Praemissa est duorum locorum Horatianorum explicatio [microform]

발행: 1828년

분량: 15페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

aspartosthe

Funded by the

Reproductions a noti made ithout permission pom Colum 1a University Libram

2쪽

Columna Liui tersin Librant reserves the right to refuse oazzepi a Cozb Orde Is m iis judgement fultillinent of the order

3쪽

DUORUM LOCORUM.

4쪽

Master Negativs

COLUMBI UNIVERSID LIBRARIES PRESERVATION DEPARTMENT

BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM TARGET

Origina Materia a Filinem Existin Bibliographic Record

18 28 Restrictions on Se

TECHNICAL MICROFORM DATA

5쪽

l. 6

6쪽

PUBLICAM EXPLORATIONEM

PROGRESSUUM, Quos Miscipuli Prima es Classis,

in Academiam discessuri, in optimis cliteris artibusque

secerunt,

I Auditorio maior Ioanne Hamburgensis

instituendam

'aemissa est duorum locorum Horatianorum exelicatio.

7쪽

e te ac apienter maiores D tri quum talia alia, tum hoc instituisse Et irat CEpis, videntur il illvenibus, qui scholastica di Sciplina ad omnem humanitat Em inirmar Entur, praeter Sohatae rationis Scriptore S, quo prae stantis Rinios tulit Latiunt doctiun praelegerentur atque Xplanarentur quoque praetarum Carmina, qui tui non facile pulchriora numerisque suis abso latiora vidit postera aetas eruditae ADtiquitatis X empla non sine laude aemulans et propo ad optimum quemque Veterum crisitorum accedens. Nam qui tandem reperio tur illa tanta Sit dicendi facultate, ut quum muli in poetis illis celebratissimis laudaverit non plura omisisse videatur Tot ac tantae enim v IJ Eres tam Crebra Et prae Clara in eorum poematis splendent lumina, ea pDrro EX Ct finit irationi gra Vitate, o Verborum delectu et concinnitate, ea sententiarum s Taxitate, uti litate Et varietate ea deniqUE Una erorum ama compositione ac discedine comm Pndantur animosque legentium tam lairilice permulcent atque deliniunt. Ut dubium se possit, pluS ne pro deSSe an oblectare voliterint i Omine illi ingeniosi Ssimi Tantum Vero abest. Ut lectio poetarum noceat rationi hmnitati ut plurimum ad eam augendam Ornandamque Conserat et bene nos numeroseque 3 qui doceat. Quod si cui minu vere dictum videatur, ab eo petimus et quaesumuS. ut circum piciat et quaerat qui niaxini edicendi laude floruerint. Nonne eloquentissimos hominesiti 'eterum metarum tactione mustum tempori consumsisse accepimus nonne in deliciis eorum carnuna ha he ham et diurtia Octurnaque manu verSaban ty

8쪽

Longum est, enumerate hoc loco, qui profecti a diligenti Romanorum oetarum tractatione an illi uim profecerines in latinoe scribondi arte.

Unurn alli En qu omni uni in ill esse potest, Silenti praetermittere non posvum, Iarmi gri in Nilura tiret rura, felici SSimum omni illi l. lui Cillul UE in eo genere Studior uni elaborarul H. smyrantarum scripto mi iri lini latoren . ledicam re miliatorem. Qui qui Iura i doctissimus at ue 'ganti Sintus, non tam prini Orthi in Libri , ut ii Citur Rrant anu uult Ia poetarum Carna illa PUςtavit

quam con tanti et assis ura : tu dira in i lectitandis versatus est et illi in illa carinina tota fecit sua animoque in lixa tenuit. At tanto poeta ruin il nim. tori illi ob sui poeti uni studium neque levavit rationi elegantiam. luri Iuret una sere unum mnium maxilne excelluis Se tam notum est tarn siue Certum te latumque, ut qui pluribus id docere velit, rem minime dubiam demon trare videri possit

Merito igitur in dicendi facultatem iuvandam iugendamque Ommendandi sunt iuvenibitis nostris Onium poetae quippe qui, quum disces geras ab illa orationis inlude in eo etiam multum pro Sint legentibus. quod

prae chiris Gententiis salubribus vitae praeceptis, quibus Carni irri eorum ab imitant. tenero, animos verae claudis Omnisque virtutis anao re in Ondant s. ad honestas actio ii ei in apessant Uerum ii in L Erra quem alium poetarum, quotquUt unquam Protulit iunt: l. mala tres si ad Ere diras sit iure qltiam in Uenu Sinum vatem cingeni Ore poetico citi pra cellentem, ut

facile princeps omnium Hic haberi quae possit, quos mansuetioribus Ilusis

operam dedisse et limpido Aganippes rores nisi ut fuisse ricii nus Unde non mirum, quod Horatii carmina inde ab iis iura porthus, ubi tristi harinarie expulsa et spissis ignorantiae super Stitionisque tenebris discussis a lina lux melioris intelligentiae fulgere coepit et humanitas post diuturnum exsilium

revocata est assidue ac Studiose legerunt et prae Ceteris admirati sunt qui unque Gen Su veri, Tecti lenu Stique non alieni iisent. Nec pueri solii in in scholarum umbrί. et angustiis illi Carinina mani luis terebant. non magistri

tantum in iis legendis versabantur, sed viri quoque quidquid otii 4 puli licis

negotiis administrandis rebusque gerendis relictum esset, id Cupis te trinuebant lectioni praestantissimi poetae, quem nascentem Melponiene Illi illi imi in eviderati Neque illud mirandum est, carmina Gratiana, quum totid Em nanis

ciscerentur admiratores, quot lectores, multorum Grammaticorum cura, studio, opera, doctrina excussa, illustratu atque explanata esse. Nam ex omnibus, qui e communi optimarum literarum naufragio servati sunt, scriptoribus Latinis Horatius longe plurimos invenit interpretes, qui modo oration pm quam emendatissimam reddere, modo verba et sententia poetae aliqua dissicultate vel obscuritate laborante explicare studerent. Etiamno tra aetate multi et egregii Grammatici de emendandis illustrandisque carminibus Horatianis optime meriti Sunt, ita ut post tot eruditissimorum et agacissimorum virorum curas et operam vi aliquid Superesse posse videatur, quod nondum actum transactum profligatumque sit. Sed nihilominus qui elegantissimum ilium poetam attente legit, nec veloci ocul erus poemata percurrit, haud raro in eiusmodi locos incidet, qui nondum satis expediti atque illustrati lucem desiderant Quae quum ita sint, neque Supervacaneum, neque inutile esse arbiti or diaci l co Horatianos ex numero eorum, qui mihi quidem paulo

impeditiores videntur, quantum et per temporis angu Stia S, quibus nunc me υalde conclusum sentio, et per virium modum, quem exiguum Sse nonio nor sieri poterit, hoc in libello accuratius tractare atque exstanare uulsoria o seviora quaedam in eo inveniant, ii velim cogitent, me non tam viris doctis quana nostrae disciplinae alumnis scripsisse, qui inde lScant, qua diligentia in tractandis poetis versandum sit, ut nihil raetermittatur, duod δε intellectum e X ploratumque Sit. Ac irinis. quidem locus, quem expediendum nobis sum S Imus.

Iam irum ex ertae male imirratis Parcite Terbis.

Qui quidem versus mirum in modum torserunt interpretes. Poeta autem noster, ut paucis de argumento carminis exponamus laetitia ob elicem Au u ti, quem paulo ante mortem in Hi; pania occubuisse rumor fuerat, in patriam reditum latus, primum civiam imperatoris reduci coniugem, hortatur ut dehitas dii benignis gratias persolvat et vota pro marit salute

ante acta reddat Tum Octaviam. Augusti sororem reliquasque nobiles

9쪽

Nam qui tandem sunt illi pueri iluas , i lia i ta virlim iam pxportae, si uas Horatius verbi male ominatis parcere, i. p. abstinm' villi Ni in uni mi ido hanc illidultatem romovere conati Mint interprotes Militis ostensioni sui tautologia quaedam, quam ne S se putant in verbis: virginum iu numque matros. si puellae virum iam X pertae te in do milli Orthiis nil pties inisellis an tur uam tautologium ut tollamuS, Cogitandit Est te matroni N. i. f. matri blico talin i lii So, te e. Hispania Iedibant et de Coniugibus ad Ole, Pnt illis Dui munmatat Clim Ail gusto in Olluna prosecti u in t Priori citati in cogitandi Minti itu militum quos secum princeps sili lita paniam Rhi luxi i at ua tamen interpretanili iiiiiii Ideri Style displicuit m nimis vaga di incertis visa si Et quum locum multi Critici Samini t S ct existimarent ait Correcti nem vulgatae Scripturae Non sugiendum Iutarunt missis uams i inni citari et quae leviora momenti sese videntur sub si V m in pranam ct mraratim tu, pauca rum 'tam quidem loco ponenda Cun in Rhanili. diritanni nil tura qua eam irae se fert probabilitatis speciem, it Te inluς qui I in spalum locum tractarunt, pSal amplexi sint et intor ip a verba Horatii 4 P petant Orrexit 'utem 'i ille doctus Sal pe in lirte critica exercmada haud In leti X locum Horatianum hoc Odm:

Quae quidem verba referro solant interpretes ad pueros et puellas, quibus in re sacra acienda certae datae erant partes ). Notum etiam est, in sacris nefas fuisse, infausta iacere verba vel omnino turbare institutam rem divinam At quaerere IOSSit qui Spiam. num a. l. necessario cogitandiu sit di Clior puerorum et puellarum qualis Sistitur in carmine sae

culari Nonne probabilius est ab Orati, dici supplicationem matronis in t m Ilis por uni instituendam Deinde non recte intelligitur, quil si hi

velit u irticula lani abundare ea adeoque inepta videri possit, si cogitamus puellas citis iaptas Nam dicendum potiui fuisset IMIellam Virum risu dum ex ertae Quare Benti eius, Gentieni huius interpretationis ineptiam, Iron male coniecit: Vos ueri et Dellae

Ipse tamen i sagacissimus intellexisse videtur, invitis omnibus libris vetustis vulgatam scripturam non sollicitandam esse incerta coniectura, Neque auSUS ES t. illam correctionem reponere loco receptae lectionis. Nolim tamen Cum lanio qui Saepe iusto acrius et iniquius vituperat Benileianas coniecturas, illum Scripturam duram dicere atque indoctam. Quis est enim, qui neget verum vidisse virum ingeniosissimum y Sanad Onus Francogallus, satis idoneus et venustus oratii interpres, secutus Cun in hami Correctionem, puellas virum expertes esse vult mulieres, quae per bellit Cantabricum orbatae fuissent maritis suis quas poeta nolit huius diei festam laetitiam luctu et lacrimis pro sanare. Quae quidem Sententia per Se non incommoda esset, si recte conciliari posset cum significatu verborum. Nec sttit cher lichius dubitavit hanc Sana doni interpretationem amplecti eamque verissimam esse affirmat quidquid interpretes Contra moveant. At Salva dignitate et auctoritate tantorum virorum

10쪽

ne ζῆ uult Te nil triri Nin G, HlII IUS, verba Horatiana necessario ita esse intelli ramia Narn qu pacto patrihils orbati pueri latine dici possint 3tier ιυir una ex ortes' uti 2t et promiscue ponuntur Dbindes vereor, ne nulli te hil' i rui I EX Uri s PCr intelligi pos Sint te coniugibus per belli

ne aut eli Craniano de nostro loco Cogitatione fingi possunt γAliani vi atri ingressus e St Oeringius, qua locunt impeditum servata ut dis a Cri tura X pediret . . . O ip Si, ponam Doeringi verba o iuvenes rariti et nuptae puellae, ne amplius iacite male ominata ista verba, qui bii ruptuni iri tristi bello vestriun coniugium augura hi mini inita hocen in indes Elici debet in pristinam an roris mutui felicitatem nunc restituti bona verba facite. ' lana quidem non negamus, hanc interpretandi rationi inferri si δες se, erit pruUsUrenitam ESSE Blii, ultor ut in terpret uni Vinitanibus: tamen si accurat tu, GCun t X MDina Vori IVIR, DCibs apparQbit, an nran ranini ex parte in hari OS Se tiari landu est autent vir doctissimus t in Ossi. citanda ut Iala Scriptura cuuill R. luod missa Cun in lurimi coniectura retinuit veterunt in rota HV Uclitan Uini Nam in ta in On, tanti librortu Consensu vix credibile Erit. UlNHInul KCri litur il Θ se vir utri ext e ter. Neques in Uenusti parumve decori aliquid ne S in illa dictitan se: iram ex Vertire. tu dfacile videbunt i Ficunque non hospites Sunt atque per grini in v te ruri poetarum Carminibus. Milii verra rarati in verba dili Entius est elui an inridque reputanti ita visum est e S Se nostr loco quandam oppositi Ine n. Prin Uran En VII Cirintne morantur matre Virginum iuvenumque ni Vtri' o S situm i e matre S. Udrum

vel filiae nuptae viri cum Augusto in Hispaniam prci sectis. OS Salvum maritorum reditum et ipsae sibi salvae esse vidCbantur vel dia Cum Xercitu victore incolumes in patriam reversi irant matribus tuis restituti.

Qua matres elices votorumque suorum compotes actas hortatur poeta, ut pro tanto beneficio iustas diis immortalibus persolvant gratias. Deinde Horatius, timens, ne male ominatis, infaustis impiisque dictis supplicationis sanctitas atque in deos ipsumque Augustum pietas violetur, vetat quum filios

eorum qui in acie ceciderant, tum adole Scentula uxore S, quarum mariti ex hostili terra non re voer Ri sueranti ne tristibus querelis dirisve imprecationibus in auctorem calamitatis suae iactatis pro sanent turbentque rei sacrae faciendae sollemnitatem ac religionem. Hac quidem ratione, si quid video, sensus emicitur commodus, nec verborum Significatus claudicat totiusque loci sententia bene cohaeret. lla Doeringi an explanatione ingeniosa quidem illa atque acili possit aliquem Oflendere, quod bis quodam modo lentio sit eorum, qui salvi ex bello redierant. Nam tantum omni Cmorantur Sospites iuvenes i. e. milites Salvi e acie reversi tum pueri, quos alloquitur poeta, iidem cogitandi essent, qui restituti coniugibus suis adolescentulis iubentur, ne amplius male

Ominata verba iaciant. At si salvi et incolumes redierant, non opus erat, eo eorumque Xores Ortiat, ut male minatis verbis abstinerent. VolnD admonita litraque pars suorum Salute gaudens, laetas piasque edebat voces. Multi autem, qui cum AuguSt disceSSerant, in patriam non reversia sui desiderabantur, et horum tam filii pueri), quam siliae vel uxores puellae iam trunt expertae monendae erant ne infau Sti profanisque que relis obstreperent caerimoniis. Deinde mihi non satis probabile est, orati lunal locutum ESSE OStro loco curn xtaribus redeuntium militum ipsos naritos. Hi quidem, ut videtur, urbem nondum ingres Si erant, Sed eXSpectabatur adventus exercitus cum Augusto per urbem triumphuna acturi. Sensus autem loci vexati, inde a v. 5 I possit sere hunc in modum constitui: Tu δε scivia, praestantissimi ducis uxor tuque Octavia, optimi fratris soror benignis diis gratias acturae et pia vota ante pro elici AUUIusti reditu Suscepta persoluturae, Ciun matroni Romanis, quarum filii Salvi ex bello redeunt sollenNaeni ducite pompam in templa deorum et up plicationem habete ad pruni pulvinaria. Vos autem o ilii, llorum patre Shostili in terra ni Ortem obierunt, vosque adolescentulae X Ore S, quarum mariti domum non reverSi sunt nolite cluerimoniis dirisve imprecationibus In au

SEARCH

MENU NAVIGATION