장음표시 사용
41쪽
3o DE Iu RE, OFFIC. ET DIGNIT. privatorum nomine habentur: & subjectis poterit omnibus, 34 si attentare; us legationis ad dominos suos velint, illud objici, L v lib.6. quod a Romanis audierunt illi apud Livium: Facessantpropere
ex urbe ab area oculu populi Romani, ut nihil eos legationis 1inem 3 terno,non civi comparatum regat. Quid vero Academiae privilegiatae, quibus mixtum sui jura appellant) imperium concessum . Legatus Academiae appellari nequit, cum subditorum N eo .de 1ω. loco Academiae Omnes habeantur, non secus ac alia licita de V IF .i privilegiata collegia & cietates, ut sunt in littore Balthico, εἰ ἰι 2 ι Hansalicarum urbium,quaru quidem nonnulls,ut Lubeca, Schι.G. aliae, mittere legatum possunt, icd qualiberae, non qua hians ticae. Nec enim locietatis ac confoederationis ullius ea vis 6c potestas est, ut eos, qui subditi ac privati sunt, iubditorum&privatorum numero atq; iure eximere possit. Quod tamen Vulgo, nescio, quibus rationibus adducti persuasum sibi nonnulli habent. Nec Hansalicam tbcietatem quicquam ad consecutionem juris publici promovet, quod Lubeca & Colonia, carum capita & coronae, imperiales civitates habeantur, quae illud, non ut Hansalicae, sed ut imperii urbes libcrae obtinent. Socius autem socio, & collega collegae suo eam, quam extra cictatis collegium dc commercium habet, conditionem αdignitalcm astricare omnino nequit. Quid enim λ ob id regiam potestatem& excellentiam consecutos esse dicemus sexaginta viros Atheniensiun quorum in collegio Philippus, ,ho. lib., Μacedoniae rex,esse volebat i An vero poetae ex eo Caesares ta- ἀν- s. cti, & imperatorium fastigium consecuti, quod in poetarume h collegioJulius Caesar Romae versatus Ridiculum vero illud
est, quod quidam scripsit, ideo Hansalicis civitatibus jusjndicendorum conventuum, & emittendarum legationum merito competere,q uia tam anaptae societatis negotia sine conventibus &legationibus expcdiri non possint. Quasi vero jura puriblica
42쪽
. : LEcATH LIB. I. CAP. III. Nblica ex illis caussis proficiscantur,quod illa privatim fascessariati Hic vel illi civitati vel collegio sint, & non potius,vclut omnia
alia rcgalia, vclex supremae potestatis iure vel cxcjusdem con- Ccaetoric& singulari gratia dependeant. At tanta, inquis, con-- ' verituum Hansalicorum dignitti, tantus splendor, ut non sin conf3.
mel splendidissimis suis legationibus imperatores , reges & Sixt. d. xi Principes cos dignati sint. Quid tum vero 3 possunt regum ac 'in' principum splendidisTimi non modo nuncii, de re privata, sed etiam legati de aliquo negotio publico ad privatos homines csse; quibus tamen ex eo nullum legationis mittcndae publi. Cum j us cxoritur. Quid enim Z An non ipsius Caesaris legatio, ad nobilitatem liberam Francicam&Sue vicam multotiosi Decretis Imperialibus iteratur 3 At illi quidem nuncii, legati Vero publice mittendi jura nulla vendicare sibi possunt. Aliud vero in Ordinibus, quorum magistri principibus imperii annumerantur, ut estJohannitarum & Tcutonicorum Equitum S magistor summus, qui, ut alii principes imperii mittere legatum potest. Reliqui non itidem, quamvis Generales, ut appel- lant, suos habeant. Sed quid illi, qui rebelles vocantur, cum divejus esse non amplius subditi velint, quem contra insurrexerint, an legationis jure prohiberi possunt 3 Non inj uria prohibentur, cum principi in subditos suos, non secus ac in fugitivum servum domino,jus alvum perpetuo maneat & auctori- 6O' ras .Eam ob causam in carcerem conjiciebat eos, qui ad se missi erant a Ssracusianis, Dionysius, qu*d rebellium disputaret,ius Plat. D. legationis non esse. Adversus Belgas, tanquam rebelles & χ- Iditiosos ex eodem iure disputavit Hispanus. Et conomine ali- 62 quoties Philippus rex illorum legatos male tractavit. Neq; Vero quicquam contra jus & fas gentium commissum esset, si
avorum nostrorum memoria rebellium colonorum feciales,
di seditiosorum nuncii fuissent a principibus comprehensi,
43쪽
3a DE Iu RE, OFFICI ET DIGNIT.ctim proprie legati illorum non fuerint, neq; esse ullo jure potuerint. Vulgi autem more hanc rem tam accurate non distino guentis, loquitur Steidanus noster, cum scribat, 1 principibus ad turmas agrestium factiosoru legatum mistum, &ab iisdem lcgatum romissum esse.Neq; enim inter rebelles & dominum, cui rchellantur, legationis jus existit Ideoq; Cicero missionem illam senatus Romani ad Antonium seditiose exercitum urbi . phil. . admoVentem,non legationem sed denunc alionem recte appella-63 vit. Ncq; Spartaci, qui cum servus esset, pro libero se gerebat, i. . , Q f assumptisq; hinc inde audacissimis gladiatoribus seditionem hi in perio movebat, agnoscere voluere Romani legatos, etsi tribus cladibus exercitum populi oppressisset. Gravissimumcj us rci cxcmplum, indeq; praeclarum documentum, in Agri-ria Romanae plebis, quae Fulvio Flacco, & L. Gracho,auctoribus incensa est seditione, Flacci filius, cum quasi legatus ad senatum transigendi ergo mitteretur,comprehendi,& in carc 68 rcm compingi jussus est a Consul copimio, non secus acquisipiam seditiosorii alius: cum legationis jure, quod rebelles habere no poterant, tutus esse no posset. Nec Vero,etsi nonnun-
qui fides data ejusmodi hominibus missis sit, promissusq; salvus, ut appellant, conductus, legationis protectione, securitate habere possunt. Quis enim illud in superioris seculi Ambosi 69 ca conjuratione exemptuno legit 3Cum deputati quida mitterentur, qui b. fides data fuisse perhibebatur, suppliciu de iisdeiam.Amis stricto jure sumptu est, ut maxime etia hosti fidem servandam o integritatis priscae & juris esse clamitctur.Siquidem multa saepenumero ob salutem reipubl. quς,ut decemvirales leges prς- scribunt, summa lex cst,facicnda sunt, quae ob privatum com-
ctum esse intelligitur, quod ex publica utilitate, & imperii ne-ccssitate factum fuisse,probatur. Nec vero rebelles & factiosi
44쪽
LEGATI , LIB. I. CAP. III. 33n hostium numero & iure habendi, dc ut cum illis gentium Taus percolamus, legationemque exerceamus. Eam ob causam
Liberium imperatorem scribit, non alias magis sua populique ontumelia Rom. indoluisse, quam quod Tacfarinas rebellis, psiesertor & praedo, hostium more ageret: cujus legatio non ju-e gentium accepta: cum ab eo mista, qui mittere non debe-3at , a desertore & rebelli. Nam si hostis fuisset, cur legationis nittendae jus non habuisset, quod reliqui omnes populi Ronani hostes habebant 3 At neq; cum praedonum latronumq; 7 nanipulis jura belli communicantur,i quibus si missi veniant, Ision ut legati, sed ut siccieru administri dc socii habentur. Quid n i m j uris cum illis sit, qui omne humanitatis vinculum conis ellunt, quibus etsi data fides est, etsi pacta cum illisinita, etsi dedera icta, sine fraudis tamen dc doli reprehensione, servaria non posse contendit Bodinus. Hotomannum autem me- 76 ito arguit Gentilis,quod jus gentium cum praedonibus & ω- δειλι-- Φ:itivis esse scripserit: quodve inde jus legationis datum praelonibus fuisse existimarit, quod Caesar, cum a Libone impe-α-- rare non posset, ut liceret sibi legatos per ipsum mittere ad 'ompejum,exprobrarit hoc ipsum Pomprio,histe verbis: Non cere civibus adcives atos mittere. cum etiamfugumis Ultu P enaeo,praedonibuουήi licuisset. Sed errant, qui ex hoc facto Pom- 77eii,quod Caesar ipsi exprobrat,jus aliquod constituant. Non nim quid Pompejus fecerit, sed quid facere potuerit, dc dei uerit,intuendum. Caesar id quidem factum esse affirmat, da-um scilicet legationis jus praedonibus,sed jure datum esse nons erit, potius factum Pomprii reprehcndit, quod, cum acces-as praedonibus concessus contraius omne fuerit, suis legatis undem non potuerit impetrare. Livius ejus rei arbiter, qui eraedonibus missos, paciseen digra tia, supplicio affectos scri- it. Et quid Tullius belli jura non posse intercedere cum istis, Ocili, 3. de σ
45쪽
34 DE Ju RE, OFFIC. ET DIGNIT.'s qui sunt omnium communes hostes. Ideoq; recte hoeactum a Rodolpho I. legimus, cum Germaniam praedonibus, a quibus altissima montium praesidia insessa id aetatis erant, purgarit, hinc atq; inde molitiones illorum destruxerit, quod, cum transactionis ergo illi,quiThuringiam ferme omncm infestam
latrociniis fecerant, aliquos mitterent, missos comprehende- ενν τώ--affecerit.Huc pertinent pyratae,pertinent ii,quo
licentia,quam sibi ipsi sumunt praedandi, & quosvis spoliandi,
γ' grassatores liberos, vulgo 'cybeuter appellant,quorum cum manipulis & turmis nihil humani juris commune Respubi
habent quorum nuncios interficere religio non est.Neq; enim
legationis iure, quod volunt, mittere possunt. Quid vero proscripti, quos balanitos nuncupant i Cum omnia privilegia &3o j ura dignitatum regaliaq; amittant, hoc etiam retinere in imperio, ex quo proscripti sunt, &in quo plane civiliter extincti ει sunt, nequeunt: adversus exteros autem legationis mittendae 33 jus,gentium 3 ure servant. Christiani Daniae regis proscripti Rexulis in Germania legatos,& ad Carolum imperatorem,&ad plures imperii principes, seculi superioris homines viderunt. Sed & excommunicationis fulmine percussos, quoad haec j ra, mortuos esse volunt. Quid Venetis acciderit, cumIulii η3 Pontificis telo verberati essent, Guicciardinus testatur, lega- 'ν' tionem illorum admittere plures recusarunt. Quid Vero regi Galliae Henrico IV.superioribus annis contigerit,notissimum 8 est omnibus nationibus. Sic de haereticorum legatis sententia severa conciliorum est,non recipiendis. Sed quid conscientiae
33 & fidei causa, quae solius Dei est, hoc, quod seculi &gentium est,i us labefactet & infringat 3Αltera inter homines & Deu est: hoc inter homines solum consistit.Neq; vero societatis hum nae jura ob id di luenda sunt, quod diversa inter diverssis religio : An nonJosuam ad diversissimae religionis homines mu
46쪽
LEGATI, LIB. I. CAP. III. ' uJs elegationem legimus 3 Salomon ad Tyri regem misit, quiudaicae fidei ignarus, & Domini haereditarius populus, cujus 16 inquam populi legationem non admisit 3 sed quid vetesalo tuor 3 Veteramenta testimonio esse possunt, quae in signum , D ongissimae peregrinationis , a peregrinae fidei legatis callide fraelitico duci allata. Ad Vandalos no solum corporu,sed etiamimaru Christianaru hostes,ut eos appellat ImperatorAfricς, Le.Lῶν fluoties misisseJustinianum legimus, quoties eos ad eundem IVM cmisita Z Et quid, nonne inter Ottomanicos & Christianissinum regem,inter Anglum,imo inter imperatorem Rom.imis seria tri erit legationes frequentantur omnium maxime λ Periarum . M G-egatio olim a Carolo Magno in Germaniae medio honorificedmissa & audita: & nunc non ita pridem,non ilum a polci issimis Principibus Germaniae splendidissime excepta, sed et-am ab imperatore, & ab ipso pontifice honorificcn tissime ha-,ita. Inter Graecam & Latinam Ecclesiam ab initio utriusque emper schismata, semper haereses. At legationis commercia Iter utramque nunquam non exercita. Moschovitae vero arta τι
on haeretici, nonne schismatici ab Ecclesia Romana judican-ur 3 At ipse Pontifex, quoties ad eorum Duces legatos suosiisit Missus eodem Possevinus Papae legatus, qui quid supe-oribus annis ibidem egerit, quid orarit, cui ignotum Z Impe-itorias legationes, quemadmodum insignes memoria nostra . ,1 Moschoviam fuerunt, omitto. Merito itaque reprehensus 8sontifex, quod contra Francisci regis Galliae legatos ad porta tiomanicam misis disputarit, non potuisse ad hostcm lolicae fidei a Christianissimo miti. Nam qui ex majestati jure gationis mittendae ius habet,ille potest jure gentium adgen, es Orbis terrarum omnes mittcre,nihil omnino religionis di-ersitate prohibente.Missio enim,quς jure gentium sit,spectat c considerat homines ex gentium jure,qua homines tantun
47쪽
36 DE Iu RE, O TFIC. ET DIGNIT. nobiseum sunt, non ex iure & more ullo regionis aut religio, hi,. paei, tu a teligionis diversitate non tolluntur; multQ mi
niis legationis mutuae commeretia fidei contrarietate abolen-9Ι tur. Possunt itaque legationis iura inter Protestantes,ut nunc , Vocantur, qui contra pontifici am doctrinam protestati in comitiis imperii sunt, & in te: Catholicos, possunt inter se hisma ticos haereticos & orthodoxos consistere. Quod etiam fieri ultro citroq; quotidie videmus. Ineptiunt autem isti theologa -ς a stri, qui contra noc politicum nonnulla ex sacra scriptura loca adducunt Ne dixeris illis A v E : item, Egressi ιnmm civitatibus p ruereris etiam pedibus vestris excutiatis, Glambat quae ad com-nae cium hoc legationis & iura gentium interpcllanda, no sunt alleganda,sed longe aliam mentem & sensum habent,qui juti politicae conversationis nihil detrahit, nihil adimit. Nee vero in Cypriani Epistolis, quas allegant, de haereticorum Iegatis & literis non excipiendis, illud agitur, ut quae mittantur de politicis imperiorum negotiis ex iure gentium legationes, aditu orthodoxorum arceantur, si ab haereticis missae sint, sed hoc ut caveatur, ne haereticorum lolia & zizania, per nuncios&perliteras in Orthodoxoru segetes inserantur & insinueniatur; quod longe ab altero diversum est. Legationes admittere& emittere solenne j uris sui habet, fitq; publice, & publici er-s go: hoc clanculum, & per nuncios & literas, privatim a privatis: quod eodem jure prohiberi potest, quo haereticorum libri tolluntur,de qua re Imperatorum leges leguntur: Cum li-hrorum scriptiones & missiones illae privatae manus sint, quae pii ica Nanu inhiberi queunt. Hac distinctionc intellecta,intelligentur tacite alia etiam,in hunc sensum a patribus hinc inde scripta,quae nihil omnino de legatione,quς ex jure gentium
est,sed de missionibus privatis, haereticorumst, nunciis & Iite-riS, quae tanquam virus & contagium pestilens, ovili Christia
48쪽
LEGATI, LI B . I. CAP. III. 3 no fugiendae,loquuntur. Quod tamen nondum ab illis,qui ex professo hanc rem tractarunt,animadversum cssc adverti.Samcidensi vero concilio, quod legationibus haercticorum usu γpandis interdixisse volunt, hoc responsumvclim, quod ii omniumJurisconsultorum ore frequentissimum est legis animam rationem esse, eo vero magis concilii esse debere: Esse autem rationem, cur inter omnes gentes, qualiscunque fidcifuerint, legationes ab initiousq; rerumpubi irarum celebratae fuerint: Nullam esse, qua id, quod juris gentium est, religionis diversitate inter mortales tollatur. Praeterea autem, non posscjllud, quod non tum more gentium, sed oc divinarum liter rum approbatione stabiliatur, concilii ullius interdicto subverti, jam pridem omnium prudentium sentcntiis confirma tum est. Nolo itaq; facibus solem adjuvare, quod supcrvacui impendii & laboris esse Anactetus Pontifex scripsit.
SuM MARIA.r LegatuVromiscue πonsumendus. a Legatus a legendo dictus Varroni.
3 Cyri in legato edurando diligentia. . . Apud Romanospenes alum legati eligendipotesaris Pulcherrimin eluenduου. s Ratio delecturi r Pulchritudo duplex. X Legatus utra teneat. ν Inter pulchritudo qua ' ro Cicerono, de Oratoris scientis,sententia. u Octaviam Mui deleganscientia opinio. E 3 υ -
49쪽
1s DE Iu RE, Or IC. ET DIGNIT. ra a sententia re'icitur in hodierno legato. 13 Ex perfectis legatus nonpotin haberi. 1 Nicephorus qualem legatum desideret. rs t Iberici Gentius dereeademsententia. rs Perfectus legatin se ab nopiapetendus, is eoilem remittendus. II Legat. ex mediocribus qui'rae Legatio pars politices, teste Platone υ uis hodie vulgo habeatur potitieus. ao HodiernuVolιιιcus,qui in vulgi oculis,irridendus. ar Her obtici artes operitia designantur. a a Platonicus Philosephus quis illesii, cfus gubernationestiues forccivitates dixit.
a fagius quas artes legato imponat. ar t titer informandus lueris, quι ad Reipubi stem capessenda iam catur abieriqui adsicholam. as sui deschola homines olim legatisuerint. a GMathematica se Musicae artes nihil ad legationi artes faciunt. ag GMagnus Dux Hosatia in legationis oratione ob coronomisas praedictiones a Polonis irrisurias Legato quaesientia necessaria ιnprimis. so Historiarum studium legato commendatur ante omnia. 3r Earum utititas exponitur.
4a Pon tam privati quamuri oblisi cognitio necessaria legato. 3 onseolum bteratos insichola,sedor illiteratos, tumoliticos, tum legatos, Ustposse . s. rauibus usius se experientia loco scholaesiuit. ι, saepe sicholastica doctrina exculto Ferant. υ- i
50쪽
LEGATI, LIB. I. CAP. IV. II Burchardi de Cramproprincipis ad Lanum. yy Illiterati in quibus negotiis mittendi. o Consalvus Magnus se Sphonia illiterati r Sphortia apophlegma quo αγρομμι suam excusabat. a De re militari satius Hannibalem,quam Phormonem audire . 3 Legationis luxsumma quae Drancis oratio apud Virgilium contra Turnum,cur irrideatur. s Hon ex unius negotii peritia judicandin quisquam esse idoneus ad
.σ De rebus Ecclesiasticis missi olimpatres. I De rebus,qua legum decisiones flagitant,mittendi Iurisconsulti.
I Prudentia legatorum lumen re oculin. y Prudentiastica ante annos non maturescit. so Legationis munus,quasi proprium senum,notatιone Graecorum. 3r Consilivmprudens ab lutesenile dicitur. sa M or gravitas qua legationi necessaria, se auctoritas insenibus.13 fristotelesquid reprehendent in senili senatu Laconum.1 Senec ου se canities non tam annis, quam animi matura re alia
Π Legatipossunt eligi, qui per legem ad Reip. muma venire possunt, ct quomodo P
sσ Iuvenum inperegrinari, tanquampatria careant.1 Chalcidenses non nisiquinquagenarios legatos lege constituerunt.1δ inuadragenarius videtur legationi administranda longe aptions iamnor etiam triginta annisquando admittendus. o Herman. Hult ejus Ioin ron multum uora trigesimum aetatis a num in Daniam legatus. D Exempla eorum, qui anteissam aetatis metam ad confiulatus diagnitatem venerunt. D Scipionis elegans apophtera de eadem re . sis Turcarum princeps indignam cum imberbes mitterentur.