Explanatio rhetoricae, accomodata candidatis Rhetoricae cui adjicitur Analysis rhetorica omnium orationum M. T. Ciceronis, qua ars ejusdem, & methodus dicendi eruitur, & cuivis etiam docto oratori ad imitandum proponitur. à R.P. Martino Du Cygne, Soc

발행: 1670년

분량: 655페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

571쪽

Horiatur populum, I. ut tantisper expectet redItvinu, gatorum quando ita Senatus sensit 3 Interimsumax a ma, quae contra civem improbum cerio esse futura providet. Num. 3.Sed nimis multa. 1.Suum ipse consilium.&Iaborem,S omne studium in tuenda Rep. pollicetur adverte subje monem & affectum.ὶ Num. II. An ego non.-3. Frequentem Populum,&consentientem inflammat ad servitutem Animnii repellendam, libertatemque epiphonemate. 'populo

' Argumentum, auaestio, Stylus

a Mur Antonis, parem bello in sermonibuου anteponentes, meo eansitio,υι in νeditum eraturum Antonii redon a mitius acciperentur, 'O Senatorum animi senior tu e ronis irritata,a element am, o ma uetudinem traducerenis ur,aeeusat ut Antonii mantiores,quam Reip. De Nee aurem non esse cogit Mum ervet. -quia tuus, vel quia eum periaculo,uelquia liberis civisem ea m'Bose bertatis Antonio nuti a pror με esse posse. Senatum extremo Deo, Pansams Comum hortatur, πιι ad ludium tuenda Reip. nihil ab ausonio e rum expectantes, quemadmodum coeperint, intumbant. Μanui. Quassio ἐμώujus orationis in genera risiberariων, - Sen μν Mae pacem mste cum Antonio. . βυι- est tame in .

573쪽

VII. PHILIPPI CA

TATIO.

574쪽

CIcero aliis sepositis curis, est intentus maxImo perlevio Reip.quod concitant amici Antonii, quando ejus fi gu mrcsponsa,dicuntque irritari Antonium non opor tuisse Ciceronis oratione. Num. I Parvis da rebμε. Hos maxime L. Pisonem) refellit ossicio consularis, cuis jus est, ulciscendo, & pertimescendo nefarios cives,savere, Sprospicere saluti Reip. isti vero non constantes cives, nec consulari nomine digni sunt,qui In re improba, id est, fave do Antonio,populares putant esse ; iidem in re una,quae salutaris sit populo,& Reip. id est ulciscendo, S pertimescendo Antonium,sunt nequam, & improbi. m. q. Rrum urtur. Confirmat consulare ossicium,exemplo C. Pansae. Num. . Accipier in ut imam. Confirmat & suo exemplo,qui semper Re .in pace, atq; otio esse voluit. Num . .Das ego ιδε.

fungitur avendo ab Antonio, e M sfautoribus, a quib- νε- prehendat ν . quia bellum urgeat contra irritarum Antonium. qui pacem mavult,quam bellum. Hos quidem Clearo negates populares,aut sonsulares,aut demas cives, quia ineonstanter o improbὸ defendana visum improbum,ct beniniora ψ- rso sa Dravi, contra salutem patria. Ita di hoc exordio eoncibaimi populum, ct Antonianos ac ducit an invidiam. Dissuasurud etiam paeem cum Antonio,pram unit se, ct alias pacis commodum, studium, pras era.

CONTENTIONIS Propositio &. Distributio.

Contentionis propositio est haec: Sonatus non debet pa

cem vella cum Antonio. Distributio seu argumenta sunt haec dilucide expressa, petita attentione: I. quia ista pax turpis est. a. periculosa, 3. Quia esse non potest.NMn.9. Cur igitur pacem.

575쪽

CONTENTIONIS

Argumentatio , Amplificatio, & Affectus.

P Ropositionis primum argumentum, pax eMm Antonio assturpis, deducitur hoc syllogismo: inconstantia est turispis Senatui; sed est inconstantia, Senatum cum Antonio subito pace velle conjungi. quem modo hostem non verbo, sed re audicavit ; igitur pax cum Antonio est turpis. Μajor probari non eget nid. Ωuid es inconstantia.

Minor per interrogationem amplificatur enumeration decretorum Senatus Num 3 o. Suasi vero eum. Deinde puta cherrima insinuatione Cicero auget inconstantiam,ac tu μ' tudinem Senatus ex decreta nuper legatione ad Antonium. m. I, At legatos. Tum maxime dedecus accumulat a consequentibus,si fiet pax , dc in Senatum suscipietur Anto nius; quare monet, adhortaturque Senatum, uti constantiam retineat, uti mortem anteponat servituti Antonii,

cujus scelera replicat Retinenda est Urtur. Propositionis secundum argumentum, pax cum Antonis est perieulosa, exponitur hoc Enthymemato: Ex pace , quae cum Antonio fiet brevi tempore orietur bellum lon se gravius ; ergo pax cum Antonio est periculosa. antecedens amplificatur futura cavillando prassertim. Lucii scelera subjicit J Antoniorum patentia, ac multitudine perditorum civium,qui1ς illis jungent. Num Io. Satis muti

Consequens Enthymematis constat insuper adhortatione, ut senatus bellum gerat,si pacem vult e ejus ossicium & facilitates,sitam quoque Cicero fidem, & curam proponit iatanto petasulo.. m. I9. Nec ego pacem.

Propositionis tertium argumentum, pax eum Antonio esse non potes, d monstratur hac inductione: non potest esse pax Antonio, de Senatui,&Equit Ibus, Suniverso populo Rom.& municipiis,D aliis pravatis.Nasidῖo,CU ri, Bruto: Igitur pax cum Antonio esse non potest. Antecedens clare est dedu- seq. Dixr de periculo. . Consequens breviter subjicitur, I Orator monet perisu- Ium.N-3. I. Omnis viae iri I

576쪽

ORATIO XLIX. 3 3

PErgit Orator monere periculum simulandae pacis ab An tonio,nisi paruerit. Num.26.α uorsum hac. Pergit adhortari Senatum , ut perieulum cavea . Num

a. . Sed vos moneo.

Pansam etiam Consulem parva insinuatIone hortatur, ut omni perisulo populum liberet. m.28. Dipsum mstneo.

ANNOTATI

577쪽

VIII. PHILIPPICA.hrgumentum, Quaestio, Stylus.

inraorabilia ab Antonio ad Senatum postulata retul mus. Tum Senarm bellum in eis Antonio,sed in Sena-ι-- consaelio, nonnulloνumsuasu tumultum appellare maluis, quam bessum. ιd Cicero rvrehendist, quasi leniore Senatu, quam in eum oporteret esse, qui ei non pareret ue Musinams m-n is signivi pes aώditam letarionem, quam ante- oppugnaret. Deinde eum Caleno adhuc de pace agente, pacus commoda commemorante,ct Massiliensium commoda oppuguanto. acerbe quoitur: c, simul eos aseusat, qui mittendos etiam ad Antonium letatas censevirant. Ponem, S Nilippum increpat. qui mandata Antonii,t uiuam ej- legati,non tanquam a Senatum Frotulissent. Manut. Ruasio εψαι orationis es'in genera demonstrativo i nam Antonii fautores υρνιken ritur 'an multi turpiteν faveana

Antonis. .

578쪽

ORATIO

ta cita

in V

579쪽

est α

di et D M

ta ra

r ra

580쪽

. ORATIO LEXORDIUM.

A Postroph a Cicero reprehendit C. Pansam eoicujus lenitatem plures secuti sunt, praecipue L. sed hunc excusat.Num. I. Confusius. eonsulem,caesa

ANNOTATIO.

abruριo: non tamen sine aliqua ιnsinuario e ,seu laude virtuis ris , quam Consul Pansaaa eam diem ostendit.

Propositio, & Distributio.

Contentionis propositio est haec : multi turpiter savene

Antonio. DIltributio seu argumenta sunt haec: primo quia incontaderat e Senatus tumultum potius , quam bellum, contra An tonium decernit. Secundo quia inconstanter ac timide ali- iqui Senatores agunt de mittendis iterum ad Antonium logatas.

Argumentatio, Amplificatio, Assectus.

PRopositionis primum argumentum, inconsiderate Sena ἀtus tumultum porim quam bestum contra Antonium decemnit, hoc Enthymemate tractat orator : c tumultus decernitur, bellum, aut quid gravius decernitur; & jam reipsa est bellum cum Autonio: ergo inconsidcrate Senatus tamultum potius quam bellum, contra Antonium decernit. Antecedens patet ex definitione tumultus. Num. 3. At in No. Deinde reipsa bellum esse cum Antonio probat Cicero per interrogationem, tum ex praeJudiciis Senatus. Numer. 4.Sed mmta multa. Tum ex praejudicio Hircii Consulis. Numer 6. Non es hostis. Amplificat hoc bellum lonisi γ

SEARCH

MENU NAVIGATION