[De emendatione catalectorum Vergilianorum] [microform]

1쪽

a part of the Foundations os estem Civiligation Preservation ProjectFunded by the

Reproductions a noti made imout permission Dom

Columbia Universi ty Libra

2쪽

COPYRI TE TEMENT

States Cocle, congem memining of photoeopies o offerreproductions of oopyrighted materies...

Columbi Universidi Library reserves the right to refuse toazzepta op orde is, in iis jungement, ut fulment of the orderwould involve violation of the oopyright law.

3쪽

DE EMENDATIONE

CATALECTORUM ...'

4쪽

COLUMBI UNIVERSI PY LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM TARGET

Restrictions On Se

TECHNICAL MICROFORM DATA

5쪽

Contimo ter

inchos

50 56

2.5 2.2

8쪽

INDEX

LECTIONUM

UNIVERSITATE LII TERARIA

HABEBUNTUR.

BEROLINI

9쪽

RECTOR ET SENATUS.

Cui ante hos sex menses scholas quibus habendis haec iam paene exacta hiems transiit indiceremus disputavimus de versibus non nullis Callimachi finemque commentandi secimus in epigrammate Vergilii Callimache epigrammatis conparatione a nobis explicat atque emendato quae emendati cum hominum quorundam doctissimorum adSenSu conprobata esset, oblata rursus eadem scribendi occasione non incommode nos usuros esse putavimus si reliqua persequeremur quae in eiSdem catalectis Vergilianis aut nostra aliqua ducti coniectura aut libri quo usi sumus Bruxellensis auxilio adiuti mutavimus etsi enim hic liber neque VetuStior est saeculo duodecim neque paucis librarii erroribus contaminatus, tamen cum antiquiorem et meliorem rustra quaesivissemus, in nullo alio libro instituendae emendationis sundamentum ponendum suit itaque auctoritati eius ita obtemperavimus ut siqua in mendis quibus inquinatus est vestigia veritatis adparerent insistere eis conaremur, ea autem quae nullo librarii errore corrupta esse viderentur non dubitanter reciperem IS. Sic statim primum epigramma libri illius Ope emendavimus. Delia saepe tibi venit. sed, Tucca, et idem non licet occulitur limine clausa iri. Delia saepe tibi, non enit adhuc nimi namque si occulitur, longe est tangere quod equeaS. menerit audi i sed iam mihi nuntius iste

quid rodest 2 illi dicito quoi rediit.

Deliae nomen Iosephus caliger egregie restituit, cum scriptum esset utrobique De qua et hoc quidem mendo me Bruxellensis quidem liber caret sed quod idem Scaliger saepe ponendum esse censuit ubi Tucca legebatur et Tucca ubi saepe, id libro illo non minus confirmaturi quam sententiae ratione a caligero pulcre perspecta. hoc enim dicitur, saepe narras Deliam advenisse. quintus versus in Aldinis exemplaribus ita scriptus est. Venerit aut tibi, sed iam mihi nuntius iste addito in margine asterisco. postea ut numeri aliquo modo conplerentur iam geminatum

116 263

10쪽

est frustraque deinceps homines docti poetae orationem reciperare studuerunt quod nos dedimus sumptum est ex libro illo nostro neque quin verum sit videtur posse dubitari denique in fine epigrammatis quoi scripsimus, et dativo Opus esse e ius intellexerat Iegebatur quae liber autem Bruxellensis qui habet et ante proximum Verbum erasarum aliquot litterarum spatium non paruimus autem caliger dicite in dicito mutandum esse existimanti: nam neque dactylicum dicito in hoc carmen tuto admittitur neque iure Ossendas in eo quod poeta non iam unum Tuccam sed dilatata oratione simul plures adloquitur. Alterum catalectorum epigramma intellectum fortasse a Quintiliano, non intellectum, ut videtur, ab Ausonio, hodie non tantum Obscurum est sed etiam depravatum, neque perae pretium fecerunt qui in enodando aenigmate laboraverunt, nisi sorte melius quam ceteris res successit Ioanni rederico Gronovio, cuius de hoc carmine commentarium extare exmeeli catalogo codicum manu Scriptorum Lei- densium p. 253 didicimus libri ruxellensis haec est Scriptura,

Chorintiorum amator iste merborum Iste iste rhetor namque quatenus totus

Tudichi des brannus attica febris Thau galligum et sine male illisit

Ista omnia ista erba miscuit fratri. Iii terti carmine cum in antiquis libris haec scripta sint, tuque Παnc uella talis et tuo St Orct Pressa rus abibit et mihi ut ille versus usquequaque Urtincti gener socerque Perdidistis Omnia, Scaliger sequendus est, qui tuone et ei mihi scribendum esse intellexit sed eadem interiecti etiam antea restituenda est tu St Ore ressa, non quod ille voluit heu. Quarti carminis versiculum nonum Burmannus ter repetita halassionis invocatione, quam ex iambico Vergilii epigrammate Marius Victorinus III 17 adsert, recte restituit. liber ruxellensis pariter atque codex ossianus et inpressa nonnulla exemplaria duplex tantum Thalassio habent, quod Idus omisit. De quinto carmine, quod laeda obscenitate displicet, breviter dicemus recipiendum erat ex libro Bruxellens V. 10 seu furta dicantur tua, quo facto ratio melius cohaeret quam si retinetur sed quod reliqua exemplaria habent deinde . 15 ins e praebuerunt libri ruxellensis et Ossianus tum V 23 Iaseumque Propter T brim in Bruxellens quoque libro legitur nisi quod hebrim scriptum est sed

in aliis Versibus coniectura utendum erat ac primum quidem mirabamur v. 19 tamdiu tolerata esse ulcra Cotyttia videntur interpretes, ut saepe alias, ironiae perfugium quaesivisse. Verum eiusmodi dissimulatione enervatur acerbissimi carminis

protervitas, neque dubitamus quin poeta Cotyttia vero et proprio vocabulo dixerit

spvncΑ. detende quod v. 29 Iegitur salisosis aquis plane ineptum est poeta scripsisse potest salis/osis LABRIs gravius etiam corruptus est . l, qui in Aldinis exemplaribus sic scriptus est eum sequente, nec dein Oseere lumbos in rotulam Prensis idebo altaribus, in Bruxellens ita, nec deinde te morere lumbos in ratulam Prensis idebo altaribus. Scaligero hic crocotulae aptum sane Vocabulum latere visum est, sed quae praeterea molitus est probari non OSSunt neque magis probandum fuit quod Oudendorpius scribendum esse coniecit placuitque agnero, nec dein mouere lumbos in crocotula incredibile est enim poetam spondeum in quartum Versus pedem admisisse, neque in nuper editis exemplaribus illud retentum est Onsilio, sed casu et nescio qua neglegentia volueramus enim Bruxellensem librum sequi et depravato versiculo vitii nolam addere. nam probabilem carminis

emendationem excogitare rustra studuimus, neque incerta comminiscimur, sed Veri investigationem acutioribus ingeniis committimus. Sexti carminis versiculos inde a quini se ita Scribendos esse existimavimus, non ego tum modo aut icta tua templa tabella ornabo et Puris serta feram manibus; comi r haud aries humilis, sed maxima taurus wictima sacratos Panget honore OCOS, marmoreusque tibi, dea, mille coloribus ales in morem ista tabit Amor Pharetra.

in his haud et sed Burmania debemus libri hos atque et habent in proximo versu nulla causa erat cur Panget, quo Bruxellensis aliique scripti codices ducunt habet enim Bruxellensis spargit, alii ipsum Parget , sperneremus et tinget, quod in inpressis est, relineremus mox dea a Nicola Heinsio accepimus: in libris aut per errorem scriptum est sed in reliqua versus parte et Heinsius, qui ersicoloribus alis scribendum esse coniecit, et alii alia comminiscendo salsi sunt in Aldinis aliisque inpressis exemplaribus scriptum est digris coloribus ales Verum esse videtur quod Bruxellensis liber praebet mille coloribus ales eadem hyperbola Vergilius usus est cum Aen. V 609 Irim dixit viam celerare e mille Olaribus arcum. Septimum carmen in caligeri catalectis ita scriptum est non optime illud distinctum, Ite hinc inanes rhetorum manipli,

in ta rore non Achaico merba,

et os Sile, Albuti, Arquitique, Varroque,

scholasticorum nati madens ingui. ite hinc inanis clymbalon iuuentutis,

tuque o mearum cum Sext curarum

male Sabine iam alete formosi. nos ad beatos ela mittimus ortuS,

magni etentes docta dicta Scironis,