장음표시 사용
221쪽
processione spiritus sancti do trinam defendendam breuissimam scripsit epistolam seruatam nobis et ALLAT iii studio in publiacam productam lucem. Nominis similitudinem agnoscunt omnes. at quaenam ei vis insit argumentandi non diuersos esse, quibus idem sui nomen, cum sexcentis aliis Iudaeis et christianis commune. et omni tempore inter Graecos non infrequens, nemo perspicieti Accedit Iesaiam cuius in epistolarum inscriptionibus fit inentio. adpellari et monachum et domesticum; at ne de monastica quidem .Cyprii vita quid constat domesici vero vox cum alia ossiciorum aulae Byzantinae genera tum scholarum regendarum munus significat quo hune iunctum esse aut Constantinopoli vixisse unde discamus penitus me sateor, ignorare. Nec tandem praeterire libet, quum epistolarum scriptor maxime alienus sui a Latinorum sententiis immo ad eas conuellendas nonnullas ex illis composuit; m vigesista vero octaua de spiritiis sancti processione data opera contra Latinos disputauit, vix posse exspectari ut cum Cyprio amicitiae arctioris vinculo esset coniunctus eique haberet tantum honorem quantum suo Iesaiae in tot epistolis tribuit. Quis enim nesciat odii magnitudinem et acerbitatem, quo Graeci Latinis iiii hin Graecos iisdem fauentes, sunt prosequuti
Qvinvs N Ara rationibus, ut a Lucchas epistolas prosectas esse, statuamus commoueri nos velint quos dixi, viri docti, secundo loco nunc est inquirendum ovo Nus cum ALLATI nulla adtulit nisi IcHAR Ll GLYCA nomen, in maxima
parte codicum scriptorum expressum. Legitur illud in titulo collectionis, non singularum epistolarum inscriptionibus, ubi nullum prorsus scriptoris nomen inuenitur ex codicibus vero quos supra umeraui, GLYc A nomen habent, . quo usus est sc HoT
222쪽
FABRI CI M . Augusanus, Bodleiani bini, Gudianus. Ricea dianus Mose i is, citelerianus. Caueamus vero . ne huic arguis mento imprudenter iusto maiorem tribitamus auctoritatem et vim. qtiae egregie cum dissensu aliorum odieum tum vera tituli, qui collectioni praefigi solet, Origine imminuitur. Esse enim libros, qui non GLvc Ag sed Eo NARAE, tamquam epistolarum script ris, nomen prae se serunt; nec nimis exiguum eorum numerum, docent supra commemoratorum codicum exempla, Constanti s litani, quo v I. Axius usus est,' Onianorum, in quibus Eo MA NAE OlIlen ALLATIVM oportet inuenisse, Gallicaui, de quo LABBEus loquitur, Paripiensis, quem v RE N v legit, Iosequentium de quibus MATTHAR. I testatur et cibarιb iuni. In. scriptionem vero eollectionis non ab epistolarum auctore, siue LYCA fuerit, siue Eo NAn As sed a librariis suisse adpositam inimtelligitur ex praemissis nomini honoris et revorentiae vocabulis. qualia sunt in codice Vindobenenfli primo et Riceardiano τω σοφω- πα- κω λοιωτατου σαηλ, που λυκα, et in Parisiensi επιςολα κυρου Io που πιναρα κα προτο-γκριτ κα δρου γαem τη βιγλης. Librariorum vero, quum de librorum, quos descripserunt auctoribus edunt testimonium, saepius ambiguam et incertam esse fidem . nemo negabit nisi criticae artis penitus expers sit, I MAroag M igitur inesse, non dissiteor, argumentandi genesi, uniuerse considerato auctoritatem, quod Amius, ut GLYCAE epistolas vindicaret, adhibuit; sed negligentius exposuit Breuissi. me pro GLYc sat inquit, i quod illarum e solarum plures eius quoque annalibus totidem verbis insertae sunt, rei tamen exemplum nullum profert, aut indicat. Quum meum esse sentirem, num vera dicat Italus, diligentius inquirere, hoc quidem inueni,
223쪽
in notinullis, non multis, epistolis easdem proponi et explicari
quaestiones, quas i annalibus tetigit aut fusus tractauit Locas tum utrobique easdem plerumque obseruari sententias: saepe, non semper retineri eadem verba eorumque seriem eadem denique doctorum veterum effata aut conciliorum ecreta recitari. Atuero tantum abest, ut integrae insertae sint epistolae ut sempersere sint annalibus uberiores et verbosiores tantum abest v re. rum aut verborum militudoisi omnibus numeris absoluta ut
frequentius utrumque genus dispar si et varium. Ut verbis meis fidem faciam epipolam secum m. 'quae inter illas tenet principa
tum exempli loco proponam. Quas hae continet de statu Adami, in quo ante lapsum sui constitutus, quaestiones omnes et ad eas responsiones, admodum vanas et pules, ne dicant pueriles in annalium inueniri opere, ob adit in oculos. Neque infitiari libet in utroque monimento e*mdem frequenter esse v cum formularumque seriem et Prae in annalibus proseruntur. Mirum loca in epistola repeti aluero longe plura in hac legimus. maioremque testimoniorum numerum congestum, quam in illis, nec rara est verborum dictionumque commutatio omissa denique aut strictius expressa quae annalium scriptor aut solus habet aut copiosius persequitur. p Quisquis hanc epistolam cum disputatione, in annales translata, sic comparauerit, nullam sentiet imponi sibi neceIstatem, utriusque num esse eumdemque auctorem decidendi, nec tamen a coniectura acienda sibi temperabit epistiolae script rem legisse annales atqtie ex his tamquam sonte, quae placuerint, in suo riuulos deduxisse. Quae inter alias epistolas et anna. Ies obseruatur, conuenientia leuioris momenti esse videtur et las ' o nes pari. I. p. s. in Iaa. of - 138 p. 4I-rs6 p. 84.
224쪽
est epistolarum uine rus, quibus res uberius tractantur quarum annalium scriptor, licet ab eius instituto non fuerint alienae aut
nullam. aut paucissimis verbis secit mentionem. ιν Tandem, quod rei caput est in epistolis disputationes fiunt de quaestionibus, ex sacroicodice aut sanctiora disciplina desumtis, non abstrusis et reconditis, sed quae media aetate a multis proponi et discuti et uti reliqua omnia quae ad religionem pertinent patrum auctoritate solebant diiudicari, ita ut eu easdem in unius hominis mentem venire, aut ab uno tractari et te ut hic lactum M potuisse expediri, statuamus, nulla sit caussa lEx his vero id consequi, quisque intelliget, ut rationes qui- hiis nouam coniecturam confirmare student viri docti, eidem comprobandae et supra omnem dubitationem collocandae minime lassiciant. At non solum ambigua et incerta sunt quae si proisseruntur, cum de aetate tum de scriptore epistolarum iudieia; sed opposita etiam iis sunt aliorum, qui in aliam disceditnt se tentiam argumenta de quibus nunc ut dicam, meum ossicium a me postulat Epistolas igitur non decimo quinto, sed duodecimo, neque a GLvcA; sed Eo NARA compositas esse, sibi non nulli in quorum mi mero rimarium locum V FREAN vs tonet,
sibi persuaserunt et ut ali iis adsentirent, eodem si fiant ratiocinandi genere.
Huius generis sunt epistoIa a.
tate habentur, admodum pauca sunt XLII. XLIII. LV oll. ahinas. p. 86. p. 4 . . Adda epistolam codicia
Moseon fis II l. nee meren nisi neglirgas, ignorare nos aron erila episti,t rum, quae in amplissimis collidionia exempPa inueniuntur, sod a Vindobo-
225쪽
H Piii MUM enim epistolas inter feeuli duodecimi monimenta
ebllocanda esse ut comprobent, simili modo ad nomina eorum, quibus illae sunt dedicatae prouocant, monentque inter hos esse, quos seculo duodecimo in vivis suisse, certe sciamus, Ex horum numero eminet MANUEL OMNEM Us imperator Bygantinus Alexit, in cuius morte desinunt Luc Acet Eo NA A annalesides nunt, filius ann. Cta XX mortuus. In nostra episesarum collectione locum trigesmum nonum occupat opusculum, eo coninsito eonfectum, ut AxvκLin litterae ad defendenda astrologiae studia exaratae et ad monachum quemdam missae defenderentur. eui α απολογητικου titulus est inscriptus. Quisquis huius vel iniuria, vel clausulam inspexerit, illud non modo tempore Manuelis, sed etiam ad Manuelem, ut epistolam scriptum fuisse, fatebitur neque infitiati sunt ovo i Nus et Aratus. Nulla alia interposita praecedit epistola ad ALYPiv monachum, qua astrorum scientiam sue potius ex illis sutura praeuidendi vaticinandique artem christi in homine indignam et ab eo esse negligendam, ostenditur. Cui obiectum es ἀροαπολογητικον et per consequens illam ΜANvELis aetate immo ad huius litteras quibus ασξολπιας caussam egit, eo futandas fuisse consignatam, lubens adsentior Dupvκ suxo sed MAMvEL E eius auctorem esse, putauit tum uni antiquid
passus est eumque Malli recto vidit ovo Nus. Bini ergo in nostra collectione exstant libelli, quos seculo XII adscribi oporistet: ne audiri fas est, o vni Num, qui epistolam ad Alypium
G LYc scriptam ὐταπολσγητικον licet vetustum opustulum;
tamen ab Alypio ad Lucasi responsi loco, missum, sicque inter huius epistolas fuisse numeratum, finxit, neque ob aliam caussam finxit, nisi ut suae opinion inseruiret. Post AK vi LEΜ. IOANNE Ducam, ad quem binae collectionis epistolas datae sunt in monimentis rerum, seculo XII. gestarum, probabiliter commemorari, supra iam monui.
226쪽
Dκ iunca Luca deberi epistolas sententiae replagnam e dices, obseruant quorum inscriptio ONARAE nomen exprimit. Horum vero codicum licet numerum non contemnendum nec prae stantia eos ceteris inferiores esse certum sit nihilominus eorum auctoritatem non tantam esse ut tuto ONARA et vere epist larum habeamus scriptorem, ex iisdsm caussis intelligitur, quaa contra simile argumentum, quo Luca istae vindicari solent antea sunt prolatae. e uti HAeTEM Us alloriam cum de aetate tum da auctore epist larum sententias earumque caussas enarraui et quantum his adprobandas illas insit ponderis quidue singulis aduersetur exposui iuperest ut quid mili in hac re ancipiti et controuersa veri sit simillimum, breuiter addam. MI. Quamuis laudati a me viri multa diligenter collegerint et ingeniose explicauerint, quae cuique suae opinioni confirmandae. viderentur apta et idonea nec tamen satis adcurate et subtili, ter ea subduxerunt sed lapsi sunt in vitia quae contra historicae artis leges et recte ratiocinandi praecepta numquam impune committuntur. Male enim ut quae de parte quadam vera osse pra clare demonstrarunt eadem uniuerse et generatim vera et expedita esse credamus a nobis postulant et fingunt, eontraria sibi esse, quae facile secum possunt conciliari nisi praeiudicata opirenione nos patiamur impediri. i. ii II Binas credo sententias claras esse et perspicue comprobatas:i
alteram ab ovo INO et L AN Io collectione contineri epistolas,. seculo XV exaratas, tres videlicet ad O NATANTI Num Palaeolongum alteram a DUFRRANIO. ροαπολογητικον, siue epistolam ad
227쪽
.tulti'I. His addo coniecturas non seque certias. tamen admodum probabiles, quibus sine haesitatione adlentio D VERRANII epistolam ad Alpium contra astrologiae studia, et binas ad Ioannem Lucam secula citi esse scriptas et ovDINI epistolas a GLYCAprosellas quibus admodum similes in amasibus eius occvrunturitationes. I do ea pu o nimis audacter ovor Numet I. AvivΜodsi .F' cula de imo hinto et Dyruns iuri, duodecimo scriptas elige Ustolas omnes, quotquot συλλο ii ambitu suo compreliendit; v. Ne mitius sentiendum de alia ommuni utriusque partis eoniecisita. qua omnes hylotas unius eiusdemque esse scriptoris, sibi pernaserimi sue div c Aia, siue o ARAN hunc esse velint.
VI. Insignis codicum in num reo epistolarum quas ampi
ctuntur, varietas nostra obseruatione summopere est digna. De illis qui quomam contineant nouimus, exhibent e
quρ in aliis pcum tepet prinium, et quas in Vindobonensibu immi Inli Philo T. V. F sunt
228쪽
sunt quinquagesima quarta et quinta, eas Nomaist mitis gesimam primam et lacundam constituiti, ' . . p.rum i
VIII. Quae si cogito, vix fleri potest, quin perinda mihi aeolim L ABng in mentem veniat suspicio sylloge epistola impe etentim ita tactam uicte, ut corpus, sub nitio breue et mi
muni, additamentis recentioribus eminet et augeretur, si quin uis non sine inula . pistosis inieis , ,rimo ollectis auctoris no men, sue GLvcAκ sue Eo Nasta praefigeretur et in odimbus serioris aeui retineretur libri tamen maioris ambitus ova plecterentur epistolas a diuersis scriptoribus et 'laeti . 'tate min
suit sere eum epistolarum, tum homiliarum altariamqu', i. quari s rtustioris aetatis seriptores reliquerunt, commentationum, ut rece virum opustula a librariis adiungerentur, sine munum adn
imo . ii negligentiae insignem epistularum et libellorum.
c. HRYRO T MI UST 45 HrER ONYmo, aliis sippo. st censentur, multitudinein nos ferre acceptam nemo, nisi ritu eae artis expers sit ignorabit. Ita ergo contingere potuit et vere
eontigit, ut in collectionem erisses m m: iperentvi , ninnistentiu quae eris scimus secuto xv et xv. composta , de et rarim, vero, quibus nulla sui tempὀri vestigia sunt impressa aetate peris manerent omnia incerta et ambigua nec sine ten eritatis suspurione definiri queant. Ex ea n oum octum est ut et numeri et ordinis varietate codices a inui emi distreparent, quod librarii modo pauciorea n o plures, quas adderent, in sinit, berent potestate.
ix. Mihi non distillare sentensam Fa non omnes, sed in
229쪽
tilam ' invii XV uidisias ais tres illas. irae sine dubitatione ista
iustas, Misaamias. X. Cur Eo Nana q) eaedem omnes, aut qnnullae tribuantur, plane, nulla subest cauta, ni quae ex librariorum, qua n
men eius eodiestiis cibusdam messiceriint, testimonio deducitur. At nulla opus est inquisitione. 'io ruitiis nulli fractus a me libelam potant exspectare
His omnibus, quae de epistolis ariamque aetate et auctora adlata sunt iunmm sumtis et rite considerateque ponderatis hoc quidem ei icitur, ut de GLYca tempore ex illis, quod certum sit. et ad conuellendam sententiam veterem evin vixisse seculo XII. aut ad nouam eoniecturam eum inter seculi XV scriptores
adimi esse eomarentandam valeat disrunius nillil. Ματvo sine ne quis mihi se meam orationem cines denii, Diotianus, illud Melamet: strissi probe, -- sum visio, - --- ne nego. rem ita esse
las enim incertior sum multo quam antequam in Luc- aetatem inquirendi ceperam consilium. Nec tamen laboris me poenitet nee pudet, rem relinquere dubiam et incertam quam expediendi, nulla Vis nobis pateti satius est ignotiire quid et isteri ignorantiam quam ne ignorare id videamur vanis et saliaethus coniecturi nos aliosque decipere. Nihilominus senistentiam illam, qua a Lucas inter scriptores seculi M. nume-
230쪽
ratur contraria Opininnii eum sedulo XV soritisse prae&ren. - statuo. Haec enim illa malimbus.difflainminuadiis et implicati videtur esse illa illini ponit .vehi a -a , mine egula, ex quibus id quod confici debet, non necessario. tamen probabiliter consequitur; bee vero solis nititur tonie' ris quibus in historico eniminui, genere nihil Mis esse, in