장음표시 사용
361쪽
Contentionω assee svis est misericordia sn L. Muranam: ράμνὸ otm raservatin est an parorationem,ubi otero solet O ιον via deri. Dehoatus est in Exordιδ quidem hιc assctus: pretatis Gnim sua ai . Ullaiι exemplo pior quosi Iudices usi vati erga misramam, amicum fluum, is Consistem designarum: tum an sonistentione purgat omni crimanatrone, vigustatem generis, O qua' sura, ct militaris artis extollit. eciam eammen ι petendi Consulatus rationem. Denique momenιum ac ponduε expendit futura Conpulaim Murana eontra Cantina terrores arseco sidia i qua omniasternunt viam ad asse rumperoratremis.
' π Eroratio eonstat magno commiserationis affectu : ciuem Cicero in Judicibus excitat, . per deprecationem apericulo Rei p. m. 36. quacum ita sint. a. Ab adjunctis personae L. I, Iuraenae tam externis , quam internis: quod Consul designatus sit, & ante hac florente. fortuna usus; quod jam corpore S animo aeger 8, quod nullum laeserit, quod domi ac militiae clarus in nullius unquam invidia aut odio fiterit. Ibid. deinde ego. 3. Auget commiserationem pathetica dubitatione & subjectione,ab adiunctis exilii, tum praesertim ab adjunctis matris suae,& patris mortui,& fratri .es mancipii Lanuvii. Num. 8 s. siquod Iuppitιν. Ad extremum Consulem strenuum tuturum Muraenam Consul Cicero pollicetur, commendatque Judicibus. Numa 9Q. qu m ego.
. se affeci prope omnis eongcitur ex adyunctis personarum vel L Murana supplicis, , an periculo exilii, vel με paremio. ves delensoria Ciceronui vel Iudicum. Amplificatio autem tribua figuris assurgit,exclamatione, dubiimione, subgeiIione.
362쪽
etii triennium prafuerar Cicero defendit. Repetundaauis tam pecunia sunt dicia,quas socii. sive cives privati a Magistratibus,autIudicibus,aut publicis curatoribus,dicio ra- petiverunt: qum illi auris provincia, aut in urbe, aut objua He eadum,aut objudicandum, auι ob aliud aliquid publice curandum coepissem. xuinio ost in genere iudiciari,an L. laeeue repetundarum sit reus.
Ganus dicandi s subtile se acutum, quod perpetuo in confutatione,at ironia vir satura. uisim Exordio, ct paroratione,
363쪽
365쪽
PRaeter opinionem Clceio desendit L .Flaccum,quem pro pter dignitatem ac merita in Remp. a nullo, nisi a Reipub, δι virtutis hoste, putabat unquam accusatum iri, Redum a D. Laelio. Num I. cunn in max mis. Quare confugit ah Judices,& eos deprecatur in accusatione tam gravi. Num. 1 sed quo
Persegium amplificat dubitatione, & a per na Flacci, , qui liberavit patriam. Num. quem enim alium.
praelarὸ ad benevolentiam Orator laeir prima semma ago.
Buum, cum a persona Flacci. c - dignitatem ac me1 ita in . Rempncommemorat; tum a persona Iudicum, quorum ροιγsa tem is aquitatem depresatione conciliat, tum a s ersona adversariorum, quorum 1nJeratam accusarιonem mi atur.
CONTENTIONI sPropositio & Distributio.
Contentionis propositio est haec et L. Flaccus repetunda Hrum non eli reus. Dil tributio,seu Argum.quia testes Asiatici,Iudari, Romani lunt rejiciendi.
Argumentatio , Amplificatio, de Assectus.
Timam Contentionis partem, restes Asiatici siunt rejicι- endi, hoc Enthymema aperit: In testibus Asiaticis, non est religio, nec veritas; sed spes pecuniae,levitas, perfidias audacia: igitur testes Asiatici sunt rejiciendi. , Antecedens paucis affertur, pra missa integritate Flacci iatribunatu,quaestura,& Praetura: cujus rei testes sunt ipsi J dices. Num. 6. Hunc igitur virum. Deinde praemissa thesi lex tide Graecorum in genere ; quam Cicero olevat I. prolopsi
366쪽
Num s. at quo testes. a. Dissimili religione trium Romano rum testium,qui Flaccum accusarunt. Num Io iraim Flaeeo. 1. Dissimili religioneRomJudicum,&Graecorum. Num. 2. vos autem ιn privatis. 4. Vehementia accusatoris Laelii ab adiunctis, seu vi & apparatu accusationis. Num. l 3. veh mentem sceu satorem. Sparso praesertim in Asia sermone, qui psephisma conciliavit. Num. i4.sed ut hanc vim. Ista automGraecorum psephismata, seu temerarios motus clamosae concionis insectatur per exclamationem dissimili exemplo Μajorum. Num. I s. ὁ morem practarum. Effecta etiam qua dam,& cxempla graecarum concionum recenset. Num. Isi.
Concludit hujusmodi psephisma Graecorum, non esse te stimoniu,quod L.Flacco noceat. Num. I 8. quora jam non ems .Elevat fidem Graecorum litteris falsis. m. O 2. quam verbfactae. 6. Testibus cum accusatore sociatis,qui certe a verte dialogismum in nec ab accusatore Laelio, nec adest sore Cicerone intcrrogari possunt. Num 2i. quo εertium. Anacephalaeosi repetit,nec religione testium Graecorum, nee psephismatibus, nec litteris & consociatis testibus iis stam Flacci accusationem valere. Num. 23ἰ quarendum ergo
subdit comparatione periculum, si tantus vir L. Flaccuseondemnetur. Num. 24. virum his laudem. Tum obtestati ne resumit Antecedens Enthymematis. Num 26. quod suidem ego. Et jam in specie ad singulas testium Graecorum criminationes accedit. Prima criminatio seu querela est totius Asiae,quod Flaccuselassis nomine pecuniam civitatibus imherarit. Hanc Cicero distributione refellit. i. quia licuit A cco pecumam Imperare ue a. quia opus fuit navibus; 3. quia ista classis navigavit. Num. 27. etenim jam universa.
Licuisse Flacco pecuniam imperare constat decreto senatus. bid.hexisse ut ιntelligati. Opus suisse navibus probatur ab adjunctis provInclae, in qua praesidium ac splendor navium necessarius fuit Dia ρν ximum est. Probatur etiam exemplo Pompeii, qui etsi innia jam bella,praedonesque sustulisset, classem tamen Asia
imperavit,quanto magis Flaccus i Num. 29.nulti erant.Tum probatur Senatus exemplo. Num. 3o quid nos hic. Denique
v. nda est diligentia Praetoris Flacci in apparanda classe, vel
367쪽
vel si nullus praedo Inventus,aut captus suisset. Nw3.3 . quodsFlaeeo. Jam navigasse eam classem probatur testimoniis. m. 92. reliquum est. Ubi iterum diligentia Flacci in d scribendo numero navium, & iis sumptibus non faciendis, qui antea non erant Instituit,laudatur gemina prolepsi. m.
Secunda criminatio seu querela fuit civItatis Amonensis, cujus legatus Asclepiades ridetur propter turpem vitam, ac levitatem testimonii. Num. 3 . sed quoniam. De laudatione autem A monensium data Flacco , subtilius Cicero arguit Aschlepiadis responsum, qui fatetur suos cives adcoque Graecos ) extempore,quod opus esset obsignasse Num. 3 es. idem laudationem. Adde laudatio Illa Asmonensium data Flacco,obsignata fuit creta: testimonii vero formula Laelio
data,cibsignata fuit cera, quod est falsitatis signum. Ibid. nisi
Tertia crim Inatio Dorylensum eluditur litteris perditi ac deinde supposito Phryge teste, cui nuper in liberali causa
creditum non est. Num.39.venio nunc. istius testis mortem,
ex Intemperanti esu ficorum,consert in negligentiam Laelii, non invidiam Flacci. Num I. ais hic Doylenses. Quartam criminationem Tenmitarum infirmat Cicero a
persona & dictis trIum legatorum, Heraclidis, Nicomedis,&Lysaniae. Nam i. singulorum utilitatem ostendit Num. 42. taput ess omnium. 1. Quae dixerunt de pecunia Flacco da ta adverte seritem & circumventis hominibus clarissimIgnusquam pi obari contendit. Num. 44 Heunt se Mae/o. Magio in specie ac nominatim deprimit personam & sdem Her clidis,ab odio in placcum,propter fundum Cymaeum, cujus emptionem,mutationem, judic Ium, addictionem prosequiis
tur narratione satis venusta. Num. 49 at, ut 0Ms impudentiisam. Aliam narratiunculam subjungit LysanIae cum apostro pha ad Decianum.Num sI.venio nune ad lasaniam. Sequitur s. criminatio Trallianorum duplicitet elevata,
i. persona Meandrii, sordidi ac levis legati. Num. sa Henio nune. a. Odio Trallianorum adversus Flaccum, proptee ablatam ab ipsis pecuniam. Num.14.Iad exponam quid. Iura autem ablata fuit pecunia, quia placcus pecuniam in hom res patris collocatam, &postea translatam in quaestum, de nerationem recuperavit: quod dialogismo exprImitur.
368쪽
gravis civitas,qua na imperiti homines a Meandro conti allequare comparatione Μajorum, si istarum concion um etiam Romae magni sunt fluctus, quanti igitur Trallibus φ m. s'. non ιivitas,sed. Tum si licuit patri Flacci istam pecuniam capere,licuit pariter filio. Num. 9.at enim istam. Hic digredi- eur Oratot in ksiaticos testes a quibus diccbat Laelius pec niam abstulisse Μithridatem l atque eorum hominum non inodo levitatem,sed etiam crudelitatem, & odium in Romanos amplificat. Num. o. qua quidem a me. His etiam hominibus comparatione opponit Athenie ses, Lacedaemonios,cunctosque ex Achaia, Boeotia,Thesi lia, Μassilia: quorum civitates laudat a vetustate,stu,doctrina, legibus, humanitate.Num. 62. aspiciant hunc florem. D
mum distinguit Graeciam ab Asia; hanc quibusdam prove biis deprimit, illam publica laude di doctrina attollit. Num.
Concludit primam contentionis partem de Asiaticis testibus. Num.66. Equidem mihi jam satis. . Secunda pars contentIonis, μι es/ssunt reseriendi, brevi hoc Enthymemate absolvitur: Edictum, quo cit Flaccus, ne aurum ex Alia Hierosolymam exportaretur, Sena tus authoritate, non Iudaeorum superstitione nititur et ergo Iudaei testes sunt rejiciendi,qui id reprehendunt. ιAntecedens patet. m. 6 .sequitur auri.
Adjecta prolepsi de Cn,Ρompeii abstinentia. Num. 68. Cn. Pompo m. Consequens subjicitur .distributione urbium Asiae,Apameae, Laodicea, Adrymeti, Pergamia in quibus
aurum,quod exportabatur, integre, castρqne deprehensum, S in aerarium relatum est. Num. 69. Vbi ergo eramen s. Tertia pars conteritIonis , Romana testas sunt rejicienὸ constat inductione per enumerationem testium, Decianjs Sextilii,Falcidii. Deciani querelam ac testimonium pDrpe tuo Joco, ac sacetia cavillatur Cicero per dialogismum praesertim ejus negotiationempergamI, & agrorum emptio nem remoto in loco. Num. o. quamobrem quoniam . MOX A Deciano erepta Amyntae praedia, ct uxorem,quam circumvenit, ia filium, quem male tractavie, restitui lepide petit. Num. 7 2. sed concedo id quoque. Pergamorum autem laudationem, qua gloriatur. Desianus,deridet comparatione. Smyrnaeorum . qui Cassiicium mortuum ita laudarunt, ut eum derisisse videantur, nonh
sorem alvu isse. . 7 . ita enim mihi. Deinde
369쪽
. Deinde proscriptiones & emptiones Deciant rhpudia tunt ipsi Pergameni; nominatim tres Asiae praetores, Ortius, i Globulus,Flaccus. Num. 76.3ssi igitur. Interseritur prolepsis. qua Flacci lineundia in decernendo, seu inimicitiae purga
tur. Num. I. veriiucas adjungis.
At concessione Orator do glorioso Deciano jocatur, qui '
ut ditior appareret, Apollonide, &Romae in censum retulerat plures facultates,quam revera haberet. Num. 79. at hac pradia. Concludit apostropha ad Decianum, sine suspicioire torruptIonis aut Maritiae Flaccum recte decrevisse. Num 8ia , siccina ιu author. 1
Andronis Sextilli querelam quod cum esset uxor ejust 'Vale ria intestata mortua,sic egit eam rem placeus, quasi ad iopsum haereditas pertineret refellit. I. exclamatione ironi ca ; quasi vero ab ingenuis mulieribus haereditates non obi
veniant. m. t. . at ino Androni.
x. Licet haeroditas jure coemptionis id Andronem,V letiae maritum,devoluta esset, non tamen pe racta est eoem ptio cum consensu Flacci,qui tutor erat. Ibiriis manum. 3. Flaccus suum egit negotium, exemplo Judicis Luculli.& Uectit. Adverte communicationem. Num. 8 . relinquitis it c . Non impressione aut vi istam haei editatem adsit, quia Ajam Globulo Praetore petita fuit,nia. at issim. Digreditur Cicero in Lurconem. i qui negabat a privato pecuniam ire provincia Praetorem petere oportere) ejusque testimonium elevat ab iracundia,&offensione in Flaccum. Num 86. itas
Addit exclamationem de misera eonditione magistratusi. Num. Oeonditiones misera. . s. Flaccus decision*m cum Androne fecit ue non igitur vis aut cIrcumscriptio fuitί Deinde Flaccus istam haeredit, tem liberaliter suo propinquo donavit 3 non igitur avarus censendus est,aut contra leges coepisse pecunias.ivum. 19. Misa Andro
Falcidii querelam de quinquaginta talentis placeo datis,
pulchre eludit Orator a persona ipsius Falcidit,qui ne videatur patrimonium satis lautum pergraecand4 consteisse,sngit. epistola se eam Flacco pecuniam dedisse. Num. yo. at Falci Hanum. Excutit etiam muliercularum testimonium Apostr pha ad Laelium,ia Decianum Numsa sed ἔ-en aus .
370쪽
ritaseraeonuntia vel defensio ex confutationa testium MFatuorum ct Iudaorum ., Romanorum qui Flaccum oppu-anabani ex ipsim Flacci supιriore vita, magnis . erga
Ramp. maritu constat,prasiertim in Exordio,operorationst. His moro in contentιone quam callide Orator,quoties potest, abstra hit orationem a persona, ct criminibuε Flacci , ut eam ad istos rast/s Asiatieos,m Iurios, ct Romanos transferat, quos ρε tuo risiti ae facetiis cavillans contemnit. Et ve o satis constat, non aliare, quam jocorum opportunitate,in manifestissimis eνiminibin L. Flaccam severitati Iudicum a Cicerone esse ereptum.
iobiis a longiore contentione perorat Cicero ad Comet miserationem L. Flacci, quem Apostropha ad Judices,&concessione, Rexclamatione Indignatur oppugnari ab iis de quibus optime meritus suit Flaccus enim socios Catiliuae,praesertim Lentulum conjurationis principem oppressqrat in urbe Num s . sed quidero. Deinde cxempla affert plurium civium,qui de repetundis aliisque criminibus absoluti iunt,propter merita in patriam. Num. 98.M. Aquilium Accusationi etiam adversariorum testium, & provinciarum rationi opponit magorem authoritatem, & amico-ium& provinciarum, quae Flaccum defendunt. Num. Io O. quod si provinciarum. Iterum amplificat res gestas Flatci in conjuratione Catilinae, pathetica Apostropha,& frequent exclamatione. Num. ior. ct siprodesse. Sed maxime laudi. bus effert ipsius charitatem erga Remp. ex qua Cicero dignitatem, ac salutem certam pollicebatur Flacco, nunc se fasium esse dolet. Num Io3 qui tum animus. Praesertim eo tempore, ouo tam pauci sunt amici Rei p. Num Iob. quoι- enim qui g. Ad extremum a persona filioli Flacci commiserationem finit.Num. Io 6 praciara illi.