Sophocles quo iure Homeri imitator dicatur [microform]

발행: 1869년

분량: 20페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

aS partis the Foundations of Wester Civiligation preservation project

Funded by the

Reproductions may noti made Without permission homColumbia Universit Library

2쪽

photocopyi reprocluctionuo purposes in excessis satruso, Vanatiso manti liatile for copyris ni infringement. This institution rosorvos the right to refuso to accepi a con orcle is in iis uosement fulsi liment of the ortiorinoulo involve violationis the copyriunt lais.

3쪽

IURE HOMER

4쪽

COLUMBI UNIUERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARTMENT

Mastor Negativo

Origina Materia a Filinei Existin Bibliographic Record

TECHNICAL MICROFORM DATA

5쪽

l. a

7쪽

Columbia Universit P

LIBRARI

ast 1i largillan

hiis ii

8쪽

SCRIPSIT

9쪽

Sophocles quo iure omeri imitator dieatur.

i considera initie quanto in honore et admiratione parens ille Oegis Homerus, apud titate os suerit, quena cum Omnium divinarum humanarumque rerum, tum dicendi artis praeceptorem tabuerint Optimum, mirum nobis videri non potest, quod postea plurimi grae- Orum periptore ex hoe Perenni sonte' hauserunt et divinum Oetam, qui omnibus, ut ait ὶuintilia tuas. t eloquentiae partibus exemplum et ortum dederit, ad imitandum sibi Pro POSUErunt. tuorum in numero non solum inveniuntur, qui perverse ac ridicule vestigiat ius remente Platria I ii potius, quam imitatores vocandi sint, castigati illi lepido Polliani I l grammate, Sed etiam Praestantissimi et clarissimi Scriptores tam solutae, quam vinctae Orationi S, de quo ruin ingenio nemo facile dubitaverit. Ut taceam de Arctino desio, lirisci illo pie carminis arti 1ice, qui a Suida s. v. o κτῖνος Παξρου μαθητκ appellatur, Cetori Sque antiquissimae Retatis II Onieri imitatoribus, qui eius exemplo incitati omnes illas tabulas. ΠIae nil Troilian aptam Pertinent, versibu Sunt perseeuti, etiam posteriore aetatelo inliti lue varii reneris Seriptores II Omeri discipuli suisse perhibentur, ut, quomodo in uno hos Poeta imitandi materia in invenire potuerint, iure mireris. Nam ut Dionysii Longinivori l utur in tDους, ΙΙΙ. ), 'Ho odoro 'a ορικωτατος γεισο, Στησι χορος τι

imitandi studium a veteribus cognitum est. Atque Aeschylum quidem Aristophanes Ran. lia Mi ipsiani leoni in sapit, a divino illo II Omero se edoctum S Se ταζεις, αρσας, Πλισεις ita ὁρων. et Athenaeu I eipno S. VIII. p. 347. e . 10 eundem inducit ingenue profitentom, Ita ta TDU IV IDydiu τε ἐπη ναι co nio O μεγα/.ων Mnνων. Quin etiam Euripidi, cuius ingolii uni R Pris a vetustatis admiratione quam maXiine abhorrere videatur, a senoliastis

Sed hi innes quos dixi Iomericae poesis imitatores, dicet monnulli laut parvam sive rerunt. Ii quibus ver8antur. ive rationi S, qua utuntur, Similitudinem prae se serant, comparari

10쪽

solum diobus ostis inplendidissimisque ludis aQ i in ri ntur. Ed citi: ian luserim uia lotos entis, urique litterarum studiosis disceridi materiam Praebi r ni uiseri non intuli ciliati iti in omnium citros influerent ac mentibus inhaereront ut o 'Oruin. HI ad Serihendi studium se conforch: int i mosacile inveniretur, ad quem non tant i X sem Illi uel Orit: is lori in Pr t. Ili uirimit ii ut in die nili genus Homeri vel vetustiorum etiam lioetarum ingenio ita ex ullum i liuis fixum i ta hi litum assi posteros manavit, Omnibu8 quotquot irte in Poeti eam da et ita h:int. istum ii, leno. si v lyricae sive dramaticae poe8i genu Bmplectebantur e Picae sylae O :ilur di: il oti usus communis ossol. Ex quo officitur, similitudinem illam. sei: ian inter Homerum P Nophool ni in toro dero

veteres consentiunt. Non tam in sermoni S. UO Uterque Su PSt, naturn D liroprietate quam

in rebus ipsis earumque traecatione OSi tam AES Se et Otiu Sques huius disputationis tardi nonis in

eo verti, ut, quaenam argumenta OPhoete e Hon ieri Calminibus sum Ii Seril tuo uti do patractaverit, ut iraeter Cetero Cogdomen Pu0M P0ν Consequeretur demon translum sues ille: itur. I. I.

De argumentis a Sophocle ex Homero petitis.

Memorabilis exstat latoni in Opubliea Oeu S quo Homerus Omnium post tam im quo Graeci tulit, Ποαγικοhατος lippellatur In eandem Sententium Diogen . Lapri ius Monu

Quicunque enim de Iliadi et Odysseae argumentis disputaverunt, in his carminibus tragi ram

luandiun, ut O dicere Consuevimus, ιδίαν exhibitam et illu8tratam esse contendunt, On-spi Cuam illam non Olum in Ola utriusque carminis compositione, sed etiam in singulis, quibus ConStetiali, PRPllbus. Nam Cum omni R. Hiae ab Homero narrantur, aut ad miserabile Troiae excidium pertineant tu ad iobilos illos ab Oros quos iraecorum duetos sub moenibus urbis Oh SOSARe id domum deunt 'A Xant laverunt tum eos qui primarias in eius carminibuεPart uentur. : itali undam necessitate constrictos summisque iboribus ne periculis impli- It OS ESSU Id Elnu S. illius Cullia littua Commissa subeunda is erant, ut aut finem, quem sibi Pro PDSuerant. Consequerentur ut officia negle et v l lege divinas violatas morte luerent. Nimilom Osfὴ ration Em ius carminis, quod nobis ex inedia quae dicitur et a te relictum mi tali ἱ D: irrit ili veterum ἰermanorum prinei pibus Omni laude insignibus de magnis eorum laboribus. Erillulis. Ohi itationibus, solemnibu ludorum, fletibus lamentationibus deque

atro thu Irartium virorum dimi attonibus is uis est, quin videat 3 Huiusmodi rebus nihil

Elii a Clus Si id miseri Ordiam iii nimis legentium sex itandam; ne lue in Commode inter se Ompam nlur ingeni: Liraecorum P Germanoruin qui utrique , Oeta audire gestiant canentes de literitu omnium. Uine michra et mi eclara :ibentur do summa hominum et voluptate et Olli Citudine, tu animi anguntur Ot Ons iuntur de tener amore ruentaque ultione.

Atque illam humanarum virium una necessitiate pugnam divinitus illam ob insolentiam vel

errore sorti Ssimi viri imi, Ositam quam vero tragicam dieas ah Homero in carminibus uis P regi EXPPOSSBI ESSE, non fit luod iliaribus hoc loco exponam. Illud intelligi volimitat: im Omoei Rrrationem tragicum quendrian Olorem Ierre sed idem p paret ex singulis eius :irminum inrtihu8. Possum plurimos x Homor locos qui huc spectant in medium livo serr . Od nil ES EX Udys Seu commemoraro tulcherrimam illam lyxis recogniti narrationem I9ul. EX Iliade Aoλωι mi in verum Sse, quod dixi, cognOSeatur, quibus in narrationis, ut i luantum Ctioni vere dramati ea Pontineatur, Gruppius in libro, qui inscribitur Arandit E i. i. lil . . Copi OS et praeclare X posuit i. stenditque in his liis quo huius generis Oeis heloi tam Carmen vel imprudente Oeta vere dramaticum fieri multasque in II Omor reruin i l ErSonarum rationes ine88e, quae non magi epici quam tragici carminis

Quae iii illi illi eum tanta in divino Oe Sis inrente tragicorum argumentorum copia illi a Si congeSin Eluriatur, eon Sentaneum Si eum mirum quantum ad Xcitandam artein

tragi eant alui's . Atque prosecto hi sons sui uberrimus, e quo huius generis poetae hauserunt hie sua lili SSimus Campus, in quo tragoedia excucurrit uuamquam ea non statim telut Minerva ex Iovis capit 3, at halta Omnibusque ad capiendos nudientium animos armis instruet in On Si te Ctum irodiit. Priusquam enim eiusmodi argumenta Homeri arte tam gregie irae Iiar: ili totamque eiu eontemplandi gentiendique rationem in se recipere et quasi in Ru eum it Sanguinem convertere POSSet Sen Sim, ut Par fit, ne sine labore ex iis, e quibus enata orat initiis lier liture tanqi iam persectioni gradus perducenda erat, donec ad summum. si Od Ssequio Otuit sa8tigium perveniret. Idque post longum demum temporis Spatiuin lorie lioe Si Perseeta, evpni88 Scimu8 Sed licet ex hoc poesis genere tragoediae

SEARCH

MENU NAVIGATION