장음표시 사용
151쪽
l. 6. f. 3. OBst. l. s. g. 6. h. t. Resp. Patet ex th. s. n. 3. quod scin- θ
cet lex 6. g. 4. h. t. agat de casu, quo initio quidem nthainterest, postea tamen interesse coepit , vel: Quo principaliter quidem non interest, sed tamen postea per consequentiam ,&ita non pugnat cum Opposito textu. . . - - . AE L It.
Obst. I. 3ti insin. de siduus Resp. Actio mandati, quae
propter condemnationem coepit competere, & in quam herem successit, non ideo extincta videri potest y quod fidejussoria obligatio per confusionem extincta fuit; In textu vero opposito o .
agi uide tali casu, quoiam delanctus fuit condemnatus. .
bubium oritur ex L 26. g. 3. h. t. Resp. si alius ille tertius, qui creditor erat ereditoris, creditorem eum denaque debitorem num liberaverit.
152쪽
Obst. l. s . de petit. hered. I. 38. de R. V. l. Iz. de pignor. Resp. Ibi tractatur de casibus, quibus absque mandato domini quid impensum in rem alienam ; hic vero mandatarius impendit ex mandato Domini, quo contineri intelliguntur omnia, sine quibus mandatum expediri non potest,L. I9. proinde non inspici.endum est, quantum mandator sive dominus impensurus fuerit; sed quantum mandatarius bona fide impenderit, dc sibi mandator imputet, quod per alium gerere maluerit, quod ipse minoribus impensis potuisset exequi.
Vide not. ad th. 76. Exerc. g.
gatis 2juncta l. 7. g. 7. de minoribus. Resp. Isto casu id co valet legatum, quod legatarius tanti rem suam aestimasse videatur, quanti est legatum, ut proinde non possit legatum hoc videri damno na; tanti enim, quod ad me attinet, res mea est 3 quantia me aestimatur, L. 8. de in litem jur. L. g I. de alienat. jud. mutandrans fact. Nec potest legatarius in hac specie decipi, nisi a seipso, cum legatum in quanto consistat, quae semper expedita est, sicut & onus,quod legato innititur, semper certum est, nunquam latens, secus ac in hereditate, ubi aes alienum saepius latet, L . admium Tres est. Nec conqueri potest legatarius, qui legatum agnovit cum suo onere, qui scivit, adae l. s. g. I. de Legat. a. Si vero legatum aut fideicommissiim plus oneris & incommodi habeat, quam commodi, non valet, g. I. Insi. de sing. ν .per D. L. i. g. SI IS, ad Scium sebest.
153쪽
Obst. i) I. 6 . de Procurat. Ubi videtur requiri, ut procurator expresse fidem adstringat pro evictione. Resp. Textus oppositus non loquitur exclusive, atque ita non negat procuratorem teneri, etiamsi non expreste pro evictione caverit. opp. 2 L. 31 de aequis. rerum dominio, tali cassi non recedat, adeo que competat rei vindicatio in hoc textu legis 49. dicitur, quod rei vindicatio, quae competat etiam effectu; sed possit exceptione doli , clim ipse dominus vendiderit, repelli, adae Merc. tat h. s.
Vers Affectus. Obst. l. n. ad L. Aquia. Resip. Alia . . ratio est in aestimatione damni in actione ex Lege Aquilia.
Obst. I. q. de extraorae cognit. Explicatur haec lex in
Exerc. . th. vers quae promisso certo.
Ad l. 18. I. I. Vers Sed cum proponas. Obst. Quod alias pri
vilegium absentibus auferri possit, L Io. princ. de parit. Resp. Alia est causa creditoris, qui habet procuratorem seu mandatari um constitutum; Alia vero caeterorum creditorum, quibus non est res nisi cum debitore, ejusve herede. Pactum majoris creditorum partis nocet, caeteris etiam absentibus, si non habeant actionem nisi contra debitorem. Non quidem, ut exceptione
154쪽
pacti inter alios initi submoveri possint, sed ut caeterorum creditorum exemplum sequi Cogantur, intextu oppos vid.supra adi. IO. de Pact.
Vid. nota ad th. 36. . s. opp. I.
Obst. l. 3. C. de V. S. Resp. Vox cautionis varie accipitur, generalius etiam nudam repromissionem significat, d. l. 3. Opp. c. x . l. 16. de ict. Hic in specie agitur de idonea cautione, quae
vel per pignora vel sidejussores fieri solet. Adri L .. g. addici. AFideriai . Ad L M. f. r. Verb. Fidem meam &c. Obst. Quod alias fideiussis.
res dotium non dentur. Tot. El. Nesisses Ool. dentur. Resp. Ma ritus ratione dotis restituendae non debet fidejussores ferre. Ex. 7.tέ. 3 p. vers. εXCIpi In casu Vero ει - dego 6 c. g. I. agitur de dote solvenda marito a sponsa.
obstV. g. g. I. defereae insit. Resp. ti) Meritum in hae i. o. opponitur operae, quod scit. non singulari opera, sed ob quale quale
155쪽
quale meritum ob affectionem testatoris talia obveniant, cuiusmodi affectio etiam est erga filium in textu opp. Praeterea a) cst ibi plane casus singularis.
Obst. Quod amicus inimici, aut inimicus amici inimicus esse videatur,arg.LI. . UITI Patronus,de olfPrasurb.Resp. Latiore extentione hoc dici potest, quae hic non potest locum habere, ubi de contractu & obligation , quae in persona contrahente subsistit, agitur.
Obst. i) LO. de Compens. Resp. Ne quidem naturale debitum hic subest. Obst. a l. I. D. de Neggest. Res p. habetur in
in hac EX. . ιέ. 2 ad L os Allegatur tanquam obstans lex io. de Aecusat. Vettim nihils aliud ibi dicitur , quam quod heredes non teneantur persequi actionem a defuncto instituiti m.
Obst. Quod alias poenae nomine a debitore exactum lucrocedat creditoris. l. 7 . de Solution. l. 4. g. 7. de doti Except. l. 6. de R. L I sp. Textus oppositi loquuntur de poena legali; aliud est cum poena conventionali,quae interpretationem recipit ex v luntate contrahentium, L 32. de V. O. Non autem esse ex bona fide, ut actor & poenam & interesse consequeretur,l. 72. h. t. Neque etiam si poenam consecutus sit, amplius quid interest. Ergo tum demum si poena minus sit, quam in eo, quod interest, pro socio agitur. Iungatur l. a7. de Action. emti.
Obst. l. 63. . s. h. t. Resp. Verba illa: Nisi in coeunda
156쪽
sbcietate aliter Convenerit: non eo reserenda, quasi valeat pactio de continuanda Θcietate cum herede socii; sed pertinent ad casum, si plures sint socii, & ex illis unus moriatur, quod valeat conventio de continuanda societate inter reliquos superstites socios, ut monetur in th. I. init.
Obst. l. 64. s. s.flui. matrim.. Resp. Plane alius casus ibi tractatur.
Obst. l. I6. de re m. Pugna haec solvitur ad 37. 60
Obst. t. sa. g. ς, sponsio patet ex erc. arith. I. vers ratione gesti. c d autem indictos. dicitur de societate vectigalium, id varie a Dd.explicatur,uti recenset Ant. Matthaeissi. de Auction. lib. 2. c. g. n. 6. Iple autem rejectis aliis hanc sententiam probat, quod hoc inter publicas & privatas societates intercedat discrimen, ut ni m. privata societas finiatur morte unius ex sociis, & non duret inter superstites. Publica vero ucctigalium societas, si a pluribus quam duobus contracta sit, duret inter superstites socios, si modo pars defuncti, heredi adsicripta sit, aut si modo heres in eam societatem adscitus fuerit. Durat autem, addit idem Autor, inter superstites, propter publicam utilitatem.
Timidiores enim publicani sorent in conducendis vectigalibus, T si sci.
157쪽
si scirent, morte unius uissolvi societatem, clim condi ctio vectigalium inprimis Romae non fuerit unius hominis, sed partis maximae civium. Verum haec sententia vix videtur congruere textui inae l. 63. g. s.ct L p.princ. pro Socio. Nam ci) ibi manifeste haec quaestio proponitur, an societas transeat in heredem socii. . Et ratione hujus rei distinguitur inter societatem privatam & vectigalium. Discrimen igitur in hoc erit, quod societas privata non transeat in heredem socii; in societate vero vectigalium transeat, modo velint reliqui socii assiimero heredem in societa tem, & non is mortuus sit, propter cujus operam maxime societas coita, d. l. sp. prine. Et inde a voluntaria societas dicitur privata, quia heres non cogitur in ea subsistere; Societas vero vectigalium est necessaria respectu heredis, quippe qui in ea, non in eam siuccedit, d. g. 1. in s. Alias autem 3 si explicatio MATTHAEI subsisteret, nihil referret, an heres adsciscere. Iur in societatem, an non, uti ipse agnossit.
Cbst. l. n. g. s. f. L Ubi hoc dubium est solutum.
Explicatur haec lex in Exere. 22. th. 39.
Obst. I. 4. Commun. utriusque judis. Resp. Textus in hL74. loquitur de societate universorum bonorum simpliciter contracta, non Vero text. opp.
158쪽
ALlegat Gothosted. tanquam Obst. l. o. de Res. Cred. Veis
rum nihil ibi hac de re habetur. Si vero sorte intelligatur L o. g. I. pign. γω. illa tamen non est contraria, sed saltem dicitur, quod nec rem patris possit emere filius a tertio, ut a crediatore pignus a patre datum distrahente.
Uerb. Emtio nulla est. Obst. L aa. de V. O.
Obst. l. 4 l. g. i. h. t. Resp. Ad hoc dubium in tέ. 1o. Nimirum in casu legis oppositae mensa tota est lignea, & tantum Iamina cooperta argentea, adeoque emtio est nulla. In casu verbiegu 1 . viriola non est tota aenea, adeoque pro palle saltem erratum est in materia, ideoque valet emtio Venditio.
Obst. l. n. g. i. h. Resip. In casu legis oppΘsitae res venis dita plane non extat: ideoque enatio non valet: In casu volo M. 34. extat res vendita, licet furtiva.
159쪽
Obst. I. I. g. v. deleaeat. 2. Resp. Aliud est in legato, de quo textus oppositus loquitur.
Obst. Quod res Venditoris maneat, LI . de furt. Luit. Cude commod. operis rei vendit. adeoq;& periculum venditoris tanquam adhuc domini esse videtur, ae LM . de furt. Responsio patet ex erc. 23. M. M. vers. quod enim. iri l. o. Imo emtio videtur esse inutilis, arg. I. i. g. p. de O. OAE. Resp. Emtio esse dicitur liberi hominis, non quod dominium in emtorem transferatur: sed quod obligetur venditor ad interesse. Add. f. tili. Inst. de emi. venae Alia est ratio stipulationis d. t. opp. ct s. i. Inst. de inuti sipui. Quia stipulationis strictior est natura, adeoque omnino est nulla ob objectum invalidum. Addatur erc. 23. th. 28. ct Exerc. 7. to. 9.
Obst. I. a. C. de patribus, qui sit. distr. Resp. Est ibi casus
exceptus & singularis, vide ae M. 28. n. a. adae tf. 39. Exerc. 3.
obst. L m. in sto. de Legat. i. Resp. Distinguendum utique est inter publicas res, quae in commercio non sunt,& res fisci, sive quae sunt in dominio fisci, & non in usu publico, haec 'sunt in commercio: non autem possunt distrahi, nisi jussu Caesa Tis dist. opp. Valet igitur venditio haec perinde atque alia quaelibet xei alienae: nec debet irrita fieri praetextu exceptionis, quasi res sit publica. Si vero emtori non liceat habere rem fisci, quaevem - dita est, tenetur venditor de evictione praestanda
160쪽
Obst. l. I7.ρrinc. de AZI. emti. Resp. Dependet haec resa destinatione patrisfam. & venditoris, quando nimirum dolia ita sunt defosa in horreo, ut omnino ad perpetuum usum horrei spectent & loco immobilium sint. tunc censentur simul vendita. l. l. 7 6. a lias non d. t.opp. add. d. Exerc. p3Ah. II.
Dubium oritur ex L 7. 68. o. Resp. In hac l. 78. saltem quaeritur, an fistulis expressis etiam castet luna sequatur;& amrmatur, non autem negatur fistulas etiam, etiamsi nihil sit dictum tali casu, de quo textus Oppositus, sequi rem emtam.
Bstare videtur l. s. f. t. Resp. Ex tb. 34. apparet, hic nullam esse pugnam.
Obst. I quod tutori non possit a pupillo restitui hereditas, I. I. g. i3. admium grege . Resp. Agitur in hoc g. I. de tali casu, ubi jam pater pupilli vendidit rem illi, qui postea factus est tutor
filii: non igitur opus est aliqua autoritate tutoris ad tradendam rem ex contractu patris; & singularis modus hic proponitur, quo apprehendenda erat possesso, quae a patre, si viveret, esset vi conistractus, tradenda.