장음표시 사용
11쪽
ODtime pert aetati Si ut ego nunc lianc, de qua tertio loco dixi, uberius ei plicare aggrediar; propositum igitur milii est, quidquid in Apollonii carmine ad ge0graphiam spectat, colligere et in iudiciam odare. Qua in re id agam, ut selioliorum testimonii usus, quo Onte, quantum fieri poterit, ea quae dege0grapliteis rebus prodit Apollonius lauserit, exquiram. Et primum quidem disseram de iis carminis partibus, quibus Apollonius Homeri geographiam imitatus est, deinde ipsum expeditioni curSum SequenS, a X ponam quae e Varioru in auctorum
libris sumpta sunt denique de iis l0eis, ubi obiter breviterque pro occasione data de ge0graphicis rebus agitur, pallea addam.
II 0meri geographiae imitationes duas praecipue in pollonii carmine invenimus, quarum una ad Iliadis, altera ad Odysseae partem quandam pertinet. Primum enim in in die Argonauitarum I, 20 - 233 conficiendo poeta ad Homeri catalogum navium sit. Γ, 484 - 260 spectasse videtur altera autem imitati est narratio navigationis inde a Cireae domicilio usque ad Phaeacas saetae, quae ad Odysseae libri XII tabulosas descriptiones accomodata est Monea tamen n0s non ulla iam his rebus in Serta repnrturo esse, quae ex aliis sontibus mutuatus illis immiscuit Apollonius. Atque primum quidem de Arg0 nautarum catalogo dicamus. Enumerationis heroum ab Apoll0nio exhibitae ratio si eum Homeri navium in die comparatur, similitudines complures intercedere videntur, disserentiae perpaucae inveniuntur et quae in
argumentorum discrepantia poSitae Sunt. 0 merus enim omnes fere Graecorum nationes et multa urbe atque copia naveSque
recenset, Apollonius Singulos viros eorumque patrias indicat; ille ingentis exercitus opes instructas perlegit, hic unius navis armaturam praesidiumque describit. Sed si quis considerat, quae ratio in e0nseribendo illo indice Apollonii animo obversata sit,
plane obsoleta sunt. - ira sunt r. Valeri scripta Argonautengug. 1845. et Triton . Euphemu8. 1849. asan. . y Cfr. . . rause, Apollonii liodi catalogus Argonautarum. Halae 79S. - . essen, Protegomena in catalogum Argonautarum.
facillime videbit e consilio eum eonfectum es80, ut sit illius Homericae tabulae imitati docte, ut a poeta d0etissim0, excogitata. Iam quo ordine uterque usu Sit con8piciamus Homerus quidem, p08tquam a Boeotis mediam Graeciam incolentibus incepit, primum ad occidentem conversus Orchomenios Phocen-Se8que, tum ad Septemtrionem ostro commemorat deinde per Eub0eam insulam Athenas Salaminaque tranSgreSSu cum proprium ordinem geographicum Servat, Peloponnesi regiones perlustrat et insularum vicinarum mentione saeta ad Aetolos traiieit ei reulumque laudit. Inde ad insulas maris egaei abit, qua p08tquam perlegit in Thessaliam redit et finem, cum eius natione prodit non paucas, enumerationis tacit. Exstat igitur hoc Homeri catalogo navium περιχηγλista Miadoc, ut ita dicam, antiquissima Apollonium vero in ordine descriptioni non uno loco ab Homero recessi88 iam videbimu8. Exorsus enim ab Orpheo Pieriam Graeciae finibus vicinam incolente ad meridiem progressu primum Thessaliam intrat, quam omnibus ex partibus probe perlustrat. Inde ad Loeros Opuntios egressus iam in Euboeam insulam transit Iomeri rationem De loco Sequens. Ex Euboea postquam Aeginam insulam, eacidarum patriam, visitavit, in Atticam reversus per Boeotorum fines Peloponnesum adit et eodem atque Homerus modo peragrat. In Achaia cum subsistat, hoc lo eo, quippe ubi occasio oblata sit, ordinem relinquit vel potius paulum intermittit. Primum enim Taenari mentionem addit et Mileti Samique heroes ex Asia advectos inserit, tum ordinem institutum iam redintegrans in Aet0liam transgreditur et inde in Phocidem procedit. Denique duobus externis her0ibus, Calai Zeteque Thracibus, commem0rati agmen claudentem consilio facit poeta Acastum Ι0leum ipsam, unde expeditio emittitur navisque deducitur, ineolentem. Reperimus igitur Apollonium non sine iudici Homeri exemplo se applicuisse ordinemque enumerationi pro Sua voluntate immutasse. Cum singula iam consideramus, Videmus Apollonium non Olum X ea quam Homerus exhibet urbium multitudine, Sicut res rati0nesque carminis sui agitabant, unam sere cuique regi Oni elegisse, sed etiam nonnulla aliunde deprompsisse. Orphei enim, qui primo loco nominatur I, 233, ab Ilomero nusquam mentio fit Apollonius vero eum Secundum amam Suo ipsius temp0re vulgatam,
12쪽
ex qua Iasonis comitem navigationisque participem tum fuisse
tradebant, in Seruisse consentaneum est. Fontibus IIo mero recentioribus praeterea debet speculae impleidis I, 25 notitiam, ubi latus esse dicitur sabul0sus cille Pieriae listonidis rex
v. 343, fabulamque quam de Z0ne, Thraciae orae regione quadam, tradit v. 28 sqq. a Pomp0nio Melay firmatam. Erant enim, ut videtur, in illa acta sagi mirum in modum quasi iustis ordinibus instructae unde tabula exorta est sagos illas Orphei cantu divino abductas ibi substitisse. - Thessaliae quam primo loco Apollonius nominat urbem v 37 sqq Piresias ad 0ntem Phylleum
atque in pidani et Titi pei confluentem sitas in pus Homerum
nusquam invenimus neque Larisa in Pelasgiotide sita, omnium quae h0 0mine inditae aerant, urbium teleberrima, Homeron0ta est, cum Polyphemi Lapithae, quem illinc venissse Apollonius tradit, Summa cum laude ob virtutem belli eam mentio a
Nestore fiat. Reliquae Thessaliae urbes quattuor, qua poeta. noster assert, respondent Iliadis do eis. In urbe Phylae Apollonius v. 45 Argonautarum temporibus Iphiclum Homerus eius filios Podarcem Protesilaum regnantes facit Γ, 695 sqq.) Pherae, quam urbem Apoll0nius sub monte Cnialco donio β sitam esse prodit v. 49 sq.), illa aetate Admeti Troici belli temporibus eius filii imperio subiectae sunt RG 11 sqq.); Alopen Homerus' inter urbes in Achillis dicione Phthiotide a Myrmidonibus
occupata ita recen Set eodem spectat Apollonius dicitur enim
v. 54 sqq. Eup0lemi Phthias, Myrmidonis filia, in Amphryssi iluvii, qui perfluit illam regionem T), ripis Mercurio Aethalidem Alopae habitantem peperisse. Quam urbem II omerus Γυρτωνύν Γ, 738 vocat Ap0llonius D ut alii seriptores' variant inter
haec duo nomina - ΓρTcLν nominat et a Coron habitatam eam esse pr0dit, cum apud Homerum rursus Coroni filium Leon- CD. Strab. p. 330 D. 17, 18 410 471. De hac re mire confusa et r. Bode Geseh. d. heli. Dielith. I, l09 sqq. - reller, Griecti Myth. II, 486.
teum illius urbis c0piis praeesse legamus. Denique quod c0mmem0rat poeta noster Thessaliae urbem timenen ol0peidem prope lacum Xyniadem sit a. v. 67 sq.), Homerus neque urbem neque lacum nominat, nominat vero Dolopes Phoenici b0edientes
Il. I, 484). Stephanus Bygantius' autem timeneu 0lopum a Peleo Phoeni ei donatam esse dicit nostrumque laudat locum I 68 . Idem ), cui plane assentitur schol Ap. Rh. I, 6 et 68, docet Xyniadem laeum eundem Age atque eum qui vulgo dicebatur Boebeis. δ - Locrorum oppido punt cum alii heroes Iasoni auxilio veniunt tum ite iis v. 69 sqq.), cuius filius Aiax apud H0 merum L0eros regit II, 527 sqq.). In Euboea sitam Cerinthum uterque poeta asteri I, 536 sqq. p. I, 9) 80lus Apollonius 3 huic adiungit Oechaliam, quam Homerus L 730 inter
urbes Thessaliae recenset, ut schol. p. Rh. I, 8 et Stephanus Bygantius' recte moment. Erant enim complures urbes eo n0mine inditae, ut Strabo' docet quarum una antiquissimis temporibus in Euboea erat in parvi qui illius aetate exstabat vici l0co quondam ita. - De Aegina insula, Aeacidarum patria, unde expul8i
Telamo ἐν 'Aτθίδι hoc v. 93 i. e. Salamine, Peleus Phthiae v. 94 habitabat, nihil est qu0 moneam. Neque de Cedropia novi quidquam proser Apoll0nius v. 95 sqq.). Contra miretur
sorta88 qui8piam, qu0 Σῖται, πίνειον τῆς Θεοπιωκῆς ut Stephanus Byzantius 7 prodit, quem vicum ne Strabo et ausania quidem nominant, a p0eta commemorantur v. 105). In Pel0ponnesum procedens Apollonius artius Homeri rationem sequitur; enumerat Arae thyream, v. 115), Phliantis herois patriam, a quo Phliuntis nomen p0stea recepisse serebatur ), Homero quoque notam id , T 1 atque nobilissima omnium urbes Arg0s, qu0d oppidum v. 125 Λυρκλὶιον 0nte Lyrceo' appellat Mycenas Herculis tabulis celebratas v. 128 sqq.), Spartam Castoris Pollu-
13쪽
cisque fratrum patriam sv. 146 sqq.), quibus aeque atque Homerus Γ, 591 Arenen Pylumque adiungit v. 151 qq. 156 Sqq.). Ex Arcadiae permultis quas Homerus recenset Γ, 603 sqq.), urbibus, unam Tegeam in elegit atque in Eleorum nibus omnino nullam nominat v. 161 sqq. v. 172 sqq. - Achaiae Pellenen, quam Homerus Agamemnonis dici0ni subiunctam adit L, 574), πόνου6ιν Alrui oro' sitam tribuit v. 178). - Sequitur mentio Taenari promunturii ab Homero non commemorati v. 1793; cum Miletus urbs ei nota sit Γ, 868. p. h. I, 1863. Samum insulam Iaρθενίην vocat Apollonius v. 188): quod
nomen poetae Saepius usurpant e tabula ortum, qua dicunt Iunonem prope fluvium huius insulae Imbrasum, unde cognomen Imbrasiae acciperet, educatam et cum virgo esset ibi commoratam esse quare insulam Virgineam appetatam esse. Aetolorum Calydon Oenei Meleagrique sedes, et Olenia urbes rursus reSpon
dent Homeri catalogo v. 190, 202. Γ, 38 sqq.). - Εtiam Phocensium Delphici oraculi sedis clarissimae ab H 0mero quamvis alio numerationis loco mentio fit Γ, 5193, ubi dicit eam Πυθῶνα, eum aliis l0cis λ, 581 3 Πυθω, ut Apollonius v. 209), nominet. Thraces Calais et Zetes, Boreae filii Homero ignoti sunt ab aliis autem ea quae de Orithyiae matris raptu traduntur v. 21 sqq. saepius narrata invenimus. β Unde vero Apollonius hanc fabulam cognoverit, nescio de Sarpedonia rupe illa v. 216)Pherecydes, τι πρυί. co A th υ ρει 6τί, περι τῆς αρπαZῆς GTOρων contenderat.' At nos quidem nihil nisi Sarpedonem promunturium Thraciae orae meridianae, quod prope ab Hebri Ex Aphidante v. 162), Arcadis filio, heroe unam Tegeatarum
tribum nomen recepisse Paus. VIII, 45, 1 indicat.' Αἰγιαλοῖ enim, non αἰγιαλοι scribendunt est, ut recte Mer-kelius adnotat nam Pellene a litore maris sexaginta stadia aberat
Strab. p. 386, D. Paus VII, 26, 43. Aegialus vero antiquissimis temporibus totius Achaiae nomen fuisse credebatur Paus V l l; VII, 1, 1. Steph. yZ. V. Αἰγιαλος).δ Cir Michaelis De Apollonii Rhod fragmentis. Dis s. Halle 1875, p. 14. - Strab. p. 457 637. - Steph. yZ. v. 2,/ ος. Similis est fabula tuae de Parthenio fluvi II, 3 sqq. proditur a noStro poeta.
capite aberat ' novimus Erginum autem fluvium' Mela qui H D24 eius mentionem tacit, inter urbes in Propontidis oris sitas fluentem recenset. - Denique Acasti, Peliae regis filii, qui Iolei habitat, commemoratione v 224 apte ab Apoll0nio lectores
deducuntur ad portum ipsum, unde iam navigaturi sunt heroes,p0stquam Argus aber opus perseeit v. 226).3 Quibus rebus singulis perlustratis si de univergo hoc Argonautarum catalogo iudicium sacere mihi licet, statuere velim non insulse Apollonium, ne aridam heroum nomenclaturam exhiberet, Homeri exemplum illud nobilissimum enumerationis sibi imitandum proposui 88e Sed apud poetas eiusmodi numerati0nes, etiamsi maxima ut illustrentur lectoribusque gratiores reddantur opera datur, tamen frigidissimae videntur id quod etiam in Homeri indicem navium cadere contendam. In hoc vero quod aliis de causis summi momenti est hoc vitium facile p0etae ignoscitur, aliter res e habet in illo. Tamen hunc Apollonii atalogum Argonautarum
nobis servatum 8Se 8 cur gaudeamu8.
Transeo iam ad alteram Homericae geographiae imitationem, quae est narratio itineris quod Argonautae inde a domo Circae deae usque ad Phaeacum terram navi legisse dicuntur l. IV, v. 65 - 979; respondet autem sere Odysseae t. XII. Quae si quaerimus quibus de causis exorta sit, procul dubio sentimus ansam dedisse versus illos Odysseae, ubi Circe, 0stquam Ulixi
Planetarum nuturum descripsit, unam Argo nuVem ea praeter
De his versibus varie ab interpretibus aliisque viris doctis tentatis, in quibus Vestigia antiquissimarum Argonauticarum, quae rante Homeri aetatem Terebantur. sabularum ciness, vi-
Strab. p. 33 D. 52. η v. 17. . Similia tradit Plinius IV D4 Ian. . . . in Ora amni Erginii S. . . Num ero idem Sit atque is quem Herodotus IV, 90 Agrianem vocat, ut Mannertus, Geogr. d. Griech. u. Omer . VII, p. 16. vult,
dubito. De rigone Strabonis p. 331 D. 49 nihil constat. Argi patriam prodere plane misit Apollonius.
14쪽
dentur', equidem hoc loco id unum dico, ex illis temporibus,
quibus in Odysseae carmina recepti legebantur, Omnes, quicumque de Argonauticis tractabant, is sibi agendum ex cliis ipsis Homeri verbis putasse, ut de hac re breviter ab eo commemorata uberius verba sacerent. Itaque narrationes illas, quas de Planetis et Circa dea Medeae et natura et indole cognata is qui carmen duodecimum Odysseae condidit, ex Argonauticis tabulis repetitas tradit, ab Argonauticorum auctoribus pristinis suis locis restituta esse credere debemus, ita de re ut apud Apollonium legimus. Simul cum coloniis deducendis apud Graecos terrarum notitia augeretur, quibus locis ea quae tabulis illis enarrabantur tacta essent, explorare studebant: nam Odysseae carminis auctortam obscure de iis rebus dicit ut utrum ei certi loca animo obversata sint me en in omnino m0i diiudieari possit. Atque Hesiodus ), cum sententiae illius a multis probatae et illustratae 3, ab Eratosthene vehementer repudiatae' auctor exstiterit, Ulixis err0res in mari Tyrrheno saetos esse Ti. etiam huic Argonautarum expediti0nis parti loca eadem tribuisse videatur. Tu autem secutus est Apoll0nius, ut sch0l Ap. Rh. III, 311 his verbis exponit: eo λουθ λύσεν Iroi o Pto Tota ara το Γρ6ηνικον πελαγος υποτιθεμενοι τὴν odi σύεως πλαὶ λὶν, ων ρχηγος 'mio doς, κατωκληκεναι λέγων Moκλὶν εν τρο προειρημεν ' πελ IM. -
rebus eodem atque Hesiodum modo egisse, inter quos suisse Timagetum ex chol. Ap. Rh. IV, 259 1 atque Timaeum et Pisistratum
Liparaeum ex schol Ap. Rh. IV, 756 et 965 i suspicor. Atque imagetum permulta Apollonio suppeditasse infra demonstrabimus; Timaei autem libros num inspexerit poeta noster dubium est, et de Pisistrato uno illo loco commemorato omnino nihil scimus. Iam re ipsas consideremus. Atque primum cum heroes insula Aethalia degressos praeter lit0ra Tyrrhena Ausoniae navigantes
laeto IV, 657 sqq. Ap0llonius, satis diserte itum loc0rum indicat.
Tum v. 659 Aeaeam, Circae sedem, perveniunt, ubi ancoras iaciunt. Homerus autem hane terram insulam ), vasto mari circumdatam 3), esse narrat idem, ut e schol Ap. Rh. III, 311 verbis quae sunt εἰς λὶν κατα Τυρρηνίaν νῆσον την Mρκην ελθεῖν, cognovimus, senserat Hesiodus δ) Apollonius vero eam oram
continentis appellat, IV 848 cum dicit κτην ἰai γν Τυροκν-xido γηπείροιο et v. 854 Thetidem cum Peleo loquentem eth 0rtantem inducit, ne diutius in oris Tyrrheni commorentur atque Aeetes Circam sororem III, 11 pr0 nuntiat habitare in ora continentis Tyrrhenae longe a Colchide remotam et in terram occidentalis plagae translatam Valde igitur recessit Apollonius ab Homeri verbis illis varie a viris d0etis vexatis β)
praecipue autem quod Apollonius saepius Tyrrhenae irae
15쪽
mentionem repetit, Hesiodum sapit Obiter tantummodo ibi deam Illam habitasse sibi finxerit Apollonium exponeres invenimus itaque num certus illes locus saepius commemoratus, ubi sedem Heae Tuisse monstans input antiquos Tuit opinio ), eius Nu0quin animo Ῥbversatus sit, quamquam veri simile est, tamen certes desiniri ne quil Postquam Circae dabulosa
domo decesserunt heroes, Secundo Zephyro vento vecti insulam
Sirenum praeternavigant v 883 - 918) quam Apoll0nius Anthe- moessam v. 890 id. meri min. 892 id. Mai. appellat, ut schol. in IV, 92 M0net, ic Hesiodi exemplo.' Neque est cur hoc salsum esse putemus 33 De situ huius insulae Apollonius nihil diei nisi iam a Circae sede ad trientem versus abe8Se . nam epityro vento illuc pervenisse heroes marrantur v. 884 et 889 sq.); Lilybaei ir0munturii autem Mentio rursus spectat ad Tyrrhenum mare v. 17)p eo enim Venus Butem, qui ,0lus Sirenum cantu allectus ae mavi Hesiluerat, periculo, ereptum transtulisse dicitur sv 91 - 1 T) Sed quod de una insula dicit probe ad Homeri exemplum β spectat, cum alii hi tres insulas larvas in 'inii Posidonio prope Surrentum sitas Sirenibus medes aribuant. I Sirenum insulam iraetervecti
Planetis ipsis appr0pinquant Argonautae v. 20 sqq.), atque
Iunone Iasoni opitulante, sicut Homerus pr0diderat, a Nereidibus 808pites traducuntur cum alteram viam . ubi e Scylla Charybdique aut nonnullis aut omnibus heroibus perieulum imminet ),
' Scymn. Per. V. 225. - Strab. p. 22, 258. - Verg. Aen. V, 64 sqq. Mel. H. 69. - Plin. III. 62. - Dionys per v. 36 Ly Ε re ipsa nominatae sunt Sirenus sae insulae. Alii in prinmunturio Peloro illas habitasse credebant Strab. p. 22).' Cist. Hom. lli . - Ap. Rh. IV, 23 Sqq.
diligenter evitant. Sunt enim navigantibus hae duae viae, ut
cani subri olfieinai apud Apollonium cum Planetis coniunctae sunt: adde quod Scylla appellatur Ausonia ) iam intellegas ab
Apollonio quoque probatam esse Sententiam eorum, qui Homeri Planetas esse rupes insularum Lipararum mari aeStibu8 Ventorum latibus, eruptionibus ignium pericul0sas putabant Τ atque Scyllam Charybdimque in Siculo reto collocabant. E Planctarum periculis elapsi Thrinaeiae litora legunt heroes atque Solis armenta ibi pascentes Phaethusam et Lampetiam deas Onspiciunt δ): quae pertinent ad Ilomeri exemplum omnia, atque eo tantum m id videntur esse addita, ne quid in hae imitatione
Homeri ea desideraretur: nam si ad argumentum rerumque One Xum SpectamuS, prorSUS videntur oti08a.
Usque ad hunc locum Homeri narrationem secutus iam desectit Apollonius direet cursu enim Argo navis ephyro Vecta ad Phaeacum terram proficisciturq), cum apud Iomerum Ulixem tempestate exorta ad Scyllam Charybdimque repulsum et inde ad insulam Ogygiam delatum esse legamus. Sed in deseribendis iis rebus quae apud Phaeacas saetae sunt rursus pollonius Homeri vestigia repetit, cum ei Sonas Alcinoi regis Aretaeque uxoris eius ex illo mutuatur. Attamen nomina tantum illa Phaeacum, Alcinoi, Aretae H0meri memoriam reserunt ea ipsa, quae ad ge0graphiam pertinent teraeque descriptionem, ab
16쪽
illo prorsus alie ita sunt atque ea non sunt pauca uberius enim res apud Phaeacas ab Argonautis gestas, quippe quae Summi
momenti sint, enarrat Apollonius.' Attamen, cum ipsa Phaeacum gens ad Homeri ge0graphiam sabularem pertineat, in ea autem summa narrationis posita sit, illis quas tractavimus IIomericarum deseriptionum imitationibus hanc quoque carminis partem, de qua iam dicturi sumus, adiungendam esse putavi. Atque quaestio exoritur quibus e sontibus reliqua, quae de Phaeacibus tradit, hauserit Apollonius quae res est satis difficilis diiudieatu Nam apud scholiastam omnino nullum proprie auctorem poetae OStri dictum esse in hac parte invenimus sed laudantur Aristoteles, Timaeus, Apollonides, eademque atque Apollonium prodidisse dicuntur. 7 Aristoteles enim librum de re publiea Corcyraeorum consedit ), qui sine dubio ad Πολιτεia pertinuit partemque illius operis amplissimi esse eit. Quo in libro Aristoteli etiam dulocis insulae agendi occasionem fuisse nemo est qui neget. Timaeus autem de originibus C0rcyrae satis su se scripsisse videatur i), ita ut ex eo mutuandi Apollonio potestas saltem fuerit. Sed p0llonidis aetatem prorsus ignoramus, quem εντο Περίπλω τῆς Γρωπη insubim illam descripsisse comperimus. β Et uellerus' quidem eum post Apollonium vixisse putat, cuius sententiam cur repudiem non habeo. Praeterea Acusilaum et Aleaeum de Phaeacum origine verba secisse ii, Philetam' autem nuptiarum Medeae apud illos celebratarum mentionem intulisse discimus. Atque ubi terrarum Phaeacum
sedes suisse sibi cogitaverit, diserte Apollonius exp0nit IV, 980):
0mnia. Neque mira est haec Apollonii sententia : ab omnibus enim Corcyra credebatur esse Homeri cheria.' At qui si, ita eo haec Phaeacum terra ρεπανη appelletur δ), non Seheria 'Qua de re bene nos docet Aristoteles, qui, ut scholiasta Ap RhIV, 983 et Stephanus ygantius 3 iisdem sere verbis tradunt, haec in libr quem de re publica C0rcyraeorum confestit exposuiti antiquissimis ex temporibus insulam illam nominatam esse Drepanam
quod n0men ea se causa inditum isse Apollonius explicat IV, 98 sqq.), quia sulcem quam Graeci δρέπανον sive δρεπύ-
νζν Vocant, aut Saturni aut Cereris, de lac res enim essedissensionem 'sub insula abditam iacere Tama isset Tum Vero, illi pergunt, cum fluvii, qui ex adversa Epiri ora in mare e siluunt, ut adiecto insulam oblimaturi et cum continenti coniunctur Viderentur, Cererem, cui in Sula Sacra 8set, a Neptuno petivisse, ut fluvios illos retineret: ἐπισχεθέντα9ν ἐν τουτων
se ποταμῶν ob illud σχειν nomen insulae e Drepana mutatum esse in cheriam. Atqui cita enim Apollonius ratiocinatus esse videtur: ab Homerm iam in cheria vocaturi insuli illa: ergo
Argonautarum, qui ante bellum Troianum vixisse seruntur, aetate Drepanam etiamtum nominatam eam esse fingit, ita ut nominis commutationem medio in temp0rum patio saetam esse e0gitandum sit. Jam in Sulam ip8am perscrutemur. δ Est fluvius Aegaeus
ut Videtur, insulae maximus neque ab eo qui hodie simpliciter. Potamos appellatur' diversus Pertinet autem et ad Argonauticas sabulas, cum liae eius Naiades Medeae lectum iugalem ornasse tradantur v. 1147), et ad Herculis memoriam. cum is ex una illarum Melit Hyllum pr0genuisse dicatur IV, 538-543)Viden tua itur Corinthii coloni, qui Corcyram occupabant, cum' Atque ex e quod illuc ephyro vento Argonautae pervenisse
Suerit Apollonius praeter illud enim nihil de hae re dieit
cist se C. A. ueller, De Corcyraeorum re publica moti. 1835.
17쪽
sabulas tuae vulgo serebantur immutarent it ad suae clusulae loca accomodarent, ex illo omni uni oriensium c0mmuni heroe Ityll0, qui est Deianirae ex Hercule filius ii, novum atque Corcyrae proprium 'Iyllum iuxisse. Cum aegaei filiabus i0niunctae sunt reades Melite montis v. 11483, cui nomen ex illa nympha datum esse veri simile est ex Hyllo vero Corcyraeorum portuum alter vocabatur Hyllicus D v. 11233, ubi iam Argonautae ancoram iecisse dicuntur, cum C0lchi 08tes, qui Medeam repetebant, in Macridia paeninsula castra posuisse prodantur v. 1123). Sed de situ huius paeninsulae prorsus nihil scimus nam choliasta quamquam ad IV, 1124 Apoll0nide auctorae urbem Corcyram sitam suisse in paeninsula quadam tradit, tamen num haec sit illa Macridia n0u dicit tum vero ad IV, 1175 hanc paeninsulam quam Apoll0uius Macridiam mominat ic adversa continenti prominere opinatur: quod salsum esse puto Colchos enim, qui cum Alcinoo ut Medea sibi redderetur agebant, ad insulam ipsam appuls08 esse e re ipsa et e rerum conexu apparet. Ἐ8t igitur Maeridia Corcyrae insulae paeninsula. Nomen vero accepite Macride. Eub0eae insulas heroide ip0nyma, Aristaei ilia 3), quae seque atque pater agriculturae bene davere tredebatur. Atque tabula, qua traditur illa ex Euboea, ubi Dionysum nutrivisset, Corcyram demigrasse Ap. Rh. IV, 1129 sqq.), spectat ad antiquissimos Eretriensium col0 nos ex Euboea Corcyram et in Epirum deductos.- Neque mirandum est apud Corcyraeos pro insulae sertilitates heroidis cillius cultum valde Ἐ0ruisse, praesertim cum ipsi Corinthii, ut videtur. Aristaeum valde venerarentur.' Fortasse igitur etiam hae fabulae, quae de Aristaeo
zi 'π' 'hi', Mi , i iratae, illustratae sunt.
Ominum autem quas de Corcyra prodit Apoll0nius rerum duae enm 0cis c0mmem0rat 0re quosdam Corcyraeorum, qu08 ex
Sse dicit etenim antrum, in quo Macridem habitasse et Iasonis
vocati V, 151 sq. et Paret Nymphisque in templo Ap6llinis omi atque in iis aris, quas Medea ipsa exstrux o di ea turibus incensi sam is ei solemnia quotannis et i IV, 1215 shq Neque iniucundum est exquirere, cui auctori obiripi Ap6ltaul ghanc notitiam. Nam ipsum Corcyram, ubi illa e0gn6gde,
testas fuisset, adisse illum nusquam legimus. Id certe si uere p08Sumus auctorem illum aut eadem qua Ap0ll0nium aetacadet sine ulla dubitati0ne credere et e0ntendere posset At ui
illo in te quamvis levi, - dissentit tamen Timaeus enim
nairaverat Nymphis et Nereidibus saera illa fibri, p6 iu
Nymphis et Paret dicit ex alio igitur mutuatus est hanc rem de illa vel re iudicium saeei e nolim. Id unum mone nos um Ap l0nius saepius de eiusmodi moribus inglitutig tu vo 'faciat, etiam aliis l0ei similia 'eperturos esse quae ad Homeri geographiam speetant. Priusquam autem ad
18쪽
reliquas narrationis partes considerandas transeam, breviter amplectar eas tuoque re obiter tantummodo ab Apollonio commemoratas, quae aliquo modo cum IIomerica geograptita coli aerent: qua in re nimirum ea tantum res perstringam, quae clare et dilucide ad IIo merum pertinent eique soli propriae Sunt eum ceteras ultima parte operis, ubi reliquas per totum carmen dispersas res geograpti ica colligam, tractaturus sim. Atque primum proponam quid significent apud pollonium vocabula Παναχαιίς, χaHς, c, αναοi quae Stio enim St, utrum eodem Sensu apud hune praedita usurpantur quo apud Io- merum. Et Iavaχαιι da terram Homerus ignorat, sed Laa-λαιον tantum homines novit contra apud Apollonium terram tantummodo Iavaχaiada commemoratam invenimus est aut 'in Homerica significatioue, ut universa Graecia intellegenda sit,
id qu0 e III, 34 sq. clare apparet, ubi sunt verba Argi ad Aeetam dicta
Sunt enim ieroes ex universa Graecia conflati Alter locus est I, 242 q. quo poeta homines expeditionis apparatum mirantes inducit loquentes Zευ cva, Tic IIελίαο νοος ποθι TOGGον μιλον
dictum esse contendit, plane repudiandum 88 existimo, potissimum propter sententiarum argumentique similitudinem, quae intercedat inter utrumque loeum. Dissicilius est dictu, quomodo Apollonius fiat id intellegi velit quo vocabulo Homerus et ad universam Graeciam et ad partem eius significalidam utitur. 3Scholiast ver se nescire prostetur utram respiciat Ap0llonius,
τὴν Θεσσαλίαν, cum laudat versum illum catal0gi navium ibi nationes quae Achilli imperio subiectae sunt recensenturi):Νυρludo νε δὲ καλευντ καὶ Ελλγηνες καὶ 2χatol. Meum quidem iudicium de his Apollonii locis est in suspenso
agitur de reditu in Graeciam utroque loco licet autem pro argumento Xatida intellegi et Thessaliam, oleum enim, unde evecti unt, redeuntes petunt heroes IV, 1779 - , et uni-
Ver8am Graeciam ex omnibus enim Graeciae partibus ad expeditionem faciendam convenerunt illi Praeterea commemoranturAχaGαδες Dab Ap0llonio, quas scholiasta eiusdem versus V auetoritate nisus Thessalicas tantum esse mulieres c0ntendit. Sed pro loci sententia aliter censeo Iasonis mater enim indueitur glorians e praeter ceteras Graecas seminas floruisse accedit quod Homerus haιιαδες nusquam nisi de universis Graecis seminis dicit, quo ab usu Apollonium recessisse non est cur
credam, praeSertim cum sit Homeri cum oeabulum. Venimus ad
considerandum usum voeabuli Iadoc Apoll0nianum Homerus quidem Giud nominat et dicionem regnumque Achillis aut partem eius et regiones totius septemtrionalis Graeciae, nusquam dicit de universa Graecia, sicut recentioris aetatis usus erat. in Apud Apoll0nium autem quindecim locis, si recte numero, id VO-cabulum nobis occurrit duobus, quippe ubi Ελλας Colchidi opponatur, de universa Graecia dici apparet; uno loco enim respondet Aeetes Iasoni vellus aureum poscenti β) A Uuc τοι χρυ6ειον γειν δερος, ἐν λ θα, πειραθεές' 6θλοῖς crin Ar u νδραώιν υτ μεὶ αίρω, ως auro μυθεῖώθε τον Mic di ossaνεοντέ t. altero β Medea Iasoni, qui Ariadnae exemplo commemorat eam ut ecum sugiat commovere studet, dicit Ελλαδι που ad καλα, υνλHOGυνας λεγυνειν. Αἰλὶτλὶς δ' υ τοτο εν χνύρασιν, ἐον ε πας Mia cratast Iah Irostν μιιενα ista δ' Iρι adi u
19쪽
Praeterea saepissime dicitur de reditu aut de adventu aut de
μαωμενοι σιν ωας ἄγειν II, 119 5 sq.), quibus omnibus l0 eismi da Graeciam significare eodem quo recentior aetas utebatur sensu equidem intellego. Neque aliter res se labet reliquis quatuor l0 eis: I, 292 Telamon Iasonem insimulat Ierculem invidia gloriae perductum Sponte dereliquisse,
nautarum turba dicta, III, 375 Aeetes iero es incusat venisse, non ut vellus rep0rtarent, sed ut e regno depellerent,
II, 1133 de Medea sunt verba: OO μεν δηρον παρνήσε69at εμελ εν ΕΗ da aιετίειν, quae ortasse consilio respiciunt ad illa quae antecedunt: v. 1104 ΕHi d που τάδε καλή, si v liosi νας ίλεIυνε . De Πανελλλὶ νων II, 209 nominis significatione dubitatio esse non potest: adit enim prorsus in Homeri usum Il. II, 303. Aaναῶν uno loe mentionem facit Apollonius IV, 262), ubi de
Aegypti 0rum gente omnium antiquissima agit eos enim iam iis temporibus vixisse, quibus Danai omnino non essent, sed Arcades tantum exgisterent:
Videntur igitur hic Arcades opponi Danais, quorum nomine Homerus omnes Graecos solet appellare. i Potest tamen sententia loci ita explicari, ut Arcades non plane diversi a Danais, sed antiquissima e0rum natio habeantur. Sed de hac quidem re Homerus nihil novit ergo infra eam paucis Verbis exponam.
Gladstonii sententia, qui putat Λαναους respicere ad exercitum tantummodo Graecorum, refutata est a II. Duenigero Homer. Abhandi. p. 566 Sqq.
Homericarum nationum, quarum raedes in Graecia duisse dicuntur inmem0rat Apollonius telasg08. Curetes. Taphios Atque aia Πελασγύῆν est ut , 580 apparet, Thessalia, sicut l, 906J0lcus appetatur Pelasgis, quibus locis adiungam IV, 265 squbi Deucalionis progeniem in Pela8gide terra regnasse tradit, idqu0 scholiasta explicat οἱ Iro Λευκaλιωνος το γένος Doν-
occidentali heroes, postquam Ambracium dinum iraeterveeti sunt, Secundo 'ento celeriter degunt. Eadem ira Ephori de huius p0puli sedibus sententia ) quam ortasse Apollonius secutus est nam ex Homero, qui pugnas tantummodo inter Curete et Aetolo commissas marrat ). Me lis rebus nihil 0gnoscere potuit. Ephorus autem tradiderat primum Curetes omnem Aet0llam imperim tenuisse, tum vero ab Aetolio Endymionis fili devict08 in eam regionem quae postea Acarnania vocabatur
se 'ecepisse. His inibus vicinae sunt Echinades insulae IV, 12283 quas momerus Te hinas nominat β) ubi labitasse terebantur Taphii sive Teleb0ae ob proelium eum Amphitryone iactum celebrati. Apolloniux eorum Mentionem inseri L 747 in describendo Iasonis pallio, cui imago pugnae ob boves inter ill0 et Electryonis ili 0M exorta es intexta erat. Qua in narratione solum vocabulum ληι Grai. quod Taphiis cinditum ost I, 750) ad 0 merum spectat, qui praedones 40 fuisses exhibuerat I) cetera ab illo aliena sunt potissimum Teleboarum n0men, quod plane ille ign0rat Tum quod apud Homerum Sinties Lemni insulae incolae suisse leguntur ), Apollonius hanc insulam ψ ιντ=hida appellat I, 608, IV, 175T). - Cretensium
in Cist. Strab. p. 221, 369, 31. - HOm. B, 681η Cfr. Strab. p. 463 sq. I, 549 sqq
20쪽
regem Minoem ΙΙ0merus nossi liabitantem ibique sortiter regnantem saetis qui locus τ, 178 sq. fortasse Apollonii 'nimo obversatus est, cum Ariadnam eius filiam Κνω66οθεν IV, 434)cum Theseo aufugisse scriberet, ubi cillae eam Daedali artibus laetantem inducit Σ 591 sq.) Ex urbibus quas momerus
commemorat, nonnullas Apollonius quoque enumerat, quippe quae ob id ipsum, quod ille eorum mentionem secerat, summae antiquitatis speciae praeditae esse si Sae sint . ita ut eas stiam antiqui0ribus illis temp0ribus duisse inique ab Argonautis sonspectas esse fingere p0 tuerit Apollonius. attamen alias quoque ab illo non nominatas recenset, de quibus infra videbimus. Illae
vero sunt praeter eas, quae in Argonautarum catalogo enu
B, 828), de quibus non est qu0 moneam se in quinque eis Paphlagoniae ppidis, quae Apoll0nius c0mmem0rat II, 943 sqq.), aliquamdiu versandum mihi ist Sunt Sesamus, Erythini, Crobialus, Cromna Cytorus, cum ab H 0mero recenseantur Π, 853 sqq.)Cytorus, Sesamus, Cromna, Aegialus, Erythini Quatuor igitur urbes eaedem ab utroque exhibentur, Sesamus, Erythini, Cromna, Cytorus, quintam adiecit ille Aegialum, Apollonius Crobialum-): eum autem Homeri locum illum movisse 'ine ulla dubitatione contenderim neque vero haec disserentia mihi admodum mira videretur, nisi Strabo η traderet pro illa usitata lectione Homerici
suisse alteram, qua e 8Sent verba:
Apollonii autem locus est: lato ν Κρωμνήν τε κaὶ χλγεντα Κυτωρον. Mira est similitudo vocabulorum illorum obiali et Crobiali, quae ad nostram quaesti0nem ipsam quam maximae spectat. Atque etiam 'ugetur difficultas io qu0d scholiasti Ap0llonii, qui Strab0nis locum exscripsit, lectionem Κρωμναν Κρωβίαλον τε praebet: ad n0ta V enim ad L, 42 haec: Κρωβlaio ' πολις
auctore mutuatus 88 videtur Stephanus et quam quum quis hic suerit dici nequit, tamen etiam hoc testim0nio lectio μω λος confirmatur. Atque uellerus apud Strabonem qu0que Κρω - λον esse re8tituendum censet: id quod equidem non plane repudiem, etsi 0 qu0que fingi licet, oblatum et Crobialum fuisse varia nomina unius eiusdemque vici atque disserentiam illam, quae
est levi88ima exortam esse e barbarie vel inconstantia vocum Graecis auribus insolitarum atque utramque nominis formam in y v. Αἰγιαλος. ad. l. B, p. 362 ed Lips. complectitur Homerum, Strabonem
Apollonium).R Steph. yg. v. Kρ ω βωλος EuSt. l. l. M Argonaut V, 102. β v. Κρω yωλος. D. M ueller ad Arrian. per. 20, cuius Sententiam repudio. Gessehen, De Stephano Byganti capita duo. Diss Gottingi 886, p. 23. S