Themis dea seu de lege diuina; Stephani Pighii Campensis. ... Item Mythologia eiusdem in quatuor anni partes, ab auctore recognita

발행: 1568년

분량: 221페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

212쪽

CA v et v M est Regio priuilegio, ne quis alius

praeter Christopnorum Plantium ubru, cui titulus est, Themis dea ,seu De lege diuina, imprimat, vel alibi impressum vendat hinc ad sexennium sub poena consumtionis librorum, ut latius patet in litteris datis Bruxellae a. Decembris.M. D. L x v I I.

subsignat. De Langia. Idem cautum est in Consilio Brabantiς ad totidem annos, &sub poenis ijsdem, ut in superiori Privilegio: quemadmodum latius patet in litteris datis Bruxellae 3. Decembris eiusdem anni. Subsignat. ab eodem De Laribe.

214쪽

NICOLAVS FLORENTIUS STEPHANO PICHIO SUO S. D. CVM Nu PER AD ME SCRIPSI S-

sis mi Pighi , ut certiorem te faccrem, si quid in tua Themide esset,quod lectorona 'Offenderet; respondi, Vt nouisti,eam valda placuisse doctissimo nostro Finito Ursino; t Crtim me eam nondum legisse. Accidit inde dum Illustrissimus Cardinalis Gran-ucllanus existimaret me eam vidisse, Ut serius ad eius lectionem peruenerim , quam xtu Qrte expectabas. ceterum ubi postea candem ipse Illustrissimus per occasionem summis laudibus extulisset: ac CX me praesente agnouisset,Visam a me non esse, comstitim qua est in omnes studiosos humania rate ac benignitate propensus, eam ad Ct hiculum meum transferri curauit, quam tu quidem statim legi, posteraque die it Tum summa cum admiratione ideo relegi, quod non modo singularem in ea inue Lionem,rcrumque applicationem, Verum etiam consiliationem tot diuersorum a ctorum in re tam perplexa, adeo felicem suspicerem, ut nihil simile a multis annis 'legiste me fatear. Quare ingenti perfusus laetitia,& quasi prurigine inflammatus,vix me cotinere potui, quin tcrtio cam aggrederer . Sed quia alia quaedam me detin bant, tum etiam quod me parum instru-

215쪽

.chium esse sentirem , ad intelligentiam e illorum praecipue,quae sub Morilloni persona

a te referuntur: Consultius esse statui, dies aliquot intermittere, ac minus inidoneuad intermissam redire. Hinc accidit,ut nuc Gndem eam absoluerim, retulerim qu non minus fructus quam Voluptatis, ita ta : scimen Vt tuam praesentiam valde desidera rem,qui cum conferre possiem,nescio quid scrupuli; quod etsi ego per me extricare neqUCam, non desipero tamen, immo nihil dubito, quin Vt alia non minus dissicilia,

felicissime dis luisti, sic id quoque plandiu uehuc scrU- Cxtricatumque reddes, mihiqpulum aut litteris, aut in ipla operis Editione eximes. Id ut iam absens aga, quod praesens mallem) ex duobus locis maximis dependet primum ex his tuis Verbis, secTuq si via sugunine dicas primum, qui his doctis antiquorum θmbolis, argumentis mirifice delectari so- quibus in subsequentem modum ita agis :- suam Veneris esse nonnulli comiciunt propter tres imaguncuta, quae deam consertis manibus circundant, quas

Gratias autumate Sed dubitat Augustinus admodum, qubdnon nudas sed Bolutas videri dicant, ath alio quam Graria modo distositas. Ad haec ita mox ille: De Veneris termino quicqlium me legisse profecto non memini; cuperem itaque videre sitantilachrum illud, ctc. Ac aliquanto

post hisce sequentibus, quibus Cara. Carpensem ita loquentem inducis. Ies, ari tibi hac Venus, an quicquam de eius termino apud Pereres quos plurimor te diligenter peruoluisse scio,&geri . Tuan iste, Nihil equidem expresse me legisse memini, ut v qlid

216쪽

que de Gratiarum hoc habitti atque positura:plurima tamen in Amisibin antiquorum reliquiis, reprem no risitar, de quibus maiorum scripta, qua ad nostra ρπue-ut tempora,memoria nihιlprodiderunt.

Quae verba ita videntur accipi posse, ut ideo videaris negare ima inem hanc Veneris esse, quodveneris statuam aut signua nemine 1 ub Termini forma descriptam esse legeris. Similiter Gratias illas esse,ideo ex parte refellere Videris, quod nudae non sint sed stolatae, cum tamen non dubito quin apud Pausianiam videris, quid de his ipse referat, ad quem nullo alio addito te remitterem si cum hae meae litterae Bru-xellam perferrentur, te ibidem in maxima selectorum librorum copia fore cemtior essem. Sed dum dubito,num te alibi locorum , hae meae deprehendent, Volui quemadmodum partem illam strenae tuae uipra ob eandem causam descripsi, sic etiaex Pausania ea hic subiungere, quaecum tuis aliquantum mihi dissentire videntur. Ea ita se habent in transsatione Romuli Amasas: edita Florentiar, Anno C I9 ID LI. Libro I.nempe in Attica.

De ea rebis regiuncula quam Honos vocant, O Veneis

vis is ea templo signos quod templo a sinit, figura vi Ηπ-ma quadrata,nihil fide dignum est ab Atheniensibus truditum . Epigramma autem indicat, calestem Vrarem esse. earum qua Parca appellantur natu maximam.

Idem libro s. Eliacorum. Suum habent se Gratia templam , mulacra signea sint, sic murara, facies,manus et pedes e candido mar-

217쪽

vore aru una rosam talum a tera, riis tertia praefert. ,

Idem Libro 9.in Boeotica.

At qui primus Gratias velfinxerit, vel pingendo nudas ostenderit, nusquam comperi. Apudpriscos enim homines eum vestimento eas dum a ctoribus quam a pictoribus factas notia. Nam apud Smyrnaeos cum in Nemsumfano, praeter cetera signa, ipse etiam Grasse aurea dedicata sunt, quas Bupalus fecit tum vero in Cantorum statione,odeum ipsi vocant Gratia imago Apellis opus est,Pergameni etiam im Attali thalamo ct in eo templo, quod Pythium nuncupant, suas habent 2 i, Gratias, quas pinxit Othagoras Par ius : Socrates ad haec Sophronisι filius, ante arcis vestibulum,Gratiam Atheniensibus e marmore signafecit, qua sanὶ omnia sunt veste relata . Ova vero his posteriores ra

tione,ita Grattarum ornatum immutauerint, ut omnespu

ne nudas fecerint quibus eas velfingendo vel pingendo e primere cur esuit, si certὲ compertum non es.

Atquo haec, mi candidissimqPigh sic

accipias Vclim, taquam a tui studiosis lino prolata;& ignoscas quaeso, sit quod paucis verbis indicare potui; dulcedine colloquutui deictus, prolixiore epistola retulerim. Nam cum te pnesciatem non habeam, habuerim tamen plus quam iustam causam tui scitam prius) interpellandi, neque ita ecpcrare mihi potui,quin aliquanto mai re tempore tecum quasi haererem confabularerque, quam ipsa rei necellitas cxigeret. Vale,ac studiis tuis, tibi, principibusq; dignis, ut Mamicis, immortalitatCm pro rogare pergas. Romae die quarta Deccmbris, CIPE LXV M.

218쪽

SVO S. D.

Ac CEPI tuam epistolam mi Florenti tertio Kal. Ianuarias,qua profectogratissima mihi fuit,quod meis tandem precibus locum feceris, atra ea demonstraueris, qua fortasse credere laborem in noina Themidepossent. Atqui vellem appulisset aliquanto maturius tua epistola,potuissem tum profecto NI paucis verbis tuis scrupulis, ad argumentsi

quippe no bum non pertinentibus, occurrere. Sed cum iam Themin fere Plantinus typographus absoluisset, ut noua laena argumentum noui huius anni initio in lucem prodi rei inihil in eadem mutare tum facultas fuit . QVpropter nostra fretus amicitia, epistolam hanc tuam cum mea V-θη se Themidi aducere non dubitaui, ut lector quiuis intelligat consilium in hac re meum quod te ex ipsa Themide non percepisse video, ne deinde quis alius in eunde orte lapidem ossedere pedem posset. Iam perosi prater tuam expectationem hoc facio, per amicitia sacra te rogo,ne agreservise orti potius quam mea temeritati imputes,qua factum νt tua serius ad me peruenerit epistola, quam Pt ρε- tuerim in ipso vere bas ossen luculas summouere.Sed ut ad rem transtrediar, nouisti mi Florenti in dialogis omnibus duo imprimis esse quam diligentissime obseruanda,iscorum

videlicet atque imitarionem : decorum quidem, ut habe mus rationem argumenti,temporis,loci atquellersonarum:

219쪽

N multa in dialogis sui frequaeuecise anima era sis,

τι de turis oratoribus d putans M. Bruti formulas cum ea inducit loquentem saepe imitatur,quamuiι dictionem ipsius non probaret, atque is Ciceroni , ut Tacitas ait, videretur otiosus atqwe d unctus. loca quadam annotauit Corradus,

in quibus Uuo dicendi genere Tullius eam ob causam d secessissevidetur.Itaque ct nos Mori ovum nostrum , cum quo Romae tum familiarissime piximus, ct iocos eius risuque imitari cum in illa di stulationis praefatione, tum inmne voluimus,qui cum opiniones sium disiimulare vellet, plot unque dicere solebat,sie non meminisse; ct cum accusarem aliquoties eius illam υποκρισιν non ignarus ipsum sngere, disiimulabat amplius humanum esse dicens, non memini se

mox omnium quae olim vel audiuimio vel legimus,lemer

rij vero,velle scire confestim uniuersa. et hac plerunta cum vel alios audire resset,vel de aliis rebus disserere. Sic Augu-

sinum quoque fuga disiimulare ct se non meminisse dicere, ut Mori onum audiret disserentem, non secus ac Socratem Plato quamfrequentisiime ειρωνευον rα inducit, dubitantem quippe,interrogantem,ac omnium fere ignarum, ut aliorum errores expistaretur,ac deinde per inductiones suas exagitaret, O refelleret. Augustinum vero tunc temporuetiam in sublimiori gradu positum nobiscum velat parem

in arenam descendere noluimus, ut decorum seruaremus; quamuis pro multifaria eius eruditione ct antiquitatis poritia,velprimas eius distulationis obtinere debuisset. Excusat igitur occupationes forensis ipsi,velut per bas abstraheretur ab amoenioribus hisce studiis , ct excusatur etiam a Cardinale postea, ne in secundo vel tertio dialogo, quos adhuc ad legis diuinae argumentum desiderari fatemur, onuo praecipuum distulationis subeat,licet pro ingeni, sulfoecun si are, felicitate1 quamlibet multis occupationibus si 'cne pessu: Cardinalem enim & Augustinum tamasiam m-- duces

220쪽

dices pes censeres huic nostro dialogo adiunximus, quique nihil aliud quam aliquando dicentes extimulent, iisuestinodam quod aiunt sufundant. De Venere ct Gratus autem , quad πιολομόρφους appellat Orpheus, ludio omnia pruerimus in illa transtione adsicopum nositam, sto receptam de Venere ct Gratiis opinionem vix attingentes: ulnam qua de harum dearum natura,cultu,diuesso formis varie Pausanias ali veteres memoriae prociderunt, tertio dialogo restruamus,in quo de pulchro legis diuina acturi, Veneris Gratiarumque historiam diligentius examinaturi sumus. Eaque de causa Morillonum o Augustinum suo non meminisse de Venere ct Gratiis di aperto potius m dacio quam occusta dismulatione,n eo citius intelligar leis ctor hanc historium acto loco reservari. Atqui nihil metu'quin utero apud doctos omnes Pelainlae πρ ηιν excuse tur facile ab ignorantia culpa : quando huius praclara opera iamdudum in lucem edita abunde testentur Ammam doctrinam multifariam omnigena antiquitaris peritiam; illius autem ingenium ,memoriam ,ac dotes variamque eruationem ipse in praefatione ad Cardinalem nostrum, quia eius nulla in publico adhuc extare scripta existimem latis declarem . Nec denique his memoria lapsium, n Dicium, impingi posse existimo. Non enim is videtur, vel Damoreste,memoria lapsus esse, qui negat se meminisse, acioquin nemo non labitur memoria,quando nullus est,quin quedam non meminerit: pertin qui per obliuionem aliud scribit 9 asseuerat, quam res habet, is demum labitur memoria, ct negligentia accusari poterit. Habes confiij mei rationem,ctiusiat apud te mi Florenti caussam dicere, velut aquram ct 8 amicum induem,cuius candor eximius mihi probe cognitus est: sed cum me loribus immodicis oneras, quas agnoscere non Possum,qitando me meo metior pede, profecto pudorem

mihi infignem incutis ad quas nini: bile . quod restam μ

SEARCH

MENU NAVIGATION