxorem nomiane Sophiam , clarissimis ortam natalibus; quae mulier per omnem vitam pauperib

& egenis multa distribuit. Eadem peperit Henrico filium, qui& ipse a sacro Fonte

paternum accepit nomen.

' De Bellis ab eo gestu.

HIc Princeps ad Rhenum, ad Mosam gessit bella diversa. Coloniam gravi

obsidione fatigavit, non potuit tamen ese pugnare. Cum caede igitur suorum inde rini

ue s jectus,

53쪽

; Chron ea Arabantia Dueum. jectus, incensis omnibus villis ac sedificiis quae circa urbem visebantur, abiit. Hemici hujus temporibus vixerunt, Albertus aenomento Magnus, Thomas Aquinas Pro

dicatorij ordinis, viri ambo insignes; in C lonia Agrippina ille, hic Parisiis pro iis est

sacras litteras.

Quomodo Romanum Imperium sibi det tum recusaverit, S morte ejusdem TNnocentius quartus Pontifex Romanus, ubi Fredericum secundum, hominis ut quidam scribunt) calliditatem pertaesuhaiadi set Imperio, ad Henricum Brabantiae Ducem litteris datis, eum rogavit, ut rerum Imperii gubernationem susciperet : quod

Henricus fortuna contentus sua recusavit.

Guillelmum Hollandiae Comitem ac sibi ex sorore nepotem Romano Principi commendans, quae commendatio efficit, ut post Hemicum Turingiae Lanigravium, qui Frederim successit, Guillelmus sit Romanus Rex declaratus , de cujus caede apud Frisios dixi in eo libello, quem de Hollam: diae Comitibus seorsim edidi. Henricus de quo agimus hoc loco ingentis animi Primceps, vita functiis est anno gubernationis Brabantiae vigesimo secundo i corpus ejus

54쪽

Chronica Arabantia Ducum. 33 sepulchro illatum in Monasterio, quod lingua nostrate Vileer dicitur.

HENRICUS III.

De ejus inore, Liberis, S quibusdam abh. ENRICUs tertius, qui patri suffectus est junxit sibi m

trimonio Aleydem Burgundiae Ducis filiam , ex qua suscepit filios tres, HenricUm, Ioannem, Godefridum, filiam unam Mariam , quae postea nupsit Gallorum Regi Philippo nominis hujus tertio. Praefuit hic Princeps ut bonus rector, benignus vir, ac facilis, 3c ad promerendam omnium gratiam natus. Pacem toto administrationis tempore coluit. Sed optimum ac nobilissimum Ducem, nostris hominibus invidentia fata e medio sustulerunt, cum annos rexisset tantum tredecim. Uxor postea aliquamdiu sanctissime administravit, filiis adhuc impuberibus. Uterque s pultus Lovanti in Coenobio a se condito Praedicatorum , ad partem dexteram arae

maxime,

55쪽

Chron a Drabantia Ducum

IO ANNES I

De Principatu tim, Discordia inter Lovanium S Mechliniam. NNo S. ab obitu Henrici, Primores civitatum Ioanni ill secundo filio Principatum Brabantiae deferunt , nam

Henricus natu mavimus, naturet vitia quaedam doneus non erat ad gubernandum. Hic postea consilium secutus Mechliniensium Principis, viri prudentis, vitae dedidit se monastiacae, unde maxima est orta distordia inter Lovanienses&Mechliniae Principem. L vanii Cives injuriam factam Henrico dic bant , qui si parum erat ipse idoneus ac li bilis ad gubernandum, per alios rerum p

ritos viros gubernare potuit. Haec tum rat sententia Lovaniensium. Paulatim res eo processit, ut ec portas claudere sint ausi, cum matre Aleyda appropinquanti Ioanni. Per idem tempus exisse traduntur L Mnienses in agrum Mechliniensem, ferro flammaque omnia conculcaturi , quod cum Princeps loci audisset, confestim

56쪽

Chronis Brabantia Ducum grgressus cum suis, ad pugnam se expedivit. Certatum est atrociter, ac tandem inclin vit eo victoria, unde plus roboris fuit. Auxiliaribus urbium aliarum copiis adjutus Mechliniensis, Lovaniensem fundit, fuga

De Uxoribus ae Liberae ejus.

Post haec Joannes Lovanti quoque Prim

cipatum suscepit. Margaretam Philidpi Galliarum Regis filiam in matrimonium acceptam dilexit unice, quae postea doloriabus partus extincta est. Inde duxit alteram ejusdem nominis, filiam Guidonis Handriae Comitis; ex qua tulit filios, Ioannem& Godefridum, quem amisit admodum juvenem. Natae filiae totidem, quarum uni Margaretae, alteri Mariae nomen inditum

De Beleto gesto eum Archiepiscopo Coloniensium, S ejus Victoria.

o Bierat mortem Henricus Limgiae Princeps : quo nuntio ad se tiam , Joannes Dux Brabanticus , eo ad publica negotia componenda proficiscens, (emerat enim legitime eam terram l

57쪽

g s Chronica Brabantia Ducum. Gelriorum Comite Rumundo objicientes cum haud invalida manu, ad exitum perducere non potuit, quod animo conc perat. Magno studio contrahebat undique auxiliares copias Geldrus ad bellum ins rendum Brabanto, in sociis erant Coloniemsium Archiepiscopus, Henricus Comes L ce urgensium, C ranus V kenburgus Princeps. Quae conspiratio tantum abest ut deterruerit Ioannem, ut confestim etiam cum armato milite, in Archiepiscopi loca tumultuose irrumpens, omnia late vast verit. Pax deinde, sed frustra mota est. AE-gerrime ferebat Dux Ioannes, quod Trajectum ad Mosam (qui componendae pacis locus fuerat constitutus Gelaiae Princeps

venire contempsisset. Ad haec nuntiabatur, eumdem Luce urgensium Comiti, a cepta ingenti pecunia Getricam terram vendidisse. Ioannes igitur irarum plenus, cum multitudine armis instructa, in te

ram V kenburgensium proficiscitur, C loniensem ( cui maxime infensus erat) o, sessurus. Ille vero ubi vidit hostem sibi im-Z inere, fugam cepit, quem Dux per momachivas insecutus, omnem ipsius te

ram est foedissime depopulatus. Brevi post Coloniae civium, de Principis Juliacensis rogatu venit ad obsidendam arcem mmm

58쪽

tidie sc Eratorum manus eXcurrens, pecvi. gotiatores, aliisque mercibus exuebat, Pete Tm molaom incommoda fuit circum

3 his Emporiis. Ad arcendum Ducem, C Ioniensis validissimum paucis diebus comtraxerat exercitum, & auxilia ab his , qui Ioanni ex confesso adversabantur; jam non docia aberat hostis ab arce, cum certior iactus de ejus adventu Brabantus, magno animo processit obviam, suosque brevi in tione, ut eo die strenuam sibi navarent op ram, hortatus ,. canentibus signis in adve lam procurrit aciem 1 secutus miles ferocia ter dimicat, protractaque in vesperam pugna, vicit tandem Brabamus. Ceciderunt ex Ducibus, qui Antistiti venerant auxilio, Henricus Luce urgensis Princeps, fiatres . eius tres, &alii plerique illustres viri, Amtistes captus, & cum eo tota fere nobilitas. Cata multitudinis numerus parum iniri, potuit, Satis eonstat multo plures ex AD , chiepiscopi exercitu quam Brabantico c , cidisse. Hanc victoriam adeptus Ioannes, odi mem diruit, dirutam solo aequavita

osolle

59쪽

o Chronica Brabantia Ducum. De Animadversione in quemdam Petrum, cognomento Erosenium.

BIennio post, praedives quidam in Gallia

Petrus cognomento Brosenius, Ioannis hujus sororis squae Philippo tertio Gali tum Regi nupta erat amore incensus,cum illa semper congressum ejus declinante, ibbidinem suam explere non posset, eam hpud Regiam Majestatem, cui longe re rissimus erat, criminis detulit, nescio quid commentus meminam perpetrasse, tantumque effecit, ut jussu Regis in custodiam ab ducta, de vita periclitaretur. Ad quem tam atrocem nuntium tacitus Joannes, Parisium properat, ubi soror custodiebatur, hic re diligenter investigata, & sororem false delatam liberat, de Petrum delatorem l

queo necat.

De Obitu Aledida conjugis Henrici tertii. ANno qui erat abortu Christi millesiamo ducentesimo octilagesimo tertio moritur illustrissima mulier Aleydis, mater Ioannis Ducis de uxor tertii Henrici, sepulta Lovanti, ut alio dichium est loco. Haec mulier in vita multum dilexit, & omnibus a D

60쪽

Chrovisa Brabaaelia Ducum. resis benevolentiae prosecuta est ' m Aquinatem, Praedicatorii nominis ubn, ( ut ante dixi ad quem Parisiis agen

1 frequenter scripsit, consulens eum per eras, quibus rationibus in hoc mortalit pelago, caelestem sibi patriam demereri Iet. Ioannes inde filiam suam Margar a virginem egregia forma nuptum d Henrico Lucemburgensium Comiti,s Henrici filio, qui in pugna fortiter o diuit, non procul ab arce Weronc. Junior Henricus, postea factus Romanorumperator, in Italiam transcendit.

Nuptiis filia Anglorum Regis, S Murti

T Aud multo post celebratae magno adia paratu nuptiae Anglorum Regis filiae. quas Ioannes quoque profectus cum pus errimo equitatu, incredibili omnium labia excipitur. Per eos dies, ut in publico udio fieri solet, concurium est hastis. Ino certamine Dux idem, dextro an laevo Rhio incertum est est e vulnus accepit,

quo paucis post diebus vita decessit. Cu-; morte vulgata, major quam credi possit stas, totam Brabantiam occupavit. Egem: enim clementem, pium, & beneficum Prin-