Explanatio rhetoricae, accomodata candidatis Rhetoricae cui adjicitur Analysis rhetorica omnium orationum M. T. Ciceronis, qua ars ejusdem, & methodus dicendi eruitur, & cuivis etiam docto oratori ad imitandum proponitur. à R.P. Martino Du Cygne, Soc

발행: 1670년

분량: 655페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

co ludit etiam hanc partem adversus quosdam, qui spe atrocinii Antonium Consulem sequuntur, Numeri 9 NetasHR . Pars antecedentis , dejudisio 'serum Deorum,conjicia tur tum ex prodigiis, tum ex communi hominum Consenissu, divinitus dato, contra Antonium. . . tum. I o. mod ita 'rurum

sis matre inductione,seu prajudicio Senatuε, saris,mm i, militum, Gallia, ut his populud consentiens hostem Amas in judicer, armaque corripiar

CIeero similitud ne hortatur populum ad libertatem

tuendam. r. A persona Antonii, crudelis tyranni, qui potest obrui. m. II. Dcr m Nirur. 2. A propria viro tute populi Rom.& exemplo Majorum qui quotcumque hostes vicerunt. Num. ia. Incumbitem eausam. Amplius accendit Orator populum comparatione Antonii, & aliorum hostium, atque etiam Catilinae. Num. i4. Ac majoνιbus qu/-m. Postremo suam operam addicit populo, & init bratiam. Num. IS Equidem quan um.

Postquam Ciciro in Contentione convicit populi intelligon. siam pravudicio Senaim , ct aliorum s in Peroratrone impedit voluntatem , ut νει virtutu gloria, ct Majorum exemplo, tyri mnum rostrua bella non dasistat.

562쪽

V. PHILIPPICA.

Argumentum, Quaestio, Stylus.

ORMmte Mutinam Antonio , non modo sine sanarus ammphare fedinis o etiam Senatu , qui Galliam riteri rem D. Bruto jam antea a Casare datam, post με necem coninmaverat: novi Covulis, Ua ct Hrtim, Kalend. tin primo Consistatus die convocato de more Senatu, non do Mutιna obsitone edomnino da tota Rep. da, honoνιb- . , pramiu bena de Rep meratorum, ac merentium, de quibu3 XULXιι Sanar --eo uitiamfaum orat,vetulerunt. Luod ad misginam attinuit, censiuitis. qui siementiam primuι rogatin est, mittendos ad Antonium legatos, qu3agarent cum eo, ut ab ej-mrbis obsidioυν diast rei. Cicero autem,suo loco rogatu . eu' 5 rnisgnum dicit esse Senatu. ac popula Rom.majestate,ad eum legatos de pace mittere, e quo anre paucos diεs. tanquam are ho sto gravissima γ sevem majuieta idem Sonarin se. arit. --craverint en3m XIII Kal. Ian ut de honoribias Casuris. se B utἰ, qui Re .privato consilio defendendam sulceparantides pram is Martia , xuarta legionum, qua, Antonὸo rei cto, ad Casarem se contulerant, primo quos tempora novi Conbutis r ferrem. Deinde vehementer ancubuit Cicero is hostis judicaretur Antonisu,s ea decernerentur vi honoribus e, ρηamiis, qua Senaevi lx novorum Consulum relatione decerni sibi placere os derat. Manut Sisamo est in genere deliberativo an Senatus dabeat ad A tomum legatos mittere,qui de pace, is concordiarium. Sulm dicandi es mediocris. i κ

563쪽

ri dia

enta C

et in

in PROPOSITIO.

ia ia

ta co

'E E

, Eo o

m is ta

m ita ci

564쪽

ORATIO XLVII.

EXORDIUM.SErius esse prolatum ad Kal Jan. Senatum hueritur Cie

ro et verum moram esse compensatam gaudet oratione S concordia novorum Consulum. Num I.nihil unquam.

ANNOTATIO.

vmpus emus aedi Senaim contra Antonium lan in svisum Clearoni amanti Remp sed nunc gaudium δεσμuriam prasefert ex eommuni concordia Senatus. Sua re colligit beneυolentiam,, expedir arma con ra adversarium. Sui es assaei Graiiovis.

CONTENTIONI sPropositio & Distributio.

montentionis propositio est haec : Senatus mittere non de betadAntonium legatos,qui de pace S concordia agant. 'Distributio seu argumenta simi haec r I. quia hujusmodi legatio ad Antonium est turpis Senatui a. quia est periculo se Rei p. Verum hoc posterius argumentum passim est Imple.. xum priori r quare licet utrumque simul conjungere.

CONTENTIONIS

Argumentatio, Amplificatio, Affectus.

PRopositionis utrumciue argumentum, hQmmodi legatio ad Antonium es turpis Senatui, pericu a Reip. hoc thymemate explicatur: Hujusmodi legatio repugnat gravissimis ac sevctissimis judiciis, quae de Antonio fecit S natus; & cum illo hoste bellum retardat: ergo hujusmodi legatio ad Antonium est turpis Senatui, & periculosa Reip. Antecedens demonstrat Cicero indignans istius sente tiam, qui primus dixit ex nuperrimo Senatus judicio, quo 'di Antonius hostia judicatus, & rcs gestae Caesaris, & vexeranorum militum laudatae sunt Num.2 ais ut oratio. Indignatur etiam sententiam Cotylaei Saliorum Antonii, amistri

565쪽

amicorum, qui Transalpinam ipsi Galliam decerni volunt icujus pernicies sententiae ostendItur ex consequentibus malis; &prolepsis adversariorum refellitur dialosismo. Num.1 hoe dies duodec m. Digreditur Cicero, negatque hntonium esse consulem, ejusque acta rescindenda csse cς A ; quia contra auspicia,& per vini lata suerunt. Num. 7. an non coduus hac. Exaggerat alia scelera Antonii consulis i de quibu etiam in Philipp. superioribus) t. rapinas, &qua lius. fieris venalibus cbyc graphis Caesaris. m. M. In Nero issipatio. x. Latam legem iudiciariam, cui tertiam ille decuriam ex Indignis hominibus, scilicet Alaudis, Aleatoribus, Exulibus, Graecis quos judices irridet ) collectam 'adjecit, reclamante coelo

Spopulo Rom. Num. in . Is etiam legem. 3. Collocatos in aede Concordiae hominet armatos: quod crimen adjunctis loci,& comparationς trium tyrannosum dubMur. Num. I p.

An illa non.

q. Acerbe Ciceronem convocatum In Senatum, paratasque riccis insidias. Nann. I9. Hus etiam nisi s. Iniquam

divisionem agrorum,cvm L .Fratre. Num. 2 Etenim aderast.

6, Dicta factaque tyrannica Brundusii,& Mutinae, S paulo post Romae exercenda ; nisi Caesar cum veteranis militibus, S Brutus obit iligent xι.M.-πὸ Antonium. Concludit digressionem, confirmatque Antonium non esse consulem comparatione hostis Annibalis. Num. an Euo

Redit ad antecedens, confirmatque nomine ipso legati nis ultro missae; quod non tantum contra majestatem Senaarus; sed etiam timoris esse sgnum videbituri: proinde ani mos franget, & moram afferet bello. Ibid. Ad hune Dii bini Indignitatem auget Ciccro a consequentibus, si non paruerit Antonius legatis populi Rom. opponitque dissimile e emplum Majorum, qui non ad civem suum, sed ad 4nnibalem, aut si is non paruisset, Carthaginem legatos miserunt. m. 27 Recedat μ Mutin . Quod si paruerit Antonius, non tamen poterit,aut volet senatus illo caua uti, quem superioribus actis hoster judicavit; Ca sarem, S Brutum, & veteranos laudavit. Num. 28 Ag. si ρ-Merat. Non paritu um autem Antonium Cicero conjicit ab arrogantia ; & infania. &perditis amicorum consiliis. Num. 29. Sea hoc minus. Interim

566쪽

eonfestim est gerendum ut nascenti malo occurratur. Num. so. Tayetur interia. Concludit Antonἱum frustra sperasse dic sensionem Senatus, aut novorum consulum; quibus nunc tota Rese & hoc bellum committi debet. Nam usuidem.

Sequitur extra eausam altera Ciceronis sententia, de to stimonio Senatus, & honoribus tribuendis iis, qui adversata cunti Antonio. Inprimis D. Bruto i cujus virtutem ac merita erga Remp. magna verborum amplifieatione attollit gratios immortales habendas,& confirmandam esse Galbam censet. Num 33. Altera res es Atque etiam M. Lepido cujus libertatem in non ferendo dominatu regio; cujus sapientiam in bello civili restinguendo effert in decernendos hon

res quam amplissimos, 8e statuam equestrem inauratam in rostris statuendam censet. Num. At, erιam M. Lepιδε. Octavio autem scit jus consilium in comparandis militibus divinum facit, ab ad)unctis 3 cujus virtutem magno Pom peio non inferiorem praedicat dignitatem ceμset imper toriam esse conserendum Num. 43 Hen- ad C. Caseram. Neq)in hoc adolescente eximio leges annales servari vult, tum Majorum exemplo um concepta fiducia de futura ejus indole ac prudentia, ua longissime patrem superat Num. ε . tuid est onim. Audet etiam Cicero obligare fidem suam,&optima quaeque pollice radu Caesare. NMm. 13. Audebo elaam. Ad extremum suadet Egnatule Io Maeist atum ante legi timum tempus tribui; veteranis militibus vacationem esse militiae,& commodam assignationcm agri Campani per no vos consules fiet . m. sa. nec dinia A.

uae est insinuatis Oratoris: primum arguta enth moma leoneluvit Senatui si ripiendum es bellum. ves turpem uvio aliis

notam. Deinde apta detres o Antonium 3nsectatur, non vaea utim, advi hosem ac Urannum, τι susceptum iram baltamaeeotiret in nefaraum hominem. TMm altera parte oriettronis annexa,Cafarem, veteranos milites, Bru um θmαὶ praIlear./ονωmqua virtutem pramiso decorandum censet, ut uno omnιι

567쪽

314 VI. PHILIPPICA

PER ORATIO.

VRger quod saepe dixit, bellum necessario, ac sine moras

oblato tempore, communi concordia, esse gerendum cum Antonio Num s 4.Dικι adea.

ANNOTATIO. Coneiadit cicero brevi Anaee halas.

VI. PHILIPPICA. '

Argumentum, Quaestio, SUlus.

CIcero V. Philintea vehementer dissuaserat Senatui, ne ad Antonium legati mitterentur. Senatus eo die nihιl decrevit, diriduopost mireandos omnino ea uit,qui Antonio nuntἰarent,no conseulem designatum oppugnaret, na Murιuam obsideret,na provinciam depopularetur, ne delectus haberet, est sex in senatuη, populis Rom.potestate. De quibus Cicero hac oratione doret populum, is Senatus velunιatam de mittendis I satis exponit, ct quid ipse delegationesentiat, is quadaugur rur,ostendit. Mantit. --io est ingenore deliberativo , an senatus sententia demittendis ad Antonium legatu μ a populo Rom. repudianda. Misenia charactor est mediocris.

568쪽

m ea

re tap

PER RATIO.

ARGUMENTATIO.

569쪽

n PHILIPPICA EXORDIUM

uero produetas in coci iociem ab Appubes. , expotat, ouomodo sua sententia per triduum agitara, mum non valuerit a at remitio Senatus Iegatos ad Antoratum misera.

CONTENTIO NisPropositio, &Distributio.

'ontentionis propinio est haec: Senatus sententia cla mittendis ad Mincitum Iegatis est a populo Rom. repudianda. Distributio seu argumenta sunt haec r t. quia nulla potestasse populo Ro legatimus communatas cum Μ Antonio. 1. Quia ista legatione non causa belli tollitur , sed bella mora assertur.

Argumentatio, Amplificatio. Affect .

THOposeionis primum argumentum, nam potes esse μυ

570쪽

vropositionis secundum argumentum , ista tegat;one nomcausa belli tollitur, sed mora besto assertur, simili .Enthymemate paulo latius excurrit: Antonius non parebit legatis popula m igitur ista legatione non eaula belli tollitur , sed mora bello assertur. Antecedens ampliseatur a ner ira Antonii, qu; saevi hostis quam Annibal, & vitiis deditus,nulla in re, quam per legatos mandat Senatus, obsequi unquam volet. Num. 4.RMamquam Ruι tres. Consequens augetur adfortatione ad populum, ut se ad arma accingat,& Bruto civi optimo succurrat. Num. 8.

Digreditur Cicero ad Insectandos Ironia trest Antonii asse Elas: in primis indignatu e legatos populi Rom. sistendos L. Antonio,quo auctore M. Antonius certissime his non parebit. Gn. Io.Rau 'sesima p. - Dein eὰ occasione cavillatur Τ. Planctum, & L.Trebetilium familiares Antonii; ilhim de vi ob incensarn in funere P. Clodii curiam, lege Pompei I damnatum restituerat meis sar decoctor. Hic Dolabellae de tabulis novis legem serenti adversatus fuerat. Ibid pluris habetur. Ressit ad L. Antonium, & tursus indignatur illi, quas patrono populi equestremitatuam inauratam esse erectam. Nucra. Redeo ad amores.

claeis hast insinuationa, ct eautiona utitur is ν'rehendanari Senatu, quὸd minus eυrae egerit eum Antonio, ut 6- mca Iet legarronem non omnino di utam , quia non si ista luatio, sed denuntiatio besii nisi Antonim paruerit. Hinc orator siubri sim avocans orationem a Senatu, na ossendat illum, ιδtam Doturi bιEi invidiam tradueit in Antonium. Re' obstinatum . sam,ac latronem, qui impliωim vitiis, ct eonsilio perditorum amιeorum,nulla unquam in re parabit legatis popula Ram. P - erea taetrosententiam Senatus repudiari quidem a populo intelligit ua/ras, verum tantisper quando remissior Senaι- itas Ut c s audem insinuatio quaρνιον populi ardorem arte μυt,ut postea eo celerius ama expariat, qua diuturnior vigintι dierum fuerit mora, In eciatin etiam durusone, S contaumnia parteι Antonis,ut nullin psoa merus, aut mora boro es possin

SEARCH

MENU NAVIGATION